Πότε τελειώνει η ψυχοθεραπεία;

[ioannis2]

Καλησπέρα.

Όπως λέει και ο τίτλος, τελειώνει κάποτε η ψυχοθεραπεία; Όταν κάποιος ξεκινάει, στην πορεία μετέπειτα μπαίνει κάποιο πλάνο ολοκλήρωσης;

Θεωρητικά μπορεί να ΜΗΝ τελειώνει ποτέ, αφού όλο και κάτι πάντα θα υπάρχει που θα μας ταλαιπωρεί, το θέμα όμως είναι να φτάσουμε σε τέτοιο επίπεδο ώστε τα διάφορα θέματα που αντιμετωπίζει ο καθένας και ψάχνει λύσεις μέσω της ψυχοθεραπείας, να μην αποτελούν τροχοπέδη για το άτομο.

Πότε έρχεται αυτή η στιγμή; Πως γίνεται αντιληπτό από το ίδιο το άτομο;

Έχει φτάσει κανείς σε αυτό το επίπεδο (και αν ναι, με τεχνική); που να πει ότι "εγώ τώρα δεν χρειάζομαι άλλο την ψυχοθεραπεία", που να έχει πραγματικά βοηθηθεί.

Πως καταλαβαίνει ότι πλέον η ψυχοθεραπεία έχει γίνει απλά μια άλλη συνήθεια που δεν του προσφέρει κάτι και νιώθει έτοιμος να ανταποκριθεί σε όλα αυτά που τον ταλαιπωρούσαν παλιότερα;

Θα πετύχεις να μην έχεις ένα μυαλό σαλάτα, θα ξέρεις τι σου γίνεται, εμένα με βοήθησε στο να μην χάνω την ψυχραιμία μου, να μην παρασύρομαι από τις έμμονες σκέψεις που το μυαλό μου θα παράγει ο,τι και να κάνω, να ξεχωρίζω τις καταστάσεις, πότε δηλαδή μιλάει η πάθηση μου και πότε όχι. Το φάρμακο είναι βοηθητικό γιατί το πώς αισθανόμαστε και διάφορα συμπτώματα όπως αϋπνία που έχω κλπ είναι πολυπαραγοντικα, αφού με βοηθάει το φάρμακο γιατί να μην παίρνω και να ταλαιπωρουμαι. Το οικονομικό ζήτημα που εθιξες είναι σημαντικό αλλά υπάρχουν διάφορες τιμές, από 30 έως και 100 ευρώ τη συνεδρία. Βέβαια κάποιος ίσως να μην μπορεί να διαθέσει ούτε τα τριάντα ευρώ. Κι εγώ για να πηγαίνω κάτι θυσίασα.

Οκ, σωστά όλα αυτά που γράφεις. Εσύ πιστεύεις ότι έχεις φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να πεις ότι πλέον δεν την χρειάζεσαι την ψυχοθεραπεία; Έχεις φτάσει σε σημείο κορεσμού με τον ψυχοθεραπευτή σου όπου να λες ότι πλέον δεν έχει κάτι άλλο να μου προσφέρει και πως το αντιμετώπισες;

Βέβαια σημασία έχει πόσο καιρό (χρόνια) κάνει κάποιος και πόσες φορές την εβδομάδα...

Φαίνεται οι υπόλοιποι που δεν γράφουν έχουν γίνει καλά και πλέον έχουν φύγει από το φόρουμ....χαχαχα

οταν ξεμεινεις απο χρηματα ................

Σίγουρα το οικονομικά είναι ένα ζήτημα.....αλλά πουθενά και κανένας δεν σου προσυπογράφει ότι τα λεφτά που θα δώσεις θα πιάσουν τόπο.....ακόμα και για τις άλλες ειδικότητες γιατρών ή και σε άλλα επαγγέλματα....

Βλέπεις κάποιος θέλει να κάνει μία επέμβαση, σκάει ένα σωρό λεφτά και κάτι πάει στραβά....ή φωνάζεις τον μάστορα να σου κάνει μια δουλειά και στο τέλος όλα πάνε στραβά....

Αστο αυτό μη το ψάχνεις....ο καθένας από εμάς κάνει τον λογαριασμό του και βλέπει αν αξίζει και με πόσα χρήματα.....

