Ερωτικη ζηλια(?) στη δουλεια...

[peter]

Ειχα γραψει σε παλιοτερο τοπικ τον ερωτα μου για μια κοπελα απ τη δουλεια. Τις προσπαθειες που κανα για να την πλησιασω, τις απορριψεις που δεχομουν, κ τις φορες που σκεφτομουν αν υπαρχει ελπιδα στον οριζοντα... Εκεινη παντα με προσεγγιζε φιλικα. Περασε 1,5 χρονος απο τοτε, ποτε αραιωναμε, ποτε καναμε φιλικη παρεα. Στο μεταξυ αυτη στασιμη, δεν εκανε καμια σχεση ολον αυτον τον καιρο. Μ ελεγε οτι δε θελει κανεναν. Με βολευε αυτο, γιατι ελεγα οτι δεν ειναι μαζι μου, αλλα δεν ειναι κ με κανεναν αλλον. Προχωρησα, εκανα δυο ευφημερες σχεσεις, αλλα δεν την εβγαλα ποτε απ το μυαλο μου οπως πιστευα οτι θα γινει...
Ωσπου, μαθαινω προσφατα οτι συναψε σχεση με εναν νεο συναδελφο στη δουλεια. Μου βγηκε ενα αισθημα ζηλιας, θυμου, απογοητευσης. Ειμαστε στο ιδιο γραφειο καθε μερα, δεν τους μιλαω, η αν τους μιλησω θα μαι αποτομος. Δε μπορω να τους βλεπω μαζι... Θελω με καποιο τροπο να καθαρισει το μυαλο μου, κ ξερω οτι καρφωνομαι κ στους αλλους συναδελφους που ναι εκει...

[Al_Bundy]

Ξεπεσμός είναι η κατάστασή σου. Πρέπει να αποδεκτείς την πραγματικότητα. Να μην καταδέχεσαι όμως και φιλία από γυναίκες που βλέπεις ερωτικά. Είναι ξεφτίλα και κατάντια και σε αρρωσταίνει . Δεν μπορεί να υπάρξει φιλία . Οπότε καλύτερα να μην υπάρχουν ούτε τυπικές σχέσεις. Για αυτό θα ήταν καλύτερα με άτομα της δουλειάς , να αποφεύγεις τέτοιες καταστάσεις, επειδή αν δεν πάει καλά , δεν μπορείς να ξεκόψεις.