Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[elis]

Εγώ είμαι καλά γτ δούλεψα τουλάχιστον 20 χρόνια μπορεί κ 38 που μου είπαν

[elis]

Βοηθάτε χωριανοί δε βγάζω άκρη βοηθήστε με

[axl100]

Ναι οι νορμάλ λένε ότι είμαι άρρωστος κι οι άρρωστοι ότι είμαι καλά επίσης αυτά που βλέπεις να παίρνω μου τα βάζουν στον καφέ το πρωί σε μια καφετέρια που πάω κατ εντολή η των μπάτσων η του Μητσοτάκη η των γιατρών κ είναι δουλειά τι από όλα ισχύει εσύ που ξέρεις

Εκανα βαρια χρηση παραισθησιογονων πιτσιρικας, σιγα σιγα μαθαινεις να διακρινεις τον παραλογισμο στις παραισθησεις και σου γινεται βαρετο. Αμα γουσταρεις τοσο πολυ να σου μιλαει ο Μητσοτακης ειναι δικο σου θεμα, αλλα παντα μπορεις να του πεις πως δεν υπαρχει και να εξαφανιστει.

[Player]

Βοηθάτε χωριανοί δε βγάζω άκρη βοηθήστε με

Τι έπαθες Έλις;

[elis]

Είμαι μόνος 20 χρόνια κ δεν ξέρω γιατί

[elis]

Που είσαι αξλ ολυμπιονίκης είμαι σε χρόνους στον στίβο

[elis]

Μάλιστα δηλαδή είμαι μόνος από αυτά που περνώ αυτό λες αξλ

[elis]

Το μπλιμπλικι τι δείχνει ότι παίρνω κι ότι τρέχω τι άλλο δείχνει

[axl100]

46 ειμαι. Δεν ξερω αν εισαι μονος, ο εγκεφαλος σου δεν διακρινει τα εσωτερικα και τα εξωτερικα αντικειμενα, ομως αν σκεφτεις ποια ειναι λογικα και ποια οχι θα το καταλαβεις ποια ειναι φαντασματα και ποια τα βλεπουν τα ματια σου.

[elis]

Τέλος πάντων να ξέρετε ότι δεν τα παίρνω με τη θέληση μου αλλά είναι δουλειά για το κρατοσ αυτό θα πούμε κ τέλος κ μια συμβουλή για τους γυναικαδεσ του φόρουμ ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟ ΚΑΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΑΜΑΤΕ

[elis]

Αξλ άλλο λέω εγώ είμαι 48 τότε παίρναμε ναρκωτικά για να δουλέψουμε άλλο λέω άστο αν με δεις θα καταλάβεις ότι είμαι καλά δεν έχω τέτοια προβλήματα τεσπα καληνύχτα τα λέμε αύριο

[biscochicco]

[Player]

Είμαι μόνος 20 χρόνια κ δεν ξέρω γιατί

Δεν έχεις κανέναν; συγγενείς; οικογένεια; φίλους; γυναίκα; παιδιά;

[ioannis2]

Μακάρι να σασ φωτίσει ο Θεός να βρείτε άκρη σε αυτά που σασ προβληματιζουν

Έχω περάσει τραγικές καταστάσεις ή έτσι το πήρα εγώ πρέπει να είμαι ορφανός με 3 κόρες στα 25 κ δίνω λεφτά στη γυναίκα μου η είμαι μόνος εδώ κ 20 χρόνια τι από τα δύο δεν ξέρω πάντως είναι τραγικά κ τα δύο ο Μητσοτάκης μου κυρηξε πόλεμο νομίζω κ δεν μπορώ να καταλάβω πάντως δεν είναι ότι βλέπω κι είμαι μόνος εδώ κ 20 χρόνια κ ψάχνω τι μπορεί να έγινε

Πάντως για ΤΙΣ γυναίκες είμαι αόρατος αλλιώς δε θα έβγαζα το σχολείο

Ή η ασθένεια είναι να είσαι μόνος βοηθά λίγο

Ολημερίς προσευχόμαστε στο Θεό, μα δεν μας φωτίζει. Είναι λες και μας λέει βρες από μόνος σου τις λύσεις. Το μόνο στο οποίο βλέπω να μας βοηθά είναι να μην πέσουμε σε καναν γκρεμό.
Από προηγούμενες αναρτήσεις σου, η οικογενειακή και εργασιακή σου κατάσταση είναι ζηλευτή με την καλή έννοια της λέξης και θα πρεπε να είσαι ευτυχισμένος. Άρα, συμβουλή μου, να επικεντρώσεις πρώτα τη σκέψη κι ως αποτέλεσμα της, τις πράξεις σου σ' αυτά τα δυο.
Αν δεν ήσουν αόρατος δεν θα βγαζες το σχολείο. Όμως όταν δεν είχες πια το διάβασμα έστρεψες την προσοχή σου και σ' αυτές και τα κατάφερες. Είσαι και γι αυτό ευτυχής.
Το να είσαι μόνος όταν αυτό το επεδίωξες δεν ενοχλεί. Πρόβλημα σοβαρότατο είναι το να είσαι μόνος χωρίς να το θέλεις.

[ioannis2]

Εγώ είμαι καλά γτ δούλεψα τουλάχιστον 20 χρόνια μπορεί κ 38 που μου είπαν

Κι εγώ δουλεύω πάνω από 20 χρόνια ... Είμαι σε μια περιέργη κατάσταση, λες και μπούχτισα, λες και δεν αντέχω άλλο την ίδια ρουτίνα και επιζητώ αλλαγή, λες και ακόμα και να βρισκα κάτι καλύτερο επαγγελματικά ή ευρύτερα σαν δραστηριότητα πάλι δεν θ' άλλαζε αυτό το συναίσθημα. Απ την άλλη λέω πως πάντα πρέπει να εκτιμάμε κάτι που έχουμε. Όμως, υπάρχουν κάποια αρνητικά που υπάρχουν σ αυτό τα οποία δεν προσπερνιόνται και με κάνουν να νιώθω άσχημα, νευρικότητα και απογοήτευση λες και με σπρώχνουν να φύγω. Ακόμα κι αν άφηνα τον εαυτό μου να χαλαρώσει και πάλι θα πρεπε να βρισκα πράγματα που με χαλαρώνουν κι ούτε κι αυτό είναι τόσο απλό (αν και υπάρχουν τέτοια) αφού με βασανίζουν απωθημένα για πράγματα που δεν επεδίωξα.

Από κάποια ηλικία κι έπειτα ο άνθρωπος είναι υπερ-συνειδητοποιημένος. Δεν το κουνάει βήμα παραπέρα αν δεν είναι βέβαιος ότι αυτό το παραπέρα θα ναι καλύτερο από το προηγούμενο. Κι η συνειδητοποίηση αυτή, που ναι κτισμένη στην εμπειρία, του λέει αν αυτό το παραπέρα θα ναι καλύτερο, δεν είναι δηλαδή απλά υποθέσεις. Κι έτσι εξακολουθεί στη ρουτίνα κι ελπίζει, μα όσο κι αν ελπίζει όσο περνάνε τα χρόνια τα περιθώρια πάντα στενεύουν για νέα ξεκινήματα και μεγάλες αλλαγές.