Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[Bane]

Remedy, Κύκνος και asperger39 ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Με τον αυθορμητισμό μου μπήκα σε αυτή την ενότητα, αν και οι συζητήσεις σας επικεντρώνονταν σε άλλα θέματα. Απλά ορισμένες φορές, ανάλογα με τον διαθέσιμο χρόνο μου, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ δημόσια κάποιες σκέψεις μου. Αυτό όμως δεν υπονοεί υποτίμηση προς άλλα θέματα ή τα μέλη του φόρουμ, αντίθετα.


Λοιπόν στο θέμα μας. Το σκέφτηκα καπως και κατέληξα πως η αδυναμία επιβολής του νόμου γενικότερα, οφείλεται στο γεγονός των περιορισμένων από το κράτος πόρων ( π.χ. περιορισμένα όργανα τάξης), στην ανάγκη προτεραιοτήτων ( προηγούνται τα πιο σοβαρά περιστατικά), αλλά κυρίως όμως στην ευρεία συμμετοχή ( ίσως και στην ανοχή ) σε παράνομες καταστάσεις.

Κάπου διάβαζα αυτές τις μέρες πως υπάρχει σκεψη για αλλαγή του νόμου σχετικά με την εμπορία και χρήση ναρκωτικών ( προφανώς αποποινικοποίηση των "ελαφρών" ναρκωτικών) καθώς λόγω του μεγάλου ποσοστού των χρηστών επιβαρύνεται σημαντικά το δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας.

Δυστυχώς κάτι ανάλογο δείχνει να συμβαίνει και στο θέμα μας με τις αμέτρητες πια καθημερινές κακοποιήσεις που συμβαίνουν στην πατρίδα μας

[Κύκνος]

Remedy, Κύκνος και asperger39 ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Με τον αυθορμητισμό μου μπήκα σε αυτή την ενότητα, αν και οι συζητήσεις σας επικεντρώνονταν σε άλλα θέματα. Απλά ορισμένες φορές, ανάλογα με τον διαθέσιμο χρόνο μου, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ δημόσια κάποιες σκέψεις μου. Αυτό όμως δεν υπονοεί υποτίμηση προς άλλα θέματα ή τα μέλη του φόρουμ, αντίθετα.


Λοιπόν στο θέμα μας. Το σκέφτηκα καπως και κατέληξα πως η αδυναμία επιβολής του νόμου γενικότερα, οφείλεται στο γεγονός των περιορισμένων από το κράτος πόρων ( π.χ. περιορισμένα όργανα τάξης), στην ανάγκη προτεραιοτήτων ( προηγούνται τα πιο σοβαρά περιστατικά), αλλά κυρίως όμως στην ευρεία συμμετοχή ( ίσως και στην ανοχή ) σε παράνομες καταστάσεις.

Κάπου διάβαζα αυτές τις μέρες πως υπάρχει σκεψη για αλλαγή του νόμου σχετικά με την εμπορία και χρήση ναρκωτικών ( προφανώς αποποινικοποίηση των "ελαφρών" ναρκωτικών) καθώς λόγω του μεγάλου ποσοστού των χρηστών επιβαρύνεται σημαντικά το δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας.

Δυστυχώς κάτι ανάλογο δείχνει να συμβαίνει και στο θέμα μας με τις αμέτρητες πια καθημερινές κακοποιήσεις που συμβαίνουν στην πατρίδα μας

Και πολύ καλά έκανες κι εκφράστηκες, προσωπικά δεν ένιωσα καμία υποτίμηση...

Όσο για το θέμα που αγγίζεις τι να πω, νιώθω απογοήτευση για την ανεπάρκεια προστασίας και σίγουρα καθόλου ασφαλής...

[Σπουργίτι]

Ελπίζω να μην χιονίσει.
Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το χιόνι, όχι όταν είμαι σε πόλη τουλάχιστον, ούτε η βροχη.
Θα μου πείτε τι σου αρέσει; μου αρέσει ο ήλιος και το καλοκαίρι.

Ελπίζω και εγώ να μη χιονίσει καλά το πάει ως τώρα , να συνεχισει με ήλιο

[user]

"όταν βγαίνει μια γυναίκα ραντεβού στα τυφλά φοβάται αν θα γυρίσει ασφαλής στο σπίτι το βράδυ, ενώ ο άντρας φοβάται μήπως δεν μοιάζει με την φωτογραφία (προφίλ)"

[Player]

Ελπίζω και εγώ να μη χιονίσει καλά το πάει ως τώρα , να συνεχισει με ήλιο

Μακάρι, σήμερα εκτός από λίγο κρύο είχε καλή μέρα.
Και από ότι είδα και στο μετεο, θα συνεχίσει έτσι με λίγες νεφώσεις και λίγες βροχές.

