Αίσθημα ενοχής
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 55
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    7

    Αίσθημα ενοχής

    Καλησπέρα σας. Αποφάσισα να γράψω με την ελπίδα ότι έστω κ ένας ακόμη άνθρωπος βιώνει την καθημερινότητά του τόσο βασανιστικά όσο εγώ, ωστόσο έχει καταφέρει να τη "διαχείριζεται" με έναν τρόπο που του επιτρέπει να είναι δημιουργικός (ή, εν πάση περιπτώσει, λειτουργικός).
    Από τότε, λοιπόν, που θυμάμαι τον εαυτό μου, κουβαλώ μέσα μου ένα "μαύρο σύννεφο" που μου απομυζεί όλες τις δυνάμεις. Πρόκειται για ένα κράμα από τα εξής συναισθήματα: θλίψη, άγχος, απογοήτευση και κυρίως ΕΝΟΧΗ. Δεν ανακουφίζομαι ΠΟΤΕ από αυτό το βάρος. Διακυμάνσεις σημειώνονται μόνο στην κλίμακα του πόνου. Δεν αναζητώ ιατρική βοήθεια, γιατί το έχω ήδη κάνει χωρίς αποτελέσματα. Θέλω μόνο να μου γράψει κάποιος αν ζει παρόμοια. Αν νιώθει συνεχώς ότι αναπνέει σε θάλαμο αερίων. Ότι τρέχει με αλυσίδες στα πόδια. Ο πόνος μου είναι σωματοποιημένος κ ακριβώς εντοπισμένος στο κέντρος του στήθους μου.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Location
    Aθηνα
    Posts
    1,334
    Την ενοχή τη αισθάνεσαι για συγκεκριμένο λόγο;

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2008
    Posts
    2,541
    Ορεστεια

    θα ελεγε κανεις οτι υποφερεις πολυ

    και γω θα ελεγα οτι υποφερω πολυ

    ποια ειναι πιο μεγαλα τα ψυχολογικα η τα οικονομικα μου προβληματα

    τα ψυχολογικα

    βεβαια δεν ξερω αν υπαρχουν ανθρωποι που δεν υποφερουν καθολου

    δεν ξερω

    εγω παντως υποφερω πολυ


    εσυ βιωνεις πολλες ενοχες?

    λογω συγκεκριμενων βιωματων?

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2008
    Posts
    2,541
    επισης καλησπερα!

    και καλωσορισες ξεχασα να σου πω!

    sorry ...

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2008
    Posts
    2,541
    μιλας για δημιουργικοτητα

    και γω αναρωτιεμαι τουτες τις μερες

    θα θελα τοσο να ειμαι δημιουγικη

    αλλα με σαραντα κιλα αναποφασιστικοτητα

    και πενηντα αλλα τοσα ανασφαλεια

    φεξε μου και γλιστρησα

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Location
    Aθηνα
    Posts
    1,334
    Πιστεύω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει προβλήματα.Υπάρχουν οοκογένειες που σχετικά κυλούν όλα με την σειρά τους ζουν ήρεμα έναι μια χαρά τα παιδιά τους έχουν βιώσει και απωλειες αγαπημένων προσώπων γονείς ,αδέλφια,αλλά εκείνο που δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένες οικογένειες ή και σε ορισμένους ανθρώπους τυχαίνουν τα πιο σπάνια και δεν υπάρχει περίοδος στην ζωή τους που να μην έχουν κάποιο πρόβλημα.Γιατί δεν προλαβαίνεις να πεις δόξα τώ Θεώ παναγιά βοήθα.Αυτό τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα υγείας κάθε φορά και κάτι καινούργιο και σπάνιο γιατί;αισθάνεσαι σαν να κινεί κάποιος τα νήματα της ζωής σου.Γιατί να νιώθεις ενοχές για πράγματα που δεν φταίς;

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    εμενα μου εκανε εντυπωση το \"απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου\"
    συνεβαινε κατι γυρω σου απο τοτε που θυμασαι τον εαυτο σου που σου προκαλουσε αγχος και ενοχες η ηταν ολα ωραια και καλα, αλλα εσυ για εναν ανεξηγητο λογο αισθανοσουν ολα αυτα που μας περιγραφεις, απο τοτε μεχρι τωρα?

