Results 16 to 30 of 232
Thread: διπολικοτητα
-
15-01-2006, 22:04 #16
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
σε ευχαριστω πολυ δαναη για τα καλα σου λογια!!!η αληθεια ειναι οτι την παλευω καλα...εχω ξεχασει το πακετο που εφαγα τον μαρτη.εχω ομως και εγω τις ανυσιχιες μου...μην ξεχνας οτι ειμαι με το lamictal<σταθεροποιητη>θα κρατησω οταν κοπει?ιδου η απορια...
- 20-01-2006, 00:58 #17
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
παιδια δεν ξερω τι κανετε παντως εγω ειμαι ερωτευμενος
20-01-2006, 17:10 #18
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Χρονια πολλα Αντωνη για τη γιορτη σου!!φιλακια
20-01-2006, 23:17 #19
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
το χρονικο της καταθληψης και τα συμπερασματα!!
καλησπερα παιδια του forum...ελπιζω η μερα που ηρθε 20-1-05 να ειταν για σας καλη γιατι για μενα ειταν χαλια αφου ειδα την πρωην μου στο δρομο με εναν βλακα και χαλαστηκα ασχημα!!!οταν μπηκα στο forum αυτο καταλαβα οτι ειταν αυτο που εψαχνα για να βοηθηθω και να βοηθησω.τυχων αποριες κτλ κτλ.ετσι οταν ειχα καποιες αποριες ακομα και για δικα μου ατομα ολοι η σχεδον ολοι τρεξατε και μου απαντησατε.ετσι λοιπον καταλαβα οτι αν και νεο μελος για σας με ειδατε δικο σας ατομο.ετσι νομιζω οτι ηρθε η ωρα να πω και εγω την δικη μου ιστορια.θα ξεκινησω απο το λυκειο δεν εχει σημασια να αναφερθω στα πιο παλια χρονια.Στην πρωτη λυκειου λοιπον μεχρι και την μεση της δευτερας ειμουνα ενα παιδι κοινονικο στο 15μελες του σχολειου μου.αρκετα εμφανισιμος και αρκετα ομως κλεισμενος στον εαυτο μου δηλαδη τα σοβαρα μυστικα μου τα ηξερε μονο ενας κολητος μου που ακομα και σημερα ειμαστε φιλοι.ειχα και μια σχεση με μια κοπελα που την ελεγαν αννα...αχ!!!το πρωτο μου φιλι οσο και να φαινεται απιστευτο το εδωσα στα 16 σε αυτην!!!και φυσικα ειταν και η πρωτη που ολοκληρωσα.ασχετα αν δεν το ξερει ακομα και σημερα οτι ειταν η πρωτη κοπελα που φιλησα και εκανα ερωτα!!!φανταστειτε οτι φαινομαι πολυ ομιλητικος κοινωνικος οι αλλοι νομιζουν οτι με ξερουνε και αντε να γνωριζουν το 10% οχι παραπανω.τοσο κλειστος ειμαι και δεν το εχω μετανοιωσει αλλωστε
στο τελος της δευτερας εμπλεξα με κατι παιδια απο αλλο σχολειο και αρχισα το αλκοολ και τα μαυρα.τα εκανα ******* ολα ρε...χωριζω την κοπελα αυτην και σε διαρκεια 1,5 χρονου αντε να εκανα καμια 20αρια σχεσεις και να πηγα με αλλες τοσες.εντομεταξυ καμια τους και κανενας δεν ηξερε οτι εκανα μαυρο.μονο ο κολλητος μου αφου μαζι τα καναμε και νομιζαν ολοι οτι ειταν απο το ποτο τα χαλια μου!!α!ξεχασα να πω οτι το λυκειο δεν το τελειωσα στην πολη μου αφου με διωξανε απο ολα τα σχολεια του ρεθυμνου επειδη εβρισα τον διευθυντη μου ειχα χαστουκισει πιο πριν μια καθηγητρια επειδη με ειχε πει αλητη επειδη ειμουν πιτα στην ταξη.στην τριτη λυκειου και αφου ειχα χασει ηδη μια χρονια...εμεινα απο απουσιες 465 αδικαιολογητες!!!αλλα επειδη εκεινη την χρονια ειχε αλλαξει το συστημα και δεν γινοταν μαθητης του γενικου λυκειου να παει με το ενιαιο μου δωσανε το δικαιωμα να δωσω εξετασεις ολα το μαθηματα.επειδη εγω ηθελα να φυγω απο την πολη μου και να παω στην αθηνα.ξεκοψα απο ολα!!!μαυρα- αλκοολ και καθησα διαβασα και τελικα περασα
