Ξεθωριασμενοι καιροι..

[narnia]

Με πήγες πίσω για να θυμηθώ. Εμένα που έκλαψα κι εσένα που έβγαινες μπροστά. Σε είχα γνωρίσει από τότε. Μη με φοβάσαι. Μη με ντρέπεσαι. Είμαι εδώ κι εγώ κι όταν μπορώ ζητώ βοήθεια κι όταν μπορώ δίνω ελπίδα.

[Alterego]

..Και οταν μπορω παιρνω την ελπιδα και οταν μπορω δινω δυναμη.Ειμαι και εγω εδω,δεν χαθηκα ποτε.Υπηρξα και τοτε υπαρχω και τωρα.Πια δεν φοβαμαι,απλα νιωθω...

[giota]

Yaya σου έστειλα μνμ

[weird]

Originally posted by Alterego
Θελω να σταματησω να κηδευω ενα κομματι του εαυτου μου να σταματησω την ανοια του μυαλου μου..να μυρισω να νιωσω την ζωη.Και ξερω πως εκει ειναι και η ελπιδα..

Τα λόγια σου αυτά έκαναν την τρίχα να μου σηκωθεί...
Ξέρω πως είναι να θέλεις να ΖΗΣΕΙΣ!
Να ΖΗΣΕΙΣ κάτω απο τον ήλιο της ελευθερίας....

Να λαχταράς να μπει ένα τέλος σε φόβους και εμμονές.
Να παλεύεις να βγείς απο την λήθη, να παλεύεις για την αλήθεια.

Την δική σου αλήθεια...
Καλέ μου φίλε,
όταν υπάρχει κάποιος συνοδοιπόρος, είναι πιο εύκολο...
Κάνεις κάποια ψυχοθεραπεία?

[weird]

Originally posted by vaya
Διακρίνουμε λοιπόν την ομορφιά? Είδες που όλα πάνε καλύτερα. Μόνο που πρέπει διαρκώς να ψάχνουμε, είναι στη φυση μας. Για άλλους δεν χρειάζεται, δεν είναι απαραίτητο. Ζουν και στην ασχήμια και στον πανικό χωρις να αναζητουν τίποτα. Δεν τους ζηλεύω. Δεν μπορω να τους μοιάσω, να τους φτάσω. Μήπως αυτοί μπορούν να μου μοιάσουν? Μπορούν να βρουν την ομορφιά σε δυο γραμμες ακαταλαβίστικες?

Δύναμη είναι Αυτό,
να μπορείς να αντικρίζεις την Ομορφιά και την Αλήθεια,
μέσα στο συνονθύλευμα του Κόσμου,
μέσα στην Ασχήμια του,
μέσα σε δυο μικρές λεπτές γραμμούλες
μέσα σε λόγια αγάπης...

Τί όμορφο ζωτικό κύκλο που σχηματίζουμε τώρα εδώ όλοι μας, σαν πιανουμε τα χέρια!
Αλτερ, δεν είσαι μόνος σου )

[Alterego]

Ειναι μερες που νιωθω τοσο την τρυφεροτητα που ανατριχιαζω..
αυτη η ομορφια,αυτος ο διαλογος,αυτο το ταξιδι μου δινει εμπνευση και οσο τα ζω τοσο ελπιζω.

\"Να παλευεις να βγεις απο την ληθη.την δικια μου αληθεια\"
Ετσι ακριβως..Και αυτος ο αγωνας οσο κι αν κουραζει στο τελος αφηνει κατι γλυκο,κατι να θυμασαι και να εχεις μεσα σου,να σε ζεσταινει.

Πως μπορω να ειμαι μονος με αυτες τις λεξεις που με συντροφευουν;..Απλα δεν μπορω να ειμαι πια μονος.
Συνοδοιπορος..ναι συνοδοιποροι καλυτερα.

Μια γλυκεια καλημερα.

[weird]

Εχθές λοιπόν καθόμουν και ατένιζα την όμορφη πόλη μου.
και ήθελα κάπου να χωρέσω την ασχήμια, να την φυλακίσω με τις λέξεις, να την εξαγνίσω με την τέχνη, να την καρφώσω πάνω στο χαρτί.
Γύρίσα το βλέμμα στους ανθρώπους που φλύαροι χόρταιναν τον ήλιο στα καφέ, μύρισα τη θάλασσα με ένα μου κοίταγμα, έκλεισα το μάτι μου στον Ηλιο και ήλπίσα η πένα μου να μείνει καθαρή.

Και έγραψα.

Πέσανε ο ένας
Πάνω στον άλλο
Γίνανε όλοι δίκαιοι τιμωροί
μα πάνω απο όλα
εγίνανε
μωροί

Εζύγισαν δίκαια το
σωστό και το λάθος
Μία πέτρα μόνο τους έλειπε
να αρχίσουν τον λιθοβολισμό
με ολόψυχο πάθος

Τι θλιβερό που στέκεται μπροστά μου
το κοπάδι τούτο των ανθρώπων
Ενα κοπάδι ορνίων
μέσα σε τρελό χορό.
Ο ένας τρώει τη σάρκα του άλλου
Κρυφά ηδονίζεται
καθένας με τον πόνο του άλλου.

Ο ένας προτάσσει το εγώ του
κι ο άλλος το δικό του το εγώ.
Τι θιλιβερό που στέκεται μπροστά μου
τούτο το κοπάδι των ανθρώπων.

Φτιάχνουνε όλοι μαζί μια πανδαισία
χρωμάτων σκοτεινών
εξαίσια αποκρουστικών.

Κι όλοι ισιάζουν την εικόνα
του προσώπου και την ενδυμασίας τους
απο λογής λογής τσαλακώματα
μη τυχόν και τους προσάψει
το οτιδήποτε,
κανείς απο τους άλλους.

Ενα κοπάδι μικρων ορνίων, εξαγριωμένων.
Ενα κοπάδι μικρών ανθρώπων
χαμένων.

[Alterego]

Ειναι πολλες εικονες..και τις φανταζομαι.
Και μπορω να το νιωσω αυτο το συναισθημα που ενιωσες για να το γραψεις.
Η πεννα σου εμεινε τελικα καθαρη,οση πικρα κι αν αφησαν οι εικονες αυτες.
Μεσα απο αυτο το σκηνικο μπορεις να το μεταφρασεις με τοσες λεξεις,εγω αυτο το θεωρω ευλογια.

Πολλες φορες πιανω τον εαυτο μου να σκεφτεται τοσαπ ολλα πραγματα με μια μικρη εικονα,
μου αρεσει..

[weird]

Και μετά ήρθε η λύτρωση και η κάθαρση η εσωτερική.
Μιαν ανάσα φωτός και απαλοσύνης μεγαλόπρεπης.

Καθόμουν να διαβάζω τι έγραψα, κι εμφανίστηκε μπροστά μου ένας νέος.
Πρόσωπο χαμογελαστό και ψυχή ανάλαφρη μου έμοιασε.
\"Αυτό μου λέει είναι για
εσάς\".
Ξαφνιάστηκα με την ευγένεια του πληθυντικού του.
Και πήρα μπροστά μου το βιβλίο.
Μέχρι να διαβάσω τον τίτλο, είχε εξαφανιστεί.
\"Μονόλογοι\" του Κούντερα.
Και μέσα στην πρώτη τη σελίδα, γραμμένο μόνο τούτο:
\" Σε μια εικόνα διαφορετική απο την εικόνα που δίνει η πόλη. Συνεχίστε να γράφετε! Σας ευχαριστώ...\"

Σ ευχαριστώ ευγενικέ ξενε,
που βρήκες το θάρρος να με πλησιάσεις.
Εφερες την Ομορφιά δίπλα μου,
όσο κατέγραφα την Ασχήμια.

Και να λοιπόν, ένα ποίημα απο τη συλλογή.

Νομίζω εδώ είναι ο κατάλληλος χώρος να το αποθέσω.

\" Το να σαι ποιητής σημαίνει
να τραβάς ως το τέλος

Ως το τέλος της αμφιβολίας
ως το τέλος της ελπίδας
ως το τέλος του πάθους
ως το τέλος της απελπισίας

Για πρώτη φορά κατόπι
προσπάθησε ν\' αθροίσεις
Πιο μπροστά όχι Μην το τολμήσεις

Γιατί μπορεί να συμβεί
η σούμα της ζωής
να σου βγει τρομερά λειψή
και σαν παιδί αιώνια να στριφογυρίζεις
μόνο μες την απλή προπαίδεια

Το να σαι ποιητής σημαίνει
να τραβάς πάντα ως το τέλος. \"

Μια γλυκιά καλημέρα εύχομαι

[Alterego]

Εφερες φως στο πρωινο μου..
Ο λυρισμος και η ομορφια.
Τοσα πολλα που διαπερνα ηλεκτρισμος απο το κορμι μου.

Πολλες πολλες γλυκειες καλημερες

[Sofia]

Originally posted by vaya
Πόνος που λέγεται είναι πόνος μισός. Φόβος που κρύβεται είναι φόβος διπλός. Μοιράσου το βάρος σου. ......


Θέλω να με γνωρίσω και να αποδεχτώ τον εαυτό μου. Θέλω να ζωντανέψω ένα κομμάτι μου νεκρό. Αυτό που βλέπει και αισθάνεται την ομορφιά. Αυτό που γεννάει την ελπίδα. Θα το βρω?

Ωραια λογια Vaya...σου εύχομαι να βρεις αυτα που ψάχνεις, κ να αναστήσεις οτι ομορφο εχει νεκρωθει μεσα σου. Πιστεύω πώς οσο ψάχνουμε, βρισκουμε

Καλη δύναμη

[giota]

Sofia νομίζω η vaya θα είναι απο τα μέλη που αξίζουν να μιλάς

[Alterego]

Ακριβως,,
Καλημερα!
Ας δουμε το ξημερωμα!

[narnia]

Ήθελα να βρω ένα στίχο. Μικρό και ταπεινό, να λέει καλημέρα μα να \'ναι αληθινός. Δεν βρήκα κάτι μα η μέρα που άρχιζε με τέτοια λόγια ήταν ο στίχος που έψαχνα. Καλή σας μέρα.
Δεν μπορώ όμως να κοιτώ από ψηλά. Είμαι δεμένη εδώ στη γη, φτερά δεν έχω. Αν σας γέλασα δεν φταίω.

[giota]

vaya σου έχω μιλήσει σε ρωτάω κάτι .Θα είσαι ικανοποιημένη αν φτάσεις στο σημείο μηδέν εκεί που έφτασα εγώ; θα είσαι ικανοποιημένη να παίρνεις 5 αντικαταθλιπτικά την ημέρα και χάπι για να κοιμηθείς;Το ξέρω πόσο υποφέρεις έχεις κατάθλιψη ακόμη και εγώ που έχω περάσει δυο καταθλιπτικά επεισόδεια και ήξερα τι πρέπει να κάνω αυτή τη φορά κόλλησα.Πήρα απο μόνη μου 2 λαντος την ημέρα και όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευα.Ντρεπόμουν τα παιδιά μου που έβλεπαν να παρασιτώ ώσπου πλέον κατάλαβα ότι αυτή τη φορά τα πράγματα είναι δύσκολα.Πήγα σε γιατρό τα 2 χάπια έγιναν 4 και μετά ένα μήνα 5 σκέφου που είχα φτάσει.Εχουν περάσει πάνω απο 3 μήνες τα 5 \'εγιναν 4 και θα παραμείνουν μέχρι την επόμενη επίσκεψη μετά τον Αύγουστο.Ξέρω ότι έχω μεγάλο δρόμο ΄και πιθανότατα να μην σταματήσω ποτέ γιατί τα προβλήματά μου είναι χρόνια όμως αποφάσισα να σηκωθώ και να κάνω ότι μπορώ έχω υποχρέωση σε αυτά τα παιδιά έχω υποχρέωση σε μένα στην μάνα μου που είναι 80 χρόνων και βλέπει το παιδί της σε μαύρα χάλια έστω και αν έχει μεγάλες ευθύνες και η ίδια έχω υποχρέωση απέναντι στην ζωή γλυκιά μου vaya