Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω

[anwnimi]

Σ\'ευχαριστώ Φοίβη μου.
Καταλαβαίνω με αυτή σου τη φράση ότι δεν μπορώ να πολεμάω τα συναισθήματά μου, τις ανάγκες μου. Γιατί μπορεί να φτάσω και στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Μα όμως ούτε και λευκό πανί μπορώ να σηκώσω.
Να τη πάλι η σύγκρουση:)

Τουλάχιστον θα παρατηρώ και θα επεξεργάζομαι όσο γίνεται περισσότερο.

[Φοίβη]

Ποιός ήταν εκείνος ο Πέρσης βασιλιάς που παρατηρούσε απο ένα λόφο μια ναυμαχία(της σαλαμίνας μάλλον?)? Αυτόν τον βασιλιά μου θυμίζεις.
Και όχι δεν χρειάζεται να παραδοθείς, ούτε τώρα, ούτε και ποτέ, αν δεν το θέλεις.
Αλλά εμένα μου επιτρέπεις να χαρίσω μια αγκαλιά στο κομμάτι σου αυτό που έχει τόση ανάγκη την ασφάλεια?

[anwnimi]

Χαχα μ\'αρεσε αυτό για τον Πέρση βασιλιά:)
Ελπίζω όμως να μην το έκανε ως αιμοσταγής ή δειλός:):(

Κοπέλα μου σ\'ευχαριστώ για την γλυκιά σου αγκαλιά στο κομμάτι αυτό.
Άντε ας το αγκαλιάσουμε το παραπονιάρικο, τόσο μαστίγωμα που έχει φάει (από εμένα φυσικά) :)

[Φοίβη]

Θα χε κι αυτός τους δικούς του λόγους για να το κάνει, χε χε ;) !!!
Αχ αυτό το μαστίγωμα το ξέρω καλά...Γιατί νομίζεις έχω τόσο ανάγκη να αγκαλιάσω το κομμάτι σου αυτό? Είναι σαν να εξιλεώνομαι λιγάκι για όσα έχω κάνει στο αντίστοιχο δικό μου.

[anwnimi]

Το κατάλαβα Φοίβη μου:)
Δεν ήθελα να το γράψω παρά μόνο αν το ήθελες εσύ:)΄

Το παιδί μέσα μας θέλει την αγκαλιά, την ασφάλεια για να ησυχάσει, να ηρεμήσει, να μεγαλώσει, να μην επαναστατεί. Αν δεν την πάρει, πρώτα απο εμάς, όχι μόνο δε θα ηρεμήσει αλλά θα μας στοιχειώνει για πάντα.
Θέλει όμως και να του μάθουμε να σκέφτεται, να καταλαβαίνει, ώστε να μην καταλαμβάνει περισσότερο χώρο από όσο είναι ωφέλιμο για τον καθένα προσωπικα.
Η μικρή και η γυναίκα. Πόλεμος. Πότε θα επέλθει η ειρήνη;

[Φοίβη]

Πάντως η γυναίκα μέσα μου τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής τα έχει πάρει απο το μικρό μου κοριτσάκι. Αναγνωρίζω τώρα πια οτι αυτό είναι το πιο σοφό μου κομμάτι.
Νομίζω πάντως οτι θα βοηθούσε αν οι αρχηγοί των δυο στρατοπέδων καθόντουσαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και συζητούσαν με τις ώρες.

[anwnimi]

Ωραίο αυτό που είπες. Τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής ε; Θα πρέπει να το σκεφτώ αυτό...
Αν θέλεις γράψε μου τι εννοείς.

Ωραίες απεικονίσεις:) Στρατόπεδα, διαπραγματεύσεις... Πόσο δύσκολο μου μοιάζει όμως. Κι ενώ σε άλλα πράγματα διαπραγματεύομαι με το παιδί, του δίνω χώρο, αγκαλιά, και αυτό μου δίνει δύναμη, ηρεμία, σε αυτό το κομμάτι, της σχέσης, μου δημιουργεί ενοχές. Ίσως γιατί εκεί κανονικά δε θα \"έπρεπε\" να καταλαμβάνει τόσο χώρο το παιδί, αλλά η γυναίκα.

[Φοίβη]

Originally posted by anwnimi
Ίσως γιατί εκεί κανονικά δε θα \"έπρεπε\" να καταλαμβάνει τόσο χώρο το παιδί, αλλά η γυναίκα.

