Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[ioannis2]

ακόμη κάνουν τέτοιες μαλακίες οι ανθρωποι; καλά κι αυτός δε σου το λέει από την αρχή να το ξέρεις; τί φοβάται; σαχλαμάρες.

Δεν ξέρεις λεβέντη μου μέχρι που μπορεί να φτασει ο ανθρωπος αμα θέλει να σε εκμεταλλευτεί ή να σε αδικήσει ή να χτίσει πανω σου. Μιλάμε πλέον για επιστήμη που της λειπει η επίσημη αναγνώριση. Μην δωσεις σε κανεναν την εικονα του χαζου, του αδύνατου, του συμβιβαστικού. Κι αυτό που λέω αφορα σε οτιδήποτε κι οχι μονο σε μια απλή παρέα.

[Remedy]

Πες τε μου ο αλλος γιατί θελει να βγούμε εξω για ποτό ενω δεν εχουμε απολύτως τίποτα κοινό να πούμε?

Καμιά σχέση! Καβαντζα αν βρεθει κοντα σε καμιά καλή γκομενα να προσεγγίσει για να μην φαίνεται μονος και να τον παρεξηγήσει ή κανείς, εκτος σπάνια, δεν τον κάνει παρέα, συνδυασμός αυτων των δυο.

Δεν ξέρεις λεβέντη μου μέχρι που μπορεί να φτασει ο ανθρωπος αμα θέλει να σε εκμεταλλευτεί ή να σε αδικήσει ή να χτίσει πανω σου. Μιλάμε πλέον για επιστήμη που της λειπει η επίσημη αναγνώριση. Μην δωσεις σε κανεναν την εικονα του χαζου, του αδύνατου, του συμβιβαστικού. Κι αυτό που λέω αφορα σε οτιδήποτε κι οχι μονο σε μια απλή παρέα.

μπορει να μην ξερει οτι δεν εχετε τπτ να πειτε.
μπορει να ειναι μονος οπως λες και να θελει παρεα για να βγει.
κι εσυ εισαι μονος απ οσα μας λες.
γιατι να ειναι εκμεταλλευση σου, αυτο;
οπως θα σε "χρησιμοποιησει" αυτος για να μην βγει μονος του, "χρησιμοποιησε " τον κι εσυ, για να μην βγεις μονος σου. κακο ειναι;;

εχουμε πει, οτι δεν βγαινουμε μονο με καρδιακους φιλους.
μπορει να βγουμε και με ανθρωπους που ειναι γνωστοι και απλα βγαινουμε παρεα, χωρις να τους θεωρουμε τοσο ταιριαστους μας πια.
γιατι το βλεπεις τοσο αρνητικα ωστε να μιλας για εκμεταλλευση και αδικια;; ποια ειναι η αδικια;; που σου ειπε να βγειτε μια βολτα;
επρεπε να ειστε αληθινοι κολλητοι για να βγειτε μια βολτα;
δεν συμφωνω..

το θεμα εινια να ξερεις με ποια συνθηκη κανεις αυτο που κανεις.
εκμεταλλευση θα ηταν να σου κανει ερωτικη εξομολογηση, ενω δεν νοιωθει τπτ για σενα. δεν ειναι εκμεταλλευση να σου πει να βγειτε μια βολτα, οταν και οι δυο ξερετε οτι βγαινετε γιατι δεν εχετε καλυτερες προτασεις και θελετε να παρετε αερα, να πιειτε ενα ποτο χωρις να κοιτατε τον μπαρμαν...

[Thessalonian]

Απο τα τραυματικά βιώματα πηγάζουν. Δεν έρχονται απο το πουθενα.
Η υποστήριξη είναι φάρμακο, δηλαδή ενθάρρυνση. Ο ψυχολογος δίνει τον τρόπο.
Συνδυασμος των δυο ειναι η λυση.
Αλλα φοβιες και στρες ειναι γεννημα τραυματικων βιωμάτων. Η μνήμη καταγραφεί και δύσκολα ξεγραφει. Μετατρέπονται σε μοτιβο ερεθισματος και αντιδρασης σ αυτο, μιας λαθος αντίδρασης για την οποία το άτομο ειναι θύμα και οχι ο υπαίτιος.

Δεν είναι μόνο τα βιώματα. Υπάρχει και ο κληρονομικός παράγοντας στη μέση. Με τα ίδια βιώματα, δυο ανθρωποι μπορει να συμπεριφερθουν διαφορετικά, αν υπαρχει γενετικη προδιάθεση. Θυμαμαι οταν ημουν πολυ μικρος και επεφταν πυροτεχνήματα κατά την Ανάσταση, το Πάσχα. Μου έλεγαν οι δικοι μου οτι εγω τρόμαζα πολυ εύκολα σε συγκριση με άλλα παιδια. Μην υποτιμάς την κληρονομικότητα.

[ioannis2]

μπορει να μην ξερει οτι δεν εχετε τπτ να πειτε.
μπορει να ειναι μονος οπως λες και να θελει παρεα για να βγει.
κι εσυ εισαι μονος απ οσα μας λες.
γιατι να ειναι εκμεταλλευση σου, αυτο;
οπως θα σε "χρησιμοποιησει" αυτος για να μην βγει μονος του, "χρησιμοποιησε " τον κι εσυ, για να μην βγεις μονος σου. κακο ειναι;;

εχουμε πει, οτι δεν βγαινουμε μονο με καρδιακους φιλους.
μπορει να βγουμε και με ανθρωπους που ειναι γνωστοι και απλα βγαινουμε παρεα, χωρις να τους θεωρουμε τοσο ταιριαστους μας πια.
γιατι το βλεπεις τοσο αρνητικα ωστε να μιλας για εκμεταλλευση και αδικια;; ποια ειναι η αδικια;; που σου ειπε να βγειτε μια βολτα;
επρεπε να ειστε αληθινοι κολλητοι για να βγειτε μια βολτα;
δεν συμφωνω..

το θεμα εινια να ξερεις με ποια συνθηκη κανεις αυτο που κανεις.
εκμεταλλευση θα ηταν να σου κανει ερωτικη εξομολογηση, ενω δεν νοιωθει τπτ για σενα. δεν ειναι εκμεταλλευση να σου πει να βγειτε μια βολτα, οταν και οι δυο ξερετε οτι βγαινετε γιατι δεν εχετε καλυτερες προτασεις και θελετε να παρετε αερα, να πιειτε ενα ποτο χωρις να κοιτατε τον μπαρμαν...

Δεν μου προσφέρει επικοινωνία κι εγώ εχω μεγάλη αναγκη από επικοινωνία, να μιλώ για τα δικά μου και τα θέματα που με προβληματίζουν απο τα βαθη της σκέψης μου, να χαίρομαι τη συζήτηση, να μπορω να μιλαω με τον αλλο γι ατελειωτες ώρε, να ξαλαφρωνω ψυχικά και να φτιάχνεται η διάθεση μου σε καταφανή βαθμο σε σχέση με πριν. Αυτό ειναι το θεμα. Συν, απωθημένα από ατομα στο παρελθον τα οποια με εκαναν παρεα αμα δεν έβρισκαν κατι καλύτερο. Αυτό που μονο αποκομιζω μ αυτον ειναι το να μη φαινομαι μόνος και να φτιαχνετε έστω ελαχιστα η διαθεση μου απο τις ελάχιστες κουβέντες που θα ανταλλαξουμε που ειναι του τύπου αφου δεν εχουμε τιποτα άλλο να πουμε θα μιλήσουμε για ποδοσφαιρο ασε που δεν ασχολουμε ή πως περασε η μέρα, κουβεντες ανουσιες κι επαναλαμβανομενες απλα για να λέμε κάτι. Κι αυτός λες και είναι αναίσθητος, κι όταν λέω εκμετάλλευση που μου θυμιζει τα απωθημενα δεν το αποκλειω πλήρως, αν και πρόκειται για άτομο που όντως διαπίστωσα πως με λίγους και παλι ατομα με προβλήματα συσχετίζεται - τον κανουν παρέα και σπάνια να κτυπήσει το κινητό του.
Αυτο που με πνιγεί είναι η αναγκη για επικοινωνία για τα δικα μου και η αποδειξη που έλαβα απο αυτον είναι πως τετοια επικοινωνία βαθμολογείται με μηδέν.

Τα άλλα με την εκμετάλλευση και αδικία δεν τα αναφέρω γι αυτόν, ουτε τα σχετιζω μ αυτον, αλλά επ ευκαιρία αυτού. Είναι βιώματα και συμπεράσματα μεσα από βιώματα διότι έπαθα ή είδα πολλά.

[ioannis2]

Δεν είναι μόνο τα βιώματα. Υπάρχει και ο κληρονομικός παράγοντας στη μέση. Με τα ίδια βιώματα, δυο ανθρωποι μπορει να συμπεριφερθουν διαφορετικά, αν υπαρχει γενετικη προδιάθεση. Θυμαμαι οταν ημουν πολυ μικρος και επεφταν πυροτεχνήματα κατά την Ανάσταση, το Πάσχα. Μου έλεγαν οι δικοι μου οτι εγω τρόμαζα πολυ εύκολα σε συγκριση με άλλα παιδια. Μην υποτιμάς την κληρονομικότητα.

Υπάρχει κληρονονικοτητα. Απλα δεν κατεληξα πχ μέσω μελέτης επιστημονικων μελετών ή από εγκριτους επιστημονες, αν είναι καθαρά θέμα dna ή συναναστροφής από βρεφική ηλικία οπου το παιδι καταγραφει κι αποτυπωνει χωρίς καν νοειται να εχει γνωση της διεργασιας και η συμπεριφορά του επειτα εξελίσσεται και κτιζεται πανω σ αυτό κι αυτό θα το ανακαλυψει χρόνια έπειτα όταν θα εχει αποκτήσει επαρκες επίπεδο αντίληψης των πραγμάτων μα ο χαρακτηρας του ηδη κτίστηκε.

[Remedy]

Δεν μου προσφέρει επικοινωνία κι εγώ εχω μεγάλη αναγκη από επικοινωνία, να μιλώ για τα δικά μου και τα θέματα που με προβληματίζουν απο τα βαθη της σκέψης μου, να χαίρομαι τη συζήτηση, να μπορω να μιλαω με τον αλλο γι ατελειωτες ώρες, να ξαλαφρωνω ψυχικά και να φτιάχνεται η διάθεση μου σε καταφανή βαθμο σε σχέση με πριν. Αυτό ειναι το θεμα. Συν, απωθημένα από ατομα στο παρελθον τα οποια με εκαναν παρεα αμα δεν έβρισκαν κατι καλύτερο. Αυτό που μονο αποκομιζω μ αυτον ειναι το να μη φαινομαι μόνος και να φτιαχνετε έστω ελαχιστα η διαθεση μου απο τις ελάχιστες κουβέντες που θα ανταλλαξουμε που ειναι του τύπου αφου δεν εχουμε τιποτα άλλο να πουμε θα μιλήσουμε για ποδοσφαιρο ασε που δεν ασχολουμε ή πως περασε η μέρα, κουβεντες ανουσιες κι επαναλαμβανομενες απλα για να λέμε κάτι. Κι αυτός λες και είναι αναίσθητος, κι όταν λέω εκμετάλλευση που μου θυμιζει τα απωθημενα δεν το αποκλειω πλήρως, αν και πρόκειται για άτομο που όντως διαπίστωσα πως με λίγους και παλι ατομα με προβλήματα συσχετίζεται - τον κανουν παρέα και σπάνια να κτυπήσει το κινητό του.
Αυτο που με πνιγεί είναι η αναγκη για επικοινωνία για τα δικα μου και η αποδειξη που έλαβα απο αυτον είναι πως τετοια επικοινωνία βαθμολογείται με μηδέν.

