Υπάρχει ανιδιοτελής φιλία? Γιατί έχουν γίνει τόσο δύσκολες οι σχέσεις?

[Thalia26]

Γενικώς οι άνθρωποι πλέον έχουν γίνει πολύ εγωκεντρικοί και ιδιοτελείς.....όχι όλοι όμως. Και αυτό που λές για τα ζευγάρια lina ισχύει. Άλλο μεγάλο θέμα προς συζήτηση και αυτό!!! :)

[Empneustns]

οπως το λες,οι ανιδιοτελεις ανθρωποι θα κανουν πραγματικες φιλιες,οι υπολοιποι απλα γνωστους ...

[melene]

Υπάρχει ανιδιοτελής φιλία? Γιατί έχουν γίνει τόσο δύσκολες οι σχέσεις?

Σπανια..πολυ σπανια..εχουμε τοσα προβληματα μαλλον που μας ειναι πολυ δυσκολο να ακουσουμε και τα προβληματα του αλλου.
αυτο που καταλαβαινω μετα λυπης ειναι οτι ολοι κοιτανε την δικια τους καλοπεραση και τιποτα παραπανω.
οταν πεθανε ο μπαμπας μου ,εγω τοτε 14, η κολλητη μου απλα με παρατησε επειδη δεν μπορουσε να με βλεπει τοσο χαλια,της χαλαγα τη διαθεση...
και απο εκει και περα καταλαβα.
ακολουθω τη συνταγη τους αυτη για ευτυχια και λεω συνεχως στον εαυτο μου οτι δεν αξιζει κανενας περισσοτερο απο εμενα την ιδια, για εμενα.
και ερχομαι τωρα στο φορουμ...ειναι ενας χωρος ο οποιος διαψευδει ολα τα παραπανω.
λεω στις φιλες μου οτι θα γυρισω σπιτι και θα μιλησω με τα παιδια,εσας...
και ερχομαι και παντα μα παντα εχω παιρνω βοηθεια.οπως εχθες.
ενω η καλυτερη μου φιλη δεν ηταν σε θεση να με ακουσει,δεν ειχε ορεξη ξερετε,
εσεις με βοηθησατε τοσο πολυ..
νιωθω οτι υπαρχει πραγματικη φιλια,το βλπεω εδω μεσα η πραγματικοτητα ομως μου λεει αλλα..ισως απλα εχω στο μυαλο μου οτι η φιλια ειναι ενα χερι παρηγοριας στον ωμο τις δυσκολες ωρες.
οπως και να χει ξερω πια πως οταν εχω ενα προβλημα ερχομαι εδω,διαδυκτιακα,παιρνω οση βοηθεια δεν παιρνω απολους μου τους φιλους μαζι και αυτο οχι γιατι δεν εχουν τι να μου πουν αλλα δεν τους ενδιαφερει..ενα αδιαφορο κουνημα του κεφαλιου και ενα σε καταλαβαινω και αυτο ηταν ολο..

[Empneustns]

μη ξεγελιεσαι με αυτα που βλεπεις εδω,ελαχιστα ειναι πραγματικα :) παντως ναι,υπαρχουν καποιοι που ενδιαφερονται :)

[anwnimi]

Melene
όντως το φόρουμ μπορεί να σου δώσει τόσα πολλά! Μια παρηγοριά, μια ανακούφιση ότι υπάρχουν κι άλλοι που περνάνε παρόμοιους γολγοθάδες, που έχουν ορεξη να σε ακούσουν και να σου μιλήσουν, μια ελπίδα ότι υπάρχουν κι άλλοι με παρόμοια προβλήματα και τα ξεπερνούν, μια τροφή για περαπέρα σκέψη και προβληματισμό, μια εικονική επικοινωνία με τα καλά της και τα άσχημά της κάποιες φορές και εσένα μέσα σε αυτή την επικοινωνία να βλέπεις πιο αποστασιοποιημένα τις αντιδράσεις σου και τις αντιδράσεις τών άλλων.

