απεξαρτηση απο αλκοολ

[Ακροβατης]

δεν ξερω αν εχεις συνηδητοποιησει πανο οτι βρισκεσαι σε φορουμ ψυχολογικης υποστηριξης..

[πανος12345]

ο αραβας μπακαλακος στην γειτονια μου , παρα την απαγορευση καταναλωσης αλκοολ που του επιβαλει η θρησκεια του , ειχε μια ωραια καβα σε καλες τιμες και καθε κυριακη οταν εκελιναν τα σουπερ μαρκετ πηγαινα εκει για να παρω το ουισκακι μας ...
Μια μερα μας λεει οτι θα κλεισει για 3 βδομαδες για να κανει ανακαινιση...
\"Μου βαζανε φεσι απο την γειτονια μας ειπε ...\"
το νεο του μαγαζι πουλαει τα παντα συν κρεας αλλαλ δηλαδη χωρις αιμα κατα τα εβραικα ηθη που εγιναν και αραβικα με αλλο ονομα , εχει ολα τα ειδη μπακαλικης μονο το αλλκοολ και η καβα λειπει Γιατι αραγε?

[πανος12345]

Originally posted by olgaki82
δεν ξερω αν εχεις συνηδητοποιησει πανο οτι βρισκεσαι σε φορουμ ψυχολογικης υποστηριξης..

εσυ ολγακι εχεις συνειδητοποιησει οτι βρισκεσαι σε φορουμ εκτονωσης ψυχικα διαταραγμενων ανθρωπων και θεσμων?

[Ακροβατης]

εισαι επικυνδυνος...

[πανος12345]

Originally posted by olgaki82
εισαι επικυνδυνος...

οσο και η εξελιξη της επιστημης...
δεν φτας ομως σιγουρα εσυ...
φταινε αυτοι που επιτρεπουν την διαφημηση του αλκοολ απο την παθητικη επικοινωνια...
φταινε αυτοι που δεν ειναι σε θεση να καταλαβουν οτι μιλαμε για αναπτυξη οταν ενα 15% του πλυθυσμου μας κινδυνευει να διαλυσει οικογενειες , να ζει στην μιζερη πραγματικοτητα ενος εξαρτημενου ανθρωπου , να χανει μεροκαματα απο την δουλεια του , ενω η επιστημη σημερα ξερει και αντιμετωπιζει το προβλημα του μεχρι ιασης ιατρικα και οχι με μοιρολατρια και παθητικοτητα....
ενα 15% του πληθυσμου ειναι πιο ευαλωτο απο το υπολοιπο 85% και σημερα υπολειτουργει για τους ιδιους πρωτα , για τις οικογενειες τους στην συνεχεια και για την πολιτεια σε τελευταια αναλυση...
καθε επενδυση στον εκσυγχρονισμο και στην αναπτυξη θα επρεπε να ξεκινησει απο κει....
στη στηριξη των ευπαθων ομαδων του πληθυσμου στο κρατος προνοιας που κανεις σας μεχρι σημερα εν σκεφτηκε καν να δωσει καποια τηλεφωνα καποια βοηθεια εστω σε αυτους που υποφερουν αλλα μονο να ανταλασετε με προσωπικα μηνυματα διευθυνσεις και τηλεφωνα του Α η του Β ειδικου...
εσεις εισαστε επικινδυνοι οχι εγω....
Η αδιαφορια σκοτωνει....
οχι η αυταπαρνηση και το ενδιαφερον για τα κοινα
αυτη ειναι η μονη διεξοδος απο το τελμα...

[Arsi]

Originally posted by Alterego
Να ζεις για σενα και να μενεις ελευθερος.Μακρια απο φυλακες και εγκλωβισμους που συχνα μας βαζει ο εαυτος μας αλλα και οι γυρω μας.Κρατα το πνευμα σου νηφαλια και ελευθερο.Κανενας δεν μπορει να σε αφανισει...μοναχα αν το επιτρεψεις εσυ.Ειναι ειρωνια,να νομιζουμε οτι ειμαστε καποιοι για αλλους και στην ουσια κανεις δεν μας προσεχει.Απλα εμεις το νιωθουμε γιατι δεν μπορουμε να δουμε τον εαυτο μας καταματα...

