δεν μπορω να ξεπερασω τους γονεις μου

[researcher]

μιαμ μιαμ!


καλη ορεξη....!


:)

[Sofia]

Originally posted by researcher
δεν μου ειναι ευκολο να γραψω η να παραδεχθω κατι τετοιο
αλλα ελα που ειναι αληθεια
ειτε φταινε εκεινοι ειτε εγω
η αληθεια ειναι μια
δεν μπορω να ξεπερασω τους γονεις μου
ας το εξηγησω λιγο πρακτικα
αισθανομαι οτι ειναι τελειοι και καθε τι που κανω ειναι λιγο μπροστα τους
δεν χαιρομαι και δεν μπορω να λαβω τη ζεστασια που θελω απο αλλες σχεσεις
παντα τη συγκρινω με αυτη των γονιων μου
λυπαμαι πολυ που μεγαλωνουν και ως εκτ τουτου θα φυγουν απο τη ζωη
δεν εχω πηγαια χαρα σε καινουργιες καταστασεις ...τους σκεφτομαι
παρ ολο αυτα δεν ειμαι προσκολλημενη
θελω και επιδιωκω να ειμαι μακρυα τους καθως οταν ειναι παροντες πληγωνομαι με λεξεις η κινησεις τους η αστεια τους που εκεινοι τα θεωρουν συνηθισμενα
ομως μεσα μου μου φαινονται αξεπεραστοι
νιωθω και πολλες τυψεις
δεν τους εχω κανει κατι ιδιαιτερο αλα δεν ξερω
εσωτερικα θελω την αδεια τους για τα παντα
δεν ξερω
θελω να προχωρησω
θελω μια πιο ισσοροπημενη σχεση μαζι τους αλλα δεν ειναι ευκολο
αυτα καλοι μου φιλοι

εχω διαβασει το θεμα σε οσες σελιδες εχει επεκταθει. ολο ομως ξαναγυριζω στο πρωτο σημειο που εγραψες, σ αυτο που παραθετω δλδ.

εμενα μου ρχονται αντιφατικα μνμ, πραγματα που ειναι κ δεν ειναι...κ αυτα θα θελα να σχολιασω. ισως να σου λενε κατι.

λες πώς οι γονεις σου ειναι τελειοι, δλδ ετσι τους βλεπεις. σ οτι κ αν πουν ή κανουν. επισης λες πώς δεν μπορεις να χαρεις σε αλλες σου σχεσεις γιατι παντα τις συγκρινεις με την αντιστοιχη των γονιων, κ σου φαινοντα λιγοτερες. Οτι δλδ υπολειπονται μπροστα στην τελειοτητα που φανταζει να προσφερουν οι γονεις σου.

ομως λες κ κατι αλλο: πώς πληγωνεσαι απο λογια που λενε, πραξεις που κανουν κ κινησεις τους.

Μια σχεση οπου ειναι ζεστη, και οριζεται ως ιδανικη (ως προς το τί εκπροσωπουν οι γονεις), σου δημιουργει την αναγκη για τετοια αποσταση?

Γραφεις αρχικα πώς ειτε φταινε αυτοι ειτε εσυ. Νομιζω πώς ειναι λιγο δυσκολο να φταινε μονο αυτοι ή μονο εσυ.

Καποιες σκεψεις μου...

[anwnimi]

originally posted by researcher
αυτο π.χ με τους γονεις μου


δεν θα μπορουσα να το αναφερω εξω....


διοτι

εδω ναι μεν εκφραζομαι ετσι


αλλα αυτο δε σημαινει οτι δεν εκτιμω και δεν θελω να εκτιμωνται οι γονεις μου

οταν ομως το λεω σε αλλους


σχηματιζουν μια εικονα

που δε φευγει με τιποτα


και τους εξηγω

δεν ειναι μονο ετσι

αλλα που να το καταλαβει ο αλλος

οπτε λεει και χαρακτηριζει ανθρωπους που μονο απο μενα τους γνωριζει και κολα στα αρνητικα...


ενω εδω ουτε τους γνωριζετε

και μιλαω για το πως ειναι στα δικα μου ματια

παρουσιαζοντας στοιχεια που με δυσκολευουν


χωρις να αναιρω τα καλα επειδη δεν τα αναφερω...

απλα ηθελα να το πω!

Καλή μου researcher, σου ζητώ συγνώμη αν είπα κάτι για τους δικούς σου που να σε πλήγωσε, δεν το κατάλαβα.
Εννοείτε, κι εγώ νιώθω άβολα να μιλάω στους ανθρώπους γύρω μου για τα αρνητικά των δικών μου γονιών, νιώθω κάπως. Το κάνω βέβαια τώρα με περισσότερη ευκολία από ότι στο παρελθόν.
Εδώ λόγω ανωνυμίας που λες κι εσύ, πιο εύκολα.

Όμως θα σου πω κάτι.
Όταν εντοπίζεις αλλά και εξωτερικεύεις κάποια αρνητικά στοιχεία των δικών σου που σε επηρεάζουν ή και σε πληγώνουν δε σημαίνει ότι αυτό σε΄κάνει αχάριστη ή αγνώμων απέναντί τους, για τα καλά τους στοιχεία και για τα καλά που σου έχουν προσφέρει και σου προσφέρουν.
Απεναντίας, σε κάνει να βλέπεις καθαρότερα, όλες τα κομμάτια τους, γιατι ποτέ ένας άνθρωπος ή ένας γονιός δεν είναι είτε κακός είτε τέλειος, οπότε αυτό σε βοηθά να δεις πιο ολοκληρωμένα και εσένα την ίδια και τη σχέση σας νομίζω...

[researcher]

θα εκτυπωσω το μυνημα σου και θα το διαβαζω συχνα!

περιεχει αληθειες που με αγγιξαν βαθεια αλλα ταυτοχρονα δεν με πληγωσαν καθολου!


απλα θα μου παρει καιρο να τις αφομοιωσω σε πτωτη φαση...

να τις δεχθω....να τις ζησω εν τελει.....

ομως αξιζει!

καπως ετσι ηταν στο μυαλο μου

ενα ενα οσα εγραψες με αγγιξαν αλλα με μια θετικη απαλη αισθηση....πολυ ομορφο αυτο!


εχεις χαρισμα! του λογου! να εισαι καλα κοπελα μου!

χα χα! μπετυ οταν ειχα φερει και γω παρομοιο θεμα

κοιτα αν εχεις χρονο τι ωραιες απαντησεις μου ειχαν δωσει!!!

μαλιστα σε αυτην που παραθετω λεω αυτο που μου ειπες εσυ στην diddolved ( που εισι κοριτσι ??? αγκαλιτσα κοριτσι :))


ριξε μια ματια αν εχεις χρονο!

δεν ειναι ετσι για μενα τωρα αλλα τοτε ηταν πολυ εντονο!

[Betty-]

Ειχα γραψει κατι αλλα το διεγραψα. Δεν ειμαι ετοιμη να μοιραστω τοσα.
Παντως τα ιδια αισθανομαι κι εγω. Ρις θα σου στειλω οσα εγραψα σε πμ.

[researcher]

πω πω!

μενω εκστατικη

ειλικρινα παρα πολλα κοινα


γραφτηκε πανω απο χρονο πριν το θρεντ

και ολα αυτα οχι οτι δεν ισχυουν

αλλα δεν εχουν την ιδια ενταση και τον ιδιο ποονο για μενα πλεον

δεν εινια ευκολο

αλλα απ ο,τι βλεπω κανενας δρομος δεν ειναι στρωμενος με ροδο πεταλα

χρειαζεται δουλεια

και η συνειδητοποιηση γραφοντας και διαβαζοντας γι αυτο

ειναι ηδη αρκετη δουλεια Betty

ο αλλος σκοπος ειναι η αναδιαμορφωση της καθημερινοτητας συνειδητοποιωντας ολο και περισσοτερο καποια πραγματα

σιγα σιγα

και παλι προτεινω οχι θυμους και δραματα

δεν ειναι ο γκομενος σου

οι γονεις σου ειναι !!!! το λεω και για μενα!

απλα το με ψαχνουν ανησυχουν και το φχαριστιεμαι μου ηρθε καπως! αλλα παλι εσυ οπως το αισθανεσαι!

καλη συνεχεια :)

[Betty-]

Ρις, συγνωμη. Το διεγραψα, δεν ενιωσα πολυ καλα για την τοση ειλικρινεια μου και το τοσο βαθος που εβγαλα, κλαιω εδω και μια ωρα γιατι μου βγηκαν πολλα αναμεικτα συναισθηματα θυμος αγαπη λατρεια πονος
Αφου το διαβασες, δε στο στελνω...
Συγνωμη που το διεγραψα... σημασια εχει που το ειδες εσυ...

[researcher]

δεν πειραζει :)

σε καταλαβαινω


και γω εκανα πολυ καιρο να εξοικειωθω με τον χωρο και να γραψω κατι πιο προσωπικο

τα πρωτα δυο χρονια δεν ειχα γραφτει καν μονο παρακολουθουσα :)

[Betty-]

Ειμαι πολυ εσωστρεφης κι αμα τα πω καπου μετα το μετανιωνω και αμα τυχει και μιλησω σε καποιον εξω θαναι καποιος που μετα μπορω να μην τον ξαναδω....

[Betty-]

δεν πειραζει :)

σε καταλαβαινω


και γω εκανα πολυ καιρο να εξοικειωθω με τον χωρο και να γραψω κατι πιο προσωπικο

τα πρωτα δυο χρονια δεν ειχα γραφτει καν μονο παρακολουθουσα :)

Σε ευχαριστω
πολυ
πες μου ομως
εχεις κανει βηματα εσυ;εχεις κανει δουλεια; βγαινει αποτελεσμα;

[Betty-]

απλα το με ψαχνουν ανησυχουν και το φχαριστιεμαι μου ηρθε καπως! αλλα παλι εσυ οπως το αισθανεσαι!

Ειναι λιγες οι φορες που ειμαι μακρια τους
απο τοτε που χωρισα, ειναι συνεχως απο πισω μου
λες και ειμαι απροστατευτη
θελω χρονο για μενα
Προχθες παλι δεν το σηκωνα κι οταν το σηκωσα, μου φωναζε πως ανησυχει. Ας μου στελνες ενα μηνυμα, μου ειπε. Οχι δε θελω να στειλω μηνυμα κανενα. Ποσες φορες την εχω παρει και δεν το σηκωνει. Της κανω τα ιδια μπας και καταλαβει πως νιωθω κι εγω.
Εκνευριστηκα που σε διαστημα μιας ωρας με ειχε παρει 5 τηλεφωνα.
Αποφασισα να μην το σηκωνω καποιες φορες μεχρι να το παρει αποφαση πως δεν ειμαι εκει συνεχεια.
Νιωθω μια ανακουφιση, λυπαμαι που το λεω.

[researcher]

ναι βγαινει αποτελεσμα


σιγα σιγα

ο δικος μου τροπος ειναι χωρις λογομαχιες και με υπομονη σε καποιοους θυμους

και με το να εχω μενου συγκεντρωσης της προσοχης μου

να μην επικεντρωνομαι δηλαδη σε οποια χαζομαρα ταπεινωτικη πονετικη η χειριστικη συμπεριφορα

αλλα σε ενα καδρακι σε μια βολτα σε μια μικρη εκπαιδευση σε μια παρεα σενα ωραιο μπανιο

σε ενα στολισμα προσωπικο

και πανω απο ολα χωρις καυγαδες

αλλα με πολλλη χαρα

μεχρι και το κανε σαν να , αμα δεν ειμαι χαρουμενη κανω σαν να ειμαι!!!! και μετα ειμαι!

ειμαι πολυ καλα λεω σε μαι φιλη μου στο τηλεφωνο!!! βρηκα κατι τελειο εκει!!!

μια ιδεα ενα βιντεακι !!!! πολλα!!!!


δουλευει!

[researcher]

ειμαι 29 χρονων .γεννηθηκα το 1982


εσυ Betty?

[Betty-]

Ναι καταλαβαινω τι λες.
Εγω ειμαι ακομα στο σταδιο της φυγης, της απομονονωσης. Το περασες αυτο η βαδιζω λαθος; Δε θελω ουτε λογομαχιες, ουτε πολλες κουβεντες.
Μακρια κι αγαπημενοι θελω με αποστασεις...
Μου δινεις κουραγιο και ειμαι αισιοδοξη.

[Betty-]

ειμαι 29 χρονων .γεννηθηκα το 1982


εσυ Betty?

Θα στο στειλω σε πμ