Γωνιά των ποιητών - Page 6
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 6 of 6 FirstFirst ... 456
Results 76 to 88 of 88
  1. #76
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Posts
    160
    Για όσους αλλάξαν τόπο αλλά η ζωή παρέμεινε η ίδια (σε μια ταινία και σε μια αποστροφή του πρωταγωνιστή είχε ειπωθεί: Μπορείς να αλλάξεις τόπο αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις ουρανό...)

    Η πόλις, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
    Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
    Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη απ' αυτή.
    Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
    κ' είν' η καρδιά μου -σαν νεκρός- θαμένη.
    Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
    Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
    ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
    που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
    Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
    Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
    τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
    και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
    Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -μη ελπίζεις-
    δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
    Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
    στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες.

  2. #77
    Banned
    Join Date
    Dec 2023
    Location
    Love Can Be Found Anywhere
    Posts
    18
    ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ [01.04.1902 – 29.04.1930]


    Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
    στα περασμένα χρόνια.
    Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
    και σε βροχή, σε χιόνια,
    δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.

    Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
    μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
    μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
    κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
    μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

    Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν
    με την ψυχή στο βλέμμα,
    περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
    της ύπαρξής μου στέμμα*,
    μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν.

    Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
    και στη ματιά σου να περνάει
    είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
    να παίζει, να πονάει,
    μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

    Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
    και μου άπλωσες τα χέρια
    κι είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
    – μια αγάπη πλέρια,
    γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.

    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
    γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
    Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα,
    σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά* μου.
    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

    Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα,
    γι' αυτό η ζωή μού εδόθη.
    Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
    μένα η ζωή πληρώθη*.
    Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.

    Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
    μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
    Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
    μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
    μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

    Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες
    έζησα, να πληθαίνω
    τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες*,
    κι έτσι γλυκά πεθαίνω
    μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.

    Μ. Πολυδούρη, Άπαντα, Αστέρι

  3. #78
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Location
    Αθήνα
    Posts
    103
    Θα ξεχάσεις
    Κι εγώ δεν θα το θυμάμαι
    Όταν το μόνο που έκανα ήταν κύκλοι
    Θα ξεχάσεις
    Μια ανάμνηση που φθίνει
    Σα να ξύπνησες μόλις από όνειρο
    Υψωμένα, γυμνά χέρια.... Σαν κλαδιά τον Νοέμβρη

  4. #79
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2023
    Posts
    322
    Poema a los Amigos

    No puedo darte soluciones para todos los problemas de la vida,
    Ni tengo respuestas para tus dudas o temores
    Pero puedo escucharte y compartirlo contigo
    No puedo cambiar tu pasado ni tu futuro.
    Pero cuando me necesites estaré junto a ti.
    No puedo evitar que tropieces.
    Solamente puedo ofrecerte mi mano para que te sujetes y no caigas.
    Tus alegrías, tus triunfos y tus éxitos no son míos.
    Pero disfruto sinceramente cuando te veo feliz.
    No juzgo las decisiones que tomas en la vida.
    Me limito a apoyarte, a estimularte y a ayudarte si me lo pides.
    No puedo trazarte límites dentro de los cuales debes actuar,
    Pero sí te ofrezco el espacio necesario para crecer.
    No puedo evitar tus sufrimientos cuando alguna pena te parta el corazón.
    Pero puedo llorar contigo y recoger los pedazos para armarlo de nuevo.
    No puedo decirte quien eres ni quien deberías ser.
    Solamente puedo amarte como eres y ser tu amigo.
    En estos días pensé en mis amigos y amigas, entre ellos, apareciste tu.
    No estabas arriba, ni abajo ni en medio.
    No encabezabas ni concluías la lista.
    No eras el número uno ni el número final.
    Y tampoco tengo la pretensión de ser el primero, el segundo o el tercero de tu lista.
    Basta que me quieras como amigo.
    Gracias por serlo.

    - Jorge Louis Borges

    [Ποίημα στους φίλους - Χόρχε Λουίς Μπόρχες]
    Hit me with music...

  5. #80
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,751
    Πολύ ωραίο ποίημα Behappy! ♥
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  6. #81
    κάποια ποιήματα καταξιωμένων ποιητών γράφτηκαν βαθιά μέσα μου
    από την πρώτη τους ανάγνωση
    λες και ταυτίστηκαν με αυτό που μου ταζε η μοίρα
    κι έτσι χρόνια μετά με συγκλονίζουν, άμα ξανάναψουν στη σκέψη μου
    για να μου ναι απόδειξη ότι η μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη
    όσους δρόμους κι αν πήρα ή άλλαξα από τότε που τα πρωτάκουσα
    τελικά κατάληξα στη δική τους κατάληξη
    κι ήταν όντως γραμμένα και για μένα
    (η πόλις, Καβάφη, το περιγιάλι, Σεφέρης)
    γιάννης

  7. #82
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2013
    Location
    Αθήνα
    Posts
    2,000
    Μια Ιστορία με Θύτες και Θύματα

    Ένα βράδυ του χειμώνα,
    το θύμα υπερηφανεύτηκε πως είχε μυαλό.
    Μετά του χαμογέλασε γλυκά.
    Ο θύτης αγκάλιασε το θύμα και σκέφτηκε,
    γλυκό μου θύμα,
    ζεις από έρωτα
    και προδίδεις την φύση των όπλων σου.

    Ύστερα κοιμήθηκαν στο ίδιο κρεβάτι,
    ο ένας πλάι στον άλλον.
    Στον ύπνο του το θύμα είδε
    ατελείωτες χωματερές με ηλιοτρόπια
    και δώδεκα Βαν Γκογκ
    να κόβουν τα αυτιά τους συγχρόνως.
    Ο θύτης δεν ονειρευόταν.
    Όταν ξημέρωσε
    ο ήλιος μπήκε στο δωμάτιο ενοχλημένος.
    Ήταν βέβαιο πως κάτι δεν πήγαινε καλά εδώ.

    Το θύμα δεν ήθελε να πλυθεί.
    Έκανε ησυχία
    Έκλαψε βιαστικά
    και ήπιε καφέ με γάλα ολόφρεσκο, φιδίσιο.
    Μόνο τέτοιο βρήκε στο ψυγείο
    Φεύγοντας κοντοστάθηκε στην πόρτα
    και έστειλε ένα φιλί στον σκύλο με μισό χέρι
    παιδικό.
    Η πόρτα άνοιξε ουρλιάζοντας.
    Τα σώματα που έλιωναν στη σκάλα
    άνοιξαν τα μάτια τους και άπλωσαν τα χέρια.
    Το θύμα ήξερε
    πως πάντα ήξερε

    Όταν έκλεισε η πόρτα
    ο θύτης μελαγχόλησε ελαφρώς
    και δάκρυσαν οι παλάμες του.
    Μάτια δεν είχε
    Προχώρησε προσπερνώντας τα ερείπια.
    Ρούφηξε όση ζωή είχε απομείνει στο δωμάτιο
    και ξεκίνησε τον φόνο

    Τόνια Κοσμαδάκη

  8. #83
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Posts
    474
    Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
    και ζει με, ό, τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα
    τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
    και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα
    Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
    κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ' άλλα
    γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
    είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα
    Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του
    μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει
    μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ' τον ύπνο του
    στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι
    Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
    πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
    ξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία απ' τα ίδια
    αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες
    Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
    πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
    ξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία απ' τα ίδια
    αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες
    Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
    πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
    ξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία απ' τα ίδια
    αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες

    Ιωάννου Οδυσσέας

  9. #84
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Posts
    474
    Quote Originally Posted by ioannis2 View Post
    κάποια ποιήματα καταξιωμένων ποιητών γράφτηκαν βαθιά μέσα μου
    από την πρώτη τους ανάγνωση
    λες και ταυτίστηκαν με αυτό που μου ταζε η μοίρα
    κι έτσι χρόνια μετά με συγκλονίζουν, άμα ξανάναψουν στη σκέψη μου
    για να μου ναι απόδειξη ότι η μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη
    όσους δρόμους κι αν πήρα ή άλλαξα από τότε που τα πρωτάκουσα
    τελικά κατάληξα στη δική τους κατάληξη
    κι ήταν όντως γραμμένα και για μένα
    (η πόλις, Καβάφη, το περιγιάλι, Σεφέρης)
    γεια σου ρε ιωάννη να είσαι πάντα καλά
    πολύ ωραίο κείμενο
    ειδικά η πόλις του καβάφη τα σπάει
    https://www.youtube.com/watch?v=cxIbqyXD9u0

  10. #85
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Posts
    474
    Το χλωμό το προσωπάκι σου
    στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
    πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.

    Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
    σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
    πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;

    Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
    σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
    σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
    σα δάκρυ από λεμόνι.

    Θυμάμαι πόσα απογεύματα
    καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
    μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.

    Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
    για να σου κρατάει συντροφιά
    και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.

    Νίκος Καρβέλας

  11. #86
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Posts
    474
    Now you all know the bards and their songs
    When hours have gone by, I'll close my eyes
    In a world far away we may meet again
    But now hear my song about the dawn of the night
    Let's sing the bard's song
    Tomorrow will take us away far from home
    No one will ever know our names
    But the bards' songs will remain
    Tomorrow will take it away the fear of today
    It will be gone due to our magic songs
    There's only one song left in my mind
    Tales of a brave man who lived far from here
    Now the bard songs are over and it's time to leave
    No one should ask you for the name of the one
    Who tells the story
    Tomorrow will take us away far from home
    No one will ever know our names
    But the bards' songs will remain
    Tomorrow all will be known and you're not alone
    So don't be afraid in the dark and cold
    'Cause the bards' songs will remain they all will remain
    In my thoughts and in my dreams
    They're always in my mind
    These songs of hobbit, dwarves and men and elves
    Come close your eyes you can see them too

    Blind Guardian

  12. #87
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2017
    Posts
    950
    Quote Originally Posted by diogenis View Post
    Το χλωμό το προσωπάκι σου
    στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
    πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.

    Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
    σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
    πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;

    Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
    σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
    σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
    σα δάκρυ από λεμόνι.

    Θυμάμαι πόσα απογεύματα
    καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
    μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.

    Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
    για να σου κρατάει συντροφιά
    και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.

    Νίκος Καρβέλας
    Πάντα μ' άρεσε αυτό εδώ, ειδικά το δάκρυ από λεμόνι. Ευαίσθητο ποίημα για άλλο ένα παιδί που πήρε ο καρκίνος.

  13. #88
    Πανικός

    ένα ερέθισμα ξαφνικό
    ζωντάνεψε το παρελθόν
    άνδρωσε απωθημένα και νευρικό
    σβήστηκαν λογική κι ειρμός
    θολώθηκε μεμιάς το μυαλό
    χωρίς να τ' αντιληφθώ θα παρεκτραπώ

    αδύνατος πια ν' αντισταθώ
    πόσα θα πράξω σ' ένα λεπτό
    κι ούτε θα μπορώ να τα διηγηθώ
    σαν συνειδητοποιήσω θα ντραπώ
    μα δεν θα μπορώ να ανατρέψω το κακό
    μέχρι τον επόμενο πανικό

    στο μεταξύ εύχομαι να γινω δυνατός
    συνείδηση σ' εγρήγορση και λογικό
    με καθαρή σκέψη κι αντικειμενικός
    αχ ο πόθος να γίνει πραγματικός
    να πάψω να χάνομαι σαν με πιάνει πανικός!


    γιάννης
    γιάννης

Page 6 of 6 FirstFirst ... 456

Similar Threads

  1. το πενθος μεσα απο μια αλλη <<οπτικη >> γωνια
    By orestiss in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 0
    Last Post: 11-11-2015, 15:55
  2. η γωνιά μου
    By 40sekrisi in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 30
    Last Post: 14-09-2012, 11:14
  3. ΑΛΛΗ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ-ΑΛΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
    By Nantina in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 1
    Last Post: 05-11-2011, 14:24
  4. Replies: 1
    Last Post: 21-01-2008, 15:19

Tags for this Thread

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •