Πώς αισθάνεστε τώρα; (Μέρος δεύτερο)

[user]

ούτε ήλιος ούτε θάλασσα. κουβάς το φετινό καλοκαίρι

[Joanna8]

Αισθάνομαι χάλια. Πήρα την άδειά μου τον Ιούλιο και από Δευτέρα ξανά δουλειά. Ποιος κάθεται να δουλεύει αυγουστιάτικα ΓΤΣΜ;

[_Vassilis]

ούτε ήλιος ούτε θάλασσα. κουβάς το φετινό καλοκαίρι

Είναι πάρα πολύς ο κόσμος που είναι στην ίδια κατάσταση γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα για διακοπές. Έτσι όπως το πανε και όπως μας έχουν καταντήσει στο τέλος ούτε για να φάμε δε θα έχουμε..

[_Vassilis]

Αισθάνομαι χάλια. Πήρα την άδειά μου τον Ιούλιο και από Δευτέρα ξανά δουλειά. Ποιος κάθεται να δουλεύει αυγουστιάτικα ΓΤΣΜ;

Θα συνεχισεις την «άδεια». Οκ, ναι, το κομμάτι της δουλειάς δεν μπορείς να το αποφύγεις και η άδεια μπορεί να τέλειωσε, το καλοκαίρι όμως δεν τέλειωσε. Θα δουλεύεις και θα σκέφτεσαι τι βόλτα θες να κάνεις το απόγευμα. Εμένα ας πούμε μου αρέσει πολύ να γίνομαι «τουρίστας στην πόλη μου», να κατεβαινω στο κέντρο, να χαζεύω τα μαγαζιά με τα τουριστικά, να περπατάω τον πεζόδρομο, να κάθομαι κάπου ωραία για ένα καφέ ή κάτι άλλο. Η να περπατάω και μετά να κάθομαι στον εθνικό κήπο. Εσύ θα βρεις αυτό που αρέσει σε σένα και θα το οργανώνεις και έτσι θα βοηθιέσαι να περάσει η μέρα. Δες το πρόγραμμα των συναυλιών πχ, τόσα ωραία πράγματα γίνονται στην πόλη, όλο και κάτι θα σε ενδιαφέρει. Βγάλε εισιτήρια για μια παράσταση πχ στο Ηρώδειο ή και αλλού, πχ Επίδαυρο, μια χαρά γίνεται μια μικρή απόδραση είτε ημερήσια είτε και με μια διανυκτερευση για διευκόλυνση. Και μετά καφεδάκι στο Ναύπλιο και απαραιτήτως παγωτάκι από τον Ιταλό με τη gelateria που είναι και ολίγον φίρμα, τον εχει δείξει αρκετές φορές η τηλεόραση. Μια άλλη ωραία ιδέα για ημερήσια είναι ο Πόρος. Πατε οδικώς μέχρι το Μετόχι, περάστε με το καραβάκι απέναντι, πέντε λεπτά κάνει, κάντε βόλτα, φάτε, πιείτε καφέ και το βράδυ ξαναπερνατε απέναντι για την επιστροφή. Έχει και ένα ωραίο «σιελ» μαγαζί που κάνει πολύ ωραίες κρέπες, βάφλες, pancakes κλπ. Α, κι ένα μαγαζί που πουλάει τέλεια αμυγδαλωτά, πολύ αρωματικά. Επίσης ένα άλλο μετρο που εφάρμοζα με μεγάλη επιτυχία ήταν το εξής: Όποτε γυρνούσαμε απο διακοπές (πάντα τουλάχιστον μια μερα πριν τελειώσει η άδεια γιατί η άλλη ήθελε λίγο να συνηθίσει πριν να πάει κατευθείαν για τη δουλειά) αφηναμε κάτω τσάντες, μπαγκάζια κλπ και σκαρώναμε κάτι στο επιτόπου. Μια μικρή βολτούλα δηλαδή, ένα σινεμά, κάτι. Έτσι για να αναχαιτίσουμε κάπως τη θλίψη του ότι «τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα» και να ανταπαντήσουμε με θράσος «τα κεφαλια έξω, η χαρά συνεχίζεται, θα σκαρώνουμε ωραία πραγματάκια κι ας τέλειωσε η άδεια». Ειδικά τη μέρα που επιστρέφετε σπίτι σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα να το κάνεις αυτό. Δε θα πάθουν τίποτα οι τσάντες με τα ρούχα, παράτα τα κάτω και όπως είστε πάτε βόλτα στο επιτόπου. Τα κάνεις μετά όλα τα άλλα, δε σε κυνηγάει κανείς. Λέγοντας για βόλτα έκανα χτες μια ωραία βολτούλα προς Νέα Μάκρη, στην αρχή δεν πολυήθελα γιατί λέω θα γίνεται ο χαμός αλλά ευτυχώς επέμενε η παρέα μου και πήγαμε και ήταν πολύ ωραία. Είχε και ένα δροσιστικό αεράκι.. Το βράδυ κλείνουνε και το δρομο και είναι μόνο για πεζούς, κόσμος να περπατάει, παιδιά με τα ποδηλατα, το feel ήταν ότι είμαστε διακοπές. Ήπιαμε τα κοκτέιλ μας ακούγοντας μουσικάρες, φάγαμε και μια καταπληκτική πίτσα από ένα ιταλικό που έχει εκεί, χαζέψαμε τα περίπτερα από τη μίνι εκθεση βιβλίου (και όχι μόνο..) που έχει εκεί, μια χαρά. Αυτή την κούπα «βαθύ ΠΑΣΟΚ» το μετάνιωσα που δεν την πήρα, άμα ξαναπάω θα την πάρω την άλλη φορά. Λοιπόοον.. Κάπως έτσι επεκτείνεις το mood των διακοπών και μετά το πέρας της άδειας που λογικό είναι να φερνει μια μικρή στενοχωρια που όμως αντιμετωπίζεται επιτυχώς με τον τροπο που σου είπα. Άλλο παράδειγμα, πάτε να περπατησετε το σούρουπο τη Διονυσιου Αρεοπαγίτου και να καταλήξετε στο θεατρο Δωρας Στράτου να δείτε την παρασταση με τους παραδοσιακούς χορούς, είναι πολύ ωραία. Έχει εναλλαξ το πρόγραμμα κάποιες βραδιές Κρητικούς χορούς και καποιες άλλες Ποντιακούς, τα υπολοιπα μένουν ίδια. Άλλη ιδέα, πάτε ένα απόγευμα στο μουσείο της Ακροπολης και όταν κουραστείτε καθήστε στο καταπληκτικό εστιατόριο καφέ που έχει μέσα με τα πολύ ωραία πράγματα. Κάπως έτσι.. Βρες τι θα δούλευε καλύτερα σε σένα και κάνε το

[axl100]

Κάπως έτσι επεκτείνεις το mood των διακοπών και μετά το πέρας της άδειας που λογικό είναι να φερνει μια μικρή στενοχωρια που όμως αντιμετωπίζεται επιτυχώς με τον τροπο που σου είπα. Άλλο παράδειγμα, πάτε να περπατησετε το σούρουπο τη Διονυσιου Αρεοπαγίτου και να καταλήξετε στο θεατρο Δωρας Στράτου

Εκει φερνεις και κουβερτουλα και θυμασαι τα νιατα χαχαχαχα

[Marylou25]

όχι.
δεν διαφωνώ ότι οι επιλογές μας μάς καθορίζουν και η ζωή είναι το σύνολο των επιλογών μπλα μπλα όμως καθρέπτης της ψυχής όχι.

ναι... αλλα οχι "της ψυχης μας" εννοωντας το ειναι μας και την προσωπικοτητα μας, αλλα εννοωντας το κυριολεκτικο, δηλαδη των ψυχολογικων θεματων που μας απασχολουν στην συγκεκριμενη περιοδο. πχ ελλειψεις, ανασφαλειες, τραυματα, υπαρξιακα, κλπ..

Όχι, μόνο της προσωπικότητάς μας .
Τι θα πει της ψυχής μας; Δλδ; Εξηγα; χαχα

user ναι δεν ειναι απόλυτο οτι είναι πάντα έτσι, όμως κάποιες φορές ναι πιστεύω οτι αντικατοπτρίζουν τον καθρέπτη της ψυχής μας. Μπορεί αυτό να μην φαίνεται αμέσως, αλλά αν απομακρυνθείς λίγο και δεις τη κατάσταση σαν παρατηρητής θα καταλάβεις οτι ίσως κάποιες επιλογές σου μια συγκεκριμένη περίοδο δεν συμβάδιζαν τόσο με το χαρακτήρα σου άλλα ίσως με τις ανάγκες σου.

remedy ναι αλλα οι ανασφάλειες και τα τραυματά μας δεν αποτελούν κομμάτι του εαυτού μας ? δεν ειναι αυτά που έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα μας ? Συμφωνώ οτι μπορεί να συμβαίνει για μια συγκεκριμένη περίοδο ή μπορεί να συμβαίνει και απο πάντα, αν δεν έχουμε λύσει αυτά που μας απασχολούν

player της ψυχής μας εννοώ οχι απλά το χαρακτήρα ή της προσωπικότητας μας αλλά όλο μας το είναι

[Remedy]

user ναι δεν ειναι απόλυτο οτι είναι πάντα έτσι, όμως κάποιες φορές ναι πιστεύω οτι αντικατοπτρίζουν τον καθρέπτη της ψυχής μας. Μπορεί αυτό να μην φαίνεται αμέσως, αλλά αν απομακρυνθείς λίγο και δεις τη κατάσταση σαν παρατηρητής θα καταλάβεις οτι ίσως κάποιες επιλογές σου μια συγκεκριμένη περίοδο δεν συμβάδιζαν τόσο με το χαρακτήρα σου άλλα ίσως με τις ανάγκες σου.

remedy ναι αλλα οι ανασφάλειες και τα τραυματά μας δεν αποτελούν κομμάτι του εαυτού μας ? δεν ειναι αυτά που έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα μας ? Συμφωνώ οτι μπορεί να συμβαίνει για μια συγκεκριμένη περίοδο ή μπορεί να συμβαίνει και απο πάντα, αν δεν έχουμε λύσει αυτά που μας απασχολούν

player της ψυχής μας εννοώ οχι απλά το χαρακτήρα ή της προσωπικότητας μας αλλά όλο μας το είναι

ναι, αυτο ακριβως εννοω.
ΚΑΙ "αυτα" (αλλα και αλλα), ειναι πραγματα που μας διαμορφωνουν, αλλα δεν σημαινει οτι θα τα κουβαλαμε για παντα! μπορει και να τα κουβαλαμε ομως! εξαρταται πως θα τα διαχειριστουμε και ΑΝ τα διαχειριστουμε. κι αυτο, βγαινει παντα στις επιλογες. αν δεν τα διαχειριστουμε, ζουμε την μερα της μαρμοτας.. κανουμε παντα αναλογες επιλογες, που δειχνουν το σημειο που βρισκομαστε..

[Vox]

Πέρα από την πλάκα κάνα μπάνιο στην θάλασσα κάνετε;
Βγαίνετε στον ήλιο; Ηλιοθεραpy;

Δεν είχα ποτέ καλή σχέση με τη θάλασσα. Συνέπεια αυτού είναι να μην πηγαίνω καν στην παραλία. Δεν μου αρέσει γενικώς και ειδικώς. Θα πήγαινα μόνο σε ειδική περίσταση αν δεν μπορούσα να το αποφύγω.

Ηλιοθεραπεία; Nope. Φεύγω από τον ήλιο, ψάχνω πάντα τη σκιά. Σεληνοθεραπεία, ναι, να κάνω . Όταν θα κρυώσει ο αέρας, φέρνοντας από μακριά τις πρώτες χιονονιφάδες, και το φεγγαράκι θα ανεβαίνει σιγά-σιγά στον ουρανό υποβασταζόμενο από τα γυμνά κλαδιά των δέντρων που κουνιούνται στο σκοτάδι ανήσυχα σε κάθε παγωμένο φιλί του ανέμου.

[Vox]

Αλλά χωρίς τρέξιμο η περπάτημα γιατί έχει ζέστη.

Φαίνεται να είμαι από τους λίγους παντός καιρού εδώ μέσα. Δεν έχω πρόβλημα να βγω με ζέστη, αρκεί να έχω αρκετό νερό μαζί μου και η διαδρομή να είναι σε σκιά, ή όταν η ηλιακή ακτινοβολία εξασθενήσει. Ειδάλλως, αντηλιακό με το μυστρί κάθε μισή ώρα .