Μονη στο σπιτι
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 41
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407

    Μονη στο σπιτι

    πιο παλια το να μενω μονη στο σπιτι ηταν ο,τι καλυτερο μπορουσε να μου συμβει...ενιωθα τοσο ελευθερη και ησυχη,μπορουσα να κανω ο,τι ηθελα..
    σημερα ειμαι παλι μονη,μετα απο καιρο,εγω και το σκυλι μου μονο..
    οι σκεψεις μου πια ειναι τοσο διαφορετικες.παλια το καθετι μπορουσε να με κανει ευτυχισμενη τωρα φοβαμαι τις σκεψεις μου γιατι δεν ειναι υγιεις,τουλαχιστον το αναγνωριζω..
    ενα συμπερασμα που εχω βγαλει για ολη αυτην την κατασταση μετα τις κρισεις πανικου ειναι οτι οντως ολα ειναι στο μυαλο μας.
    αυτο που οι αλλοι μου ελεγαν με αφελεια και με εξαγριωνε,ετσι ειναι ομως..
    Και ετσι ξεκιναει ενας πολεμος,εγω με τον εαυτο μου.
    ο καινουριος μου εαυτος και ο παλιος ερχονται σε τοσο μεγαλη συγκρουση και εγω απλα παρακολουθω με αδρανεια.
    νομιζω κατα καιρους οτι βρηκα τη λυση στο προβλημα ομως ερχεται κατι καινουριο καθε φορα να μου υπενθιμησει ποσο λαθος κανω.
    φοβαμαι που ειμαι μονη,φοβαμαι που εχω χρονο και σκεφτομαι..
    γιατι χρειαζεται να τα υπεραναλυουμε ολα?γιατι απλα να μην περναγαν τα παντα και να λεγαμε οτι ετσι ειναι η ζωη?
    σκεφτομαι κατα ποσο η ασθενεια και ο νεος τροπος σκεψης μπορουν να γινουν συνηθεια...συνηθιζω να τα υπεραναλυω ολα,συνεχιζω να φφοβαμαι για τα παντα και και και...
    ο καινουριος μου εαυτος ειναι αυτος?οσο περναει ο καιρος τοσο πιο συνηθεια μου γινεται αυτη η συμπεριφορα ομως δεν την θελω,δεν μου αρεσει και αναρωτιεμαι υπαρχει τροπος να τιθασεψεις το μυαλο?

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2008
    Posts
    2,541
    ειτε περναμε δυσκολιες ειτε οχι

    το οχι δεν ξερω σε ποιον παει


    η ζωη μας στην πορεια της μας αλλαζει και μας ξανααλλαζει

    η χθεσινη ωφελεια γινεται σημερινη δυσκολια και τουμπαλιν

    αναγνωριζω τη δυσκολια σου

    αναγνωριζω πως θα ηθελες να εισαι αλλιως

    αλλα


    ειπαμε η σημερινη σου δυσκολια

    αν και το τωρα θελει παντοτε υπομονη και χιουμορ θα ελεγα

    ισως οδηγησει σε μια αυριανη σοφια
    Λεω ο,τι μπορω να εκφρασω οταν μου το επιτρεπει αυτο που ειμαι καθε φορα. Μαλλον μου αρεσει η επικοινωνια...και εδω...:)

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Posts
    306
    melene σε καταλαβαινω απολυτα..το ιδιο κι εγω..δεν μπορω να τιθασσευσω τις σκεψεις μου..γυριζουν ολες απο το φοβο του θανατου και της αρρωστιας για εμενα και τους δικους μου ανθρωπους...ανησυχω μην εκεινο μη το αλλο..εσυ απο σωματικα συμπτωματα τι εχεις?οι σκεψεις σου γυρω απο τι περιστρεφονται?

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407
    ρις το θεμα ειναι οτι δεν προκειται για σημερινη δυσκολια..φοβαμαι οτι εγινε συνηθεια και καλα θα κανω να συμβιβαστω,παει τοσο καιρος..

    ζωζα και εγω σκεφτομαι συχνα οτι ειμαι αρρωστη.η αλλη μου σκεψη ειναι οτι ενω εχω τοσα καλα δεν μπορω να τα απολαυσω οπως θα ηθελα και δεν θα μπορεσω ποτε.κατι ακομα ειναι τα σκαλωμματα που τρωω , οτι κανω κατι το οποιο ειναι μη αναστρεψιμο και θα με ταλαιπωρει για παντα,πχ να πεταξω το τσιγαρο μου χωρις να το σβησω και μετα να σκεφτομαι οτι πιθανον και να εβαλα φιωτα...αυτο εχει ως συνεπεια να πιστευω οτι εχω ιδεοψυχαναγκ. διαταραχη και παει λεγοντας..απο την αλλη σκεφτομαι οτι χανω τα καλυτερα μου χρονια...

    Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Posts
    306
    melene μη σκας ολοι εδω και κυριως εγω μαυρα χαλια....τιποτα δεν εχω ευχαριστηθει.ποτε δε θα γινω καλα οτι και να κανω οπου και να παω φοβος..φοβος..φοβος.δεν αντεχω αλλο..περνανε τα χρονια...τι να κανωωωω.χτες πηγα μετα ψαπο 5 μηνες για ποτο με τον αρραβωνιαστηκο μου...την πρωτη μιση ωρα ημουν χαλια..ο πανικος κορυφωνοταν..παραλιγο να φυγουμε..μετα ειπα να μεινω ..ηπια κανα δυο ακομα βοτκες.....και στανιαρα...

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    337
    και μένα αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν!!! αυτο με το τσιγαρο melene το ειχα και εγω καποιο διάστημα... αλλά ολο σκέψεις συνεχώς που είναι βασανιστικές και χαζές με περιτρυγιρίζουν...νομίζω όμως οτι με τον καιρό τις συνηθίζεις και αυτές οπως ολα τα άλλα! το θέμα είναι να μη μας πέρνει απο κάτω και όταν τα πράγματα είναι καπως άσχημα τοτε θέλει τη περισσότερη δύναμη... απλά να δείχνουμε αδιαφορία και να λέμε τοσα περάσαμε θα περάσει και αυτό!!

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Location
    αθηνα
    Posts
    596
    Και εγω μονη στο σπιτι ειμαι εδω και μερες, χωρις κανεναν να μιλησω .....

    Στην αρχη το πηρα οτι θα εχω τον χρονο που ηθελα για να σκεφτω διαφορα πραγματα, για τον εαυτο μου, και θα εχω τον χωρο μου.

    Μετα απο λιγες μερες αρχισα να φοβαμαι... οτι μπορει κατι να εχω ξεχασει, να γινει κατι και δεν θα το καταλαβει κανεις.

    Τελος παντων.. ενα διαστημα ειναι θα περασει.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2009
    Posts
    21
    Τι να καθεσαι σπιτι μονος και να την βρισκεις με τον εαυτο σου ειναι πολυ σημαντικο και συνηθωε ευχαριστω...γι\'αυτους που δεν βασανιζονται τρελες και χαζες σκεψεις και ασχημα συναισθηματα οπως εμεις!!!! Ειμαι απο τα πιο βασανιστικο μενεις μονος και αρχιζεις και μπαινεις σε ολα τριπακια του μυαλου σου. Καποτε ηταν οι καλθτερη μου να καθομαι σπιτι μονη μου, τωρα πλεον οποτε μενω μονη το μυαλο μου με τρελενει και με πιανει φοβος, αρχιζω και σκευτομαι πχ. αν χασω το μυαλο μου τωρα που δεν ειναι κανεις εδω??? αν αρχισω και κανω πραγματα που δεν θλω και δεν ειναι κανεις εδω να με σταματησει? και αλλες χιλιες τετοιες αηδιες.. Ασε...αυτο υποτιθετε οτι ειναι μια μορφη αγοραφοβιας. Κουραγιο. Δεν εισαι μονη, βλεπεις ειμαστε ερκετοι που ζουμε με αυτο.

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407
    Σας ευχαριστω παρα πολυ.ειναι ωραιο να ξερεις οτι εκει εξω υπαρχουν ανθρωποι που συμπασχουν και σε καταλαβαινουν,να νιωθεις οτι δεν εισαι μονος..επισης σταματας να ρωτας τον εαυτο σου \'\'γιατι σε εμενα\'\' το οποιο με βασανιζε πολυ παλιοτερα...
    εκανα εναν περιπατο στην αδεια αθηνα και με εκανε να νιωσω πολυ καλυτερα.
    βεβαια ειδα ανθρωπους οι οποιοι κοιμουνται σε παγκακια,αλλοι στον δρομο χυμα αλλοι παλευουν να μην σωριαστουν και εγω ειμαι μπροστα απο το λαπτοπ μου και μιλαω για τα καμωματα του μυαλου μου...και αναρωτιεμαι,μηπως ειμαι αχαριστη τελικα?

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2009
    Posts
    21
    Το σκευτομαι και εγω πολυ συχνα αυτο. Λεω,\"κοιτας να δεις, θα μπορουσανε να μου εχουν συμβει τοσα αλλα χειροτερα απο αυτο, θα μποσουσα να μη ειχα κανεναν στο κοσμο, να παθαινα καποιο σοβαρο ατυχημα, να ειχα καποια ανιατη αρρωστια κτλ.Δεν πρεπει να το βλεπω τοσο σοβαρα, θα επρεπε να ειμαι ευχαριστιμενη\", αλλωτε παλι με πιανει με πιανει το αγχος μου και αρχιζουν η καταστροφικες σκεψεισ οπως \"κι αν παθω και εγω κατι χειροτερο, αν μεινω και εγω χωρις κανεναν, αν τρελαθω και εγω και πρεπει να κλειστω σε καποιο τρελοκομειο\" και αλλες πολλες τετοιες κουταμαρες. Μην νιωθεις οτι εισαι αχαριστη. Μην ξεχνας και πως αυτο που ζουμε δεν ειναι και ευκολο, ειναι πολυ δυσκολο..Αλλοι που δεν εχουνε περασει κατι τετοιο γκρινιαζουν πολυ χειροτερα απο εμας για το παραμικρο. Το μονο καλο ειναι οτι πλεον βλεπω ποσο εδινα βαση σε ασημαντα πραγματα και αφηνα να με ενοχλουν.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407
    ωριμαζεις μεσα απο αυτο δεν γινεται διαφορετικα...ξερεις ποσα πραγματα εχω μαθει ενα χρονο τωρα?ποσες λεξεις που με βοηθουν να εκφραστω καλυτερα,ποσες γνωσεις περι ψυχολογια που τοσο με ενδιαφερει τοσα πολλα...
    ειμαστε συνομιλικες αγαπητη εμιλυ και σε καταλαβαινω απολυτα..
    κατι αλλο που σκεφτομαι ειναι οτι τωρα στα χρονια που λεν οι αλλοι νιατα εγω υποφερω..
    νιωθω οτι χανω τη ζωη μου..ολα ειναι ενας φαυλος κυκλος ο οποιος πρεπει να σπασει..
    δρασε.κανε κατι..μπορει να μην φυγει τουλαχιστον ομως ζεις και ακομα και αν δεν ευχαριστιεμαι τη στιγμη τωρα κανοντας εναν απολογισμο της χρονιας που περασε απο την εκκινηση των κρ.πανικου σκεφτομαι οτι εζησα τοσο ομορφες στιγμες οσο ποτε αλλοτε στη ζωη μου..
    δεν τις απολαυσα οταν επρεπε νιωθω ομως γεματη και ευτυχης με αυτη μου τη σκεψη

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407
    και αν δεν τις απολαμβανω τουλαχιστον μαθαινω να τις εκτιμω και να με αγαπαω και φροντιζω..

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2009
    Posts
    21
    Σε καταλαβαινω απολυτα, αυτο που λες πως νιωθεις οτι χανεις τα νιατα σου και τα καλητερα σου χρονια, το σκευτομαι καθε μερα και με ενοχλει. Σκευτομαι ωρες ωρες γιατι να μου συμβει τωρα?καλυτερα να το παθαινα αργοτερα πχ μετα τα 40. Βλεπω τους φιλους μου που εχουν μεινει πισω στην Ελλαδα που βγαινουνε, γυρνανε στα beach bar και στις παραλιες και εγω καθομαι ολη μερα σπιτι και χτυπαω το κεφαλι μου επειδη δεν λεει να σταματησει, Σκευτομαι ποσο καλα ημουνα ενα χρονο πριν, τετοια αποχη το καλοκαιρη, ποσο χαρουμενη και ελευθερη και με πιανουν τα κλαματα. Ελπιζω εσυ τουλαχιστον να μπορεις και να βγαινεις, να επικοινωνεις..παιιζει μεγαλο ρολο. Φαμακα δεν παιρνω αν και μου εχουνε γραψει και ηρεμιστικα και αντικαταθληπτικα. Εχεις δικιο οτι μαθαινουμε πολλα, και εγω σαν και εσενα εχω γιενι εξπερτ στην ψυχολογια με τοσα βιβλια που εχω διαβασει.Ωρες ωρες ευχομαι ομως να μην χρειαζονταν ποτε να τα μαθαινα ολα αυτα. Δεν με φοβηζει τοσο αυτο που περναω οσο η σκεψη οτι δεν προκειται να φυγει ποτε

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407
    μιλαμε για αγχος ομως...δεν μπορει καποτε θα φυγει.το θεμα ειναι να μην ζουμε αγχωμενα..
    βγαινω ναι αν και βαριεμαι και επικοινωνω αλλα τους βαριεμαι...τα παντα βαριεμαι..
    πας σε ψυχολο τοτε?τι κανεις για να το αντιμετωπισεις εσυ?

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2009
    Posts
    21
    Σιγουρα παντα θα υπαρχει αγχος, αλλα αλλο αγχος και αλλο οταν γινετε διαταραχη. Και ριν τις κρισεις πανικου σιγουρα ολοι ειχαμε αγχος αλλα δεν μας επιρεαζε ουτε μας αλλαξε σε τετοιο βαθμο. Ειναι αλλιως να νιωθεις αγχος σε καποιες φασεις της ζωη σου που στριμοχνεσαι και αλλο να γινετε ολη σου η ζωη. οταν λες βαριεσαι τι εννοεις? πλεον δεν σου κανει αισθηση? μηπως εχεις αυτο συνεχεια στο μυαλο σου και δεν μπορεις να απολαυσεις μια εξοδο? Παω σε ψυχοθεραπευτη, κατι κανει. Τουλαχιστον εχω καποιον και μιλαω γι αυτο που συμβαινει στο μυαλο μου. Εσυ κανεις καποια θεραπεια?εχεις καποιο αλλο προβλημα εκτος απο τισ κρισεις και το αγχος?

Page 1 of 3 123 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •