Μοναξιά...

[JohnyK33]

Η χρονιά μοναξιά δεν παλεύεται,άλλο αν υπάρχουν μεμονομενες στιγμές η διαστήματα που επιθυμούμε να αποτραβήχτουμε ως διέξοδος αποσυμπίεσης.

Η μοναξιά σε κάνει να πλήττεις,να αισθάνεσαι ανεπαρκής,δλδ ότι δοκιμάζεις μόνος σου δεν σε ευχαριστεί,δεν σε ικανοποιεί,δεν παίρνεις χαρά.

[Diana1982]

Αγαπητέ θεματοθέτη....δεν πέρασες λίγα αυτό είναι αλήθεια....η ψυχολογική σου κατάσταση οφείλεται σε αυτό το μακρύ ταξίδι αποκατάστασης που πέρασες....είσαι μόλις 23,άλλοι έχουν χάσει ολόκληρη την ζωή τους για διάφορους λόγους.....μην παρεξηγείς τους ανθρώπους,είναι μικρά παιδιά σαν και σένα....μόλις τελειώσει η περιπέτεια σου,θα δεις ότι θα αρχίσεις να έχεις ενδιαφέροντα και θα γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους που θα σε αγαπήσουν....η οικογένεια δεν είναι πανάκεια....ο αδερφός σου έχει τα δικά του θέματα,δείξτου εσύ αγάπη και θα δεις ότι θα στο επιστρέψει...μην πιέζεις κανέναν για τίποτα

Όταν θα είσαι έτοιμος να βγεις ξανά στην κοινωνία θα δεις ότι όλα θα γίνπυν από μόνα τους...τα πράγματα είναι αρκετά ευχάριστα για σένα

Ξεκίνα να περπατάς,παρακολούθησε κάτι που σου αρέσει,πήγαινε για έναν καφέ,ξεκίνα μπάνια στη θάλασσα και θα δεις πτι σιγά σιγά θα αρχίσεις να αισθάνεσαι καλύτερα μέρα με τη μέρα! Καλή επιτυχία...

[JohnyK33]

Ενταξει,δεν θα γινουμε και ερημιτες η θα κλειστουμε στα μοναστηρια,απλα καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν ευκολα να συνδεθουν με αλλους και να δημιουργησουν παρεες.

[ioannis2]

Ενταξει,δεν θα γινουμε και ερημιτες η θα κλειστουμε στα μοναστηρια,απλα καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν ευκολα να συνδεθουν με αλλους και να δημιουργησουν παρεες.

Δυστυχώς συμφωνώ. Καποιοι δεν ειναι αποδεκτοι απο την κοινωνία λογω του χαρακτήρα τους, και δεν μιλώ για βιαιους ή τοξικούς ανθρωπους. Και η μοναξιά αυτη ειναι αφοριτη δυστυχία.

[JohnyK33]

Παλι εορταστικο κλιμα,ανασταση,πασχαλινες εορτες και...μοναξια. Δυστυχως καθε χρονο τα ιδια,ειτε ειναι χριστουγεννα,ειτε πασχα,ειτε καλοκαιρι,θα βλεπω τον περισσοτερο κοσμο να χαιρεται,να διασκεδαζει,να διακοπαρει και γω να παλευω με αρνητικα συναισθηματα,μοναξια.Ππφφφ φ

[outofthebox]

Ημουν παντρεμενος 14 χρονια με 2 υπεροχα παιδια 12 χρονων Αγορακι και 8 χρονων κοριτσακι. Ολα σουπερ , ολα τελεια με τα παιδια (οχι με την πρωην μου τοσο καλα αλλα ανεκτα). δεν κοιταζα τον διπλανο μου. Εγω να ειμαι καλα. Μεχρι που πριν 2.5 χρονια πηρα ενα δυσκολο αιφνιδιαστικο διαζυγιο. Ξαφνικα Ολα χαθηκαν γυρο μου. κοινωνικο περιβαλλον εκτος δουλειας το απολυτο μηδεν. Ειμαι 43 χρονων. Και μεσα σε μια στιγμη επρεπε να ζησω μονος μου. Να προσπαθησω να μην χασω την δουλεια μου γιατι δεν μπορουσα να σηκωθω ουτε απο το κρεβατι απο τον πονο που ενιωσα. Δεν ειχα κινητρο πια. το μεγαλυτερο λαθος μου? Ο πανικος μου και η αναγκη για παρεα με πηγε σε λαθος μονοπατια. Τωρα μετα απο 2.5 χρονια περιπετειας αυτο που δουλευει σε εμενα και ελπιζω να βοηθησει καποιον/ια ειναι οτι εφτιαξα απο την αρχη την δικη μου ρουτινα. Ξεκινησα να βγαινω μονος μου. Και συνεχιζω να βγαινω μονος μου σε στεκια που εγω δημιουργησα βημα βημα και μου ταιριαζουν. Τωρα το περιβαλλον ειναι ποια οικιο και δεν νιωθω μονος μου οταν βγαινω εξω. Ειναι πιστευω μια καλη αρχη.

[JohnyK33]

Πολυ δυσκολη η μοναξια που προκυπτει απο διαλυση οικογενειας και διαζυγιο,οταν εισαι και αντρας,ουσιαστικα ολα ξεκινουν απο το μηδεν και πρεπει παλι να χτισεις απο την αρχη.Δεν ξερω κατα ποσο βοηθουν τα στεκια,καθεσαι μονος με το κινητο και αν υπαρχουν στον περιγυρο 2-3 φιλοι,η 1-2 συναδελφοι να πεις τον πονο σου,παλι καλα.

2 χρονια πληρωνα γυμναστηριο για να πηγαινω και τελικα οταν πηγαινα αισθανομουν θλιψη και μονος μεσα στον κοσμο,δεν τολμουσα να μιλησω στον διπλανο μου η να ανοιξω καποια κουβεντα,εφευγα μετα απο μια ωρα σκυθρωπος με το κεφαλι κατεβασμενο και το βλεμμα στεναχωρο να αναρωτιεμαι γιατι πρεπει να προσπαθω για αυτο που αλλοι εχουν απλοχερα και χωρις κοπο.

[outofthebox]

Θα μιλησω προσωπικα γιατι πιστευω ο καθενας μας ισως βιωνει διαφορετικα το θηριο τις μοναξιας. Εγω αρχισα να αισθανομαι καλυτερα οταν επαψα να αναζητω παρεα απο αναγκη. Και μονο ενα χαμογελο απο την σερβιτορα, μια συζητηση με τον μπαρμαν αυτη την στιγμη τουλαχιστον μου ειναι αρκετο. Απο το να ειμαι κλεισμενος στο σπιτι. Ειπα στον εαυτο μου Βημα βημα σιγα σιγα και νιωθω ειδη καλυτερα.

[asperger39]

ταυτιζομε με μερικα ατομα κι εχω να πω οτι η μοναξια ειν μονη λυση οταν οι άνθρωποι σε πονουν με ασχημη συμπεριφορά απόρριψη κι σε εχουν κλοτσοσκούφι και γελουν .

[outofthebox]

Σταματησα να κατηγορω τους αλλους. δεν ειναι ευκολο αλλα με κουρασε. Δικια μου η ζωη. Εγω εχω την ευθυνη απο δω και περα. Κανενας δεν θα με πιασει απο το χερακι. Δεν πειραζει ζω με αυτο. Αλλα το ποτο μου μονος μου θα παω να το πιω. Οτι και να γινει. Δυσκολο ναι αλλα λειτουργει σε εμενα.