παω αθηνα οπου ειχα και σπιτι εκει διοτι μεχρι τα 12 εκει μεγαλωσα και γραφομαι στην ακτο!!!η αγαπημενη μου σχολη αρχιτεκτονικη-διακοσμητικη...αυτο μου αρεσε!!!και ειμουνα και πολυ καλος ειδικα στο ελευθερο σχεδιο.εκει λοιπων μετα απο κανα μηνα κατι δεν μου πηγαινε καλα.δεν ειχα ορεξη να βγαινω<ελεγα απο μεσα μου οτι ειταν λογο επειδη τα προηγουμενα το ειχα χοντρογαμισει στο εξω η λογο της κουρασης απο τη σχολη.ε....πολλα σχεδια παιδια πολλα σχεδια σχεδιαζα απο το μεσημερι και πηγαινε βραδυ πιπα-κολο μας πηγαιναν> μετα παλι δεν μπορουσα να σχεδιασω να ζωγραφισω ειμουνα νευρικος και το μυαλο μου δεν λειτουργουσε λες και ειχε βουλωσει δεν επαιρνε πραγματα μεσα...ε μετα απο ενα τσιγαρο ολα καλα
ξαναμπλεξα παλι!!!μετα απο 6 μηνες ηρθε χαρτι να παω φανταρος και η ακτο δεν μπορουσε να δωσει αναβολη λογο το οτι ειταν κεντρο ελευθερων σπουδων...το αποτελεσμα?σταματαω την ακτο και φευγω βουλγαρια στη σοφια και γραφομαι στο πανεπιστιμιο αρχιτεκτονικης-γεωδεσιας και πολιτικον μηχανικων σοφιας.το πρωτο χρονο εκανα τη γλωσσα μαζι με την ορολογια των αρχιτεκτωνικων βιβλιων.ερχεται το καλοκαιρι και κατεβαινω κρητη...τα ξαναβρισκω με την αννα αφου απο τοτε που χωρισαμε δεν με ειχε αφησει ησυχο και ας της ειχα κανει τα οσα...ερχεται ο σεπτεμβρης του 2000 και ανεβαινω πανω ολος ορεξη που θα μπω πρωτο ετος αρχιτεκτονικης.παιδια αμα δειτε τα σχεδια μου και ειδικα τα ελευθερα θα καταλαβετε οτι με λιγο διαβασμα θα τελειωνα στο χαλαρο τη σχολη.ειχα ταλεντο σε αυτο.δεν περναει ενας μηνας και νιωθω μια μερα μια ανυσιχια που καθε μερα μεγαλωνε!!!το μυαλο μου αμεσως πηγε στο οτι μου λειπει η αννα και το οτι θα την εχανα!!!και κλαμα!!!!!!!!!!!!!!!!!!καθε μερα κλαμα!!!!!!!!!!!οταν επινα μονο σταματουσα για λιγο και μετα χαλιομουν πιο πολυ.ειχα χασει σε 20 μερες πολλα κιλα ειχα μεινει κοκαλο.το αποτελεσμα ειταν να κατευω στην ελλαδα και να γραφτω σε ενα ιδ.ιεκ δομικων εργων.τον πρωτο καιρο ειμουνα καλα μετα αρχισανε οι τυψεις που εφυγα απο πανω και ψιλοκαταλαβαινα οτι ο λογος δεν ειταν η αννα αφου οπως ελεγα απο μεσα μου αφου και οταν τα ειχαμε και εφευγα δεν στενοχωριομουν εγω αυτο που ειχα σκοπο να κανω αφου εμαθα την γλωσσα ειταν να πηδηξω την μιση βουλγαρια
