υποτροπιασα και θυμωνω

[Arsi]

Originally posted by panamar
Και τα βαζω με μενα που τωρα θα επρεπε να παλευω για εκεινη την ψυχουλα που με εχει αναγκη ενω εγω πεφτω ολο και περισσοτερο μερα με την μερα....αρνουμαι να παρω αλλη αγωγη γιατι αρνουμαι αυτο που κανω εγω σε μενα!Σας ευχαριστω φιλοι μου ειχα αναγκη να σας τα πω...

panamar,μερικές φορές οι αντιδράσεις μας απέναντι στη ζωή είναι απόροια μιας ασθένειας στην περίπτωσή σου μπορεί να είναι ένα πισωγύρισμα της κατάθλιψης.Δε χρειάζεται να τα βάζεις με σένα.Δε μπορούμε πάντα να ελέγξουμε την πορεία μιας ασθένειας.Κάποια γεγονότα μπορεί να γίνουν αφορμή να μας πισωγυρίσουν.
Πιστεύω ότι το τελευταίο που πρέπει να κάνεις είναι να τα βάλεις με σένα.Κ το πρώτο να φροντίσεις για την υγεία σου κ κατά συνέπεια κ για την κορούλα σου.

Τώρα ότι έγινε έγινε.Κ με την καλή σχέση που είχατε με τον άντρα σου πριν την εγκυμοσύνη κ με το ότι αισθανόσουν καλά.
Κοίτα τι μπορείς να κάνεις από δω κ πέρα.

Είναι πολύ σημαντικό να είστε καλά για να μεγαλώσει καλά κ η κορούλα σας.Κ καλά σε θέματα υγείας αλλά κ καλά μεταξύ σας.

[panamar]

panikoula ευχαριστω για τις ευχες.remedy μιλαω για τον ψυχιατρο.Και για την ακριβεια ειχα επισκεψη μαζι του σημερα.Μου εδωσε cymbalta και αυξησε και την δοση του remeron.φοβαμαι να τα αρχισω τωρα ομως....απλα αναγνωριζω και γω οτι κοντευω πατο...και βεβαια αξιζει να το παλεψω αλλα θα μπορεσω να ανταποκριθω στα καθηκοντα μου?