Πόσα χρόνια παίρνετε φάρμακα? - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 24 of 24
  1. #16
    xaka10
    Guest
    εγω παιρνω μια 15ετια αντιψυχωτικα κυριως για ψυχωση.εχω βελτιωθει αισθητα μετα το ψυχωτικο επεισοδιο που ειχα και ημουν εκτος τοπου και χρονου φωναζα εβγαζα αφρους απο το στομα ειχα πληρως ψυχωτικο νευρικο κλονισμο εβλεπα οραματα.σκετος εφιαλτης μεχρι και αποπειρα αυτοκτονιας εκανα που παντα αγαπουσα την ζωη γιατι ηταν ανυποφορα τα συμπτωματα.ευτυχως με τα φαρμακα που παιρνω τοσα χρονια κυκλοφορω με το μετρο στην Αθηνα και δεν φαινεται το προβλημα υγειας μου και στεναχωριεμαι οταν βλεπω ομοιοπαθεις που δεν παιρνουν λογικα φαρμακα να παραμιλανε να βριζουν και να εχουν αλλοπροσαλλη συμπεριφορα γιατι σε αυτο το σημειο ημουν και γω καποτε και λογω των φαρμακων περναει απαρατηρητη η παθηση σε σημειο να μου λενε υπαλληλοι σε δημοσιες υπηρεσιες που βλεπουν την παθηση μου να μην πιστευουν οτι εχω περασει τετοια παθηση και να αμφισβητουν την παθηση που εχω .

    γι αυτο τα φαρμακα μιλαω για ψυχωση δεν ξερω για καταθλιψη αλλα για την ψυχωση ειναι απαραιτητα και κανουν θαυματα με αποτελεσμα πολλοι απο εμας τους ψυχωτικους να εντασομαστε στο κοινωνικο συνολο και να μην ξεχωριζουμε με τους φυσιολογικους οπως τα παλια χρονια που τους στιγματιζαν και λεγαν ο τρελος του χωριου.γι αυτο και εχω την συνηθεια οποιος μαθει το προβλημα μου απο μενα γιατι δεν φαινεται εκ πρωτης οψεος και με κρινει σε αλλους οτι δεν στεκω στα καλα μου δεν θελω να τον ξαναδω μετα γιατι πολλοι που τα λενε αυτα παιρνουν και οι ιδιοι φαρμακα και δεν κοιτανε την καμπουρα τους γι αυτο οπως λεει η υπογραφη μου μην κρινετε για να μην κριθειτε

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Μπράβο σου, θέλει δύναμη, πειθαρχία, αντίληψη και αυτογνωσία αυτό που έκανες.

  3. #18
    Member
    Join Date
    Mar 2023
    Location
    Πειραιάς
    Posts
    65
    Quote Originally Posted by xaka10 View Post
    εγω παιρνω μια 15ετια αντιψυχωτικα κυριως για ψυχωση.εχω βελτιωθει αισθητα μετα το ψυχωτικο επεισοδιο που ειχα και ημουν εκτος τοπου και χρονου φωναζα εβγαζα αφρους απο το στομα ειχα πληρως ψυχωτικο νευρικο κλονισμο εβλεπα οραματα.σκετος εφιαλτης μεχρι και αποπειρα αυτοκτονιας εκανα που παντα αγαπουσα την ζωη γιατι ηταν ανυποφορα τα συμπτωματα.ευτυχως με τα φαρμακα που παιρνω τοσα χρονια κυκλοφορω με το μετρο στην Αθηνα και δεν φαινεται το προβλημα υγειας μου και στεναχωριεμαι οταν βλεπω ομοιοπαθεις που δεν παιρνουν λογικα φαρμακα να παραμιλανε να βριζουν και να εχουν αλλοπροσαλλη συμπεριφορα γιατι σε αυτο το σημειο ημουν και γω καποτε και λογω των φαρμακων περναει απαρατηρητη η παθηση σε σημειο να μου λενε υπαλληλοι σε δημοσιες υπηρεσιες που βλεπουν την παθηση μου να μην πιστευουν οτι εχω περασει τετοια παθηση και να αμφισβητουν την παθηση που εχω .

    γι αυτο τα φαρμακα μιλαω για ψυχωση δεν ξερω για καταθλιψη αλλα για την ψυχωση ειναι απαραιτητα και κανουν θαυματα με αποτελεσμα πολλοι απο εμας τους ψυχωτικους να εντασομαστε στο κοινωνικο συνολο και να μην ξεχωριζουμε με τους φυσιολογικους οπως τα παλια χρονια που τους στιγματιζαν και λεγαν ο τρελος του χωριου.γι αυτο και εχω την συνηθεια οποιος μαθει το προβλημα μου απο μενα γιατι δεν φαινεται εκ πρωτης οψεος και με κρινει σε αλλους οτι δεν στεκω στα καλα μου δεν θελω να τον ξαναδω μετα γιατι πολλοι που τα λενε αυτα παιρνουν και οι ιδιοι φαρμακα και δεν κοιτανε την καμπουρα τους γι αυτο οπως λεει η υπογραφη μου μην κρινετε για να μην κριθειτε
    Δεν εχω λογια,λυγισα.Μπραβο σου και παλι μπραβο σου χαιρομαι πολυ που εχεις βρει τον δρομο σου , χρειαζομαστε πιο πολλα ατομα σαν και σενα

  4. #19
    Quote Originally Posted by Feynman View Post
    Δεν εχω λογια,λυγισα.Μπραβο σου και παλι μπραβο σου χαιρομαι πολυ που εχεις βρει τον δρομο σου , χρειαζομαστε πιο πολλα ατομα σαν και σενα


    Συμφωνω με τον feynman ! Πολλα μπραβο κι απο εμενα.

    Για να απαντησω στο θεμα. Παίρνω γύρω στα 12 χρόνια (αντικαταθλιπτικο) συνολικα μεν, με ενδιάμεσες (στην αρχή) διακοπές και ξανα με τα τέλευταια 7 χρονια περιπου χωρις διακοπή. Με βοηθούν αρκετα . Χωρις αυτά,αποπατος. Ωστοσο, εξακολουθώ να εχω τις πτώσεις μου. Τωρα εχω ξεκινήσει και λαμικτάλ και βλεπουμε..

    Πάντως επειδη ετσι ξεκινησα κι εγω για καταθλιψη με σιπραλεξ, μου το αλλαξε σε εφεξορ για να με βοηθησει και στο αγχος.. Καλύτερα ειμαι βεβαια αλλα οχι κ τελεια..

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2022
    Posts
    898
    3μιση και συνεχιζωωω χωρίς να είμαι τελείως καλά, ελπίζω κάποια μέρα να τα καταφέρω.

  6. #21
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2024
    Posts
    28
    Μετά από άσχημα συμβάντα, το 2017, αισθανόμουν πολύ άσχημα, δεν είχα διάθεση ούτε για κουβέντα, ούτε για παρέα, ούτε καν για σεξ' δεν μπορούσα ούτε να πάω να αγοράσω γάλα και ψωμί.
    Πήγα σε ένα ψυχίατρο και μου είπε ότι έγω κατάθλιψη΄μου έδωσε zoloft, που τα πήρα για 8 μήνες και πήρα 15 κιλά χωρίς να αλλάξω διατροφικές συνήθειες' το "όργανο" ήταν τελείως μα τελείως όμως, εκτός λειτουργίας, ούτε ακούσια πρωινή στύση!!
    Τα πέταξα και πήγα σε άλλο ψυχίατρο και μου έδωσε Brintellix' για 6 περίπου μήνες αισθανόμουν καλύτερα, επανήλθα κατά 70% σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής, αργότερα άρχισα να έχω φρικτούς εφιάλτες' πήγα πάλι στον γιατρό και μου έδωσε + Lamictal 25 και μετά ένα μήνα 50 και αργότερα 100άρια και 20άρι Βrintellix.
    Εκτός από τους εφιάλτες, προστέθηκαν και άλλα σακατιλίκια' πεταγόμουν μούσκεμα στον ιδρώτα το πρωί, λαχανιασμένος, λες και τερμάτιζα μαραθώνιο και μετά αφού έκανα μιά ώρα να συνέλθω, ξάπλωνα πάλι κομμάτια σπασμένα, κρύσταλλα γυαλιά και τότε κοιμόμουν μέχρι το απόγευμα... αφού έπαιρνα πρώτα ένα 5άρι Stedon.
    Ολοι οι φίλοι με είπαν "σχιζοφρενάκια" και "εξατμίστηκαν"!
    Στήριξη από πουθενά, διάθεση patos ten, συν την φροντίδα της ηλικιωμένης μητέρας μου!
    Kάθισα μιά μέρα και σκέφτηκα που πηγαίνω και αν αυτό είναι το νόημα της ζωής, εγκλωβισμένος στούς τοίχους του σπιτιού σαν σε απομόνωση, ζώντας με ψυχοφάρμακα' τι διαφορά έχει από το να κλεινόμουν οικειοθελώς σε ψυχιατρείο; εκεί τουλάχιστον θα είχα και παρέα...
    Τότε πήρα μιά μεγάλη(όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων) απόφαση' είπα αλλάζω εδώ και τώρα τρόπο ζωής, δεν πάει αλλο..
    Την επόμενη προσευχήθηκα, πέταξα όλα τα φάρμακα και είπα <δεν ξαναπαίρνω δηλητήρια και ότι είναι να γίνει ας γίνει>' ταυτόχρονα όμως άλλαξα ριζικά ότι έκανα μέχρι τότε. Αρχισα το χειμερινό κολύμπι (ήταν αρχές φθινοπώρου), μέχρι τώρα κάθε μέρα στο παγωμένο νερό στην θάλασσα για 15 λεπτά, έφτασα και στα 20'. Οταν έβγαινα από το νερό αισθανόμουν 18άρης, έσφιζα από ενεργητικότητα, πετούσα κυριολεκτικά..
    Μετά το κολύμπι και αφού είχε πάει μία η ώρα έτρωγα γιά μεσημέρι (κάτι που είχα χρόνια να κάνω, έτρωγα συνήθως αλλοπρόσαλες ώρες και ότι σαβούρα έβρισκα πρόχειρη' τσιπς, γαριδάκια, πιτόγυρα τίγκα στο μηχανέλαιο) και κατόπιν ξάπλα γιά μία μόνο ώρα.
    Κατόπιν, πιέζοντας αναγκαστικά τον εαυτό μου στην αρχή, (αφού πρώτα πήρα παπούτσια Columpia PeakFreak πεζοπορίας-ορειβασίας , σακκίδιο εκστρατείας Μil-Τec 40 λίτρων και μπαστούνι αναρίχησης, που το πέταξα γιατί βρήκα ένα ξύλο στα βουνά, πολύ καλύτερο) και αφού αναζήτησα περιοχές πεζοπορίας μεσαίου βαθμού δυσκολίας στα γύρω μέρη--περίπου 10 km--οδικώς, άφηνα εκεί το αμάξι και αρχής γενομένης από 1, τώρα έχω φτάσει τα 10 Km πήγαινε-έλα και αν δεν πάω την δεύτερη μέρα κάνω σαν πρέζονας που του λείπει η ηρωίνη.
    Πάντα φρούτα και νερό στο σακκίδιο, φαρμακείο, φακοί κεφαλής και χειρός και άλλος εξοπλισμός.
    Στην φύση συναντώ διάφορα είδη: Φίδια, αράχνες, χελώνες, βατράχια, γλάρους, σκέτη μαγεία αυτοί, με παρακολουθούν από μακριά και μόλις πλησιάζω σε φωλιές τους(εν αγνοία μου), κάνουν χαμηλή πτήση μόλις 15 εκατοστά από πάνω μου και κρώζουν δαιμονισμένα, μετά κατάλαβα τον λόγο, τι να πεις γι'αυτό αν δεν το ζήσεις...
    Αργά το απόγευμα Νυχτερίδες, κάμπιες --σε φάλαγγα "κατ'άντρα", αυτό αν το δείτε είναι άλλη φάση' κάθομαι και τα παρατηρώ όλα αυτά με μεγάλη προσοχή' όσα έμαθα εκεί, στην φύση, δεν τα μαθαίνεις σε κανένα σχολείο
    !Ποτέ μου δεν πίστεψα, ότι είναι δυνατόν να μάθεις τόσα πολλά γιά την ζωή, παρατηρώντας τα άλλα έμβια όντα...
    Ένα παράδειγμα: <σήμερα πηγαίνοντας με το αμάξι στο σημείο όπου αρχίζει μιά ημιορεινή διαδρομή 13 χιλιομέτρων, συνάντησα μιά χελώνα που διέχιζε το οδόστρωμα' σταμάτησα και σκέφθηκα, καλά δεν έχει την αίσθηση του φόβου αυτό το πλάσμα? θα μπορούσα άνετα να την κάνω λιώμα' κατέβηκα και την πήγα σε παρακείμενη ασφαλή θέση εκτός οδοστρώματος(κάποιος άλλος μπορεί να μην την έβλεπε καν και να την έκανε κιμά).>
    Αυτό ήταν ένα ακόμα μάθημα για μένα <τι φοβάσαι ρε ταραμά, τι νομίζεις ότι είναι η ζωή και την καταστρέφεις οικειοθελώς, παίρνουν τα ζώα αντικαταθλιπτικά; γιατί τόσα χρόνια έκανες λάθος επιλογές;>.
    Eν κατακλείδι, κοιτώντας το παρελθόν μου μειδιώ ελαφρώς και το Θεό δοξάζω που έστω και μετά από όλα αυτά είδα την ζωή από άλλο πρίσμα' παιδιά τα πέταξα όλα και απολαμβάνω την ζωή περισσότερο και από αυτούς που δεν υπήρξαν ποτέ τους καταθλιπτικοί' δεν είναι τίποτα, πάρτε την απόφαση και θα γελάτε με τον εαυτό σας αργότερα, όταν θα έχετε πλήρη διαύγεια πνεύματος, μακριά από τα δηλητήρια που τώρα σας χειραγωγούν' εμπρός με πυγμή και δύναμη.
    Ευχαριστώ τον Ιωάννη, που μου έδωσε λαβή να σας γράψω την δική μου εμπειρία από το 2017-2024.
    Ελπίζω να βοήθησα λίγο, αν μπορώ θα βοηθήσω και περισσότερο.