Τα φάρμακα είναι που δεν τελειώνουν ποτέ, θα τα παίρνεις εκτός συγκλονιστικού απροοπτου για μια ζωή. Όπως σωστά έγραψες σε άλλο σημείο η ψυχοθεραπεία δηλ οι συναντήσεις με ψυχολόγο τελειώνουν όταν εσύ καταλάβεις ότι έχεις φτάσει σε σημείο κορεσμού. Στο μεταξύ ο ψυχολόγος, όσο καλός και να ναι, θα σου έχει φάει πολλά λεφτά και κυρίως εξαρχής θα σε έχει ψυχολογήσει δηλ από τις πρώτες συνεδρίες έχει καταλάβει τί βελτίωση μπορείς να δεις και μέχρι που μπορεί να φτάσει η βελτίωση σου. Εμένα για παράδειγμα όταν στην αρχή τον ρώτησα αν από το 10 θα έφτανα στο 1 ή 2 (η ψυχή της παρεάς που λένε), μου είπε γύρω στο 7. Ο ψυχολόγος αφού θα τον πληρώνεις δεν θα σου πει, κάποτε, σταματάμε, διότι έφτασες στον κορεσμό. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβεις από μόνος σου και να πάρεις την πρωτοβουλία να σταματήσεις τη ψυχοθεραπεία από μόνος/η σου. Απ εκει καιπέρα απλά χρησιμοποείς τη μεθοδολογία που σου έμαθε επί καθημερινής και συνεχούς βάσης στη σκέψη και στις πράξεις ώστε να δεις έστω κάποια βελτίωση στις σκέψεις - πράξεις και στη ζωή σου.
Φίλε Mac ξεμένεις από χρήματα για το ψυχολόγο λόγω των χρεώσωεν ανά συνεδρία, κι όχι στα φάρμακα τα οποία χορηγούνται και από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Όποιος έφυγε από το φόρουμ δεν σημαίνει αυτόματα πως έγινε καλά. Απλά μπορεί να βαρέθηκε ή να βρήκε άλλες διαδικτυακές εφαρμογές να ενασχολείτε πχ παιχνίδια, φέις κ.α ή να βρήκε κάποια δουλειά που του τρώει περσσότερο χρόνο και κόπο.
Niels, τα κατάφερες επειδή το θέμα σου προφανώς δεν ήταν τόσο πολύ σοβαρό δηλαδή να έχει ρίζες στην παιδική σου ηλικία και το υπόλοιπο της ζωής σου να είναι συνύπαρξη με ψυχολογικά προβλήματα. Αν πετύχεις καλό ψυχολόγο μπορεί μεν να βελτιωθείς ελάχιστα αλλά θα έχεις την ικανότητα να καταλαβαίνεις το μυαλό σου και το γιατί σκέφτεσαι και πράττεις μ αυτόν τον τρόπο.

[take a break]

έχεις κάνει κάτι να ξεφύγεις;

Πολλά αλλά δεν βοήθησε κάτι , ζω σε κακοποιητικο περιβάλλον , να φύγω δεν έχω την δυνατότητα οπότε άστα και να φύγω πια είμαι πολύ χάλια να ανταπεξερθω και στις καθημερινές ανάγκες μου

[kopela93]

Πολλά αλλά δεν βοήθησε κάτι , ζω σε κακοποιητικο περιβάλλον , να φύγω δεν έχω την δυνατότητα οπότε άστα και να φύγω πια είμαι πολύ χάλια να ανταπεξερθω και στις καθημερινές ανάγκες μου

Σίγουρα δεν υπάρχει τρόπος να φύγεις;
Θα υπάρχει..
Μήπως αν βρεις 1-2 άτομα να σε στηρίξουν θα μπορέσεις και να φύγεις και να αντεπεξέλθεις...

[take a break]

Σίγουρα το οικονομικά είναι ένα ζήτημα.....αλλά πουθενά και κανένας δεν σου προσυπογράφει ότι τα λεφτά που θα δώσεις θα πιάσουν τόπο.....ακόμα και για τις άλλες ειδικότητες γιατρών ή και σε άλλα επαγγέλματα....