Alter μου τι ωραία τα λόγια σου........
να\'σαι καλά που ομορφαίνεις το φόρουμ:)

[Arsi]

Originally posted by olgaki82
εκεινες τις ωρες προσπαθω να ακουσω την ψυχη μου τι θελει να μ πει.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ.ειναι το προσωπικο μου στοιχημα...

Eίναι φοβερή η δύναμη που εκπέμπεις ολγάκι.Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις.
Καμιά φορά αυτοί οι κύκλοι που λες παραπάνω μας κάνουν πιο σοφούς και μας κάνουν ικανούς να δούμε τις αλήθειες μας.Τίποτα δεν πάει χαμένο στη ζωή μας.Από παντού πέρνουμε.Αν δεν περνούσες αυτά που πέρασες μπορεί να μην έφτανες σ\'αυτή τη νέα σελίδα που έφτασες τώρα και που μπορεί να επιφυλάσσει πολλά όμορφα για τη ζωή σου.Σου εύχομαι ολόψυχα το καλύτερο και να είσαι πάντα τόσο δυνατή και αισιόδοξη.

[Ακροβατης]

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ ΑΡΣΙ:)

[giota]

Στο Ντουμπάϊ π.χ απαγορέυεται το αλκοόλ.Μου έκανε εντύπωση στα εστιατόρια ούτε μπύρα δεν υπάρχει απαγορεύεται απο θέμα θρησκείας και τα σχετικά.Οι δε γυναίκες κυκλοφορούν το λιγότερο με μαντήλα γιατί η μπούρκα είναι πιο συνηθισμένο.Εκεί όποος έει πάει ξέρει ότι η βόλτα περιλαμβάνει κάποιο mall που υπάρχουν τα πάντα μέσα μέχρι παγοδρόμιο και ας έχει έξω 50 βαθμούς.Οι γυναίκες αυτές φορούν την μπούρκα και τη μαύρη κελεμπία και απο μέσα τα τελευταία συνολάκια όλων των μεγάλων οίκων η τσάντα κατά προτίμηση Gucci.Μόλις έμπαιναν στα καταστήματα καλλυντικών η μπούρκα έπαιρνε δρόμο και εμφανιζόταν ένα πρόσωπο τόσο έντονα μακιγιαρισμένο μάτι μαυρο χείλη κόκκινα κα μαλλί απο το κομωτήριο.Μετά είχαν σειρά τα καταστήματα με τα προκλητικά εσώρουχα.Ας αφήσουμε τα χρυσοχοϊα λεφτά είχαν αγόραζαν με το κιλό.Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι απορούσα αυτοί οι άνθρωποι πως διασκεδάζουν δεν μπορεί όλη μέρα να ψωνίζουν;Μέσα στα ξενοδοχεία το ποτό ρέει άφθονο όχι για τους τουρίστες αλλά και για τους ίδιους.Διοργανωνονται πάρτυ στα σπίτια τους και γίνεται το έλα να δείς.Ποτά γυναίκες και ότι επιφανειακά απαγορεύεται εκεί που νομίζεις ότι δεν υπάρχει διασκέδαση ότι δεν πίνουν εκεί γίνεται της κακομοίρας.Να μου πεις έχουν χρήμα αλλοιμονο απο τον φτωχό μουσουλάνο ,χριστιανό, βουδιστή.Και φυσικά δεν υπάρχει διαφήμιση αυτό απαγορεύεται.Μόνο η διαφήμιση μας παρασύρει;

[Ακροβατης]

καθομαι στο μπαλκονι με το λαπτοπ και πινω μια φαντα:)ενα aπαλο αερακι με δροσιζει,η νυχτα ειναι ομορφη και γλυκεια,ακουω το αγαπημενο μ τραγουδι και ναι μετα απο καιρο ζω στιγμες ευτυχιας και γαληνης π τις ειχα τοσο αναγκη...δεν θελω να πινω και να κοιμαμαι για να μη σκεφτομαι θελω να σκεφτομαι και να εκφραζω τα συναισθηματα μ:)

[Alobar]

:P :)

[8odwris]

πανος12345
Θα γινω ΣΚληρος αλλα δεν νομιζω να στεναχωρηθεις και πολυ ουτε και να θυμωσεις ..αφου εξ αλου απο συναισθηματα εισαι ΠΑΓωμενος......
Ισως να διαταραχθουν οι \"Ντοπαμινες\" σου..
αλλα ΔΕΝ πειραζει ε...θα πας στην Γαλια θα πληρωσεις εσυ εναν γιατρο ...ξερεις εσυ ε.....και θα της φερει στα ισα σου......
Αλλα δε πειραζει ετσι ειναι η Ζωη.....μια χειμια Εξαλου ...ε..


Αυτα 8α σου πω.... και δε θα ξανα ασχοληθω μαζι σου...
Να πας και να τα πεις ολα οσα εχεις πει εδω στο φορουμ μια μερα μεσημερι στον Καθρεφτη του Σπιτιου και μετα να τον ρωτησεις ..Τα πυστευει? γιατι τα λεει? Τι τον εξυπηρετει?

Εσυ νομιζεις Ανθρωπακο πως επειδη μπηκες σε ενα φορουμ Ψυχολογιας οπου εχιε μια ενοτητα για Ψυχοδραστικες ουσιες και μπαινουν και εξαρτημενοι οτι ειναι και βλαμενοι και ηλιθιοι και κουτοι και αδιαβαστοι και χωρις Γνωση....
Ε λοιπον σε πληροφορω και μιλαω εκ μερους αρκετων θελω να πυστευω που με νιωθουν σε οσα εχω πει κατα καιρους στο Φορουμ και οσα λεω τωρα πως.
Εδω φενετε η Αγνοια σου και ποσο εχεις διαβασει την ενοτητα Ψυχοδραστικε ουσιες...
Ουκ ολιγες φορες εχω δωσει λινκ που παραπεμπει σε μια μεγαλη σελιδα με Τεραστιες πληροφοριε τηλεφωνα ,διευθηνσεις για βοηθεια απο στο site που χω φτιαξει......

....Εισαι Γελασμενος..

Δεν μπορεις να υποτιμησεις εσυ εμας..
Διοτι ακομα και αν προσπαθεις ματαια το κανεις Ανθρωπακο...
Διοτι Ξερω ανθρωπακια οπου εσυ σε αυτην την κατηγορια Ανηκεις..
Δηλαδη ενας που προσπαθει να υποτιμαει τους αλλους διοτι πρωτα απ ολα Υποτιμαει τον ιδιο του τον Εαυτο...ασχετα αν το γνωριζει ο ιδιος η το εχει αντιληφθει ,και μεσα στην μαυριλα που τον διακατεχει απο την χαμηλη του αυτοεκτιμηση και μεσα στην Αγαρμποσηνη ,και Εγωισμο ,δεν τολμαει να ζητησει Ποτε Βοηθεια ..παρα νομιζει οτι Υποτιμοντας τους αλλους θα ανεβει εκεινος.. ως ανωτερος ...Διοτι αυτο πυστευεις για σενα

Αυτο νομιζεις..

Δεν ενδιαφερεσε για τα κοινα...

Δεν διχνεις ενδιαφερον..για τους αλλους...

Παρα μονο προσπαθεις να βγαλεις ακομα και μεσα σε ενα φορουμ το Φτωχο ΕΓω σου...
θα πεις εσυ ΕΜΑς ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΟΥς????
Τι κανεις τοτε Σε ενα Φορουμ με ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΟΥς Ανθρωπακο??

Υπαρχουν παραλιες με πολλα Σκουπιδια...

Η δικη μας ειναι καθαρη..!

Να πας αλλου Ανθρωπακο να κανεις τα ηλιθιοκυρηγματα σου και να πουλησεις τα ηλιθιοιδεολογηματα σου στον εαυτο σου που...εμαθες παπαγαλια 15 ηλιθιπραγματα διαβαζοντας 3 ηλιθιοβιιβλια...και προσπαθεις να τα περασεις .....
Υπαρχουν παραλιες με πολλα Σκουπιδια...
Η δικη μας ειναι καθαρη

Νιωσε και μετα ισως συζητησουμε ........
Νιωσε!
Ν Ι Ω Σ Ε!!!!

[ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ]

Τετάρτη, 2 Σεπτεμβρίου 2009
Σκέψεις για τις 90 μου μέρες μετά την υποτροπή. Πιστεύω ότι μπορεί κάτι να βρείτε στο σωρό που να σας κάνει. Καλά να περνάμε και να προσπερνάμε ότι μας θέλει «κολλημένους».

Τώρα το ζητούμενο τίθεται ως εξής: να συμπεριφέρομαι και να λειτουργώ με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υποχρεωθώ να προσφύγω σε ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ με πρόσχημα την αρρώστια και τα όποια συμπτώματα της. Το ίδιο και σε ότι αφορά τους άλλους. Η ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣΗ μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποδειχθεί παγίδα πισωγυρίσματος. Αιτιολογήσεις του τύπου « μη με παρεξηγείτε, μη με κακίζετε, μη με συνερίζεστε, είμαι άρρωστος, είμαι αλκοολικός, είμαι περιορισμένης ευθύνης, δεν πρέπει για κανένα λόγο και με κανένα τρόπο να τις επιτρέψω στον εαυτό μου.
Άλλωστε ανάρρωση στη πλήρη της έννοια σημαίνει αλλαγή χαρακτήρα, δηλαδή αλλαγή κάποιων στάσεων και συνηθειών, συμπεριφορών και απόψεων, ιδεών, αντίληψης για τον κόσμο, την κοινωνία, και τους άλλους ανθρώπους.
Πράγματα, πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα που λίγο πριν ήταν σημαντικά μπορεί να χρειαστεί να σπρωχτούν στην αφάνεια. Αυτό θα πονέσει. Θα πονέσει πολύ. Αλλά ο στόχος είναι να βγει το σάπιο αίμα. Όποιο κι αν είναι το κόστος. Αρκετά σκεφτόμουνα το κόστος των καταστάσεων. Ήρθε η ώρα να πληρωθεί στο ακέραιο.
Το τελευταίο διάστημα, πριν την υποτροπή μου τα σημάδια που με οδηγούσαν εκεί ήταν φανερά. Αλλά γαντζωμένος ακόμα στις παλιές συμπεριφορές αρνιόμουν συνειδητά να τα δω. Όπως την εποχή του πιόματος, πίστεψα ότι θα μπορούσα με κάποιο τρόπο να τα ελέγξω δίχως καθόλου κόπο. Μετά τον Αύγουστο του 2008 βρέθηκα ή νόμισα πως βρέθηκα απέραντα μόνος. Μήνες μετά την αρχή της ανάρρωσης μου, βρέθηκα με την αυτοεκτίμηση μου στο χαμηλότερο σημείο. Είχα απορριφθεί από τον άνθρωπο που είχε σημαδέψει τους πρώτους αυτούς μήνες και το μεγαλύτερο κομμάτι της ψυχής μου, και με τη βοήθεια που μου έδωσε αλλά και με την απόρριψη που με είχε κάνει να νιώσω λέγοντας μου ότι δεν ανάρρωνα καθόλου όλο το διάστημα εκείνο. Το ότι δεν ήρθε στα γενέθλια του πρώτου μου χρόνου το είδα πάλι σαν απόρριψη του φίλου-ήρωα-αδελφού , δίχως να σκεφτώ ότι τέτοια συμπεριφορά είναι γέννημα μνησικακίας άρα ανάρρωση μηδέν. Φοβόμουν να παραδεχτώ ότι σε περίπτωση που ήταν μνησικακία εγώ είχα κάνει ένα καταστροφικό λάθος και στη σχέση και στην ανάρρωση. Προτίμησα την αυτολύπη, τη μιζέρια την αυτοεγκατάλειψη. Και έτσι παραδόθηκα σχεδόν άνευ όρων σε συντροφιές που αφού ασχολιόνταν μαζί μου, αυτό σήμαινε ότι με εκτιμούσαν και με παραδέχονταν. Κι αν όλο και συχνότερα δεχόμουν και κανά ξεφτιλισμό, δεν πειράζει, δεν ήμουν μόνος, ήταν το σωσίβιο της ψυχικής ισορροπίας. Ήταν το αντίτιμο της μη μοναξιάς. Και υπήρχαν και κανά δύο άτομα που άρχισα να τα αγαπάω. Ξέρετε, το παραμύθι, κοντά στο βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα. Και ερχόμουν σε εσάς και μοιραζόμουν ότι τώρα εγώ ξέρω κολύμπι και κολυμπάω μόνος μου» ‘Ότι η ανάρρωση προχωράει και εγώ απαλλάσσομαι από τους φόβους μου. έλεγα ψέματα στον εαυτό μου, δεν θα έλεγα στους γύρω μου; Προσπάθησα να βιώσω τη στάση «έλα μωρέ, δεν πειράζει» όλοι κάπως έτσι είμαστε, από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα και άλλες τέτοιες φτηνές, αναξιοπρεπείς δικαιολογίες. Και το «έλα μωρέ, δεν πειράζει» το βίωνα και σα μεγαλοψυχία από μεριάς μου. συγχωρούσα εύκολα και γρήγορα. Για να μη μένω μόνος –έτσι πίστευα- Ώσπου αυτό το «έλα μωρέ δεν πειράζει κλπ» έγινε ο βιαστής των ορίων μου. Ορίων που δεν είχα φροντίσει να διαφυλάξω. Το φταίξιμο ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος δικό μου. Έλεγα ψέματα στον ίδιο μου τον εαυτό μου. Κι αυτά ακριβώς τα ψέματα είναι που με έριξαν πίσω στη παλιά μου κόλαση. Έπρεπε μάλλον να γίνει έτσι. Για να σβηστεί όλο το παρελθόν, να μηδενιστεί το κοντέρ, και από το προηγούμενο διάστημα της ανάρρωσης να μείνει ότι υλικό θα χρειάζονταν για να αρχίσει το χτίσιμο από την αρχή. Και φάνηκε ότι είχε γίνει κάποια δουλειά στο προηγούμενο διάστημα. Σε δύο μέρες και δύο νύχτες είχα βγει από την κόλαση. Είχε μείνει λοιπόν υλικό.
Αλλά πιστεύω ότι το σημαντικότερο γεγονός που εντυπώθηκε μέσα μου, εκείνο που μου ανέβασε πάλι την αυτοεκτίμηση και μου έδωσε κουράγιο ήταν η στάση κάποιου μέλους στα γενέθλια του οποίου ήμουν. Το «είδωλο» γιόρταζε τα τρία χρόνια καθαρότητας. Ύστερα από εννέα μήνες απουσίας από το δωμάτιο και από τη ζωή μου. Και δεν άκουσα τίποτα καινούργιο. Είδα φόβο για το μέλλον που ερχόταν, και άκουσα τη μαγική φράση: «εγώ δεν άλλαξα τις συμπεριφορές μου, ούτε το χαρακτήρα μου. Μόνο συνήθειες». Και ένιωσα μόνος για άλλη μια φορά. Για μένα ανάρρωση σήμαινε πνευματική πρόοδο. Και με τις ίδιες συμπεριφορές δεν μπορείς να έχεις ούτε στάλα πνευματικής προόδου. Που είχα πιστέψει; Τι είχε απογίνει το σημείο αναφοράς μου; Ο άνθρωπος που ζει με αυτό το σκεπτικό με είχε απορρίψει; Αλλαγή συνηθειών, η ευκολότερη των λύσεων. Εγώ δεν πάλευα να αλλάξω συνήθειες αλλά χαρακτήρα και συμπεριφορές. Βρέθηκα να έχω απέναντι έναν άνθρωπο που δεν ήξερα, που δεν ανταποκρινόταν στο ελάχιστο στο δρόμο που προσπαθούσα να χαράξω, έστω και με το στραβό τρόπο ενός ολόκληρου χειμώνα. Προχωρούσα αλλά προχωρούσα ψηλαφητά, μόνος, βυθισμένος στην εμμονή ενός παρελθόντος και ενός παραδείγματος που αφέθηκα να με ξεγελάσει. Όλος αυτός ο χαμός που χοροπηδούσε στο κεφάλι μου έπρεπε να φύγει, να με αφήσει να ξαναδώ τα πράγματα πιο καθαρά. Να κινήσω από καινούργια αφετηρία. Να ανασύρω από μέσα μου ότι καλό και θαρραλέο είχε απομείνει. Με ποιο τρόπο θα γινόταν αυτό; Με τον μόνο τρόπο που με φόβιζε. Μια κι έξω. Με μια σπαθιά, με μια κατάβαση στη κόλαση μου με κίνδυνο να μείνω εκεί μια για πάντα, χάνοντας ίσως τα πάντα. Με τα μάτια μου ανοιχτά μπήκα στη πρώτη μου νύχτα τρόμου ύστερα από πολύ καιρό. Η βότκα και το ουίσκι θα μηδένιζαν το παρελθόν αυτό ήταν σίγουρο. Αλλά δεν ήταν σίγουρο το μέλλον. Αποφάσισα να βιώσω το φόβο του μέλλοντος. Κι έφυγα στην υποτροπή με δύο μόνο πιθανότητες: ή να νικήσω το φόβο και κυρίως αυτόν της μοναξιάς, ή να νικηθώ από αυτόν μια για πάντα! Ήταν για μια φορά ακόμα η δική μου πτώση στο κενό. Αλλά άσχετα από το αποτέλεσμα θα ήταν η τελευταία. Δεν πήγαινε άλλο με τα «ίσως, και τα θα».
90 μέρες ύστερα από εκείνο το διήμερο είμαι εδώ, στην αρχή μιας καινούργιας πορείας, αναζητώντας πάλι παραδείγματα αλλά αυτή τη φορά όχι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή. Πράγματα που πριν λίγο που φαίνονταν δεδομένα χρειάστηκε να ξεριζωθούν άγρια. Έσκαψα όσο βαθύτερα μπόρεσα, είδα τι έπρεπε να γίνει και όχι τι ήθελα. Έφυγα ακόμα κι από ανθρώπους που είχα αρχίσει να αγαπώ όταν κατάλαβα ότι στην ουσία δεν ήμουν τίποτα για αυτούς, παρά μόνο «ότι κάτσει σήμερα». Άνθρωποι που μου έλεγαν αλλά και μου έδειχναν με τη καθημερινότητα τους το καταστροφικό «μόνο μη πιείς και κάνε ότι μαλακία θέλεις». Να σπάσω σε χίλια κομμάτια όλα μου τα δεκανίκια και να σταθώ στα πόδια μου σαν υπεύθυνο πλάσμα της ζωής. Να παντρέψω προσδοκία και θέληση μέσα μου χωρίς πολλές εξωτερικές αναφορές. Να ξεφύγω από την αυτολύπη και από τις φτηνές δικαιολογίες ενός παρελθόντος το οποίο ήταν στο μεγαλύτερο του ποσοστό δικό μου δημιούργημα. Ευθύνη και πρόοδος τα δύο μου καινούργια πόδια. Και κανένας οίκτος για κατάσταση ή άνθρωπο που θα προσπαθήσει να μου κόψει ένα από τα δύο. Ακαριαία θα πεθάνει μέσα μου!
Με δισάκι την ελπίδα και συντρόφισσες μου την Πίστη και τη Θέληση θα τα καταφέρω, το ξέρω. Βοηθείστε με να το θυμάμαι, όταν το κακάσχημο σκουλήκι του παλιού, φοβισμένου και δειλού Άρη θα προσπαθεί να ξανασηκώσει κεφάλι.

[Ακροβατης]

ομορφες και αισιοδοξες οι σκεψεις σου αρηστειδη.ποσο καιρο το ειχες κοψει οταν εκανες την υποτροπη?

[8odwris]

Originally posted by olgaki82
ομορφες και αισιοδοξες οι σκεψεις σου αρηστειδη.ποσο καιρο το ειχες κοψει οταν εκανες την υποτροπη?

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ Σε ευχαριστω για το μοιρασμα και την καταθεση Ψυχης σου..
Θελω αν ξερεις οτι ενα 80% ...απο οσα εγραψες και διαβασα σε ενιωσα....!
Ναι ετσι ειναι ηταν.. σαν να τα εγραφα εγω......
Συνεχησε ετσι Αδερφε....

Με εκτιμηση και σεβασμο Θοδωρης