Γιατί..
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 16

Thread: Γιατί..

  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9

    Γιατί..

    Πόση δύναμη τελικά θέλει για να τελειώσει κάτι μέσα σου?Δεν ξέρω γιατί έχω την ανάγκη να γράψω σήμερα εδώ.Ίσως γιατί δεν έχω που αλλού να τα πω.Κάθε μέρα εδω κι ενάμιση χρόνο προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου οτί τον έχω ξεπεράσει.Κάθε φορά όμως καταλήγω στο ίδιο συναίσθημα.Κάθε βράδυ καταλήγω να τον σκέφτομαι.Γιατί?Γιατί δεν περνάει?

  2. #2
    Honorata
    Guest
    Μίλησε μας άνοιξε μας τη καρδιά σου..
    Ποιος ήταν αυτός; τι έγινε;

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9
    Είχα 2 χρόνια σχέση με κάποιον που όλοι μου έλεγαν πώς δεν μου άξιζε.Όλοι το έβλεπαν ακόμη κι εγώ η ίδια το έβλεπα αλλά δεν μπορούσα να φύγω..Το πρώτο εξάμηνο μόνο ήταν όλα καλά.Μετά όλα χάλασαν..Ανακάλυψα οτί μιλούσε αλλού όχι για να κάνει κάτι σε πράξη αλλά είχε τόσες ανασφάλειες και προσπαθούσε να πάρει έπιβεβαίωση απο παντού.Μετά απο αυτό εγώ δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ,χάθηκε ο κόσμος μου.Ήμουν καχύποπτη,δημιουργούσα κλίμα γιατί δεν το ξεπέρασα ποτέ όλο αυτο.Συνεχίσαμε παρόλα αυτά αλλά με τσακωμούς και γκρίνια.Πολύ τοξικότητα και απο πλευράς μου φυσικά και απο πλευράς του.Συνέχιζα όμως δεν μπορούσα να φύγω..Δεν ξέρω αν το έχετε νιώσει ποτέ,αλλά μαζί του ένιωθα οτι με αγαπάει τόσο πολύ αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη.
    Είχε τόσα θέματα απο το οικογενειακό του περιβάλλον που ολοένα και περισσότερο τα έβγαζε σ’εμάς.Έμενα εκεί όμως,συγκατοικήσαμε κιόλας..Οι τσακωμοί φυσικά και συνεχίστηκαν και η συμπεριφορά του γινόταν όλο και πιο άσχημη. Εκτός απ´όλα τα υπόλοιπα δούλευε πάρα πολλές ώρες σε σημείο που τον έβλεπα μόνο 5 λεπτά το πρωί οταν ξυπνούσαμε..Ένιωθα τόσο μόνη μου και ένιωθα οτί δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν..Άρχισα ν’απομακρύνομαι από αυτόν και του είπα οτι θα εφεύγα απο το σπίτι σε λίγο διάστημα,έκλαιγε με παρακαλούσε να μην τον παρατήσω και οτι με αγαπάει χωρίς όμως ν’αλλάξει κάποια συμπεριφορά αργότερα.Συνέχιζε να δουλεύει 18 ώρες τη μέρα χωρίς να με υπολογίζει.Δεν είχε ανάγκη τα λεφτά απλά είχε μανία με τα λεφτά και τα έβαζε πάνω απ’όλα,κάτι που εμένα δεν μου άρεσε.Εφόσον δεν άλλαξε κάτι στην συμπεριφορά του και δεν έκανε κάτι για να με κρατήσει του ανακοίνωσα οτι φεύγω απο το σπίτι σε λίγες μέρες και άρχισα να μαζεύω τα πραγματά μου ελπίζοντας βαθιά μέσα μου οτι θα έκανε κάτι,έστω τελευταία στιγμή.Αντίθετα όμως έλειψε ένα βράδυ απο το σπίτι και ήρθε την επόμενη μέρα και μου έτριψε στην μούρη οτι πήγε με άλλη κι οτί ήταν πολύ εύκολο εφόσον ήταν πλέον ελεύθερος.Εκείνη την ώρα απλά ήμουν σαν χαμένη,δεν αντέδρασα,πάγωσα..Με κοιτούσε σαστισμένος,δεν ξέρω τι αντίδραση περίμενε αλλά δεν έκανα τίποτα.Με ρώταγε αν έχω πάρει κάτι και είμαι τόσο ήρεμη και οτι περίμενε να σπάσω όλο το σπίτι.Του είπα οτι δεν έχω πάρει τίποτα και οτί δεν θα σπάσω κανένα σπίτι.Μάζεψα όλη τη δύναμη που μου είχε απομείνει κι έφυγα απο το σπίτι μας.Δουλεύαμε στην ίδια δουλειά και ήταν πολύ δύσκολο.Μετά απο αυτό έκανε ότι μπορούσε να μου κάνει τη ζωή δύσκολη..Δεν του έδινα καμία σημασία,σαν να μην υπήρχε..Αργότερα ξεκίνησε κάτι με ένα παιδί απο την δουλειά.Ήταν πολύ δύσκολο γιατί δουλεύαμε όλοι μαζί,δεν ξέρω άν ήταν σωστό ή λάθος αλλά ένιωσα οτί ήταν η ευκαιρία μου να ξεκολλήσω από κάποιον που μου φέρθηκε σαν να ήμουν σκουπίδι.Προχώρησε το στόρυ με το παιδί και το έμαθε ο πρώην μου.Άρχισε να πίνει,πράγμα που δεν έκανε ποτέ γιατί δεν του άρεσε.Μου έστελνε μηνύματα οτί θα του κάνει κακό αν συνεχίσω να είμαι μαζί του αλλά δεν του έδινα σημασία,αλλά μου έλεγαν όλοι οτί τον έβλεπαν χάλια.Αδιαφορούσα όμως,η έτσι ήθελα να δείχνω..Έφυγα απο την δουλειά γιατί δεν ήθελα να είμαι στην ίδια δουλεια μαζί του.Δεν ήθελα να ξέρει για μένα τίποτα.Προσπαθούσε να μάθει για μένα που είμαι,τι κάνω έλεγε στους φίλους μου οτί του λειπω,αλλά δεν μπορούσε να μάθει τίποτα.Πέρασε ένας χρόνος και συναντηθήκαμε τυχαία.Βουρκώσαμε και οι δύο,αγκαλιαζόμασταν τόσο σφιχτά σαν να μην είχε γίνει τίποτα απ’όλα αυτά.Μου έλεγε οτι με αγαπάει και οτί μετά απο μένα δεν έχει προχωρήσει και με ρωτούσε αν τον δω με άλλη πως θα νιώσω.Του είπα πως δεν θα είναι εύκολο αλλά κάποια στιγμή θα γίνει.Μου είπε πως δεν θέλει να με δεί με άλλον και οτι δεν μ’έχει ξεπεράσει.Δεν περνάνε λίγες μέρες και μαθαίνω οτι τα έχει μπλέξει εδώ κι ένα διάστημα με την υποτιθέμενη κολλητή μου.
    Δεν ξέρω τι με πόνεσε πιο πολύ,όμως απο εκείνον το περίμενα..Δεν μπόρεσε να ξέπεράσει οτι βρήκα κάτι αλλο και ήξερε πολύ καλα τι θα με πονέσει..
    Θεωρητικά μετά απ’όλα αυτά δεν θα έπρεπε να τον σκέφτομαι καν,αλλά δεν μου περνάει..Γιατι?
    Last edited by Pinkwoman21; 30-12-2022 at 04:00.