Ποιός το λέει αυτό αλήθεια?
Όσο για το παιδί, το κοριτσάκι μου, αυτό ξέρει να βουτάει μέσα στη ζωή. Να τη γεύεται έτσι όπως είναι την κάθε στιγμή...με το σώμα του, το συναίσθημά του, την ψυχή και το μυαλό του. Βλέπει το νόημά της στο πέταγμα μιας πεταλούδας. Και ξέρει οτι το πιο σημαντικό πράγμα απο όλα είναι το παιχνίδι.
Αυτό είναι όμως το δικό μου σοφό κοριτσάκι. Το δικό σου είμαι σίγουρη οτι θα έχει άλλα πολύτιμα μαθήματα να σου διδάξει. Αρκεί να σκύψεις και να το αφουγκραστείς. Αρκεί να ακούσεις τα λογάκια του χωρίς να προσπαθήσεις να τα ερμηνεύσεις.

[anwnimi]

Αυτό όντως Φοίβη υπόκειται στην υποκειμενική κρίση του καθενός, του τι είναι ωφέλιμο για τον καθένα.
Για μένα, προσωπικά, σε αυτή τη σχέση έμενε ικανοποιημένο μόνο το παιδί, η γυναίκα λίγο. Οπότε γι\' αυτό η σχέση έχασε τα ερωτικά της στοιχεία...Ίσως, αν αυτά τα δύο κομμάτια ήταν εξίσου ικανοποιημένα, να μη με βασάνιζε αυτος ο πόλεμος.

Αχ Φοίβη μου τώρα κατάλαβα τι εννοείς. Και χαίρομαι που συμφωνούμε. Η ομορφιά της φύσης, των απλών μικρών πραγμάτων, που μέσα στη θλίψη σου σε παρηγορούν αν τους δώσεις τη σημασία που τους πρέπει, μέσα στη χαρά σου τη διπλασιάζουν. Κάποτε δεν τα παρατηρούσα, όπως κάνει κάθε παιδί που ενθουσιάζεται με αυτά. Ήρθε όμως η στιγμή που άρχισα να τα βλέπω και να νιώθω αγαλίαση, ευτυχία, ηρεμία. Δεν το είχα συνδυάσει όμως με ωφέλιμη παιδικότητα αυτό, μέχρι που το είπες:)

[anwnimi]

\"Το πιο σημαντικό πράγμα είναι το παιχνίδι\".
Κι αυτό πολύ ουσιώδες.
Πόσο πιο απλή και ευχάριστη θα ήταν η ζωή, αν τη ζούσαμε σαν ένα διασκεδαστικό, μα και ειλικρινές, παιχνίδι;

Τι ακριβώς σημαίνει για σένα παιχνίδι Φοίβη (για να ξέρω αν οι κεραίες μου σε πιάνουν:) );

[Φοίβη]

Το παιδί έχει πάρα πολλά να σου δώσει, καλή μου. Πάρα πολλά. Δεν είναι τυχαίο που για κάποιους συμβολίζει την ίδια τη δημιουργικότητα.
Χαίρομαι που ξέρεις ακριβώς τι συνέβαινε μέσα στη σχέση σου, ποιό κομμάτι σου ήταν ικανοποιημένο και πιο σχεδόν όχι.
Θα μπορούσε άραγε η γυναίκα να μπει δυναμικά στη σχέση αυτή και να διεκδικήσει το χώρο της? Θα μπορούσε(και το λέω πολύ διστακτικά γιατί μαντεύω αυτή τη στιγμή και στη μαντική δεν είμαι και πολύ καλή) να ζητήσει απο τον άντρα αυτόν να της χαρίσει περισσότερη συντροφική αγάπη, εκτός απο πατρική?Να γίνει και σύντροφός της εκτός απο μπαμπάς της?
Συγχώρεσέ με αν λέω μπούρδες, στη μαντική δεν το χω... ;)

[Φοίβη]

Originally posted by anwnimi
Τι ακριβώς σημαίνει για σένα παιχνίδι Φοίβη (για να ξέρω αν οι κεραίες μου σε πιάνουν:) );

Χμμμμ, καλή ερώτηση!
Λοιπόν, ανακαλύπτω το παιχνίδι τους τελευταίους δύο μήνες, οπότε είναι κάτι πολύ φρέσκο για μένα.
Παιχνίδι σημαίνει καταρχήν να μην βλέπω τον εαυτό μου και τη ζωή μου και τους άλλους πολύ σοβαρά!Να γελάω, να χαίρομαι...να παίζω!
Είναι λίγο σαν τον έρωτα! Δεν μπορείς να το περιγράψεις εύκολα με λόγια!
Είναι να βουτάω τα χέρια μου μέσα σε δαχτυλομπογιές, να γίνομαι χάλια, να το φχαριστιέμαι, κι απλά να μην με νοιάζει.
Κάτι τέτοιο τέλος πάντων!

[anwnimi]

Καταλαβαίνω τι λες. Και δε λες καθόλου μπούρδες, το\'χεις!!!:)

Λοιπόν, στη σχέση συτή ως πατρική αγάπη λειτουργούσε η αποδοχή, αγάπη, στήριξη από έναν άνθρωπο του αντίθετου φύλου.
Τώρα, για να πάμε και σε αυτά περί οιδιπόδειου, εκείνος δε μου θυμίζει σε καμία περίπτωση το μπαμπά μου, εκτός από την ...ασυμφωνία:)

Κατά τα άλλα, λειτουργούσα κι εγώ ως μαμά: συμβουλές για απλά καθημερινά προβλήματα αλλά και πιο σοβαρά (μιας και νομίζω ότι από τους 2 μας είμαι πιο ώριμη και λογική) στήριξη κι εγώ, αγάπη, αποδοχή.

Με άλλα λόγια με κούρασε ο ρόλος της μαμάς, όχι του παιδιού. Το κακό είναι πως νομίζω ότι όταν παίζεις αρκετά το ρόλο της μαμάς, χάνεται η ικανοποίηση του γυναικείου κομματιού. Γιατί το γυναικείο κομμάτι εχει ανάγκη έναν άνδρα και όχι ένα παιδί.

Αυτό που λες το έχω σκεφτεί και νομίζω το έχω κάνει πράξη. Σκεφτόμουν πως στη συγκεκριμένη σχέση, αν ήταν ικανοποημένη περισσότερο και η γυναίκα, θα ήταν ο τέλειος συνδυασμός για μένα. Πιστεύω πως το διεκδίκησα. Και πως δε βρήκα τελικά αντίκρυσμα. Γι\'αυτό και ήμουν-είμαι πελαγωμένη. Γιατί βλέπω ότι δυστυχώς, τα πράγματα δεν αλλάζουν. Και στο κάτω-κάτω, γιατί ο άλλος να αλλάξει επειδή το θέλω εγώ; Ούτε και φεύγοντας, πιστεύω ότι θα αλλάξει. Παρόλ\'αυτά, διατηρώ μια μικρή ελπίδα στο πίσω μέρος του (παιδικού μου) μυαλού το οποίο θέλει πάντα να ελπίζει σε αυτή τη σχέση...

[anwnimi]

Originally posted by Φοίβη

Originally posted by anwnimi
Τι ακριβώς σημαίνει για σένα παιχνίδι Φοίβη (για να ξέρω αν οι κεραίες μου σε πιάνουν:) );

Χμμμμ, καλή ερώτηση!
Λοιπόν, ανακαλύπτω το παιχνίδι τους τελευταίους δύο μήνες, οπότε είναι κάτι πολύ φρέσκο για μένα.
Παιχνίδι σημαίνει καταρχήν να μην βλέπω τον εαυτό μου και τη ζωή μου και τους άλλους πολύ σοβαρά!Να γελάω, να χαίρομαι...να παίζω!
Είναι λίγο σαν τον έρωτα! Δεν μπορείς να το περιγράψεις εύκολα με λόγια!
Είναι να βουτάω τα χέρια μου μέσα σε δαχτυλομπογιές, να γίνομαι χάλια, να το φχαριστιέμαι, κι απλά να μην με νοιάζει.
Κάτι τέτοιο τέλος πάντων!

Ωράιο αυτό που λες. Είχα μια \"διαμάχη\" σχετικά με αυτό πριν λίγο καιρό με τον εαυτό μου στην ουσία (χαχα όλο πολέμους μου ανοίγω). Και συνειδητοποίησα ότι αυτό το κομμάτι, το έχω ξεχάσει. Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω και να αναλύσω πράγματα τα οποία δεν \"έβλεπα\", σοβάρεψα τόσο πολύ, που αντί αυτά τα δύο κομμάτια (της συνειδητοποίησης και του παιχνιδιού) να τα συνδυάσω, θυσίασα το ένα για το άλλο:) Γιατί πίστευα ότι το ένα αναιρεί το άλλο...

[Φοίβη]

Ξέρεις τι μου έρχεται στο μυαλό? Μπορεί να είναι και άκυρο, αλλά θα στο πω. Μου έρχεται η εικόνα μιας ηθοποιού που παίζει συνεχώς το ίδιο είδος ρόλου, τη μαμά. Κι έχει κουραστεί να είναι παγιδευμένη μέσα σε αυτό το ρόλο. Θέλει να ζήσει κι άλλους \"ρόλους\", να βιώσει κι άλλες εμπειρίες για να νιώσει ολοκληρωμένη ως ηθοποιός, ως καλλιτέχνης, ωα άνθρωπος.
Ελπίζω να μην παρέρμηνεύσεις τις λέξεις ηθοποιός και ρόλος. Δεν τις χρησιμοποιώ με την έννοια του ψεύτικου, οκ?
Να σου πω κάτι? Αυτή την ελπίδα που διατηρεί το παιδικό σου μυαλό, εγώ την εμπιστεύομαι. Ίσως να χρειαστεί η σχέση σας να κάνει reset όμως. Και δεν έχω ιδέα πώς ακριβώς γίνεται αυτό. Σίγουρα όμως χρειάζεται δυο.