Τα αντικαταθλιπτικά δεν προκαλούν εξάρτηση/εθισμό - το άλλο με τον τοτό το ξέρετε???

[Juanita Asa]

Από φυτικά σκευάσματα είχα δοκιμάσει βαλεριάνα όταν ήμουν φοιτήτρια. Και σε τσάι και σε χάπια. Παρόλο που ήμουν παρθένος οργανισμός όπως είπε κι ο Velcoro δεν με βοήθησε ούτε στο ελάχιστο.

Στο ερώτημα σου γιατί τα παίρνουμε αφού είναι άχρηστα: εγώ στις πολύ άσχημες φάσεις τις κατάθλιψης τα αντιμετωπίζω σαν ένα στήριγμα. Ξέρω ότι ούτε θα με θεραπεύσουν ούτε θα με σηκώσουν από τα σκοτάδια, αλλά είναι μια παρηγοριά. Ξέρω κάθε φορά ότι τη μάχη κατά βάθος πάντα μόνη θα την δίνω. Δυστυχώς αυτή η κατηγορία φαρμάκων δεν είναι σαν τα υπόλοιπα που δεν απαιτούν δουλειά με τον εαυτό σου... Αν πχ παίρνεις χάπια για το στομάχι ή τον πονοκέφαλο ή τα νεφρά, όλη την δουλειά θα την κάνουν τα φάρμακα. Στην κατάθλιψη κ τις υπόλοιπες διαταραχές δεν πάει έτσι δυστυχώς...

[Iwsif95]

Συμφωνώ, πρέπει κατά την αγωγή μας,δηλαδή όσο βροσκομαστε υπο την επίδραση της ουσίας να κάνουμε θετικές αλλαγές στη ζωή μας , να βρούμε τρόπους ώστε να ανεβαίνει και φυσικά η σεροτονινη έτσι ώστε να φτάσουμε στο επίπεδο που θα νιώσουμε ότι δεν το χρειαζόμαστε ώστε να δημιουργηθεί ένα πλάνο για την πολύ πολύ σταδιακή διακοπή του.
Ο περισσότερος κόσμος επαναπαύεται στο φάρμακο και δεν κάνει προσωπική δουλειά τον εαυτό του, αυτό όμως νομίζω πως είναι κλειδί. Η προσωπική δουλειά, το φάρμακο είναι μια μικρή βοήθεια που ανακουφιζεο από τα συμπτώματα, δεν θεραπεύει.

[niaouris]

Τα παιρνουμε γιατι ισως θελουμε να ζουμε με τη ψευδαισθηση οτι βοηθουν. Μεσα σε μια υποσυνειδητη αναζητηση μιας σανιδας σωτηριας για το οτιδηποτε, ειναι απολυτα λογικο να επιμενουμε.

Στο δευτερο σκελος δε μπορω να απαντησω αλλα στον καπιταλισμο ζουμε δε νομιζω πως θα κατεληγε καπου οποιαδηποτε κουβεντα σχετικα με το που μπορουν να φτασουν οι φαρμακοβιομηχανιες με σκοπο το κερδος.

Φυτικο αντικαταθλιπτικο που να βοηθησε, οχι ποτε. Αλλα αυτο ειναι απο προσωπικη εμπειρια. Ισως καποιον που να μην ειχε ποτε του προγενεστερη εμπειρια απο κανονικα φαρμακα και καταχρησεις να τον εχει βοηθησει οντας παρθενος οργανισμος.

σε ευχαριστω για την απαντηση

[niaouris]

Από φυτικά σκευάσματα είχα δοκιμάσει βαλεριάνα όταν ήμουν φοιτήτρια. Και σε τσάι και σε χάπια. Παρόλο που ήμουν παρθένος οργανισμός όπως είπε κι ο Velcoro δεν με βοήθησε ούτε στο ελάχιστο.

Στο ερώτημα σου γιατί τα παίρνουμε αφού είναι άχρηστα: εγώ στις πολύ άσχημες φάσεις τις κατάθλιψης τα αντιμετωπίζω σαν ένα στήριγμα. Ξέρω ότι ούτε θα με θεραπεύσουν ούτε θα με σηκώσουν από τα σκοτάδια, αλλά είναι μια παρηγοριά. Ξέρω κάθε φορά ότι τη μάχη κατά βάθος πάντα μόνη θα την δίνω. Δυστυχώς αυτή η κατηγορία φαρμάκων δεν είναι σαν τα υπόλοιπα που δεν απαιτούν δουλειά με τον εαυτό σου... Αν πχ παίρνεις χάπια για το στομάχι ή τον πονοκέφαλο ή τα νεφρά, όλη την δουλειά θα την κάνουν τα φάρμακα. Στην κατάθλιψη κ τις υπόλοιπες διαταραχές δεν πάει έτσι δυστυχώς...

και εγω ετσι νιωθω οτι παλευω μονος παλευουμε μονοι μας με τους δαιμονες οντως.τα φαρμακα μερικες φορες οχι απλα δεν κανουν τιποτα αλλα σε κανουν κ χειροτερα.την δουλεια εμεις την κανουμε με το μυαλο μας και τη σκεψη μας.

[niaouris]

Συμφωνώ, πρέπει κατά την αγωγή μας,δηλαδή όσο βροσκομαστε υπο την επίδραση της ουσίας να κάνουμε θετικές αλλαγές στη ζωή μας , να βρούμε τρόπους ώστε να ανεβαίνει και φυσικά η σεροτονινη έτσι ώστε να φτάσουμε στο επίπεδο που θα νιώσουμε ότι δεν το χρειαζόμαστε ώστε να δημιουργηθεί ένα πλάνο για την πολύ πολύ σταδιακή διακοπή του.
Ο περισσότερος κόσμος επαναπαύεται στο φάρμακο και δεν κάνει προσωπική δουλειά τον εαυτό του, αυτό όμως νομίζω πως είναι κλειδί. Η προσωπική δουλειά, το φάρμακο είναι μια μικρή βοήθεια που ανακουφιζεο από τα συμπτώματα, δεν θεραπεύει.

εχω κανει αρκετα πραγματα και ασχολιες αλλα και παλι επιμενει η καταθλιψη.αλλα ποσα πραγματα να κανεις οταν παιρνεις χαπια;μερικες μερες δεν εχω ορεξη ουτε καν να υπαρχω.

[niaouris]

Τα φάρμακα που θεωρούνται ναρκωτικά έχουν διπλή κόκκινη γραμμή. Τα φάρμακα που παίρνω για ψυχασθένεια δεν έχουν κόκκινη γραμμή.

Κάθε φορά που τα έχω σταματήσει η ψυχασθένεια έχει υποτροπιάσει και κατέληγα σε ακούσια νοσηλεία. Υπάρχει μια φυσιολογία που συνοδεύει την ψυχασθένεια. Αυτή η εγκεφαλική ανωμαλία αντιμετωπίζεται μόνο με φάρμακα και είναι δια βίου.

https://www.lilly.gr/%CE%B8%CE%B5%CF...5%CE%B9%CE%B1/

ποια φαρμακα παιρνεις αν επιτρεπεται;εγω τα σιπραλεξ

[Al_Bundy]

Από φυτικά σκευάσματα είχα δοκιμάσει βαλεριάνα όταν ήμουν φοιτήτρια. Και σε τσάι και σε χάπια. Παρόλο που ήμουν παρθένος οργανισμός όπως είπε κι ο Velcoro δεν με βοήθησε ούτε στο ελάχιστο.

Θα μου επιτεθούν που το γράφω , αλλά δεν με ενδιαφέρει. Να υποθέσω ότι ήσουν και παρθένα ως φοιτήτρια όταν τα άρχισες ;

[vatraxaki87]

Καλησπέρα έχουμε ακούσει εκατομμύρια φορές από ειδικούς και "ινφλουένσερς" της τηλεόρασης και μαριονέτες του διαδικτύου και των social media youtube facebook κλπ ,καθώς και δήθεν επιστημονικών άρθρων στο διαδίκτυο(χωρίς καμία τυφλή μελέτη και επιστημονικά τεκμηριωμένη στην πράξη) ότι τα αντικαταθλιπτικά δεν προκαλούν εξάρτηση και εθισμό.Το τι λεφτά έχουν πάρει για να τα πουν αυτά δεν λέγεται...Επίσης το τι λεφτά έχουν κονομήσει μερικοί "ειδικοί" γιατροί επίσης δεν λέγεται.
Και σας ρωτώ όλους εσάς που παίρνετε αντικαταθλιπτικά...έχει υπάρξει άνθρωπος που να τα έχει διακόψει για ΠΑΝΤΑ;προσέξτε μην απαντήσετε αν τα έχετε διακόψει για 2-3 χρόνια...η ερώτηση είναι αν τα έχετε διακόψει για πάντα και να μην τα ξαναπήρατε ποτέ στην ζωή σας...αν υπάρχει έστω και ένας ας βγει να μας το πει εγώ δεν ξέρω κανέναν...και ας μας πει και την μεθοδολογία να τα διακόψουμε για πάντα και εμείς

Καλησπέρα και από μένα!
Λοιπόν, πως έχουν τα πράγματα από τη δική μου εμπειρία και την δική μου οπτική πάντα....
Έχω λάβει προ 12ετιας και για πέντε συνεχόμενα έτη σεροξατ δυστυχώς, χωρίς συνδυασμό ψυχοθεραπείας... Η διάγνωση : γενικευμένη αγχωδη διαταραχή με κατάθλιψη. Η διακοπή τους έγινε σταδιακά μειώνοντας τη δόση, κάποιους μήνες στη μισή δόση, και μετά στο τέταρτο κόβοντας το χάπι με μαχαιράκι ????
Υπήρξαν στιγμές τα τελευταία 7 έτη που μπορεί να πάθαινα και καμιά κρίση πανικού ή καμία καταθλιπτικη κρίση μια στο τόσο οπότε αποφάσισα να ξεκινήσω μόνο ψυχοθεραπεία μιας και γενικά δεν είχα ποτέ βαριά συμπτώματα όπως τοοοοτε.... Καλά τα έκοψα τα χαπακια, καλά ξεκίνησα ψυχοθεραπεία και είδα τρομερή βελτίωση στον εαυτό μου αλλά δυστυχώς...πάνω στο πικ της καλύτερης φάσης της ψυχής μου, η διαταραχή υποτροπιασε..... Μετά από 12 χρόνια, μου χτύπησε την πόρτα ξανά... Και επειδή όλα ήταν γνώριμα, δεν άφησα στιγμή να περάσει! Πήγα στον γιατρό, ήπια εφεξορ τη χαμηλότερη δοση, οι παρενέργειες κράτησαν μόλις 5 μέρες και ούτε μήνα δεν έχω κλείσει κ νιώθω ήδη καλύτερα... Αυτό λοιπόν που μου είπε ο γιατρός είναι ότι έφτασε γρήγορα το χάπι λόγω ψυχοθεραπείας και πως η ψυχοσύνθεση Μ είναι τέτοια που όλη τη ζωή μου θα κουβαλάω αυτό το τερατακι μέσα μου. Από μένα θα εξαρτηθεί αν θα του επιτρέπω την υποτροπή ή όχι. Με ενημέρωσε πως πάνω στον χρόνο θα φανεί αν θα χρειαστεί να το κόψω ή να το πάρω για όλη μου τη ζωή ....
Υγ. Μαζί με το αντικαταθλιπτικό πήρα τις πρώτες 3 εβδομάδες και λεξο προκειμένου να δεχτεί το χάπι ο οργανισμός κάτι που κόπηκε μαχαίρι αμέσως μετά, διότι προκαλεί εθισμό.
Κατά την ταπεινή μου άποψη εθισμό προκαλούν οι βενζοδιαζεπίνες και όχι τα αντικαταθλιπτικά.

[menis_644]

Καλησπέρα και από μένα!
Λοιπόν, πως έχουν τα πράγματα από τη δική μου εμπειρία και την δική μου οπτική πάντα....
Έχω λάβει προ 12ετιας και για πέντε συνεχόμενα έτη σεροξατ δυστυχώς, χωρίς συνδυασμό ψυχοθεραπείας... Η διάγνωση : γενικευμένη αγχωδη διαταραχή με κατάθλιψη. Η διακοπή τους έγινε σταδιακά μειώνοντας τη δόση, κάποιους μήνες στη μισή δόση, και μετά στο τέταρτο κόβοντας το χάπι με μαχαιράκι ????
Υπήρξαν στιγμές τα τελευταία 7 έτη που μπορεί να πάθαινα και καμιά κρίση πανικού ή καμία καταθλιπτικη κρίση μια στο τόσο οπότε αποφάσισα να ξεκινήσω μόνο ψυχοθεραπεία μιας και γενικά δεν είχα ποτέ βαριά συμπτώματα όπως τοοοοτε.... Καλά τα έκοψα τα χαπακια, καλά ξεκίνησα ψυχοθεραπεία και είδα τρομερή βελτίωση στον εαυτό μου αλλά δυστυχώς...πάνω στο πικ της καλύτερης φάσης της ψυχής μου, η διαταραχή υποτροπιασε..... Μετά από 12 χρόνια, μου χτύπησε την πόρτα ξανά... Και επειδή όλα ήταν γνώριμα, δεν άφησα στιγμή να περάσει! Πήγα στον γιατρό, ήπια εφεξορ τη χαμηλότερη δοση, οι παρενέργειες κράτησαν μόλις 5 μέρες και ούτε μήνα δεν έχω κλείσει κ νιώθω ήδη καλύτερα... Αυτό λοιπόν που μου είπε ο γιατρός είναι ότι έφτασε γρήγορα το χάπι λόγω ψυχοθεραπείας και πως η ψυχοσύνθεση Μ είναι τέτοια που όλη τη ζωή μου θα κουβαλάω αυτό το τερατακι μέσα μου. Από μένα θα εξαρτηθεί αν θα του επιτρέπω την υποτροπή ή όχι. Με ενημέρωσε πως πάνω στον χρόνο θα φανεί αν θα χρειαστεί να το κόψω ή να το πάρω για όλη μου τη ζωή ....
Υγ. Μαζί με το αντικαταθλιπτικό πήρα τις πρώτες 3 εβδομάδες και λεξο προκειμένου να δεχτεί το χάπι ο οργανισμός κάτι που κόπηκε μαχαίρι αμέσως μετά, διότι προκαλεί εθισμό.
Κατά την ταπεινή μου άποψη εθισμό προκαλούν οι βενζοδιαζεπίνες και όχι τα αντικαταθλιπτικά.

Ισως να βοηθησε παρα πολυ το γεγονος οτι εφτασες σε σημειο να κατεβαζεις την δοση σταδιακα σε σημειο που για να επιτυχεις την επιθυμητη επρεπε να κοπει με μαχαιρι το χαπι... παντως ο γιατρος σου δεν φαινεται να το χειριζεται ηδη το θεμα πολυ καλα... δεν γινετε να περνουμε κατι για ολη μας την ζωη.. δεχομαι οτι καποια ατομα εχουν περισσοτερα γονιδια ωστε να εμφανησουν καταθλιψη αλλα αυτο δεν συνεπαγεται δια βιου χαπακιασμα

[Iwsif95]

Διαβάζω σε ξένα site για τη λαμοτριγινη ως θεραπεία σε κατάθλιψη, άγχος ,οριακη διαταραχη, κυκλοθυμικη διαταραχή και μου κάνει εντύπωση πως ενα φάρμακοπου χρησιμοποιείται για διπολική και επιληψία έχειεπίδραση και στις παραπάνω διαταραχές. Στις κριτικές, οι περισσότεροι αναφέρουν ότι έχουν δοκιμάσει τα πάντα από ssri snri και με αυτό το φάρμακο βρήκαν την υγεία τους .

[christos_cr]

Καλημέρα, το ερώτημα αυτό εχει γινει αρκετές φορές και θα συνεχίσει να γίνετε και στο μέλλον..
Λέχθηκαν όμως διαφορετικα πραγματα, αν έχουν αποτέλεσμα, αν προκαλουν κάποιου είδους εθισμο, αν το έκαναν επίτηδες κλπ.. Επίσης είπαν καποια παιδια την εμπειρία τους η οποία ήταν διαφορετικη γαι τον καθένα.. Και ας ξεκινήσουμε από αυτο το οποίο είναι αναμενομενο..

Τα αντί/κα σύμφωνα με τις μελέτες έγκρισης του φαρμακου πιάνουν με την 1η επιλογή 50% περιπου και με την τελική επιλογη 60-70% περιπου. Αρά το 30% δεν θα δει αποτέλεσμα, ακομα και αν τα δοκιμάσει ολα..

Τα φάρμακα αυτα επιδρουν στο νευρικό συστημα με καποιους τρόπους γνωστους αλλα και χωρίς να μπορουμε τα το ελέγξουμε ακριβως και γιαυτο έχουμε τοσες παρενεργιες..
Επειδή πολλες απο τις παρενέργειες ειδικα μετα απο απότομη διακοπη ειναι ψυχολογικες, είναι δυσκολο να αναγνωριστουν και συνήθως αποδιδοντε στην παθηση και όχι στο φαρμακο, παροτι είναι γνωστες απο τις μελέτες. Τώρα στο αν βοηθανε, σιγουρά καποιους τουσ βοηθανε και τα έχουν απολυτη αναγκη.

Η δική μου εμπειρια λεει ότι πρεπει να εξαντλησεις κάθε περιθωριο πριν τα ξεκινήσεις και οχι απλα για να αντέξεις μια δυσκολη δουλεια ή μια δύσκολη συγκηρια στη ζωη σου.. Γιατί πολυ απλα μπορει να σε βοηθήσουν και να μην έχεις καμια παρενεργεια (δυσκολο) ή να μην σε βοηθήσουν και να εχεις και παρενέργειες, οστωσο οι γιατροι τα δίνουν σχετικα ευκολα..
Καλό εινια να λεμε κάποια πραγματα ωστε να βοηθούντε αυτοι που ηδη παίρνουν η που το σκέφτονται,,

[homebod]

ποια φαρμακα παιρνεις αν επιτρεπεται;εγω τα σιπραλεξ

Παίρνω Fredilan 5mg 3 την ημέρα για αντιψυχωτικό, Minitran 2-10 για αντικαταθλιπτικό 3 την ημέρα και Depakin σταθεροποιητή 200 και 500mg από 1 την ημέρα.

[Macgyver]

εχω καταληξει να παιρνω μονο τα 3 mg ζαναξ , απο εθισμο, για την μακροχρονη κτθλψη μου , δεν χρειαζομαι τιποτε αλλο....