Ξεθωριασμενοι καιροι..

[narnia]

Διακρίνω στα λόγια σου μεγάλη δύναμη και χαίρομαι γιατί δίνεις απλόχερα αυτό που δεν μπορούσες να πάρεις. Συμπαράσταση και παρηγοριά. Τώρα τα έχεις κι εσύ γι\'αυτό είσαι πιο δυνατή. Κοιτάς μπροστά, βλέπεις το μέλλον κι αυτό είναι μεγάλο βήμα.
giota μου είσαι σπάνιος άνθρωπος κι αξίζεις. Πάλεψε να μείνεις έτσι αυθεντική. Σε ευχαριστώ πολύ που είσαι εδώ και για μένα.

[giota]

Ημουν το πιο αδύναμο πλάσμα υπερπροστατευμένη και ξαφνικά βρέθηκα με χίλια δυο προβλήματα.Ολοι που με γνωρίζουν με λένε ήρωα δεν μου αρέσει να το ακούω.Απο το σπίτι μου πάντα άκουγα πόσο αδύνατος χαρακτήρας είμαι πόσο δειλή και πόσο μοιάζω στον πατέρα μου γιατί ο δυνατός στην οικογένεια ήταν η μάνα μου.Πόσο σε αλλάζει η ζωή έτσι;πράγματα που με πλήγωναν πλέον δεν με στενοχωρούν ξέρω ότι έχω κάνει λάθη ίσως γιατί μεγάλωσα σε αυστηρό περιβάλλον ίσως γιατί οι γονείς μου συνέχεια τσακώνονταν για ασήμαντους λόγους ειδικά για το οικονομικό και δεν ήθελα να δημιουργώ τέτοιο κλίμα στο σπίτι μου.Ελα όμως που η ζωή είχε άλλα σχέδια για μένα και ότι απέφυγα το έπαθα στον μέγιστο βαθμό.Ξαφνικά ένα 20χρονο κορίτσι βρέθηκε να παλεύει με αρπαχτικά με ανθρώπους πορωμένους,άπονους με άνδρα ναυτικό και προβλήματα με τα παιδιά.Δεν θέλω να σκέφτομαι τι έχω κάνει πόσο έχω παλέψει.Επεσα όμως δεν άντεξα άλλο και έπρεπε μόνη να σηκωθώ είχα δυο παιδιά που περίμεναν απο μένα ενω εγώ χρειζόμουν βοήθεια πέρασα εφιαλτικά βράδια με άρρωστα παιδιά έβλεπα όλον τον κόσμο να κοιμάται και εγώ να έχω δίπλα μου το παιδί μου και να παρακαλάω να ξημερώσει η μέρα να δω τι θα κάνω.Επρεπε να μάθω να οδηγώ και εκεί βρήκα αντιμέτωπο τον άνδρα μου που έβρισκε ένα σωρό δικαιολογίες για να μην το κάνω.Πήγα έπρεπε να μάθω γρήγορα και καλά έπρεπε να μην κοπώ να μην βρεί πάτημα ο άνδρα μου και τα κατάφερα θυμάμαι τους εξεταστές να μου δίνουν συγχαρητήρια.Ο άνδρας μου να σημειώσω έδωσε 3 φορές και πέρασε την τρίτη αφού λάδωσε.Επρεπε να παίρνω τα παιδιά μου να πηγαίνω στο εξοχικό 6 ώρες απο την Αθήνα έτρεμα αλλά το έκανα.Ηθελα να του αποδείξω ότι είμαι ικανή γιατί μη προσφέροντας οικονομικά στο σπίτι θεωρούσε ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει.Ακόμη και το παιδί μου είπε μα εσύ δεν έχεις δουλέψει για να ξέρεις πως βγαίνουν τα λεφτά;του απάντησα ότι έχω κάνει την πιο σκληρή δουλειά απο όλους με τη διαφορά ότι τη έκανα χωρίς χρήματα.Τι να σου πω για να μην μου βρούν κάτι πήγαινα το βράδυ και έπερνα το αυτοκίνητο και παρκάριζα σε ότι πιο στενό χώρο μπορούσα όπου πιο δύσκολα;γιατί θα ήταν λόγος καροϊδίας πίεσα τον εαυτό μου σε όλα τα θέματα.Ναι παρκάρω καλύτερα απο τους άνδρες και τι έγινε;οδηγώ καλύτερα απο τον άνδρα μου και τι έγινε; ακόμη και σε αυτά τα επουσιώδη πιέστηκα να αποδείξω ότι μπορώ.Δεν πάμε στα σοβαρά γιατί εκεί είναι να τραβάς τα μαλλιά σου.Τα κατάφερα να κάνω πολλά αδιανόητα για μια γυναίκα τι κατάφερα;να αρωστήσω και να μην αναγνωριστεί τίποτε.Εχω θυμώσει με τον εαυτό μου γιατί έγινα άνδρας και γυναίκα μάνα και πατέρας και δεν έχω ακούσει ένα ευχαριστώ.Τώρα ήθελα και εγώ συμπαράσταση στο πρόβλημα που περνάω αλλά αυτά δεν γίνονται πάντα κάτι άλλο έχει προταιρεότητα.Κάνω θεραπεία ακόμη δεν έχω επανέλθει πλήρως δεν έχω κουράγιο και δυνάμεις να κάνω πράγματα που ήταν αστεία παλια πιέζω τον εαυτό μου για να ανταπεξέλθω στα καθημερινά του σπιτιού.Θα ήθελα να φύγω για λίγες μέρες να μην με ενοχλεί κανείς να μην κάνω τίποτε αλλά δεν γίνεται.Το πόσες δυνάμεις έχει ο καθένας δεν το ξέρει.Κουράγιο σε όλους μας σε νιώθω απόλυτα vaya

[weird]

Originally posted by vaya
Ήθελα να βρω ένα στίχο. Μικρό και ταπεινό, να λέει καλημέρα μα να \'ναι αληθινός. Δεν βρήκα κάτι μα η μέρα που άρχιζε με τέτοια λόγια ήταν ο στίχος που έψαχνα. Καλή σας μέρα.
Δεν μπορώ όμως να κοιτώ από ψηλά. Είμαι δεμένη εδώ στη γη, φτερά δεν έχω. Αν σας γέλασα δεν φταίω.

Τα φτερά σου
να ναι φτιαγμένα
απο γη
κι απο χώματα
στου δειληνού τα χρώματα.

Τα φτερά σου να ναι βαριά
σαν απο πηλό
κι απο ιδρώτα καμωμένα

τα φτερά σου
να ναι στο σώμα κολλημένα

γιατί εσύ θα τα γεννήσεις
εσύ θα τα μεγαλώσεις
εσύ θα τα απλώσεις
εσύ θα τα ανοίξεις

Κι αν πονέσεις
καθώς προσπαθείς
να τα ξεκολλήσεις
κάτω μην το βάλεις

μέχρι τα φτερά σου
να γίνουν φως
να γίνουν ουρανός
που χώρεσε μέσα του
την πλάση όλη

Μέχρι να γίνουν
ελαφριά
σαν άνεμος
και λαμπερά
σαν ελπίδα

μα πρέπει πρώτα τον αγώνα σου
να δώσεις.

[anwnimi]

Γιώτα μου με συγκίνησε η δυναμικότητα σου και η ιστορία σου...
Πόσο μπορεί να αλλάξει ένας τόσο δυνατός και δυναμικός άνθρωπος που κατάφερε να φέρει εις πέρας τόσο δύσκολη ζωή;
Και τώρα νιώθεις αλλιώτικη, αδύναμη πολλές φορές...

Όμως, δεν ήταν άλλη αυτή η άλλη Γιώτα που τα κατάφερε αυτά τότε... Ήσουν εσύ.
Η δύναμη είναι μέσα σου Γιώτα, ποτέ δε θα φύγει.

Πόσο πείσμα και δύναμη μπορεί να μας δώσει το να αποδείξουμε πράγματα στους άλλους για να μας αποδεχτούν. Κι όταν κάποια στιγμή δούμε ότι αυτό δε θα αναγνωριστεί ποτέ ίσως, εκεί είναι η στιγμή που θα πέσουμε...ελέυθερη πτώση στο κενό της απογοήτευσης.

Σε νιώθω. Γι\'αυτό σου γράφω. Τα γράφω και για να τα ακούω κι εγώ.

Την αναγνώριση και το ευχαριστώ Γιώτα εσύ μόνο θα το πεις στον εαυτό σου. Αυτή η πτώση ήρθε να σου πει \"Φτάνει. Από εδώ και πέρα θα πρέπει να αγαπήσω πρώτα εγώ τον εαυτό μου και όχι να ζητώ απεγνωσμένα την αγάπη των άλλων για να με αγαπήσω, που ίσως δεν πρόκειται να καταλάβουν για αρκετό καιρό ακόμα τι ακριβώς ζητώ, που είναι μόνο η αγάπη\".
Κι όταν σε αγαπήσεις και σε σεβαστείς πραγματικά, να ξέρεις ότι αυτό θα το εκπέμπεις και στους άλλους.

[giota]

anwnimi ευχαριστώ για αυτά που λες αλλά όταν παντρεύτηκα ήμουν ένα φοβισμένο πλάσμα αυτά που έγραψα είναι αστεία μπροστά στην πραγματικότητα.Το λάθος μου είναι ότι η πτώση μου είχε αρχίσει χρόνια πριν αλλά μυαλό δεν έβαζα.Δυστυχώς προστέθηκαν και οι ατυχίες που δεν έχουν να κάνουν με την σχέση που είχα με τον άνδρα μου και τους γονείς του.Ηρθαν σοβαρά προβλήματα συνεχόμενα που ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.Με την αρρώστεια να τα βάλεις;να βλέπεις τα παιδιά σου να υποφέρουν και να προσπαθείς να βρείς λύσεις σε προβλήματα που δεν είχαν απάντηση;Μα εγώ έφτασα να ζω μόνο για τα παιδιά μου εγώ δεν ζητούσα τίποτε.Δεν ξέρω πως έφτασα μέχρι εδώ δεν αντέχω να σκέφτομαι τις εφιαλτικές μέρες που έζησα που δεν είχα βοήθεια εκτός απο μια φίλη είναι ένα απίστευτο σενάριο το τι πέρασα.και να ήθελα να αγαπήσω τον εαυτό μου ήταν πολυτέλεια όταν υπήρχαν σοβαρά ιατρικά θέματα.Τώρα παρακαλάω τον Θεό μόνο να μείνουμε όπως είμαστε τίποτε άλλο.

[Alterego]

Όνειρο κι αυτό
σ\' αγγίζω και σε χάνω
μάτια μου γλυκά μου
αχ πόσο σ\' αγαπώ

Ένα σου φιλί
θέλω να χορτάσω
αχ να το κρατήσω
για πάντα φυλακτό

Βγαίνω στη βροχή
μόνο αυτή σου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει
ό,τι όμορφο ξεχνώ

Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε
για ύστερη φορά

Και σου τραγουδώ
δεν μπορώ να κλάψω
μέσα απ\' το τραγούδι
βρίσκω ό,τι αγαπώ

[anwnimi]

Έχεις δίκιο Γιώτα. Αυτό για την πολυτέλεια το καταλαβαίνω απόλυτα. Σε νιώθω και σε αυτό. Εϊναι φορές που δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Προχωράς μπροστά χωρίς να μπορείς να ασχοληθείς με εσένα, το χρέος απέναντί σε ανθρώπους που βασίζονται σε σένα σε καλεί.
Πάντα θα υπάρχουν προβλήματα, άλλοτε μεγάλα άλλοτε μικρά. Εύχομαι αυτά τα μεγάλα προβλήματα που υπήρχαν να ξεπεραστούν και πια η αγάπη προς τον εαυτό σου να μην είναι πλέον πολυτέλεια αλλά το κύριο μέλημά σου. Και θα δεις τότε, την παλιά σου δύναμη και δυναμικότητα, να επιστρέφει με βαθύτερα θεμέλια αυτή τη φορά.

[anwnimi]

Alterego, vaya, weird,
πολύ όμορφα, αγγιχτικά και με ουσία τα όσα γράφετε...

[anwnimi]

Originally posted by vaya
Διακρίνουμε λοιπόν την ομορφιά? Είδες που όλα πάνε καλύτερα. Μόνο που πρέπει διαρκώς να ψάχνουμε, είναι στη φυση μας. Για άλλους δεν χρειάζεται, δεν είναι απαραίτητο. Ζουν και στην ασχήμια και στον πανικό χωρις να αναζητουν τίποτα. Δεν τους ζηλεύω. Δεν μπορω να τους μοιάσω, να τους φτάσω. Μήπως αυτοί μπορούν να μου μοιάσουν? Μπορούν να βρουν την ομορφιά σε δυο γραμμες ακαταλαβίστικες?

Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό...

[giota]

Σ\'ευχαριστώ εύχομαι σε όλους υγεία γιατί δεν υπάρχει τίποτε σημαντικότερο και όταν την έχουμε πολλές φορές δεν το εκτιμούμαι.Να είσαι καλά

[Alterego]

Originally posted by anwnimi


Πόσο πείσμα και δύναμη μπορεί να μας δώσει το να αποδείξουμε πράγματα στους άλλους για να μας αποδεχτούν. Κι όταν κάποια στιγμή δούμε ότι αυτό δε θα αναγνωριστεί ποτέ ίσως, εκεί είναι η στιγμή που θα πέσουμε...ελέυθερη πτώση στο κενό της απογοήτευσης.

Σε νιώθω. Γι\'αυτό σου γράφω. Τα γράφω και για να τα ακούω κι εγώ.

Την αναγνώριση και το ευχαριστώ Γιώτα εσύ μόνο θα το πεις στον εαυτό σου. Αυτή η πτώση ήρθε να σου πει \"Φτάνει. Από εδώ και πέρα θα πρέπει να αγαπήσω πρώτα εγώ τον εαυτό μου και όχι να ζητώ απεγνωσμένα την αγάπη των άλλων για να με αγαπήσω, που ίσως δεν πρόκειται να καταλάβουν για αρκετό καιρό ακόμα τι ακριβώς ζητώ, που είναι μόνο η αγάπη\".
Κι όταν σε αγαπήσεις και σε σεβαστείς πραγματικά, να ξέρεις ότι αυτό θα το εκπέμπεις και στους άλλους.

Ακριβως ετσι..Δεν το πιστευα ποτε οτι μπορεις να εκπεμπεις τοσο απλα αυτο που νιωθεις.Οταν αγαπησεις τα μεσα σου κοσμο δεν υπαρχουν πολλα περιθωρια να απογοητευτεις.Ξερεις που πατας,τι θες.Ειναι τοσο σημαντικο να μην εχεις αναγκη να σου χαιδευουν τα αφτια,να μην εισαι τοσο ευαλωτος,να μην ξεπερνας τα ορια σου.Δυσκολο,μα σιγα σιγα μπορεις να το δημιουργησεις και αυτο,οπως δημιουργησες τον εαυτο σου.Δυναμη και πιστη..ειναι τοσο σπουδαιο.Ολοι εδω ειμαστε σαν μια φλογα που δεν θα σβησει ποτε..οσο κτυπα η καρδια μας.

[anoiksi]

Να εκπεμπεις τοσο απλα αυτο που νιωθεις....Ναι δεν ειναι δυνατον να μην το εκπεμπεις εφοσον ερχεται απο τον εσωτερικο σου κοσμο...Ναι το εκπεμπεις αλλα πολλες φορες ο αλλος δεν το αντιλαμβανεται η δεν θελει να το αντιληφτει.Αλλες φορες το πνιγει/πνιγεις βαθια μεσα σου οχι γιατι δεν μπορει αλλα δεν θελει...Οταν αγαπησεις τον εαυτο σου ολα ειναι δυνατα κοντινα και ετοιμα να εκπληρωθουν ισως γιατι εκπεμπουν την θετικη ενεργεια που κρυβεις μεσα σου.Απλα νιωθεις πιο δυνατος και εφοσον εισαι ενταξει και αισθανεσαι καλα με αυτο που κουβαλας μεσα σου δεν αντιμετωπιζεις εσωτερικο διχασμο και εισαι ετοιμος να κανεις αυτο που πρεπει να κανεις.
Τι να το κανεις να εχεις καποιον διπλα σου που να σου χαιδευει τα αυτια?Τι τον χρειαζεσαι?Επισης τι να κανεις καποιον διπλα σου που σε εκμεταλλευεται...που σου δινει γιατι περνει πολλα παραπανω απο σενα και μετα σε πεταει ετσι απλα και χωρις σωστο λογο, γιατι πετυχε το σκοπο του η δεν εχει αλλο ωφελος απο σενα...Τι να κανεις καποιον διπλα σου που δεν ειναι ειλικρινης μαζι σου και δεν σου μιλαει χυμα...Ποιο πολυ θα σεβαστω καποιον ανθρωπο ο οποιος θα μου τα πει χυμα χωρις ενδοιαζμο, παρα καποιος που μου το παιζει φιλος/ερωτικος συντροφος και μου πουλαει φτηνα παραμυθια και το κυριοτερο επι μεγαλο χρονικο διαστημα υποκρινεται και δεν μου μιλαει παρα του οτι του εχουν δοθει ευκαιριες, γιατι απλα δεν θελει να διακυνδινευσει τα ωφελη του.

[narnia]

Originally posted by anoiksi
Τι να το κανεις να εχεις καποιον διπλα σου που να σου χαιδευει τα αυτια?Τι τον χρειαζεσαι?Επισης τι να κανεις καποιον διπλα σου που σε εκμεταλλευεται...που σου δινει γιατι περνει πολλα παραπανω απο σενα και μετα σε πεταει ετσι απλα και χωρις σωστο λογο, γιατι πετυχε το σκοπο του η δεν εχει αλλο ωφελος απο σενα...Τι να κανεις καποιον διπλα σου που δεν ειναι ειλικρινης μαζι σου και δεν σου μιλαει χυμα...Ποιο πολυ θα σεβαστω καποιον ανθρωπο ο οποιος θα μου τα πει χυμα χωρις ενδοιαζμο, παρα καποιος που μου το παιζει φιλος/ερωτικος συντροφος και μου πουλαει φτηνα παραμυθια και το κυριοτερο επι μεγαλο χρονικο διαστημα υποκρινεται και δεν μου μιλαει παρα του οτι του εχουν δοθει ευκαιριες, γιατι απλα δεν θελει να διακυνδινευσει τα ωφελη του.

Πως να το καταλάβεις μου λες? Που οι λύκοι φόρεσαν την προβιά, κι οι φίλοι πρέπει να σου δείξουν τα δόντια τους.
Θα σεβαστώ όποιον δεν μου πουλήσει παραμύθι, αλλά γμτ μου το θέλω το παραμύθι μου. Θέλω να παραμυθιαστώ έστω για λίγο. Η ψυχρή τετράγωνη λογική μου με κούρασε. Παραμυθάκι ... είμαι και γω.!!!

[anoiksi]

Narnia, και οταν ξυπνησεις απο το παραμυθι τι γινεται?Πεφτεις πιο βαθυα και λιωνεις...πεθαινει μεσα σου ενα κομματι...Γιατι να μην μπορει να πει ο αλλος τι πραγματικα σκεφτεται και νιωθει...γιατι να πληγωνεις ετσι εναν ανθρωπο...καθενας εχει το δικαιωμα να μαθαινει την αληθεια που τον αφορα....Καταλαβαινω παντως τι εννοεις με αυτο που λες.....Καληνυχτα.....