Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[Thessalonian]

Το κοστος του φωτορεαλισμου σε βιντεο παιχνιδια εχει εκτοξευτει. Χρειαζονται περιπου 5 χιλιαδες ευρω για ενα desktop PC ωστε να μπορεσει να προσομοιωσει μια εμπειρια πτησης με αεροσκαφος ή ακομα και μια εμπειρια περιηγησης σε ενα ιστορικο περιβαλλον οπως ειναι η αρχαια Ελλάδα, Αιγυπτος, η μεσαιωνικη Μεση Ανατολη ή η Αγγλια του 19ου αιωνα και η Γαλλια του 18ου αιωνα, αναμεσα σε άλλα μέρη.

[ioannis2]

Εδώ και μήνες πάω να πατήσω τον αριθμό του κινητού της τηλεφώνου κι αμέσως σταματώ. Όχι από φόβο, αλλά από την σκέψη ότι θα μπορούσε να βρεθεί στη ζωή μου κάτι καλύτερο και δεύτερον αν με όλα όσα με κατατρύχουν στην ψυχολογία είμαι κατάλληλος για μένα για οικογένεια. Πάνω δέκα μήνες από τότε που απλά την πήρα τηλέφωνο και μιλήσαμε. Δεν ξέρω σε τί κατάσταση βρίσκεται τώρα από πλευράς σχέσεων. Πάντως πριν δυο χρόνια που βγήκαμε 4 - 5 φορές έδειχνε ενδιαφέρον για μένα, ασχέτως αν η διαφορά ηλικίας μας είναι δέκα συν χρόνια κάτι που δεν της το είπα κι ίσως να την ενοχλούσε. Την σκέφτομαι όταν βιώνω στιγμές δύσκολες πχ φόβος μοναξιάς, προβλήματα σχέσεων ή υγείας δικών μου ανθρώπων, κι αυτό το συνδέω με το ότι ο χαρακτήρας της βρίσκεται κοντά στο δικό μου, όπως και τα ενδιαφέροντα και ο τρόπος ζωής της και η εμπιστοσύνη που εμπνέει. Όμως δεν μου έβγαζε ιδαίτερα χημεία και με ενοχλούσαν κάποια περιττά κιλά που είχε και το ότι βολεύτηκε σε μια δουλειά κατώτερη της. Όταν βγαίναμε τότε, ήταν λες και έψαχνα τρόπο να ξεφύγω για να μην μπλέξω σε δεσμεύσεις μαζί της , κι οι λόγοι είναι οι τρεις που είπα (να προέκυπτε κάτι καλύτερο, κι η εμφάνιση της, αν είμαι κατάλληλος, στη σειρά καθώς τα έβαλα). Το αντίβαρο είναι αυτά που είπα για χαρακτήρες. Το αποτέλεσμα είναι δίλημα και δεν ξέρω τι να κάνω. Ξέρω όμως πως σε φάσεις δυσκολίας είμαστε πιο ευάλωτοι να μπλέξουμε σε τέτοια επειδή κατά βάθος επιζητάμε μια όσο πιο κοντινή γίνεται στήριξη. Κι αν την πάρω τηλέφωνο είτε θα βγει φιλία είτε προθυμία για συνέχιση, κι όλοι ξέρουμε ότι άπαξ και μια γυναίκα μας κατέταξε στο φίλο, τελείωσε. Αν της ζητήσω να βρεθούμε φοβάμαι ότι, επειδή το πως κοιτάμε τον άλλο δεν αλλάζει, τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως και τότε. Κια ξέρω πως ακόμα και να βρω κάποιαν που να ενθουσιάζει, σαν από διαίσθηση ξέρω που θα καταλήξει το πράγμα. Όταν κάνεις το πρώτο βήμα στις σχέσεις, για μένα είναι όπως λέμε η αρχή είναι το ήμιση του παντός. Με τη σκε΄ψη να χτυπάει το τηλε΄φωνο και να το απαντήσει θα με χει πιάσει ο πανικός με υπόβαθροτου όλα αυτά που είπα. Κι έτσι παραμένω σε δίλημμα.

[HarleyQuinn]

Χθες, στην αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία του ψυχιατρείου για τα φάρμακα που πήγα γνώρισα μια γυναίκα χωρισμένη με παιδί και κατάθλιψη. Μου ζήτησε το τηλ. μου μετά από κουβεντούλα που είχαμε. Να μια γνωριμία...
Κάποια στιγμή σκάει μύτη ένας ψηλός άνδρας γύρω στα 50, τύπου μηχανόβιος ροκάς με άσπρα μαλλιά, λίγο κοντά, και αρχικά νόμιζα πως είχε μαλλιά ράστα. Μετά συνυδειτοποίησα ότι δεν ήταν μαλλιά αλλά κολλημένα καλώδια πολύ μακριά γύρω στα 30 μέτρα και πάρα πολλά γύρω στα 50, όπου τα είχε κολλήσει στα μαλλιά του σαν εξτένσιον και τα είχε κάνει ένα κουβάρι και τα κρατούσε στο χέρι! Επιπλέον κουβαλούσε ένα μεγάλο σακβουαγιάζ που δεν ξέρω τι περιείχε.... Κάνα ενισχυτή; κάποιο ράδιο; Καμιά γεννήτρια; Κάτι τέλος πάντων θα ήταν για να συνδέεται! Και περίμενε ο τύπος στα εξωτερικά όμορφα και ωραία με άνετο στυλ τύπου εγώ είμαι εγώ, άνετος. Θα ήθελα πολύ να έβλεπα την αντίδραση του ψυχιάτρου όταν θα τον είδε! Μάλλον θα έσκισε το πτυχίο του :Ρ

[Ανεμονη]

Χθες, στην αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία του ψυχιατρείου για τα φάρμακα που πήγα γνώρισα μια γυναίκα χωρισμένη με παιδί και κατάθλιψη. Μου ζήτησε το τηλ. μου μετά από κουβεντούλα που είχαμε. Να μια γνωριμία...
Κάποια στιγμή σκάει μύτη ένας ψηλός άνδρας γύρω στα 50, τύπου μηχανόβιος ροκάς με άσπρα μαλλιά, λίγο κοντά, και αρχικά νόμιζα πως είχε μαλλιά ράστα. Μετά συνυδειτοποίησα ότι δεν ήταν μαλλιά αλλά κολλημένα καλώδια πολύ μακριά γύρω στα 30 μέτρα και πάρα πολλά γύρω στα 50, όπου τα είχε κολλήσει στα μαλλιά του σαν εξτένσιον και τα είχε κάνει ένα κουβάρι και τα κρατούσε στο χέρι! Επιπλέον κουβαλούσε ένα μεγάλο σακβουαγιάζ που δεν ξέρω τι περιείχε.... Κάνα ενισχυτή; κάποιο ράδιο; Καμιά γεννήτρια; Κάτι τέλος πάντων θα ήταν για να συνδέεται! Και περίμενε ο τύπος στα εξωτερικά όμορφα και ωραία με άνετο στυλ τύπου εγώ είμαι εγώ, άνετος. Θα ήθελα πολύ να έβλεπα την αντίδραση του ψυχιάτρου όταν θα τον είδε! Μάλλον θα έσκισε το πτυχίο του :Ρ

'Εχω πεθάνει στο γέλιο να σαι καλά.....

[HarleyQuinn]

'Εχω πεθάνει στο γέλιο να σαι καλά.....

Να 'σαι καλά Ανεμόνη κι εγώ γελούσα από μέσα μου!

[user]

το να βγει απο το σπίτι του και την ασφάλεια του είναι κάτι σπουδαίο, και δεν με νοιάζει πραγματικά κι εγώ θα γελούσα απο μέσα μου, νομίζω. όμως πιο πολύ θα τον παραδεχόμουν.

[ioannis2]

Μόνο ενα κρασακι αυτη την ώρα αν είχα, για να ξεχαστω. Για να μην φεύγει απ το νου κάτι σημαίνει με έβλαψαν. Κι οσο πιο πρόσφατο ειναι τόσο το χειρότερο. Και τις τεχνικές χειρισμού της σκεψης τις ξέρω.

[Behappy]

Σκέφτομαι ότι όταν κλαδευω, τσαπιζω, ξεχορταριαζω, ποτίζω είναι η καλύτερη μου... Ηρεμεί το μυαλό μου, ξεχνάω τα πάντα. Είναι ένας μικρός κήπος με βότανα κυρίως... δεντρολίβανα, ριγανες, λεβάντες, μέντες και άλλα, έρχεται και καμιά μέλισσα καμιά φορά και πιάνουμε κουβέντα...

[Ανεμονη]

Θέλω ένα τηλεκοντρόλ να σταματάω το χρόνο, να πατάω το pause όταν το έχω ανάγκη, να σκέφτομαι, να αποφασίζω, να χαλαρώνω, καί νά πατάω το Play όταν είμαι έτοιμη.

[HarleyQuinn]

το να βγει απο το σπίτι του και την ασφάλεια του είναι κάτι σπουδαίο, και δεν με νοιάζει πραγματικά κι εγώ θα γελούσα απο μέσα μου, νομίζω. όμως πιο πολύ θα τον παραδεχόμουν.

Μα κι εγώ τον παραδέχτηκα! Απλά είχε τρέλα πέρα από τα όρια και καλά έκανε ο άνθρωπος!

[Yoco Choco]

Θέλω ένα τηλεκοντρόλ να σταματάω το χρόνο, να πατάω το pause όταν το έχω ανάγκη, να σκέφτομαι, να αποφασίζω, να χαλαρώνω, καί νά πατάω το Play όταν είμαι έτοιμη.

Παθαίνω και εγώ sensory overload και χρειάζομαι ένα διάλειμμα να αποφορτιστώ...Νομίζω το παθαίνουμε αυτό επειδή δεν έχουμε συνηθίσει να είμαστε συνέχεια σε γρήγορους ρυθμούς και στην ένταση των πραγμάτων...Καλύτερα η ησυχία βέβαια να σου πω.

[Ανεμονη]

Παθαίνω και εγώ sensory overload και χρειάζομαι ένα διάλειμμα να αποφορτιστώ...Νομίζω το παθαίνουμε αυτό επειδή δεν έχουμε συνηθίσει να είμαστε συνέχεια σε γρήγορους ρυθμούς και στην ένταση των πραγμάτων...Καλύτερα η ησυχία βέβαια να σου πω.

Ναι ίσως... εγώ ανήκω και στη γενιά της αλλαγής. Νομίζω οτι η ταχύτητες σήμερα είναι απάνθρωπες για την ανθρώπινη φύση...ή μήπως μόνο για μένα??

[user]

κι εγώ τρελλαίνομαι να ασχολόμαι με το χώμα. βρίσκω το κέντρο μου, αποφορτίζομαι, είμαι παρόν στη ζωή μου.

[Behappy]

κι εγώ τρελλαίνομαι να ασχολόμαι με το χώμα. βρίσκω το κέντρο μου, αποφορτίζομαι, είμαι παρόν στη ζωή μου.

Αυτό ακριβώς, full mindfulness!

[Yoco Choco]

Ναι ίσως... εγώ ανήκω και στη γενιά της αλλαγής. Νομίζω οτι η ταχύτητες σήμερα είναι απάνθρωπες για την ανθρώπινη φύση...ή μήπως μόνο για μένα??

Σθνηθίζονται οι γρήγοροι ρυθμοί...Προσαρμόζεσαι...Αν μπείς σον χορό χορεύεις...Απλά μου φαίνεται χαμένος κόπος η πολλή συνάφεια με τον κόσμο...Προτιμώ την μοναξιά και την ησυχία μου...Δεν ξερω αν είναι επιλογή μας είτε το ένα είτε το άλλο.