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    7
    Πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είναι οι αντικειμενικές διαστάσεις που κάνουν το πρόβλημα, αλλά η ένταση με την οποία το βιώνεις. Δηλαδή, κάποιος μπορεί να χάσει αγαπημένο του πρόσωπο και να το ξεπεράσει μετά από κάποιες εβδομάδες κ άλλος απλώς να δεχθεί φραστική επίθεση κ να χάσει τον ύπνο του για μήνες. Όπως το σώμα, έτσι κ η ψυχή διαθέτει δικό της ανοσοποιητικό σύστημα και της δικής μου είναι πολύ εξασθενημένο. Νιώθω τύψεις για το παραμικρό. Για πράγματα που είπα ή δεν είπα, που σκέφτηκα ή δεν σκέφτηκα, που έκανα ή δεν έκανα. Ακόμα κ για τη δολοφονία του Κέννεντυ αν με κατηγορήσει κάποιος, θα με βάλει στη διαδικασία να απολογηθώ...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    πως ξεκινησε αυτο να σου συμβαινει? το εχεις εντοπισει?
    ησουν ενα υπερευαισθητο παιδακι κλεισμενο στον εαυτο του που τα επαιρνε ολα τοσο βαρια οπως μας λες?
    η συνεβαινε κατι στο περιβαλλον σου που σε ταραζε και σου προκαλουσε ενοχες?

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    γιατι αποκλειεις οτι ξεμπερδεψες με την ιατρικη βοηθεια και οτι δεν θα επιχειρησεις κατι αλλο στο μελλον?η καταθλιψη ξερεις αντιμετωπιζεται με τα καταλληλα μεσα.ισως με συνδυασμο προσεγγισεων [φαρμακοθεραπεια+ψυχοθεραπ� �ια] αλλοι παλι χρειαζονται μονο ψυχοθεραπεια..γιατι το λες αυτο?απο μονη σου σαν να αυτοκαταδικαζεσαι στο τελμα !
    Dum spiro spero (?)

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    7
    Πίστεψέ με. Έχω δοκιμάσει πέρι τα 10 διαφορετικά φάρμακα κ έχω παρακολουθηθεί κατά καιρούς από διάφορους γιατρούς. Τίποτα δεν κατάφερε να αγγίξει τον πυρήνα μου. Ήταν οι παρενέργειες μόνο των φαρμάκων(κυρίως υπνηλία κ αδυναμία έκφρασης της λύπης με δάκρυα) που σαν παυσίπονα καταπράυναν για λίγο τον πόνο, αλλά δεν ξερίζωναν το πρόβλημα

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    μα τα φαρμακα καλη μου αντιμετωπιζουν μονο τα συμπτωματα.
    δεν ειναι θεραπεια...ψυχοθεραπεια δοκιμασες ποτε να κανεις? να μιλησεις για ολα αυτα που σου συμβαινουν σε εναν θεραπευτη?

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    7
    Και βέβαια, αλλά δεν βοηθήθηκα. Έχω μάθει να ζω έτσι

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    ποσο προσπαθησες? μια φορα?πολλες?για ποιον λογο σταματησες?

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    Originally posted by Ορέστεια
    Έχω μάθει να ζω έτσι
    Ορεστεια καλως ήρθες

    Διαβάζοντας το μνμ σου, καταλαβα πώς η ενοχη στην οποια αναφερεσαι ειναι μια προικα που σου φορτωσαν. Ασυνειδητα ή οχι....Αυτη τη σκεψη εκανα, εχοντας επικεντρωθει στο \"απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου\". Στην συνεχεια γραφεις \"εχω μαθει να ζω ετσι\".

    Απο προσωπικη εμπειρια αισθανομαι πώς η συνηθεια μπορει να ειναι ενας δυσκολος αντιπαλος μας στην προσπάθεια μας για αλλαγη. Ή για ιαση....Ο τροπος που μαθαινουμε να ζουμε, οσο ασχημος κ σκοτεινος κ αν ειναι μας παρεχει μια (ψευδη εστω) ασφαλεια. Ξερουμε πώς ήταν, πώς ειναι...Δεν ξερουμε το \"αν ηταν αλλιως\" κι αυτο συνηθως μας κραταει δεσμιους μιας ασχημης, βαριας καθημερινοτητας. Το οτι το βαρος σου εχει σωματοποιηθει ειναι μια ακομα αποδειξη, πώς το σωμα σου σου ζητα να αλλαξεις οτι σε βαραινει.

    Κατα τη γνωμη μου, η προσπάθεια για μια ισορροπια που ειναι εφικτη, αξιζει οσο τπτ αλλο....

    Ελπιζω να βρεις τη δυναμη να συνεχισεις την προσπάθεια που αφησες....

    Κ πάλι καλως ήρθες
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •