Πώς αισθάνεστε τώρα; (Μέρος δεύτερο)

[garfield]

Αισθάνομαι ένα κενό. Όμως σκέφτομαι μήπως είναι καλύτερα να αποδεχτώ τη μιζέρια μου και να προσπαθήσω να ζήσω με αυτήν; Γιατί αν ελπίζεις συνέχεια σε κάτι καλύτερο μήπως μετά απογοητεύεσαι περισσότερο; Κάποιοι παθανε κατάθλιψη από ερωτική απογοήτευση ας πουμε. Αλλά πάλι πως να ζεις χωρίς να ελπίζεις σε τιποτα;

[user]

είναι σαν τον γάιδαρο με το καρότο, του το βάζεις μπροστά και αυτό σε πάει όπου θέλεις.
αν υποθέσουμε ότι εσύ είσαι το γαϊδούρι, η ελπίδα το καρότο, ποιόν πάτε και πού;

αισθάνομαι χάλια.
βασικά σαν να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου, ένα μικρό πλασματάκι σε ένα μεγάλο σώμα, αν και κοντή, σαν να υπάρχω χωρίς την θέλησή μου, σε κίνηση.

[Κύκνος]

Φοβάμαι... Είχα πολύ καιρό να νιώσω έτσι κι είχα ξεχάσει πόσο οδυνηρό είναι... Και κυρίως νόμιζα ότι το είχα ξεπεράσει... Πόσο χαζή είμαι που υπερτίμησα τις δυνάμεις μου...

[Cmos]

Φοβάμαι... Είχα πολύ καιρό να νιώσω έτσι κι είχα ξεχάσει πόσο οδυνηρό είναι... Και κυρίως νόμιζα ότι το είχα ξεπεράσει... Πόσο χαζή είμαι που υπερτίμησα τις δυνάμεις μου...

Τι φοβάσαι?
Αφού το έχεις ξαναπεράσει, ξέρεις πως μπορείς να το περάσεις και τώρα.
Δεν υπερτίμησες τις δυνάμεις σου, τώρα τις υποτιμάς.

[Κύκνος]

Τι φοβάσαι?
Αφού το έχεις ξαναπεράσει, ξέρεις πως μπορείς να το περάσεις και τώρα.
Δεν υπερτίμησες τις δυνάμεις σου, τώρα τις υποτιμάς.

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω... Είναι κάποιες αναμνήσεις, όχι και πολύ ευχάριστες γιατί πίεζα τον εαυτό μου να κάνω πράγματα για να ευχαριστήσω κάποιον άλλο όμως δεν περίμενα ότι κάποια στιγμή αυτή η πίεση θα μου γυρίσει μπούμερανγκ... Δεν ξέρω αν τα εξηγώ καλά γιατί νιώθω πανικό, αν έχεις καμιά απορία ρώτα με...
Όσο για τις δυνάμεις μου, αυτή τη στιγμή δεν νιώθω να έχω ούτε ίχνος...

[Cmos]

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω... Είναι κάποιες αναμνήσεις, όχι και πολύ ευχάριστες γιατί πίεζα τον εαυτό μου να κάνω πράγματα για να ευχαριστήσω κάποιον άλλο όμως δεν περίμενα ότι κάποια στιγμή αυτή η πίεση θα μου γυρίσει μπούμερανγκ... Δεν ξέρω αν τα εξηγώ καλά γιατί νιώθω πανικό, αν έχεις καμιά απορία ρώτα με...
Όσο για τις δυνάμεις μου, αυτή τη στιγμή δεν νιώθω να έχω ούτε ίχνος...

Με ποιο τρόπο γύρισε μπούμερανγκ?
Πέρα απο τις αναμνήσεις και τις σκέψεις υπάρχει κάτι πρακτικό που σε κρατάει πίσω ή σε εμποδίζει να κάνεις κάτι?
Όταν πίστευες πως το ξεπέρασες, πως τα κατάφερες? Τι σε έκανε να νιώσεις καλύτερα?

Ξέρεις πως έχεις τη δύναμη για να αντέξεις τα πάντα, άσχετα με το πως νιώθεις.
Το έχεις ξαναπεράσει. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, και θα το δεις ξανά διαφορετικά.

[Κύκνος]

Με ποιο τρόπο γύρισε μπούμερανγκ?
Πέρα απο τις αναμνήσεις και τις σκέψεις υπάρχει κάτι πρακτικό που σε κρατάει πίσω ή σε εμποδίζει να κάνεις κάτι?
Όταν πίστευες πως το ξεπέρασες, πως τα κατάφερες? Τι σε έκανε να νιώσεις καλύτερα?

Ξέρεις πως έχεις τη δύναμη για να αντέξεις τα πάντα, άσχετα με το πως νιώθεις.
Το έχεις ξαναπεράσει. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, και θα το δεις ξανά διαφορετικά.

Γύρισε μπούμερανγκ γιατί εκείνος ο άνθρωπος δεν είναι πια μαζί μου για να με διαβεβαιώνει πως είμαι ασφαλής κι εμένα τώρα πια αυτές οι αναμνήσεις μόνο φόβο μου φέρνουν, φόβο που πρέπει να τον αντιμετωπίσω μόνη μου... Και δεν μπορώ, δεν μπορώ!
Δεν ξέρω τι εννοείς πρακτικό όμως αυτή τη στιγμή κλαίω και τρέμω σαν το φύλλο απ' το φόβο μου, είναι σαν να ξαναζώ εκείνες τις στιγμές...
Για το κομμάτι που λέω ότι το ξεπέρασα εννοώ ότι νόμιζα ότι το είχα ξεχάσει, ότι το είχα θάψει στο παρελθόν αλλά μάλλον έκανα λάθος όπως αποδεικνύεται τώρα...

[Cmos]

Γύρισε μπούμερανγκ γιατί εκείνος ο άνθρωπος δεν είναι πια μαζί μου για να με διαβεβαιώνει πως είμαι ασφαλής κι εμένα τώρα πια αυτές οι αναμνήσεις μόνο φόβο μου φέρνουν, φόβο που πρέπει να τον αντιμετωπίσω μόνη μου... Και δεν μπορώ, δεν μπορώ!
Δεν ξέρω τι εννοείς πρακτικό όμως αυτή τη στιγμή κλαίω και τρέμω σαν το φύλλο απ' το φόβο μου, είναι σαν να ξαναζώ εκείνες τις στιγμές...
Για το κομμάτι που λέω ότι το ξεπέρασα εννοώ ότι νόμιζα ότι το είχα ξεχάσει, ότι το είχα θάψει στο παρελθόν αλλά μάλλον έκανα λάθος όπως αποδεικνύεται τώρα...

Στη φάση που ένιωθες πως είχες ξεχάσει, ήσουν ασφαλής?
Άσχετα με το πως ένιωθες, εκείνη την περίοδο (που είχες ξεχάσει) έγινε κάτι που κινδύνευσες πρακτικά?

Φοβάσαι γιατι θυμάσαι τις στιγμές που έζησες με αυτό το άτομο, ή γιατί δεν νιώθεις ασφάλεια τώρα επειδή δεν είσαι μαζί του?
Μπερδεύομαι γιατί λες "οι αναμνήσεις μόνο φόβο μου φέρνουν" και "τρέμω σαν το φύλλο απ' το φόβο μου, είναι σαν να ξαναζώ εκείνες τις στιγμές"
Πως γίνεται να σου προκαλούσε φόβο η σχέση με αυτό το άτομο και να παράλληλα να ένιωθες "ασφαλής"?
Μου δίνεις την εντύπωση πως ήσουν σε κακοποιητική σχέση.

Το οτι το σκέφτηκες τώρα και ξεσπας δεν σημαίνει πως θα το σκέφτεσαι συνεχώς.
Μπορείς να το αντιμετωπίσεις μόνη σου, αλλά θα ήταν ευκολότερο αν είχες κάποιον δίπλα σου.
Αντι να σκέφτεσαι το παρελθόν, σκέψου το μέλλον και βρες κάποιον να καλύψει το κενό που νιώθεις.

[Κύκνος]

Στη φάση που ένιωθες πως είχες ξεχάσει, ήσουν ασφαλής?
Άσχετα με το πως ένιωθες, εκείνη την περίοδο (που είχες ξεχάσει) έγινε κάτι που κινδύνευσες πρακτικά?

Φοβάσαι γιατι θυμάσαι τις στιγμές που έζησες με αυτό το άτομο, ή γιατί δεν νιώθεις ασφάλεια τώρα επειδή δεν είσαι μαζί του?
Μπερδεύομαι γιατί λες "οι αναμνήσεις μόνο φόβο μου φέρνουν" και "τρέμω σαν το φύλλο απ' το φόβο μου, είναι σαν να ξαναζώ εκείνες τις στιγμές"
Πως γίνεται να σου προκαλούσε φόβο η σχέση με αυτό το άτομο και να παράλληλα να ένιωθες "ασφαλής"?
Μου δίνεις την εντύπωση πως ήσουν σε κακοποιητική σχέση.

Το οτι το σκέφτηκες τώρα και ξεσπας δεν σημαίνει πως θα το σκέφτεσαι συνεχώς.
Μπορείς να το αντιμετωπίσεις μόνη σου, αλλά θα ήταν ευκολότερο αν είχες κάποιον δίπλα σου.
Αντι να σκέφτεσαι το παρελθόν, σκέψου το μέλλον και βρες κάποιον να καλύψει το κενό που νιώθεις.

Κάτι που κινδύνευσα πρακτικά είχε συμβεί πολύ νωρίτερα πριν γνωρίσω καν αυτόν τον άνθρωπο… Μιλάω για μια περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης που με τρόμαξε πολύ…

Θα σου εξηγήσω για τον φόβο… Ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάω, μαζί του ήμουν ασφαλής, ποτέ του δεν με έβλαψε όσον αφορά τη σωματική μου ακεραιότητα… Απλώς εγώ λόγω της εμπειρίας που ανέφερα πριν δεν τα πήγαινα καλά με τα σεξουαλικά κι όποτε έκανα κάτι το έκανα πιέζοντας τον εαυτό μου για να τον ευχαριστήσω… Ασφαλής ένιωθα όμως ακόμα κι υπό πίεση γιατί ήξερα ότι αν το ζητήσω μπορώ να το σταματήσω οποιαδήποτε στιγμή… Όμως τώρα που έχουμε χωρίσει όταν θυμάμαι αυτές τις φορές νιώθω μόνο τον φόβο, όχι την ασφάλεια…

Ξέρω ότι λογικά θα περάσει αυτή η κρίση όμως απόψε δεν νιώθω καθόλου καλά…

Σε ξεμπέρδεψα καθόλου; Ρώτα με αν κάτι δεν καταλαβαίνεις...

[Cmos]

Κάτι που κινδύνευσα πρακτικά είχε συμβεί πολύ νωρίτερα πριν γνωρίσω καν αυτόν τον άνθρωπο… Μιλάω για μια περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης που με τρόμαξε πολύ…

Θα σου εξηγήσω για τον φόβο… Ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάω, μαζί του ήμουν ασφαλής, ποτέ του δεν με έβλαψε όσον αφορά τη σωματική μου ακεραιότητα… Απλώς εγώ λόγω της εμπειρίας που ανέφερα πριν δεν τα πήγαινα καλά με τα σεξουαλικά κι όποτε έκανα κάτι το έκανα πιέζοντας τον εαυτό μου για να τον ευχαριστήσω… Ασφαλής ένιωθα όμως ακόμα κι υπό πίεση γιατί ήξερα ότι αν το ζητήσω μπορώ να το σταματήσω οποιαδήποτε στιγμή… Όμως τώρα που έχουμε χωρίσει όταν θυμάμαι αυτές τις φορές νιώθω μόνο τον φόβο, όχι την ασφάλεια…

Ξέρω ότι λογικά θα περάσει αυτή η κρίση όμως απόψε δεν νιώθω καθόλου καλά…

Σε ξεμπέρδεψα καθόλου; Ρώτα με αν κάτι δεν καταλαβαίνεις...

Λυπάμαι για αυτό που σου συνέβη. Και καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις.
Και το οτι "προχώρησες" παρά τον φόβο σου είναι τεράστιο βήμα. Σε θαυμάζω για αυτό.
Δεν "υποτιμώ" τον πρώην σου σαν άνθρωπο, αλλά αν ήταν ο "κατάλληλος" θα ήσασταν μαζί.
Αν ένιωθες όντως ασφάλεια μαζί του, ίσως να μη χρειαζόταν να πιεστείς γιατί δεν θα ένιωθες φόβο.
Το οτι το έκανες "για να τον ευχαριστήσεις" ίσως ήταν λάθος. Αλλά αυτό θα το κρίνεις εσύ.
Αν πιστεύεις πως θα ένιωθες με όλους το ίδιο, ίσως καλύτερα που το διαχειρίστηκες με αυτό τον τρόπο.
Όπως και να χει, σημασία έχει πως είναι παρελθόν.
Δε νομίζω πως μπορείς να σταματήσεις να το σκέφτεσαι κατα καιρούς, αλλά όπως λες και εσύ "θα περάσει".
Κάθε φορά που θα το σκέφτεσαι, κάποια στιγμή "θα περνάει".

Ίσως είναι λάθος χρονική στιγμή που στο λέω αυτό.. αλλά πρέπει να κοιτάξεις μπροστά.
Μην απελπίζεσαι, και μη σταματάς να προσπαθείς για να βρεις έναν άνθρωπο που θα μπορεί να είναι δίπλα σου.
Μπορεί να είναι δύσκολο να τον βρεις, αλλά είμαι σίγουρος πως θα βρεθεί αν δώσεις ευκαιρίες.

[Κύκνος]

Λυπάμαι για αυτό που σου συνέβη. Και καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις.
Και το οτι "προχώρησες" παρά τον φόβο σου είναι τεράστιο βήμα. Σε θαυμάζω για αυτό.
Δεν "υποτιμώ" τον πρώην σου σαν άνθρωπο, αλλά αν ήταν ο "κατάλληλος" θα ήσασταν μαζί.
Αν ένιωθες όντως ασφάλεια μαζί του, ίσως να μη χρειαζόταν να πιεστείς γιατί δεν θα ένιωθες φόβο.
Το οτι το έκανες "για να τον ευχαριστήσεις" ίσως ήταν λάθος. Αλλά αυτό θα το κρίνεις εσύ.
Αν πιστεύεις πως θα ένιωθες με όλους το ίδιο, ίσως καλύτερα που το διαχειρίστηκες με αυτό τον τρόπο.
Όπως και να χει, σημασία έχει πως είναι παρελθόν.
Δε νομίζω πως μπορείς να σταματήσεις να το σκέφτεσαι κατα καιρούς, αλλά όπως λες και εσύ "θα περάσει".
Κάθε φορά που θα το σκέφτεσαι, κάποια στιγμή "θα περνάει".

Ίσως είναι λάθος χρονική στιγμή που στο λέω αυτό.. αλλά πρέπει να κοιτάξεις μπροστά.
Μην απελπίζεσαι, και μη σταματάς να προσπαθείς για να βρεις έναν άνθρωπο που θα μπορεί να είναι δίπλα σου.
Μπορεί να είναι δύσκολο να τον βρεις, αλλά είμαι σίγουρος πως θα βρεθεί αν δώσεις ευκαιρίες.

Καταρχήν, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...

Ένιωθα όντως ασφάλεια μαζί του, ο φόβος που ένιωθα ήταν επειδή μου έρχονταν αναμνήσεις από εκείνο το βράδυ μ' εκείνον που δεν ήθελα να με αγγίζει, αυτό έφταιγε κι όχι ο πρώην μου...

Τώρα για τις ευκαιρίες μπορώ να προσπαθήσω να δώσω αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω ποτέ να λειτουργήσω σαν φυσιολογική γυναίκα...

[Cmos]

Καταρχήν, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...

Ένιωθα όντως ασφάλεια μαζί του, ο φόβος που ένιωθα ήταν επειδή μου έρχονταν αναμνήσεις από εκείνο το βράδυ μ' εκείνον που δεν ήθελα να με αγγίζει, αυτό έφταιγε κι όχι ο πρώην μου...

Τώρα για τις ευκαιρίες μπορώ να προσπαθήσω να δώσω αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω ποτέ να λειτουργήσω σαν φυσιολογική γυναίκα...

Αυτό που πέρασες δεν σε κάνει "λιγότερο φυσιολογική". Το αντίθετο.
Οποιαδήποτε φυσιολογική γυναίκα θα είχε τους φόβους σου στη θέση σου.
Και το οτι προχώρησες παρά τον φόβο σου αποδεικνύει πόσο δυνατή είσαι.

Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το διαχειριστείς, γιατί είναι εντελώς υποκειμενικό.
Όταν σου έρχονται αυθόρμητα οι αναμνήσεις, ίσως είναι καλό να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αποφύγεις μεχρι να βρεις τρόπο να το κλείσεις μέσα σου.
Αλλά όταν σου έρχονται απο κάποια είδηση πχ, ή κάποιο post, ίσως πρέπει να το κλείνεις και να σκέφτεσαι κάτι άλλο.

Το οτι ένιωθες ασφάλεια με τον πρώην σου, είναι και αυτό μεγάλο βήμα. Σημαίνει πως μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον.
Ίσως πρέπει όταν σου έρχονται αναμνήσεις, να κατευθύνεις τις σκέψεις σου στην "ασφάλεια" που ένιωθες και όχι στον "φόβο".
Η εμπειρία "ασφάλειας" που είχες, θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ θετικά στις επόμενες σχέσεις σου.

[Player]

Χάλια και βαρεταααααααα τώρα.
Ας ελπισω σε ένα θαύμα την φετινή χρονιά να γίνω καλά.
Μόνο αυτό ζητάω για φέτος ψυχική κ σωματική υγεία

Και αγχωνενος ξέχασα να προσθέσω.

[Κύκνος]

Αυτό που πέρασες δεν σε κάνει "λιγότερο φυσιολογική". Το αντίθετο.
Οποιαδήποτε φυσιολογική γυναίκα θα είχε τους φόβους σου στη θέση σου.
Και το οτι προχώρησες παρά τον φόβο σου αποδεικνύει πόσο δυνατή είσαι.

Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το διαχειριστείς, γιατί είναι εντελώς υποκειμενικό.
Όταν σου έρχονται αυθόρμητα οι αναμνήσεις, ίσως είναι καλό να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αποφύγεις μεχρι να βρεις τρόπο να το κλείσεις μέσα σου.
Αλλά όταν σου έρχονται απο κάποια είδηση πχ, ή κάποιο post, ίσως πρέπει να το κλείνεις και να σκέφτεσαι κάτι άλλο.

Το οτι ένιωθες ασφάλεια με τον πρώην σου, είναι και αυτό μεγάλο βήμα. Σημαίνει πως μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον.
Ίσως πρέπει όταν σου έρχονται αναμνήσεις, να κατευθύνεις τις σκέψεις σου στην "ασφάλεια" που ένιωθες και όχι στον "φόβο".
Η εμπειρία "ασφάλειας" που είχες, θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ θετικά στις επόμενες σχέσεις σου.

Καλημέρα...

Με τον όρο "φυσιολογική" εννοούσα να μπορέσω να κάνω σεξ χωρίς να φοβάμαι από τις αναμνήσεις που μου έρχονται εκείνη την ώρα και που με μπλοκάρουν εντελώς... Με δυσκολεύουν πολύ...

Τώρα όσον αφορά την ασφάλεια, νιώθω ότι ο πρώην μου ήταν η εξαίρεση στον κανόνα, δεν ξέρω αν θα μπορεί και κάποιος άλλος να με περιμένει μέχρι να νιώσω αυτή την πολυπόθητη ασφάλεια κι εμπιστοσύνη, να κοιμόμαστε μαζί αγκαλιά χωρίς σεξ κλπ... Δεν ξέρω αν κάνω λάθος, εκφράζω αυτά που νιώθω και πιστεύω...

[Cmos]

Καλημέρα...

Με τον όρο "φυσιολογική" εννοούσα να μπορέσω να κάνω σεξ χωρίς να φοβάμαι από τις αναμνήσεις που μου έρχονται εκείνη την ώρα και που με μπλοκάρουν εντελώς... Με δυσκολεύουν πολύ...

Τώρα όσον αφορά την ασφάλεια, νιώθω ότι ο πρώην μου ήταν η εξαίρεση στον κανόνα, δεν ξέρω αν θα μπορεί και κάποιος άλλος να με περιμένει μέχρι να νιώσω αυτή την πολυπόθητη ασφάλεια κι εμπιστοσύνη, να κοιμόμαστε μαζί αγκαλιά χωρίς σεξ κλπ... Δεν ξέρω αν κάνω λάθος, εκφράζω αυτά που νιώθω και πιστεύω...

Είναι "φυσιολογικό" να φοβάσαι όταν σου έρχονται αναμνήσεις. Αλλά ίσως είναι λάθος να "προχωράς" (τη στιγμή του σεξ) όσο νιώθεις πως το "ξαναζείς" .
Πρέπει να βρεις τρόπο να επικεντρώνεσαι στο "τώρα". Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις για να βρεις τον τρόπο.
Οποιαδήποτε προσπάθεια να χρησιμοποιήσεις τις αισθήσεις σου, μπορεί να σε "βγάλει" απο την αίσθηση πως το "ξαναζείς".
Είναι σα να βλέπεις τηλεόραση, και να αλλάζεις κανάλι (κάνοντας άλλη σκέψη) ή να την κλείνεις για να κάνεις κάτι άλλο (κοιτάζοντας γύρω σου).
Δεν ξέρω αν η προσπάθεια που σου λέω είναι ο "σωστός" δρόμος. Δεν είμαι ψυχολόγος. Αλλά κάπως έτσι αντιμετωπίζω δυσάρεστες αναμνήσεις.
Επίσης δεν ξέρω αν σου κάνει καλό να το συζητάς όταν δεν το σκέφτεσαι αυθόρμητα. Σήμερα πχ μπορεί να μην το σκεφτόσουν καν αν δεν διάβαζες το προηγούμενο μήνυμα μου.

Ο πρώην σου μπορεί όντως να ήταν εξαίρεση, αλλά σίγουρα δεν είναι η μόνη εξαίρεση.
Αν εξηγείς απο την αρχή την κατάσταση, θα απομακρύνεις γρηγορότερα άτομα που δεν θέλουν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία.
Υπάρχουν άτομα που θα περιμένουν αν καταλάβουν την κατάσταση, αλλά αν δεν καταλάβουν τι συμβαίνει μπορεί να ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά σου διαφορετικά.

Δεν το προτείνω, αλλά αν σκεφτείς πως "προχώρησες" ενω φοβόσουν (λόγω αναμνήσεων), θα μπορούσες να "προχωρήσεις" και χωρίς να νιώσεις 100% "ασφάλεια".
Δεν εννοώ να κάνεις σεξ με αγνώστους. Αλλά αν καταλάβεις σε κάποια φάση μετά απο 2 μήνες πχ οτι είσαι "υπερβολική" (λόγω αναμνήσεων), να ξέρεις πως μπορείς να το ξεπεράσεις και αυτό.
Αν πιστεύεις πως αυτό σε κρατάει απο το να κάνεις σχέση, δεν ισχύει. Έχεις ξεπεράσει ήδη το μεγαλύτερο φόβο που έχεις. Μπορείς να ξεπεράσεις τα πάντα.

Καλημέρα