Πρόβλημα;

[little]

μην κανεις σαν γυναικα που περασε τα 30
εαν θελεις, μπορεις να νυμφευθεις οποτε το αποφασισεις

Εσύ ο υπέρτατος μισογύνης είσαι αυτός που με κατηγόρησε για μισανδρισμό; χαχα

[Remedy]

LET GO....
αυτη ειναι η γνωμη μου...
λες οτι για διαφορους λογους, εχεις αφησει πισω σου ανθρωπους, εχεις απομακρυνθει κλπ κλπ κλπ. και δεν εχω κανεναν λογο να μην σε πιστεψω.
σε αυτην την ιστορια ομως, εχεις αργησει παααααρα παααααρα πολυ να απομακρυνθεις, ενω δεν παιρνεις κανενα ενθαρρυντικο vibe εδω και χρονια...
δεν εξρω αν δυσκολευεσαι να δεχθεις την απορριψη, ή αν χωρις κανεναν λογο νοιωθεις οτι υπαρχει μελλον.
νομιζω οτι δεν κανεις καλα να επιμενεις.
δεν σου κανει καλο.

επισης, εχω δει και σε αλλα μηνυματα σου, να μιλας για τα χρονια που περασαν και τα σπαταλησες και δεν υπαρχουν αλλα, σαν να εισαι 80 χρονων...
εχω δει οντως 80ρηδες πιο αισιοδοξους για το μελλον.
εισαι πολυ νεος ακομα και θα το συνειδητοποιησεις οταν πραγματικα γερασεις και τοτε θα κλαις για το ποσα νεανικα χρονια πεταξες γιατι ενοιωθες γερος στα 30..

[Skiouros8]

Ναι, αργησα και δεν μπορώ να ανακτησω τον χαμένο χρόνο. Τα πράγματα θα ήταν αλλιώς αν το συνειδητοποιουσα στα 24 και οχι στα 32. Βέβαια απο τα 18 μου νιώθω γέρος.

Σκέφτομαι ότι σε μερικά χρόνια, αφού γράψω τα υπολοιπα βιβλία που θέλω και τακτοποιησω τις γάτες μου θα ήταν καλύτερα να δώσω μόνος μου ένα τέλος. Και δεν θέλω να μου στείλει κανείς αστυνομία στο σπιτι μου, δεν είμαι αυτοκτονικος αυτή τη στιγμή,έχω κάνει στην εφηβεία μου μια χαζοαποπειρα αλλά θεωρώ ότι η αυτοκτονία δεν είναι παντοτε αποτελεσμα κακής ψυχολογικής κατάστασης,μπορει να είναι και αποτελεσμα ώριμης σκέψης. Ισως ακούγεται αντιφατικο απο έναν αρρωστοφοβικο, αλλά πόση ανακούφιση μπορει να σου χαρίσει το να ξέρεις πότε θα πεθανεις; Πόση δύναμη πάνω στις λοιπες σου μέρες; Αν δεν γινει φυσικά κάτι απροοπτο στο μεταξύ.

Θα το σκεφτω,δεν ξέρω. Μπορει να φταίει το περιβαλλον που ζω. Ανθρωποι φιλοχρηματοι ,επιφανειακοι, ανηθικοι. Αλλά ειναι πολυ ουτοπικο να περιμενω πως καπου αλλου οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί ως δια μαγείας.

Θα ήμουν ευτυχισμένος αν δεν υπηρχαν οι άλλοι. Θα ήμουν ευτυχισμένος αν δεν θεωρούσαν οι άλλοι τους εαυτούς τους σπουδαιους , άξιους σεβασμού κ.ο.κ Αυτά δεν ακούγονται λογια κοινωνικοπαθη; Ή μπορει να ειναι κοινες πεποιθησεις που οι ανθρωποι εχουν μαθει να κρατανε κρυφες.
Δεν υπαρχει χειρότερο θέαμα για μένα απο αναξιους κλόουν να καμωνονται τους σπουδαιους. Και γύρω μου βλεπω ένα σωρό μετριοτητες να το κανουν.
Το ίδιο αφορά και τον έρωτα. Έχω κουραστεί να βλέπω να ευτελίζονται τα συναισθήματα, να ειπώνονται λέξεις που δεν τις εννοεί κανείς. Με κουράζει η φαυλότητα. Πόσο λάθος κάνει που δεν με επέλεξε. Αυτά σκέφτομαι. Κάθομαι σαν καημένος και λυπάμαι τον εαυτό μου, με βλέπω σαν κάποιον ήρωα μυθιστορήματος που δεν έχω γράψει ακόμα και απορώ με εκείνη που μπορεί να περιφέρεται εδώ σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να μην είμαι αυτός που όφειλε να αγαπήσει, σαν να μην κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της.
Κάποτε ήμουν γοητευτικός, τώρα μήπως έχω καταντήσει μια φιγούρα γκροτέσκα; Μήπως οι γύρω μου διακρίνουν κάποια έμφυτη αδυναμία μου; Μήπως μυρίζονται κάποια ανωμαλία στο γονιδίωμά μου;

Αλλά κουράστηκα. Στη ζωή μου κουραστηκα να πολεμαω το άδικο και την βλακεία των άλλων.

Το μοναδικό μου λάθος είναι η αυτογνωσία και η παραδοχή των λαθών μου. Αν ήμουν κάποιος άλλος δεν θα σκεφτόμουν δεύτερη φορά όσα γράφω εδώ. Η μεγαλυτερη ευτυχία των κοινών ανθρώπων είναι το θράσος τους και η δυνατότητά τους να ξεχνάνε.

[Skiouros8]

Η φίλη της που συνήθως ταξιδεύουν οι τρεις τους δεν νομίζω ότι είναι μαζί τους. Άρα μάλλον είναι ζευγάρι πλέον με αυτόν. Παλιά έλεγε ότι δεν την ελκύει καθόλου. Φυσικά και θεωρώ οτι συμβιβάστηκε επειδή είναι σε ηλικία γάμου. Δεν ταιριάζουν καθόλου και τα παιδιά τους θα είναι αφύσικα ψηλά με τεράστιες μύτες. Ο τύπος φαίνεται ανίκανος για οποιαδήποτε μη συμβατική σκέψη, ανίκανος να αγαπήσει κάτι εκτός από τον εαυτό του και την αβάσταχη επιθυμία του να γίνει ινφλουένσερ. Τα δόντια του είναι κίτρινα, δεν ξέρει καν να ποζάρει στις φωτογραφίες που βγάζει και συνέχεια κοιτάει ψηλά με ένα βλέμμα αγελάδας που βόσκει. Εκτός του ότι κατά τη γνώμη μου υποβόσκει μια θηλυπρέπεια, μπορεί να είναι μπάι στην πραγματικότητα και να μην το έχει παραδεχτεί. Αυτό θέλει στη ζωή της; Άραγε εκείνος που έκανε σεξ όταν ακόμα μιλούσαμε και που έλεγε πως της αρέσει ξαφνικά δεν της κάνει για κάτι πιο μόνιμο; Τι θέλει απο τη ζωή της; Έναν καλό γαμπρό; Να πηγαίνει αιωνίως ταξίδια με αυτόν τον ψηλολέλεκα και να μην έχει καμία ουσιαστική εμπειρία εκτός από τουρίστας στην ίδια της τη ζωή; Εντάξει.

[Sonia]

Συγγνώμη που θα στο πω, αλλά ακούγεσαι απλά σαν ένας γκρινιάρης που υποτιμάει ότι δεν μπορεί να έχει. Κοίτα τη δική σου ζωή και ξεκόλλα από το τι κάνουν ή πως είναι οι άλλοι. Κι αυτή θα μπορούσε να πει για 'σενα "Είναι ένας creepy τύπος που μιλούσαμε σε ένα φόρουμ και για χρόνια μετά ενώ έχουμε κόψει κάθε επικοινωνία μου έστελνε σποραδικά e-mails και με παρακολουθεί σε ότι κάνω ιντερνετικά και ποιος ξέρει τι έχει στο μυαλό του."

Δεν μπαίνω στην ουσία, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό που λέω είναι ότι οι πολλές σκέψεις και η μόνιμη κριτική στους άλλους δεν βοηθάνε εσένα τον ίδιο. Δεν είναι όλα μαύρο ή άσπρο, είτε επιφανειακοί σαχλαμάρες όλοι, είτε βαθιά προβληματισμένοι που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία στη ζωή του καθενός μας και οι άνθρωποι συνήθως δεν είναι μονοδιάστατοι για να τους κρίνεις τόσο μονοδιάστατα. Κάθεσαι τώρα και κάνεις σενάρια για πράγματα που δεν ξέρεις καν αν ισχύουν και που δεν σε αφορούν κιόλας. Επικεντρώσου στη δική σου ζωή.

[Αποστολια]

Ναι, αργησα και δεν μπορώ να ανακτησω τον χαμένο χρόνο. Τα πράγματα θα ήταν αλλιώς αν το συνειδητοποιουσα στα 24 και οχι στα 32. Βέβαια απο τα 18 μου νιώθω γέρος.

Σκέφτομαι ότι σε μερικά χρόνια, αφού γράψω τα υπολοιπα βιβλία που θέλω και τακτοποιησω τις γάτες μου θα ήταν καλύτερα να δώσω μόνος μου ένα τέλος. Και δεν θέλω να μου στείλει κανείς αστυνομία στο σπιτι μου, δεν είμαι αυτοκτονικος αυτή τη στιγμή,έχω κάνει στην εφηβεία μου μια χαζοαποπειρα αλλά θεωρώ ότι η αυτοκτονία δεν είναι παντοτε αποτελεσμα κακής ψυχολογικής κατάστασης,μπορει να είναι και αποτελεσμα ώριμης σκέψης. Ισως ακούγεται αντιφατικο απο έναν αρρωστοφοβικο, αλλά πόση ανακούφιση μπορει να σου χαρίσει το να ξέρεις πότε θα πεθανεις; Πόση δύναμη πάνω στις λοιπες σου μέρες; Αν δεν γινει φυσικά κάτι απροοπτο στο μεταξύ.

Θα το σκεφτω,δεν ξέρω. Μπορει να φταίει το περιβαλλον που ζω. Ανθρωποι φιλοχρηματοι ,επιφανειακοι, ανηθικοι. Αλλά ειναι πολυ ουτοπικο να περιμενω πως καπου αλλου οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί ως δια μαγείας.

Θα ήμουν ευτυχισμένος αν δεν υπηρχαν οι άλλοι. Θα ήμουν ευτυχισμένος αν δεν θεωρούσαν οι άλλοι τους εαυτούς τους σπουδαιους , άξιους σεβασμού κ.ο.κ Αυτά δεν ακούγονται λογια κοινωνικοπαθη; Ή μπορει να ειναι κοινες πεποιθησεις που οι ανθρωποι εχουν μαθει να κρατανε κρυφες.
Δεν υπαρχει χειρότερο θέαμα για μένα απο αναξιους κλόουν να καμωνονται τους σπουδαιους. Και γύρω μου βλεπω ένα σωρό μετριοτητες να το κανουν.
Το ίδιο αφορά και τον έρωτα. Έχω κουραστεί να βλέπω να ευτελίζονται τα συναισθήματα, να ειπώνονται λέξεις που δεν τις εννοεί κανείς. Με κουράζει η φαυλότητα. Πόσο λάθος κάνει που δεν με επέλεξε. Αυτά σκέφτομαι. Κάθομαι σαν καημένος και λυπάμαι τον εαυτό μου, με βλέπω σαν κάποιον ήρωα μυθιστορήματος που δεν έχω γράψει ακόμα και απορώ με εκείνη που μπορεί να περιφέρεται εδώ σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να μην είμαι αυτός που όφειλε να αγαπήσει, σαν να μην κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της.
Κάποτε ήμουν γοητευτικός, τώρα μήπως έχω καταντήσει μια φιγούρα γκροτέσκα; Μήπως οι γύρω μου διακρίνουν κάποια έμφυτη αδυναμία μου; Μήπως μυρίζονται κάποια ανωμαλία στο γονιδίωμά μου;

Αλλά κουράστηκα. Στη ζωή μου κουραστηκα να πολεμαω το άδικο και την βλακεία των άλλων.

Το μοναδικό μου λάθος είναι η αυτογνωσία και η παραδοχή των λαθών μου. Αν ήμουν κάποιος άλλος δεν θα σκεφτόμουν δεύτερη φορά όσα γράφω εδώ. Η μεγαλυτερη ευτυχία των κοινών ανθρώπων είναι το θράσος τους και η δυνατότητά τους να ξεχνάνε.

Ακούγοντας σε είναι σαν να ακούω εμένα. Φουλ απαισιοδοξη .και νοιώθω ήδη 80 στα 34.Το κορίτσι που στην εφηβεία έλεγαν οτι είναι καλυτερη όλων η καλύτερη μαθήτρια αυτη που θα εχει όλο επιτυχίες στη ζωή της έγινε και κατάντησε ένα τίποτα. Βλέπω συμμαθητριες μου που έχουν κάνει οικογένεια έχουν παιδιά και εγώ είμαι ακόμη όχι στο μηδέν στο - μηδέν.

Εσύ όμως γιατί είσαι τόσο απαισιοδοξος?συγνώμη αλλά δεν έχω διαβάσει τα άλλα σου μηνύματα. Σε προσωπικό επιπεδο είσαι έτσι η σε όλους τους τομείς της ζωης σου?

Όσο για τις αυτοκτονικες τάσεις δεν θεωρώ ότι είναι σωστές.και εγώ είμαι πιο χάλια και από χάλια αλλά ποτέ δεν θα κάνα κάτι τέτοιο. Το έχω σκεφτεί ναι ότι αν πεθανω θα είναι σωτηρία αλλά μετά σκέφτομαι ότι είναι δειλια μεγάλη και χειρότερη ταπεινωση.

[Velcoro]

Επειδη το χω ξανακουσει αυτο, απο που κι ως που η αυτοκτονια θεωρειται δειλια;
Ειδικοτερα εφοσον ολοι οι τροποι αυτοχειριας ειναι ιδιαιτερα επιπονοι και μαλιστα σε περιπτωση αποτυχιας μπορει να μεινει καποιος αναπηρος ή με ανεπανόρθωτες βλαβες στην υγεια του.

Πιστευω πως αν δεν υπηρχε ο φοβος και το ρισκο του πονου, πολλοι περισσοτεροι θα κατεφευγαν σε αυτη τη λυση και σε καμια των περιπτωσεων ο αυτοχειρας δεν μπορει να θεωρηθει ως δειλος.

[Αποστολια]

Επειδη το χω ξανακουσει αυτο, απο που κι ως που η αυτοκτονια θεωρειται δειλια;
Ειδικοτερα εφοσον ολοι οι τροποι αυτοχειριας ειναι ιδιαιτερα επιπονοι και μαλιστα σε περιπτωση αποτυχιας μπορει να μεινει καποιος αναπηρος ή με ανεπανόρθωτες βλαβες στην υγεια του.

Πιστευω πως αν δεν υπηρχε ο φοβος και το ρισκο του πονου, πολλοι περισσοτεροι θα κατεφευγαν σε αυτη τη λυση και σε καμια των περιπτωσεων ο αυτοχειρας δεν μπορει να θεωρηθει ως δειλος.

Δειλος είναι όταν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ζωή του είναι δείλος.
Κανείς δεν θα κατευφευγε στην αυτοκτονια αν ητανι νορμαλ στα μυαλά του πάντως.
Όταν υπαρχουν σκεψεις αυτοκτονιας χρειαζομαστε φάρμακα.

[Skiouros8]

Συγγνώμη που θα στο πω, αλλά ακούγεσαι απλά σαν ένας γκρινιάρης που υποτιμάει ότι δεν μπορεί να έχει. Κοίτα τη δική σου ζωή και ξεκόλλα από το τι κάνουν ή πως είναι οι άλλοι. Κι αυτή θα μπορούσε να πει για 'σενα "Είναι ένας creepy τύπος που μιλούσαμε σε ένα φόρουμ και για χρόνια μετά ενώ έχουμε κόψει κάθε επικοινωνία μου έστελνε σποραδικά e-mails και με παρακολουθεί σε ότι κάνω ιντερνετικά και ποιος ξέρει τι έχει στο μυαλό του."

Δεν μπαίνω στην ουσία, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό που λέω είναι ότι οι πολλές σκέψεις και η μόνιμη κριτική στους άλλους δεν βοηθάνε εσένα τον ίδιο. Δεν είναι όλα μαύρο ή άσπρο, είτε επιφανειακοί σαχλαμάρες όλοι, είτε βαθιά προβληματισμένοι που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία στη ζωή του καθενός μας και οι άνθρωποι συνήθως δεν είναι μονοδιάστατοι για να τους κρίνεις τόσο μονοδιάστατα. Κάθεσαι τώρα και κάνεις σενάρια για πράγματα που δεν ξέρεις καν αν ισχύουν και που δεν σε αφορούν κιόλας. Επικεντρώσου στη δική σου ζωή.

Δεν υποτιμώ την κοπέλα, υποτιμώ τον ψηλολέλεκα, που σίγουρα δεν θέλω να τον έχω.
Τεσπά, καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά από την άλλη, για ποιο λόγο οι άλλοι ΔΕΝ επικεντρώνονται στη δική τους ζωή και σχολιάζουν τους γύρω τους και εγώ δεν μπορώ; Θεωρώ ότι πολλές φορές ενοχλώ τους άλλους με αυτά που λέω, γιατί είμαι εύστοχος. Θεωρώ πως στα αλήθεια δεν ταιριάζουν. Θεωρώ στα αλήθεια πως είναι λάθος της που με απέρριψε.

Αν δεν είχα επιχειρήματα για το ότι πολλοί απο τους γύρω μου είναι κλόουν, θα συμφωνούσα, αλλά μπορώ να δώσω επιχειρήματα υπε της θέσης μου. Το ότι δεν με ωφελεί, ισχύει, γιατί έτσι απομονώνομαι. Αλλά πώς μπορώ να σταματήσω το μυαλό μου από το να σκέφτεται; Από μικρό παιδί, ήδη στην ηλικία των πέντε ετών είχα έντονες σκέψεις για την υποκρισία των ανθρώπων. Πώς μπορώ να σταματήσω μια τόσο φυσική ροπή του μυαλού μου; Είμαι πνεύμα αντιλογίας, είναι ζωτικό σημείο του χαρακτήρα, της προσωπικότητάς μου και των γραπων μου.

[Skiouros8]

Επειδη το χω ξανακουσει αυτο, απο που κι ως που η αυτοκτονια θεωρειται δειλια;
Ειδικοτερα εφοσον ολοι οι τροποι αυτοχειριας ειναι ιδιαιτερα επιπονοι και μαλιστα σε περιπτωση αποτυχιας μπορει να μεινει καποιος αναπηρος ή με ανεπανόρθωτες βλαβες στην υγεια του.

Πιστευω πως αν δεν υπηρχε ο φοβος και το ρισκο του πονου, πολλοι περισσοτεροι θα κατεφευγαν σε αυτη τη λυση και σε καμια των περιπτωσεων ο αυτοχειρας δεν μπορει να θεωρηθει ως δειλος.

Συφμωνώ , ούτε εγώ το θεωρώ δειλία, μου φαίνεται πολύ απλουστευτικό σκεπτικό.

[Skiouros8]

Ακούγοντας σε είναι σαν να ακούω εμένα. Φουλ απαισιοδοξη .και νοιώθω ήδη 80 στα 34.Το κορίτσι που στην εφηβεία έλεγαν οτι είναι καλυτερη όλων η καλύτερη μαθήτρια αυτη που θα εχει όλο επιτυχίες στη ζωή της έγινε και κατάντησε ένα τίποτα. Βλέπω συμμαθητριες μου που έχουν κάνει οικογένεια έχουν παιδιά και εγώ είμαι ακόμη όχι στο μηδέν στο - μηδέν.

Εσύ όμως γιατί είσαι τόσο απαισιοδοξος?συγνώμη αλλά δεν έχω διαβάσει τα άλλα σου μηνύματα. Σε προσωπικό επιπεδο είσαι έτσι η σε όλους τους τομείς της ζωης σου?

Όσο για τις αυτοκτονικες τάσεις δεν θεωρώ ότι είναι σωστές.και εγώ είμαι πιο χάλια και από χάλια αλλά ποτέ δεν θα κάνα κάτι τέτοιο. Το έχω σκεφτεί ναι ότι αν πεθανω θα είναι σωτηρία αλλά μετά σκέφτομαι ότι είναι δειλια μεγάλη και χειρότερη ταπεινωση.

Μου έχουν τύχει πολλά άσχημα περιστατικά ως τώρα στη ζωή μου, εμπειρίες πολύ δύσκολες, ειδικά στην παιδική μου ηλικία και προβλήματα οικογενειακά που κουβαλώ από μικρός. Δεν ήμουν ποτέ απαισιόδοξος λόγω αυτών, αλλά όλες οι πρόσφατες αποτυχίες στα αισθηματικά, με κάνουν απαισιόδοξο. Αποτυχίες σε εισαγωγικά γιατί δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία όταν δεν προσπαθείς πια. Υπάρχουν όμως πράγματα που με εμποδίζουν. Ίσως να είναι δικαιολογίες κατά βάθος, δεν ξέρω.

Θεωρώ πως είχαμε μια σπάνια χημεία μεταξύ μας. Αν κάνω λάθος, πυπήρξα πλανεμένος. Αλλά δεν έχει σημασία πια. Ναι, γκρινιάζω, τι μου μένει να κάνω σε αυτή την ιστορία; Να γκρινιάζω και να περιμένω να ξεθωριάσει εντελώς μέσα μου.


Εσύ θέλεις να κάνεις οικογένεια ή την περιφρονείς και απλώς νιώθεις κοινωνικά πιεσμένη; Προσωπικά ποτέ δεν ήθελα οικογένεια.

Σε σχέση με την αυτοκτονία, θεωρώ ότι υπάρχει αχρειάστο στίγμα. Σίγουρα μπορεί να είναι αποτέλεσμα κακής ψυχολογικής κατάστασης, αλλά παράλληλα μπορεί να είναι και αποτέλεσμα ώριμης σκέψης. Σε άλλες χώρες επιτρέπεται για παράδειγμα η ελεγχόμενη εθελούσια ευθανασία σε περιστατικά ανίατων ασθενειών. Ο θάνατός μας πρέπει να μας ανήκει. Βέβαια επειδή οι λόγοι μου θα είναι σίγουρα λογοι κοινωνικοί, δεν θέλω να δώσω την ικανοποιήση στους άλλους, γιατί σίγουρα θα το θεωρήσουν αδυναμία, ενώ δεν είναι.
Επιπλέον ξέρω πως αν ποτέ το κάνω και το μάθει η συγκεκριμένη κοπέλα, πιθανόν θα είναι απαθέστατη και θα το θεωρήσει ακόμα ένα σημάδι ψυχοπαθολογίας. Ήξερε ότι έχω ΙΔΨ κάτι που θεωρούσε πάντα αρνητικό και αποτρεπτικό παράγοντα. Και μου έλεγε ότι έχει κάποια "στάνταρ" Πιστεύω ότι πιο πολύ την χάλασε το ύψος μου, παρόλο που δεν το παράδεχτηκε ποτέ και έλεγε ότι φταίει ο χαρακτήρας μου και ότι τάχα είμαι πολύ κτητικός και την έπρηζα. Δεν είχαμε βεβαια ποτέ τίποτα, αλλά έλεγε ότι συμπεριφέρομαι σαν να τα έχουμε. Δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Ούτε εκείνη ήταν αθώα στο γιατί συμπεριφερόμουν έτσι αν συμπεριφορόμουν όντως.

Είμαι ανθρώπος που βλέπει τα πράγματα μακροπρόθεσμα, τουλάχιστον όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Μου φαίνεται αδιανόητο το ότι δεν θέλησε να λύσουμε τη διαφορά, να δώσει έστω μια τελεία ρητώς, ξέροντας πως κάποτε θα πεθάνουμε και οι δύο. Αξίζει η ανυπαρξία αυτή την παγωμάρα; Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν αυτό. Ότι δηλαδή ανάμεσά τους θα μεσολαβήσει κάποτε το απόλυτο τίποτα. Αν το καταλαβαιναν. μπορεί να δρούσαν αλλιώς, να μην είχαν τέτοιους παράλογους εγωισμούς.

[Αποστολια]

Μου έχουν τύχει πολλά άσχημα περιστατικά ως τώρα στη ζωή μου, εμπειρίες πολύ δύσκολες, ειδικά στην παιδική μου ηλικία και προβλήματα οικογενειακά που κουβαλώ από μικρός. Δεν ήμουν ποτέ απαισιόδοξος λόγω αυτών, αλλά όλες οι πρόσφατες αποτυχίες στα αισθηματικά, με κάνουν απαισιόδοξο. Αποτυχίες σε εισαγωγικά γιατί δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία όταν δεν προσπαθείς πια. Υπάρχουν όμως πράγματα που με εμποδίζουν. Ίσως να είναι δικαιολογίες κατά βάθος, δεν ξέρω.

Θεωρώ πως είχαμε μια σπάνια χημεία μεταξύ μας. Αν κάνω λάθος, πυπήρξα πλανεμένος. Αλλά δεν έχει σημασία πια. Ναι, γκρινιάζω, τι μου μένει να κάνω σε αυτή την ιστορία; Να γκρινιάζω και να περιμένω να ξεθωριάσει εντελώς μέσα μου.


Εσύ θέλεις να κάνεις οικογένεια ή την περιφρονείς και απλώς νιώθεις κοινωνικά πιεσμένη; Προσωπικά ποτέ δεν ήθελα οικογένεια.

Σε σχέση με την αυτοκτονία, θεωρώ ότι υπάρχει αχρειάστο στίγμα. Σίγουρα μπορεί να είναι αποτέλεσμα κακής ψυχολογικής κατάστασης, αλλά παράλληλα μπορεί να είναι και αποτέλεσμα ώριμης σκέψης. Σε άλλες χώρες επιτρέπεται για παράδειγμα η ελεγχόμενη εθελούσια ευθανασία σε περιστατικά ανίατων ασθενειών. Ο θάνατός μας πρέπει να μας ανήκει. Βέβαια επειδή οι λόγοι μου θα είναι σίγουρα λογοι κοινωνικοί, δεν θέλω να δώσω την ικανοποιήση στους άλλους, γιατί σίγουρα θα το θεωρήσουν αδυναμία, ενώ δεν είναι.
Επιπλέον ξέρω πως αν ποτέ το κάνω και το μάθει η συγκεκριμένη κοπέλα, πιθανόν θα είναι απαθέστατη και θα το θεωρήσει ακόμα ένα σημάδι ψυχοπαθολογίας. Ήξερε ότι έχω ΙΔΨ κάτι που θεωρούσε πάντα αρνητικό και αποτρεπτικό παράγοντα. Και μου έλεγε ότι έχει κάποια "στάνταρ" Πιστεύω ότι πιο πολύ την χάλασε το ύψος μου, παρόλο που δεν το παράδεχτηκε ποτέ και έλεγε ότι φταίει ο χαρακτήρας μου και ότι τάχα είμαι πολύ κτητικός και την έπρηζα. Δεν είχαμε βεβαια ποτέ τίποτα, αλλά έλεγε ότι συμπεριφέρομαι σαν να τα έχουμε. Δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Ούτε εκείνη ήταν αθώα στο γιατί συμπεριφερόμουν έτσι αν συμπεριφορόμουν όντως.

Είμαι ανθρώπος που βλέπει τα πράγματα μακροπρόθεσμα, τουλάχιστον όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Μου φαίνεται αδιανόητο το ότι δεν θέλησε να λύσουμε τη διαφορά, να δώσει έστω μια τελεία ρητώς, ξέροντας πως κάποτε θα πεθάνουμε και οι δύο. Αξίζει η ανυπαρξία αυτή την παγωμάρα; Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν αυτό. Ότι δηλαδή ανάμεσά τους θα μεσολαβήσει κάποτε το απόλυτο τίποτα. Αν το καταλαβαιναν. μπορεί να δρούσαν αλλιώς, να μην είχαν τέτοιους παράλογους εγωισμούς.

Αν κατάλαβα καλά είχες μια σχέση η οποία δεν πήγε όπως θα ήθελες και χωρισατε?και για αυτό έχεις γίνει απαισιοδοξος?γιατί χωρισατε?άλλες σχέσεις ειχες?
Είσαι πολύ νέος πάντως για να είσαι τόσο απογοητευμενος.

[Skiouros8]

Αν κατάλαβα καλά είχες μια σχέση η οποία δεν πήγε όπως θα ήθελες και χωρισατε?και για αυτό έχεις γίνει απαισιοδοξος?γιατί χωρισατε?άλλες σχέσεις ειχες?
Είσαι πολύ νέος πάντως για να είσαι τόσο απογοητευμενος.

Όχι, δεν είχα σχέση με αυτή την κοπέλα.

Είχα κάποιες σχέσεις στη ζωή μου, ναι, απλά όλες ακολουθούν μαθηματικά μια συγκεκριμένη πορεία και δυναμική.

[Skiouros8]

Θέλω να δωσω ένα παράδειγμα για τους αμορφωτους κλόουν που με περιτριγυρίζουν. Περα απο τα προφανη παραδειγματα υπανθρωπων που μου έχουν επιτεθει για τη σίτιση αδεσποτων, περυσι έγινε το εξής περιστατικό: ήμουν στο μπακαλικο,στο οποιο είχα παει με το πατινι μου, 45χλμετρων το οποιο με εξυπηρετει στη διαδρομή απο το σπιτι μου στο χωριό.
Εκεί ήταν ένας τυπος που δεν κατάλαβα ακριβώς τι προβλημα είχε και έκανε ένα ειρωνικό σχόλιο στον μπακαλη τυπου "βλεπω έχετε πατινια παρκαρισμενα απέξω" και αμέσως μετά "γιατί δεν βγαζει διπλωμα; γιατί δεν παιρνει αμάξι;" μιλώντας για μένα σχεδον ολότελα επιθετικα λες και με ξέρει κι απο χθες. Και ο μπακαλης , που συνηθως εχει φιλικο υφος, μου απηυθηνε το λόγο εξίσου επιτακτικα και συγκαταβατικα συνάμα "γιατί δεν παιρνεις αμάξι" λες και οφειλα να δώσω εξηγήσεις. Και έστω να ειπωνοταν ευγενικά αλλά αυτή η ανθρώπινη μαϊμού που εξέφρασε την αρχική επιθετικη απόρια δεν μου απηυθυνε καν το λόγο. Είναι απολιτιστοι υπανθρωποι. Και αυτό ειναι απο τα πιο λαιτ περιστατικα, έχει κινδύνεψει μεχρι και η σωματική μου ακεραιότητα.
Αμορφωτα ανδρεικελα που το μονο που προσφέρουν στην ανθρωποτητα είναι τα σκούπιδια τους. Θα επρεπε να αγορασω κι εγώ ένα πανακριβο τεράστιο αμάξι για να κυκλοφορω σαν να τον καραγκιοζη μέσα στα σοκάκια. Ανηθικοι αντιφατικοι δήθεν χριστιανοί. Μου προκαλούν εμετό. Ο μόνος λόγος που δεν φευγω απο εδώ είναι τα ζώα μου.Τους θεωρω άχρηστες μορφές ζωής,επιζημιες,τοξικές. Αυτό δείχνει η συμπεριφορα τους. Εχουν τόσο ώμο σκοτάδι μέσα τους, τόση σκληρότητα. Αλλά θα βγω εγώ ο νοσηρος που η αγένεια και η πρωτοφανης τους χυδαιοτητα μου γεννά μια φυσική άμυνα.

[Sonia]

Υπάρχει στο περιβάλλον σου κάποιος που να εκτιμάς και να έχεις καλές σχέσεις μαζί του ή απομονώνεσαι στη γωνία σου και κράζεις; Σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που είναι ότι να 'ναι σε αντιλήψεις και συμπεριφορά, αλλά δεν είναι όλοι κλόουν. Εσύ δείχνεις να επικεντρώνεις στα αρνητικά του καθενός, να μη σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου ή να ψάχνεις άνθρωπο 100% στα στάνταρ που έχεις στο μυαλό σου. Αυτή την εντύπωση βγάζουν τα γραπτά σου.
Αυτό δεν υπάρχει.