[Player]

Ναι ρε ομάδα,
Με έξι σέντερ Μπακ και περάσαμε χαχαχα.

[ioannis2]

Ένα μεγάλο παράπονο που έχω από τη ζωή είναι που από νωρίς δεν είχα φίλους.

Η μη αποδοχή, το προσπέρασμα, ενώ αφορούσε άτομα που βρισκόμασταν τους ίδιους χώρους και δη γενικά καλού χαρακτήρα, παρότι έβγαζα τον καλύτερο μου εαυτό για να κερδίσω την παρέα, τη φιλία τους, είχε σε μένα αρνητικές συνέπειες. Θυμάμαι που πήγαινα σε μέρη ή έκανα δραστηριότητες που κατά βάθος δεν με γέμιζαν απλά για να συναντώ, για να μαι με άτομα που δεν με απέρριπταν, κι έστω εκείνη τη λίγη τους παρέα να παίρνω μια ικανοποίηση πως έχω φίλους και μια κάλυψη επικοινωνίας, συσχέτισης.

Αυτό το παρακάλιο και το συναίσθημα σχεδόν τα ξεπέρασα πλήρως, αν και από πλευράς αντίκρισης απ τους άλλους πάλι στο ίδιο σημείο είμαι. Όμως, μου χει μείνει σαν θέμα, που δεν το βρίσκω απλά συναίσθημα αλλά ανάγκη, να μην επιδιώκω ποτέ να αλλάξω τόπο κατοικίας ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα επειδή το πρωτο πράγμα που ρχεται στο νου μου είναι το ότι θα μαι μόνος, το ότι δοκίμασα τόσες και τόσες φορές σε τόσους και τόσους τόπους να αποκτήσω φίλους μα δεν το κατόρθωσα, με αποτέλεσμα πάντα να γίνονταν όλοι απλά γνωστοί μου. Κι αυτό ακούγεται σαν υπερβολή για κάποιον που δεν τοχει ζήσει, μα δεν είναι υπερβολή.

Κάποτε λέω πως όλο αυτό μου συνέβηκε για κάποιο λόγο, επειδή τα πάντα στη ζωή μας γίνοντα όχι τυχαία αλλά για κάποιο λόγο, κι αυτός ο λόγος μπορεί να ναι κάτι σαν προστασία από κάτι, ίσως απ αυτά που μπορεί και να πέρναγαν από τη σκέψη μου ότι μπορεί να κανα μαζί τους ή που θα μπλεκα, που θα χανα άλλα που κέρδισα. Όμως, η έλλειψη είναι έλλειψη, κι αυτό είναι ανθρώπινο και επηρεάζει κάθε σκέψη ή πρόκληση για αλλαγή στη ζωή μου.

[ioannis2]

Αν τα άτομα που κάνεις παρεα μαζί τους (άλλο παρέα, άλλο φιλία) δεν είναι του ίδιου με σένα επιπέδου (από πλευράς μόρφωσης, δουλειάς, πνευματικών ενδιαφερόντων) δεν μπορείς να μοιραστείς μαζί τους θέματα που σε καίνε, κι αν τους τα πεις δεν θα πάρεις τίποτα πίσω από πλευράς κατανόησης και συμβουλής, το πολύ πολύ μια καλή συμπαράσταση. Αυτό συμβαίνει σε μένα. Τα άτομα τα οποία είναι στο ίδιο επίπεδο με μένα δεν σχετίζονται μαζί μου για τους λόγους που σας είπα πριν.

[asperger39]

βρήκα κατι πολυ ωραίο που ολλοι αξιζει να δουμε

Γράφει η Λένα Μπατσκίνη

Μια φορά κι έναν καιρό, όπως ξεκινούν τα παραμύθια, ήτανε μια κάστα ανθρώπων, που αυτοαποκαλούνταν “καθώς πρέπει”.

Αν και πρόκειται για παραμύθι, που συντηρούν και διαδίδουν αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, εσείς μπορείτε να γελάσετε, σαν να πρόκειται γι’ανέκδοτο.

Αν καταλάβατε για τι θέλω να μιλήσω, προφανώς κάποιοι γελάσατε ήδη.



Είμαι σίγουρη πως αν μπορούσα να σας δω, θα αντίκριζα ένα σαρκαστικό χαμόγελο στο πρόσωπο σας!



Ε,ναι λοιπόν! Μιλάω γι’αυτούς τους ανθρώπους, που ξέρουνε καλά το σωστό και το λάθος και κρίνουν τους πάντες και τα πάντα…



Εντάξει ας μη τα παραλέω! Όλοι μας κρίνουμε. Τις περισσότερες φορές κιόλας, οι κρίσεις μας αποδεικνύονται λάθος.



Αυτό συνήθως συμβαίνει γιατί βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα, μένοντας συνήθως στην επιφάνεια.



Καλύτερα όμως να παραμείνω σ`αυτό για το οποίο ξεκίνησα να γράφω.
Σ’ αυτή την κλίκα των “καθώς πρέπει”.

Είναι περήφανοι, ευυπόληπτοι και διατείνονται για τις αρχές και τις αξίες τους.

Για το κοινωνικό τους status.

Κυρίως γι’αυτό!

Τους κοιτάξατε ποτέ κατάματα;

Το βλέμμα τους είναι περίεργο, κάπως θολό.



Οι αληθινοί άνθρωποι – οι αληθινοί θα πω, όχι οι καλοί, γιατί δεν είμαι σε θέση να κρίνω ποιοι είναι οι καλοί-φαίνονται από τα μάτια. Όταν μιλάνε, μαζί μιλάνε και τα μάτια τους. Χαίρονται ή λυπούνται κι αυτό αντανακλάται και στο βλέμμα τους.



Αντίθετα στους ψεύτικους ανθρώπους, το βλέμμα δεν αντανακλά κανένα συναίσθημα! Αυτοί για μένα, και οι “καθώς πρέπει”, είναι ένα και το αυτό. Είναι αυτοί που με περίσσια ευκολία θα κρίνουν όλο τον κόσμο, χωρίς να κοιτάνε τη καμπούρα τους.

Αν “ψαχουλέψετε”, όμως, τις ζωές τους, θα δείτε πολλά πράγματα αντίθετα από αυτά που υποστηρίζουν. Ίσως και πολύ χειρότερα.



Άρα αν αφαιρέσεις όλα αυτά που με πάθος υπερασπίζονται κι όσα με πάθος κρίνουν, τι μένει;

Μια βιτρίνα.

Ω ναι! Γνωστό φαινόμενο πια! Μάλιστα χωρίζεται και σε κατηγορίες αυτό το είδος των “καθώς πρέπει”.

Είναι εκείνοι που φαίνονται ατσαλάκωτοι, αλάνθαστοι, που κρύβουν καλά τα μελανά κομμάτια της ζωής τους και εκείνοι του “ο κόσμος το `χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι”.

Για τη πρώτη κατηγορία δεν έχω να πω πολλά γιατί κρύβονται τόσο καλά , που καταφέρνουν να σε κομπλάρουν με τα λεγόμενα τους. Για τη δεύτερη πάλι, δεν θα φτάσει ούτε ένα βιβλίο. Είναι εκείνοι που περιφέρουν την ξεφτίλα τους κι όμως κρίνουν τους πάντες.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλύτερο απ’αυτούς κι από κανέναν και σίγουρα, όπως προανέφερα, όλοι κατά διαστήματα κρίνουμε.



Θα ήθελα όμως να συμβουλεύσω αυτούς τους ανθρώπους να κρίνουν λιγότερο, γιατί το κάνουν κατά κόρον, εφόσον οι ίδιοι έχουν λερωμένη τη φωλίτσα τους.



Θα ήθελα επίσης να τους πω να κοιτάνε τη δουλίτσα τους και να χαμηλώσουν τη βιτρίνα τους λίγο, γιατί κάνεις δεν τους πιστεύει.



Όσο για εμάς τους μη-καθώς πρέπει που τσαλακωνόμαστε, καλύτερα να φιλτράρουμε την κάθε κριτική, πριν το πάρουμε κατάκαρδα.



Πηγή: loveletters.gr
Πηγή

[elis]

Πριν πεις το οτιδήποτε κάποιοι νέοι κουβαλάνε όπλο λες κ ζούμε δεν ξέρω εγώ που θα τα βλέπουν στην Κολομβία κ θα λένε Ελλάδα γίναμε

[george1520]

Ένα μεγάλο παράπονο που έχω από τη ζωή είναι που από νωρίς δεν είχα φίλους.