Όμως, τίποτα μα τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι μόνο καλό. Έτσι και το φόρουμ έχει και τα άσχημά του, ανάλογα βέβαια με το πως το χρησιμοποιεί ο καθένας μας.

Πόσες φορές μού έχει συμβεί κι εμένα να έχω απογοητευτεί από εκεί έξω κι εδώ να βρίσκω ζεστασιά. Αλλά πόσες φορές έχω αναρρωτηθεί μήπως αυτό κάποιες φορές λειτουργεί μπούμερανγκ, γιατί εδώ οι περισσότεροι δείχνουμε το λαμπερό μας κομμάτι, οπότε εξιδανικεύουμε το φόρουμ, ενώ έξω θα δουμε το΄φίλο μας και στα καλά του και στα άσχημά του. Πόσες φορές έχω αναρρωτηθεί ότι βγάζοντας εδώ τα σώψυχά μου δεν το κάνω σε τέτοιο βαθμό εκεί έξω και αυτό με κάνει να χτίζω τοίχους απέναντί στους άλλους, εγώ που υποτίθεται θέλω την αληθινή και απόλυτη φιλία.

Ας προσπαθήσουμε μέσα από εδώ να κρατάμε τα θετικά που μπορεί να μας δώσει ο χώρος αυτός.
Ας προσπαθήσουμε στις έξω φιλίες μας να ανοιγόμαστε αλλά και να ακούμε, να δίνουμε αλλά και να ζητάμε, να προσπαθούμε αλλά και να θέτουμε τα όρια μας, και να αποχωρούμε ενίοτε όταν βλέπουμε οτι δε μας σέβονται.

Γιατί όσο δύσκολες κι αν είναι οι σχέσεις, ας μη σταματάμε να ελπίζουμε - τα λέω και για να τα ακούω κι εγώ.

[melene]

Δεν μυθοποιω αυτο το φορουμ.τα παντα εχουν 2 πλευρες και το βλεπω κιολας και εδω μεσα.
δεν ξερω γιατι η βοηθεια ερχεται απο εσας εδω και οχι απο τους φιλους εκει εξω..ειστε οι ιδιοι ανθρωποι,ολοι ειμαστε..
γιατι εδω μεσα αλλαζουν τοσο πολυ οι συμπεριφορες?γιατι νιωθω οτι η πραγματικη φιλια εξω δεν υπαρχει ομως εδω μεσα μπορω να τη βρω?η ανωνυμια?η υποχρεωση(αν βοηθησω σημερα αυριο θα με βοηθησουν)...?τι απ\'ολα?
μου αρεσει πολυ να ακουω..αντιθετα οταν ερχεται η σειρα μου να μιλησω νιωθω οτι υποχρεωνω τον αλλο να ακουσει το προβλημα μου..
και γιατι εδω να δειχνουμε το λαμπερο μας κομματι και οχι εξω?
οταν βοηθας αυτοματα βοηθιεσαι,γιατι ομως η βοηθεια δεν ερχεται απο εκει που την περιμενεις?γιατι την μεγαλυτερη βοηθεια την ελαβα μετα απο ενα χρονο απο μια αγνωστη κοπελα η οποια αρχισε να μου μιλαει και οχι απο τις φιλες μου?

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Originally posted by Thalia26
Γενικώς οι άνθρωποι πλέον έχουν γίνει πολύ εγωκεντρικοί και ιδιοτελείς.....όχι όλοι όμως.

NA EIΣAI ΣIΓOYPH ΠΩΣ YΠAPXOYN KAI ATOMA ΠOY AΞIZOYN KAI ΘA ΔINOYN XΩPIΣ NA ZHTOYN ANTAΛΛAΓMATA

[anwnimi]

Μελενε
πολύ ωρες οι απορίες σου. Μακάρι να \'χα τις απαντήσεις:(
Γιατί άραγε;

Μερικά ίσως τριγυρνούν στο μυαλό μου αλλά πάλι αμφιβάλλω γι\'αυτά. Και για όσο δεν έχω βρει κι εγώ τις απαντήσεις στα ερωτήματά μας αυτά θα απογοητεύομαι συχνά-πυκνά από την έξω επικοινωνία και θα γοητεύομαι συχνά-πυκνά από τούτη εδώ...

Το ζήτημα είναι να τα συγκεράσουμε μάλλον. Να απολαμβάνουμε αλλά να μην εξιδανικεύουμε την εδώ κατάσταση αλλά και να προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε τα θετικά που αποκομμούμε από εδώ εκεί εξω...

[Thalia26]

Originally posted by melene
Δεν μυθοποιω αυτο το φορουμ.τα παντα εχουν 2 πλευρες και το βλεπω κιολας και εδω μεσα.
δεν ξερω γιατι η βοηθεια ερχεται απο εσας εδω και οχι απο τους φιλους εκει εξω..ειστε οι ιδιοι ανθρωποι,ολοι ειμαστε..
γιατι εδω μεσα αλλαζουν τοσο πολυ οι συμπεριφορες?γιατι νιωθω οτι η πραγματικη φιλια εξω δεν υπαρχει ομως εδω μεσα μπορω να τη βρω?η ανωνυμια?η υποχρεωση(αν βοηθησω σημερα αυριο θα με βοηθησουν)...?τι απ\'ολα?
μου αρεσει πολυ να ακουω..αντιθετα οταν ερχεται η σειρα μου να μιλησω νιωθω οτι υποχρεωνω τον αλλο να ακουσει το προβλημα μου..
και γιατι εδω να δειχνουμε το λαμπερο μας κομματι και οχι εξω?
οταν βοηθας αυτοματα βοηθιεσαι,γιατι ομως η βοηθεια δεν ερχεται απο εκει που την περιμενεις?γιατι την μεγαλυτερη βοηθεια την ελαβα μετα απο ενα χρονο απο μια αγνωστη κοπελα η οποια αρχισε να μου μιλαει και οχι απο τις φιλες μου?

Καλημέρα!! Πολύ όμορφες και καίριες οι απορίες σου αλλά νομίζω υπάρχει εξήγηση γιατί μέσα απο το φόρουν είναι όλοι ποιο ανθρώπινοι....Λέγαμε παραπάνω οτι οι άνρθρωποι πλέον φοφούνται να ανοιχτούν και κρατάν έμυνες και υψώνουν τοίχους απέναντι στους άλλους γιατί έχουν πληγωθεί, έχουν προδωθεί και φοβούνται μην το ξαναπάθουν! Μέσα απο το φόρουμ όμως δεν κυνδινεύουν απο κάτι τέτοιο. Μας προστατεύει όλους η ανωνυμία μας. Οπότε αφήνουνε λίγο πιό ελεύθερα την ψυχή μας να εκφραστεί. Επίσης εδώ ο τρόπος επικοινωνίας είναι γραπτός. Δεν είναι μια ζντανή συζήτηση που μπορεί να υπάρξουν καυγάδες και διαφωνίες που αν κάποιος είναι λίγο πιο κλειστός σαν χαρακτήρας να τον κάνουν να κλειστεί περισσότερο. Εγώ τα πράγματα είναι απλά ελεύθερα. Και απο κεί και πέρα το πώς συμπεριφέρεται ο κάθε ένας εξαρτάται και απο την ποιότητα που έχει ώς άνθρωπος. Άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουν απλά για να γίνουν κακεντρεχείς γιατί μπορούν να το κάνουν χωρίς ουσιαστικές συνέπειες που θα τους κοστίσουν συναισθηματικα και άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουμ απλά για να ανοίξουν την ψυχή τους γιατί αυτό έχουν ανάγκη να κάνουν και διστάζουν να το κάνουν στον έξω κόσμο! Δεν ξέρω αν κάνω και λάθος αλλά νομίζω αυτή είναι η αιτία και νομίζω πως αυτό μπορεί να αποδειχθεί και απλά αν σκεφτούμε το πόσο πολύ καθόμαστε όλοι και μιλάμε μέσω υπολογιστή αλλά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις είμαστε πάντα πιο επιφυλλακτικοί! Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα πια..πιό εύκολα μιλάμε σε ξένους παρά σε φίλους!!

[researcher]

thalia


εχεις δικιο!

κατ εμε αυτοι ειναι οι λογοι!


εγω αν ειχα φιλους στην πραγματικη ζωη οσους ανθρωπους εχω συναναστραφει ζεστα και ευχαριστα εδω ...


θα συναιβαινε το εξης η τα εξης:


ενα παραδειγμα ας πουμε

εγω σαν ανθρωπος εχω καποια κυκλοθυμικοτητα

μια κλεινομα μια ανοιγομαι

μια πλησιαζω και μια απομακρυνομια


οταν το κανω εδω στο φορουμ δεν τρεχει κατι γιατι γραφουν πολλοι ολο και καποιος θα βρεθει να απαντησει...

στην πραγματικηζωη οι φιλοι μου στις κλειστες μου νευριαζουν φοβουνται προσπαθουν...κ.τ.λ.


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

[anwnimi]

Originally posted by Thalia26

Originally posted by melene
Δεν μυθοποιω αυτο το φορουμ.τα παντα εχουν 2 πλευρες και το βλεπω κιολας και εδω μεσα.
δεν ξερω γιατι η βοηθεια ερχεται απο εσας εδω και οχι απο τους φιλους εκει εξω..ειστε οι ιδιοι ανθρωποι,ολοι ειμαστε..
γιατι εδω μεσα αλλαζουν τοσο πολυ οι συμπεριφορες?γιατι νιωθω οτι η πραγματικη φιλια εξω δεν υπαρχει ομως εδω μεσα μπορω να τη βρω?η ανωνυμια?η υποχρεωση(αν βοηθησω σημερα αυριο θα με βοηθησουν)...?τι απ\'ολα?
μου αρεσει πολυ να ακουω..αντιθετα οταν ερχεται η σειρα μου να μιλησω νιωθω οτι υποχρεωνω τον αλλο να ακουσει το προβλημα μου..
και γιατι εδω να δειχνουμε το λαμπερο μας κομματι και οχι εξω?
οταν βοηθας αυτοματα βοηθιεσαι,γιατι ομως η βοηθεια δεν ερχεται απο εκει που την περιμενεις?γιατι την μεγαλυτερη βοηθεια την ελαβα μετα απο ενα χρονο απο μια αγνωστη κοπελα η οποια αρχισε να μου μιλαει και οχι απο τις φιλες μου?

