ποναω

[xika]

....μα ποσο σε νιωθω μαρια μου...
...μα ποσο δικιο εχεις θεοφανια μου...
...μα ποσο δεν μπορω να πραξω αυτα που επικροτω και συμφωνω...

μαρακι μου υπομονη και κουραγιο...

[Empneustns]

νοιωθω ενα αυτοκινητο να τρεχει στον δρομο και ο οδηγος να κοιταζει πισω,σε διαδρομες παλιες ομορφες ευτυχισμενες.διαδρομες που ομως εχουν περασει,αλλα το βλεμα του οδηγου ειναι στραμενο εκει,πισω.δεν θελει να τις ξεχασει,φοβαται.μαλλον πως θα χασει το συναισθημα και την ομορφια που ενοιωθε σε εκεινες τις διαδρομες.ομως αυτες εχουν τελειωσει,και δεν προκειται να ξαναρθουν οσο και αν ο οδηγος βλεπει πισω.δεν φταιει αυτος,φταει ο δρομος η ζωη,ετσι ειναι κατασκευασμενη,το αυτοκινητο δεν μπορει να σταματησει,απλα απομακρυνεται.αν συνεχισει να βλεπει πισω θα χασει και αυτα που απλωνονται μπροστα.ειναι δυσκολη αποφαση να παρει καποιος το βλεμα του απο κατι ομορφο.ομως οι καταστασεις αλλαζουν,εμεις αλλαζουμε.ενα παιδακι ειναι ευτυχισμενο με ενα παιχνιδι.οταν περασουν ομως λιγο τα χρονια αυτο που το εκανε ευτυχισμενο δεν το κανει πλεον.το παιχνιδι δεν εχει αλλαξει,ειναι το ιδιο.το παιδακι αλλαξε.μπορει να κοιταζει πισω και να θυμαται τις ομορφες στιγμες που ειχε με το παιχνιδι αλλα πλεον το παιχνιδι δεν μπορει να του δωσει αλλη χαρα,εκανε τον κυκλο του.το παιδακι πρεπει να ψαξει μεσα του,να βρει αλλα ενδιαφεροντα,να μαθει καινουρια πραγματα.ποτε δεν προκειται να ξεχασει το αγαπημενο του παιχνιδι.αλλα φοβαται,φοβαται πως αν σταματησει το παιχνιδι αυτο να ειναι η πρωτη πρωτεραιοτητα στη ζωη του,θα το χασει,δεν θα το νοιωθει τοσο εντονα οσο αυτη τη στιγμη.και τρεμει σε αυτη την ιδεα.και το αυτοκινητο τρεχει,τα χιλιομετρα περνουν.τι ειναι σωστο τι λαθος;ο φοβος να κοιταξουμε μπροστα;ο φοβος μηπως το παιχνιδι καταντησει μια απλη αναμνηση;δυσκολες αποφασεις....
οσα χρονια και να περασουν εγω ποτε δεν θα ξεχασω τα αγαπημενα μου παιχνιδια,οποτε θελησω τα σκεφτομαι,και τα νοιωθω σαν να ειναι διπλα μου σαν να επαιζα μαζι τους μολις το προηγουμενο δευτερολεπτο,παρολο που βλεπω μπροστα.αυτο που μου δωσαν ειναι μοναδικο,και ξερω πως δεν θα μπορουσαν να μου το δινουν επ`απειρο.θα το ηθελα αλλα .... ο δρομος τρεχει.δεν εχει σημασια που θα ειναι στραμενο το βλεμα μου,μπρος η πισω,σημασια εχει το τι θελω να βαλω διπλα στην καρδια μου...η ζωη ειναι μεγαλη,η ζωη ειναι μικροτερη απο οσο φανταζομαστε.δεν ερχεται οπως την θελουμε,αλλα μπορουμε να την κατευθυνουμε.το να την κατευθυνουμε προς τα πισω ειναι ανωφελο.εχει να μας διαδαξει πολλα,κυριως ασχημα πραγματα.ας μην μεινουμε να αναπολουμε την πρωτη δημοτικου,και στο γυμνασιο θα βρουμε ομορφιες...
καποτε μια κοπελια μου ειχε πει μια κουβεντα που δεν φανταζομουν ποσο θα με συντροφευε στην υπολοιπη ζωη μου.\"ολα ειναι θεμα διαθεσης\"αν εχεις διαθεση να ξεπερασεις,να περασεις στις εξετασεις,να μεινεις σε μια σχεση θα γινει η τουλαχιστον θα υπαρχουν προυποθεσεις να γινει.αν δεν εχεις διαθεση να κοψεις το τσιγαρο,ολοι οι γιατροι να σου το λεν,τα παιδια σου,οι γονεις σου,δεν προκειται να το σταματησεις ποτε.
Σημερα η μερα ηταν συνεφιασμενη,πιθανολογω και τα ματακια σας.

http://www.youtube.com/watch?v=-9A3XD70SsA

καλοδεχουμενη οποιαδηποτε μεταφραση

[πανος12345]

Originally posted by Empneustns
νοιωθω ενα αυτοκινητο να τρεχει στον δρομο και ο οδηγος να κοιταζει πισω,σε διαδρομες παλιες ομορφες ευτυχισμενες.διαδρομες που ομως εχουν περασει,αλλα το βλεμα του οδηγου ειναι στραμενο εκει,πισω.δεν θελει να τις ξεχασει,φοβαται.μαλλον πως θα χασει το συναισθημα και την ομορφια που ενοιωθε σε εκεινες τις διαδρομες.ομως αυτες εχουν τελειωσει,και δεν προκειται να ξαναρθουν οσο και αν ο οδηγος βλεπει πισω.δεν φταιει αυτος,φταει ο δρομος η ζωη,ετσι ειναι κατασκευασμενη,το αυτοκινητο δεν μπορει να σταματησει,απλα απομακρυνεται.αν συνεχισει να βλεπει πισω θα χασει και αυτα που απλωνονται μπροστα.ειναι δυσκολη αποφαση να παρει καποιος το βλεμα του απο κατι ομορφο.ομως οι καταστασεις αλλαζουν,εμεις αλλαζουμε.ενα παιδακι ειναι ευτυχισμενο με ενα παιχνιδι.οταν περασουν ομως λιγο τα χρονια αυτο που το εκανε ευτυχισμενο δεν το κανει πλεον.το παιχνιδι δεν εχει αλλαξει,ειναι το ιδιο.το παιδακι αλλαξε.μπορει να κοιταζει πισω και να θυμαται τις ομορφες στιγμες που ειχε με το παιχνιδι αλλα πλεον το παιχνιδι δεν μπορει να του δωσει αλλη χαρα,εκανε τον κυκλο του.το παιδακι πρεπει να ψαξει μεσα του,να βρει αλλα ενδιαφεροντα,να μαθει καινουρια πραγματα.ποτε δεν προκειται να ξεχασει το αγαπημενο του παιχνιδι.αλλα φοβαται,φοβαται πως αν σταματησει το παιχνιδι αυτο να ειναι η πρωτη πρωτεραιοτητα στη ζωη του,θα το χασει,δεν θα το νοιωθει τοσο εντονα οσο αυτη τη στιγμη.και τρεμει σε αυτη την ιδεα.και το αυτοκινητο τρεχει,τα χιλιομετρα περνουν.τι ειναι σωστο τι λαθος;ο φοβος να κοιταξουμε μπροστα;ο φοβος μηπως το παιχνιδι καταντησει μια απλη αναμνηση;δυσκολες αποφασεις....
οσα χρονια και να περασουν εγω ποτε δεν θα ξεχασω τα αγαπημενα μου παιχνιδια,οποτε θελησω τα σκεφτομαι,και τα νοιωθω σαν να ειναι διπλα μου σαν να επαιζα μαζι τους μολις το προηγουμενο δευτερολεπτο,παρολο που βλεπω μπροστα.αυτο που μου δωσαν ειναι μοναδικο,και ξερω πως δεν θα μπορουσαν να μου το δινουν επ`απειρο.θα το ηθελα αλλα .... ο δρομος τρεχει.δεν εχει σημασια που θα ειναι στραμενο το βλεμα μου,μπρος η πισω,σημασια εχει το τι θελω να βαλω διπλα στην καρδια μου...η ζωη ειναι μεγαλη,η ζωη ειναι μικροτερη απο οσο φανταζομαστε.δεν ερχεται οπως την θελουμε,αλλα μπορουμε να την κατευθυνουμε.το να την κατευθυνουμε προς τα πισω ειναι ανωφελο.εχει να μας διαδαξει πολλα,κυριως ασχημα πραγματα.ας μην μεινουμε να αναπολουμε την πρωτη δημοτικου,και στο γυμνασιο θα βρουμε ομορφιες...
καποτε μια κοπελια μου ειχε πει μια κουβεντα που δεν φανταζομουν ποσο θα με συντροφευε στην υπολοιπη ζωη μου.\"ολα ειναι θεμα διαθεσης\"αν εχεις διαθεση να ξεπερασεις,να περασεις στις εξετασεις,να μεινεις σε μια σχεση θα γινει η τουλαχιστον θα υπαρχουν προυποθεσεις να γινει.αν δεν εχεις διαθεση να κοψεις το τσιγαρο,ολοι οι γιατροι να σου το λεν,τα παιδια σου,οι γονεις σου,δεν προκειται να το σταματησεις ποτε.
Σημερα η μερα ηταν συνεφιασμενη,πιθανολογω και τα ματακια σας.

http://www.youtube.com/watch?v=-9A3XD70SsA

καλοδεχουμενη οποιαδηποτε μεταφραση

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙς ΝΑ ΒΡΕΙς ΕΥΚΟΛΑ
ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ!
ΜΟΝΑΞΙΑ +ΜΟΝΑΞΙΑ = ΠΑΡΕΑ ,ΖΕΥΓΑΡΙ , ΕΥΤΥΧΙΑ ...
ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ Η ΜΙΑ ΜΕΡΑ ?
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΕ....