αντικαταθλιπτικά

[Light1]

Καλησπέρα παιδιά είμαι 22 χρόνων και εδω και 3 χρόνια αντιμετωπίζω πρόβληματα με το αγχος,Πολλα ψυχοσωματικά είχα ναυτίες συνεχώς και φόβο με τον εμετο,το ελέγχω ως ενα βαθμό αλλα πλεον εχω θεμα στο εντερο μου (ευερέθιστο έντερο)και με επηρεάζει πάρα πολύ.Εχω παει σε γαστρεντερολογο έχω κάνει ολες τις εξετάσεις και ολα ειναι καλα,μου πρότεινε λοιπόν να παρω αντικαταθλιπτικά.Εχω αποστασιοποιηθεί πλεον από όλους και από όλα σπανια θα βγω έξω περα απο το να πάω στην δουλειά μου,και πολλες φορες προτιμώ να βγαινω μονος μου πλέον.Δεν ήμουν πάντα ετσι θυμαμαι τον παλιο μου εαυτό και πολλές φορές πέφτω παρα πολύ είχα πολλούς φίλους,Πλεον λίγους και από αυτούς απομακρύνομαι.Εχω παρατησει επίσης και την ερωτική μου ζωή οχι γιατι δεν θελω η γιατί δεν με εχει τραβήξει καποια κοπέλα απλα και αυτό πλέον με αγχωνει ενώ για την ηλικία μου είχα αρκετές σχεσεις στην ζωη μου.Πλεον νιωθω πως δεν εχω κατι ιδιαίτερο να προσφέρω σε καποιον άνθρωπο ,εχω χάσει τον εαυτό μου πλεον,Μου λείπει πλεον ο ευατος μου να ειμαι χαρούμενος,να νιωσω έρωτα (πλεον αν δω μια κοπέλα που μου αρέσει παθαίνω αμοκ αντι να το χαίρομαι και απομακρύνομαι)Να μην τα πολυλογο μιλαω και με ψυχολόγο εδω και καιρό που ο ίδιος με αποτρέπει να πάρω φάρμακα λέγοντας οτι δεν τα χρειάζομαι.Αποφασισα να παω σε ψυχίατρο και πάρω αγωγή περα απο ολα τα άλλα νομίζω οτι εμφανίζω και ελαφρα κατάθλιψη και θελω να ηρεμήσω λίγο γενικά νιωθω τρομερή ψυχική εξάντληση πλέον δεν με κανει κατι χαρούμενο και απλά σπρώχνω τις μέρες να περάσουν λες και θα αλλαξει κατι δια μαγείας.Περα απο αυτα το πρόβλημα στο έντερο μου φέρνει καποιες μερες τρομερούς πονους και με επηρεάζει και στην δουλειά.
Ηθελα να ρωτήσω λοιπόν τι να περιμένω απο τα αντικαταθλιπτικά?Θα νιώσω χαρούμενος ξανα?θα βρω τον παλιο μου εαυτο?
Με φοβιζουν κιολας η παρενέργειες που θα εχω τον πρώτο καιρο.
Ευχαριστώ πολυ για τον χρόνο σας.

[JimNirou]

Το μυαλο σου έχει αρχίσει να βλέπει μόνο την μαύρη πλευρά των πραγμάτων, τα αντικαταθλιπτικα θα το αναστρέψουν αυτό.

Ποιος σου είπε ότι ντε και καλά θα εχεις παρενέργειες? Άλλοι έχουν και άλλοι όχι.

[Κατιαχ]

Καλημέρα, απο τα αντικαταθλιπτικά μπορεις να περιμενεις βελτιωση στο αγχος και στη διαθεση σου σε σχετικά συντομο χρονικό διαστημα 1,5 έως 3 μήνες. Δεν εχουν ολοι παρενεργειες αλλά και αυτες διαρκουν συνηθως 2-3 εβδομάδες. Αν κανεις και ψυχοθεραπεια ταυτοχρονα νομιζω θα βοηθηθεις πολύ. Μην αλλαζεις ομως τους γιατρους και τους ψυχολόγους συνεχώς δεν βοηθαει.

[ioannis2]

Εύχομαι το πρόβλημα σου να είναι περιστασιακό, πρόσφατο, αν λάβω υπόψη ότι μιλάς για παλιό εαυτό και παλιές σχέσεις. Υπήρξε πρόσφατα κάποιο περιστατικό που σε συντάραξε ή σε επηρέασε ώστε να αποτελέσει το έναυσμα για το θέμα ψυχολογίας σου. Όποιοι ξεκινάνε τα φάρμακα, λένε όπως κι άποψη του ψυχίατρου, ότι θα τα παίρνουν για έξι μήνες μέχρι να φύγει το πρόβλημα, στο τέλος όμως, αν το πρόβλημα είναι κάπως πιο σοβαρό ή έχει τις ρίζες του βαθιά στο παρελθόν μπορεί και να τα παίρνουν για μια ζωή. Ο ψυχολόγος πιθανόν να καταλαβαίνει ότι το θέμα σου είναι προσωρινό και πρόσφατο, γι αυτό σε αποτρέπει από τα φάρμακα. Τα φάρμακα καταλαγιάζουν τα συναισθήματα τα οποία προκαλουν οι σκέψεις, με τα φάρμακα κάποτε νιώθεις σαν μπαγλαρωμένος κι άλλοτε διαύγεια άμα περάσει λίγη ώρα μετά που τα πήρες, στο δεύτερο ιδίως σε περιπτώσεις άγχους ή φόβου ή πανικού, στο πρώτο σε περιπτώσεις κατάθλιψης ή μελαγχολίας ή κατάπτωσης. Κάποτε τα σωματικά προβλήματα είναι αποτέλεσμα κακής ψυχολογίας, γι αυτό και η συμβουλή απ το γαστρεντερολόγο. Όσο δεν βγαίνεις έξω τόσο το πρόβλημα οξύνεται. Άρα βρες τα άτομα με τα οποία ένιωθες θετικά και επανασυνδέσου, πρώτο και βασικό αυτό και έπειτα χόμπις και χώροι που σε γεμίζουν. Είναι πολύ θετικό σε σένα - αν κατάλαβα καλά- ο πρότερος καλός ψυχολογικά εξωστρεφής, κοινωνικός, ακόμα και δημιουργικός βίος. Αυτόν θα πρέπει να τον ξαναβρείς πρώτα μέσα σου με το να σου ανέβει η ψυχολογία, προφανώς με τη μεθδοολογική βοήθεια του ψυχολόγου. Είσαι πολύ τυχερός εν σχέση με πολλούς άλλους μας εδώ μέσα που βασανίζονται από ψυχολογικά σχεδόν από τότε που υπήρξαν σ αυτόν τον κόσμο.

[Light1]

Καλημέρα, απο τα αντικαταθλιπτικά μπορεις να περιμενεις βελτιωση στο αγχος και στη διαθεση σου σε σχετικά συντομο χρονικό διαστημα 1,5 έως 3 μήνες. Δεν εχουν ολοι παρενεργειες αλλά και αυτες διαρκουν συνηθως 2-3 εβδομάδες. Αν κανεις και ψυχοθεραπεια ταυτοχρονα νομιζω θα βοηθηθεις πολύ. Μην αλλαζεις ομως τους γιατρους και τους ψυχολόγους συνεχώς δεν βοηθαει.

Αν δεν βοηθιεμαι τι να κανω?Οταν νιώθω οτι ο άλλος καθε φορα μόνο ακούει απλσ μιλάω και ακούει

[Light1]

Εύχομαι το πρόβλημα σου να είναι περιστασιακό, πρόσφατο, αν λάβω υπόψη ότι μιλάς για παλιό εαυτό και παλιές σχέσεις. Υπήρξε πρόσφατα κάποιο περιστατικό που σε συντάραξε ή σε επηρέασε ώστε να αποτελέσει το έναυσμα για το θέμα ψυχολογίας σου. Όποιοι ξεκινάνε τα φάρμακα, λένε όπως κι άποψη του ψυχίατρου, ότι θα τα παίρνουν για έξι μήνες μέχρι να φύγει το πρόβλημα, στο τέλος όμως, αν το πρόβλημα είναι κάπως πιο σοβαρό ή έχει τις ρίζες του βαθιά στο παρελθόν μπορεί και να τα παίρνουν για μια ζωή. Ο ψυχολόγος πιθανόν να καταλαβαίνει ότι το θέμα σου είναι προσωρινό και πρόσφατο, γι αυτό σε αποτρέπει από τα φάρμακα. Τα φάρμακα καταλαγιάζουν τα συναισθήματα τα οποία προκαλουν οι σκέψεις, με τα φάρμακα κάποτε νιώθεις σαν μπαγλαρωμένος κι άλλοτε διαύγεια άμα περάσει λίγη ώρα μετά που τα πήρες, στο δεύτερο ιδίως σε περιπτώσεις άγχους ή φόβου ή πανικού, στο πρώτο σε περιπτώσεις κατάθλιψης ή μελαγχολίας ή κατάπτωσης. Κάποτε τα σωματικά προβλήματα είναι αποτέλεσμα κακής ψυχολογίας, γι αυτό και η συμβουλή απ το γαστρεντερολόγο. Όσο δεν βγαίνεις έξω τόσο το πρόβλημα οξύνεται. Άρα βρες τα άτομα με τα οποία ένιωθες θετικά και επανασυνδέσου, πρώτο και βασικό αυτό και έπειτα χόμπις και χώροι που σε γεμίζουν. Είναι πολύ θετικό σε σένα - αν κατάλαβα καλά- ο πρότερος καλός ψυχολογικά εξωστρεφής, κοινωνικός, ακόμα και δημιουργικός βίος. Αυτόν θα πρέπει να τον ξαναβρείς πρώτα μέσα σου με το να σου ανέβει η ψυχολογία, προφανώς με τη μεθδοολογική βοήθεια του ψυχολόγου. Είσαι πολύ τυχερός εν σχέση με πολλούς άλλους μας εδώ μέσα που βασανίζονται από ψυχολογικά σχεδόν από τότε που υπήρξαν σ αυτόν τον κόσμο.

Εχω φτασει σε συτην την αποφαση να παρω χάπια ενώ ημουν κατα γι αυτόν τον λογο νομιζω πλεον δεν μπορω να βρω τιποτα εχω χασει πλήρως τα ενδιαφέροντα μου και ήρθε και το σωματικό με την κοιλιά που πολλες φορες με κάνει να φοβάμαι μην με πιασει η κοιλιά μου.Γισ συτο λοιπόν θεωρώ καλύτερο την δεδομένη στιγμή να πάρω φάρμακα

[Κατιαχ]

Αν δεν βοηθιεμαι τι να κανω?Οταν νιώθω οτι ο άλλος καθε φορα μόνο ακούει απλσ μιλάω και ακούει

Αν αλλαζεις συνεχεια ψυχολόγο δεν ειναι ευκολο να αποκτήσεις μια στενή σχέση εμπιστοσυνης μαζί του ωστε να βοηθηθείς. Η ψυχοθεραπεια θελει και κοπο από μέρους σου. Καποιος ψυχοθεραπευτής θα σου ταιριαζει καποια μεθοδος θα ταιριαξει, μεινε και δουλεψε με αυτόν. Μην περιμενεις σε 20 συνεδρίες να λύσεις ολα σου τα θεματα. Εισαι μικρός για να τα παρατησεις και να μεινεις μονο στα φαρμακα αν τελικά τα πάρεις.

[Light1]

Αν αλλαζεις συνεχεια ψυχολόγο δεν ειναι ευκολο να αποκτήσεις μια στενή σχέση εμπιστοσυνης μαζί του ωστε να βοηθηθείς. Η ψυχοθεραπεια θελει και κοπο από μέρους σου. Καποιος ψυχοθεραπευτής θα σου ταιριαζει καποια μεθοδος θα ταιριαξει, μεινε και δουλεψε με αυτόν. Μην περιμενεις σε 20 συνεδρίες να λύσεις ολα σου τα θεματα. Εισαι μικρός για να τα παρατησεις και να μεινεις μονο στα φαρμακα αν τελικά τα πάρεις.

Δεν ζήτησα να εχει λυθεί τκ πρόβλημα μου.Ζητησα να δω μια μεθοδο θεραπείας κάτι που όντως μετα απο χρονια θα με κάνει καλύτερα.Τωρα αν σου μιλάω μονο για το πρόβλημα μου και με ακους βοηθητικό είναι δεν λέω αλλα δεν θσ λυσει το πρόβλημα μου

[Light1]

Τουλάχιστον έβγαινα που και που παλιότερα,πλεον σχεδον καθημερινά εχω παρα πολύ έντονους πόνους στην κοιλιά μου που μου εχει γινει και φοβια, φοβάμαι οτι θα βγω θα με πιάσει και θα πρέπει να βρω τουαλέτα επειγόντως μου εχει συμβεί πολλες φορες, όλο αυτό με έχει ρίξει πλέον παρά πολυ

[Niels]

Έχω το ίδιο πρόβλημα, μεταξύ άλλων, δηλαδή ευερέθιστο έντερο ειδικά όταν αγχώνομαι όπως π.χ. σε ταξίδια. Προβιοτικα έχεις δοκιμάσει; Εγώ έχω δει μεγάλη διαφορά. Υπάρχουν μέσης δυναμικότητας που τα χρησιμοποιώ όταν δεν έχω κάποιο παραπάνω στρες και μεγαλύτερης που τα έχω για τα ταξίδια. Την ισορροπία πρέπει να τη βρει βέβαια ο καθένας μόνος του για τη δοσολογία. Γιατί το παραπάνω από όσο χρειάζεται μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Για τα άλλα είναι φυσικά αδύνατο να κρίνουμε εάν χρειάζεται να πάρεις αντικαταθλιπτικά. Υπάρχουν πολλές απόψεις και θεωρήσεις επί της χρησιμότητας των αντικαταθλιπτικών ακόμη και μεταξύ επιστημόνων. Προσωπικά παίρνω γιατί κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου αμβλυνονται μόνο με αγωγή και για χρόνιο πρόβλημα στον ύπνο. Οι παρενέργειες είναι υποκειμενικές. Εάν τελικά πάρεις να θυμάσαι ότι είναι σημαντικό να τηρείς σταθερή ώρα λήψης για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης παρενεργειών ή η ένταση τους (παθών και μαθων). Ανάλογα με το ποιο θα κρίνει ο γιατρός ότι χρειάζεσαι (δυστυχώς οι περισσότεροι έχουν την άποψη ότι από τη στιγμή που πέρασες το κατώφλι του ιατρείου τους έχεις αποδεχθεί τη λήψη φαρμάκου και δεν δίνουν ευκαιρία σε άλλη προσέγγιση) το φάρμακο θα έχει και άλλες ιδιότητες και διαφορετικές παρενέργειες (συνήθως προσωρινές, με πιο επίμονες την πτώση της λίμπιντο). Θυρεοειδή έχεις ελέγξει ποτέ; Βιταμίνες d, b12, φυλλικό οξύ, σίδηρο; Ένας σωστός ψυχίατρος πρέπει να σου ζητήσει αυτές (τουλάχιστον) τις αιματολογικές εξετάσεις πριν σου συστήσει αγωγή. Φυσικά μπορείς να τις κάνεις και μόνος σου.

[Light1]

Έχω το ίδιο πρόβλημα, μεταξύ άλλων, δηλαδή ευερέθιστο έντερο ειδικά όταν αγχώνομαι όπως π.χ. σε ταξίδια. Προβιοτικα έχεις δοκιμάσει; Εγώ έχω δει μεγάλη διαφορά. Υπάρχουν μέσης δυναμικότητας που τα χρησιμοποιώ όταν δεν έχω κάποιο παραπάνω στρες και μεγαλύτερης που τα έχω για τα ταξίδια. Την ισορροπία πρέπει να τη βρει βέβαια ο καθένας μόνος του για τη δοσολογία. Γιατί το παραπάνω από όσο χρειάζεται μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Για τα άλλα είναι φυσικά αδύνατο να κρίνουμε εάν χρειάζεται να πάρεις αντικαταθλιπτικά. Υπάρχουν πολλές απόψεις και θεωρήσεις επί της χρησιμότητας των αντικαταθλιπτικών ακόμη και μεταξύ επιστημόνων. Προσωπικά παίρνω γιατί κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου αμβλυνονται μόνο με αγωγή και για χρόνιο πρόβλημα στον ύπνο. Οι παρενέργειες είναι υποκειμενικές. Εάν τελικά πάρεις να θυμάσαι ότι είναι σημαντικό να τηρείς σταθερή ώρα λήψης για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης παρενεργειών ή η ένταση τους (παθών και μαθων). Ανάλογα με το ποιο θα κρίνει ο γιατρός ότι χρειάζεσαι (δυστυχώς οι περισσότεροι έχουν την άποψη ότι από τη στιγμή που πέρασες το κατώφλι του ιατρείου τους έχεις αποδεχθεί τη λήψη φαρμάκου και δεν δίνουν ευκαιρία σε άλλη προσέγγιση) το φάρμακο θα έχει και άλλες ιδιότητες και διαφορετικές παρενέργειες (συνήθως προσωρινές, με πιο επίμονες την πτώση της λίμπιντο). Θυρεοειδή έχεις ελέγξει ποτέ; Βιταμίνες d, b12, φυλλικό οξύ, σίδηρο; Ένας σωστός ψυχίατρος πρέπει να σου ζητήσει αυτές (τουλάχιστον) τις αιματολογικές εξετάσεις πριν σου συστήσει αγωγή. Φυσικά μπορείς να τις κάνεις και μόνος σου.

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.Παρινω εδω και 2 μήνες προβιοτικα που μου σύστησε ο γιατρός τιποτα δεν άλλαξε, κάναμε ολες τις εξετάσεις και τίποτα παίρνω επίσης κανα buscopan που και που αν και δεν έχω καταλάβει ακομα αν βοηθάει η οχι.Επισης εδω και 2 χρονια ειμαι σε αγωγή για τον θυρεοειδή γτ ηταν λίγο ανεβασμένος.Γενικα απο τοτε που άρχισε το άγχος νιώθω καθε τρεις και λιγο βγαινει κατι καινούργιο σαν να με καταστρέφει ενα πραγμα.Γενικα εφτασα πολλες φορές κοντα να πάρω αντικαταθλιπτικά παντα ομως ελεγα πως μπορω να αντεπεξελθω μονος,πλεον δεν την παλεύω

[Niels]

Θα βοηθήσουν λογικά, κι εγώ παίρνω αντικαταθλιπτικό με ένδειξη για κοινωνικό άγχος, γενικευμένη αγχωδη διαταραχή κλπ. Απλά μη μείνεις μόνο στην αγωγή, βρες καλό ψυχοθεραπευτή (ψυχίατρο ή ψυχολόγο) και συνέχισε την ψυχοθεραπεία. Γιατί μπορεί να αισθανθείς καλύτερα με την αγωγή αλλά για άλλους λόγους να μην προχωράς στη ζωή σου.

[Remedy]

στον ψυχολογο σου εχεις εμπιστοσυνη;
εχεις καποια βελτιωση με την ψυχοθεραπεια;
εισαι πολυ νεος, το αγχος εμφανιστηκε ξαφνικα; εγινε κατι ιδιαιτερο τον καιρο που εμφανιστηκε; εχεις εντοπισει την αιτια;

[Light1]

Μικρότερος σε ηλικια 15+ ειχα εμφανίσει καποιες κρίσεις πανικού.Αλλα αυτη η συνεχόμενη κατάσταση άρχισε απο το πρώτο λοκνταουν μπηκα μετα απο 1 μηνα στο νοσοκ για επέμβαση κύστης κοκκυγος και επαθα κριση πανικου στο νοσοκομείο.Εχω αλλαξει 4-5 ψυχολόγους από τότε και δεν ειχα εμπιστοσύνη σε κάποιον με την έννοια οτι μεχρι που βαριόμουν να παω λεω τι νς παω να κανω μόνο μιλάω εγω λεγοντας οτι η καθημερινότητα μου ειναι χαλια και αυτό τέλος.Τωρα εχω εναν απο πέρσι το καλοκαίρι που στην αρχή το πίστευα πολυ και εγινα πολύ καλύτερα γιατι μου εξήγησε το μοντελο θεραπείας σταδιακή έκθεση στους φόβους.Εφτασα λοιπόν σε πολύ καλύτερο σημείο και μου ειπε ο ιδιος πλεον δεν με χρειάζεσαι.Πλεον μιλάμε όταν χρειαστώ εγω.Το πρόβλημα ειναι οτι πλεον έχω απομακρυνθεί απο ολους δεν θελω να βγαίνω και μιλάω και μαζι του και νιώθω λες και τζαμπα μιλαμε δεν βοηθιεμαι πλέον

[JimNirou]

στον ψυχολογο σου εχεις εμπιστοσυνη;
εχεις καποια βελτιωση με την ψυχοθεραπεια;
εισαι πολυ νεος, το αγχος εμφανιστηκε ξαφνικα; εγινε κατι ιδιαιτερο τον καιρο που εμφανιστηκε; εχεις εντοπισει την αιτια;

Στην ηλικία που του εμφανίστηκε κατά την γνώμη μου έπρεπε να τον πάνε σε παιδοψυχολογο, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει διαφορά ε?