Άγχος και δουλειά γίνεται; Έχουμε μέλλον;

[Macgyver]

@player προσοχη μεγαλη με τα ζαναξ , οπως λει κι iwsif , βρισκεσαι εθισμενος πριν καν το καταλαβεις , μιλω εξ ιδιας πειρας .....

[keep_walking]

Εγω ειμαι επιπεδου μεταπτυχιακου και ακομα μαθαινω πραγματα κυριολεκτικα ασταματητα και δεν πληρωνω απολυτως τιποτα. Ειμαστε στην εποχη του διαδικτυου που η γνωση προσφερεται απλοχερα ακομα και σαν ανταλλαγη να δεις μια διαφημιση ή να του πεις του αλλου μια καλη κουβεντα.
Σαφως τα ψυχολογικα προβληματα μπορουν να σε κρατησουν πισω, εμενα με κρατανε και με κρατησαν. Θελει και λιγο θρασος οπως μου ειπε ενα εκπληκτος με τα προσοντα μου.
Προσωπικα παιρνω αναπηρικη συνταξη, αλλα θα την κοψω σε μερικους μηνες που θα εισερθω δυναμικα στο χωρο εργασιας, αλλιως απλα δεν υπαρχει μελλον. Ειμαστε Ελλαδα και το κρατος προνοιας προσφερει τοσα που δεν φτανουν ουτε για να τραφεις, αφαιρωντας και οιανδηποτε πολυτελεια.

[Sonia]

Κατάλαβα τι εννοείς , αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το κάνω αυτό μου φαίνεται ακατόρθωτο. ίσως άμα αύξανα και άλλο το ζαναξ , αλλά πρέπει να το συζητήσω με τον ψυχίατρο μου.

Σου φαίνεται ακατόρθωτο αλλά δεν είναι και μπορείς να το κάνεις. Τόσα χρόνια το "Δεν μπορώ" και η άρνηση σε έφεραν ως εδώ. Αν συνεχίσεις με αυτό το σκεπτικό τι περιμένεις να αλλάξει; Καλή η ανάλυση και η ψυχανάλυση και οι συζητήσεις, αλλά από κάποιο σημείο και μετά πρέπει να αφήσεις τις πολλές θεωρίες και να περάσεις στην πράξη. Αλλιώς σε 50 χρόνια τα ίδια και χειρότερα θα έρχεσαι να γράφεις εδώ και εσύ και όλοι αυτοί που γράφουν κατά καιρούς σκέψεις σκέψεις σκέψεις και τίποτα πρακτικό. Να λες μπορώ ή θα δοκιμάσω να δω αν μπορώ. Μην προκαταβάλεις το τι θα γίνει. Έτσι δεν πάμε πουθενά.

[Niels]

Καλησπέρα,
Εννοείς ιδιωτική σχολή; Δυστυχώς θέλει πολλά χρήματα και θα μου ήταν δύσκολο να πάω.Βεβαια εάν είχα τα χρήματα θα το σκεφτόμουν και θ πίεζα τον εαυτό μου ίσως να πάει.
Ένας από τους λόγους που προσπαθώ να βρω δουλειά είναι κ αυτός δλδ άμα ένιωθα λίγο καλύτερα να έβρισκα μια ιδιωτική σχολή.

Δυστυχώς δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να πάω σε καμία δουλειά. Ακόμα κ εκεί που είχα στείλει βιογραφικά δεν θα με έπαιρναν στην συνέντευξη γιατί έχω τόσο άγχος κ φόβο που θα το καταλάβαιναν αμέσως.

Εσύ αλήθεια πώς κατάφερες με κρίσεις πανικού κ άγχους κ έπιασες δουλειά; Ήταν μόνο την πρώτη μέρα δύσκολα η κράτησε καιρό; Σε βοήθησε με το άγχος η δουλειά; Έπαιρνες κάποια αγωγή ενώ πήγαινες;

Νομίζεις ότι θα είσαι ο μόνος με άγχος στη συνέντευξη ή ότι αυτοί δεν αναμένουν ότι κάποιοι θα έχουν άγχος; Ξέρεις πόσες φορές είχα έντονο άγχος είτε σε συνέντευξη, είτε σε παρουσίαση, σε ομιλία, σε ραντεβού κλπ; Από τρέμουλο της φωνής μέχρι και εγώ δεν ξέρω τι. Είναι αγώνας η ζωή, πρέπει να παλέψουμε. Κι εσύ έχεις δυνάμεις, όλοι έχουμε, αλλά φοβάσαι υπερβολικά.

[ladybird12]

Μπορείς νά κάνεις το εξής.
Υπάρχουν δημόσια ιεκ (δες αν είναι ενεργή περίοδος αιτήσεων ακόμα) σε κάτι που θά σε ενδιέφερε. Εκεί μαθαίνουν όλοι. Κανείς δεν ξέρει κάτι από πρίν. Όλοι άσχετοι θά είστε οπότε τί άγχος νά υπάρχει για αυτό. Όλοι θά μαθαίνετε. Μετά θά κάνεις πρακτική και θα πληρώνεσαι. Αυτό θά γίνει μετά από δύο χρόνια όμως.

Μπορείς νά παίρνεις μέρος σε προκηρύξεις δημοσίου μέσω ΟΑΕΔ. Μπορείς νά φτιάξεις τήν καρτέλα των στοιχείων σού στον ΟΑΕΔ βάζοντας αυτά που σε ενδιαφέρουν καί θά σέ καλέσουν για δουλειά όταν υπάρξει.

Καί μένα Με αγχωνουν οι συνεντεύξεις ότι πρέπει νά αποδείξω κάτι ποια είμαι. Αλλά όσο μπαίνεις μαθαίνεις.

Επίσης Με άγχος ναι θεωρώ πως πρέπει νά δουλεύουμε καί όχι νά νιώθουμε "ανήμποροι". Κάνουμε μία δουλειαα προσφέρουμε τό χρόνο μας τίς υπηρεσίες μας για νά πληρωθούμε καί νά έχουμε να τρώμε.δες τό από άλλη πλευρά τό ζήτημα δουλειάς για νά χαλαρώσεις

[Player]

Εγώ από πολύ νέα έπαθα την πρώτη κρίση πανικού, προφανώς δεν ήξερα καν τι ήταν τότε, διάφορα συμπτώματα άγχους κλπ, όμως ποτέ έως τώρα δεν έχω πάρει αγωγή, εντάξει προφανώς τώρα μετά από 100 χρόνια σπάνια να πάθω κρίση πανικού, όμως μπορεί να πάθω τρελή ταχυκαρδία ξέρω γω η οτιδήποτε άλλο, οκ θα πάω σε γιατρό εννοείται να με εξετάσει , όμως αν ο γιατρός μου πει ότι δεν είναι κάτι σοβαρό θα το βγάλω από το μυαλό μου
Ολη μου τη ζωή εργάζομαι σε απαιτητικές δουλειές, έχω οικογένεια κ γενικά είμαι ενεργό μέλος της κοινωνιας, όλα αυτά τα έχω καταφέρει όμως ζοριζοντας τον εαυτό μου, για να μην πάω στη δουλειά μου πρέπει να βρίσκομαι σε ημιλιποθυμη κατάσταση, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις πηγαίνω!
Στην περίπτωση σου τώρα, πας άμεσα κ κάνεις αίτηση σε δημόσιο ΙΕΚ, παίζει τώρα να προλαβαίνεις, δεν πληρώνεις ούτε ευρώ,αρκει να σε πάρουν, προφανώς δεν κοιτάς να είσαι δίπλα στο σπίτι σου, πας οπουδήποτε , τα δημόσια ΙΕΚ λειτουργούν απογεύματα , οπότε τα πρωινά ακόμη κ αν σε πάρουν τα έχεις ελεύθερα, προφανώς λοιπόν δε χάνεις καιρό κ ψάχνεις ολη μέρα θέσεις εργασίας, σέρνεις κάθε μέρα το αγχωμεβο σου κορμί σε συνεντεύξεις, κ πας ακόμη κ εάν δεν πρόκειται για την ευκαιρία της ζωής σου, ακόμη κ αν είναι λίγα τα χρήματα, ακόμη ακόμη ακόμη...σου φαίνονται παράλογα αυτά που σου λέω? Δεν είναι όμως! Γίνονται!

Θα ψάξω να δω τι ειδικότητες έχει το δημόσιο ΙΕΚ και άμα είναι δωρεάν κ έχει κάτι που μου αρέσει θα το δηλώσω, αλλά θα έχει επαγγελματική αποκατάσταση σε περίπτωση που καταφέρω και πάω;

[Player]

Καλο θα ηταν να το ξανασκεφτεις πριν αυξήσεις το ζαναξ! Η χρήση του πέραν των δυο μηνών προκαλεί εθισμό καθως πρόκειται για ναρκωτι, το γνωρίζουν αυτο οι ψυχίατροι αλλα κανουν τα στραβά ματια και ετσι εθιζουν πολλους πριν καν το καταλάβουν. Μπορεις να δεις και κατι εναλλακτικό οπως συμπληρώματα διατροφής για το αγχος οπως rhodiolai rosea, aswaganda , l-theanine , γλυκινικό μαγνήσιο κ.α.

Φίλε διάβασα το μήνυμα σου μαζί με δύο τριών άλλων παιδιών εδώ του φόρουμ και αποφάσισα να μειώσω το ζαναξ στο 0,50 , αλλά νιώθω μια ατονία κ ένα άγχος θα προσπαθήσω να το κρατήσω κ για τις επόμενες ημέρες έτσι κ βλέποντας κ κάνοντας.
Αυτά που γράφεις βοηθάνε; Είναι φυτικά;

[Player]

@player προσοχη μεγαλη με τα ζαναξ , οπως λει κι iwsif , βρισκεσαι εθισμενος πριν καν το καταλαβεις , μιλω εξ ιδιας πειρας .....

Έχω εθιστεί ήδη αφού όταν βγαίνω έξω παίρνω πάντα μαζί μου κ ένα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Για τα φριζιουμ ισχύει το ίδιο γιατί μου εδώσε και πόσα κουτιά φριζιουμ για να τα έχω σε περίπτωση αναγκης που μου τελειώσουν τα ξαναξ να πάρω από αυτά.
Τι λες; Να δοκιμάσω κάνα φριζιουμ; Είναι καλα;

[Player]

Εγω ειμαι επιπεδου μεταπτυχιακου και ακομα μαθαινω πραγματα κυριολεκτικα ασταματητα και δεν πληρωνω απολυτως τιποτα. Ειμαστε στην εποχη του διαδικτυου που η γνωση προσφερεται απλοχερα ακομα και σαν ανταλλαγη να δεις μια διαφημιση ή να του πεις του αλλου μια καλη κουβεντα.
Σαφως τα ψυχολογικα προβληματα μπορουν να σε κρατησουν πισω, εμενα με κρατανε και με κρατησαν. Θελει και λιγο θρασος οπως μου ειπε ενα εκπληκτος με τα προσοντα μου.
Προσωπικα παιρνω αναπηρικη συνταξη, αλλα θα την κοψω σε μερικους μηνες που θα εισερθω δυναμικα στο χωρο εργασιας, αλλιως απλα δεν υπαρχει μελλον. Ειμαστε Ελλαδα και το κρατος προνοιας προσφερει τοσα που δεν φτανουν ουτε για να τραφεις, αφαιρωντας και οιανδηποτε πολυτελεια.

Καλησπέρα κιπ,
Από πόσο ετών παίρνεις αναπηρική σύνταξη κ πόσο είσαι τώρα που θα την κόψεις και θα αρχίσεις δουλειά; Εάν θες βέβαια απαντάς.
Και βέβαια πώς κατάφερες να προετοιμαστείς; Σε βοήθησε κάποιος; Ψυχοθεραπεία ίσως;

[Player]

Σου φαίνεται ακατόρθωτο αλλά δεν είναι και μπορείς να το κάνεις. Τόσα χρόνια το "Δεν μπορώ" και η άρνηση σε έφεραν ως εδώ. Αν συνεχίσεις με αυτό το σκεπτικό τι περιμένεις να αλλάξει; Καλή η ανάλυση και η ψυχανάλυση και οι συζητήσεις, αλλά από κάποιο σημείο και μετά πρέπει να αφήσεις τις πολλές θεωρίες και να περάσεις στην πράξη. Αλλιώς σε 50 χρόνια τα ίδια και χειρότερα θα έρχεσαι να γράφεις εδώ και εσύ και όλοι αυτοί που γράφουν κατά καιρούς σκέψεις σκέψεις σκέψεις και τίποτα πρακτικό. Να λες μπορώ ή θα δοκιμάσω να δω αν μπορώ. Μην προκαταβάλεις το τι θα γίνει. Έτσι δεν πάμε πουθενά.

Το θέμα είναι ότι για να γίνει η αρχή ίσως χρειαστώ λίγη ψυχοθεραπεία να μου μάθει δύο τρεις μηχανισμούς, ώστε να ανταπεξέλθω όταν έρθει η ώρα , τώρα εντελώς απροετοίμαστος πιστεύεις θα πετύχει;
Σε ευχαριστώ πάντως για την ενθάρρυνση.

[Player]

Νομίζεις ότι θα είσαι ο μόνος με άγχος στη συνέντευξη ή ότι αυτοί δεν αναμένουν ότι κάποιοι θα έχουν άγχος; Ξέρεις πόσες φορές είχα έντονο άγχος είτε σε συνέντευξη, είτε σε παρουσίαση, σε ομιλία, σε ραντεβού κλπ; Από τρέμουλο της φωνής μέχρι και εγώ δεν ξέρω τι. Είναι αγώνας η ζωή, πρέπει να παλέψουμε. Κι εσύ έχεις δυνάμεις, όλοι έχουμε, αλλά φοβάσαι υπερβολικά.

Άμα είχα δουλέψει πριν πάθω ότι έπαθα ίσως να μην είχα αναπτύξει φοβία στον συγκεκριμένο τομέα.
Εσύ πως ανταπεξέλθεις στην πρώτη σου συνέντευξη και δουλειά; Είχες πάρει ζαναξ;

[Player]

Μπορείς νά κάνεις το εξής.
Υπάρχουν δημόσια ιεκ (δες αν είναι ενεργή περίοδος αιτήσεων ακόμα) σε κάτι που θά σε ενδιέφερε. Εκεί μαθαίνουν όλοι. Κανείς δεν ξέρει κάτι από πρίν. Όλοι άσχετοι θά είστε οπότε τί άγχος νά υπάρχει για αυτό. Όλοι θά μαθαίνετε. Μετά θά κάνεις πρακτική και θα πληρώνεσαι. Αυτό θά γίνει μετά από δύο χρόνια όμως.

Μπορείς νά παίρνεις μέρος σε προκηρύξεις δημοσίου μέσω ΟΑΕΔ. Μπορείς νά φτιάξεις τήν καρτέλα των στοιχείων σού στον ΟΑΕΔ βάζοντας αυτά που σε ενδιαφέρουν καί θά σέ καλέσουν για δουλειά όταν υπάρξει.

Καί μένα Με αγχωνουν οι συνεντεύξεις ότι πρέπει νά αποδείξω κάτι ποια είμαι. Αλλά όσο μπαίνεις μαθαίνεις.

Επίσης Με άγχος ναι θεωρώ πως πρέπει νά δουλεύουμε καί όχι νά νιώθουμε "ανήμποροι". Κάνουμε μία δουλειαα προσφέρουμε τό χρόνο μας τίς υπηρεσίες μας για νά πληρωθούμε καί νά έχουμε να τρώμε.δες τό από άλλη πλευρά τό ζήτημα δουλειάς για νά χαλαρώσεις

Αν δεν κάνω λάθος τα δημόσια ΙΕΚ δέχονται αιτήσεις κ Φεβρουάριο η κάνω λάθος;

Ναι θα με καλέσουν για δουλειά από ΟΑΕΔ αλλά πώς θα τα καταφέρω να πάω; Εδώ τρω και μόνο στην ιδεα

[Sonia]

Το θέμα είναι ότι για να γίνει η αρχή ίσως χρειαστώ λίγη ψυχοθεραπεία να μου μάθει δύο τρεις μηχανισμούς, ώστε να ανταπεξέλθω όταν έρθει η ώρα , τώρα εντελώς απροετοίμαστος πιστεύεις θα πετύχει;
Σε ευχαριστώ πάντως για την ενθάρρυνση.

Να σε ρωτήσω κάτι Player;Πριν κάτι δεκαετίες που οι άνθρωποι ήταν λιγότερο ενημερωμένοι για αυτά τα θέματα και οι ειδικοί ψυχικής υγείας ήταν σπάνιοι, άνθρωποι με άγχος δεν παίρναν αποφάσεις, δεν πηγαίναν για δουλειά, δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα; Έπρεπε να έχουν κάποιον από δίπλα να τους μάθει 2-3 μηχανισμούς για να κάνουν το οτιδήποτε; Σίγουρα δυστυχώς κάποιοι θα στιγματίζονταν, δεν θα είχαν την κατάλληλη βοήθεια και θα ζούσαν μια ζωή κρυμμένοι σε σπίτια από συγγενείς ή ακόμα χειρότερα θα καταλήγαν σε ιδρύματα, αλλά αυτοί ήταν μία πολύ ισχνή μειοψηφία σε σχέση με τους ανθρώπους που είχαν κρίσεις πανικού. αγχώδεις διαταραχές κτλ, μπορεί να μην ξέραν καν τι έχουν, αλλά πάντως σφίγγανε τα δόντια και απλά συνεχίζανε τη ζωή τους. Ίσως με πολύ κόπο και ταλαιπωρία, αλλά σίγουρα η κατάσταση βελτιωνόταν γιατί δεν υπήρχε περιθώριο να μη βελτιωθεί. Τουλάχιστον κάτι κάναν, προχωρούσαν στη ζωή τους ακόμα και αν είχαν τις διαταραχές αγκαζέ παρά να κάθονται με την διαταραχή ούτως ή άλλως και να κοιτάνε τα τοίχια και να περνάνε τα χρόνια έτσι.

Πρόσεξε, δεν κατακρίνω την σύγχρονη ψυχιατρική επιστήμη ή την ψυχολογία, είναι μία πολύ μεγάλη βοήθεια. Ωστόσο διακρίνω μία τάση να βάζουμε ταμπέλες στα προβλήματα, να κρυβόμαστε πίσω από την ταμπέλα και να μένουμε εκεί. Στην θεωρία και όχι σε πρακτικές λύσεις. Είναι μεγάλη παγίδα. Βλέπεις κι εδώ να γράφουν πήγα για ψυχοθεραπεία τόσα χρόνια και δεν με έκανε καλά, δεν μπορώ το ένα, δεν μπορώ το άλλο, λες και είναι η μαγική λύση. Βοήθεια είναι οι ειδικοί ψυχικής υγείας, τεράστια βοήθεια, αλλά τη δουλειά πρέπει να την κάνεις μόνος σου.

[Niels]

Άμα είχα δουλέψει πριν πάθω ότι έπαθα ίσως να μην είχα αναπτύξει φοβία στον συγκεκριμένο τομέα.
Εσύ πως ανταπεξέλθεις στην πρώτη σου συνέντευξη και δουλειά; Είχες πάρει ζαναξ;

Ούτε εγώ είχα δουλέψει πριν πάθω κατάθλιψη, είχα περάσει κατάθλιψη και σαν έφηβος. Έπαιρνα ήδη αντικαταθλιπτικό που μείωνε και το άγχος όταν πέρασα συνέντευξη και μετά στη δουλειά.

[keep_walking]

Καλησπέρα κιπ,
Από πόσο ετών παίρνεις αναπηρική σύνταξη κ πόσο είσαι τώρα που θα την κόψεις και θα αρχίσεις δουλειά; Εάν θες βέβαια απαντάς.
Και βέβαια πώς κατάφερες να προετοιμαστείς; Σε βοήθησε κάποιος; Ψυχοθεραπεία ίσως;

Τα τελευταια χρονια, αλλα εχω δουλεψει ενα σωρο δουλειες πριν παρω. Καποια στιγμη αποφασισα να παρω, γιατι οντως τα προβληματα μου ειναι σοβαρα και για αυτο το λογο υπαρχουν οι αναπηρικες συνταξεις απο το κρατος. Δεν κοροϊδεψα κανεναν. Αλλα ειναι εξωφρενικα λιγα τα χρηματα και μπορει να εχω βολευτει τωρα γιατι εχουν μαζευτει κατι αναδρομικα, αλλα ειναι αδιεξοδο. Οχι ψυχοθεραπεια δεν εκανα. Φαρμακα παιρνω αντιψυχωτικο μονο. Με κρινω ικανο να εργαστω και μαλιστα με πολυ καλες απολαβες.