Καλήμερα σε όλους τους αγαπητούς φίλους και τις φίλες του φορουμ για την ψυχολογία και συγκεκριμένα για την σεξουαλικότητα...
Επειδή υπήρξα το 1978 ένας απο τους πρώτους Ελληνες ψυχολόγους ,που εργάστηκε σε βρεφονηπιακό σταθμό, διάβασα κάπου για την αγωνιά μας μητέρας ,για την σεξουαλική συμπεριφορα του 6χρονου γυιου της και θα ήθελα να πω δυο λόγια, σχετικά με αυτό.
Η ταυτοποίηση με τον πατέρα και το φύλο του , για ένα αγόρι 6 ετών, ειναι πέρα ως πέρα φυσιολογική και μεχρι την εφηβεία ,
ειναι αναμενόμενο να περάσει απο μια φάση που λέγεται
"λανθάνουσα ομοφυλοφιλία".Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό.
Το τρίξιμο στα πόδια των σεξουαλικών οργάνων που κατά πάσα
πιθανότητα εχει δει απο κάποιο σκύλο, η στην παρέα του με τα αλλά παιδιά, απλά τον εντυπωσιάζει και όπως με πολλά άλλα νεα πράγματα, το μιμείται! Η σεξουαλικότητα όμως, δεν ειναι αποτέλεσμα της μίμησης, αλλά μιας ενδότερης ανάγκης, η οποία μπορεί να διαταραχθεί , μόνο απο την ψυχρότητα η την απόρριψη της μητέρας και του μητρικού χαδιού, που θα μπορουσε να προκύψει, αν μια λανθασμένη εντύπωση, μπει στο μυαλό σας...Αν θέλετε να κρίνετε την σεξουαλική συμπεριφορα του αυριανού εφήβου , αφήστε τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους , εξασφαλίζοντας την μεγίστη στοργή και αγάπη,
τα χάδια και τα χουζούρια που ο ίδιος σας ζητάει,
όποτε και όταν τα ζητήσει....