ψαχνωντας την χαμενη θεωρια του αδικημενου

[krino]

Originally posted by anwnimi
Κρίνο,
εσένα αν σου έλεγαν ότι φέρεσαι παιδιάστικα ή παιδαριωδώς θα το έπαιρνες ως κοπλιμέντο;

εσυ τι προτιμας,
να σου πουν οτι φερεσαι παιδιαστικα η οτι εισαι μια συκοφαντης?
Η τελικα και το ενα και το αλλο ειναι το ιδιο πραγμα?

Επισης το παιδιαστικο η μια του πλευρα ειναι οτι δεν φερεσαι σαν ενηλικας, η αλλη του ομως ενεχει και ενα αθωο προσωπο.
Στην μια περιπτωση σαφως και δεν ειναι κομπλιμεντο, στην αλλη ομως μπορεις να το κανεις και σαν κομπλιμεντο εφοσον σε βολευει.

[krino]

Originally posted by anwnimi


όταν διαβάζω καυγάδες που εκτοξέυονται τόσο σκληρά λόγια όσο στο περιστατικό αυτό, είναι ότι όσο πιο σκληρά λόγια ψάχνει να εκτοξεύσει κανείς τόσο πιο πολύ πονά από αυτά που ακούει/διαβάζει.

λαθος αντιληψη.....







Το βρίσιμο μειώνει τον πόνο!
13 Ιουλίου 2009, 16:08


Μη διστάσετε να ξεσπάσετε σε μια κρίση αθυροστομίας αν χτυπήσετε κάπου και πονάτε, συμβουλεύουν Βρετανοί ψυχολόγοι που εξέτασαν το φαινόμενο των αναλγητικών βρισιών.

Οι εθελοντές του πειράματος μπορούσαν να υπομένουν τον πόνο για σχεδόν διπλάσιο χρόνο όταν ξεστόμιζαν βρισιές, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση NeuroReport.

Εκτιμούν ότι το βρίσιμο ξυπνά την ανθρώπινη επιθετικότητα ώστε να υποβαθμιστεί η σημασία του πόνου.

Ο Δρ Ρίτσαρντ Στίβεν του Πανεπιστημίου Κιιλ της Αγγλίας είχε την ιδέα για το πείραμα όταν έφτιαχνε ένα υπόστεγο στον κήπο του και χτύπησε κατά λάθος το χέρι του με ένα σφυρί, αναφέρει το BBC.

Ζήτησε λοιπόν από 64 εθελοντές να κρατήσουν όσο μπορούσαν περισσότερο το χέρι τους μέσα σε μια λεκάνη με παγωμένο νερό. Η διαδικασία αυτή επαναλήφθηκε δύο φορές: την πρώτη οι εθελοντές μπορούσαν να επαναλαμβάνουν μια βρισιά της επιλογής τους, ενώ τη δεύτερη έπρεπε να χρησιμοποιήσουν μια αδιάφορη λέξη.

Οι μετρήσεις έδειξαν ότι οι εθελοντές άντεχαν το κρύο για σχεδόν λεπτά όταν έβριζαν, κατά μέσο όρο, και μόνο ένα λεπτό και 15 δευτερόλεπτα όταν παρέμεναν κόσμιοι.

Ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει άγνωστος, ωστόσο η ταχυπαλμία που καταγράφηκε σε όσους έβριζαν υποδεικνύει ότι οι βρισιές ίσως κινητοποιούν το θυμο και την αντίδραση «μάχης ή φυγής» που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας.

Ο Δρ Στίβενς διευκρινίζει πάντως ότι οι βρισιές έχουν αναλγητική ιδιότητα μόνο όταν χρησιμοποιούνται εκτάκτως και όχι συχνά στην καθημερινή ζωή. «Το βρίσιμο είναι συναισθηματική γλώσσα και αν του κάνεις κατάχρηση, χάνει τις συναισθηματικές αναφορές του» είπε.

Τα συμπεράσματα της μελέτης χαιρέτισε ο Σύλλογος Εκτίμησης Βρισιών στην Καθημερινότητα.
http://www.madata.gr/index.php/diafora/science/39143.html


το ζουμι βεβαια ειναι, τι κανει αυτος που τα ακουει....
αλλο στορυ αυτο.
Αλλα τελικα αυτος που βριζει, συκοφαντει η οτι αλλο, τελικα περναει σε μια χαλαρωση.

[Παστελι]

ωραια κρινο κατεβα κρητη να σου δοσω μερικες σφαλιαρες να μειωθει ο πονος μου.αχχχαχα.
σοβαρη σηζητηση κανω οτι ωρα θες.
αλλα που και που χρειαζεται και η πλακα να σπασουμε αυτην την κριαδα/μαυριλα π υπαρχει.

αλλα μερικοι ανρθωποι εχουν ελειψη χιουμορ.
ετσι δεν ειναι?και οσο για την ανωνυμη νιωθω πολυ ομορφα και τριφερα συναισθηματα.

ενας αντρας ποτε δεν κανε μια γυναικα να νιωθει ετσι γιατι δεν καταλαβενει την γυναικια φυση.

αυταααααααα.

[Παστελι]

παω για νανι γιατι χθες με γυροφερνε μια κρησουλα μεχρι της 5.
επομενο μετα απο οσα εγιναν εδω....

[anwnimi]

Δεν νομίζω ο χαρακτηρισμός παιδιάστικος να αναφέρθηκε ως κοπλιμέντο, και όλοι εδώ ως ενήλικες το ξέρουμε πολύ καλά αυτό.
Νομίζω ότι το να συκοφαντέι κάποιος τον άλλο δεν είναι και ότι καλύτερο, απεναντίας πολύ άσχημο.
Το να το κάνει με παιδιάστικο τρόπο, τον απογυμνώνει ακόμη περισσότερο στα μάτια μου.

Σε μια τέτοια περίπτωση, στα δικά μου μάτια υπερισχύει η παιδαριότητα παρά η συκοφάντιση που ενέχει και το στοιχείο της έξυπνης μεθοδικότητας το οποίο δεν υπήρξε κατά τη γνώμη μου στην συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά λέγοντάς το αυτό, δεν εννοώ ότι υποβαθμίζω την πράξη. Αλλά εννοώ ότι προσωπικά μου προκαλεί περισσότερο γέλια και λύπη μια παιδιάστικη συμπεριφορά παρά θυμό και ξεσήκωμα για διακηρύξεις.

Το να βλέπει κανείς τη σοβαρότητα στα πράγματα που τους αρμόζει να τα δει σοβαρά νομίζω του δίνει τη δυνατότητα να μην σπαταλά τζάμπα την ενέργειά του εκεί που δεν χρειάζεται. Το αντίθετο, αφήνει να δημιουργηθούν υπόνοιες εσωτερικών ελλειμάτων ή στην καλύτερη περίπτωση, ότι δεν έχει κανείς τι άλλο καλύτερο να κάνει παρά να ξεσηκώνει θύελλες στο φόρουμ.
Αυτά τα λέω για όλους όσους παθιάζονται και χτυπιούνται ανευ λόγου- ειναι προσωπική μου γνώμη, αν δεν σας κάνει πετάξτε την.

[anwnimi]

Originally posted by krino

Originally posted by anwnimi


όταν διαβάζω καυγάδες που εκτοξέυονται τόσο σκληρά λόγια όσο στο περιστατικό αυτό, είναι ότι όσο πιο σκληρά λόγια ψάχνει να εκτοξεύσει κανείς τόσο πιο πολύ πονά από αυτά που ακούει/διαβάζει.

λαθος αντιληψη.....