Βλέπεις κάποιος θέλει να κάνει μία επέμβαση, σκάει ένα σωρό λεφτά και κάτι πάει στραβά....ή φωνάζεις τον μάστορα να σου κάνει μια δουλειά και στο τέλος όλα πάνε στραβά....

Αστο αυτό μη το ψάχνεις....ο καθένας από εμάς κάνει τον λογαριασμό του και βλέπει αν αξίζει και με πόσα χρήματα.....

Εντούτοις υπάρχουν αποδείξεις πως έγινες καλα στην κλασσικό ιατρικη πχ πριν χρόνια πέρασα άσχημη ωτίτιδα που θεραπεύτηκε πλήρως χαρης στον γιατρό που πήγα Μάλιστα μου έδωσε σταγόνες κτλ.πληρωσα μια επίσκεψη και τις άλλες τρεις φορές που πήγα έβλεπε το αυτι μου δωρεάν ( ένα παράδειγμα σου λέω τώρα). Ο ψυχολόγος θέλει λεφτά συνεχώς σε κάθε επίσκεψη χωρίς να δεις τα πρώτα αποτελέσματα.

[take a break]

Σίγουρα δεν υπάρχει τρόπος να φύγεις;
Θα υπάρχει..
Μήπως αν βρεις 1-2 άτομα να σε στηρίξουν θα μπορέσεις και να φύγεις και να αντεπεξέλθεις...

Κανείς δεν μπορεί να σε στηρίξει , καταρχήν δεν καταλαβαίνουν τι είναι η κατάθλιψη. Ο μόνος που μπορεί είναι ο κρατικός φορέας με προγράμματα και οικονομικά ( το πρώτο και βασικό) ώσπου να σταθείς στα πόδια σου.Δυστυχώς δεν κάνει τίποτα ενώ θα ακολουθήσει τσουνάμι περιπτώσεων σαν και μένα και μετά θα λένε τι γίνεται.

[Niels]

Εντούτοις υπάρχουν αποδείξεις πως έγινες καλα στην κλασσικό ιατρικη πχ πριν χρόνια πέρασα άσχημη ωτίτιδα που θεραπεύτηκε πλήρως χαρης στον γιατρό που πήγα Μάλιστα μου έδωσε σταγόνες κτλ.πληρωσα μια επίσκεψη και τις άλλες τρεις φορές που πήγα έβλεπε το αυτι μου δωρεάν ( ένα παράδειγμα σου λέω τώρα). Ο ψυχολόγος θέλει λεφτά συνεχώς σε κάθε επίσκεψη χωρίς να δεις τα πρώτα αποτελέσματα.

Σε όλα τα πράγματα συμβαίνει αυτό, γονείς στέλνουν τα παιδιά τους φροντιστήριο, δεν τους εγγυάται κάποιος ότι θα πάρουν πτυχίο ξένης γλώσσας ή θα περάσουν στο πανεπιστήμιο, πληρώνεις για την υπηρεσία που παρέχεται.

[Niels]

Τα φάρμακα είναι που δεν τελειώνουν ποτέ, θα τα παίρνεις εκτός συγκλονιστικού απροοπτου για μια ζωή. Όπως σωστά έγραψες σε άλλο σημείο η ψυχοθεραπεία δηλ οι συναντήσεις με ψυχολόγο τελειώνουν όταν εσύ καταλάβεις ότι έχεις φτάσει σε σημείο κορεσμού. Στο μεταξύ ο ψυχολόγος, όσο καλός και να ναι, θα σου έχει φάει πολλά λεφτά και κυρίως εξαρχής θα σε έχει ψυχολογήσει δηλ από τις πρώτες συνεδρίες έχει καταλάβει τί βελτίωση μπορείς να δεις και μέχρι που μπορεί να φτάσει η βελτίωση σου. Εμένα για παράδειγμα όταν στην αρχή τον ρώτησα αν από το 10 θα έφτανα στο 1 ή 2 (η ψυχή της παρεάς που λένε), μου είπε γύρω στο 7. Ο ψυχολόγος αφού θα τον πληρώνεις δεν θα σου πει, κάποτε, σταματάμε, διότι έφτασες στον κορεσμό. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβεις από μόνος σου και να πάρεις την πρωτοβουλία να σταματήσεις τη ψυχοθεραπεία από μόνος/η σου. Απ εκει καιπέρα απλά χρησιμοποείς τη μεθοδολογία που σου έμαθε επί καθημερινής και συνεχούς βάσης στη σκέψη και στις πράξεις ώστε να δεις έστω κάποια βελτίωση στις σκέψεις - πράξεις και στη ζωή σου.
Φίλε Mac ξεμένεις από χρήματα για το ψυχολόγο λόγω των χρεώσωεν ανά συνεδρία, κι όχι στα φάρμακα τα οποία χορηγούνται και από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Όποιος έφυγε από το φόρουμ δεν σημαίνει αυτόματα πως έγινε καλά. Απλά μπορεί να βαρέθηκε ή να βρήκε άλλες διαδικτυακές εφαρμογές να ενασχολείτε πχ παιχνίδια, φέις κ.α ή να βρήκε κάποια δουλειά που του τρώει περσσότερο χρόνο και κόπο.
Niels, τα κατάφερες επειδή το θέμα σου προφανώς δεν ήταν τόσο πολύ σοβαρό δηλαδή να έχει ρίζες στην παιδική σου ηλικία και το υπόλοιπο της ζωής σου να είναι συνύπαρξη με ψυχολογικά προβλήματα. Αν πετύχεις καλό ψυχολόγο μπορεί μεν να βελτιωθείς ελάχιστα αλλά θα έχεις την ικανότητα να καταλαβαίνεις το μυαλό σου και το γιατί σκέφτεσαι και πράττεις μ αυτόν τον τρόπο.

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και είναι δύσκολο να τα βάλεις σε ζυγαριά τα ψυχολογικά προβλήματα. Έχουν ρίζες στην παιδική μου ηλικία τα προβλήματα μου, έκανα πέντε χρόνια θεραπεία την τελευταία φορά, παίρνω αγωγή πολλά χρόνια με διακοπές, κάθε μέρα είναι αγώνας και εφαρμογή όσων μου έδειξε ο θεραπευτής μου, για τον οποίο ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας για την αγωγή ή για το κομμάτι της ψυχοθεραπείας, έχω πολύ θετική άποψη γιατί αισθάνομαι ότι μοιράστηκε μαζί μου τα μυστικά του επαγγέλματος του, σαν να τράβηξε μια κουρτίνα και με άφησε να δω τι κρύβεται από πίσω, ο τρόπος αυτός μου έδωσε πολλά, δεν μου έλεγε κάνε αυτό ή κάνε εκείνο, αλλά το τι υπάρχει πίσω από τα φαινόμενα. Όποιος όμως ψάχνει για μεταμόρφωση θα απογοητευτεί, κανείς θεραπευτής δεν το υπόσχεται αυτό. Το θέμα των χρημάτων είναι και αντικειμενικό, όταν κάποιος δεν έχει δουλειά, ένα σταθερό εισόδημα κλπ, και υποκειμενικό, όταν στην ουσία δεν αποτελεί προτεραιότητα για αυτόν η ψυχοθεραπεία παρά την ύπαρξη ενός μέσου εισοδήματος.

[kopela93]

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και είναι δύσκολο να τα βάλεις σε ζυγαριά τα ψυχολογικά προβλήματα. Έχουν ρίζες στην παιδική μου ηλικία τα προβλήματα μου, έκανα πέντε χρόνια θεραπεία την τελευταία φορά, παίρνω αγωγή πολλά χρόνια με διακοπές, κάθε μέρα είναι αγώνας και εφαρμογή όσων μου έδειξε ο θεραπευτής μου, για τον οποίο ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας για την αγωγή ή για το κομμάτι της ψυχοθεραπείας, έχω πολύ θετική άποψη γιατί αισθάνομαι ότι μοιράστηκε μαζί μου τα μυστικά του επαγγέλματος του, σαν να τράβηξε μια κουρτίνα και με άφησε να δω τι κρύβεται από πίσω, ο τρόπος αυτός μου έδωσε πολλά, δεν μου έλεγε κάνε αυτό ή κάνε εκείνο, αλλά το τι υπάρχει πίσω από τα φαινόμενα. Όποιος όμως ψάχνει για μεταμόρφωση θα απογοητευτεί, κανείς θεραπευτής δεν το υπόσχεται αυτό. Το θέμα των χρημάτων είναι και αντικειμενικό, όταν κάποιος δεν έχει δουλειά, ένα σταθερό εισόδημα κλπ, και υποκειμενικό, όταν στην ουσία δεν αποτελεί προτεραιότητα για αυτόν η ψυχοθεραπεία παρά την ύπαρξη ενός μέσου εισοδήματος.

Περίπου τι υπάρχει πίσω από την κουρτίνα;

[take a break]

Eχεις και μια ύλη συγκεκριμένη να διαβάσεις , εξετάσεις και ατομική προσπάθεια άσε που οι καθηγητές και οι φροντιστές ξέρουν τις δυνατότητές κάθε παιδιού. Εσύ πιστεύεις πως δεν ξέρουν;
Δεν θέλω να πλατιασω , δεν έχω ακόμα διάγνωση τι έχω, κάθε ψυχίατρος και μια διαφορετική διάγνωση και άλλη θεραπεία. Άλλος κατάθλιψη, άλλος βαριά κατάθλιψη, άλλος γενικευμένη αγχωδης διαταραχή χωρίς κατάθλιψη, άλλος καταναγκαστικες σκέψεις δηλ.ψυχαναγκαστικη διαταραχή έλα πες μου εσύ τωρα τι ακριβώς έχω.

[EmaFil]

Στο μεταξύ ο ψυχολόγος, όσο καλός και να ναι, θα σου έχει φάει πολλά λεφτά και κυρίως εξαρχής θα σε έχει ψυχολογήσει δηλ από τις πρώτες συνεδρίες έχει καταλάβει τί βελτίωση μπορείς να δεις και μέχρι που μπορεί να φτάσει η βελτίωση σου. Εμένα για παράδειγμα όταν στην αρχή τον ρώτησα αν από το 10 θα έφτανα στο 1 ή 2 (η ψυχή της παρεάς που λένε), μου είπε γύρω στο 7.

Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν ήταν σωστό αυτό που λες ότι έγινε....δλδ ρώτησες τον ψυχολόγο σου και σου είπε τι περιθώρια βελτίωσης έχεις....νομίζω ότι ήταν αντιεπαγγελματικό.....πιστε� �ω θα έπρεπε να απαντήσει διαφορετικά σε αυτή την ερώτηση

Ο ψυχολόγος αφού θα τον πληρώνεις δεν θα σου πει, κάποτε, σταματάμε, διότι έφτασες στον κορεσμό . Αυτό θα πρέπει να το καταλάβεις από μόνος σου και να πάρεις την πρωτοβουλία να σταματήσεις τη ψυχοθεραπεία από μόνος/η σου. Απ εκει και πέρα απλά χρησιμοποείς τη μεθοδολογία που σου έμαθε επί καθημερινής και συνεχούς βάσης στη σκέψη και στις πράξεις ώστε να δεις έστω κάποια βελτίωση στις σκέψεις - πράξεις και στη ζωή σου.

Εγώ πάλι έχω ακούσει περίπτωση που ο θεραπευτής να ρωτάει αν θέλει να σταματήσει ο άλλος.....εξαίρεση...; τι να πω;! Ειλικρινής; Μπορεί.

[EmaFil]

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και είναι δύσκολο να τα βάλεις σε ζυγαριά τα ψυχολογικά προβλήματα. Έχουν ρίζες στην παιδική μου ηλικία τα προβλήματα μου, έκανα πέντε χρόνια θεραπεία την τελευταία φορά, παίρνω αγωγή πολλά χρόνια με διακοπές, κάθε μέρα είναι αγώνας και εφαρμογή όσων μου έδειξε ο θεραπευτής μου, για τον οποίο ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας για την αγωγή ή για το κομμάτι της ψυχοθεραπείας, έχω πολύ θετική άποψη γιατί αισθάνομαι ότι μοιράστηκε μαζί μου τα μυστικά του επαγγέλματος του, σαν να τράβηξε μια κουρτίνα και με άφησε να δω τι κρύβεται από πίσω, ο τρόπος αυτός μου έδωσε πολλά, δεν μου έλεγε κάνε αυτό ή κάνε εκείνο, αλλά το τι υπάρχει πίσω από τα φαινόμενα. Όποιος όμως ψάχνει για μεταμόρφωση θα απογοητευτεί, κανείς θεραπευτής δεν το υπόσχεται αυτό. Το θέμα των χρημάτων είναι και αντικειμενικό, όταν κάποιος δεν έχει δουλειά, ένα σταθερό εισόδημα κλπ, και υποκειμενικό, όταν στην ουσία δεν αποτελεί προτεραιότητα για αυτόν η ψυχοθεραπεία παρά την ύπαρξη ενός μέσου εισοδήματος.

Σωστά αυτά που γράφεις και θα συμφωνήσω. Πάντως πιστεύω ότι το πιο δύσκολο δεν είναι να σου δείξει ο θεραπευτής τι κρύβεται αλλά να μπορέσεις εσύ ο ίδιος να εφαρμόσεις στην πράξη αυτά που λέτε στις συνεδρίες.

Όταν η εφαρμογή στην πράξη χωλαίνει πιστεύεις ότι έχει να κάνει με τον θεραπευτή, με τον θεραπευόμενο ή και με τους δύο;

[Niels]

Eχεις και μια ύλη συγκεκριμένη να διαβάσεις , εξετάσεις και ατομική προσπάθεια άσε που οι καθηγητές και οι φροντιστές ξέρουν τις δυνατότητές κάθε παιδιού. Εσύ πιστεύεις πως δεν ξέρουν;
Δεν θέλω να πλατιασω , δεν έχω ακόμα διάγνωση τι έχω, κάθε ψυχίατρος και μια διαφορετική διάγνωση και άλλη θεραπεία. Άλλος κατάθλιψη, άλλος βαριά κατάθλιψη, άλλος γενικευμένη αγχωδης διαταραχή χωρίς κατάθλιψη, άλλος καταναγκαστικες σκέψεις δηλ.ψυχαναγκαστικη διαταραχή έλα πες μου εσύ τωρα τι ακριβώς έχω.

Και στην ψυχοθεραπεία χρειάζεται ατομική προσπάθεια, όχι μόνο για να κατανοήσεις τι σου συμβαίνει αλλά για να πας απ' τη θεωρία στην πράξη. Η διάγνωση είναι μια ρευστή διαδικασία, είναι υπερεκτιμημένη από τους ασθενείς. Το μόνο που αρκεί είναι η αγωγή να κινείται στο φάσμα της πάθησης, από κει και πέρα είναι θέμα προτίμησης του γιατρού τι θα προτείνει και γιατί και σε συμφωνία με τον ασθενή. Στο ζήτημα της ψυχοθεραπείας η διάγνωση είναι μια ταμπέλα που δημιουργεί εμπόδια, οι σωστοί θεραπευτές την αποφεύγουν.

[Niels]

Σωστά αυτά που γράφεις και θα συμφωνήσω. Πάντως πιστεύω ότι το πιο δύσκολο δεν είναι να σου δείξει ο θεραπευτής τι κρύβεται αλλά να μπορέσεις εσύ ο ίδιος να εφαρμόσεις στην πράξη αυτά που λέτε στις συνεδρίες.

Όταν η εφαρμογή στην πράξη χωλαίνει πιστεύεις ότι έχει να κάνει με τον θεραπευτή, με τον θεραπευόμενο ή και με τους δύο;

Δυστυχώς παντού κρύβονται δυσκολίες. Όλα μετράνε, από το αν είμαστε ακριβείς στα ραντεβού ή έχουμε την τάση να ακυρώνουμε ή αργούμε στα ραντεβού (οι λεπτομέρειες δείχνουν τον βαθμό δέσμευσης ή το πόσο επενδύουμε) ή ο θεραπευτής είναι περισσότερο παρεμβατικός απ'όσο αντέχεις ή αν είναι και ψυχίατρος μπορεί να διαφωνείς για την αγωγή και να επηρεάσει την ψυχοθεραπεία η διαφωνία αυτή, μπορεί να μην καταλαβαίνεις τι εννοεί ο θεραπευτής (μου τύχαινε να καταλάβω αφού είχα φύγει από το γραφείο του). Επίσης είναι πιο σύνθετο από ο,τι φαίνεται το πέρασμα από την θεωρία στην πράξη. Πολλές φορές η πραγματικότητα σε σχέση με την αντίληψη που έχουμε για την πραγματικότητα δεν συμβαδίζει. Εγώ μπορεί να είχα προχωρήσει αρκετά αλλά αισθανομουν στάσιμος. Αυτό έχει να κάνει με μένα, με την τάση να θέλω να φαντάζομαι τον εαυτό μου με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Δεν είναι παθητικό, δεν αρκεί να σου δείξει, πρέπει να μπορείς να δεις, κι αυτό δεν είναι μόνο αντιληπτική ικανότητα, νοητική, αλλά και συναισθηματική. Όταν θα είσαι έτοιμος θα τα εφαρμόσεις, όταν το κάνεις εν είδει συνταγής δεν δουλεύει. Πιέζεις τον εαυτό σου, πράγματα και καταστάσεις. Γενικά στην ψυχοθεραπεία υπάρχει ένα φαινόμενο που λέγεται αντίσταση στην θεραπεία, εξαρτάται και από το πόσο έντονο θα είναι.

[Niels]

Περίπου τι υπάρχει πίσω από την κουρτίνα;

Κάθε θεραπεία και διαφορετική κουρτίνα.

[Niels]

Τα φάρμακα είναι που δεν τελειώνουν ποτέ, θα τα παίρνεις εκτός συγκλονιστικού απροοπτου για μια ζωή. Όπως σωστά έγραψες σε άλλο σημείο η ψυχοθεραπεία δηλ οι συναντήσεις με ψυχολόγο τελειώνουν όταν εσύ καταλάβεις ότι έχεις φτάσει σε σημείο κορεσμού. Στο μεταξύ ο ψυχολόγος, όσο καλός και να ναι, θα σου έχει φάει πολλά λεφτά και κυρίως εξαρχής θα σε έχει ψυχολογήσει δηλ από τις πρώτες συνεδρίες έχει καταλάβει τί βελτίωση μπορείς να δεις και μέχρι που μπορεί να φτάσει η βελτίωση σου. Εμένα για παράδειγμα όταν στην αρχή τον ρώτησα αν από το 10 θα έφτανα στο 1 ή 2 (η ψυχή της παρεάς που λένε), μου είπε γύρω στο 7. Ο ψυχολόγος αφού θα τον πληρώνεις δεν θα σου πει, κάποτε, σταματάμε, διότι έφτασες στον κορεσμό. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβεις από μόνος σου και να πάρεις την πρωτοβουλία να σταματήσεις τη ψυχοθεραπεία από μόνος/η σου. Απ εκει καιπέρα απλά χρησιμοποείς τη μεθοδολογία που σου έμαθε επί καθημερινής και συνεχούς βάσης στη σκέψη και στις πράξεις ώστε να δεις έστω κάποια βελτίωση στις σκέψεις - πράξεις και στη ζωή σου.
Φίλε Mac ξεμένεις από χρήματα για το ψυχολόγο λόγω των χρεώσωεν ανά συνεδρία, κι όχι στα φάρμακα τα οποία χορηγούνται και από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Όποιος έφυγε από το φόρουμ δεν σημαίνει αυτόματα πως έγινε καλά. Απλά μπορεί να βαρέθηκε ή να βρήκε άλλες διαδικτυακές εφαρμογές να ενασχολείτε πχ παιχνίδια, φέις κ.α ή να βρήκε κάποια δουλειά που του τρώει περσσότερο χρόνο και κόπο.
Niels, τα κατάφερες επειδή το θέμα σου προφανώς δεν ήταν τόσο πολύ σοβαρό δηλαδή να έχει ρίζες στην παιδική σου ηλικία και το υπόλοιπο της ζωής σου να είναι συνύπαρξη με ψυχολογικά προβλήματα. Αν πετύχεις καλό ψυχολόγο μπορεί μεν να βελτιωθείς ελάχιστα αλλά θα έχεις την ικανότητα να καταλαβαίνεις το μυαλό σου και το γιατί σκέφτεσαι και πράττεις μ αυτόν τον τρόπο.

Για αυτό το τελευταίο και μόνο, δηλαδή την αυτογνωσία, αξίζει η θεραπεία. Γιατί λες ότι τρώει λεφτά ο ψυχολόγος; Επάγγελμα είναι, δεν θα πληρώνεται; Θεωρείς ότι μας εξαπατούν;