Καλημέρα!! Πολύ όμορφες και καίριες οι απορίες σου αλλά νομίζω υπάρχει εξήγηση γιατί μέσα απο το φόρουν είναι όλοι ποιο ανθρώπινοι....Λέγαμε παραπάνω οτι οι άνρθρωποι πλέον φοφούνται να ανοιχτούν και κρατάν έμυνες και υψώνουν τοίχους απέναντι στους άλλους γιατί έχουν πληγωθεί, έχουν προδωθεί και φοβούνται μην το ξαναπάθουν! Μέσα απο το φόρουμ όμως δεν κυνδινεύουν απο κάτι τέτοιο. Μας προστατεύει όλους η ανωνυμία μας. Οπότε αφήνουνε λίγο πιό ελεύθερα την ψυχή μας να εκφραστεί. Επίσης εδώ ο τρόπος επικοινωνίας είναι γραπτός. Δεν είναι μια ζντανή συζήτηση που μπορεί να υπάρξουν καυγάδες και διαφωνίες που αν κάποιος είναι λίγο πιο κλειστός σαν χαρακτήρας να τον κάνουν να κλειστεί περισσότερο. Εγώ τα πράγματα είναι απλά ελεύθερα. Και απο κεί και πέρα το πώς συμπεριφέρεται ο κάθε ένας εξαρτάται και απο την ποιότητα που έχει ώς άνθρωπος. Άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουν απλά για να γίνουν κακεντρεχείς γιατί μπορούν να το κάνουν χωρίς ουσιαστικές συνέπειες που θα τους κοστίσουν συναισθηματικα και άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουμ απλά για να ανοίξουν την ψυχή τους γιατί αυτό έχουν ανάγκη να κάνουν και διστάζουν να το κάνουν στον έξω κόσμο! Δεν ξέρω αν κάνω και λάθος αλλά νομίζω αυτή είναι η αιτία και νομίζω πως αυτό μπορεί να αποδειχθεί και απλά αν σκεφτούμε το πόσο πολύ καθόμαστε όλοι και μιλάμε μέσω υπολογιστή αλλά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις είμαστε πάντα πιο επιφυλλακτικοί! Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα πια..πιό εύκολα μιλάμε σε ξένους παρά σε φίλους!!

Τhalia συμφωνώ με τις σκέψεις σου. Ευτυχώς αλλά και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει.

[anwnimi]

Originally posted by researcher


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

Aχ βρε researcher πόσο με εκφράζουν αυτά που λες...

[Thalia26]

Originally posted by anwnimi

Originally posted by researcher


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

Aχ βρε researcher πόσο με εκφράζουν αυτά που λες...

Πάντως αν το καλοσκεφτούμε είναι τραγικό αυτό που κάνουμε όλοι στους εαυτούς μας... Για να υπάρχει αυτό το φόρουμ και άλλα φόρουμ παρόμοια με αυτό σημαίνει πως όλοι έχουμε την ανάγκη μιας βαθιάς και ουσιαστικής επικοινωνίας!! Όλοι εδώ μιλάμε ελεύθερα όπως θα θέλαμε να μιλήσουμε και έξω αλλά φοβόμαστε και κάτι μας κρατάει!! Είναι ανόητο το να χάνουμε τόσα πράγματα απο την ζωή και τόσες απολαύσεις απο αυτές που προσφέρει η ανθρώπινη επικοινωνία στην πραγματική ζωή, μόνο και μόνο επειδή φοβόαστε. Είτε ο φόβος είναι να μην πληγωθούν τα συναισθήματα, είτε ο φόβος είναι να μην προδωθούμε, είτε ο φόβος είναι αυτός της απόρρηψης αν δεν αρέσουν οι απόψεις μας σους άλλους....όλα αυτά μέσα στην ζωή δεν είναι? Με το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας πιστεύω στερουμαστε ένα μεγάλο κομμάτι και ίσως και το πιο ουσιώδες απο την ίδια την ζωή. Γιατί ναι μεν προστατεύουμε τον εαυτό μας απο τυχών δυσάρεστα συναισθήματα.....αλλά στην ουσία τον βάζουμε και σε μια γυάλινη φυλακή και του στερούμε την εμπειρία να ζήσει και κάποια ευχάριστα πράγματα και εμπειρίες με τους ανθρώπους μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο να παέι κάτι στραβα! Στο κάτω κάτω αν κάτι πάει στραβά και πέσουμε.....ξανασηκωνόμστε!! Αυτή είναι η ζωή! Πιστεύω πως δεν πρέπει να στερούμε απο τον εαυτό μας εμπειρίες μονο και μόνο λόγω του φόβου του άγνωστου ή επειδή κάποτε στην ζωή μας την πατήσαμε!! Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα και κάθε άνθρωπος είναι ένας άλλος άνθρωπος που αμα δεν δόσουμε ευκαιρία να τον γνωρίσουμε για να μην πληγωθούμε...δεν πρόκειτε ποτε ούτε να πάρουμε κάτι απο τα καλά που έχει να μας προσφέρει....αλλά ούτε κι εμείς μοιραζόμαστε τα όμορφα πράγματα που έχουμε στην ψυχή μας.....τα κρατάμε για τον εαυτό μας πια....αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως....μόνος δεν είναι ευτυχισμένος κανείς ούτε στον παράδεισο!!! Όλη η ζωή είναι ένα ρίσκο...άς το πάρουμε και ας ζήσουμε....ανθρώπινα!!!

[anwnimi]

Originally posted by Thalia26
Πάντως αν το καλοσκεφτούμε είναι τραγικό αυτό που κάνουμε όλοι στους εαυτούς μας... Για να υπάρχει αυτό το φόρουμ και άλλα φόρουμ παρόμοια με αυτό σημαίνει πως όλοι έχουμε την ανάγκη μιας βαθιάς και ουσιαστικής επικοινωνίας!! Όλοι εδώ μιλάμε ελεύθερα όπως θα θέλαμε να μιλήσουμε και έξω αλλά φοβόμαστε και κάτι μας κρατάει!! Είναι ανόητο το να χάνουμε τόσα πράγματα απο την ζωή και τόσες απολαύσεις απο αυτές που προσφέρει η ανθρώπινη επικοινωνία στην πραγματική ζωή, μόνο και μόνο επειδή φοβόαστε. Είτε ο φόβος είναι να μην πληγωθούν τα συναισθήματα, είτε ο φόβος είναι να μην προδωθούμε, είτε ο φόβος είναι αυτός της απόρρηψης αν δεν αρέσουν οι απόψεις μας σους άλλους....όλα αυτά μέσα στην ζωή δεν είναι? Με το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας πιστεύω στερουμαστε ένα μεγάλο κομμάτι και ίσως και το πιο ουσιώδες απο την ίδια την ζωή. Γιατί ναι μεν προστατεύουμε τον εαυτό μας απο τυχών δυσάρεστα συναισθήματα.....αλλά στην ουσία τον βάζουμε και σε μια γυάλινη φυλακή και του στερούμε την εμπειρία να ζήσει και κάποια ευχάριστα πράγματα και εμπειρίες με τους ανθρώπους μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο να παέι κάτι στραβα! Στο κάτω κάτω αν κάτι πάει στραβά και πέσουμε.....ξανασηκωνόμστε!! Αυτή είναι η ζωή! Πιστεύω πως δεν πρέπει να στερούμε απο τον εαυτό μας εμπειρίες μονο και μόνο λόγω του φόβου του άγνωστου ή επειδή κάποτε στην ζωή μας την πατήσαμε!! Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα και κάθε άνθρωπος είναι ένας άλλος άνθρωπος που αμα δεν δόσουμε ευκαιρία να τον γνωρίσουμε για να μην πληγωθούμε...δεν πρόκειτε ποτε ούτε να πάρουμε κάτι απο τα καλά που έχει να μας προσφέρει....αλλά ούτε κι εμείς μοιραζόμαστε τα όμορφα πράγματα που έχουμε στην ψυχή μας.....τα κρατάμε για τον εαυτό μας πια....αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως....μόνος δεν είναι ευτυχισμένος κανείς ούτε στον παράδεισο!!! Όλη η ζωή είναι ένα ρίσκο...άς το πάρουμε και ας ζήσουμε....ανθρώπινα!!!

Thalia, καλωσήρθες:)
Συμφωνώ και επαυξάνω.
Η πράξη είναι δυσκολότερη από τη θεωρία αλλά είναι κρίμα, πρωτίστως για εμάς, να μείνουμε στη θεωρία...

[researcher]

Originally posted by anwnimi

Originally posted by researcher


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

Aχ βρε researcher πόσο με εκφράζουν αυτά που λες...

η συμπνοια αυτη με κανει πιο πολυ και απο χαρουμενη...