    Σπύρος.
    Last edited by shadow; 26-02-2024 at 02:17.

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    1,040
    Μπράβο Σάντοου..είσαι παράδειγμα έμπνευσης και ενθαρρυνσης...
    Για να κόψουμε τα φάρμακα που μας ρίχνουν και που μας ισοπεδώνουν το συναίσθημα,πρέπει να πάρουμε αντίμετρα υποκατάστασης όπως έκανες εσύ.
    Αν τα κόψουμε και συνεχίσουμε να σαπίζουμε άπραγοι μέσα στο σπίτι,λογικό είναι να γίνουμε χειρότερα...Αυτό μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι έχουμε ανάγκη τα φάρμακα ενώ αν το καλοσκεφτούμε περιόδους χωρίς τα φάρμακα ήμασταν πραγματικά ζωντανοί.
    ''Μισώ την ζωή απ'την αγάπη που της έχω'' - Fernando Pessoa

  8. #23
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2024
    Posts
    28
    Ευχαριστώ σε YC.
    Last edited by shadow; 26-02-2024 at 03:13.

  9. #24
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    319
    Περίπου 15 χρόνια με διακοπές...

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. τι φαρμακα παιρνετε για ocd??
    By afrula in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 40
    Last Post: 29-08-2019, 23:37
  2. Τι φαρμακα παίρνετε για κοινωνική φοβια;;;;
    By MikeStam 3 in forum Ψυχοφαρμακολογία
    Replies: 5
    Last Post: 16-07-2019, 22:50
  3. Τι φάρμακα παίρνετε?
    By Lacrymosa in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 26
    Last Post: 12-04-2013, 13:24
  4. Replies: 31
    Last Post: 17-09-2012, 16:58
  5. Φάρμακα για πόσα χρόνια?
    By mihalis in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 0
    Last Post: 31-07-2010, 21:54

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •