ΥΠΑΡΧΕΙ \"ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ\" ΔΙΑΖΥΓΙΟ;

[weird]

Γράφεις

\"Θα ήθελα πολύ να άκουγα και τις απόψεις του σύζυγου σου, για το θέμα σας

ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΙΤΕ. TO BOUBOURINA ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΓΝΩΣΤΟ! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΙ ΛΕΩ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ.

Πως νιώθει? ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΩ, ΣΑΜΠΩΣ ΜΙΛΑΕΙ;\"

Χρειάζεται το φόρουμ δηλ για να δει τι νιώθεις?
Και γιατί δεν μιλάει, σε όλο αυτόν τον διάλογο που του εξέθετες το πρόβλημα, εκείνος καθόταν βουβός?

[boubourina]

Originally posted by weird
Γράφεις

\"Θα ήθελα πολύ να άκουγα και τις απόψεις του σύζυγου σου, για το θέμα σας

ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΙΤΕ. TO BOUBOURINA ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΓΝΩΣΤΟ! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΙ ΛΕΩ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ.

Πως νιώθει? ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΩ, ΣΑΜΠΩΣ ΜΙΛΑΕΙ;\"


Χρειάζεται το φόρουμ δηλ για να δει τι νιώθεις?
Και γιατί δεν μιλάει, σε όλο αυτόν τον διάλογο που του εξέθετες το πρόβλημα, εκείνος καθόταν βουβός?

ΣΤΙΣ 4/2/09 ΣΑΣ ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ FORUM \"ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩ ΓΟΝΙΩΝ\" ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ. ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΕΙΡΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ.

ΣΤΙΣ 2/6 ΣΑΣ ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ FORUM ΜΕ ΙΔΙΟ ΤΙΤΛΟ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΝΤΝΟΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ.
ΠΕΡΑΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ.
ΟΣΟ ΜΙΛΗΣΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΡΕΙ, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΟΗ ΤΟΥ ΕΚΤΟΤΕ.

ΣΑΣ ΕΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ ΜΟΛΥ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ...ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣ� �.......... ΚΑΙ ΜΑΤΑΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΑΖ ΤΟΥ.
ΤΟ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Μ,ΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΕ ΠΑΡΑΠΑΙΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΖΗΤΑΕΙ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΤΩΡΑ!!!!

ΠΛΗΡΩΣΑ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΑΞΙΔΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΟΙΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ.
ΠΗΓΑΜΕ - ΤΑ ΒΡΗΚΑΜΕ - ΓΥΡΙΣΑΜΕ - ΤΑ ΧΑΣΑΜΕ!!!
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΞΕΦΟΡΤΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΚΑΝΑ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΗΡΕΜΗΣΕ.


ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΟΧΙ!!!!!!!!
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

ΜΑΛΛΙΑΣΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ!!!!
ΤΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΟΤΑΝ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ!

ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ......... ΚΑΜΜΙΑ 500 ΜΕΤΡΑ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΔΗΛΑΔΗ.
ΕΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΤΙ ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
ΕΑΝ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΑ 500ΜΤ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.

ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ!!!!

[Nora]

Είσαι εξαιρετικά φορτισμένη και φωνάζεις εδώ μέσα δίχως λόγο

Σε παρακολουθούμε και σε έχουμε προσέξει ως μέλος, νομίζω είναι ξεκάθαρο αυτό.

Ηρέμησε και πάρε τις αποφάσεις σου με καθαρό μυαλό.

[boubourina]

Originally posted by Nora
Είσαι εξαιρετικά φορτισμένη και φωνάζεις εδώ μέσα δίχως λόγο

Σε παρακολουθούμε και σε έχουμε προσέξει ως μέλος, νομίζω είναι ξεκάθαρο αυτό.

Ηρέμησε και πάρε τις αποφάσεις σου με καθαρό μυαλό.

Σορρυ Νορακι, εχεις δικιο, φωναζω εδω μεσα χωρις να υπαρχει λογος. Συγχωρηστε με δεν φωναζω σε εσας. Ειναι μονο η ενταση που νιωθω και η φορτιση που μου βγαινει.
Τρελαινομαι , Νορα
Αγαπω εναν αντρα, ειναι ο αντρας μου, εχω ενα μωρο μαζι του, και ολα με οδηγουν μακρια του!!!
Πως καταντησα ετσι;:(

[weird]

Μπουμπουρίνα, όταν κάποιος κατακλύζεται απο έντονα συναισθήματα, κατά τη γνώμη μου, είναι λογικό να δράσει εσπευσμένα....

Ηθελα απλά να σου τονίσω, οτι με το να μένετε εραστές, δεν κάνετε κι ότι καλύτερο θα μπορούσατε, κατά τη γνώμη μου πάντα, για την κατάσταση....

Βλέπω οτι είσαι πολύ στεναχωρημένη και θυμωμένη μαζί του.
Και πλέον, του στέλνεις τελεσίγραφο.
Δυστυχώς, μερικοί άνθρωποι, θέλουν γερές τσιμπιές για να συνειδητοποιήσουν κάποια πράγματα.

Είμαστε εδώ να σε ακούμε.
Κι εγώ δεν σου τα γράφω για να σε κρίνω, ποιά είμαι να σου κάνω κριτική?
Αλλά για να σου τονίσω αυτό.
Να κάτσεις, να ηρεμήσεις και να δεις καθαρά πώς θα κινηθείς απο εδώ και πέρα.

Δεν είναι εύκολο.
Καλή δύναμη.

[boubourina]

Originally posted by weird
Είμαστε εδώ να σε ακούμε.
Κι εγώ δεν σου τα γράφω για να σε κρίνω, ποιά είμαι να σου κάνω κριτική?
Αλλά για να σου τονίσω αυτό.
Να κάτσεις, να ηρεμήσεις και να δεις καθαρά πώς θα κινηθείς απο εδώ και πέρα.

Δεν είναι εύκολο.
Καλή δύναμη.

Για εμενα εισαι σημαντικη, ολοις σας μου ειστε σημαντικοι.
Καθομαι και σας γραφω τα εσωψυχα μου. Με ακουτε, με ανεχεσται, με συμβουλευεται, με παρηγορειται.
Για αυτο δεν ειμαστε αλλωστε ολοι εδω;

[weird]

Originally posted by boubourina

Originally posted by weird
Είμαστε εδώ να σε ακούμε.
Κι εγώ δεν σου τα γράφω για να σε κρίνω, ποιά είμαι να σου κάνω κριτική?
Αλλά για να σου τονίσω αυτό.
Να κάτσεις, να ηρεμήσεις και να δεις καθαρά πώς θα κινηθείς απο εδώ και πέρα.

Δεν είναι εύκολο.
Καλή δύναμη.

Για εμενα εισαι σημαντικη, ολοις σας μου ειστε σημαντικοι.
Καθομαι και σας γραφω τα εσωψυχα μου. Με ακουτε, με ανεχεσται, με συμβουλευεται, με παρηγορειται.
Για αυτο δεν ειμαστε αλλωστε ολοι εδω;

Ναι γλυκιά μου, γι αυτό είμαστε όλοι εδώ. Γι αυτό που λες.

Φώναξε και θύμωσε ελεύθερα, όσο θέλεις!!!
Εγώ αν μου τα έγραφες αυτά που σου γράφω, θα είχα αφρίσει...

Αλλά, να , τα γράφω με καλή πρόθεση.
Πάρε λίγο χρόνο με τον εαυτό σου και βρες μια ξεκάθαρη γραμμή που θα ακολουθήσεις.
Προσπαθούμε μια τελευταία φορά και μετά μαζί ή τερμα.

Αυτά τα , όταν είμαστε οι δύο μας, μου λέει ναι και μετά το ξεχνάει.... δεν μου φαίνονται σώα. Ωραία ας είναι, αυτό όμως δεν σημαίνει οτι το καλύτερο είναι να μείνετε απλά εραστές.

Πιστεύω, οτι όταν έχουμε ένα πρόβλημα και απο την λύση ή την μη λύση του εξαρτάται όχι μόνο η δική μας ευτυχία αλλά και άλλων,καλό είναι να σκύβουμε με σοβαρότητα πάνω απο το πρόβλημα και όχι να καταφεύγουμε σε ημιμέτρα.

Γι αυτό λοιπόν σου είπα, δώσε χρόνο πρωτίστως σε εσένα, μείνε για λίγο μόνη σου, να δεις πώς θα το χειριστείς εν τέλει.

Και μην τρομάζεις, μην πελαγώνεις!
Θα την βρεις την άκρη.
Εδώ άλλα κι άλλα έφερες εις πέρας τόσα χρόνια.
:)

[nature]

Bou, επειδή όπως είναι φυσικό είσαι πολύ φορτισμένη συνολικά, σαν άνθρωπος, σαν γυναίκα και σαν μητέρα αυτή τη στιγμή και επι πλέον έχεις στεναχώρια και αγωνία θέλω να προσθέσω το εξής.
Μην προκαλείς επι πλέον άγχος στον εαυτό σου υποβάλλοντας τον σε ιδέες ότι η απόφασή σου θα σε συντροφεύει για την υπόλοιπη ζωή σου αναγκαστικά.
Ούτε να πιστεύεις πως οποιαδήποτε απόφαση δεν έχει γυρισμό....
Σίγουρα πρέπει να σκεφτείς με σοβαρότητα, αλλά αν, λέω αν, όπως είπε και η weird, το ταρακούνημα βοηθήσει τον άντρα σου να αναθεωρήσει τη συμπεριφορά του, τότε να ξέρεις πως δεν είναι σπάνιο, ζευγάρια που χωρίζουν με διαζύγιο, να ξαναπαντρεύονται αργότερα!!
Πιστεύω επίσης πως το ταρακούνημα είναι το μόνο πράγμα που φαίνεται ικανό να διορθώσει τη συμπεριφορά αυτή (αν και όπως είπα και χτες δεν αλλάζουν κατά τη γνώμη μου οι άνθρωποι).
Επίσης πιστεύω πως πρέπει να είσαι πειστική.
Να μην του αφήσεις περιθώρια για ενδεχόμενη επανασύνδεση, έστω και αν εσύ μέσα σου ξέρεις πως θα την ήθελες.

[boubourina]

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ.

Γυρισα Τεταρτη σπιτι απο την δουλεια και ειχα αδεια για Πεμπτη Παρασκευη, να ηρεμησω.
Η μητερα μου μου λεει οτι ο Αντρας μου μιλησε με τα παιδια του το απογευμα (της το ειπε η μικρη) και τους ειπε οτι πρεπει να με βοηθανε στις δουλειες γιατι κουραζομαι, και να συμμετεχουν στο σπιτι και εν ολιγεις οτι ο γαμος μας εχει προβλημα γιατι εγω εχω νευρα απο την κουραση κλπκλπ σε ενα κλιμα οτι εγω ειμαι σε κατασταση υστεριας τελος παντων και οτι για να με ηρεμησουν να μου λενε ολοι ναι!!!

Την Πεμπτη το βραδυ του λεω στο κινητο:
Επειδη εμαθα οτι μιλησες στα παιδια, και εγω δεν ξερω τι εχεις πει, παρε με τηλ. πριν μπεις στο σπιτι, να κατεβω να κανουμε μια βολτα το τετραγωνο με το αμαξι γιατι μεσα στο σπιτι με ολους εκει δεν μπορουμε να μιλησουμε.
Πραγματι οταν ηρθε πηγαμε μια βολτα να μιλησουμε.
Μου ειπε οτι ειπε στα παιδια οτι ο γαμος μας περναει κριση και του απανταω οτι δεν νομιζω οτι αυτο ειναι κατι που απασχολει τα παιδια!
του λεω: ειπες στα παιδια οτι εχω προβλημα μαζι τους, με τις δουλειες, με κουραση κλπκλπ. ουτε και αυτο νομιζω οτι τα νοιαζει.
και τελος παντων, η συζητηση δεν αφορα το τι προβλημα μπορει να εχω εγω με τα παιδια, αλλα το αν εσυ βλεπεις οτι τα παιδια σου εχουν προβλημα. Εσυ δεν εχεις κανενα προβλημα μαζι τους;!!! Γιατι βαζεις εμενα μπροστα οτι εγω εχω προβλημα και με εκθετεις και παλι και εμαφανιζομαι στο στυλ οτι η Σοφια εχει τα νευρα της και να της κανουμε το ενα ή το αλλο για να την καλμαρουμε!!
Και φυσικα η μικρη του απαντησε οτι βοηθανε, αλλα εγω κουραζομαι εξ αιτιας του μπεμπη και δεν φταινε αυτα για το αν εγω ειναι νευρικη και υστερικη!

Η μικρη μολις τελειωσε τιε εξετασεις επιασε αμεσως δουλεια σε ξαπλωστρες και προς τιμην της.
Ομως μετα απο 3 εβδομαδες, καποια παιδια την πεταξν στην θαλασσε, εκεινη παρατησε το ταμειο, ηρθε σπιτι να αλλαξει, και να γυρισει να παραδωσει ταμειο, και δεν της το συγχωρησανε οτι εφυγε απο την παραλια χωρις να ειδοποιησει τους ιδιοκτητες και ετσι δεν την ξαναπηρανε για δουλεια.
Μετα απο 3-4 μερες πηγα να βρω τον ιδιοκτητη και φιλο μου να τον ρωτησω πως ειχαν τα γεγονοτα.
Μου ειπε τα ιδια και του λεω οτι καταλαβαινω οτι για να παραδειγματισει τους αλλους υπαλληλους δεν της δινει μια 2η ευκαιρια, αλλα οτι ειναι μικρη ακομα, ηταν η πρωτη φορα που δουλευε και οτι δεν το εκανε επιτηδες, απλα δεν ηξερε ποσο σημαντικο ειναι να μην αφηνεις το ποστο σου κλπ.
Του λεω οτι ειχα ανησυχησει μηπως ειχε μιλησει ασχημα η μικρη γιατι εχει γλωσσα! και μου απανταει:
ωρα που το ανεφερες, θα σου πω οτι σε 14 ατομα προσωπικο δεν ηταν και πολυ δημοφιλης γιατι τους μιλουσε αποτομα και 1 φορα ειχε πει και \"αει @@@@σου στον barman που ειναι 10 χρονια μεγαλυτερος και το παιδι λεει προς τιμην του δεν την αρπαξε απο το μαλλι.
Εν ολιγεις μου ειπε ο ιδιοκτητης οτι η μικρη ηταν καινουρια, επρεπε οπως σε καθε εργασιακο περιβαλλον να στεκεται προσοχη στους παλαιοτερους, και να μην το παιζει γκομενα και expert,αλλα οτι ειχε ενα προβλημα συμπεριφορας.

Του λεω του αντρα μου.
Το προβλημα συμπεριφορας της μικρης ξεκιναει απο εσενα, οταν σου λεει απο 15 χρονων, οταν δεν της εμαθες οτι δεν μιλαμε σε ολους το ιδιο λες και ειμαστε κολλητοι 18αρηδες. Δεν της εκανες ποτε παρατηρηση, και να που τωρα της βγαινει ασχημα μπροστα σε τριτους αφου δεν μπορει να ξεχωρισει οτι καποιους οφειλει να τους σεβεται. Μιλαγε ασχημα στην πεθερα μου, στην μαμα της σε εμενα λιγοτερο.....

[weird]

Σοφία μου,
εγώ ξέρεις τι βλέπω?
Οτι τα νοιάζεσαι πολύ αυτά τα παιδιά.
Οχι μόνο τον μπέμπη σου.

Κι ότι ο σύζυγος είναι λίγο μπούφος, ας μου επιτραπεί η έκφραση, σε θέματα συναισθηματικής εφυίας και διαχείρισης του οικογενειακού οίκου.

Οντως, το παρουσίασε εντελώς εσφαλμένα το πρόβλημα στα παιδία...
Έχει νεύρα η Σοφία, να την βοηθάτε παραπάνω!
Ουσιαστικά το θέμα΄ήταν να σε βοηθάει αυτός παραπάνω και να συμμετέχει πιο ενεργά στο μεγάλωμα των παιδιών του, μην αφήνοντάς σε μόνη να βγάζεις το φίδι απο την τρύπα και να σε χρησιμοποιούν σαν σάκο του μποξ...

Άραγε έχει καταλάβει πιο είναι το αληθές πρόβλημα? Εχει αναλογιστεί την δική του ευθύνη σε όλα αυτά?
Αυτό καλύτερα απο όλους το ξέρεις εσύ.

Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα.
Βασικά πιστεύω οτι θα πρέπει να μιλήσεις εσύ η ίδια με τα παιδιά και να τους εξηγήσεις ποιό είναι κατά την γνώμη σου το πρόβλημα.

Απο εκεί και πέρα ο σύντροφος χρειάζεται το ταρακούνημα που λέγαμε γιατί αλλιώς δεν τον βλέπω να παίρνει μπρος...

Αχ, όταν αγαπιόμαστε σαν εραστές, όλα είναι έυκολα.
όταν γινόμαστε πατέρας και μάνα και καλούμαστε να αγαπηθούμε και με αυτές μας τις ιδιότητες και την καθημερινότητα που χτίζεται στα πόδια μας, τότε δυσκολεύει το πράγμα ε?

[boubourina]

hallo weird!

Ναι μαλλον ειναι λιγο γκα-γκα ο αντρας μου σε θεματα επικοινωνιας και παιδειας!
Του ειπα να μου\"κλεισει\" ενα ραντεβου με τα παιδια, και να εχω διωξει και τον μπεμπη απο το σπιτι εκεινη την ωρα και να μιλησουμε και οι 4 μαζι.
Τωρα να σας ρωτησω:
Να τα ανοιξω ολα τα χαρτια με την μια;
Δηλαδη, να κανω ανασκοπηση των τελευταιων χρονων; να θιξω τον μυθο της μητερας τους που λενε (και ξερω οτι δεν το πιστευουν) οτι δεν τα εγκατελειψε εκεινη αλλα οτι ηταν δικη τους επιλογη να μεινουν με τον μπαμπα τους και εμενα και οτι οποτε ηθελαν μπορουσαν να μεινουν με τη μαμα τους αλλα δεν ηθελαν;
Να θιξω το γεγονος οτι η μαμα τους μενει 5 λεπτα μακρια μας και οτι πρεπει να πηγαινουν και να μενουν καποιες μερες και στην μαμα τους για να μενουμε και εμεις λιγο μονοι αλλα και για να νιωσει και η μαμα τους λιγο την ευθυνη που εχει απεναντι τους, να τα φροντισει, να τους μαγειρεψει, να τα περιμενει τι ωρα θα ερθουν το ξημερωμα, να δεχτει την κριτικη τους..... να δει την γλυκα που ζει dolce vita με τον γκομενο 5 χρονια και δεν ξερει πως ειναι να εχεις 2 εφηβους;
Να τους πω ποσες φορες τα καλυψα, οταν εκλεψαν λεφτα, οταν μεθυσαν, οταν πηραν κατω απο την βαση στο σχολειο, οτβν επιασα το γκομενο να εχει πηδηξει κατω απο το μπαλκονι;
Να τους πω οτι στεκομουν προσοχη να μην τα ενοχλησω, να μην κανουν δουλειες, να μην εχουν υποχρεωσεις οταν μια ο ενας και μετα ο αλλος μπηκαν στη διαδικασια των πανελλαδικων;

Να τα θιξω ολα ή οχι;
Να τα ταρακουνησω, μηπως συνελθουν, ή να τα παω με το μαλακο;

[nature]

Originally posted by weird
Σοφία μου,
εγώ ξέρεις τι βλέπω?
Οτι τα νοιάζεσαι πολύ αυτά τα παιδιά.
Οχι μόνο τον μπέμπη σου.

Κι ότι ο σύζυγος είναι λίγο μπούφος, ας μου επιτραπεί η έκφραση, σε θέματα συναισθηματικής εφυίας και διαχείρισης του οικογενειακού οίκου.
.....................................

.....Και εσύ είσαι συγκεντρωτικός τύπος και σε συνδυασμό με τις ικανότητές σου, έχεις συμβάλλει (χωρίς να σημαίνει ότι ευθύνεσαι αποκλείστικά) στην ...νιρβάνα του άντρα σου πάνω σε θέματα οικογενειακής και προσωπικής ευθύνης.
Αυτή είναι μία \"τραμπάλα\" που την έχω δει πολλές φορές σε ζευγάρια.
Ο ένας είναι υπεύθυνος και συγκεντρωτικός και ο άλλος γίνεται όλο και πιο ανεύθυνος. Και οι 2 αυτές συμπεριφορές ανατροφοδοτούν διαρκώς η μία την άλλη σε ένα φαύλο κύκλο. Σιγά- σιγά ο ένας καταλήγει φυτό από την έλλειψη ευθυνών και οδηγείται σε κατάθλιψη (γιατί νιώθει άχρηστος και δικαίως) και ο άλλος σε αγχώδεις διαταραχές από τις πολλές ευθύνες.

[boubourina]

Originally posted by nature

.....Και εσύ είσαι συγκεντρωτικός τύπος και σε συνδυασμό με τις ικανότητές σου, έχεις συμβάλλει (χωρίς να σημαίνει ότι ευθύνεσαι αποκλείστικά) στην ...νιρβάνα του άντρα σου πάνω σε θέματα οικογενειακής και προσωπικής ευθύνης.
Αυτή είναι μία \"τραμπάλα\" που την έχω δει πολλές φορές σε ζευγάρια.
Ο ένας είναι υπεύθυνος και συγκεντρωτικός και ο άλλος γίνεται όλο και πιο ανεύθυνος. Και οι 2 αυτές συμπεριφορές ανατροφοδοτούν διαρκώς η μία την άλλη σε ένα φαύλο κύκλο. Σιγά- σιγά ο ένας καταλήγει φυτό από την έλλειψη ευθυνών και οδηγείται σε κατάθλιψη (γιατί νιώθει άχρηστος και δικαίως) και ο άλλος σε αγχώδεις διαταραχές από τις πολλές ευθύνες. [/quote]

Μπινγκο nature!!!!
Το ιδιο μου ειχε πει και ψυχολογος το χειμωνα αν θυμασαι οταν ειχα παει για να λυσω το θεμα αυτο.
Οτι εχω μια ταση ηγετη μεσα στο σπιτι και εχω ευνουχισει τον αντρα μου και οτι εγω φταιω για την ανευθυνοτητα του.

Ειχε δικιο τελικα.
Ειναι το συνδρομο \"μοναχοπαιδι, μεγαλοι σε ηλικια γονεις, δεν μπορεις να στηριχτεις επανω τους, μαθαινεις να λυνεις τα προβληματα σου μονος σου, δεν ζητας βοηθεια απο κανενα, και στο τελος νομιζεις οτι μονο εσυ εισαι ικανος για ολα, και πρεπει να τα αναλαβεις ολα μονος σου, αφου κανεις δεν θα κινηθει για σενα\"
Ναι το συνδρομο το εμπεδωσα!!
Τωρα τι κανουμε;

[weird]

Originally posted by boubourina
hallo weird!

Ναι μαλλον ειναι λιγο γκα-γκα ο αντρας μου σε θεματα επικοινωνιας και παιδειας!
Του ειπα να μου\"κλεισει\" ενα ραντεβου με τα παιδια, και να εχω διωξει και τον μπεμπη απο το σπιτι εκεινη την ωρα και να μιλησουμε και οι 4 μαζι.
Τωρα να σας ρωτησω:
Να τα ανοιξω ολα τα χαρτια με την μια;
Δηλαδη, να κανω ανασκοπηση των τελευταιων χρονων; να θιξω τον μυθο της μητερας τους που λενε (και ξερω οτι δεν το πιστευουν) οτι δεν τα εγκατελειψε εκεινη αλλα οτι ηταν δικη τους επιλογη να μεινουν με τον μπαμπα τους και εμενα και οτι οποτε ηθελαν μπορουσαν να μεινουν με τη μαμα τους αλλα δεν ηθελαν;
Να θιξω το γεγονος οτι η μαμα τους μενει 5 λεπτα μακρια μας και οτι πρεπει να πηγαινουν και να μενουν καποιες μερες και στην μαμα τους για να μενουμε και εμεις λιγο μονοι αλλα και για να νιωσει και η μαμα τους λιγο την ευθυνη που εχει απεναντι τους, να τα φροντισει, να τους μαγειρεψει, να τα περιμενει τι ωρα θα ερθουν το ξημερωμα, να δεχτει την κριτικη τους..... να δει την γλυκα που ζει dolce vita με τον γκομενο 5 χρονια και δεν ξερει πως ειναι να εχεις 2 εφηβους;
Να τους πω ποσες φορες τα καλυψα, οταν εκλεψαν λεφτα, οταν μεθυσαν, οταν πηραν κατω απο την βαση στο σχολειο, οτβν επιασα το γκομενο να εχει πηδηξει κατω απο το μπαλκονι;
Να τους πω οτι στεκομουν προσοχη να μην τα ενοχλησω, να μην κανουν δουλειες, να μην εχουν υποχρεωσεις οταν μια ο ενας και μετα ο αλλος μπηκαν στη διαδικασια των πανελλαδικων;

Να τα θιξω ολα ή οχι;
Να τα ταρακουνησω, μηπως συνελθουν, ή να τα παω με το μαλακο;

Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
θα σου πω την προσωπική μου γνώμη, αλλά καλό είναι να αποφασίσεις μόνη, για να αναλάβεις και την ευθύνη της απόφασής σου αυτής.

Τον μύθο της μητέρας τους, καλύτερα να τον θίξει εκείνος, αν το κρίνετε από κοινού σκόπιμο. Πιστεύω από τα λεγόμενά σου, ότι τα παιδιά, ξέρουν μέσα τους την αλήθεια, και το ότι δεν μιλούν ανοιχτά σημαίνει ότι δυσκολεύονται πολύ να το κάνουν.
Επίσης, το ότι πρέπει να πηγαίνουν κάποιες μέρες στην μητέρα τους, ήταν κάτι που το σκεφτήκατε από κοινού με τον μπουμπουρίνο? Εκείνος συμφωνεί? Αν ναι, τότε είναι δική του δουλειά να το προτείνει (απλά) στα παιδιά.

Ναι, η άλλη δεν ξέρει πως είναι να έχεις δυο εφήβους, αλλά η άλλη θα σηκώσει μόνη της το βάρος των επιλογών της.

Ναι, να τους πεις πόσες φορές τα κάλυψες, πόσες φορές στάθηκες προσοχή, καθώς και πόσο δεν είσαι πλέον διατεθειμένη να ανέχεσαι άδικες συμπεριφορές από μεριάς τους, αλλά ούτε και την παθητική στάση του πατέρα τους που σε αφήνει μόνη σε αυτό.

[weird]

Kοινώς, άσε να κάνει κάτι και ο άντρας σου και δείξτου οτι κινδυνεύει να σε χάσει και το εννοείς ( αυτά τα μόνο εραστές, δεν νομίζω, αντιθέτως, να τον τρομάξουν).