Κε Μπαμπινιώτη της βοήθε

[astrahan]

Πάντα με ενοχλούσε η λέξη θεραπεία...όπως το σκέφτομαι μέσα μου γιατί προυποθέτει την ύπαρξη κάποιας αρρώστιας...ενώ σε πολλές περιπτώσεις η έννοια της αρρώστιας και της υγείας είναι τελείως σχετικές. Π.χ. έχω ένα μικρό πυώδες σπυράκι στην πλάτη μου...είμαι άρρωστος και χρείζω θεραπείας ή είμαι υγιής;
Σε άλλες δε περιπτώσεις η θεραπεία δεν θεραπεύει από τίποτα (βλέπε ηλιοθεραπεία).
Ειδικότερα την ψυχοθεραπεία, τη βλέπω όπως είναι η γυμναστική σε γυμναστήριο: πάμε στο γυμναστήριο για να νιώσουμε καλύτερα με το σωματικό μας εγώ και, κατ' επέκταση, με τους άλλους, πάμε για να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας, για να βελτιώσουμε την κατάσταση του σώματός μας κι όχι απαραίτητα για να θεραπευτούμε από μια αρρώστια. Η λέξη θεραπέια με βάζει στο τριπάκι του να μη βλέπω τον άνθρωπο απέναντί μου αλλά τη διαταραχή του, τα συμπτώματά του κι άντε και κάποιες υποθέσεις για το πως αυτά γεννήθηκαν. Επίσης με πάει στο ιατρικό μοντέλλο όπου εγώ υποτίθεται πως είμαι ο ειδικός που θα λύσω το πρόβλημα του ασθενή μέσω θεραπείας, μοντέλλο που αλλοίμονο με καταπιέζει, δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις στον πελάτη και τον εμποδίζει απ'το να πάρει την ευθύνη του εαυτού του. Προσωπικά προτιμώ τη λέξη συμβουλευτική αλλά κι αυτή εμπεριέχει την έννοια της συμβουλής, της κατεύθυνσης...καμιά εναλλακτική πρόταση;

[2sweet2b4go10_ed]

μια απορία: σε ενοχλεί το πως αυτοπροσδιορίζεσαι? η το πως ακουει αυτο που κανεις ο ανθρωπος που ερχεται να σε δει?

πιο ανώδυνο απο το "συμβουλευτικη" μου φαίνεται μονο το "συνάντηση" η "συζήτηση" η οι περιφραστικοί τρόποι : "δουλευουμε/συζηταμε με ανθρώπους θεματα που τους απασχολούν"....αλλα αυτα είναι πολυ γενικόλογα η φλύαρα (κατα περιπτωση)....και ειναι και λιγο προβληματικο να συστηνεσαι επαγγελματικα " ειμαι ενας ανθρωπος που συζηταει με αλλους ανθρωπους οτι τους απασχολει"...
ισως θα πρεπει να επιλεγεις αναλογα με την χρηση που θες να κανεις στον προσδιορισμο σου :))))))))
προσωπικα το "συμβουλευτικη" μου φαίνεται μια χαρα...καταλαβα γιατι σε ενοχλει, αλλα γιατι είναι κακο να ενέχεται η παραινεση σε μια τετοια λειτουργια???
το σημαντικο ειναι να υπαρχει στον αλλο η προσωπικη επιλογη και η ευθυνη του εαυτου του οπως λες...αυτα δεν αναιρουνται απο την δικη σου "συμβουλη"....και αν προδιατιθεται καποιος να "αφεθει" αντι να παρει την ευθυνη του εαυτου του, νομιζω οτι θα το κανει οπως και να το ονομασεις ....:)

[astrahan]

Σ'ευχαριστώ sweetie για την απάντηση. Να τα πάρουμε από την αρχή:
Με απασχολεί το πως ονομάζω αυτό που κάνω και για μένα και για αυτούς που βλέπω στο γραφείο μου. Για μένα, γιατί δεν θέλω να λέω πως είμαι και κάνω κάτι που δεν το κάνω και δεν θέλω να το κάνω αλλά και για όσους έρχονται στο γραφείο μου για να μην έχουν εσφαλμένες εντυπώσεις και προσδοκίες. Πολλοί πελάτες μπαίνουν στο γραφείο μου πιστεύοντας πως μπορώ να τους πω τι να κάνουν στη ζωή τους. Αλλοίμονο, επειδή έχω κάποια πτυχία γύρω από την ψυχική υγεία, δεν μπορώ να ξέρω τι θα κάνει κάθε άνθρωπο ευτυχισμένο, αυτό είναι δικιά τους επιλογή. Έπειτα οι πιο πολλοί άνθρωποι χάνουν την αυτοπεποίθησή τους, τον προσανατολισμό τους και τελικά τον εαυτό τους επειδή αφήνονται να χειραγωγηθούν από το περιβάλλον τους. Όταν κάποιος πονάει, έχει αγωνία, φοβάται είναι πολύ εύκολο να δώσει σε μένα τον "ειδικό" την ευθύνη του προβλήματός του. Αν εγώ την πάρω και του δώσω μια συμβουλή, όσο σωστή κι αν είναι (πράγμα αμφίβολο μιας και οι λύσεις είναι μοναδικές όσο και οι άνθρωποι) μπορεί να τον ανακουφίσω πρόσκαιρα αλλά από την άλλη τον απομακρύνω από την εμπιστοσύνη του στον εαυτό του και στα θέλω του. Έρευνες ετών έχουν δείξει πως αυτό που δουλεύει στη συμβουλευτική είναι η ποιότητα της σχέσης πελάτη συμβούλου, κι όταν αυτή η σχέση δεν είναι ισότιμη σαφώς και δεν προάγει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του πελάτη. Δύσκολη δουλειά η συμβουλευτική!!
Από την άλλη η λέξη που για μένα περιγράφει καλύτερα αυτό που κάνω στο γραφείο μου είναι η συνεύρεση. Δύο άνθρωποι. δύο προσωπικότητες, δύο ψυχές βρίσκονται και συντονίζονται στον ίδιο χώρο. Αλλοίμονο αυτή η λέξη έχει καπαρωθεί από μια άλλη υπέροχη διαδικασία οπότε αναγκαστικά θα αρκεστώ στη συμβουλευτική όσο κι αν μου κάθετε στο λαιμό.