τελος παντων 1 χρονο στην αθηνα και βγηκα απο το σπιτι μου 3 φορες για βραδυ!!!!λεω απο μεσα μου οτι αυτο ειναι απο τις τυψεις που εφυγα απο πανω.δεν ανυσιχισα δηλαδη πιστευα οτι θα περασει.δεν μπορουσα ομως να διαβασω κιολας διαβαζα διαβαζα και δεν αποστηθηζα τιποτα!!φευγω φανταρος με σκοπο να τελειωσω τουλαχιστων μια υποχρεωση και μετα βλεπουμε και κανουμε...στην αρχη καλα τελεια θα ελεγα!!!μπορει να την παλευα καλητερα απο ολους ομως ξαφνικα ενιωθα χωρις λογο οτι κανενας δεν με ηθελε τρομερα προβληματα προσαρμογης σε καταστασεις καινουριες και φοβιες οτι θα αρρωστησω οτι θα παιθανω κτλ-κτλ.αυτο βεβαια δεν φαινοταν γιατι το εκρυβα καλα.ειμαι καλος σε αυτο ειται εχω καταθληψη ειται δεν εχω.καθε βραδυ στον στρατο ομως δαγκωνα το μαξιλαρι και εκλαιγα.ηξερα πλεον οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα δεν μπορουσα να καταλαβω τι...κανενος δεν παει το μυαλο οτι εχει μια ψυχικη παθηση.τελειωνω το στρατο και παω κρητη καταρακωμενος και λεω μια μερα στην μανα μου οτι με χωριζει μια κλοστη απο τη λογικη και την τρελα.ε....σαν αποτελεσμα ειταν να τρχουμε στις εκκλησιες και στα διαβασματα για να λυσουμε τα υποτυθεμενα μαγια!!!δεν εφυγα για σπουδες επειδη οικονομικα εκεινη την περιοδο δεν ειμασταν καλα αλλα κυριως δεν πιεσα γιατι την κωλωνα!!!φοβομουν μην νιωσω αυτο το αισθημα της βουλγαριας.αυτο βεβαια δεν το ειπα ποτε.εκατσα στο ρεθυμο λοιπον με την δουλιτσα μου την κοπελια μου τους φιλους μου κτλ κτλ.περασαν 2 χρονια και το αποτελεσμα ειταν να μην εχω μαθει ακομα την δουλεια!!!τρομερο ανχος και φοβιες οτι δεν μπορω να κανω τιποτα σωστο.με την αννα σκατα γενικα σε ολα τα θεματα!!!και στα 2 χρονια ειχα βγει εξω το βραδυ αντε 10 φορες.την ειχα δει και καλα σπιτογατος.στα 2 χρονια ομως υδρωνα και στις μασχαλες μου πολυ με αποτελεσμα οτι μπλουζα και να βαλω μετα απο λιγο να γινεται αχρηστη.πηγα σε γιατρους και κανενας δεν μπορουσε να βρει το γιατι.το καλοκαιρι του 2004 η αννα μου ειπε οτι θελει να μεινει για λιγο μονη της για να σκεφτει.της ειπα οκ αλλα εννιωσα μια σαπηλα μεσα μου ενιωσα την καταρευση μου αμα εφευγε την πιεσα γυρισε αλλα πλεον το κακο ειχε αρχισει να γινεται πλεον δεν με κρατουσαι καλα στα ποδια μου ουτε η σχεση μου με την αννα.βουλιαζα....μετα τον μαρτιο αφου ειχαν φτιαξει και τα οικονομικα μου τρακαρω με το mercedes εμφραγμα ο πατερας μου που το εμαθε.τον βαζω στην εντατικη και μετα απο λιγες μερες μου λεει η αννα τελλος
αυτο ειταν...ηξερα πλεον οτι εγω τελειωσα δηλαδη δεν ειχα πλεων δυναμεις να ζησω.5 χρονια με καταθλιψη ειναι πολλα!!!δεν ηξερα τι να κανω...μυριζα την σαπιλα της ψυχης μου!!!την πρωτη μερα νευρικοτητα.την δευτερη τρεμουλο.την τριτη σκεψεις να αυτοκτονισω.την τεταρτη ειχα αποφασισει να αυτοκτονισω αλλα η λογικη δεν ειχε φυγει τελειως...σκεφτηκα και τον πατερα μου στην εντατικη!!!δεν μπορουσα να του το κανω αυτο.μετα λεω τρελαθηκα!!!πιος ειναι για τρελους?ο ψυχιατρος!!!παω εκει μπαινω και η πρωτη κουβεντα που του λεω ειταν\"γιατρε σωσε με θα σου χαρισω το σπιτι μου!!!\"και ουρλιαζω και του λεω πεθαινω!!!!!!!!!!! και μου λεει \"ηρεμησε...κανε υπομονη κρατησου σε παρακαλω για 10 μερες...δεν μπορω να σου κανω βουντου\"και μου γραφει effexor225mg-αντικαταθλιπτικο.zyprexa-αντιψυχωτικο.zanax-ανχολυτικο και τελος το lamictal για σταθεροποιητη διαθεσης.την αλλη μερα παω με την μανα μου και της λεει\"κυρια.......ο γιος σας εχει κανει καταθλιπτικο επεισοδιο βαρειας μορφης και δεν νομιζω δηλαδη φοβαμαι μην αυτοκτονισει και πρεπει να νοσηλευτει σε ψυχιατρικη κλινικη και αν ο ιδιος δεν θελει να το κανουμε με εντολη εισαγγελεα.ο γιος σας με τα φαρμακα που θα παρει θα βουλιαξει κιαλλο και αν τον κρατησε ο αντρας σας με το εμφραγμα να μην κανει καμια βλακεια σε λιγο μπορει να μην τον κραταει...εχει χασει την λογικη πλεον η διαθεση εχει βουλιαξει τελειως...\"τελοςπαντων η μανα μου δεν το δεχτηκε εκρυψε μαχαιρια πιρουνια αιχμηρα αντικειμενα και με κλειδωνε μεσα.και με φυλαγαν με βαρδιες.εκανα 7 μερες να φαω...ξυπνουσα και ελεγα \"δεν μπορει να μου συμβαινει εμενα αυτο\"ολοι νομιζαν οτι το ελλεγα για την αννα δεν απαντουσα βεβαια στα λογια τους αφου οτι και να ελεγα δεν θα καταλαβαιναν.το ελεγα για τον πονο που ενιωθα μεσα μου.ψυχικος θανατος 1000 φορες δυνατοτερος πχ αμα χασεις τους γονεις σου.τρομερη εμπειρια!!!
συμπερασματα
1.ο ψυχιατρος δεν ειναι για τρελους!!!ειναι γιατρος-ψυχολογος μαζι.αμα βεβαια ειναι καλος.
2.στα δυσκολα ειμαστε μονοι μας κανεις δεν μπορει να τα καταλαβει αυτα παρα μονο εμεις ειναι περιεργα πραγματα αυτα.
3.η καταθλιψη ειναι η μονη ψυχικη ασθενεια που ποναει τοσο πολυ.η μαλλον το καταθλιπτικο
4.μετα τη φουρτουνα ερχεται παντα η γαληνη.
21-01-2006, 04:14 #20
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 4,305
Αντώνη, χρόνια σου πολλά και καλά! Διάβασα την ιστορία σου μονορούφι και μου άρεσε το σημείο όπου χαστούκησες τη καθηγήτρια. Αν και σα γυναίκα διαφωνώ κάθετα με το ξυλοδαρμό, είμαι πολύ ευαίσθητη στα θέματα των παιδαγωγικών μεθόδων. Μου έκανε βέβαια τη μεγαλύτερη εντύπωση που σκέφτηκες μόνος σου να πας σε γιατρό. Οι φίλοι μου ακόμη δε συμφωνούν πως είναι σοβαρή ασθένεια η κατάθλιψη. Κουράστηκα να προσπαθώ να τους εξηγώ. Αλλά και εγώ δυσκολεύτηκα να κατανοήσω την ασθένεια. Ότι πάρχει στο διαδίκτυο σχετικό σε ελληνικά και αγγλικά το έχω διαβάσει. Τόσο πολύ ούτε στο σχολείο δεν έχω διαβάσει. Τέλος - συγχαρητήρια που ερωτεύτηκες! Το εύχομαι και σε όλους τους υπόλοιπους!
21-01-2006, 14:03 #21
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
Aντώνη γειά!!!!!
και Χρόνια Πολλά !!! για τη Γιορτή σου !!!!!!!
Ο θεός να σου χαρίζει δύναμη Υγεία και ισορροπία!!!!!!
Είσαι πολύ αστέρι παιδί όπως όλοι όσοι έχουν διπολική διαταραχή πιστεύω.
Κι εγώ έχω κανει λαμαρίνες το αμάξι του πατέρα μου και έχω δοκιμάσει όλα τα ναρκωτικά που υπάρχουν τα οποία μέφεραν σαυτήν την κατάσταση βλέπε ανάπηρη
Συνέχιζε να σχεδιάζεις και Καλή επιτυχία με την Αγάπη σου ....
Σου εύχομαι ότι καλύτερο είσαι ακόμα πολύ νέος μπορείς να κάνεις τα πάντα.
φιλικά
23-01-2006, 02:09 #22
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
κομα σε ευχαριστω!!!ναι ειναι αληθεια οτι οσοι εχουν διπολικοτητα ειναι αστερια παιδια και πολυ ωριμα επεισης!!!οι καταστασεις ωριμαζουν τον ανθρωπο και εμεις εχουμε περασει αρκετα!!!
07-02-2006, 01:08 #23
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
καλησπερα!!!αυτον το καιρο δεν μπηκα στο σαιτ λογο το οτι ειμουν λιγο στην κοσμαρα μου.τι κανετε παλιοι γνωστοι?δεν με αναζητησε κανεις??????
το λοιπον τα νεα μου...την περασμενη παρσκευη πηγα στον γιατρο μου και μου εκοψε και το lamictal!!!γαμω?τελος τα φαρμακα παιδια τελος!!!!!!απλα επιδη ειναι λιγο περιεργη η φαση μου θα κοψω να μπαινω συχνα στο σαιτ και θα σας απανταω απλα λιγο πιο αργοπορημενα.
08-02-2006, 12:40 #24
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Είναι πολύ καλό που δεν χρειάζεσαι πια τα φάρμακα. Μκάρι να μην τα ξαναχρειαστείς
08-02-2006, 14:22 #25
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Μπραβο Αντωνη και ευχομαι κ εγω να μην τα ξαναχρειαστεις
17-02-2006, 19:13 #26
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
η αληθεια ειναι οτι ζοριστηκα λιγο αλλα δεν μπορειτε να καταλαβετε την ελευθερια που νιωθω μεσα μου αυτη τη στιγμη.ειμουνα βεβαια καλα αλλα οταν τα εκοψα η ψυχολογια μου εφτιαξε τελειως λες και ξαναγενηθηκα!!!παιδια οταν με το καλο τα κοψετε και εσεις θα με καταλαβετε...ειναι το τελειο αισθημα!!!γιαυτο να προσπαθητε και να την παλευετε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
18-02-2006, 23:17 #27
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 40
Παιδια,
το πιο αισιοδοξο απο ολα ειναι που επιτελους κανουμε κατι για μας και τον πονο μας που για διαφορετικους λογους τον καθενα μας μας εφερε εκει που μας εφερε.
Συμφωνω με την danay και βλεπω πολλους απο εδω και με τη φαρμακευτικη τους αγωγη να τα πηγαινουν καλα, και να τη ολοκληρωνουν αλλα και αλλους να μπαινουν στο νοημα και στην πραξη πως ηρθε η ωρα να αντιμετωπισουν το προβλημα τους.
Ειναι το καλυτερο δωρο στον εαυτο μας αυτο, φιλοι μου, να του δωσουμε πισω την υγιη του εικονα.
Καλη δυναμη σε ολους μας και σε σενα αντωνης25,που ανοιξες το θεμα αυτο και μας γνωστοποιησες την αποθεραπεια σου δινοντας μας κουραγιο, ευχομαι το καλυτερο και το μονο φαρμακο απο εδω και στο εξης να ειναι για σενα η ιδια η ζωη οπως θα την βλεπεις και θα την αντιμετωπιζεις πια μετα απο οτι βιωσες...
Φιλικα,
24-02-2006, 21:12 #28
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
και βεβαια ειναι η χρονια μας... το 2006 για πολα παιδια απο εδω μεσα θα ειναι η αρχη της καινουριας τους ζωης!!!θελω να πω και να απολογηθω στους παλαιοτερους χρηστες πχ δαναη,κομα,νικη κτλ οτι δεν μπαινω συχνα οχι γιατι εγινα καλα οποτε σας γραφω και καλα...απλα ειμαι σε μια φαση οπου πρεπει να τακτοποιησω τη ζωη μου και να την φτασω στο επιπεδο και λιγο παραπανω που ειμουν πριν αρρωστησω.π.χ ειχα να δουλεψω ενα χρονο!!!μονο ετρωγα χρηματα.οποτε τωρα πρεπει να νικησω τον χρονο που εχασα και σωματικα και δημιουργηκα.οσο πιο συχνα μπορω θα μπαινω...
26-02-2006, 00:09 #29
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Δεν σε παρεξηγουμε Αντωνη αν δεν μπαινεις συχνα..Αυτη τη στιγμη προεχει το να βαλεις σε μια ταξη τη ζωη σου και μετα ολα τ\'αλλα..και 8α τα καταφερεις μια χαρα!φιλακια!
27-02-2006, 16:43 #30
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
good luck Αντώνη !!!!!!!
:P
Ποντικάκια
25-07-2025, 11:40 in Με καφέ και συμπάθεια....