Η μη αποδοχή, το προσπέρασμα, ενώ αφορούσε άτομα που βρισκόμασταν τους ίδιους χώρους και δη γενικά καλού χαρακτήρα, παρότι έβγαζα τον καλύτερο μου εαυτό για να κερδίσω την παρέα, τη φιλία τους, είχε σε μένα αρνητικές συνέπειες. Θυμάμαι που πήγαινα σε μέρη ή έκανα δραστηριότητες που κατά βάθος δεν με γέμιζαν απλά για να συναντώ, για να μαι με άτομα που δεν με απέρριπταν, κι έστω εκείνη τη λίγη τους παρέα να παίρνω μια ικανοποίηση πως έχω φίλους και μια κάλυψη επικοινωνίας, συσχέτισης.

Αυτό το παρακάλιο και το συναίσθημα σχεδόν τα ξεπέρασα πλήρως, αν και από πλευράς αντίκρισης απ τους άλλους πάλι στο ίδιο σημείο είμαι. Όμως, μου χει μείνει σαν θέμα, που δεν το βρίσκω απλά συναίσθημα αλλά ανάγκη, να μην επιδιώκω ποτέ να αλλάξω τόπο κατοικίας ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα επειδή το πρωτο πράγμα που ρχεται στο νου μου είναι το ότι θα μαι μόνος, το ότι δοκίμασα τόσες και τόσες φορές σε τόσους και τόσους τόπους να αποκτήσω φίλους μα δεν το κατόρθωσα, με αποτέλεσμα πάντα να γίνονταν όλοι απλά γνωστοί μου. Κι αυτό ακούγεται σαν υπερβολή για κάποιον που δεν τοχει ζήσει, μα δεν είναι υπερβολή.

Κάποτε λέω πως όλο αυτό μου συνέβηκε για κάποιο λόγο, επειδή τα πάντα στη ζωή μας γίνοντα όχι τυχαία αλλά για κάποιο λόγο, κι αυτός ο λόγος μπορεί να ναι κάτι σαν προστασία από κάτι, ίσως απ αυτά που μπορεί και να πέρναγαν από τη σκέψη μου ότι μπορεί να κανα μαζί τους ή που θα μπλεκα, που θα χανα άλλα που κέρδισα. Όμως, η έλλειψη είναι έλλειψη, κι αυτό είναι ανθρώπινο και επηρεάζει κάθε σκέψη ή πρόκληση για αλλαγή στη ζωή μου.

Με θυμάμαι πάντα να έχω φίλους. Πολλούς φίλους. Ομως, όταν επεσα σε κατάθλιψη, κανείς δεν ήταν εκεί. Ήμουν μόνος. Δεν είναι απλό θέμα η φιλιά, οπότε μην νιώθεις άσχημα.. Αν θες να γνωρίσεις κι άλλους ανθρώπους μπορείς να αρχίσεις μαθήματα, κάποιο χόμπι, γενικά δραστηριότητες με κόσμο. Αν δεν μπορείς οικονομικά, δες για επιμορφωτικά μαθήματα (χορού, ξένες γλώσσες, τοξοβολία, ζωγραφική κτλ), έχει σε όλες τις πόλεις της Κύπρου.

[elis]

Ο Μητσοτάκης κατέστρεψε τη χώρα με τα πιστεύω του μετράνε όλοι ποιος είναι ανώτερος κ ποιος κατώτερος με αυτόν τον τρόπο πεθαίνουν όλοι χωρίς λόγο κι είναι μια μαλάκια ξεκοληστε από αυτά γτ θα πεθάνετε όλοι κι είναι κρίμα εφόσον δεν είναι λόγος αυτοσ σοβαρός

[Σπουργίτι]

Ναι ρε ομάδα,
Με έξι σέντερ Μπακ και περάσαμε χαχαχα.

Εσένα κύριε δε σε ξέχασα , μου χρωστάς ενα update ε?

Κονγκρατουλέισιο για την ομάδα

[Yoco Choco]

''Αν η κατάθλιψη σου περνάει στις καλοκαιρινές διακοπές,τότε δεν έχεις κατάθλιψη,απλά ζείς λάθος την ζωή σου.''
Διάβασα κάπου αυτήν την σκληρή αλήθεια και έπρεπε να την μοιραστώ.

[Player]

Εσένα κύριε δε σε ξέχασα , μου χρωστάς ενα update ε?

Κονγκρατουλέισιο για την ομάδα

Επειδή είσαι βαμμένη πράσινη δέχομαι τα συγχαρητήρια χαχαχα.
Update complete. Task complete. Spourgiti has a new challenge χαχαχα