  4. #4
    Honorata
    Guest
    Πολλές ανασφάλειες ο τύπος, συνεχώς ζητούσε επιβεβαίωση και από εσένα και από άλλες.
    Ψυχολογικά φουλ. Άρα μόνο τους πρώτους 6 μήνες φαντάζομαι νοσταλγεις...τον άλλον ενα μισή χρόνο πως κατάφερες να είσαι σε μια κατάσταση τόσο ψυχοφθόρα και τοξική;

    Ήταν λάθος να παραμείνεις εφόσον έβλεπες ότι δεν είστε καλά και ότι έχει θέματα...αλλα καταλαβαίνω ότι ήθελες να ακολουθήσεις το συναίσθημα μέχρι το τέλος...που θα γινόταν αν ξενέρωνες με άσχημο τρόπο όπως και έγινε τελικά.

    Όταν τελείωσε η σχέση πήρες χρόνο να το πενθησεις για να προχωρήσεις ή ζοριστηκες και βιαστηκες να προχωρήσεις κατευθείαν;

    Για ποιο λόγο τον σκέφτεσαι ακόμα; έχεις αναρωτηθεί; τι ιδιαίτερο εχει αυτός για σένα; εσύ πως θες να είναι η ερωτική σου ζωή γενικά; τι ζητάς από έναν άντρα;

    Φαντάζομαι πως θα εισαι αρκετό καιρό μόνη χωρίς κάτι ενδιαφέρον στη ζωή σου τώρα.
    Quote Originally Posted by Pinkwoman21 View Post
    Είχα 2 χρόνια σχέση με κάποιον που όλοι μου έλεγαν πώς δεν μου άξιζε.Όλοι το έβλεπαν ακόμη κι εγώ η ίδια το έβλεπα αλλά δεν μπορούσα να φύγω..Το πρώτο εξάμηνο μόνο ήταν όλα καλά.Μετά όλα χάλασαν..Ανακάλυψα οτί μιλούσε αλλού όχι για να κάνει κάτι σε πράξη αλλά είχε τόσες ανασφάλειες και προσπαθούσε να πάρει έπιβεβαίωση απο παντού.Μετά απο αυτό εγώ δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ,χάθηκε ο κόσμος μου.Ήμουν καχύποπτη,δημιουργούσα κλίμα γιατί δεν το ξεπέρασα ποτέ όλο αυτο.Συνεχίσαμε παρόλα αυτά αλλά με τσακωμούς και γκρίνια.Πολύ τοξικότητα και απο πλευράς μου φυσικά και απο πλευράς του.Συνέχιζα όμως δεν μπορούσα να φύγω..Δεν ξέρω αν το έχετε νιώσει ποτέ,αλλά μαζί του ένιωθα οτι με αγαπάει τόσο πολύ αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη.
    Είχε τόσα θέματα απο το οικογενειακό του περιβάλλον που ολοένα και περισσότερο τα έβγαζε σ’εμάς.Έμενα εκεί όμως,συγκατοικήσαμε κιόλας..Οι τσακωμοί φυσικά και συνεχίστηκαν και η συμπεριφορά του γινόταν όλο και πιο άσχημη. Εκτός απ´όλα τα υπόλοιπα δούλευε πάρα πολλές ώρες σε σημείο που τον έβλεπα μόνο 5 λεπτά το πρωί οταν ξυπνούσαμε..Ένιωθα τόσο μόνη μου και ένιωθα οτί δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν..Άρχισα ν’απομακρύνομαι από αυτόν και του είπα οτι θα εφεύγα απο το σπίτι σε λίγο διάστημα,έκλαιγε με παρακαλούσε να μην τον παρατήσω και οτι με αγαπάει χωρίς όμως ν’αλλάξει κάποια συμπεριφορά αργότερα.Συνέχιζε να δουλεύει 18 ώρες τη μέρα χωρίς να με υπολογίζει.Δεν είχε ανάγκη τα λεφτά απλά είχε μανία με τα λεφτά και τα έβαζε πάνω απ’όλα,κάτι που εμένα δεν μου άρεσε.Εφόσον δεν άλλαξε κάτι στην συμπεριφορά του και δεν έκανε κάτι για να με κρατήσει του ανακοίνωσα οτι φεύγω απο το σπίτι σε λίγες μέρες και άρχισα να μαζεύω τα πραγματά μου ελπίζοντας βαθιά μέσα μου οτι θα έκανε κάτι,έστω τελευταία στιγμή.Αντίθετα όμως έλειψε ένα βράδυ απο το σπίτι και ήρθε την επόμενη μέρα και μου έτριψε στην μούρη οτι πήγε με άλλη κι οτί ήταν πολύ εύκολο εφόσον ήταν πλέον ελεύθερος.Εκείνη την ώρα απλά ήμουν σαν χαμένη,δεν αντέδρασα,πάγωσα..Με κοιτούσε σαστισμένος,δεν ξέρω τι αντίδραση περίμενε αλλά δεν έκανα τίποτα.Με ρώταγε αν έχω πάρει κάτι και είμαι τόσο ήρεμη και οτι περίμενε να σπάσω όλο το σπίτι.Του είπα οτι δεν έχω πάρει τίποτα και οτί δεν θα σπάσω κανένα σπίτι.Μάζεψα όλη τη δύναμη που μου είχε απομείνει κι έφυγα απο το σπίτι μας.Δουλεύαμε στην ίδια δουλειά και ήταν πολύ δύσκολο.Μετά απο αυτό έκανε ότι μπορούσε να μου κάνει τη ζωή δύσκολη..Δεν του έδινα καμία σημασία,σαν να μην υπήρχε..Αργότερα ξεκίνησε κάτι με ένα παιδί απο την δουλειά.Ήταν πολύ δύσκολο γιατί δουλεύαμε όλοι μαζί,δεν ξέρω άν ήταν σωστό ή λάθος αλλά ένιωσα οτί ήταν η ευκαιρία μου να ξεκολλήσω από κάποιον που μου φέρθηκε σαν να ήμουν σκουπίδι.Προχώρησε το στόρυ με το παιδί και το έμαθε ο πρώην μου.Άρχισε να πίνει,πράγμα που δεν έκανε ποτέ γιατί δεν του άρεσε.Μου έστελνε μηνύματα οτί θα του κάνει κακό αν συνεχίσω να είμαι μαζί του αλλά δεν του έδινα σημασία,αλλά μου έλεγαν όλοι οτί τον έβλεπαν χάλια.Αδιαφορούσα όμως,η έτσι ήθελα να δείχνω..Έφυγα απο την δουλειά γιατί δεν ήθελα να είμαι στην ίδια δουλεια μαζί του.Δεν ήθελα να ξέρει για μένα τίποτα.Προσπαθούσε να μάθει για μένα που είμαι,τι κάνω έλεγε στους φίλους μου οτί του λειπω,αλλά δεν μπορούσε να μάθει τίποτα.Πέρασε ένας χρόνος και συναντηθήκαμε τυχαία.Βουρκώσαμε και οι δύο,αγκαλιαζόμασταν τόσο σφιχτά σαν να μην είχε γίνει τίποτα απ’όλα αυτά.Μου έλεγε οτι με αγαπάει και οτί μετά απο μένα δεν έχει προχωρήσει και με ρωτούσε αν τον δω με άλλη πως θα νιώσω.Του είπα πως δεν θα είναι εύκολο αλλά κάποια στιγμή θα γίνει.Μου είπε πως δεν θέλει να με δεί με άλλον και οτι δεν μ’έχει ξεπεράσει.Δεν περνάνε λίγες μέρες και μαθαίνω οτι τα έμπλεξε με την κολλητή μου.
    Δεν ξέρω τι με πόνεσε πιο πολύ,όμως απο εκείνον το περίμενα..Δεν μπόρεσε να ξέπεράσει οτι βρήκα κάτι αλλο και ήξερε πολύ καλα τι θα με πονέσει..
    Θεωρητικά μετά απ’όλα αυτά δεν θα έπρεπε να τον σκέφτομαι καν,αλλά δεν μου περνάει..Γιατι?

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9
    Ουσιαστικά δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου λείπει,εφόσον δεν ήμουν καλά.Απλά νιώθω οτί πάντα ένα κομμάτι μου θα τον αναζητάει..Τον ερωτεύτηκα τόσο πολύ κι αυτή είναι η απάντηση στο γιατί έμεινα τόσο καιρό ακόμη κι αν μέσα μου ένιωθα άδεια..
    Έμεινα μόνη μου ναι,πρόσφατα έκανα μια γνωριμία η οποία είναι σε πρώιμο στάδιο..Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη για κάτι άλλο και γενικότερα κάποιες φορές νιώθω χαμένη και ανήμπορη να προχωρήσω.
    Last edited by Pinkwoman21; 30-12-2022 at 04:01.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2022
    Posts
    898
    Λογικό να νιώθεις έτσι μετά από ένα τόσο μεγάλο χαστούκι.
    Τα συναισθήματα δεν περνάνε έτσι εύκολα.
    Κάνε υπομονή κ δώσε χρόνο στην γνωριμία σου.

  7. #7
    Honorata
    Guest
    Τον ερωτεύτηκες ναι.
    Όμως είχε πολλά στοιχεία χαρακτήρα που εσένα σε ταλαιπωρούσαν. Ουσιαστικά σαν ζευγάρι δεν είχατε πολλές καλές στιγμές μαζί, να κάνετε πράγματα να έχετε θετικά συναισθήματα. Όλη η σχέση ήταν τοξική μέσα στην αρνητιλα. Θυμήσου τα αρνητικά μαζί του που είμαι σίγουρη ότι ήταν πολλά. Και ήσουν στη πρίζα.

    Πώς θα ήθελες να είναι η σχέση σου; δεν θα ήθελες να είσαι σε σχέση με έναν άντρα που να μπορείς να εμπιστευτείς και να έχετε πιο καλές στιγμές μαζί; να υπάρχει ενδιαφέρον, να υπάρχει αμοιβαιότητα να κανετε ωραία πράγματα σαν ζευγάρι ταξίδια, χόμπυ, να ζήσεις τη ζωή ρε παιδί μου μαζί του να είσαι ευτυχισμένη. Φυσικά να υπάρχει έλξη μιας και αυτό μάλλον αναπολείς, αλλα οχι να είσαι συνέχεια στο άγχος και του θανατά για το τι κάνει ο άλλος κάθε δευτερόλεπτο και μέσα στη γκρίνια και τη μιζέρια....και στη ρουτίνα χωρίς να βλεπεστε.

