Πώς αισθάνεστε τώρα; (Μέρος δεύτερο)

[user]

κι εμένα με πιάνει ίλιγκος σε μπαλκονια κλπ.

[Thessalonian]

Υπαρχει διαφορα μεταξυ υψοφοβίας και ακροφοβίας. Στην ακροφοβια φοβασαι επειδη βρισκεσαι στην ακρη του γκρεμού / μπαλκονιού / πανω στη στέγη κτλ. Δεν εχει να κανει με το ποσο ψηλα εισαι.... Η υψοφοβία ειναι η φοβια λογω του τεραστιου υψους, π.χ. η θεα μέσα απο το αεροπλάνο οταν πετάει ψηλά. Εκει δεν υπαρχει ακροφοβία, γιατι εισαι μεσα σε σκάφος και οχι διπλα σε σημειο πτώσης.

[ioannis2]

Η φοβία με την οδήγηση ξεκίνησε πριν τρία χρόνια όταν κόλλησα σε κίνηση και πήγε να με πιάσει κρίση πανικού και από τότε δεν οδηγάω στην Αθήνα δυστυχώς.
Αγχώνομαι χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Κλειστοφοβία Ε; Χμμ... Τα τελευταία τρία χρόνια αποφεύγω και τα ασανσέρ φοβούμενος μην κολλήσει η πέσει κανένα ρεύμα και μεινω μέσα.
Έχω οπότε κάποιου είδους κλειστοφοβία, όπως και υψοφοβια.
Όλες τις φοβιες τα τελευταία 3-4 χρόνια τις έχω αναπτύξει.

Η φοβία πάντα ξεκινάει από ενα περιστατικό το οποίο εκείνη τη στιγμή βιώνεται απο τον παθόντα με έντονα αρνητικά συναισθήματα τα οποία, πέραν της απογοήτευσης και της ψυχολογικής κατάπτωσης, έχουν ως πυρήνα και οδό πουθενά αλλού παρα στο πως θα το αποφυγω στο μέλλον. Το ατομο γίνεται πια πιο επιφυλακτικό με οτιδήποτε του φαίνεται πως σχετίζεται ή ειναι συναφες και δύναται να ξαναοδηγησει σε τέτοιο ή παρόμοιας φύσης συμβάν. Σιγά σιγα όλα αυτά τα σχετικά και παρόμοια ή που θεωρεί πως οδηγούν σ αυτα τα αποφεύγει πάση θυσια. Το αποτέλεσμα μια γενικευμένη κατάσταση φοβιας για πολλά πια πράγματα.

Μονο με εκλογίκευση, αναγνώριση της διαστρεβλωσης δηλαδή τοποθέτηση των πραγμάτων μεσα στη σκέψη στις αντικειμενικες τους διαστάσεις και ως επέκταση αυτού εκθεση ολοένα και περισσότερο σ αυτά που μας φοβιζουν, είναι η λυση. Η συνειδητοποίηση και ως απόρροια της η εκθεση πρέπει να γίνονται το συντομότερο δυνατό πριν δηλαδή το ατομο έχει ηδη χασει πολλες καλες ευκαιρίες στη ζωή του λόγω του φόβου. Καθε φορα που εκτιθεσαι σε κάτι που σε φοβιζει ανακαλυπτεις ποσο ευκολο ηταν να το κανεις και ποσο δύσκολο σου το εμφανιζε ο φόβος.

[Rainbow86]

Σήμερα πήγα δουλειά για 3 ώρες και γύρισα με άδεια λόγω το ότι δεν ένιωθα καλά.. μάλλον πρέπει να πάω σε ψυχίατρο να εντοπίσει την αιτία που μου συμβαίνουν όλα αυτά.. θα κλείσω ραντεβού άμεσα.

[Player]

Η φοβία πάντα ξεκινάει από ενα περιστατικό το οποίο εκείνη τη στιγμή βιώνεται απο τον παθόντα με έντονα αρνητικά συναισθήματα τα οποία, πέραν της απογοήτευσης και της ψυχολογικής κατάπτωσης, έχουν ως πυρήνα και οδό πουθενά αλλού παρα στο πως θα το αποφυγω στο μέλλον. Το ατομο γίνεται πια πιο επιφυλακτικό με οτιδήποτε του φαίνεται πως σχετίζεται ή ειναι συναφες και δύναται να ξαναοδηγησει σε τέτοιο ή παρόμοιας φύσης συμβάν. Σιγά σιγα όλα αυτά τα σχετικά και παρόμοια ή που θεωρεί πως οδηγούν σ αυτα τα αποφεύγει πάση θυσια. Το αποτέλεσμα μια γενικευμένη κατάσταση φοβιας για πολλά πια πράγματα.

