Πώς αισθάνεστε τώρα; (Μέρος δεύτερο)

[Κύκνος]

Είναι "φυσιολογικό" να φοβάσαι όταν σου έρχονται αναμνήσεις. Αλλά ίσως είναι λάθος να "προχωράς" (τη στιγμή του σεξ) όσο νιώθεις πως το "ξαναζείς" .
Πρέπει να βρεις τρόπο να επικεντρώνεσαι στο "τώρα". Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις για να βρεις τον τρόπο.
Οποιαδήποτε προσπάθεια να χρησιμοποιήσεις τις αισθήσεις σου, μπορεί να σε "βγάλει" απο την αίσθηση πως το "ξαναζείς".
Είναι σα να βλέπεις τηλεόραση, και να αλλάζεις κανάλι (κάνοντας άλλη σκέψη) ή να την κλείνεις για να κάνεις κάτι άλλο (κοιτάζοντας γύρω σου).
Δεν ξέρω αν η προσπάθεια που σου λέω είναι ο "σωστός" δρόμος. Δεν είμαι ψυχολόγος. Αλλά κάπως έτσι αντιμετωπίζω δυσάρεστες αναμνήσεις.
Επίσης δεν ξέρω αν σου κάνει καλό να το συζητάς όταν δεν το σκέφτεσαι αυθόρμητα. Σήμερα πχ μπορεί να μην το σκεφτόσουν καν αν δεν διάβαζες το προηγούμενο μήνυμα μου.

Ο πρώην σου μπορεί όντως να ήταν εξαίρεση, αλλά σίγουρα δεν είναι η μόνη εξαίρεση.
Αν εξηγείς απο την αρχή την κατάσταση, θα απομακρύνεις γρηγορότερα άτομα που δεν θέλουν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία.
Υπάρχουν άτομα που θα περιμένουν αν καταλάβουν την κατάσταση, αλλά αν δεν καταλάβουν τι συμβαίνει μπορεί να ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά σου διαφορετικά.

Δεν το προτείνω, αλλά αν σκεφτείς πως "προχώρησες" ενω φοβόσουν (λόγω αναμνήσεων), θα μπορούσες να "προχωρήσεις" και χωρίς να νιώσεις 100% "ασφάλεια".
Δεν εννοώ να κάνεις σεξ με αγνώστους. Αλλά αν καταλάβεις σε κάποια φάση μετά απο 2 μήνες πχ οτι είσαι "υπερβολική" (λόγω αναμνήσεων), να ξέρεις πως μπορείς να το ξεπεράσεις και αυτό.
Αν πιστεύεις πως αυτό σε κρατάει απο το να κάνεις σχέση, δεν ισχύει. Έχεις ξεπεράσει ήδη το μεγαλύτερο φόβο που έχεις. Μπορείς να ξεπεράσεις τα πάντα.

Καλημέρα

Δεν ξέρω... Εγώ δεν νιώθω δυνατή... Προσπαθώ να γίνω γιατί δεν θέλω να μείνω για πάντα μόνη μου αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω... Κι όντως πιστεύω ότι με κρατάει απ' το να κάνω σχέση, με τρομοκρατεί η ιδέα καινούριων στενών επαφών κι επίσης δεν εμπιστεύομαι καθόλου εύκολα, ούτε τον πρώην τον εμπιστεύτηκα εύκολα...

[Cmos]

Δεν ξέρω... Εγώ δεν νιώθω δυνατή... Προσπαθώ να γίνω γιατί δεν θέλω να μείνω για πάντα μόνη μου αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω... Κι όντως πιστεύω ότι με κρατάει απ' το να κάνω σχέση, με τρομοκρατεί η ιδέα καινούριων στενών επαφών κι επίσης δεν εμπιστεύομαι καθόλου εύκολα, ούτε τον πρώην τον εμπιστεύτηκα εύκολα...

Αν έλεγες πως δεν έχεις κάνει ποτέ σχέση ή σεξ θα είχα αμφιβολίες για το αν μπορείς να τα καταφέρεις (που και πάλι θα ήταν θέμα επιλογής, όχι "δυνατότητας").
Το οτι πιστεύεις πως δεν είσαι δυνατή, έχει διαψευστεί απο τις πράξεις σου. Απλά δεν "έτυχε" ή δεν "επέτρεψες" να γνωρίσεις κάποιον που να πληροί τα κριτήρια σου.
Το θέμα της εμπιστοσύνης μπορεί να οφείλεται και σε άσχετους λόγους.. αλλά το σημαντικό είναι πως εμπιστεύτηκες. Το αν ήταν "εύκολο ή δύσκολο" δεν παίζει ρόλο.
Θα βρεις κάποιον ξανα που να αξίζει την εμπιστοσύνη σου, αρκεί όπως είπες να προσπαθείς.

Έχεις 2 πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά.
Το πρώτο είναι πως μπορείς να αγαπήσεις με τον ορισμό: "βάζω τον άλλον πάνω απο τον εαυτό μου"
Και το δεύτερο είναι πως μπορείς να κάνεις κάτι αγνοώντας το φόβο.
Αυτό είναι άξιο θαυμασμού. Ικανό να κάνει κάποιον να σε ερωτευτεί αν το συνειδητοποιήσει.
Αν κάποιος αναγνωρίσει αυτά τα δύο χαρακτηριστικά σου ή έστω το πρώτο, θα είναι τουλάχιστον χαζός για να μη σε περιμένει μεχρι να τον εμπιστευτείς.

[user]

πρέπει να κάνεις το σύμπαν να καταλάβει ότι υπάρχεις. όσο είσαι μέσα σε μια τέτοια συναισθηματική κατάσταση, η ενέργειά σου μπλοκάρει.

[Κύκνος]

Αν έλεγες πως δεν έχεις κάνει ποτέ σχέση ή σεξ θα είχα αμφιβολίες για το αν μπορείς να τα καταφέρεις (που και πάλι θα ήταν θέμα επιλογής, όχι "δυνατότητας").
Το οτι πιστεύεις πως δεν είσαι δυνατή, έχει διαψευστεί απο τις πράξεις σου. Απλά δεν "έτυχε" ή δεν "επέτρεψες" να γνωρίσεις κάποιον που να πληροί τα κριτήρια σου.
Το θέμα της εμπιστοσύνης μπορεί να οφείλεται και σε άσχετους λόγους.. αλλά το σημαντικό είναι πως εμπιστεύτηκες. Το αν ήταν "εύκολο ή δύσκολο" δεν παίζει ρόλο.
Θα βρεις κάποιον ξανα που να αξίζει την εμπιστοσύνη σου, αρκεί όπως είπες να προσπαθείς.

Έχεις 2 πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά.
Το πρώτο είναι πως μπορείς να αγαπήσεις με τον ορισμό: "βάζω τον άλλον πάνω απο τον εαυτό μου"
Και το δεύτερο είναι πως μπορείς να κάνεις κάτι αγνοώντας το φόβο.
Αυτό είναι άξιο θαυμασμού. Ικανό να κάνει κάποιον να σε ερωτευτεί αν το συνειδητοποιήσει.
Αν κάποιος αναγνωρίσει αυτά τα δύο χαρακτηριστικά σου ή έστω το πρώτο, θα είναι τουλάχιστον χαζός για να μη σε περιμένει μεχρι να τον εμπιστευτείς.

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
Όμως εγώ νιώθω πως θα έπρεπε να κάνω περισσότερα... Δεν ξέρω... Περισσότερα ήταν τα βράδια που κοιμηθήκαμε χωρίς ολοκληρωμένο σεξ παρά με αυτό... Τουλάχιστον εκείνος δεν ικανοποιούνταν πλήρως...

Πάντως μακάρι να γίνει όπως τα λες...

[Κύκνος]

πρέπει να κάνεις το σύμπαν να καταλάβει ότι υπάρχεις. όσο είσαι μέσα σε μια τέτοια συναισθηματική κατάσταση, η ενέργειά σου μπλοκάρει.

Σ' εμένα το λες;

[Cmos]

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
Όμως εγώ νιώθω πως θα έπρεπε να κάνω περισσότερα... Δεν ξέρω... Περισσότερα ήταν τα βράδια που κοιμηθήκαμε χωρίς ολοκληρωμένο σεξ παρά με αυτό... Τουλάχιστον εκείνος δεν ικανοποιούνταν πλήρως...

Πάντως μακάρι να γίνει όπως τα λες...

Είναι θετικό να κάνεις αυτοκριτική για την προηγούμενη σχέση, αλλά δεν βοηθάει πουθενά το αυτομαστίγωμα.
Έκανες ότι μπορούσες "τότε", και θα κάνεις πολλά περισσότερα στην επόμενη σχέση που θα έχεις.
Έμαθες απο τα λάθη σου, και έγινες καλύτερη απο ότι ήσουν.
Σε ένα βαθμό είναι καλό να ρίχνεις το φταίξιμο σε εσένα για να εξελίσσεσαι,
αλλά να ξέρεις πως θα μπορούσε και εκείνος να το είχε διαχειριστεί καλύτερα.
Ούτε εσύ φταίς, ούτε εκείνος.
Με δεδομένη την τότε προσωπικότητα σου, και τη δική του αυτή ηταν η κατάληξη. Και αυτό δε θα μπορούσε να αλλάξει.
Μη συνδέεις την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών για στήριξη, συντροφικότητα, κατανόηση κτλ με το συγκεκριμένο άτομο.
Υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να τα προσφέρουν αυτά, και απλά δεν τους έχεις γνωρίσει ακόμα.

Μη λες "μακάρι". Δε θα γίνει μόνο του.
Ας πούμε πως ο πρώην σου ήταν "ένας στους εκατό".
Πρέπει (στη χειρότερη περίπτωση) να γνωρίσεις 99 άτομα που δε θα ταιριάζεις,
μεχρι να συναντήσεις ξανά κάποιον που θα αξίζει με τα δικά σου κριτήρια.
Όσο περνάνε οι μέρες και δεν γνωρίζεις καινούρια άτομα, αναβάλεις τη στιγμή που θα βρεις τον κατάλληλο.
Και αυτό σημαίνει πως για κάθε μια μέρα που περνάει χωρίς να προσπαθείς μεχρι να τον βρεις, θα ζήσεις μια μέρα λιγότερη μαζί του.
Αντι να λες "μακάρι", κάνε κάτι!
Στη θέση σου πχ μπορεί να γραφόμουν σε κάποια σχολή χορού ή σε κάποιο μικρό θεατρικό σύλλογο. Σκέψου κάτι αντίστοιχο, και καν το πράξη.

[Marilou]

Δεν ξέρω... Εγώ δεν νιώθω δυνατή... Προσπαθώ να γίνω γιατί δεν θέλω να μείνω για πάντα μόνη μου αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω... Κι όντως πιστεύω ότι με κρατάει απ' το να κάνω σχέση, με τρομοκρατεί η ιδέα καινούριων στενών επαφών κι επίσης δεν εμπιστεύομαι καθόλου εύκολα, ούτε τον πρώην τον εμπιστεύτηκα εύκολα...

Εγω παντως εσενα σαγαπω ,οσα χρονια και να ειμαι εδω δεν θα σταματησω καθε φορα που θα βλεω ενα τετοια μηνυμα σου να σου λεω ποσο σ αγαπω αλλα και φτανει ..
Φτανει αρκετα τιμωρησες τον ευατο σου για κατι που ουσιαστικα εσυ δεν ειχες κανενα μεριδιο ευθυνης ..

Παμε παρακατω βρε αγαπη μου γλυκια
Ολοι περναμε δυσκολα ,τα βαζουμε με εμας ,με αλλους ,αλλα ο χρονος μας δινει το περιθωριο να αλλαξουμε ..να ζητησουμε συγνωμη ακομα και απο τον ιδιο μας τον ευατο που αργησαμε να του δωσουμε μια ακομη ευκαρια για ζωη ...


Καντω βρε ψυχολα μου επιτελους ,περιμενω την μερα που θα μπεις εδω και θα μας πεις διαφορετικα πραγματακια

[user]

ναι, ήταν απάντηση στο προηγούμενο.

[ioannis2]

Ένας μοναχικός μπορεί να μετατραπεί σε μια χαρακτηριστική φιγούρα, σε κάποιον που φατσικά τον γνωρίζουν όλοι, αλλά δεν σχετίζεται με κανέναν. Ο μοναχικός δεν κλείνεται κατ' ανάγκην στο σπίτι. Ψάχνει τη χαρά της επικοινωνίας στο να βλέπει ανθρώπους να σχετίζονται μεταξύ τους. Όπως τον προσπέρναγαν στη ζωή, τον κοιτάζουν αδιάφορα και στα μέρη που συχνάζει. Μου κάνει εντύπωση μια χαρακτηριστική φιγούρα ανθρώπου στα μέρη μου, κατάμονος, πρόχειρα ντυμένος, καπνίζει που και που μα όχι αρημανίως. Κάθεται στο ίδιο παγκάκι σε καθέναν απ αυτούς τους πολυσύχναστους χώρους, σε κεινο που ναι πιο ναι πιο κοντά στην πολλή συσχέτιση ανθρώπων. Κοιτάζει τους άλλους μέσα από τα γυαλιά του με τα εκφραστικά του μάτια που αφήνουν, για κάποιον που καταλαβαίνει, μια αίσθηση πόνου μοναξιάς. Όμως, κανείς δεν παίρνει την πρωτοβουλία να τον πλησιάσει. Είτε φοβούνται το άγνωστο, είτε είναι παρεξηγημένο το να ναι κάποιος μόνος, σαν στίγμα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον τύπο, είτε ο καθένας είναι βυθισμένος στον κόσμο του βιώνοντας τις καλές στιγμές σ' αυτά που του προσφέρει εκείνη η παρέα του στο πολυσύχναστο μέρος. Ο άλλος, απλά έκανε ένα διάλειμμα στη μοναξιά του και επιστρέφει στο γνώριμο του περιβάλλον που είναι πλήρως μόνος, δηλαδή χωρίς καν αυτή την οπτική επαφή που κάπως του αλλάζει τη διάθεση. Για να βυθιστεί ποιος ξέρει σε τι αλλιώτικη διάθεση, σίγουρα όχι καλύτερη απ αυτήν που έχει στα πολυσύχναστα μέρη.

[Κύκνος]

Είναι θετικό να κάνεις αυτοκριτική για την προηγούμενη σχέση, αλλά δεν βοηθάει πουθενά το αυτομαστίγωμα.
Έκανες ότι μπορούσες "τότε", και θα κάνεις πολλά περισσότερα στην επόμενη σχέση που θα έχεις.
Έμαθες απο τα λάθη σου, και έγινες καλύτερη απο ότι ήσουν.
Σε ένα βαθμό είναι καλό να ρίχνεις το φταίξιμο σε εσένα για να εξελίσσεσαι,
αλλά να ξέρεις πως θα μπορούσε και εκείνος να το είχε διαχειριστεί καλύτερα.
Ούτε εσύ φταίς, ούτε εκείνος.
Με δεδομένη την τότε προσωπικότητα σου, και τη δική του αυτή ηταν η κατάληξη. Και αυτό δε θα μπορούσε να αλλάξει.
Μη συνδέεις την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών για στήριξη, συντροφικότητα, κατανόηση κτλ με το συγκεκριμένο άτομο.
Υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να τα προσφέρουν αυτά, και απλά δεν τους έχεις γνωρίσει ακόμα.

Μη λες "μακάρι". Δε θα γίνει μόνο του.
Ας πούμε πως ο πρώην σου ήταν "ένας στους εκατό".
Πρέπει (στη χειρότερη περίπτωση) να γνωρίσεις 99 άτομα που δε θα ταιριάζεις,
μεχρι να συναντήσεις ξανά κάποιον που θα αξίζει με τα δικά σου κριτήρια.
Όσο περνάνε οι μέρες και δεν γνωρίζεις καινούρια άτομα, αναβάλεις τη στιγμή που θα βρεις τον κατάλληλο.
Και αυτό σημαίνει πως για κάθε μια μέρα που περνάει χωρίς να προσπαθείς μεχρι να τον βρεις, θα ζήσεις μια μέρα λιγότερη μαζί του.
Αντι να λες "μακάρι", κάνε κάτι!
Στη θέση σου πχ μπορεί να γραφόμουν σε κάποια σχολή χορού ή σε κάποιο μικρό θεατρικό σύλλογο. Σκέψου κάτι αντίστοιχο, και καν το πράξη.

Καλημέρα...

Κι όμως, εγώ νιώθω ότι φταίω για όλα που χάλασε αυτή η σχέση γιατί δεν κάλυπτα τις ανάγκες του... Και σε μια καινούρια, πάλι δεν ξέρω αν μπορώ να τις καλύψω γιατί το πως βλέπω το σεξ δεν έχει αλλάξει κι ας πέρασαν χρόνια... Σε άλλα πράγματα ίσως να έχω διορθωθεί, σ' αυτό δεν νομίζω...

Όσο για την δραστηριότητα, δεν μπορώ εύκολα να βάλω πρόγραμμα που θα απαιτεί συνέπεια γιατί συνήθως νιώθω τόσο άσχημα ψυχολογικά που δεν μπορώ να βγαίνω και να πηγαίνω κάπου κάθε μέρα... Μόνο για εξόδους με φίλους δεν βαρυγκωμώ κι αυτό όχι πάντα... Η κατάθλιψη μου δυσκολεύει αρκετά τη ζωή...

[Κύκνος]

Εγω παντως εσενα σαγαπω ,οσα χρονια και να ειμαι εδω δεν θα σταματησω καθε φορα που θα βλεω ενα τετοια μηνυμα σου να σου λεω ποσο σ αγαπω αλλα και φτανει ..
Φτανει αρκετα τιμωρησες τον ευατο σου για κατι που ουσιαστικα εσυ δεν ειχες κανενα μεριδιο ευθυνης ..

Παμε παρακατω βρε αγαπη μου γλυκια
Ολοι περναμε δυσκολα ,τα βαζουμε με εμας ,με αλλους ,αλλα ο χρονος μας δινει το περιθωριο να αλλαξουμε ..να ζητησουμε συγνωμη ακομα και απο τον ιδιο μας τον ευατο που αργησαμε να του δωσουμε μια ακομη ευκαρια για ζωη ...


Καντω βρε ψυχολα μου επιτελους ,περιμενω την μερα που θα μπεις εδω και θα μας πεις διαφορετικα πραγματακια

Καλημέρα Μαριλού μου! ♥

Για ποιο πράγμα λες ότι δεν είχα μερίδιο ευθύνης; Δεν είμαι σίγουρη αν κατάλαβα καλά...

Για το να πάω παρακάτω προσπαθώ, πίστεψε με... Δεν μου είναι εύκολο αλλά προσπαθώ να το τελειώσω οριστικά μέσα μου τουλάχιστον...

[Κύκνος]

ναι, ήταν απάντηση στο προηγούμενο.

Μπορείς να μου το εξηγήσεις λίγο καλύτερα, σε παρακαλώ;

[Cmos]

Καλημέρα...

Κι όμως, εγώ νιώθω ότι φταίω για όλα που χάλασε αυτή η σχέση γιατί δεν κάλυπτα τις ανάγκες του... Και σε μια καινούρια, πάλι δεν ξέρω αν μπορώ να τις καλύψω γιατί το πως βλέπω το σεξ δεν έχει αλλάξει κι ας πέρασαν χρόνια... Σε άλλα πράγματα ίσως να έχω διορθωθεί, σ' αυτό δεν νομίζω...

Όσο για την δραστηριότητα, δεν μπορώ εύκολα να βάλω πρόγραμμα που θα απαιτεί συνέπεια γιατί συνήθως νιώθω τόσο άσχημα ψυχολογικά που δεν μπορώ να βγαίνω και να πηγαίνω κάπου κάθε μέρα... Μόνο για εξόδους με φίλους δεν βαρυγκωμώ κι αυτό όχι πάντα... Η κατάθλιψη μου δυσκολεύει αρκετά τη ζωή...

Ας υποθέσουμε (αν και δεν ισχύει) πως φταίς εσύ γιατί δεν κάλυπτες τις ανάγκες του. Πως ξέρεις οτι και ο επόμενος θα έχει τις ίδιες ανάγκες?
Μπορεί ο επόμενος να μην έχει τις ίδιες ανάγκες ή μπορεί να σε κάνει να δεις διαφορετικά το σεξ μαζί του.
Δεν άλλαξε το πως βλέπεις το σεξ γιατί δεν είχες νέα βιώματα. Μην περιμένεις πρώτα να αλλάξει αυτό και μετά να κάνεις σχέση. Ανάποδα θα συμβεί.

Καταλαβαίνω πως είναι δυσκολότερο λόγω της κατάθλιψης. Αλλά μην περιμένεις να αποκτήσεις πρώτα διάθεση και μετά να κάνεις κάτι.
Θα αποκτήσεις τη διάθεση όταν βρεις κάτι που θα σε ενδιαφέρει. Και για να βρεις κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, πρέπει πρώτα να το κάνεις.
Να πιέσεις τον εαυτό σου να το κάνει, ακόμα και αν δεν έχεις διάθεση. Όταν το κάνεις, θα αποφασίσεις αν σε έκανε να νιώσεις καλύτερα ή όχι.
Το "κίνητρο" όμως δεν είναι μόνο η ίδια η δραστηριότητα, αλλά η κοινωνικοποίηση και το να γνωρίσεις νέα άτομα.
Μπορεί η ίδια η δραστηριότητα να μη σου προσφέρει πολλά, αλλά η κοινωνικοποίηση και η αίσθηση πως είσαι σε κάποια όμαδα θα έχει θετικά αποτελέσματα.

Βρες δραστηριότητα που δε θα σε δεσμεύει. Αλλά και δεσμευτική να είναι, και να την παρατήσεις, δεν πειράζει. Θα βρεις κάτι άλλο.
Ρώτησε κάποια φίλη σου τι θα είχε διάθεση να κάνει και εκείνη για να πάτε μαζί.
Αν και στις περισσότερες "δραστηριότητες" που έχουν να κάνουν με τέχνη, τα άτομα είναι αρκετά φιλικά και θα έκανες γνωριμίες ευκολότερα αν πήγαινες μόνη.
Το ισχυρότερο κίνητρο για να κάνεις κάτι είναι πως "δε νιώθεις καλά". Αν έβρισκες κάποιο "στήριγμα" με απλή επικοινωνία περισσότερο κακό θα σου έκανε παρά καλό.
Για να γνωρίσεις κάποιον που θα ενδιαφέρεται για εσένα πρέπει πρώτα να σε δει και ακόμα καλύτερα να σε ακούσει. Τα υπόλοιπα θα γίνουν μόνα τους.
Όσο περιορίζεις τον εαυτό σου (λόγω διάθεσης) αναβάλεις τη στιγμή που θα βρεις κάποιον να είναι δίπλα σου και κατά συνέπεια τη στιγμή που θα νιώσεις καλύτερα.

[Κύκνος]

Ας υποθέσουμε (αν και δεν ισχύει) πως φταίς εσύ γιατί δεν κάλυπτες τις ανάγκες του. Πως ξέρεις οτι και ο επόμενος θα έχει τις ίδιες ανάγκες?
Μπορεί ο επόμενος να μην έχει τις ίδιες ανάγκες ή μπορεί να σε κάνει να δεις διαφορετικά το σεξ μαζί του.
Δεν άλλαξε το πως βλέπεις το σεξ γιατί δεν είχες νέα βιώματα. Μην περιμένεις πρώτα να αλλάξει αυτό και μετά να κάνεις σχέση. Ανάποδα θα συμβεί.

Καταλαβαίνω πως είναι δυσκολότερο λόγω της κατάθλιψης. Αλλά μην περιμένεις να αποκτήσεις πρώτα διάθεση και μετά να κάνεις κάτι.
Θα αποκτήσεις τη διάθεση όταν βρεις κάτι που θα σε ενδιαφέρει. Και για να βρεις κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, πρέπει πρώτα να το κάνεις.
Να πιέσεις τον εαυτό σου να το κάνει, ακόμα και αν δεν έχεις διάθεση. Όταν το κάνεις, θα αποφασίσεις αν σε έκανε να νιώσεις καλύτερα ή όχι.
Το "κίνητρο" όμως δεν είναι μόνο η ίδια η δραστηριότητα, αλλά η κοινωνικοποίηση και το να γνωρίσεις νέα άτομα.
Μπορεί η ίδια η δραστηριότητα να μη σου προσφέρει πολλά, αλλά η κοινωνικοποίηση και η αίσθηση πως είσαι σε κάποια όμαδα θα έχει θετικά αποτελέσματα.

Βρες δραστηριότητα που δε θα σε δεσμεύει. Αλλά και δεσμευτική να είναι, και να την παρατήσεις, δεν πειράζει. Θα βρεις κάτι άλλο.
Ρώτησε κάποια φίλη σου τι θα είχε διάθεση να κάνει και εκείνη για να πάτε μαζί.
Αν και στις περισσότερες "δραστηριότητες" που έχουν να κάνουν με τέχνη, τα άτομα είναι αρκετά φιλικά και θα έκανες γνωριμίες ευκολότερα αν πήγαινες μόνη.
Το ισχυρότερο κίνητρο για να κάνεις κάτι είναι πως "δε νιώθεις καλά". Αν έβρισκες κάποιο "στήριγμα" με απλή επικοινωνία περισσότερο κακό θα σου έκανε παρά καλό.
Για να γνωρίσεις κάποιον που θα ενδιαφέρεται για εσένα πρέπει πρώτα να σε δει και ακόμα καλύτερα να σε ακούσει. Τα υπόλοιπα θα γίνουν μόνα τους.
Όσο περιορίζεις τον εαυτό σου (λόγω διάθεσης) αναβάλεις τη στιγμή που θα βρεις κάποιον να είναι δίπλα σου και κατά συνέπεια τη στιγμή που θα νιώσεις καλύτερα.

Μα ποιος άντρας δεν έχει ανάγκη το σεξ;
Το να το δω διαφορετικά δεν ξέρω αν γίνεται, δεν το αποκλείω αλλά το βρίσκω δύσκολο...
Τώρα για δραστηριότητα πρέπει να σκεφτώ σαν τι θα μπορούσα να κάνω... Αυτή τη στιγμή δεν μου έρχεται κάτι στο μυαλό αλλά θα προσπαθήσω...

[Cmos]

Μα ποιος άντρας δεν έχει ανάγκη το σεξ;
Το να το δω διαφορετικά δεν ξέρω αν γίνεται, δεν το αποκλείω αλλά το βρίσκω δύσκολο...
Τώρα για δραστηριότητα πρέπει να σκεφτώ σαν τι θα μπορούσα να κάνω... Αυτή τη στιγμή δεν μου έρχεται κάτι στο μυαλό αλλά θα προσπαθήσω...

Μπορεί να μην έχει ανάγκη να κάνει τόσο συχνά σεξ.
Αν έχει ανάγκη να κάνει συχνά σεξ, θα μπει στη διαδικασία να δοκιμάσει διαφορετικές προσεγγίσεις για να το θέλεις και εσύ.
Αυτός που ψάχνεις, δε θα θέλει να κάνει γενικά σεξ αλλά μόνο μαζί σου. Και αν εσυ δεν έχεις διάθεση, δε θα εχει και εκείνος. (αυτό το λες και κατανόηση)
Το θέμα είναι πως προβλέπεις καταστάσεις χωρις να έχεις δεδομένα. Η πραγματικότητα θα είναι εντελώς διαφορετική γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη.
Μπορεί να γνωρίσεις κάποιον που θα σε κάνει να το δεις διαφορετικά χωρις να χρειαστεί προσπάθεια.

Μη μείνεις στη σκέψη. Ψάξε. Ρώτησε κάποια φίλη σου, κάνε κάποια αναζήτηση στο ιντερνετ.
Όταν βρεις κάτι, μην το αναβάλεις επ αόριστον με τη δικαιολογία πως δεν έχεις διάθεση.
Γενικά εξοικειώσου με την ιδέα και όταν βρεις κάτι "ενδιαφέρον", πες θα το κάνω "ΤΩΡΑ".
Στη χειρότερη προγραμμάτισε να το κάνεις πράξη εντος εβδομάδας πχ. όχι παραπάνω.