μοναξια.την νιωθετε και σεις?

[anwnimi]

Researcher μου
ξέρω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να υπάρχει στην οικογένεια άνθρωπος δικός σου με πιο επωδυνα ψυχικά προβλήματα. Σε καταλαβαίνω το πόσο ΄δύσκολα αισθάνεσαι, το ότι έχεις ανάγκη κι εσύ το χώρο σου σαν άνθρωπος και το πόσο μπορεί να σε πνίγει αυτή η κατάσταση κάποιες φορές, το ότι έχεις ανάγκη να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Και κάνεις πολύ καλά που το αναγνωρίζεις αυτό και που το κάνεις πράξη κιόλας.
Νομίζω πως, η πορεία μιας ψυχικής ασθένειας στη ζωή ενός ανθρώπου εξαρτάται από το χαρακτήρα του σε σημαντικό βαθμό. Οπότε αν ο άλλος φτάνει να απορροφά τους άλλους συνεχώς, να μην τον ενδιαφέρουν οι άλλοι, εκεί αναγκαστικά, όσες ενοχές και να νιώθεις, πρέπει να βαλεις τα όριά σου. Και πολύ καλά κάνεις.

Εσύ, προσπάθησε να εξηγήσεις και να είσαι αληθινή, να δείχνεις έτσι την αγάπη σου, ακόμα κι αν όσα λες δε γίνονται κατανοητά από τον αδερφό σου. Μπορεί, κάποια στιγμή, να ειναι έτοιμος και δεκτικός να τα κατανοήσει.

[Remedy]

Originally posted by Θεοφανία
Κηπ....ρισπέκτ...

Είπες μια τόσο μεγάλη αλήθεια που συναντώ συνέχεια μπροστά μου. Ακούω ανθρώπους \"φυσιολογικούς\" να παραπονιούνται γιατί δεν έχουν φίλους, γιατί όλοι τους πληγώνουν και όλοι τους πουλάνε, γιατί, γιατί.....

Όλη η αλήθεια είναι σε αυτό που είπες: υπάρχουν άνθρωποι που με τη συμπεριφορά τους και μόνο διώχνουν τους άλλους αλλά ποτέ δεν φτάνουν στο επίπεδο αυτογνωσίας ώστε να το καταλάβουν και να το παραδεχτούν....

δεν ξερω αν θα σας φανει σκληρο αυτο που θα πω, αλλα πιστευω οτι καμια απολυτως σχεση δεν ειναι ανιδιοτελης (της σχεσης μητερας-παιδιου, συμπεριλαμβανομενης),πολλω δε μαλλον οι \"φιλιες\"....

οχι με την εννοια οτι προσβλεπουν σε υλικα οφελη φυσικα, αλλα με την εννοια οτι ολες οι σχεσεις βασιζονται σε ενα αμοιβαιο παρε-δωσε, παρεας, ενδιαφεροντος, στηριξης, διασκεδασης, κλπ κλπ κλπ...οταν η αμοιβαιοτητα αυτη διαταραχθει για καιρο και η σχεση γινει μονοσημαντη, γιατι το ατομο βρισκεται σε θεση λογω ασθενειας η λογω καποιου σημαντικου γεγονοτος στην ζωη του, να χρειαζεται ΜΟΝΙΜΩΣ την στηριξη των αλλων χωρις να μπορει εκ θεσεως να προσφερει κατι αναλογο, να ειναι τοσο βυθισμενο στο προβλημα του ωστε να μη μπορει η να μην ενδιαφερεται να ακουσει τα προβληματατων φιλων του, να μην δινει γενικως αλλα να θελει η να μπορει ΜΟΝΟ να παρει απο τις σχεσεις του, τοτε οι σχεσεις αυτες διαταρασσονται σοβαρα η και διαλυονται....

τοσο απλα ειναι τα πραγματα κατα τη γνωμη μου, κι εχω υπαρξει κι απο τις δυο πλευρες....

[researcher]

Originally posted by anwnimi
Researcher μου
ξέρω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να υπάρχει στην οικογένεια άνθρωπος δικός σου με πιο επωδυνα ψυχικά προβλήματα. Σε καταλαβαίνω το πόσο ΄δύσκολα αισθάνεσαι, το ότι έχεις ανάγκη κι εσύ το χώρο σου σαν άνθρωπος και το πόσο μπορεί να σε πνίγει αυτή η κατάσταση κάποιες φορές, το ότι έχεις ανάγκη να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Και κάνεις πολύ καλά που το αναγνωρίζεις αυτό και που το κάνεις πράξη κιόλας.
Νομίζω πως, η πορεία μιας ψυχικής ασθένειας στη ζωή ενός ανθρώπου εξαρτάται από το χαρακτήρα του σε σημαντικό βαθμό. Οπότε αν ο άλλος φτάνει να απορροφά τους άλλους συνεχώς, να μην τον ενδιαφέρουν οι άλλοι, εκεί αναγκαστικά, όσες ενοχές και να νιώθεις, πρέπει να βαλεις τα όριά σου. Και πολύ καλά κάνεις.

Εσύ, προσπάθησε να εξηγήσεις και να είσαι αληθινή, να δείχνεις έτσι την αγάπη σου, ακόμα κι αν όσα λες δε γίνονται κατανοητά από τον αδερφό σου. Μπορεί, κάποια στιγμή, να ειναι έτοιμος και δεκτικός να τα κατανοήσει.

ετσι νομιζω κι εγω

η πορεια της ασθενειας εξαρταται απο την πορεια της ζωης και αλληλεπιδρα μαζι της

μπορει ενας μη ψυχικα ασθενης να εχει ανουσια και χειριστικα εγωιστικη ζωη

κι ενας ψυχικα ασθενης να εχει ποιοτητα ζωης και σχεσεων που θα τη ζηλευαν πολλοι!

το πιστευω αυτο

ωστοσο ψυχικη ασθενεια μεσα σε μια οικογενεια ειναι ζορι...!

και συνυπαρχουσας και μιας ηπιας καταθλιψης του μπαμπα απο ο,τι νομιζω...ουπς!

τελεια στηριξη ε?

για μενα εννοω!

ουαου?

αααααχ!

σε ευχαριστω πολυ γλυκεια μου ανωνυμη!

τωρα τα εγραψα αυτα με μια χιουμοριστικη διαθεση αληθεια!

αντε λιγο ακομα να ιδουμε τις ακρογυαλιες να ανθιζουν τωρα που ειναι και καλοκαιρακι :)

[anwnimi]

Remedy
θα συμφωνησω μαζί σου. Όλες οι σχέσεις είναι ένα πάρε-δώσε (ακόμα κι αν ακούγεται σκληρό όπως λες είναι η αλήθεια) κι όταν αυτό παύει να υφίσταται δημιουργούνται ρωγμες.

Όμως, στην περίπτωση μιας βαθιάς σχέσης (είτε οικογενειακής, είτε φιλικής είτε ερωτικής) αν το πάρε-δώσε διαταραχθεί, πιστεύω ότι οι ρωγμές θα κλονίσουν πιο δύσκολα μια τέτοια βαθιά σχέση.
Αν εγώ αγαπώ τον άλλον που υποφέρει, δίνοντάς του στήριξη, παίρνω κι εγώ με τη σειρά μου: παίρνω από το γεγονός ότι μου δείχνει ότι με χρειάζεται, είμαι σημαντική για εκείνον, του προσφέρω βοήθεια, τον βλέπω καλύτερα με τη δική μου στήριξη. Εϊναι δηλαδή φορές, που ακόμα κι αν δίνεις αποκλειστικά, παίρνεις επίσης.

Το πιο ωφέλιμο και υγιές βεβαια είναι, να υπάρξει ξανά κάποια στιγμή η ισορροπία σε κάθε πάρε-δώσε. Και αυτό θα πρέπει να το έχουν υπόψιν τους και οι 2 πλευρές.

[anwnimi]

researcher μου, καλώς ή κακώς, ας στηρίξουμε εμείς τον εαυτό μας όταν η οικογένεια δεν μπορεί να μας το προσφέρει. Και όταν μερικές φορές η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, πάντα θα υπάρχει έστω και ένας να μας ακούσει...

Καλές βουτιές!:)

[researcher]

μοναξια.την νιωθετε και σεις?


ασχετο αλλα ηθελα να απαντησω ευθεως...

μοναξια. τη νιωθουμε και μεις.

εδω μεσα λιγοτερο

:)

[researcher]

Originally posted by anwnimi
researcher μου, καλώς ή κακώς, ας στηρίξουμε εμείς τον εαυτό μας όταν η οικογένεια δεν μπορεί να μας το προσφέρει. Και όταν μερικές φορές η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, πάντα θα υπάρχει έστω και ένας να μας ακούσει...

Καλές βουτιές!:)

ξερεις τι?

πραγματικα

εαν ειχα τις υλικες δυναμεις

πραγματικα δεν θα με ενοιαζε καθολου το ψυχολογικο κομματι τουτη τη στιγμη και σε τουτη τη φαση

αληθεια

η θα με ενοιαζε λιγακι ως καθολου

αλλα δεν εχω τις υλικες δυναμεις κακα τα ψεμματα

αλλιως σπιτακι μονη μου

ψυχοθεραπεια

δυο τρεις καλοι φιλοι

και το χαμογελο μεχρι τ αυτια η researcher!

[researcher]

Originally posted by researcher

Originally posted by anwnimi
researcher μου, καλώς ή κακώς, ας στηρίξουμε εμείς τον εαυτό μας όταν η οικογένεια δεν μπορεί να μας το προσφέρει. Και όταν μερικές φορές η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, πάντα θα υπάρχει έστω και ένας να μας ακούσει...

Καλές βουτιές!:)

ξερεις τι?

πραγματικα

εαν ειχα τις υλικες δυναμεις

πραγματικα δεν θα με ενοιαζε καθολου το ψυχολογικο κομματι τουτη τη στιγμη και σε τουτη τη φαση

αληθεια

η θα με ενοιαζε λιγακι ως καθολου

αλλα δεν εχω τις υλικες δυναμεις κακα τα ψεμματα

αλλιως σπιτακι μονη μου

ψυχοθεραπεια

δυο τρεις καλοι φιλοι

και το χαμογελο μεχρι τ αυτια η researcher!

δηλαδη για να λεμε και τα πραγματα σωστα

ζω μονη μου

με μια συγκατοικηση βεβαια που χμ χμ...

ισως και να μην τη διαλεγα εαν ειχα τα χρηματα

να πληρωνω ολοκληρο σπιτι

και με μια ψυχοθεραπεια

που ολο και την αραιωνω αφου δεν εχω να πληρωνω

αντε να ευχεστε συμφορουμιτες για δουλιτσα να βρεθει

να σας καταυθανω εδω πιο χαρουμενη και τσαχπινα!


σοβαρα τωρα! :)

[Sofia]

Originally posted by anwnimi

Ναι, ήμουν σε πολύ κρίσιμη περίοδο, την κρισιμότερη θα έλεγα.
Και να σου πω πως ήταν διαμορφωμένο το όλο πλαίσιο της φιλίας προηγόυμένως.
Σχεδόν ποτέ δεν έπαιρνα τηλέφωνο (ανασφάλεια στο μεγαλέιο της) αλλά σχεδόν ποτέ δεν έλεγα όχι για να τις δω αφού πραγματικά ήθελα να τις δω εννοείται. Και βλεπόμασταν πάρα πολύ συχνά. Ήμουν δηλαδή η καλή φίλη που είναι πάντα και παντού διαθέσιμη. Η φίλη που άκουγε, που ένιωθε. Εγώ, ως πολύ ανασφαλές ον, περισσότερο άκουγα και ένιωθα αλλά εξωτερικευόμουν με το σταγονόμετρο σε πραγματικά βαθιά θέματά μου.
...............................................
Ακολούθησα πρώτη φορά το ένστικτό μου και το συναίσθημα που μου έβγαινε προς την πλευρά τους, κι έτσι να απομακρύνθηκα.
Πολλές φορές σκέφτομαι πως η κίνησή μου αυτή ήταν συμβολική. Πως στην ουσία θελησα έτσι να απομακρυνθώ από τον παλιό μου εαυτό και το πως αυτός συμπεριφερόταν σε μια φιλία. Βέβαια, θα μπορούσα να μη \"θυσιάσω\" τη φιλία για να το κάνω αυτό. Όμως, πραγματικά, το μέσα μου μου έλεγε και μου λέει πως δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.

Anwnimi, δεν σε θεωρώ παράλογη. Ομως έζησες ενα γεγονος που σε συνταραξε. Κ το σιωπηλο κ καλο κοριτσι (δεν το γράφω ειρωνικα) ζητησε χωρο, ζητησε φωνη, ζητησε να παρει το μεριδιο που τοσο καιρο παραχωρουσε στις άλλες. Ζητησε πραγματα απο τα οποια απειχε οσο καιρο την ηξεραν οι υπολοιπες τις παρέας.

Θυμωνεις λοιπον κ ρωτάς \"πώς δεν κατάλαβαν? καποια πραγματα ειναι αυτονοητα\"....μμμμμ εισαι σιγουρη?:) εσυ εζησες την απωλεια αυτη. οχι αυτες.μαζι στησατε το πλαισιο της φιλιας, μαζι δημιουργησατε τους κανονες, τί ειναι αυτονοητο κ τί δεν ειναι....και εσυ θελησες μετά να αλλαξει το πλαισιο αυτο.χωρις ομως να γινεις ξεκαθαρη. Χωρις να δηλώσεις την δυσαρέσκεια σου ή καποιο παρομοιο συναισθημα. Θεωρωντας μονη σου πώς ειναι αυτονοητο να καταλάβουν...

Εγω πιστεύω πώς αλλαζουν τα πλαισια αυτα, αλλα αν θελουν κ οι δυο πλευρες. Κ μονο αν αυτες οι αλλαγες, αυτα τα προβληματα τεθουν ανοιχτα. Δεν γινεται με μισολογα, ουτε με μισα μηνυματα. Εξακολουθω να πιστεύω πώς οι σχεσεις ειναι ομορφες οταν καποια πραγματα κυλουν απο μονα τους, αλλα πρεπει να υπάρχουν οπωσδηποτε καποιες προυποθεσεις κ μια απο αυτες ειναι η ειλικρινεια, κ η επικοινωνια της αληθειας του καθενος.

Δεν μιλάω πουθενα για μια δευτερη ευκαιρια στις φιλες σου, μιλάω μονο για σενα. Δεν εχει σημασια μονο το αποτελεσμα. Εχει σημασια κ η διαδρομη.Γιατί πιστεύω πώς δεν σημασια μονο το τελος μιας σχεσης, αλλα κ πώς φτανουμε σε αυτο. Κ πώς φευγουμε απο αυτην τη σχεση. Τοτε ισως να μην μπορουσες να κανεις αλλιως. Ειναι ομορφο να διαπιστώσεις την επομενη φορα, πώς γινεται αλλιως κ μαλιστα πολυ πριν το τελος. Ακομα κ αν επελθει κ πάλι το τέλος, θα ναι αλλιως....

[anwnimi]

Σοφία μου σε ευχαριστώ πραγματικά για το χρόνο σου και για την προσπάθεια που κάνεις. Με βοηθάς να σκεφτώ και πάλι.

originally posted by Sofia
Anwnimi, δεν σε θεωρώ παράλογη. Ομως έζησες ενα γεγονος που σε συνταραξε. Κ το σιωπηλο κ καλο κοριτσι (δεν το γράφω ειρωνικα) ζητησε χωρο, ζητησε φωνη, ζητησε να παρει το μεριδιο που τοσο καιρο παραχωρουσε στις άλλες. Ζητησε πραγματα απο τα οποια απειχε οσο καιρο την ηξεραν οι υπολοιπες τις παρέας.

Ακριβώς!

Θυμωνεις λοιπον κ ρωτάς \"πώς δεν κατάλαβαν? καποια πραγματα ειναι αυτονοητα\"....μμμμμ εισαι σιγουρη?:) εσυ εζησες την απωλεια αυτη. οχι αυτες.μαζι στησατε το πλαισιο της φιλιας, μαζι δημιουργησατε τους κανονες, τί ειναι αυτονοητο κ τί δεν ειναι....και εσυ θελησες μετά να αλλαξει το πλαισιο αυτο.χωρις ομως να γινεις ξεκαθαρη. Χωρις να δηλώσεις την δυσαρέσκεια σου ή καποιο παρομοιο συναισθημα. Θεωρωντας μονη σου πώς ειναι αυτονοητο να καταλάβουν...

Ξεκάθαρη έγινα όχι από την αρχή αλλά μετά από λίγο καιρό που εκδήλωσα ανοιχτά τη δυσαρέσκειά μου για το ότι έχουν χαθεί και ενώ οι απαντήσεις που εισέπραττα ήταν \"όχι βρε, να δε βόλεψε, εμείς δε χανόμαστε, περνάω δύσκολη φάση με τον γκόμενο κτλ κτλ είχαμε συζήτηση σήμερα\" και έλεγα εντάξει δε θέλω να είμαι φορτική και ξέρετε που θα με βρείτε όταν βολέψει.

Οπότε ειδικά μετά από αυτό, το θεωρώ απαράδεκτο και ασυγχώρητο.



Εγω πιστεύω πώς αλλαζουν τα πλαισια αυτα, αλλα αν θελουν κ οι δυο πλευρες. Κ μονο αν αυτες οι αλλαγες, αυτα τα προβληματα τεθουν ανοιχτα. Δεν γινεται με μισολογα, ουτε με μισα μηνυματα. Εξακολουθω να πιστεύω πώς οι σχεσεις ειναι ομορφες οταν καποια πραγματα κυλουν απο μονα τους, αλλα πρεπει να υπάρχουν οπωσδηποτε καποιες προυποθεσεις κ μια απο αυτες ειναι η ειλικρινεια, κ η επικοινωνια της αληθειας του καθενος.

Συμφων\'ω απόλυτα μαζί σου.


Δεν μιλάω πουθενα για μια δευτερη ευκαιρια στις φιλες σου, μιλάω μονο για σενα. Δεν εχει σημασια μονο το αποτελεσμα. Εχει σημασια κ η διαδρομη.Γιατί πιστεύω πώς δεν σημασια μονο το τελος μιας σχεσης, αλλα κ πώς φτανουμε σε αυτο. Κ πώς φευγουμε απο αυτην τη σχεση. Τοτε ισως να μην μπορουσες να κανεις αλλιως. Ειναι ομορφο να διαπιστώσεις την επομενη φορα, πώς γινεται αλλιως κ μαλιστα πολυ πριν το τελος. Ακομα κ αν επελθει κ πάλι το τέλος, θα ναι αλλιως....


Συμφωνώ μαζί σου και ξέρω πολύ καλά ότι δυστυχώς έχω μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο πως διαμπρφώθηκε και στο πως τελείωσε αυτή η φιλία. Εθελοτυφλούσα για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντί μου, έπαιρνα κι εγώ πράγματα με το να έχω έναν πιο μονοδιάστατο ρόλο. Και θέλω, σε μετέπειτα φιλίες μου να μην κάνω τα ίδια λάθη ή τουλάχιστον να μη χρειάζεται να σταματούν τα λάθη αυτά με διάλυση των σχέσεων. Ομολογώ πως ήμουν παρορμητική στη διακοπή της φιλίας αυτής μα δεν το μετανιώνω πραγματικά. Μετανιώνω που δεν \"έβλεπα\" τα λάθη μου/τους νωρίτερα, που δεν έκανα προσπάθεια για να μου/τους επισημαίνω νωρίτερα.

[ferro]

Originally posted by researcher
μοναξια.την νιωθετε και σεις?


ασχετο αλλα ηθελα να απαντησω ευθεως...

μοναξια. τη νιωθουμε και μεις.

εδω μεσα λιγοτερο

:)

θα συμφωνησω απολυτα!
να πω ενα μεγαλο ευχαριστω σε οσους με στηριζουν στα δυσκολα που περναω:)
να ειστε ολοι καλα!:)

[anwnimi]

Originally posted by researcher

Originally posted by researcher

Originally posted by anwnimi
researcher μου, καλώς ή κακώς, ας στηρίξουμε εμείς τον εαυτό μας όταν η οικογένεια δεν μπορεί να μας το προσφέρει. Και όταν μερικές φορές η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, πάντα θα υπάρχει έστω και ένας να μας ακούσει...

Καλές βουτιές!:)

ξερεις τι?

πραγματικα

εαν ειχα τις υλικες δυναμεις

πραγματικα δεν θα με ενοιαζε καθολου το ψυχολογικο κομματι τουτη τη στιγμη και σε τουτη τη φαση

αληθεια

η θα με ενοιαζε λιγακι ως καθολου

αλλα δεν εχω τις υλικες δυναμεις κακα τα ψεμματα

αλλιως σπιτακι μονη μου

ψυχοθεραπεια

δυο τρεις καλοι φιλοι

και το χαμογελο μεχρι τ αυτια η researcher!

δηλαδη για να λεμε και τα πραγματα σωστα

ζω μονη μου

με μια συγκατοικηση βεβαια που χμ χμ...

ισως και να μην τη διαλεγα εαν ειχα τα χρηματα

να πληρωνω ολοκληρο σπιτι

και με μια ψυχοθεραπεια

που ολο και την αραιωνω αφου δεν εχω να πληρωνω

αντε να ευχεστε συμφορουμιτες για δουλιτσα να βρεθει

να σας καταυθανω εδω πιο χαρουμενη και τσαχπινα!


σοβαρα τωρα! :)

Σίγουρα οι υλικές δυνάμες πάιζουν το ρόλο τους, χρειάζονται για να έχουμε κάποια άνεση να κάνουμε αυτά που θέλουμε. Όχι σε υπεραφθονία, για να μην μπούμε στο κυνήγι της απόκτησης ολοένα και περισσοτέρων αλλά σε επαρξή βαθμό, τόσο ώστε να καλύπτουμε βασικές μας ανάγκες, σπίτι, τροφή, ένδυση, θεραπεία, ψυχαγωγία.

Βέβαια, πολλές φορές συμβαίνει και το άλλο: μόλις τις βρούμε τις υλικές δυνάμεις, κολλάμε στις ψυχικές δυνάμεις:)
Χρειάζονται και τα δύο, το δεύτερο περισσότερο.

Σου εύχομαι researcher μου να βρεις σύντομα μια δουλειά:) Το θέμα είναι για να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, να απαντήσεις στο ερώτημα: σύμφωνα με τις υπάρχουσες υλικές δυνάμεις κάνω ότι καλύτερο μπορώ για μένα;

[researcher]

weird

ευχαριστω απο τα βαθη της καρδιας μου για την ευχη σου!

να βρω δουλεια

να τα βρισκω με τον εαυτο μου....

:)

στο ερωτημα σου απαντω με επιφυλαξη οτι ισως κανω το καλυτερο που μπορω

με τις υπαρουσες υλικες δυναμεις

εχω βαλει στοχο να αντλω θετικοτητα απο τη ζωη και τους ανθρωπους

λιγη δοση θετικοτητας καθε ημερα!

σε φιλω :)

[anwnimi]

χεχε researcher anwnimi is speaking:):):)

Να πάρει, κάποτε πριν από λίγο καιρό κι άλλο μέλος μας είχε μπερδέψει.

[researcher]

Originally posted by anwnimi
χεχε researcher anwnimi is speaking:):):)

Να πάρει, κάποτε πριν από λίγο καιρό κι άλλο μέλος μας είχε μπερδέψει.

συγγνωμη!

κριμα!


σε ευχαριστω παντως!


I hope you are not hurted too much.....


:)