    Θα ξαναεωρωτευτεις όταν θα εισαι έτοιμη, αν τώρα δεν είσαι..... καλύτερα να μείνεις μόνη γιατί θα μπαίνεις σε συγκρίσεις και δεν θα σε βοηθήσει αυτό.

    Ο τρόπος για να ξεχάσεις κάποιον οριστικά είναι να χωνέψεις ότι δεν κάνει για σένα και δεν είναι ο ιδανικός άντρας. Ούτε μπορεί να γίνει. Μπορείς όταν τον φέρνεις στο μυαλό σου να σκέφτεσαι μόνο τα αρνητικά του και τα αρνητικά της σχέσης σας. Να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου και να κάνεις κυρίως καινούργια πράγματα. Κάτι νέο στη καθημερινότητα σου. Και να κόψεις εντελώς κάθε επαφή μαζί του μαχαίρι. Αν όντως θες να ξεχάσεις αυτός είναι ο δρόμος.
    Να έχεις στο μυαλό σου ότι όταν εσύ θα το θελήσεις και θα εισαι έτοιμη θα βρεθεί ο έρωτας που ψάχνεις, η ζωή συνεχίζεται, κάνε διάλειμμα και ανέκτησε δυνάμεις...
    Αν δεν μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ και σου έρχονται σκέψεις δες μια σειρά στο κινητό ή διάβασε κανένα βιβλίο και μετά πέσε για ύπνο

    Στο γιατί δεν μπορείς να ξεχάσεις η απάντηση είναι συνθετη. Όταν ζουμε κάτι και έχουμε έλξη τείνουμε να το εξιδανικευουμε σαν το ιδανικό, σαν την απόλυτη εμπειρία ενώ δεν είναι.πιστευουμε ότι όσο βασανιζομαστε για κάποιον οτι είναι η αδερφή ψυχή μας ωραιοποιουμε καταστάσεις, ξεχνάμε τελείως τα αρνητικά μιας κατάστασης και τους άπειρους λόγους για τους οποίους ήταν απαγορευτικο και λίγο αυτό που ζήσαμε. Επίσης, υπάρχει φόβος για το μέλλον, ότι είναι απρόβλεπτο και ότι θα είναι είναι μαύρο, ότι δεν πρόκειται να είμαστε ξανά ευτυχισμένοι (λες και πριν ήμασταν) ούτε να νιώσουμε έλξη για κανέναν άλλον άνθρωπο. Διαστρεβλώνουμε τόσο το χρονικό της σχέσης οσο και το μέλλον. Η λογικη έχει πάει περίπατο και εμμένουμε στην ένταση των συναισθήματων που νιώσαμε σαν την απόλυτη εμπειρία που δεν θα μας ξανά συμβεί.

    Καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά δεν στέκουν ρεαλιστικά.
    Quote Originally Posted by Pinkwoman21 View Post
    Ουσιαστικά δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου λείπει,εφόσον δεν ήμουν καλά.Απλά νιώθω οτί πάντα ένα κομμάτι μου θα τον αναζητάει..Τον ερωτεύτηκα τόσο πολύ κι αυτή είναι η απάντηση στο γιατί έμεινα τόσο καιρό ακόμη κι αν μέσα μου ένιωθα άδεια..
    Έμεινα μόνη μου ναι,πρόσφατα έκανα μια γνωριμία η οποία είναι σε πρώιμο στάδιο..Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη για κάτι άλλο και γενικότερα κάποιες φορές νιώθω χαμένη και ανήμπορη να προχωρήσω.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by Pinkwoman21 View Post
    Είχα 2 χρόνια σχέση με κάποιον που όλοι μου έλεγαν πώς δεν μου άξιζε.Όλοι το έβλεπαν ακόμη κι εγώ η ίδια το έβλεπα αλλά δεν μπορούσα να φύγω..Το πρώτο εξάμηνο μόνο ήταν όλα καλά.Μετά όλα χάλασαν..Ανακάλυψα οτί μιλούσε αλλού όχι για να κάνει κάτι σε πράξη αλλά είχε τόσες ανασφάλειες και προσπαθούσε να πάρει έπιβεβαίωση απο παντού.Μετά απο αυτό εγώ δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ,χάθηκε ο κόσμος μου.Ήμουν καχύποπτη,δημιουργούσα κλίμα γιατί δεν το ξεπέρασα ποτέ όλο αυτο.Συνεχίσαμε παρόλα αυτά αλλά με τσακωμούς και γκρίνια.Πολύ τοξικότητα και απο πλευράς μου φυσικά και απο πλευράς του.Συνέχιζα όμως δεν μπορούσα να φύγω..Δεν ξέρω αν το έχετε νιώσει ποτέ,αλλά μαζί του ένιωθα οτι με αγαπάει τόσο πολύ αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη.
    Είχε τόσα θέματα απο το οικογενειακό του περιβάλλον που ολοένα και περισσότερο τα έβγαζε σ’εμάς.Έμενα εκεί όμως,συγκατοικήσαμε κιόλας..Οι τσακωμοί φυσικά και συνεχίστηκαν και η συμπεριφορά του γινόταν όλο και πιο άσχημη. Εκτός απ´όλα τα υπόλοιπα δούλευε πάρα πολλές ώρες σε σημείο που τον έβλεπα μόνο 5 λεπτά το πρωί οταν ξυπνούσαμε..Ένιωθα τόσο μόνη μου και ένιωθα οτί δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν..Άρχισα ν’απομακρύνομαι από αυτόν και του είπα οτι θα εφεύγα απο το σπίτι σε λίγο διάστημα,έκλαιγε με παρακαλούσε να μην τον παρατήσω και οτι με αγαπάει χωρίς όμως ν’αλλάξει κάποια συμπεριφορά αργότερα.Συνέχιζε να δουλεύει 18 ώρες τη μέρα χωρίς να με υπολογίζει.Δεν είχε ανάγκη τα λεφτά απλά είχε μανία με τα λεφτά και τα έβαζε πάνω απ’όλα,κάτι που εμένα δεν μου άρεσε.Εφόσον δεν άλλαξε κάτι στην συμπεριφορά του και δεν έκανε κάτι για να με κρατήσει του ανακοίνωσα οτι φεύγω απο το σπίτι σε λίγες μέρες και άρχισα να μαζεύω τα πραγματά μου ελπίζοντας βαθιά μέσα μου οτι θα έκανε κάτι,έστω τελευταία στιγμή.Αντίθετα όμως έλειψε ένα βράδυ απο το σπίτι και ήρθε την επόμενη μέρα και μου έτριψε στην μούρη οτι πήγε με άλλη κι οτί ήταν πολύ εύκολο εφόσον ήταν πλέον ελεύθερος.Εκείνη την ώρα απλά ήμουν σαν χαμένη,δεν αντέδρασα,πάγωσα..Με κοιτούσε σαστισμένος,δεν ξέρω τι αντίδραση περίμενε αλλά δεν έκανα τίποτα.Με ρώταγε αν έχω πάρει κάτι και είμαι τόσο ήρεμη και οτι περίμενε να σπάσω όλο το σπίτι.Του είπα οτι δεν έχω πάρει τίποτα και οτί δεν θα σπάσω κανένα σπίτι.Μάζεψα όλη τη δύναμη που μου είχε απομείνει κι έφυγα απο το σπίτι μας.Δουλεύαμε στην ίδια δουλειά και ήταν πολύ δύσκολο.Μετά απο αυτό έκανε ότι μπορούσε να μου κάνει τη ζωή δύσκολη..Δεν του έδινα καμία σημασία,σαν να μην υπήρχε..Αργότερα ξεκίνησε κάτι με ένα παιδί απο την δουλειά.Ήταν πολύ δύσκολο γιατί δουλεύαμε όλοι μαζί,δεν ξέρω άν ήταν σωστό ή λάθος αλλά ένιωσα οτί ήταν η ευκαιρία μου να ξεκολλήσω από κάποιον που μου φέρθηκε σαν να ήμουν σκουπίδι.Προχώρησε το στόρυ με το παιδί και το έμαθε ο πρώην μου.Άρχισε να πίνει,πράγμα που δεν έκανε ποτέ γιατί δεν του άρεσε.Μου έστελνε μηνύματα οτί θα του κάνει κακό αν συνεχίσω να είμαι μαζί του αλλά δεν του έδινα σημασία,αλλά μου έλεγαν όλοι οτί τον έβλεπαν χάλια.Αδιαφορούσα όμως,η έτσι ήθελα να δείχνω..Έφυγα απο την δουλειά γιατί δεν ήθελα να είμαι στην ίδια δουλεια μαζί του.Δεν ήθελα να ξέρει για μένα τίποτα.Προσπαθούσε να μάθει για μένα που είμαι,τι κάνω έλεγε στους φίλους μου οτί του λειπω,αλλά δεν μπορούσε να μάθει τίποτα.Πέρασε ένας χρόνος και συναντηθήκαμε τυχαία.Βουρκώσαμε και οι δύο,αγκαλιαζόμασταν τόσο σφιχτά σαν να μην είχε γίνει τίποτα απ’όλα αυτά.Μου έλεγε οτι με αγαπάει και οτί μετά απο μένα δεν έχει προχωρήσει και με ρωτούσε αν τον δω με άλλη πως θα νιώσω.Του είπα πως δεν θα είναι εύκολο αλλά κάποια στιγμή θα γίνει.Μου είπε πως δεν θέλει να με δεί με άλλον και οτι δεν μ’έχει ξεπεράσει.Δεν περνάνε λίγες μέρες και μαθαίνω οτι τα έχει μπλέξει εδώ κι ένα διάστημα με την υποτιθέμενη κολλητή μου.
    Δεν ξέρω τι με πόνεσε πιο πολύ,όμως απο εκείνον το περίμενα..Δεν μπόρεσε να ξέπεράσει οτι βρήκα κάτι αλλο και ήξερε πολύ καλα τι θα με πονέσει..

    Θεωρητικά μετά απ’όλα αυτά δεν θα έπρεπε να τον σκέφτομαι καν,αλλά δεν μου περνάει..Γιατι?
    δεν ξερω γιατι δεν σου περναει.
    δεν διαβασα τπτ καλο για την σχεση σας.
    εδω πηγε με αλλη την μερα που θα εφευγες απο το σπιτι και αυτος καταλαβε οτι σου ηταν αδιαφορο, αφου δεν εκανες σκηνη. και τωρα τον επιασε η περιεργεια αν θα σε πειραζε να παει με αλλη εναν χρονο μετα κι αφου ειχες παει ηδη με αλλους/αλλον. καπως δεν κολλανε ολα αυτα.

    με οποιον θελεις πηγαινε και με οποια θελει ας παει. μετα απο εναν χρονο θυμηθηκε να σε ρωτησει αν θα σε πειραζε;
    οταν φλερταρε την διαρκεια της σχεσης, δεν ειχε τετοιες ανησυχιες.
    δεν οφειλετε τπτ ο ενας στον αλλον μετα απο μια τετοια αθλια σχεση. παλι καλα που ξεκολλησες να λες.
    για τις απειλες για τον φιλο σου, επρεπε να πας στην αστυνομια.
    μπορει να ειναι επικινδυνος.

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9

    Red face

    @Honorata
    Ειλικρινά έχεις απόλυτο δίκιο και είναι πολύ βοηθητικά όλα αυτά που μου είπες.Ευχαριστώ πάρα πολύ..

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9
    @Remedy
    Δεν υπήρχε κάτι καλό για να διαβάσεις βασικά.Τα έβλεπα όλα αυτά και τότε απλά ένιωθα αδύναμη στο να φύγω.
    Δεν ξέρω αν έπρεπε να πάω στην αστυνομία αλλά τουλάχιστον βρήκα την δύναμη να φύγω απο έναν τέτοιο άνθρωπο.

  11. #11
    Honorata
    Guest
    Σκέψου την πραγματικότητα που θα έρθει. Αργά ή γρήγορα αν γίνει κάνεις δεν ξέρει, αλλα είναι ρεαλιστικό σενάριο. Σκέψου τον άντρα που είναι εκεί έξω και με τον οποίο θα ζήσεις κάτι ξεχωριστό και θα δεθεις και θα ζήσετε μαζί και θα έχετε σχέση και θα έρθει να κάνει τη ζωή σου πιο όμορφη.απλα δεν τον έχεις γνωρίσει ακόμα. Μάλλον αυτός που βγαίνεις δεν σε εμπνεει οπότε να βρεις άλλον, ή να μείνεις μόνη για λίγο πχ ;;

    Quote Originally Posted by Pinkwoman21 View Post
    @Honorata
    Ειλικρινά έχεις απόλυτο δίκιο και είναι πολύ βοηθητικά όλα αυτά που μου είπες.Ευχαριστώ πάρα πολύ..

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9
    Quote Originally Posted by Honorata View Post
    Σκέψου την πραγματικότητα που θα έρθει. Αργά ή γρήγορα αν γίνει κάνεις δεν ξέρει, αλλα είναι ρεαλιστικό σενάριο. Σκέψου τον άντρα που είναι εκεί έξω και με τον οποίο θα ζήσεις κάτι ξεχωριστό και θα δεθεις και θα ζήσετε μαζί και θα έχετε σχέση και θα έρθει να κάνει τη ζωή σου πιο όμορφη.απλα δεν τον έχεις γνωρίσει ακόμα. Μάλλον αυτός που βγαίνεις δεν σε εμπνεει οπότε να βρεις άλλον, ή να μείνεις μόνη για λίγο πχ ;;
    Πραγματικά είναι πάρα πολύ καλό παιδί και μου αρέσει.Δηλαδή νιώθω οτι τον θέλω αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι ερωτευμένη.Βέβαια υπάρχει και απόσταση μεταξύ μας και ίσως φταίει και αυτό.Μαζί του όμως είμαι πολύ ήρεμη,κάτι που μου έλειπε από την προηγούμενη σχέση μου.Είναι ένας άνθρωπος ήρεμος,μη τοξικός και το βασικότερο είναι όμορφος άνθρωπος.Γι’αυτο το προσπαθώ..