Τα άλλα με την εκμετάλλευση και αδικία δεν τα αναφέρω γι αυτόν, ουτε τα σχετιζω μ αυτον, αλλά επ ευκαιρία αυτού. Είναι βιώματα και συμπεράσματα μεσα από βιώματα διότι έπαθα ή είδα πολλά.

εχετε ξαναβγει οι δυο σας, η συμπεραινεις οτι καπως ετσι θα ειναι απο οσα ξερεις για εκεινον;

οκ, το να μην φαινεσαι μονος, δεν ειναι και καμια σοβαρη απολαβη, αλλα θα εβγαινες μονος η θα εμενες μεσα;; αυτο ειναι το ερωτημα. αν εβγαινες και μονος για ποτο, ολα καλα. εγω δεν θα εβγαινα ποτε μονη, γι αυτο στο λεω.

κανεις δεν ειναι αναισθητος. υπαρχουν πολλα ατομα μπλοκαρισμενα στην κοινωνικη συναναστροφη , που δεν τους ειναι καθολου ευκολο να μιλησουν γι αυτα που πραγματικα τους απασχολουν και το θεωρουν φυσικο και δεδομενο να κανουν small talk, για ποδοσφαιρο, τον καιρο και τον μητσοτακη.. αφου εχει λιγες και περιεργες παρεες, να ξερεις οτι θα εχει κι αυτος καποια προβληματα αντιστοιχα με τα δικα σου.
εσυ, που εχεις ψαχτει αρκετα, ασχετως αν δεν εχεις λυσει τα θεματα σου, ισως να μπορεις να τον ξεκλειδωσεις και να εχετε στο μελλον πιο ουσιαστικη επικοινωνια..
1. τα συνεσταλμενα / κλειδωμενα ατομα, δεν ανοιγονται ευκολα. θεωρω οτι αν καποιος δεν ειναι ενοχλητικος στην απλη συναναστροφη, αυτην που λεμε για τον καιρο και την πολιτικη μονο για να βγουμε και αντεχεται η παρεα του, μετα απο αρκετες εξοδους, ανοιγεται περισσοτερο. μπορεις να δοκιμασεις να βγαινεις μαζι του λοιπον να πινετε κανενα ποτο, μηπως και αλλαξει η επικοινωνια σας.
2. αν αυτο συνεχιζεται σταθερα και δεν φαινεται να χαλαρωνει αυτος και συνεχιζει να μιλαει για τα τετριμμενα, αιφνιδιασε τον. ξεκινα να τον ρωτας πιο προσωπικα πραγματα να δεις αν ανταποκρινεται και κυριως δοκιμασε ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙΣ ΕΣΥ. αυτο, συνηθως ξεκλειδωνει τους διστακτικους ανθρωπους. απομακρυνσου ΜΟΝΟ αν στην ολη συναναστροφη παρεις μηνυματα οτι ο τυπος ειναι κακος και τοξικος. τοτε, κοψε τον, μην ασχολεισαι. αν απλα ειναι μπλοκαρισμενος, δουλεψε μαζι του... μπορει να εκπλαγεις απο το ποσα κοινα εχετε...

[HarleyQuinn]

εχετε ξαναβγει οι δυο σας, η συμπεραινεις οτι καπως ετσι θα ειναι απο οσα ξερεις για εκεινον;

οκ, το να μην φαινεσαι μονος, δεν ειναι και καμια σοβαρη απολαβη, αλλα θα εβγαινες μονος η θα εμενες μεσα;; αυτο ειναι το ερωτημα. αν εβγαινες και μονος για ποτο, ολα καλα. εγω δεν θα εβγαινα ποτε μονη, γι αυτο στο λεω.

κανεις δεν ειναι αναισθητος. υπαρχουν πολλα ατομα μπλοκαρισμενα στην κοινωνικη συναναστροφη , που δεν τους ειναι καθολου ευκολο να μιλησουν γι αυτα που πραγματικα τους απασχολουν και το θεωρουν φυσικο και δεδομενο να κανουν small talk, για ποδοσφαιρο, τον καιρο και τον μητσοτακη.. αφου εχει λιγες και περιεργες παρεες, να ξερεις οτι θα εχει κι αυτος καποια προβληματα αντιστοιχα με τα δικα σου.
εσυ, που εχεις ψαχτει αρκετα, ασχετως αν δεν εχεις λυσει τα θεματα σου, ισως να μπορεις να τον ξεκλειδωσεις και να εχετε στο μελλον πιο ουσιαστικη επικοινωνια..
1. τα συνεσταλμενα / κλειδωμενα ατομα, δεν ανοιγονται ευκολα. θεωρω οτι αν καποιος δεν ειναι ενοχλητικος στην απλη συναναστροφη, αυτην που λεμε για τον καιρο και την πολιτικη μονο για να βγουμε και αντεχεται η παρεα του, μετα απο αρκετες εξοδους, ανοιγεται περισσοτερο. μπορεις να δοκιμασεις να βγαινεις μαζι του λοιπον να πινετε κανενα ποτο, μηπως και αλλαξει η επικοινωνια σας.
2. αν αυτο συνεχιζεται σταθερα και δεν φαινεται να χαλαρωνει αυτος και συνεχιζει να μιλαει για τα τετριμμενα, αιφνιδιασε τον. ξεκινα να τον ρωτας πιο προσωπικα πραγματα να δεις αν ανταποκρινεται και κυριως δοκιμασε ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙΣ ΕΣΥ. αυτο, συνηθως ξεκλειδωνει τους διστακτικους ανθρωπους. απομακρυνσου ΜΟΝΟ αν στην ολη συναναστροφη παρεις μηνυματα οτι ο τυπος ειναι κακος και τοξικος. τοτε, κοψε τον, μην ασχολεισαι. αν απλα ειναι μπλοκαρισμενος, δουλεψε μαζι του... μπορει να εκπλαγεις απο το ποσα κοινα εχετε...

Αυτό που γράφει η Remedy δεν το γράφει τυχαία.
Έχει αποδειχθεί και είναι οδηγία κοινωνική προς γονείς κυρίως όταν τα παιδιά τους δεν ανοίγονται όταν τα ρωτάς τι έκαναν στο σχολείο πχ, να αρχίζεις να τους λες τι έκανες εσύ πρώτα.
Πχ όταν μπαίνουν στο σπίτι να τους λες Γιαννάκη τι κάνεις; Εγώ μαγείρεψα σήμερα, έκανα δουλειές, πήγα σούπερ μάρκερτ. Εσύ τι έκανες σήμερα;
Και αρχίζει το παιδί και σου λέει. Είναι έγκυρη τακτική.

Οπότε καλή η ιδέα της Remedy να εφαρμόσεις κάτι τέτοιο και θα δεις που θα βγει.
Αν δεν βγει πουθενά απλά γεια σου και πας γι' άλλα.

[HarleyQuinn]

Σκέφτομαι ότι την Παρασκευή ήμαστε σε συγκέντρωση θρήνου και την Κυριακή καρναβαλίζαμε.
Εγώ αυτό το μυαλό μου δεν μπορεί να το συλλάβει.
Πήγα την Παρασκευή στην συγκεντρωση με όλο μου το είναι -δεν μπορείται να φανταστείτε πόσο δρόμο έκανα!- και την Κυριακή θα ντύνομαι καρνάβαλος και θα χορεύω;
Κάπου λίγο το χάσαμε.

[Remedy]

Σκέφτομαι ότι την Παρασκευή ήμαστε σε συγκέντρωση θρήνου και την Κυριακή καρναβαλίζαμε.
Εγώ αυτό το μυαλό μου δεν μπορεί να το συλλάβει.
Πήγα την Παρασκευή στην συγκεντρωση με όλο μου το είναι -δεν μπορείται να φανταστείτε πόσο δρόμο έκανα!- και την Κυριακή θα ντύνομαι καρνάβαλος και θα χορεύω;
Κάπου λίγο το χάσαμε.

ζουμε οπως σερφαρουμε στο ιντερνετ... στο τικ- τοκ: επομενο, επομενο, επομενο, επομενο...

[ioannis2]

Αυτό που γράφει η Remedy δεν το γράφει τυχαία.
Έχει αποδειχθεί και είναι οδηγία κοινωνική προς γονείς κυρίως όταν τα παιδιά τους δεν ανοίγονται όταν τα ρωτάς τι έκαναν στο σχολείο πχ, να αρχίζεις να τους λες τι έκανες εσύ πρώτα.
Πχ όταν μπαίνουν στο σπίτι να τους λες Γιαννάκη τι κάνεις; Εγώ μαγείρεψα σήμερα, έκανα δουλειές, πήγα σούπερ μάρκερτ. Εσύ τι έκανες σήμερα;
Και αρχίζει το παιδί και σου λέει. Είναι έγκυρη τακτική.

Οπότε καλή η ιδέα της Remedy να εφαρμόσεις κάτι τέτοιο και θα δεις που θα βγει.
Αν δεν βγει πουθενά απλά γεια σου και πας γι' άλλα.

εχετε ξαναβγει οι δυο σας, η συμπεραινεις οτι καπως ετσι θα ειναι απο οσα ξερεις για εκεινον;

οκ, το να μην φαινεσαι μονος, δεν ειναι και καμια σοβαρη απολαβη, αλλα θα εβγαινες μονος η θα εμενες μεσα;; αυτο ειναι το ερωτημα. αν εβγαινες και μονος για ποτο, ολα καλα. εγω δεν θα εβγαινα ποτε μονη, γι αυτο στο λεω.

κανεις δεν ειναι αναισθητος. υπαρχουν πολλα ατομα μπλοκαρισμενα στην κοινωνικη συναναστροφη , που δεν τους ειναι καθολου ευκολο να μιλησουν γι αυτα που πραγματικα τους απασχολουν και το θεωρουν φυσικο και δεδομενο να κανουν small talk, για ποδοσφαιρο, τον καιρο και τον μητσοτακη.. αφου εχει λιγες και περιεργες παρεες, να ξερεις οτι θα εχει κι αυτος καποια προβληματα αντιστοιχα με τα δικα σου.
εσυ, που εχεις ψαχτει αρκετα, ασχετως αν δεν εχεις λυσει τα θεματα σου, ισως να μπορεις να τον ξεκλειδωσεις και να εχετε στο μελλον πιο ουσιαστικη επικοινωνια..
1. τα συνεσταλμενα / κλειδωμενα ατομα, δεν ανοιγονται ευκολα. θεωρω οτι αν καποιος δεν ειναι ενοχλητικος στην απλη συναναστροφη, αυτην που λεμε για τον καιρο και την πολιτικη μονο για να βγουμε και αντεχεται η παρεα του, μετα απο αρκετες εξοδους, ανοιγεται περισσοτερο. μπορεις να δοκιμασεις να βγαινεις μαζι του λοιπον να πινετε κανενα ποτο, μηπως και αλλαξει η επικοινωνια σας.
2. αν αυτο συνεχιζεται σταθερα και δεν φαινεται να χαλαρωνει αυτος και συνεχιζει να μιλαει για τα τετριμμενα, αιφνιδιασε τον. ξεκινα να τον ρωτας πιο προσωπικα πραγματα να δεις αν ανταποκρινεται και κυριως δοκιμασε ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙΣ ΕΣΥ. αυτο, συνηθως ξεκλειδωνει τους διστακτικους ανθρωπους. απομακρυνσου ΜΟΝΟ αν στην ολη συναναστροφη παρεις μηνυματα οτι ο τυπος ειναι κακος και τοξικος. τοτε, κοψε τον, μην ασχολεισαι. αν απλα ειναι μπλοκαρισμενος, δουλεψε μαζι του... μπορει να εκπλαγεις απο το ποσα κοινα εχετε...

Έχω βγει επανηλημμένα μαζί του και δεν το συμπεραίνω. Δοκίμασα να του ξανοιχτώ αλλά η ανταπόκριση - κατανόηση ήταν μηδέν.
HarleyQuinn, καλή η τακτική σου αλλά δεν εφαρμόζει πάντα, πρέπει να υπάρχει χημεία επικοινωνίας - αλληλοκατανόησης.
Θα έβγαινα νοείται μόνος, όπως το κανα πολλές άλλες φορές.
Τον μπλοκαρισμένο που χρειάζεται ξεκλείδωμα εύκολα τον διακρίνεις από τον αναίσθητο. Άλλο ενοχλητικός που σημαίνει ξεκόβεις κι άλλο ανυπαρξία επικοινωνίας παρά τις προσπάθειες οπόταν η συναναστροφή καταντάει ψυχοφθόρα.
ΆΛλοι είνια πιο ευαίσθητοι, του βάθους και πνευματώδεις, κι άλλοι αναίσθητοι από την άποψη ότι συναίσθημα βγάζουν μόνο εκεί που κάτι τους αγγίζει αλλιώς σφυρίζουν αδιάφορα, όπως γίνονται του βάθους κι αυτό ως ένα βαθμό κι απ τη δική τους σκοπιά αμα κάτι τους καίει αλλιώς αντικρίζουν το οτιδήποτε σαν ένα αδιάφορο γεγονός, κι η πνευματικότητα να αφορά ποδόσφαιρο, ταξίδια, δουλειές κλπ.
Αμα δυο δεν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες ξέχνα το. Με τις εμπειρίες που έχω με "περίεργες παρέες" ή ατομα που μου συμπεριφέρονταν με διαφορετικό τρόπο απ ότι συμπεριφέρονταν σε άλλους, κάποτε λέω να γράψω βιβλίο, διότι όλα αυτα ξεκίνησαν απ την πολύ πρώιμη παιδική μου ηλικία.
Κι όποιος, γενικά, ταλαιπωρείται από τα 8 του θα ταλαιπωρείται μέχρι τέλος του βίου του. Απλά τρέφει ψευδαισθήσεις πως η ζωή του θα γίνει καλύτερη.

[ioannis2]

ζουμε οπως σερφαρουμε στο ιντερνετ... στο τικ- τοκ: επομενο, επομενο, επομενο, επομενο...

Σε ένα καλό βιβλίο αυτοβελτίωσης που με είχε ενθουσιάσει διάβασα πως "κάνουμε τα πάντα με τον ίδιο τρόπο". Κι άμα κάποιος σαν αντικειμενικός παρατηρητής δει προσεκτικά τη ζωή του θα διαπιστώσει πως το μοτίβο σκέψης - πράξης για κάθε τι από τα ασήμανατ έως τα πολύ μεγάλα είναι επαναληψη του ιδίου τρόπου σκέψης - πράξης. Με βάση αυτό και την θεωρία - θέση στο βιβλίο πως "όλα όσα είμαι και όλα όσα έχω μου προσφέρουν όλα όσα θέλω να κάνω", απ εκει και πέρα το θεμέλιο για την εφαρμογή στην πράξη της μεθόδου αυτοβελτίωσης του βιβλίου ήταν ο κανόνας αυτογνωσίας του "εύλογου - εφικτού - δίκαιου", εφαρμοζομένου στο άτομο και τις αναγκες του.
Και πάλι όμως λέω, κριτικάροντας τα βιβλία αυτοβελτίωσης που διάβασα με βάση τα προβλήματα στα οποία καταπιάνονται και τις μεθόδους λύσης που προσφέρουν, πως αυτά τα βιβλία είναι για πολύ light καταστάσεις".

Αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να λύσουν σοβαρές καταστάσεις όσο κι αν το άτομο επιμένει, ούτε καν οι ψυχολόγοι όσο καλή μέθοδο - ψυχοθεραπεία κι αν εφαρμόζουν. Τα δε φάρμακα ηρεμούν και αποσπούν την προσοχή. Αμφιβάλλω πολύ αν κάποιος που παίρνει φάρμακα και συνάμα διαβάζει τέτοια βιβλία, αν τα όσα διαβάζει, όσο κι αν επιμένει και το παλεύει, θα τα καταφέρει να τα κάνει πράξη. Απλά θα δει μια υποφερτή βελτίωση σε κάποιες όψεις της ζωής του. Θα πρέπει, κι ίσως αυτό είναι αδύνατο, να κατέλθει κανείς στον πυρήνα του είναι του, για να λύσει από ρίζας τα προβλήματα ψυχολογίας του και τουλάχιστον από πλευράς ψυχολογίας να γίνει νέος άνθρωπος.

[Rainbow86]

“Η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν ξημερώσει”.
Ακουσα αυτό το «στίχο» σε μια ταινία αλλά δεν ξέρω σε ποιον αποδίδεται ή αν προέρχεται από κάποιο ποίημα/απόσπασμα. Γνωρίζει κανείς;

[HarleyQuinn]

“Η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν ξημερώσει”.
Ακουσα αυτό το «στίχο» σε μια ταινία αλλά δεν ξέρω σε ποιον αποδίδεται ή αν προέρχεται από κάποιο ποίημα/απόσπασμα. Γνωρίζει κανείς;

The phrase "η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν ξημερώσει" is often attributed to English writer and clergyman Thomas Fuller, who originally said, "The darkest hour is just before the dawn." This aphorism suggests that even in the most challenging or difficult times, hope and relief are often just around the corner.

Σε έφτιαξα φίλη;;;!!

Έχει επιπλέον ιστορία:

The phrase "The darkest hour is just before the dawn" has a rich history. It was first recorded by the English theologian and historian Thomas Fuller in his book A Pisgah-Sight Of Palestine And The Confines Thereof, published in 16502. Fuller wrote, "It is always darkest just before the Day dawneth," capturing the idea that hope and relief often come after the most challenging times.

The phrase gained further popularity during the 19th century and was often used to inspire hope and resilience in difficult situations2. It became a common proverb, especially among the Irish peasantry, who used it to encourage one another during tough times.

During World War II, the phrase took on even greater significance. It was widely attributed to Winston Churchill, although there is no evidence that he coined it. Churchill used similar expressions to describe the dire situation faced by the United Kingdom and its allies during the early years of the war, particularly after the fall of France and the evacuation of British troops from Dunkirk3. The phrase resonated with people as a symbol of hope and perseverance in the face of adversity.

So, the phrase has been a beacon of hope through various historical periods, reminding people that even in the darkest times, there is always the promise of a new dawn.

[Rainbow86]

The phrase "η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν ξημερώσει" is often attributed to English writer and clergyman Thomas Fuller, who originally said, "The darkest hour is just before the dawn." This aphorism suggests that even in the most challenging or difficult times, hope and relief are often just around the corner.

Σε έφτιαξα φίλη;;;!!

Έχει επιπλέον ιστορία:

The phrase "The darkest hour is just before the dawn" has a rich history. It was first recorded by the English theologian and historian Thomas Fuller in his book A Pisgah-Sight Of Palestine And The Confines Thereof, published in 16502. Fuller wrote, "It is always darkest just before the Day dawneth," capturing the idea that hope and relief often come after the most challenging times.

The phrase gained further popularity during the 19th century and was often used to inspire hope and resilience in difficult situations2. It became a common proverb, especially among the Irish peasantry, who used it to encourage one another during tough times.

During World War II, the phrase took on even greater significance. It was widely attributed to Winston Churchill, although there is no evidence that he coined it. Churchill used similar expressions to describe the dire situation faced by the United Kingdom and its allies during the early years of the war, particularly after the fall of France and the evacuation of British troops from Dunkirk3. The phrase resonated with people as a symbol of hope and perseverance in the face of adversity.

So, the phrase has been a beacon of hope through various historical periods, reminding people that even in the darkest times, there is always the promise of a new dawn.

Αχ ευχαριστώ!

[HarleyQuinn]

Αχ ευχαριστώ!

Παρακαλώ γλυκιά μου :Ρ