Τύψεις

[Skiouros8]

Νιώθετε συχνά τύψεις; Νιώθω τύψεις σχεδόν καθημερινά για πολλά θέματα.
Αρχικά, η μαμά μου έχει σχιζοφρένεια και αυτό το διάστημα την έχω αναλάβει εγώ και τη φιλοξενώ σπίτι μου. Έχει θέματα πίεσης και ζαχάρου εκτός των άλλων. Κάθε μέρα μου ζητάει γλυκά. Της δίνουμε με στέβια (έρχεται και η αδερφή μου εναλλάξ για τα χάπια της,το φαγητό της κλπ) αλλά δεν ικανοποιείται με τιποτα, θέλει να τρώει τζανκ φουντ κάτι που θα έχει επιπτώσεις στην υγεία της. Κάποιες φορές μπαίνει στο δωμάτιο μου και ψάχνει για γλυκά. Όταν το κάνει αυτό της φωνάζω και μετά νιώθω τύψεις . Και σκέφτομαι ποσο μετανιωμένος θα νιώθω οταν πεθάνει.

Τις προάλλες έκλεψε το ξυραφάκι μου (της δίνουμε μόνο με επίβλεψη γιατί το βαζει στο πρόσωπο της και άθελά της έκανε πληγες) και της φώναξα λέγοντάς της ότι τα είδη ατομικής περιποίησης ειναι αυστηρώς μη κοινόχρηστα. Ύστερα ένιωσα πάλι τύψεις. Δεν της είμαι ευχάριστος γιατί της μετράω την πίεση και το ζάχαρο και της λέω να έχει σιγά την τηλεόραση.

Επίσης νιώθω τύψεις για τα αδέσποτα. Επειδή δεν πάω συχνά. Νιώθω ότι δεν κάνω αρκετά για αυτά παρόλο που πληρώνω άνθρωπο να τα ταιζει και ξοδεύω ένα σωρό λεφτά.

Νιώθω τύψεις και για τα οικόσιτα μου, αν κάποια φορά τυχει να τα μαλώσω. Μια από τις γάτες μου είχε θέμα με τα δόντια της και την πίεσα να φάει κατι που δεν της άρεσε. Νιώθω ακόμα τύψεις. Και αυριο θα κάνει εξαγωγή και φοβάμαι μην πάθει τίποτα.

Νιώθω τύψεις και για ένα κοράκι που πέθανε και δεν πρόλαβα να το βοηθήσω ενώ προσπάθησα.

[Remedy]

νοιωθω τυψεις, αλλα οχι τοσο πολλες οσες περιγραφεις.
θεωρω οτι αν εισαι ανοιχτος στο να νοιωθεις τυψεις, μπορεις να νοιωθεις τυψεις 24/7 αν δεν βαλεις καποιο οριο, γιατι οπως τα λες εσυ, μπορει να σε επηρρεασει απο τον πιο κοντινο σου συγγενη (πχ η μανα σου, που ειναι αναμενομενο), μεχρι το πιο "περιφερειακο" θεμα οικολογικης συνειδησης που ειναι ο θανατος ενος κορακιου που δεν ηταν συγγενης σου.

νομιζω οτι πρεπει στην ψυχοθεραπεια σου να βαλεις ΟΡΙΑ στο ποσες τυψεις θα επεξεργαζεσαι και απο ποσες πηγες, γιατι αν δεν το κανεις, μπορει ολο το δυναμικο σου και ο χρονος σου να καταναλωνεται σε τετοιου ειδους τυψεις, χωρις διακριση λογικων με υπερβολικες και να ακινητοποιεισαι...

[tommorello]

Νιώθετε συχνά τύψεις; Νιώθω τύψεις σχεδόν καθημερινά για πολλά θέματα.
Αρχικά, η μαμά μου έχει σχιζοφρένεια και αυτό το διάστημα την έχω αναλάβει εγώ και τη φιλοξενώ σπίτι μου. Έχει θέματα πίεσης και ζαχάρου εκτός των άλλων. Κάθε μέρα μου ζητάει γλυκά. Της δίνουμε με στέβια (έρχεται και η αδερφή μου εναλλάξ για τα χάπια της,το φαγητό της κλπ) αλλά δεν ικανοποιείται με τιποτα, θέλει να τρώει τζανκ φουντ κάτι που θα έχει επιπτώσεις στην υγεία της. Κάποιες φορές μπαίνει στο δωμάτιο μου και ψάχνει για γλυκά. Όταν το κάνει αυτό της φωνάζω και μετά νιώθω τύψεις . Και σκέφτομαι ποσο μετανιωμένος θα νιώθω οταν πεθάνει.

Τις προάλλες έκλεψε το ξυραφάκι μου (της δίνουμε μόνο με επίβλεψη γιατί το βαζει στο πρόσωπο της και άθελά της έκανε πληγες) και της φώναξα λέγοντάς της ότι τα είδη ατομικής περιποίησης ειναι αυστηρώς μη κοινόχρηστα. Ύστερα ένιωσα πάλι τύψεις. Δεν της είμαι ευχάριστος γιατί της μετράω την πίεση και το ζάχαρο και της λέω να έχει σιγά την τηλεόραση.

Επίσης νιώθω τύψεις για τα αδέσποτα. Επειδή δεν πάω συχνά. Νιώθω ότι δεν κάνω αρκετά για αυτά παρόλο που πληρώνω άνθρωπο να τα ταιζει και ξοδεύω ένα σωρό λεφτά.

Νιώθω τύψεις και για τα οικόσιτα μου, αν κάποια φορά τυχει να τα μαλώσω. Μια από τις γάτες μου είχε θέμα με τα δόντια της και την πίεσα να φάει κατι που δεν της άρεσε. Νιώθω ακόμα τύψεις. Και αυριο θα κάνει εξαγωγή και φοβάμαι μην πάθει τίποτα.

Νιώθω τύψεις και για ένα κοράκι που πέθανε και δεν πρόλαβα να το βοηθήσω ενώ προσπάθησα.

Περαστικά στη μανούλα σου φίλε.. Δεν χρειάζεται να της φωνάζεις, με ήρεμο τρόπο κ με μια ζεστή αγκαλιά τα ίδια λες.
Ξεκίνα από χθες κιόλας τις ζεστές καθημερινές αγκαλιές στη μάνα σου όσο είναι στη ζωή.. Αυτός άλλωστε είναι ο τρόπος της καρδιάς. Τα υπόλοιπα είναι του μυαλού κ δεν θα πρέπει να αποδίδεται ιδιαίτερη προσοχή.

[ΜΑΝΟΣ 14]

4.5 χρονια ειχα κατακοιτη τη μανα μου.Δεν ετρωγε στο τελος ,εφτυνε το φαι και της φωναζα και εγω ,την πιεζα να φαει να μην πεθανει απο ασιτια.Ειναι φυσιολογικο καποια στιγμη να φωναξεις,να θυμωσεις ,να νευριασεις,και μετα να εχεις τυψεις.Ειναι ανθρωπινα ολα αυτα.Και γω εχω τυψεις,και σκεφτομαι ποσο υπεφερε...αλλα απο την αλλη δεν μπορουσα να την αφησω να πεθανει.Ετσι και συ οτι κανεις το κανεις για το καλο της.

[Macgyver]

ευχομαι οτι καλυτερο στην μανουλα σου, αλλα η ζωη ειναι πολυ μικρη για να την αναλωνεις σε τυψεις .......

[Skiouros8]

Σας ευχαριστώ. Στην οικογένειά μου ποτέ δεν ήμασταν εκδηλωτικοί μεταξύ μας και επισης δεν μεγάλωσα με τη μαμά μου για να νιώθω άνετα να κάνω αγκαλιές κλπ. Είναι κάτι ξένο από τον χαρακτήρα μου, τουλάχιστον όσον αφορά τα άτομα της οικογένειάς μου. Η μαμά μου λέει συχνά ψέματα, πχ αρνείται ότι έφαγε τα μπισκότα ή έπιασε το ξυραφάκι μου και αυτό με εκνευρίζει. Γενικά έχω θέματα διαχείρησης θυμού, χωρίς να γίνομαι ποτέ βιαίος, απλώς καταλήγω να φωνάζω. Τα θέματα διαχείρησης θυμού τα είχα ανέκαθεν, το είχα συζητήσει περιμετρικά με τον ψυχίατρο και καταλήξαμε ότι είναι λόγω μετατραυματικού στρες. Δεν μου προτάθηκε κάτι επ αυτού. Παλαιότερα ήταν πιο έντονα, πχ έχει τύχει να σπάσω ντουλάπα, το κινητό μου, πιάτα κλπ κλπ τώρα τα έχω περιορίσει πάρα πολύ, μου έχουν φύγει δηλαδή τα νεύρα από μόνα τους αλλά είμαι γενικά νευρικός χαρακτήρας, ευέξαπτος και μπορεί να φουντώσω πολύ εύκολα με κάτι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πω κάτι πάνω στη στιγμή για το οποιο ακαριαία θα μετανιώσω και μετά δεν ξέρω πώς να το διορθώσω.


Σε κάθε περίπτωση, όσον αφορά τη μαμά μου, αν της κάνω τα χατήρια καταλήγει να το εκμεταλλεύεται. Προφανώς και δεν μπορεί να τρώει όλη μέρα γλυκά. Αλλά εκείνη δεν το καταλαβαίνει αυτό και με θεωρεί κακό όταν δεν της δίνω αυτό που θέλει. Για την τηλεόραση επίσης γίνομαι φορτικός, παρόλο που εκείνη κοιμάται σε άλλο όροφο, την έχει τόσα δυνατά που παρόλο που έχω θέμα ακοής, με ενοχλεί. Και αναγκάζομαι να της το σιγανεύω, ειδικά εφόσον μένει ξύπνια μέχρι αργά. Δεν θέλω να της γίνομαι δυσάρεστος αλλά όταν μένεις στο ίδιο σπίτι με κάποιον είναι λογικό να υπάρχουν προστριβές ενίοτε. Το ίδιο αφορά και την σωματική της υγιεινή. Δεν με ακούει όποτε της λέω να κάνει μπάνιο κλπ. Είναι αναπόφευκτο να νιώσω τύψεις και δεν ξέρω πια πώς να το διορθώσω. Πώς να την κάνω να νιώθει καλά και ταυτόχρονα να κάνει όσα πρέπει ή να βρω κάποιον άλλο τρόπο που να δουλεύει ώστε να με ακούει.


Όσον αφορά τα ζώα νιώθω πολύ συχνά τύψεις γιατί δεν βλέπω να ενδιαφέρονται άλλοι, άρα ξέρω ότι τα ζώα βασίζονται πάνω μου. Αισθάνομαι πολύ άσχημα που δεν πιέζω τον εαυτό να πηγαίνει συχνότερα. Η ψυχολόγος μου είχε πει ότι πρεπει να βάζω όρια στον εαυτό μου για να μην καταλήξω στο τέλος να μην μπορώ να κάνω τίποτα (όπως έγινε περίπου την περίοδο που ήταν σε έξαρση η ορθοστατική και οι κρίσεις πανικού) αλλά νιώθω πως έχω επαναπαυτεί σε αυτό και έτσι δεν βοηθάω όσο θα μπορούσα και απογοήτευσα αυτά τα ζώα. Και μου λείπει να πηγαίνω να τα ταίζω ο ίδιος. Το χειμώνα πάω τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα, για να βλέπω και αν αυτός που έχω βάλει να τα ταίζει κάνει σωστή δουλειά. Αλλά οι γάτες ξέρουν ότι δεν είναι το ίδιο και έχουν αραιώσει από την περιοχή.

Θέλω να φέρω κι άλλα στο σπίτι μου αλλά πώς θα τα πιάσω αφού δεν πάω συχνά; Έτυχε να συναντήσω μία από τις γάτες που είχα να δω αρκετούς μήνες γιατί συχνάζει σε άλλη γειτονιά πια και με θυμήθηκε αμέσως και ήρθε τρέχοντας νιαουρίζοντας σαν να έκλαιγε. Όλοι οι φίλοι της έχουν πεθάνει από φολες. Έχει μόνο εμένα. Και ακόμα δεν έχω αξιωθεί να την πιάσω και να την φέρω εδώ. Πώς θα νιώθει αυτό το πλάσμα που το έχω εγκαταλείψει; Την σκέφτομαι και την βλέπω στον ύπνο μου να μου ζητάει βοηθεια αλλά δεδομένου ότι δεν είναι σταθερή σε ένα σημείο, θέλει χρόνο για να την πιάσω και προς το παρόν δεν μπορώ ούτε θα μπορέσω τους επόμενους μήνες, εκτός κι αν βρω άτομο από τη φιλοζωική να με βοηθήσει. Αν ζει μέχρι τότε και δεν την ξεπαστρέψουν κι αυτή. Αισθάνομαι πολύ άσχημα για αυτά. Και δεν είναι η μόνη περίπτωση.

[Thor]

Καλησπέρα!
Και εγώ νιώθω τύψεις!
Ειδικά αν "τσακωθώ" με τη μητέρα μου, μετά χαλιέμαι πολύ άσχημα!
Παλεύω μέσα μου να καταλάβω πότε έχω δίκιο και πότε έχω άδικο και αυτό μου δημιουργεί τύψεις και ενοχές!

[Skiouros8]

Στο σπιτι μου ταιζω έναν αδεσποτο (ανεξαρτητα απο αυτά που ταιζω στο χωριό) εδώ και ενάμιση χρόνο. Ειναι αγριογατος, δεν πλησιαζει δλδ και αν πλησιασω κάνει χρρρ. Ξέρει όμως τις ώρες που τον ταιζω και μου νιαουριζει φιλικά όσο δεν τον πλησιαζω. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρησα ότι έχασε βάρος και έτρωγε με δυσκολία και κατάλαβα ότι έχει στοματιτιδα. Χθες για πρωτη φορα με άφησε να τον πλησιασω γιατί ήταν αδύναμος και το χαιδεψα. Δεν έφαγε. Πρεπει να παει άμεσα σε κτηνιατρο γιατί εχει κ μια μικρή πληγη στο ποδι. Αυτά έγιναν στις 11 το βράδυ και δεν είχα μέσο να τον παρω. Σκεφτηκα να τον επιανα απο την προηγούμενη νύχτα για να τον πηγαινε το πρωι η αδερφή μου αλλά όταν πηγα να τον σηκωσω αντέδρασε και δεν ήθελα να τον φοβισω. Αποφασισα να του βαλω μια κουτα να κοιμηθεί και εκτός απο το φαγητό που δεν άγγιξε ,τους αφησα νερό και νερό με ηλεκτρολύτες για γάτες γιατί λογικά ειναι αφυδατωμενος. Περιμενα να τον βρω εκεί το πρωι,αλλά είχε φύγει. Και τώρα νιώθω τύψεις που δεν επεμεινα και δεν τον επιασα απο χθες γιατί η κατασταση του ειναι επειγουσα. Αν ζει μεχρι το βράδυ θα έρθει παλι στο σημείο που τον ταιζω αλλά αναγκαστικά θα πρεπει να τον παρουμε αύριο το πρωι στο γιατρό, άρα μειωνονται οι πιθανοτητες επιβιωσης. Και πρεπει να βρω τροπο να τον πιασω. Εχω παγιδα για γάτες αλλά δεν θέλω να τον φοβισω και να τον επιδεινωσω.

Νιώθω τύψεις και νιώθω πως είμαι υπευθυνος αν πεθανει. Ισως αν επέμενα να τον εξημερωνα νωρίτερα και να είχα καταλαβει νωρίτερα πως χρειαζόταν γιατρό. Τώρα ίσως ειναι πολυ αργά και αυτή η δυο ημερών καθυστέρηση για την οποια ευθυνομαι, μπορει να αποβει μοιραία.

[Skiouros8]

Το γατι σήμερα δεν με αφηνει να το πλησιασω. Είναι πολύ τα ταλαιπωρημενο, δεν νομιζω να τα καταφέρει. Δεν ξέρω τι να κανω

[Skiouros8]

Προσπαθησα μέχρι να φύγω για δουλειά να το πιασω ή να το φωναξω μέσα αλλά δεν ήθελε να έρθει και απομακρυνοταν προς τον γκρεμό οποτε πλησιαζα. Δεν νομιζω να επιβιωσει της ζέστης. Του αφησα μπολακια με νερό και φαγητο αλλά νιώθω άσχημα που εγώ είμαι στη δροσιά και αυτός έξω.

Σήμερα το βράδυ αν ζει, θα τον φέρω μέσα όσο και να δυσανασχετει. Εξω αφυδατωνεται. Αλλά ο γιατρός πιθανον θα χρειαστεί να του κανει ηρεμιστικη ένεση για να τον δει και δεν ξέρω αν θα το αντεξει ο οργανισμός του στην κατάσταση που είναι. Δεν ξέρω τι ειναι ηθικά σωστό να κάνω. Το ζώο απο την εμπειρια μου βλεπω ότι ειναι δυσκολο να επιβιωσει. Να το παρω λοιπόν στον κτηνιατρο και να ταλαιπωρηθει στα τελευταία του με την καινούργια εμπειρια της μεταφοράς,το αμαξι κλπ, ή να του προσφερω απλα καταφύγιο και να το αφησω στην ησυχία του; Αν μου είχε γινει αντιληπτη μέχρι πριν μια βδομάδα η σοβαρότητα της κατάστασης θα ήταν άλλες οι πιθανότητες, αλλά μέχρι τότε έτρωγε και επίσης δεν με πλησιαζε.

Δεν θέλω να πεθανει σαν να μην ήταν ένα σημαντικο πλασμα , σαν μην είχε σημασία η ζωή του. Θέλω να ξέρει ότι εχει σημασία για μένα (ίσως το ξέρει, για αυτό έγινε φιλικός για δυο μέρες,με θεωρούσε άτομο εμπιστοσυνης). Τουλάχιστον να νιώσει ότι αγαπηθηκε και είχε κάποιον να τον φροντίζει και να τον νοιάζεται.

[Olivia]

Επειδη.κι.εγω αγαπω τα ζωα και ιδιαιτερα τις γατουλες, θα σου ελεγα να τον πας στον κτηνιατρο. Κριμα ειναι. Ισως να υπαρχουν ελπιδες επιβιωσης. Δεν υπαρχει ευκολος.θανατος, θα υποφερει ακομη κι αν τον αφησεις στη γωνια του. Το καλυτερο παντως θα ταν να ερχοταν κτηνιατρος κατ'οικον.αλλα δεν ξερω ποσο εφικτο ειναι αυτο.

[Olivia]

Στο ιντερνετ που εψαξα λιγο λεει για κτηνιατρους που προσφερουν υπηρεσιες και κατ'οικον.

[Skiouros8]

Επειδη.κι.εγω αγαπω τα ζωα και ιδιαιτερα τις γατουλες, θα σου ελεγα να τον πας στον κτηνιατρο. Κριμα ειναι. Ισως να υπαρχουν ελπιδες επιβιωσης. Δεν υπαρχει ευκολος.θανατος, θα υποφερει ακομη κι αν τον αφησεις στη γωνια του. Το καλυτερο παντως θα ταν να ερχοταν κτηνιατρος κατ'οικον.αλλα δεν ξερω ποσο εφικτο ειναι αυτο.

Δυστυχώς δεν υπαρχει η επιλογη κατ οίκον στο νησι. Εκανα ποστ και σε φιλοζωικη ομάδα μήπως βρεθεί κάποιος να βοηθησει,δεν βρήκα καποιον. Θέλω να τον πάω, αλλα πώς; Χθες έκανα το λάθος να τον αφησω γιατί έκανε σαν παλαβος στο κλουβί και φοβομουν ότι μέχρι το πρωι θα εξαντληθει. Και ξέρω απο παρομοιες περιπτωσεις οτι λόγω αδυναμίας μπορει να μην επιζησει καν της θεραπειας. Είναι πολυ αδύνατο, παρολο που του εβαζα κάθε μέρα φαγητο εδώ και μήνες. Ισως εχει AIDS ,είναι αστειρωτος. Δεν θέλω οι τελευταίες του ημέρες να είναι μες στο αγχος και τον φόβο.
Σήμερα θα κάνωπαλι προσπαθειες το βράδυ. Απλα μου είναι δύσκολο να τον βλεπω να κλαίει στο κλουβί. Αν τον πιασω θα τον κλεισω σε ένα δωμάτιο με νερο και φαγητό μέχρι το πρωι και μετά θα τον πάρει η αδερφή μου στον κτηνιατρο. Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα επιβιωσει της ζέστης.

[Olivia]

Καλυτερα θα ναι καπου προφυλαγμενος απο τη ζεστη κι ας ειναι μεσα στο κλουβακι. Σιγουρα βεβαια θα στρεσσαριστει. Η καλυτερη επιλογη ειναι να του προσφερεις.ιατρικη βοηθεια, αλλα αν δεν τα καταφερει δεν θα φταις εσυ. Κι εμενα η γατουλα μου που ηταν τζαναμπετισσα στρεσσαριστηκε πολ στα τελευταια της, δεν καθοταν με τπτα να της κανουν υπερηχο, αναγκαστηκαν να την ναρκωσουν με κινδυνο να μην ξυπνησει ποτε. Την εχασα με ευθανασια, τελικα. Δεν γινοταν τποτα. Σκεφθομαι κι εγω οτι υπεφερε στα τελευταια της αλλα μπορουσα να την αφησω να.πεθανει σπιτι ενω δεν μπορουσε να αναπνευσει;

[Skiouros8]

Καλυτερα θα ναι καπου προφυλαγμενος απο τη ζεστη κι ας ειναι μεσα στο κλουβακι. Σιγουρα βεβαια θα στρεσσαριστει. Η καλυτερη επιλογη ειναι να του προσφερεις.ιατρικη βοηθεια, αλλα αν δεν τα καταφερει δεν θα φταις εσυ. Κι εμενα η γατουλα μου που ηταν τζαναμπετισσα στρεσσαριστηκε πολ στα τελευταια της, δεν καθοταν με τπτα να της κανουν υπερηχο, αναγκαστηκαν να την ναρκωσουν με κινδυνο να μην ξυπνησει ποτε. Την εχασα με ευθανασια, τελικα. Δεν γινοταν τποτα. Σκεφθομαι κι εγω οτι υπεφερε στα τελευταια της αλλα μπορουσα να την αφησω να.πεθανει σπιτι ενω δεν μπορουσε να αναπνευσει;

Επρεπε να το προσεξω νωρίτερα ότι κάτι δεν παει καλα, για αυτό νιώθω τύψεις. Αρχικά του εβαζα ξηρά και την έτρωγε κανονικά και κάποιες φορες κονσερβα. Το τελευταίο διάστημα παρατηρουσα ότι δεν έτρωγε καθόλου την ξηρά και του εβαζα κατά βάση κονσερβα, αλλά δεν πηγε ο νους μου ότι ειναι άρρωστος, νομιζα ότι έχει κακομαθει απλα.

Κι εγω επειδη φροντιζω πολλα ζωα εχω πολλες τετοιες αναμνησεις δυστυχως. Περυσι μια γατουλα με aids που δεν ετρωγε μετα απο πολλες θεραπειες και οταν ειχε φτασει πια στην τεταρτη μερα που δεν ανεπνεε καλα και δεν ετρωγε ο γιατρος μου προτεινε ευθανασια για να μην υποφερει και αναγκαστηκα να πω ναι.

Αλλη περιπτωση που το γατι είχε προχωρημένη σήψη και καταφερανε το πιασουμε στο παρατσακ ,παλι ο γιατρος προτεινε ευθανασια.
Σε μια οικόσιτη που είχα παλαιοτερα και αρρώστησε εν μέσω γιορτών,πηγαινα καθημερινά να της κανει ο γιατρός την ένεση που χρειαζόταν και μετά την εφερνα πισω με όρο γιατί δεν είχε νοσηλευτικό προσωπικο ο γιατρός. Στο τέλος πεθανε στο σπιτι μου και μετανιωσα που τις τελευταίες της στιγμές επειδη είδα ότι επιδεινωθηκε ουρλιαζα στην αδερφή μου να πάρει το γιατρό και προσπαθησα να την βαλω στο κλουβί. Καλύτερα να την αφηνα να πεθανει γαλήνια.

Τέλος παντων. Θα κάνω παλιπροσπαθεια σήμερα και θα δω, αλλά δεν είμαι αισιοδοξος, ειναι πολυ αδύναμος.