Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[Joanna8]

Το βιβλίο που πρέπει να διαβάσω για να περάσω σε ένα πρόγραμμα της ΔΥΠΑ είναι 982 σελίδες.
Ούτε τον πρώτο τόμο του Κεφάλαιου του Μαρξ δεν έχω αξιωθεί να διαβάσω με τόσες σελίδες, και πρέπει να κάτσω τώρα να αξιωθώ να διαβάσω αυτές τις μλκιες για να πάρω τα λεφτά.
Κλαίω με μαύρο δάκρυ.

Βιβλία χιλίων σελίδων έχω να διαβάσω από τη σχολή. Ελπίζω τουλάχιστον να λέει κάτι πρακτικό και όχι μόνο θεωρίες, νομοθεσία, κώδικες δεοντολογίας κλπ. Στον ιδιωτικό τομέα που είναι πολύ πιο οργανωμένος από το γραφειοκρατικό τέρας που λέγεται Ελληνικό Δημόσιο και ΟΤΑ, ποτέ δε δίνουν τόμους ολόκληρους. Πληρώνουν σεμινάρια διαδικτυακά, έχουν ερωτήσεις στυλ multiple choice και γίνεται real time εκπαίδευση δίπλα σε έναν έμπειρο.
Πλέον το δημόσιο δε συμφέρει από καμία άποψη, αν έχεις εναλλακτική να πιάσεις δουλειά στον ιδιωτικό τομέα με 8ωρο.

[Γκαμόρα_]

Βιβλία χιλίων σελίδων έχω να διαβάσω από τη σχολή. Ελπίζω τουλάχιστον να λέει κάτι πρακτικό και όχι μόνο θεωρίες, νομοθεσία, κώδικες δεοντολογίας κλπ. Στον ιδιωτικό τομέα που είναι πολύ πιο οργανωμένος από το γραφειοκρατικό τέρας που λέγεται Ελληνικό Δημόσιο και ΟΤΑ, ποτέ δε δίνουν τόμους ολόκληρους. Πληρώνουν σεμινάρια διαδικτυακά, έχουν ερωτήσεις στυλ multiple choice και γίνεται real time εκπαίδευση δίπλα σε έναν έμπειρο.
Πλέον το δημόσιο δε συμφέρει από καμία άποψη, αν έχεις εναλλακτική να πιάσεις δουλειά στον ιδιωτικό τομέα με 8ωρο.

Για να πάρω μια πιστοποίηση είναι ευρωπαϊκού βεληνεκούς, αλλά ρε συ Τζοάννα, τόσο διάβασμα, αλήθεια, μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να το κάνω.
Το ξέρω, στο ιδιωτικό τομέα κάνουν σεμινάρια τακτικά, έχω κάνει όταν δούλευα πολλά σε κάθε δουλειά και ήταν πολύ βοηθητικά στην εργασία.
Πλέον δεν φτάνουν όποιες γνώσεις έχεις, πρέπει πάντα να τις διευρύνεις και όλο σου ζητούν περισσότερα.

[Joanna8]

Για να πάρω μια πιστοποίηση είναι ευρωπαϊκού βεληνεκούς, αλλά ρε συ Τζοάννα, τόσο διάβασμα, αλήθεια, μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να το κάνω.
Το ξέρω, στο ιδιωτικό τομέα κάνουν σεμινάρια τακτικά, έχω κάνει όταν δούλευα πολλά σε κάθε δουλειά και ήταν πολύ βοηθητικά στην εργασία.
Πλέον δεν φτάνουν όποιες γνώσεις έχεις, πρέπει πάντα να τις διευρύνεις και όλο σου ζητούν περισσότερα.

Έτσι είναι δυστυχώς. Αλλά και χίλιες σελίδες είναι μεγάλο μανίκι βρε παιδιά! Δεν είμαστε και 20χρονα. Είμαστε άνθρωποι που έχουμε υποχρεώσεις, ανάγκη να δουλέψουμε για να έχουμε εισόδημα, η μνήμη και η συγκέντρωση και η ενέργεια έχουν μειωθεί, πώς να το κάνουμε. Και αυτό το κάνει δύσκολο.
Τι πιστοποίηση θα πάρεις αν επιτρέπεται; Αν μπορεί να σου εξασφαλίσει και κάτι έξτρα πέρα από το Δημόσιο, τότε μην το συζητάς. Είναι δύσκολο, αλλά και μόνο οι ευκαιρίες που θα σου δοθούν αξίζουν τον κόπο.

