Ημουν πουλί και πέταγα κόντρα στον άνεμο μέχρι που έκανα βουτιά σε μια λίμνη, αλλά κάτω από τα πανέμορφα νούφαρα ήταν γεμάτο πέτρες και χτύπησα.
Έχασα τις αισθήσεις μου και παρασύρθηκα σε ένα ποτάμι που δεν υπάρχει ούτε ένα κλαράκι να κρατηθώ παρά μόνο μεγάλοι βράχοι που με πληγώνουν και με πονούν.
Νιώθω ανύμπορη να ξεφύγω απο την ροή του ποταμιού και ετσι αφήνω να μου κόβουν στα δύο την καρδία.
Το ένα της κομμάτι ειναι ευάλωτο στα πιράνχας και το άλλο μισό και μόνο, προσπαθει να σώσει το ταίρι του.
Ζηλεύω τα πουλιά που μπορούν και πετούν, ανοίγουν τα φτερά τους και φεύγουν μακριά...
Συνεχίζω να χάνω τις αισθήσεις μου και δεν θέλω, "πρεπει να μεινείς ζωντανή" ακουώ να μου λεει μια φωνή, "πώς" της λέω "πως, να σταματήσω να αιμοραγώ, ακόμα και όταν προσπάθησα να κάνω πίο όμορφους και καλούς τους βράχους αυτοί με έσχισαν στα δυό"
Πώς ?....