  13. #13
    Honorata
    Guest
    Εισαι όμως έτοιμη για κάτι καινούριο; θα ταλαιπωρηθείς πολύ και εσύ να πιέσεις τον εαυτό σου να προχωρήσει ενώ συναισθηματικά είσαι αλλού , και θα απογοητεύσεις και τον άλλον που ξέρει τι θέλει και δεν του αξίζει. Φαίνεσαι απορροφημένη από τον άλλον.
    Quote Originally Posted by Pinkwoman21 View Post
    Πραγματικά είναι πάρα πολύ καλό παιδί και μου αρέσει.Δηλαδή νιώθω οτι τον θέλω αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι ερωτευμένη.Βέβαια υπάρχει και απόσταση μεταξύ μας και ίσως φταίει και αυτό.Μαζί του όμως είμαι πολύ ήρεμη,κάτι που μου έλειπε από την προηγούμενη σχέση μου.Είναι ένας άνθρωπος ήρεμος,μη τοξικός και το βασικότερο είναι όμορφος άνθρωπος.Γι’αυτο το προσπαθώ..

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2019
    Posts
    375
    Ο έρωτας δεν αρκεί για να είσαι με έναν άνθρωπο.
    για να είσαι με έναν άνθρωπο σε σχέση και να τον επιλέξεις για σύντροφο σου, χρειάζονται πολλά παραπάνω πράγματα,
    να υπάρχει εμπιστοσύνη, επικοινωνία, να σε σέβεται, να σε βάζει προτεραιότητα, να σε κάνει χαρούμενη.
    Μας μιλάς για μία σχέση που τίποτα απ' όλα αυτά δεν υπήρχαν και εάν υπήρχαν ήταν πολύ λίγες οι στιγμές.
    Φυσικά χρειάζεται και η έλξη και η χημεία. Αλλά από μόνα τους δεν αρκούν.
    Γιατί να είσαι με έναν άνθρωπο που σε πληγώνει εσκεμμένα;
    Αυτό είναι κομπλεξικός άνθρωπος. Πώς μπορεσε να είναι με την φιλη σου. Θα μπορούσε να σε σεβαστεί. Που είναι η αγάπη που αναφέρει; Την ακούω αλλά δεν την βλέπω.
    Δεν υπήρχε σεβασμός και δεν υπάρχει ούτε και σήμερα.
    Νομίζω αξίζεις καλύτερα πράγματα από το να είσαι κολλημένη με έναν τύπο επειδή είναι ελκυστικός/όμορφος δεν ξέρω τι αλλά καταταλλα να μην σε σέβεται.

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2022
    Posts
    9
    Quote Originally Posted by Honorata View Post
    Εισαι όμως έτοιμη για κάτι καινούριο; θα ταλαιπωρηθείς πολύ και εσύ να πιέσεις τον εαυτό σου να προχωρήσει ενώ συναισθηματικά είσαι αλλού , και θα απογοητεύσεις και τον άλλον που ξέρει τι θέλει και δεν του αξίζει. Φαίνεσαι απορροφημένη από τον άλλον.
    Ίσως έχεις δίκιο..Πρίν ξαναδώ τον πρώην μου ένιωθα έτοιμη.Από τότε που τον είδα ότι βήμα είχα κάνει μπροστά διαγράφτηκε αυτομάτως.

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Γιατί να ταλαιπωρουμαστε τόσο πολυ.. Γιατί..
    By Χριστίνα900 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 22
    Last Post: 08-12-2021, 17:17
  2. Θέλω να φάω γιατί δεν είμαι καλά ή δεν είμαι καλά γιατί δεν τρώω όσο πριν;
    By adespoto in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 4
    Last Post: 02-02-2021, 22:55
  3. Θα σας πω γιατί αγχώνομαι τόσο πολύ και γιατι δεν παω σε ιατρο
    By Erudinam in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 9
    Last Post: 31-10-2020, 14:56
  4. Γιατι ποναει τοσο πολυ??????????????Γιατι??????????????????
    By gingertania in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 45
    Last Post: 13-10-2012, 02:08
  5. Replies: 92
    Last Post: 26-10-2008, 18:58

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •