εργασία και μοναξιά
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 11 of 11
  1. #1
    Banned
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    27

    εργασία και μοναξιά

    Καλησπέρα σε όλους ελπίζω να είστε όλοι καλά!
    Θα εκτιμούσα πολύ τη βοήθεια και γνώμη σας στο εξης μου θέμα. Εδώ και αρκετό καιρό είμαι σε μια εργασία που δεν με ικανοποιεί ιδιαίτερα, αν και στο αντικείμενό μου, μου τρώει πολλές ώρες με κουράζει πολύ και θεωρώ πλέον πως περισσότερα μου παίρνει παρά μου δίνει. Να ξεκαθαρίσω πως γενικά αγαπώ τη δουλειά μου και μου αρέσει να δουλεύω, με λες και εργασιομανή. Οι συνθήκες όμως έχουν αρχίσει και με ξεπερνάνε καθώς η δουλειά είναι σε μια πολύ μικρή πόλη όπου δεν έχω κανέναν φίλο και χαρά, μόνο την ψυχοθεραπεία μου που με κινητοποιεί. Εννοείται πως κατά καιρούς έχω ψάξει δουλειά γιατί την έχω ανάγκη για να είμαι ανεξάρτητη, αλλά όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολά είναι τα πράγματα και ειδικά να βρεις μια δουλειά "της προκοπής". Σίγουρα θεωρώ πως το ψυχολογικό-κομμάτι δεν με βοηθάει καθόλου να δω την δουλειά και την καθημερινότητα μου με άλλο μάτι, ειδικά μετά από τόσες καραντίνες, απλώς πλέον δεν ξέρω τι να επιλέξω από εδώ και πέρα. Με ενδιαφέρει πολύ να ακούσω αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες και τι κάνατε ή και γενικά οποιαδήποτε σχετική άποψη. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Καλημέρα.
    δεν ξέρω τι να επιλέξω από εδώ και πέρα
    Ποιές επιλογές έχεις στο μυαλό σου, δεν κατάλαβα.

  3. #3
    Banned
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    27
    Καλησπέρα, η αλήθεια είναι πως εχμ δεν εχω και πολλές εαν είχα την οικονομική δυνατότητα θα είχα παραιτηθεί, προσπαθώ να βρω δουλειά αλλού όσο προλαβαίνω αν και όλοι ξερουμε δεν φυτρωνουν στα δεντρα...από εκεί και πέρα δεν ξέρω με τί τρόπο μπορώ να το περάσω όλο αυτό πιο ωφέλιμα μέχρι κάποια στιγμή να φύγω για αλλού. Νιώθω ότι η υπομονή μου έχει εξαντληθεί..

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Αν είναι το αντικείμενο που αγαπάς και είσαι εργασιομανής μήπως κουράζεσαι κυρίως επειδή δεν έχεις καθόλου ζωή εκτός δουλειάς;
    Αν υπάρχει και θέμα μέσα στη δουλειά, τι είναι αυτό; Π.χ. το κλίμα με τους συναδέλφους δεν είναι πολύ καλό, αισθάνεσαι ότι ο τρόπος που δουλεύετε είναι λάθος ή έμαθες ότι είχες να μάθεις εκεί, δεν υπάρχουν προκλήσεις ενώ εσύ θες να εξελίσσεσαι κτλ ;

    Εγώ πιστεύω ότι ίσως είναι λίγο κι από τα δύο. Κατ'αρχήν δες μήπως έχεις από μόνη σου αναλάβει πολύ μεγαλύτερο βάρος από ότι σου αναλογεί και φρόντισε να απεμπλακείς σιγά σιγά από χρονοβόρα και ενεργοβόρα καθήκοντα έτσι ώστε να σου μένει χρόνος και ενέργεια για άλλα πράγματα. Δες τι βήματα μπορεί να κάνεις για να εξομαλυνθεί η κατάσταση με τους συναδέλφους ή να μη σε επηρεάζει τόσο. Μήπως η δουλειά δεν είναι τόσο χάλια αλλά δεν έχεις βάλει όρια από την αρχή και μόνη σου κάπου σου βάζεις τρικλοποδιές και ζορίζεσαι χωρίς λόγο;

    Στη συνέχεια, όταν έχεις χρόνο και ενέργεια, μπορείς να κοιτάξεις πιο εύκολα για κάποια άλλη δουλειά ή να αποκτήσεις περισσότερα προσόντα και γνωριμίες, π.χ. με συμμετοχή σε webinars, κάποιο project εκτός της δουλειάς σου, εθελοντικό ή άλλο, να αναθερμάνεις σχέσεις με παλιούς συναδέλφους/συμφοιτητές που είναι στον ίδιο επαγγελματικό χώρο κτλ.

    Παράλληλα ναι, είσαι σε μικρό μέρος, ναι, μπορεί οι επιλογές να μην είναι πάρα πολλές σε δραστηριότητες και ανθρώπους, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους που κάθονται μόνοι τους σαν τον κούκο και κλαίνε τη μοίρα τους. Αν ανοιχτείς λίγο θα βρεις ανθρώπους που μπορεί να μην ταιρίαζετε 100% ή να μην σε καλύπτουν σε όλα, αλλά να έχετε κάποια σημεία επαφής και να σου καλύπτουν τις ανάγκες σου σε ένα 60% π.χ. Δεν είναι ήττα ή συμβιβασμός, είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις τη δεδομένη στιγμή το να προσαρμόζεσαι στις συνθήκες και το περιβάλλον που έχεις μπροστά σου. Καμια φορά πέφτουμε στην παγίδα να τα θέλουμε όλα ή τίποτα, "Εγώ είχα μάθει αλλιώς, τι κοινό έχω με αυτούς, δεν τους πολυμιλάω¨" κι έτσι μένουμε στο τίποτα. Έχοντας ζήσει σε πολλά μέρη κατά καιρούς, πιο πολύ μικρά, άγνωστη μεταξύ αγνώστων αρχικά, σου λέω ότι αν προσπαθήσεις, πάντα θα βρεθούν άνθρωποι να κάνεις παρέα και ίσως να γίνουν στενοί φίλοι, εκεί που δεν το περιμένεις και που μπορεί αρχικά να μην πίστευες ποτέ ότι θα κολλήσεις με αυτούς τους ανθρώπους. Επίσης εύκολα λέμε "Εδώ δεν έχει τίποτα να κάνω και βαριέμαι τη ζωή μου", αλλά αυτό δεν βοηθάει πουθενά. Πάντα, παντού, κάτι θα έχει να κάνεις, ακόμα κι αν αυτό είναι απλά ένας κατσικόδρομος όπου μπορείς να πας να περπατήσεις. Έστω μισή ώρα περπάτημα τη μέρα αλλάζει τη διάθεση και μειώνει τους κινδύνους για διάφορα προβλήματα υγείας, οπότε πιο ευεργετικό είναι για εσένα από το να κοιτάς τους τοίχους :) Κάποιο στέκι θα υπάρχει να αράξεις να πεις δυο κουβέντες, κάποια εκδήλωση θα συμβαίνει που και που και στο μικρότερο χωριό. Αν είσαι σε λίγο μεγαλύτερο μέρος, θα έχει κάποιο σύλλογο, κάποιο γυμναστήριο, κάποιο φροντιστήριο ξένων γλωσσών, κάτι άλλο να ασχολείσαι και να αλλάζει η διάθεσή σου, περνώντας το χρόνο σου πιο δημιουργικά και ερχόμενη σε επαφή και με άλλους ανθρώπους.

    Τέλος, μην ξεχνάς ποτέ ότι οι άνθρωποι δεν είναι δέντρα να έχουν ρίζες, αντίθετα έχουν ποδαράκια που τα κινούν και σηκώνονται και φεύγουν. Όπου γης και πατρίς. Αν πραγματικά σε χαλάει πάρα πολύ το μέρος, βάλε ένα σχέδιο και σήκω φύγε. Αν δε, δεν έχεις ιδιαίτερες υποχρεώσεις, π.χ. παιδιά να μεγαλώσεις ή ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα να φροντίσεις, την κοπανάς και για την περιπέτεια κι ας μη σου βγει. Μαζεύεις κάποια λεφτά, πας κάπου που σου κινεί το ενδιαφέρον και βλέπεις τι θα γίνει. Προϋπόθεση βέβαια να αισθάνεσαι αρκετά δυνατή και το θέμα σου να είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό ότι το μέρος που ζεις σε χαλάει, αν λες ότι σε χαλάει το μέρος αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είσαι εσύ κι ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα, κι αλλού πάλι χάλια θα τα βλέπεις.

  5. #5
    Banned
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    27
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Αν είναι το αντικείμενο που αγαπάς και είσαι εργασιομανής μήπως κουράζεσαι κυρίως επειδή δεν έχεις καθόλου ζωή εκτός δουλειάς;
    Αν υπάρχει και θέμα μέσα στη δουλειά, τι είναι αυτό; Π.χ. το κλίμα με τους συναδέλφους δεν είναι πολύ καλό, αισθάνεσαι ότι ο τρόπος που δουλεύετε είναι λάθος ή έμαθες ότι είχες να μάθεις εκεί, δεν υπάρχουν προκλήσεις ενώ εσύ θες να εξελίσσεσαι κτλ ;

    Εγώ πιστεύω ότι ίσως είναι λίγο κι από τα δύο. Κατ'αρχήν δες μήπως έχεις από μόνη σου αναλάβει πολύ μεγαλύτερο βάρος από ότι σου αναλογεί και φρόντισε να απεμπλακείς σιγά σιγά από χρονοβόρα και ενεργοβόρα καθήκοντα έτσι ώστε να σου μένει χρόνος και ενέργεια για άλλα πράγματα. Δες τι βήματα μπορεί να κάνεις για να εξομαλυνθεί η κατάσταση με τους συναδέλφους ή να μη σε επηρεάζει τόσο. Μήπως η δουλειά δεν είναι τόσο χάλια αλλά δεν έχεις βάλει όρια από την αρχή και μόνη σου κάπου σου βάζεις τρικλοποδιές και ζορίζεσαι χωρίς λόγο;

    Στη συνέχεια, όταν έχεις χρόνο και ενέργεια, μπορείς να κοιτάξεις πιο εύκολα για κάποια άλλη δουλειά ή να αποκτήσεις περισσότερα προσόντα και γνωριμίες, π.χ. με συμμετοχή σε webinars, κάποιο project εκτός της δουλειάς σου, εθελοντικό ή άλλο, να αναθερμάνεις σχέσεις με παλιούς συναδέλφους/συμφοιτητές που είναι στον ίδιο επαγγελματικό χώρο κτλ.

    Παράλληλα ναι, είσαι σε μικρό μέρος, ναι, μπορεί οι επιλογές να μην είναι πάρα πολλές σε δραστηριότητες και ανθρώπους, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους που κάθονται μόνοι τους σαν τον κούκο και κλαίνε τη μοίρα τους. Αν ανοιχτείς λίγο θα βρεις ανθρώπους που μπορεί να μην ταιρίαζετε 100% ή να μην σε καλύπτουν σε όλα, αλλά να έχετε κάποια σημεία επαφής και να σου καλύπτουν τις ανάγκες σου σε ένα 60% π.χ. Δεν είναι ήττα ή συμβιβασμός, είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις τη δεδομένη στιγμή το να προσαρμόζεσαι στις συνθήκες και το περιβάλλον που έχεις μπροστά σου. Καμια φορά πέφτουμε στην παγίδα να τα θέλουμε όλα ή τίποτα, "Εγώ είχα μάθει αλλιώς, τι κοινό έχω με αυτούς, δεν τους πολυμιλάω¨" κι έτσι μένουμε στο τίποτα. Έχοντας ζήσει σε πολλά μέρη κατά καιρούς, πιο πολύ μικρά, άγνωστη μεταξύ αγνώστων αρχικά, σου λέω ότι αν προσπαθήσεις, πάντα θα βρεθούν άνθρωποι να κάνεις παρέα και ίσως να γίνουν στενοί φίλοι, εκεί που δεν το περιμένεις και που μπορεί αρχικά να μην πίστευες ποτέ ότι θα κολλήσεις με αυτούς τους ανθρώπους. Επίσης εύκολα λέμε "Εδώ δεν έχει τίποτα να κάνω και βαριέμαι τη ζωή μου", αλλά αυτό δεν βοηθάει πουθενά. Πάντα, παντού, κάτι θα έχει να κάνεις, ακόμα κι αν αυτό είναι απλά ένας κατσικόδρομος όπου μπορείς να πας να περπατήσεις. Έστω μισή ώρα περπάτημα τη μέρα αλλάζει τη διάθεση και μειώνει τους κινδύνους για διάφορα προβλήματα υγείας, οπότε πιο ευεργετικό είναι για εσένα από το να κοιτάς τους τοίχους :) Κάποιο στέκι θα υπάρχει να αράξεις να πεις δυο κουβέντες, κάποια εκδήλωση θα συμβαίνει που και που και στο μικρότερο χωριό. Αν είσαι σε λίγο μεγαλύτερο μέρος, θα έχει κάποιο σύλλογο, κάποιο γυμναστήριο, κάποιο φροντιστήριο ξένων γλωσσών, κάτι άλλο να ασχολείσαι και να αλλάζει η διάθεσή σου, περνώντας το χρόνο σου πιο δημιουργικά και ερχόμενη σε επαφή και με άλλους ανθρώπους.

    Τέλος, μην ξεχνάς ποτέ ότι οι άνθρωποι δεν είναι δέντρα να έχουν ρίζες, αντίθετα έχουν ποδαράκια που τα κινούν και σηκώνονται και φεύγουν. Όπου γης και πατρίς. Αν πραγματικά σε χαλάει πάρα πολύ το μέρος, βάλε ένα σχέδιο και σήκω φύγε. Αν δε, δεν έχεις ιδιαίτερες υποχρεώσεις, π.χ. παιδιά να μεγαλώσεις ή ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα να φροντίσεις, την κοπανάς και για την περιπέτεια κι ας μη σου βγει. Μαζεύεις κάποια λεφτά, πας κάπου που σου κινεί το ενδιαφέρον και βλέπεις τι θα γίνει. Προϋπόθεση βέβαια να αισθάνεσαι αρκετά δυνατή και το θέμα σου να είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό ότι το μέρος που ζεις σε χαλάει, αν λες ότι σε χαλάει το μέρος αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είσαι εσύ κι ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα, κι αλλού πάλι χάλια θα τα βλέπεις.
    Σόνια μου καλησπέρα! Δεν γινόταν να τα πεις καλύτερα και να πέσεις περισσότερο μέσα. Στη δουλειά που λες ισχύουν όλα τα υπέροχα που ανέφερες στην αρχή και δυστυχώς να αφήσω κάποιες ευθύνες είναι σχεδόν αδύνατο καθώς μάντεψε είμαστε ήδη αρκετά υποστελεχωμένοι. Δεν σου κρύβω και το άγχος που έχω στο πως θα ανακοινώσω ενδεχόμενη παραίτηση μου...

    Τώρα πάνω σ' αυτά που αναφέρεις έχω προσπαθήσει κατά καιρούς λίγο πολύ όλα, και αθλούμαι και κάποιες βόλτες πάω απλά δεν έχω βρει κάποιον άνθρωπο να περνάμε χρόνο μαζί. Είναι που είναι πολύ κλειστή κοινωνία, που όσο μεγαλώνουμε ανοιγόμαστε όλο και λιγότερο, που όλοι είναι μια παρέα...ξέρεις Πολλές φορές προσπαθώντας να τα διαχειριστώ όλα με παίρνει από κάτω και κλείνομαι περισσότερο και νιώθω ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά και φαύλος κύκλος. Η έλλειψη άλλης άμεσης επαγγελματικής επιλογής με αγχώνει ακόμα πιο πολύ. Δηλαδή απλά δεν φροντίζω να πάρω κάποια ιδιαίτερη χαρά από την καθημερινότητα μου και αυτό με φθείρει.

    Να παραδεχτώ επίσης πως συναισθηματικά γενικά είμαι στα πολύ δύσκολα μου καθώς προσπαθώ να διαχειριστώ και μια από τις χειρότερες ερωτικές απογοητεύσεις της ζωης μου...κλείσιμο παντού..

    Κυρίως γράφω επειδή καιρό τώρα έχω προσπαθήσει όσο μπορώ να δω λίγο φως και ακόμα τίποτα....για λεφτά στην άκρη στο τώρα ούτε λόγος καθώς κάνω και κάποια σεμινάρια που κοστίζουν και γενικά μια φυλακή το νιώθω που και που όλο αυτό
    Σ 'ευχαριστώ!!

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Καλημέρα.

    Η προσωπική μου οπτική είναι ότι η ζωή θέλει και λίγο ρίσκο γενικά. Είμαστε οι τελευταίες γενιές εντελώς χάπατα να το πω πολύ λαϊκά. Μεγαλώνουμε με τη λογική ότι πρέπει να έχουμε ασφάλεια και σταθερότητα κι ότι κάθε αποτυχία επαγγελματική και προσωπική είναι η καταστροφή κι όχι μέρος της ζωής. "Βρες μία δουλειά να βολευτείς, που πας να μπλέκεις τώρα, αν κάνεις το και το μπορεί να πάθεις ζημιά ανεπανόρθωτη, θα σε πουν αποτυχημένο κτλ." Κάθε αλλαγή όμως εμπεριέχει ρίσκο.
    Κάθε εμπειρία κάτι σου αφήνει. Κάθε αποτυχία έχει το σπόρο μίας επόμενης επιτυχίας. Γιατί πρέπει προτεραιότητα ενός νέου ανθρώπου να είναι να βρει μία δουλειά να βολευτεί κι αν δεν είναι ευχαριστημένος με τη ζωή του να μην τολμήσει να την αλλάξει; Γιατί π.χ. πρέπει να μείνει στο πατρικό γιατί εκεί έχει σπίτι έτοιμο κι αλλού θα έχει περισσότερες υποχρεώσεις; Γιατί αν κάνει κάποιο βήμα και τελικά δεν του βγει θα είναι λάθος και είναι καλύτερα να κάθεται στα αβγά του; Όταν πια περάσουν τα χρόνια είναι καλύτερο ο άνθρωπος να είναι ένα σακούλι γεμάτο απογοητεύσεις κι απορίες τι θα γινόταν ΑΝ ή να έχει να λέει "Τόλμησα και κυνήγησα τα όνειρά μου, έκανα το και το, έχω ιστορίες να σας λέω εγώ άφθονες. Πέρασα δύσκολα τότε, έφαγα ήττα, το τάδε δεν μου βγήκε, αλλά μετά έγινε αυτό κι αυτό και μου παραβγήκε και νοιώθω περήφανος και κατάφερα το και το..."

    Ναι, έχουμε κρίση, κορωνοϊούς κι όλα τα στραβά. Αλλά και πιο πριν τι; Μας υπογράψει κανείς ότι όλα θα πάνε πρίμα; Βρίσκεις μία δουλειά και βολεύεσαι και μη μιλάς, να λες κι ευχαριστώ και που να τρέχεις τώρα; Αν δεν βρεις έτοιμη δουλειά αλλού δεν ξεκουνάς ενώ χαλιέσαι εκεί που ζεις; Εγώ διαφωνώ. Καλώς, κακώς, η ασφάλεια και η σταθερότητα δεν είναι κάτι δεδομένο και ακόμα και μετά από μία δεκαετία κρίσης δεν λέμε να το καταλάβουμε και να προσαρμοστούμε. Αν το χωνέψουμε, θα ζήσουμε τη ζωή μας πολύ αλλιώς. Πιο ενεργητικά. Τίποτα δεν χαρίζεται, κερδίζεται. Πιο πολύ πράξεις παρά σκέψεις. Βάλε προτεραιότητες τι θες πιο πολύ να αλλάξεις και ξεκίνα από εκεί. Αν είναι το μέρος, μην περιμένεις να βρεις μία δουλειά πάνω στο αντικείμενό σου εύκολα εκ των προτέρων. Μπορεί να αρχίσεις από το μέρος και να πας σε άλλο, ψάχνοντας και κάνοντας κάτι άλλο στο μεταξύ. Αν είναι η δουλειά σαν εξέλιξη και προκλήσεις, μπορείς να επιδιώξεις να πας ακόμα και εθελοντικά σε μία εταιρεία και να κάνεις κάτι άλλο παράλληλα για να βγεις πέρα οικονομικά. Από κάπου πρέπει να αρχίσεις όμως.

    Στο λέω σαν άτομο που κάποτε έφυγε με ελάχιστα χρήματα σε χώρα του εξωτερικού πιο πολύ για την εμπειρία και γιατί ήθελα να το ζήσω. Ούτε δουλειά είχα, ουτε κονέ ούτε τίποτα. Όταν είχα μείνει σχεδόν ταπί βρέθηκε δουλειά, εκεί που έκανα συνεντεύξεις και μοίραζα βιογραφικά και έψαχνα πόρτα πόρτα. Αποδείχτηκε από τις πιο γεμάτες και χρήσιμες εμπειρίες της ζωής μου εκείνο το διάστημα. Μετά από κάποιο καιρό επέστρεψα γιατί είχα άλλη δουλειά στο μυαλό μου στην Ελλάδα και άλλα σχέδια για το μέλλον. Και φυσικά γιατί οι προτεραιότητες και οι ανάγκες του ανθρώπου αλλάζουν και δεν είναι πάντα οι ίδιες. Επαναξιολογείς τις καταστάσεις.

    Αν πραγματικά νοιώθεις ότι έχεις εξαντλήσει τα περιθώρια και δεν την παλεύεις εκεί, φύγε. Κάνε από κάπου μία αρχή και φύγε. Όμως όπως και στο πρώτο μου μήνυμα, σου τονίζω ότι όπου κι αν πας, κουβαλάς μαζί κι εσένα. Το αγώι ξυπνά τον αγωγιάτη, η αλλαγή περιβάλλοντος βοηθάει, αλλά σιγουρέψου πρώτα μήπως αλλάζοντας λίγο οπτική, κάνοντας μικρές αλλαγές, οι τωρινές σου συνθήκες είναι μια χαρά ή όχι. Αν όχι, όπου γης και πατρίς!

  7. #7
    Banned
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    27
    Καλημέρα Σόνια!
    Χαίρομαι πολύ που ένας άνθρωπος της γενιάς μας σκέφτεται έτσι πραγματικά! Έχω ρισκάρει ως τώρα πίστεψε με και σκάω ακόμη περισσότερο με το παρόν γιατί νιώθω ότι κάπου έχει μπουκωσει και πως γίνεται εγώ να έχω βουλιάξει έτσι....
    Και οι δεύτερες σκέψεις ξέρεις, εδώ ξέρω την δουλειά με ξέρουν, πως θα φύγω χωρίς να θίξω την επαγγελματική μου εικόνα χωρίς να τους αφήσω εδώ ξεκρεμαστους...
    Δικαιολογίες θα πεις...
    Βέβαια όπως ανέφερα, οικονομικά όντως ζοριζομαι πολύ, χρωστάω κιόλας και γενικά με τη διαχείριση δεν το χω καθόλου...θεωρώ θα ταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν προσπαθούσα καλύτερα σ αυτό..
    Εξωτερικό δεν έχω πάει, έχω γυρίσει όμως τη μισή Ελλάδα χωρίς να δω ιδιαίτερο χαιρι.
    Ξέρω σε ποια πόλη θα θελα να μείνω δεν ξέρω όμως τίποτα άλλο..
    Σίγουρα κάποια θέματα μου θέλουν δουλειά, όπως προσπαθώ τώρα αλλά βαρέθηκα να νιώθω παντού πελαγωμενη...
    Είχα πολύ ανάγκη να τα ακούσω όλο αυτά, πραγματικά σου εύχομαι ότι θες σε όλα τα επίπεδα..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Έχω γυρίσει κι εγώ τη μισή Ελλάδα, πουθενά δεν είναι τέλεια, πουθενά δεν είναι εντελώς χάλια. Έχει να κάνει με τη συγκυρία και με τι φάση είμαστε εκείνη τη στιγμή.
    Ακουγεσαι συγκροτημένο άτομο, είμαι σίγουρη ότι θα τη βρεις την άκρη σου. Μάλλον περνάς κάποια φάση που είσαι στα down σου και τα βλέπεις όλα αρνητικά αυτή τη στιγμή. Ειδικά αν έχεις επενδύσει αρκετά σε κάποια ερωτική σχέση και λήγει, θες χρόνο να πας παρακάτω. Αλλά θα περάσει κι αυτό.

    Κάνε κάποια κίνηση που θα σε βοηθήσει να πάρεις λίγο τα πάνω σου, πλησίασε κάποιους ανθρώπους στην περιοχή σου κι ας μην ταιριάζετε πάρα πολύ, να ανταλλάξεις δυο κουβέντες, να βγεις για ένα ποτό, να γνωρίσεις ίσως πιο καλά άλλους 5 ανθρώπους. Κι ας μη σου γεμίζουν το μάτι στην αρχή, κι ας μην έχεις πολύ όρεξη. Αναθέρμανε λιγο τις σχέσεις που είχες παλιότερα με ανθρώπους που μπορεί να πήγαν πίσω. Βάλε κάποια όρια στη δουλειά, ακόμα κι αν όλο τα κρατάς μέσα σου, το να την πεις σε κάποιον που το παρακάνει δεν είναι κακό, απλά μην το παρακάνεις κι εσύ και μπεις σε ατελείωτη φαγωμάρα. Να ζητήσεις μία μέρα να φύγεις νωρίτερα γιατί έχεις κάποια υποχρέωση και να πας μια βόλτα στη γειτονική πόλη μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση. Μικρές αλλαγές και μετά θα έρθουν και οι μεγάλες. Μπόρα είναι, θα περάσει.

    Για τα οικονομικά, παλιά έναν φίλο τον κορόιδευα που καθόταν και έγραφε το κάθε τι που ξόδευε, αλλά αργότερα το εφάρμοσα και βοήθησε πολύ. Είναι αλλιώς να τα βλέπεις καταγεγραμμένα κάπου, σε βοηθάει να δεις ότι π.χ. ρε παιδί μου εδώ χαλάω πολλά στο ρεύμα, ας ανάβω το θερμοσίφωνα λιγότερο, εδώ έχω ξοδέψει πολλά σε καφέδες αυτό το μήνα, πίνω δυο τη μέρα, ε, θα παίρνω το πρωί από το σπίτι κι ας παίρνω από έξω έναν το απόγευμα, στο τάδε βενζινάδικο γλιτώνω 5 ευρώ το γέμισμα, να το προτιμώ, οι τόκοι σε αυτό το δάνειο είναι εξωφρενικοί, πρέπει να δώσω προτεραιότητα αυτό να ξεχρεώσω κοκ . Μπορεί να φαίνεται βουνό, αλλά με μικρές αλλαγές βλέπεις διαφορά και στα οικονομικά, όσο αρχικά κι αν λες δεν μπαίνει σειρά με τίποτα.

    Εύχομαι κι εγώ τα καλύτερα!

  9. #9
    Banned
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    27
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Έχω γυρίσει κι εγώ τη μισή Ελλάδα, πουθενά δεν είναι τέλεια, πουθενά δεν είναι εντελώς χάλια. Έχει να κάνει με τη συγκυρία και με τι φάση είμαστε εκείνη τη στιγμή.
    Ακουγεσαι συγκροτημένο άτομο, είμαι σίγουρη ότι θα τη βρεις την άκρη σου. Μάλλον περνάς κάποια φάση που είσαι στα down σου και τα βλέπεις όλα αρνητικά αυτή τη στιγμή. Ειδικά αν έχεις επενδύσει αρκετά σε κάποια ερωτική σχέση και λήγει, θες χρόνο να πας παρακάτω. Αλλά θα περάσει κι αυτό.

    Κάνε κάποια κίνηση που θα σε βοηθήσει να πάρεις λίγο τα πάνω σου, πλησίασε κάποιους ανθρώπους στην περιοχή σου κι ας μην ταιριάζετε πάρα πολύ, να ανταλλάξεις δυο κουβέντες, να βγεις για ένα ποτό, να γνωρίσεις ίσως πιο καλά άλλους 5 ανθρώπους. Κι ας μη σου γεμίζουν το μάτι στην αρχή, κι ας μην έχεις πολύ όρεξη. Αναθέρμανε λιγο τις σχέσεις που είχες παλιότερα με ανθρώπους που μπορεί να πήγαν πίσω. Βάλε κάποια όρια στη δουλειά, ακόμα κι αν όλο τα κρατάς μέσα σου, το να την πεις σε κάποιον που το παρακάνει δεν είναι κακό, απλά μην το παρακάνεις κι εσύ και μπεις σε ατελείωτη φαγωμάρα. Να ζητήσεις μία μέρα να φύγεις νωρίτερα γιατί έχεις κάποια υποχρέωση και να πας μια βόλτα στη γειτονική πόλη μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση. Μικρές αλλαγές και μετά θα έρθουν και οι μεγάλες. Μπόρα είναι, θα περάσει.

    Για τα οικονομικά, παλιά έναν φίλο τον κορόιδευα που καθόταν και έγραφε το κάθε τι που ξόδευε, αλλά αργότερα το εφάρμοσα και βοήθησε πολύ. Είναι αλλιώς να τα βλέπεις καταγεγραμμένα κάπου, σε βοηθάει να δεις ότι π.χ. ρε παιδί μου εδώ χαλάω πολλά στο ρεύμα, ας ανάβω το θερμοσίφωνα λιγότερο, εδώ έχω ξοδέψει πολλά σε καφέδες αυτό το μήνα, πίνω δυο τη μέρα, ε, θα παίρνω το πρωί από το σπίτι κι ας παίρνω από έξω έναν το απόγευμα, στο τάδε βενζινάδικο γλιτώνω 5 ευρώ το γέμισμα, να το προτιμώ, οι τόκοι σε αυτό το δάνειο είναι εξωφρενικοί, πρέπει να δώσω προτεραιότητα αυτό να ξεχρεώσω κοκ . Μπορεί να φαίνεται βουνό, αλλά με μικρές αλλαγές βλέπεις διαφορά και στα οικονομικά, όσο αρχικά κι αν λες δεν μπαίνει σειρά με τίποτα.

    Εύχομαι κι εγώ τα καλύτερα!
    Σόνια, αρχικά ευχαριστώ για το "συγκροτημένο άτομο"

  10. #10
    Banned
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    27

    Παραδείγματα

    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Έχω γυρίσει κι εγώ τη μισή Ελλάδα, πουθενά δεν είναι τέλεια, πουθενά δεν είναι εντελώς χάλια. Έχει να κάνει με τη συγκυρία και με τι φάση είμαστε εκείνη τη στιγμή.
    Ακουγεσαι συγκροτημένο άτομο, είμαι σίγουρη ότι θα τη βρεις την άκρη σου. Μάλλον περνάς κάποια φάση που είσαι στα down σου και τα βλέπεις όλα αρνητικά αυτή τη στιγμή. Ειδικά αν έχεις επενδύσει αρκετά σε κάποια ερωτική σχέση και λήγει, θες χρόνο να πας παρακάτω. Αλλά θα περάσει κι αυτό.

    Κάνε κάποια κίνηση που θα σε βοηθήσει να πάρεις λίγο τα πάνω σου, πλησίασε κάποιους ανθρώπους στην περιοχή σου κι ας μην ταιριάζετε πάρα πολύ, να ανταλλάξεις δυο κουβέντες, να βγεις για ένα ποτό, να γνωρίσεις ίσως πιο καλά άλλους 5 ανθρώπους. Κι ας μη σου γεμίζουν το μάτι στην αρχή, κι ας μην έχεις πολύ όρεξη. Αναθέρμανε λιγο τις σχέσεις που είχες παλιότερα με ανθρώπους που μπορεί να πήγαν πίσω. Βάλε κάποια όρια στη δουλειά, ακόμα κι αν όλο τα κρατάς μέσα σου, το να την πεις σε κάποιον που το παρακάνει δεν είναι κακό, απλά μην το παρακάνεις κι εσύ και μπεις σε ατελείωτη φαγωμάρα. Να ζητήσεις μία μέρα να φύγεις νωρίτερα γιατί έχεις κάποια υποχρέωση και να πας μια βόλτα στη γειτονική πόλη μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση. Μικρές αλλαγές και μετά θα έρθουν και οι μεγάλες. Μπόρα είναι, θα περάσει.

    Για τα οικονομικά, παλιά έναν φίλο τον κορόιδευα που καθόταν και έγραφε το κάθε τι που ξόδευε, αλλά αργότερα το εφάρμοσα και βοήθησε πολύ. Είναι αλλιώς να τα βλέπεις καταγεγραμμένα κάπου, σε βοηθάει να δεις ότι π.χ. ρε παιδί μου εδώ χαλάω πολλά στο ρεύμα, ας ανάβω το θερμοσίφωνα λιγότερο, εδώ έχω ξοδέψει πολλά σε καφέδες αυτό το μήνα, πίνω δυο τη μέρα, ε, θα παίρνω το πρωί από το σπίτι κι ας παίρνω από έξω έναν το απόγευμα, στο τάδε βενζινάδικο γλιτώνω 5 ευρώ το γέμισμα, να το προτιμώ, οι τόκοι σε αυτό το δάνειο είναι εξωφρενικοί, πρέπει να δώσω προτεραιότητα αυτό να ξεχρεώσω κοκ . Μπορεί να φαίνεται βουνό, αλλά με μικρές αλλαγές βλέπεις διαφορά και στα οικονομικά, όσο αρχικά κι αν λες δεν μπαίνει σειρά με τίποτα.

    Εύχομαι κι εγώ τα καλύτερα!
    Τώρα ανακάλυψα πως δεν έγραψα ποτέ το μήνυμα που ήθελα .... Σόνια θα μπορούσες να μου δώσεις κανένα παράδειγμα δικό σου για κοινωνική προσέγγιση όταν δεν ξέρεις κανέναν; Δεν το χω και πολύ με την εξωστρέφεια. Αυτό με τα οικονομικά φαίνεται βοηθητικό θα το δοκιμάσω! Ευχαριστώ και πάλι!
    Last edited by flame91; 29-01-2022 at 14:06. Reason: Forgot to write something

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Έχει τύχει να γράψω αρκετές φορές παλιότερα για αυτό το θέμα. Είναι κάτι που με αγγίζει, γιατί παλιότερα ήμουν πολύ ντροπαλή, μη σου πω ότι είχα στοιχεία κοινωνικής φοβίας. Αλλά αν θες κάτι, κάποια στιγμή ξεπερνάς τις αμηχανίες και τα κολλήματα που έχεις στο μυαλό σου, τολμάς και προχωράς.

    Π.χ.

    https://forum.psychology.gr/threads/...BD%CE%B7/page2

    Μήνυμα #24 σαν παράδειγμα.

Similar Threads

  1. Εργασία
    By ftatl in forum Με καφέ και συμπάθεια....
    Replies: 2
    Last Post: 25-10-2021, 23:17
  2. εργασια
    By Macgyver in forum Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος
    Replies: 6
    Last Post: 04-02-2016, 21:35
  3. Εργασία!
    By δελφίνι in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 31
    Last Post: 31-03-2015, 17:35
  4. Εργασια.
    By Alucard in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 10
    Last Post: 13-07-2013, 19:52
  5. εργασία
    By nikopoul in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 6
    Last Post: 18-02-2013, 23:03

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •