Ποιο το νόημα?

[researcher]

πλακα πλακα τι δυσκολο που ειναι τελικα να ζησει καποιος ετσι με μια φυσικη αυθεντικοτητα

να γνωριζει τι θελει και να πορευεται προςς την επιτυχη η οχι πραγματωση του...

ετσι απλα

χωρις γκρινιες χωρις παραπονα χωρις να ξοδευει ολη του την ενεργεια στο γιατι και το πως

και στο κριμα


δυσκολο τελικα ε?

και γω νομιζα οτι ηταν πιο ευκολο

[boubourina]

Originally posted by aretiva


Εγώ χαίρομαι που μου απαντάται. Είναι η μόνη παρηγοριά που έχω αυτή τη στιγμή... Σας ευχαριστώ.

aretiva, ολοι εδω μπηκαμε γιατι ειχαμε αναγκη να μην νιωθουμε μονοι, και για εμενα ηταν παρηγορια οταν εβλεπα απαντησεις και το ενδιαφερον ανθρωπων στα θεματα μου, ανθρωπων που δεν ξερω τη χροια της φωνης τους, που δεν γνωριζω τα προσωπα τους, που δεν εχω ακουσει ποτε πως ειναι το γελιο τους και το κλαμα τους, αλλα που γνωριζουν για εμενα μετα απο 7 μηνες, περισσοτερα απ\'οσα ξερει η ιδια μου η οικογενεια!
Και η χαρα σου γινεται αυτοματα και δικη μας χαρα, και η θλιψη σου γινεται δικο μας θεμα και αναγκη να σου σταθουμε.
Να εισαι καλα, συνεχισε.

[researcher]

Originally posted by boubourina

Originally posted by aretiva


Εγώ χαίρομαι που μου απαντάται. Είναι η μόνη παρηγοριά που έχω αυτή τη στιγμή... Σας ευχαριστώ.

aretiva, ολοι εδω μπηκαμε γιατι ειχαμε αναγκη να μην νιωθουμε μονοι, και για εμενα ηταν παρηγορια οταν εβλεπα απαντησεις και το ενδιαφερον ανθρωπων στα θεματα μου, ανθρωπων που δεν ξερω τη χροια της φωνης τους, που δεν γνωριζω τα προσωπα τους, που δεν εχω ακουσει ποτε πως ειναι το γελιο τους και το κλαμα τους, αλλα που γνωριζουν για εμενα μετα απο 7 μηνες, περισσοτερα απ\'οσα ξερει η ιδια μου η οικογενεια!
Και η χαρα σου γινεται αυτοματα και δικη μας χαρα, και η θλιψη σου γινεται δικο μας θεμα και αναγκη να σου σταθουμε.
Να εισαι καλα, συνεχισε.

αχ βρε boubourina μου γλυκεια

ειπες μεγαλη κουβεντα

γνωριζουν ειπες για μενα οσα ουτε η οικογενεια μου δεν γνωριζει

ποσο σημαντικο μου ακουγεται

ποσο φοβομαστε να επικοινωνησουμε πραγματα στις οικογενειες μας

ποσο κρυβομαστε

ο ενας κοροιδευει τον αλλον

γιατιιι?

εγω μικρη φοβομουνα το μαλωμα και δεν ελεγα ανοιχτα αυτο που αισθανομουν

τωρα δεν ξερω τι φοβαμαι

γελω καμια φορα βλεποντας το μπαμπα μου να ερχεται σπιτι με το υφος αυτο που τοσο πολυ φοβομουν μικρη

ενας Θεος ηξερε τι εχει

και γω ποσο εφταιγα....

τι ηλιθιοτητα

γελω αλλα οι ιδιες ενοχες με περιστοιχιζουν

κι αυτες δεν εχουν καμια αισθηση του χιουμορ

ρε συ

δεν γινεται να ζουμε απλα

δημιουργικα

χωρις ολο αυτο το ωχ

χωρις ολη αυτη την περιπλεγμενη αγχοθλιψη

ετσι

καλημερα
αγκαλια
χομογελακι
καφες
δημιουργια

ποσο θα θελα ολο αυτο να γινει στο χωρο μου

τωρα που το γραφω ομως επικαθεται στο λαιμο η δικη μου αγωνια

θα εχω λεφτα; γελοιο αλλα μου επικαθεται σαν κοκαλο ψαριου

καλη μου θεματοθετρια σορυ για το ολο στορυ

σε νιωθω ειλικρινα

μεσα απο δικα μου βιωματα....

[Alterego]

Ναι..φανταζει δυσκολο γιατι το παραπονο και η γκρινια ειναι σχεδον ευφυτη αναγκη του ανθρωπου.Ειναι δυσκολο να γνωριζεις και να εξερευνεις τον εαυτο σου.Ομως ειναι καποιες μικρες στιγμες που μπορεις εστω και λιγο να νιωσεις την πληρωτητα.Εστω για λιγο να σταματησεις την γκρινια και να παλεψεις.Ισως να ειναι και λιγο πιο ευκολο,εξαρταται πως θα το δεις και νατο νιωσεις.

Μου αρεσε,αυτο που ειπες μπουμπουρινα.Για το οτι δεν ξερεις την χροια της φωνης τους,το γελιο και το κλαμα κι ομως γνωριζουν πραγματα..Ειναι οντως σαν μαγεια..Ειναι τρομερο και δινει δυναμη.

[Alterego]

Καλημερα
Αγκαλια
Χαμογελακι
Καφεδακι
Θα παρω ευχαριστως :) και δημιουργια φυσικα!!!

Ετσι το φανταζομαι και εγω

[aretiva]

Όλοι θα θέλαμε να ζούμε απλά... Χωρίς \'\'όλο αυτό το ωχ\'\' όπως λες και εσύ...
Αλλά τι γίνεται όταν από την πρώτη στιγμή που θυμάσαι τον εαυτό σου, σου δημιουργούν αισθήματα ενοχής... Όταν σε κάνουν να ντρέπεσαι για τα πάντα, όταν νοιώθεις ότι το μόνο που κάνεις είναι να τους κλέβεις τον αέρα που αναπνέουν... Πως να τα ξεπεράσεις? Πως να κάνεις τα πράγματα απλά? Πως να χαίρεσαι για την ζωή?
Όταν το καταλάβεις αρχίζουν τα προβλήματα. Αναρωτιέσαι γιατι δεν ξύπνησες νωρίτερα. Γιατί, γιατί, γιατί.

[Alterego]

Κανεις δεν εχει το δικαιωμα να σε φορτωνει με ενοχες,ουτε να ντρεπεσαι για τιποτα.Τον δικο σου αερα κλεβουν και μην το επιτρεπεισ αυτο.Αγαπησε αυτο που εισαι ειναι η καλυτερη αμυνα σε ολους..οποιος σε κανει να νιωθεις ετσι ειναι γιατι οι ιδιοι εχουν καποιο προσςπικο προβλημα..

[boubourina]

Originally posted by aretiva
Όλοι θα θέλαμε να ζούμε απλά... Χωρίς \'\'όλο αυτό το ωχ\'\' όπως λες και εσύ...
Αλλά τι γίνεται όταν από την πρώτη στιγμή που θυμάσαι τον εαυτό σου, σου δημιουργούν αισθήματα ενοχής... Όταν σε κάνουν να ντρέπεσαι για τα πάντα, όταν νοιώθεις ότι το μόνο που κάνεις είναι να τους κλέβεις τον αέρα που αναπνέουν... Πως να τα ξεπεράσεις? Πως να κάνεις τα πράγματα απλά? Πως να χαίρεσαι για την ζωή?
Όταν το καταλάβεις αρχίζουν τα προβλήματα. Αναρωτιέσαι γιατι δεν ξύπνησες νωρίτερα. Γιατί, γιατί, γιατί.

Δεν ξερω αν αυτο που θα σου πω θα σε παρηγορησει αλλα εγω ειμαι 38 χρονων, με το ζορι εδω μεσα προσπαθουν να με κανουν να καταλαβω οτι ζω τη ζωη μου μεσα απο αλλους.
Εισαι κατα 12 χρονια σε καλυτερη μοιρα απο εμενα, στο λεω για να το δεις θετικα.

Κοιτα να δεις, πριν απο 5 χρονια πεθανε ο πατερας μου. Εαν ζουσε ακομα θα ζουσα τη δικη του ζωη, μοναχοκορη, καμμια επανασταση, φτανει να ειναι ο μπαμπας ευχαριστημενος και εγω να ειμαι παντα το κοριτσακι του μπαμπα. Στη χηρα μανα μου τοτε, με πολυ κοπο προσπαθησα να της εξηγησω οτι τωρα που εχασε τον αντρα της δεν μπορουμε να παντρευτουμε μεταξυ μας, γιατι εκεινη αυτο ηθελε, να ζησει την υπολοιπη ζωη της μαζι μου.
Δεν σπουδασα οτι ηθελα αλλα οτι ηθελαν, δεν εκανα τη δουλεια που ηθελα αλλα τη δουλεια που ηθελαν, και παντοτε εφταιγα για ολα. 30 χρονων ακομα ζητηγα την αδεια για να βγω και γυριζα την ωρα που μου ελεγαν. Ακομα και οταν δεν μου ελεγαν τιποτα, μεσα μου ηξερα τι ηθελαν και φυσικα αυτο εκανα για να τους ευχαριστησω.
Μονο τους συντροφους διαλεγα μονη μου και ασυστολα!! αλλα εκει αποτυγχανα απο μονη μου, οποτε παλι επεφτα στις δαγκανες τους.

.......... και εκανα οικογενεια, και παλι προσπαθω να ικανοποιω τους αλλους.... (ε researcher;) αλλα τωρα εχω αρχισει και ψιλογκρινιαζω κιολας, και δειλα δειλα αρχιζω να σκεφτομαι τι θελω εγω.......


Ελπιζω να ενιωσες οτι δεν εισαι μονη.

[researcher]

Originally posted by aretiva
Όλοι θα θέλαμε να ζούμε απλά... Χωρίς \'\'όλο αυτό το ωχ\'\' όπως λες και εσύ...
Αλλά τι γίνεται όταν από την πρώτη στιγμή που θυμάσαι τον εαυτό σου, σου δημιουργούν αισθήματα ενοχής... Όταν σε κάνουν να ντρέπεσαι για τα πάντα, όταν νοιώθεις ότι το μόνο που κάνεις είναι να τους κλέβεις τον αέρα που αναπνέουν... Πως να τα ξεπεράσεις? Πως να κάνεις τα πράγματα απλά? Πως να χαίρεσαι για την ζωή?
Όταν το καταλάβεις αρχίζουν τα προβλήματα. Αναρωτιέσαι γιατι δεν ξύπνησες νωρίτερα. Γιατί, γιατί, γιατί.

εγω παντως οταν το καταλαβα

μειωθηκαν τα προβληματα

ξεμπουκωσα ρε παιδι μου

λεω δεν γινεται για ολη αυτη τη γελοιοτητα να φταιω μονο εγω

τελικα ειπα οτι δεν φταιω καθολου χα χα!

εγω τους εχω πραγματικη εγνοια

αυτοι παλι εχουν μαθει να ζουν φυτευοντας ενοχες δεξια και αριστερα

και η εποχη του φυτεματος των ενοχων ειναι καθε εποχη

εγω πως θα ξεγινω ευφορη γη για καθε ειδους ενοχη με λετε?

παντως ξεμπουκωσα λιγο απο τοτε που καταλαβα τι παιζει

α στο καλο!

ας ιδουμε και καμια ασπρη μερα....

[researcher]

.......... και εκανα οικογενεια, και παλι προσπαθω να ικανοποιω τους αλλους.... (ε researcher;) αλλα τωρα εχω αρχισει και ψιλογκρινιαζω κιολας, και δειλα δειλα αρχιζω να σκεφτομαι τι θελω εγω.......



αχ!

[boubourina]

Originally posted by researcher
.......... και εκανα οικογενεια, και παλι προσπαθω να ικανοποιω τους αλλους.... (ε researcher;) αλλα τωρα εχω αρχισει και ψιλογκρινιαζω κιολας, και δειλα δειλα αρχιζω να σκεφτομαι τι θελω εγω.......



αχ!

Μια φορα αχχχχχ;
Αντε, πανω που λεμε Δοξα τω Θεο, Βοηθα Παναγια απο την αλλη.
Καλο Σαββατοκυριακο!!!

[researcher]

Originally posted by boubourina

Originally posted by researcher
.......... και εκανα οικογενεια, και παλι προσπαθω να ικανοποιω τους αλλους.... (ε researcher;) αλλα τωρα εχω αρχισει και ψιλογκρινιαζω κιολας, και δειλα δειλα αρχιζω να σκεφτομαι τι θελω εγω.......



αχ!

Μια φορα αχχχχχ;
Αντε, πανω που λεμε Δοξα τω Θεο, Βοηθα Παναγια απο την αλλη.
Καλο Σαββατοκυριακο!!!

Καλο Σαββατοκυριακοοοο

περνας καλα τα Σαββατοκυριακα boubou...

μ αρεσει αυτο!

[boubourina]

Οπως καταλαβαινεις aretiva, ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε.
Γι\'αυτο συνεχισε και την προσπαθεια σου να απαγκιστρωθεις αλλα συνεχισε και να γραφεις. Δεν σε βοηθαμε εμεις, και εσυ μας βοηθας μεσα απο εσενα να συνειδητοποιουμε δικες μας τρωτες πλευρες.

[researcher]

Originally posted by boubourina
Οπως καταλαβαινεις aretiva, ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε.
Γι\'αυτο συνεχισε και την προσπαθεια σου να απαγκιστρωθεις αλλα συνεχισε και να γραφεις. Δεν σε βοηθαμε εμεις, και εσυ μας βοηθας μεσα απο εσενα να συνειδητοποιουμε δικες μας τρωτες πλευρες.

στανταρ!

[Sofia]

Originally posted by aretiva
Απλά ήταν η περίοδος που έπειτα από κάποια γεγονότα άρχισα να καταλαβαίνω ότι μέχρι τότε δεν ζούσα. Ζούσα μέσα από την ζωή των άλλων. Ήταν σαν να ξυπνούσα τότε. Και από εκείνη τη στιγμή άρχισε η κατρακύλα.

Ξέρω ότι πρέπει να τα αφήσω όλα πίσω. Αλλά δεν είναι απλό. Δεν είναι ανώδυνο. Αν ήταν τόσο εύκολο όσο είναι στα λόγια, δεν θα υπήρχε αυτό το forum, δεν θα υπήρχαν ούτε ψυχολόγοι ούτε και ψυχίατροι...

Ξερεις aretiva, ειναι παρα παρα πολλοι αυτοι που δεν ξυπνουν ποτε. Κ καποιοι που αν ξυπνησουν δεν αντεχουν κ γυριζουν στην προτερη κατασταση. Μπορει να πονας, να εχεις πεσει, αλλα φανταζομαι πώς κατι σημαινει ολο αυτο για σενα. Κ μπορει τωρα να μην το βλεπεις, αλλα οσο ψαχνεις νομιζω βρισκεις. Ο καθενας μας θελει τον χρονο του, κι εσυ τον δικο σου:)

Οσο για το αν πρεπει να τα αφησεις ολα πισω, δεν ξερω. Το τί πρεπει κ τί οχι, θα το ορισεις εσυ κ μονο. Κ ναι, φυσικα κ δεν ειναι απλο...Αλλα ειναι εφικτο!