Quote Originally Posted by nicolina View Post
Δημήτρη...ειναι ρολος του γονιου να αγχωνεται για τα παιδια του και να προσπαθει να λυσει οτι προβληματα προκύπτουν στην οικογενειακη ζωη...που παντα προκύπτουν.Η στιγμη να αναλαβεις εσυ και να αγχωθεις εσυ και να τρεξεις εσυ θα ερθει αλλα θα ερθει αργοτερα. Μην τα φορτωνεσαι απο τωρα ακουσε με.Τους γονεις σε αυτες τις ηλικιες τους αγαπαμε ,τους νοιαζομαστε,περναμε χρονο μαζι τους αλλα κατα βαση...ειδικα στην ηλικια σου...κανουμε focus στο πως θα στρωσουμε τη δικη μας ζωη.Επικεντρωσου σε εσενα ,στις σπουδες σου,δουλεια σου ..οτι κανεις επαγγελματικα ..στη σχεση σου .Μην παιρνεις εσυ τη θεση του γονιου.

Ως προς τον ξαδερφο σου το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να επιμεινεις στους γονεις του παιδιου οτι πρεπει να λαβουν τα μετρα τους.Και θα πρεπει να βοηθησουν το παιδι τους.Δεν ειναι η λυση το να περναει χρονο μαζι σου...χρειαζεται βοηθεια να βρει δικους του φιλους ,να πατησει πιο γερα στα ποδια του,να αναπτυχθει κοινωνικα και να αναπτυχθει και σεξουαλικα...γιατι πλεον ειναι μεγαλο παιδι.Ενα παιδι που δυσκολευεται να βρει ενα φιλο πως θα μπορεσει να κανει μια σχεση?Οπως πολυ σωστα ειπε η Sonia παραπανω...τοσα χρονια αυτοι οι γονεις δεν βλεπουν?

Πολλοι με θεωρησαν υπερβολικη οταν ξεκινησα τον μικρο σε παιδοψυχολογο...αλλα προτιμησα να ειμαι υπερβολικη παρα να βαραω καποια στιγμη το κεφαλι μου στον τοιχο.Και να ξερεις οτι η μεγαλυτερη βοηθεια που εχω δεχτει απο τον παιδοψυχολογο ηταν οτι με βοηθαει να διορθωνω εγω τα δικα μου λαθη στη συμπεριφορα μου απεναντι στο παιδι.Γιατι εμεις οι γονεις κανουμε λαθη.Αυτοι οι γονεις λοιπον για αρχη ....αφου δεν ειναι δεκτικο το παιδι ...ας πανε οι ιδιοι να συμβουλευτουν καποιον να δουν τι θα τους πει.
Δε μπορώ να μπω στη διαδικασία της παρακολούθησης είναι τρελό πιστεύω να τον ακολουθω κρυφά όπως μου προτείνουν κάποιοι ούτε στο σχολείο ούτε φροντιστήριο