[Joanna8]

Ο μισθός μου εξανεμίζεται γρήγορα, ενώ έχω πάρει αύξηση και προαγωγή. Εξακολουθώ να ζω όπως ζούσα και πριν 3-4 χρόνια, δεν προέκυψε καμιά καινούργια ανάγκη. Όχι μόνο δε με φτάνει, αλλά ζω πολύ χειρότερα από ότι πριν. Ενοίκιο δεν έχω. Μένω σε ιδιόκτητο διαμέρισμα. Τα βασικά: ρεύμα, ρούχα-παπούτσια, σουπερμάρκετ, άντε και κανένα θέατρο, εστιατόριο ή καφέ. Φεύγει ο μισθός μου σαν ατμός.
Πάω σουπερμάρκετ κάθε φορά και δεν καταλαβαίνω τι ψώνισα κι έκανα τέτοιο λογαριασμό! Έκοψα τον καφέ απ' έξω που αγόραζα. Έκοψα κι από ένδυση/υπόδηση και διασκέδαση. Προσπαθώ να ζω μόνο από τον μισθό μου, καθώς εισοδήματα από την πατρική περιουσία δε θέλω να τα ακουμπήσω για λόγους εξοικονόμησης χρημάτων και για να κάνω κάτι στο μέλλον, αλλά δυστυχώς δε με παίρνει. Δε βγαίνω παιδιά μόνο με τον μισθό μου και θέλω και παιδί τρομάρα μου. Δεύτερη δουλειά δεν μπορώ να βρω χρόνο.
Έχει απαξιωθεί τελείως η εργασία. Μετά σου λέει δημογραφικό ζήτημα...

[axl100]

Aφου μετρας την ποιοτητα ζωης σου με τα πραγματα που αγοραζεις και οχι πως νοιωθεις.

[Joanna8]

Aφου μετρας την ποιοτητα ζωης σου με τα πραγματα που αγοραζεις και οχι πως νοιωθεις.

Σε όλες τις χώρες έτσι τη μετράνε. Δε χρειάζεσαι ρεύμα; Φαγητό να μαγειρεψεις, καθαριστικά και απορρυπαντικά, είδη προσωπικής περιποίησης; Δε χρειάζεσαι να ντύνεσαι καλά στον χώρο εργασίας σου; Δεν έχεις ανάγκη να πας κάπου μια στο τόσο; Ένα κομμωτήριο; Βενζίνη για να μετακινηθείς; Service; Αν προκύψει κάποιο έκτακτο έξοδο; Υποχρεώσεις φορολογικές, τέλη δεν πρέπει να τα πληρώσεις; Αυτά. Δε φτάνει ο μισθός πλέον.

[axl100]

Μονη σου διαλεγεις τι υποχρεωσεις θα εχεις, και ποση σκλαβια θα αντεξεις. Τα περισσοτερα που λες ειναι πολυτελειες. Πες δεν με φτανει ο μισθος να κανω φιγουρα και να νοιωθω κατι περισσοτερο απο τους υπολοιπους. Φαντασου να ειχες παιδι, θα το γεμιζες με ανασφαλειες για 5 ζωες.

[Joanna8]

Μονη σου διαλεγεις τι υποχρεωσεις θα εχεις, και ποση σκλαβια θα αντεξεις. Τα περισσοτερα που λες ειναι πολυτελειες. Πες δεν με φτανει ο μισθος να κανω φιγουρα και να νοιωθω κατι περισσοτερο απο τους υπολοιπους. Φαντασου να ειχες παιδι, θα το γεμιζες με ανασφαλειες για 5 ζωες.

Καλομελέτα κι έρχεται! Δεν υπάρχει γονιός που να μην έχει ανασφάλειες για το παιδί του. Αλλά θα προσπαθήσω να του δώσω όλα τα εφόδια αν και όταν με το καλό έρθει για να νιώσει ασφάλεια. Εξάλλου, δε θα αναλάβω μόνη μου τα έξοδα του παιδιού.
Άλλο αυτό κι άλλο το ότι έχει απαξιωθεί εντελώς η εργασία που πλέον λίγοι ζουν αποκλειστικά και μόνο με τον μισθό του. Σύγκρινέ το με τα 80s-90s. Ένας μισθός έμπαινε σε κάθε σπίτι, γυναίκα συνήθως οικιακά ή δασκάλα/δημόσιος υπάλληλος. Ρεύμα, είδη πρώτης ανάγκης, τα πάντα φτηνά και έχτιζαν και σπίτι! Βέβαια με δανεική ευημερία που τώρα πληρώνουμε εμείς.

[axl100]

Δεν καταλαβες καλα. Δεν επα οτι δεν μπορεις να προσφερεις στο παιδι σου οικονομικα. Ειπα οτι δεν σε φτανουν τα λεφτα απο κοινωνικη ανασφαλεια που θα μεταδωσεις στο παιδι.