Μονο με εκλογίκευση, αναγνώριση της διαστρεβλωσης δηλαδή τοποθέτηση των πραγμάτων μεσα στη σκέψη στις αντικειμενικες τους διαστάσεις και ως επέκταση αυτού εκθεση ολοένα και περισσότερο σ αυτά που μας φοβιζουν, είναι η λυση. Η συνειδητοποίηση και ως απόρροια της η εκθεση πρέπει να γίνονται το συντομότερο δυνατό πριν δηλαδή το ατομο έχει ηδη χασει πολλες καλες ευκαιρίες στη ζωή του λόγω του φόβου. Καθε φορα που εκτιθεσαι σε κάτι που σε φοβιζει ανακαλυπτεις ποσο ευκολο ηταν να το κανεις και ποσο δύσκολο σου το εμφανιζε ο φόβος.

Πρέπει να εκτίθεται το άτομο που φοβάται και σε αυτήν την περίπτωση εγώ, αλλά δεν μπορω, είναι δύσκολο δυστυχώς φίλε.
Τώρα μόλις ξαναπάω στο ψυχίατρο μου θα του πω για τις φοβίες και όχι για το άγχος άσχετα άμα είναι συνδεδεμένα αυτά τα δύο.

[Player]

Χαλιά, γιατί ενώ έκανα τρέξιμο μια ώρα, περπάτησα άλλο τόσο , βγήκα πήγα έξω για καφέ και γύρισα τώρα πριν καμιά ώρα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να παραγγείλω παγωτό και γλυκό μαζί.
Πάει η διατροφή και η άσκηση περίπατο.
Από αύριο συνεχιζω.

[Rainbow86]

Χαλιά, γιατί ενώ έκανα τρέξιμο μια ώρα, περπάτησα άλλο τόσο , βγήκα πήγα έξω για καφέ και γύρισα τώρα πριν καμιά ώρα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να παραγγείλω παγωτό και γλυκό μαζί.
Πάει η διατροφή και η άσκηση περίπατο.
Από αύριο συνεχιζω.

Δεν πειράζει. Για μια φορά δεν έγινε και τίποτα.

[tony]

Εγώ αισθάνομαι σ**** εδώ και μία εβδομάδα και δεν θέλω να μιλήσω στο γιατρό μου δεν θέλω να μιλήσω στους φίλους μου θέλω να μιλήσω σε έναν άγνωστο να του τα πω τι τρέλα που με δέρνει να μου πει δύο συμβουλές χωρίς να με κρίνει και τι σ**** να κάνω

[Rainbow86]

Εγώ αισθάνομαι σ**** εδώ και μία εβδομάδα και δεν θέλω να μιλήσω στο γιατρό μου δεν θέλω να μιλήσω στους φίλους μου θέλω να μιλήσω σε έναν άγνωστο να του τα πω τι τρέλα που με δέρνει να μου πει δύο συμβουλές χωρίς να με κρίνει και τι σ**** να κάνω

Γιατί δεν μοιράζεσαι αυτό που σε απασχολεί εδώ;

[tony]

Δεν μπορώ δημόσια δυστυχώς......

[Rainbow86]

Δεν μπορώ δημόσια δυστυχώς......

Τότε πως θα βοηθηθείς; Αν δεν το λες πουθενά καταλήγεις να καταπιέζεις τα συναισθήματα σου και δεν πρέπει. Νιώθεις χειρότερα με αυτόν τον τρόπο.

[Rainbow86]

Δεν μπορώ δημόσια δυστυχώς......

Εκτός και αν μιλήσεις σε κάποιον ειδικό. Αλλά λες ότι ούτε εκεί θες..

[tony]

Τότε πως θα βοηθηθείς; Αν δεν το λες πουθενά καταλήγεις να καταπιέζεις τα συναισθήματα σου και δεν πρέπει. Νιώθεις χειρότερα με αυτόν τον τρόπο.

Έτσι είμαι εδώ και 4 χρόνια άλλοτε καλύτερα άλλοτε χειρότερα. Αλλα χωρίς ελπίδα

[tony]

Εκτός και αν μιλήσεις σε κάποιον ειδικό. Αλλά λες ότι ούτε εκεί θες..

Μιλάω με το ψυχίατρο μου αλλά ....

[Thessalonian]

Δεν κερδιζεις τιποτα με το να κρατας ολα τα μυστικά για τον εαυτο σου. Μπορεις να μιλησεις σε ψυχιατρο, ψυχολογο αλλά και σε αλλους, ανωνυμα. Επισης δεν χρειαζεται να το δημοσιευσεις στο φορουμ καθως υπαρχουν και τα προσωπικά μηνύματα.