Το βρίσιμο μειώνει τον πόνο!
13 Ιουλίου 2009, 16:08


Μη διστάσετε να ξεσπάσετε σε μια κρίση αθυροστομίας αν χτυπήσετε κάπου και πονάτε, συμβουλεύουν Βρετανοί ψυχολόγοι που εξέτασαν το φαινόμενο των αναλγητικών βρισιών.

Οι εθελοντές του πειράματος μπορούσαν να υπομένουν τον πόνο για σχεδόν διπλάσιο χρόνο όταν ξεστόμιζαν βρισιές, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση NeuroReport.

Εκτιμούν ότι το βρίσιμο ξυπνά την ανθρώπινη επιθετικότητα ώστε να υποβαθμιστεί η σημασία του πόνου.

Ο Δρ Ρίτσαρντ Στίβεν του Πανεπιστημίου Κιιλ της Αγγλίας είχε την ιδέα για το πείραμα όταν έφτιαχνε ένα υπόστεγο στον κήπο του και χτύπησε κατά λάθος το χέρι του με ένα σφυρί, αναφέρει το BBC.

Ζήτησε λοιπόν από 64 εθελοντές να κρατήσουν όσο μπορούσαν περισσότερο το χέρι τους μέσα σε μια λεκάνη με παγωμένο νερό. Η διαδικασία αυτή επαναλήφθηκε δύο φορές: την πρώτη οι εθελοντές μπορούσαν να επαναλαμβάνουν μια βρισιά της επιλογής τους, ενώ τη δεύτερη έπρεπε να χρησιμοποιήσουν μια αδιάφορη λέξη.

Οι μετρήσεις έδειξαν ότι οι εθελοντές άντεχαν το κρύο για σχεδόν λεπτά όταν έβριζαν, κατά μέσο όρο, και μόνο ένα λεπτό και 15 δευτερόλεπτα όταν παρέμεναν κόσμιοι.

Ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει άγνωστος, ωστόσο η ταχυπαλμία που καταγράφηκε σε όσους έβριζαν υποδεικνύει ότι οι βρισιές ίσως κινητοποιούν το θυμο και την αντίδραση «μάχης ή φυγής» που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας.

Ο Δρ Στίβενς διευκρινίζει πάντως ότι οι βρισιές έχουν αναλγητική ιδιότητα μόνο όταν χρησιμοποιούνται εκτάκτως και όχι συχνά στην καθημερινή ζωή. «Το βρίσιμο είναι συναισθηματική γλώσσα και αν του κάνεις κατάχρηση, χάνει τις συναισθηματικές αναφορές του» είπε.

Τα συμπεράσματα της μελέτης χαιρέτισε ο Σύλλογος Εκτίμησης Βρισιών στην Καθημερινότητα.
http://www.madata.gr/index.php/diafora/science/39143.html


το ζουμι βεβαια ειναι, τι κανει αυτος που τα ακουει....
αλλο στορυ αυτο.
Αλλα τελικα αυτος που βριζει, συκοφαντει η οτι αλλο, τελικα περναει σε μια χαλαρωση.

Κρίνο ίσως να μη με κατάλαβες. Εννοώ ότι αν αντιδρώ πολύ άσχημα σε κάτι σημαίνει ότι κατι μέσα μου με ακουμπά πολύ περισσότερο από όσο θέλω να δείξω.

Απεναντίας, θεωρώ το άρθρο πολύ σημαντικό και δεν εννοώ ότι πρέπει να θάβουμε το θυμό μας η γενικά τα συναισθήματά μας. Γιάυτό άλλωστε έγραψα ότι είναι πιο δημιουργικό να εξωτερικευόμαστε. Έχει διαφορά όμως η εξωτερίκευση του θυμού στον τόπο, στον τρόπο και στο χρόνο που εκδηλώνεται. Κι αυτή η διαφορά είναι που την κάνει δημιουργική ή όχι.

[krino]

Originally posted by anwnimi
Δεν νομίζω ο χαρακτηρισμός παιδιάστικος να αναφέρθηκε ως κοπλιμέντο, και όλοι εδώ ως ενήλικες το ξέρουμε πολύ καλά αυτό.
Νομίζω ότι το να συκοφαντέι κάποιος τον άλλο δεν είναι και ότι καλύτερο, απεναντίας πολύ άσχημο.
Το να το κάνει με παιδιάστικο τρόπο, τον απογυμνώνει ακόμη περισσότερο στα μάτια μου.

Σε μια τέτοια περίπτωση, στα δικά μου μάτια υπερισχύει η παιδαριότητα παρά η συκοφάντιση που ενέχει και το στοιχείο της έξυπνης μεθοδικότητας το οποίο δεν υπήρξε κατά τη γνώμη μου στην συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά λέγοντάς το αυτό, δεν εννοώ ότι υποβαθμίζω την πράξη. Αλλά εννοώ ότι προσωπικά μου προκαλεί περισσότερο γέλια και λύπη μια παιδιάστικη συμπεριφορά παρά θυμό και ξεσήκωμα για διακηρύξεις.

Το να βλέπει κανείς τη σοβαρότητα στα πράγματα που τους αρμόζει να τα δει σοβαρά νομίζω του δίνει τη δυνατότητα να μην σπαταλά τζάμπα την ενέργειά του εκεί που δεν χρειάζεται. Το αντίθετο, αφήνει να δημιουργηθούν υπόνοιες εσωτερικών ελλειμάτων ή στην καλύτερη περίπτωση, ότι δεν έχει κανείς τι άλλο καλύτερο να κάνει παρά να ξεσηκώνει θύελλες στο φόρουμ.
Αυτά τα λέω για όλους όσους παθιάζονται και χτυπιούνται ανευ λόγου- ειναι προσωπική μου γνώμη, αν δεν σας κάνει πετάξτε την.

οσο με αφορα,
το θρεντ αυτο το το ανοιξα γιατι κατα κυριο λογο η weird, προσπαθησε να δωσει αλλο τονο στα οσα συνεβησαν.
Εαν μεναμε στα οσα εγιναν χωρις εξωραισμους και εκλογικευσεις, ολα θα εμεναν εκει που τους επρεπε.

Το να αναγκαζεσαι ομως να ανοιξεις ενα θεμα, για να πεις οτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ σημαινει οτι υπαρχει αναγκη να γινει αυτο.
Οποιος θελει να δημιουργει εντυπωσεις, εχει το δικαιωμα να το κανει αυτο, αλλα θα εχει και τον σχετικο αντιλογο.


Απο κει και περα ο καθενας κραταει η αφοριζει οτι θελει.
Επισης δικαιωμα του.

[krino]

Originally posted by anwnimi
Κρίνο ίσως να μη με κατάλαβες. Εννοώ ότι αν αντιδρώ πολύ άσχημα σε κάτι σημαίνει ότι κατι μέσα μου με ακουμπά πολύ περισσότερο από όσο θέλω να δείξω.

Απεναντίας, θεωρώ το άρθρο πολύ σημαντικό και δεν εννοώ ότι πρέπει να θάβουμε το θυμό μας η γενικά τα συναισθήματά μας. Γιάυτό άλλωστε έγραψα ότι είναι πιο δημιουργικό να εξωτερικευόμαστε. Έχει διαφορά όμως η εξωτερίκευση του θυμού στον τόπο, στον τρόπο και στο χρόνο που εκδηλώνεται. Κι αυτή η διαφορά είναι που την κάνει δημιουργική ή όχι.

Μην μπερδευεσαι,
δεν λειτουργουν ολοι οπως εσυ.
Οταν καποιος υπερβαινει τα εσκαμμενα δεν το κανει καταρχην επιθετικα αλλα αμυνομενος.
Η ουσια ειναι σε τι ακριβως αμυνεται.
Αμυνεται απεναντι στον ανθρωπο απο τον οποιο βαλλεται η απο τον εαυτο του?

Απαντησε μου στην ερωτηση και βλεπουμε για την συνεχεια.

[anwnimi]

Αρα για σένα το να χαρακτηρίσω κάποιον παιδαριώδη = τον εξωραΐζω.
ΟΚ.
Δε πιστεύω όμως καθόλου να ειπώθηκε έτσι αλλά αυτό είναι προσωπική μου άποψη.

[krino]

Τελος για να λειτοργησω με ζυγαριες,
περισσοτερο με ενοχλησε η σταση της weird παρα της panikoyla.

Οντως αλλιως θα ζυγισω ενα ανθρωπο (απο το αν πιεζεται κλπ κλπ) που στηνει σεναρια
και αλλιως ενα ανθρωπο που σε στιγμες ηρεμιας συσκευαζει μεθοδικα σταγονιδια αθωοτητας
στο μπουκαλι της δικαιοσυνης που παει να πλασαριστει ως επικρατουσα.


Κρινονται σκεπτικα και αιτια που δημιουργουνται αυτα τα σκεπτικα.
Βεβαιως για την καθε περιπτωση εχω την αναλυση μου, για το γιατι και το πως,
αλλα δεν νομιζω να χρησιμευει κατι, παρα οπως τα σκεφτηκα ετσι και τα πεταξα.

[krino]

Originally posted by anwnimi
Αρα για σένα το να χαρακτηρίσω κάποιον παιδαριώδη = τον εξωραΐζω.
ΟΚ.


οταν προσπαθεις να χτισεις χαρακτηριστικα εκει που δεν υπαρχουν,
ΝΑΙ.




Δε πιστεύω όμως καθόλου να ειπώθηκε έτσι αλλά αυτό είναι προσωπική μου άποψη.


μπορεις να ανατρεξεις εκει που ειπωθηκε,
δεν ειναι θεμα αποψης, αλλα αναγνωση ελληνικης γλωσσας.

[anwnimi]

Originally posted by krino

Originally posted by anwnimi
Κρίνο ίσως να μη με κατάλαβες. Εννοώ ότι αν αντιδρώ πολύ άσχημα σε κάτι σημαίνει ότι κατι μέσα μου με ακουμπά πολύ περισσότερο από όσο θέλω να δείξω.

Απεναντίας, θεωρώ το άρθρο πολύ σημαντικό και δεν εννοώ ότι πρέπει να θάβουμε το θυμό μας η γενικά τα συναισθήματά μας. Γιάυτό άλλωστε έγραψα ότι είναι πιο δημιουργικό να εξωτερικευόμαστε. Έχει διαφορά όμως η εξωτερίκευση του θυμού στον τόπο, στον τρόπο και στο χρόνο που εκδηλώνεται. Κι αυτή η διαφορά είναι που την κάνει δημιουργική ή όχι.

Μην μπερδευεσαι,
δεν λειτουργουν ολοι οπως εσυ.
Οταν καποιος υπερβαινει τα εσκαμμενα δεν το κανει καταρχην επιθετικα αλλα αμυνομενος.
Η ουσια ειναι σε τι ακριβως αμυνεται.
Αμυνεται απεναντι στον ανθρωπο απο τον οποιο βαλλεται η απο τον εαυτο του?

Απαντησε μου στην ερωτηση και βλεπουμε για την συνεχεια.

Δεν μπερδεύομαι.
Φυσικά και δεν λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο ή ότι πάντα μπορεί να λειτουργώ προσωπικά με τον τρόπο στον οποίο αναφερόμαστε, ίσά-ίσα προσπαθώ όσο μπορώ να τον αποφεύγω γιατί μπορεί να δημιουργήσει περισσότερες παρεξηγήσεις και χάσματα μέσα μου και έξω μου από όσα χρειάζεται.
Με αυτό δεν εννοώ ότι πρέπει να είμαστε όλοι αγαπημένοι και μονιασμένοι και μες την τρελλή χαρά.
Αλλά εννοώ να μη γίνεται αυτοσκοπός το να τη λέμε συνεχώς ο ένας στον άλλο και να αρχίζουμε να βρίζουμε και να προσβάλλουμε χωρις πραγματικά να υπάρχει λόγος-ο λόγος είναι συνήθως επαναμβάνω ότι κάτι μέσα μας ακουμπιέται - επέτρεψέ μου να το πιστεύω αυτό.

Το σε τι ακριβώς αμύνεται ο καθένας ο ίδιος μόνο το ξέρει ή μερικές φορές, νομίζει ότι το ξέρει.

[krino]

Originally posted by weird






2. Ποτέ δεν έγραψα «δε βαριέσαι» κι αναρωτιέμαι, πώς εξέλαβες κάτι τέτοιο. Για την ακρίβεια, έγραψα τα εξής.
«Αυτό που έκανε η Πανικ, είναι να φερθεί εντελώς παιδιάστικα και ανώριμα, ρίχνοντας λάσπη στον Κρίνο κυρίως.
Εντάξει, όσοι έχουν κρίση το κατάλαβαν και κυρίως την ίδια μείωσε η συμπεριφορά της.»
Της είπα και της ίδιας πόσο ανώριμα και παιδίαστικα φέρεται κι ότι το να λέει ψέματα δεν είναι λύση.

τωρα που τα εβαλα με bold,
ειναι καλυτερα?

Για πες μου λοιπον,
πως ειπωθηκε....
εχω μια περιεργεια οσο να ναι.

[krino]

Originally posted by anwnimi
Το σε τι ακριβώς αμύνεται ο καθένας ο ίδιος μόνο το ξέρει ή μερικές φορές, νομίζει ότι το ξέρει.

εαν αυτο ηταν γνωστο (η εστω υποψιασμενο) πολλα θρεντ - και το παρον σιγουρα - θα ηταν χωρις νοημα και δεν θα υπηρχαν καν.

Ξερεις την πρωτη στιγμη ενιωσα θιγμενος, αλλα αυτα δεν με κυβερνανε για πολλη ωρα. Μεχρι να ξυπνησω την επομενη μερα, ουτε καν τα θυμαμαι.

Σε αυτο το θρεντ ομως, νιωθω οτι καποιος προσπαθει να μου δειξει οτι ειμαι βλακας.
Πιθανολογω οτι ειμαι, μονο που θελω να μου το αποδειξει.
Μεχρι στιγμης, επειδη συμμετεχω στην ερευνα, βρισκω αποδειξεις για το αντιθετο.
Πορευομαι ομως μεχρι τελους, οτι ο βλακας ειμαι εγω.


Ειδωμεν....

[anwnimi]

Originally posted by krino

Originally posted by anwnimi
Αρα για σένα το να χαρακτηρίσω κάποιον παιδαριώδη = τον εξωραΐζω.
ΟΚ.


οταν προσπαθεις να χτισεις χαρακτηριστικα εκει που δεν υπαρχουν,
ΝΑΙ.



Το χαρακτηριστικό του παιδαριώδους δηλαδή δεν υπήρχε;


Δε πιστεύω όμως καθόλου να ειπώθηκε έτσι αλλά αυτό είναι προσωπική μου άποψη.


μπορεις να ανατρεξεις εκει που ειπωθηκε,
δεν ειναι θεμα αποψης, αλλα αναγνωση ελληνικης γλωσσας.




Άρα δεν ξέρω να διαβάζω ελληνικά;
Σε ευχαριστώ πολύ Κρίνο!
Λολ:)
Επέτρεψέ μου, αν και δεν ξέρω να διαβάζω ελληνικά, να διατηρώ την άποψή μου, ως δημοκρατικό ον.