ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΨΥΨΩΣΙΚΑ

[firefly]

Καταρχήν, πολλά ευχαριστώ σε όλους όσοι μπήκαν στον κόπο να μοιραστούν τις εμπειρίες τους σε προηγούμενο θέμα συζήτησης.
Ο φίλος μου, απολύθηκε από την τελευταία του δουλειά μαζί με άλλους συναδέλφους του ως θύματα της περιβόητης κρίσης. Επειδή στο παρελθόν είχε περάσει ένα διάστημα ανεργίας ενός περίπου έτους, είχε στηρίξει πολλά σε αυτή τη δουλειά και όταν την έχασε (και χωρίς δική του υπαιτιότητα) δεν το άντεξε. Άρχισε να ακούει "φωνές" σε σημείο που τελικά κάρφωσε το αυτοκίνητό του σε μία κολώνα. Το σοκ μεγάλο για όλους τους αγαπημένους του. Εννοείται πως νοσηλεύτηκε για δύο μήνες και μάλιστα με την συγκατάθεσή του. Οι "φωνές" υποχώρησαν σχεδόν αμέσως με την φαρμακευτική αγωγή και έκτοτε είναι απούσες. Για το περιστατικό με το αυτοκίνητο οι γιατροί επιμένουν πως δεν ήταν απόπειρα αλλά κραυγή για βοήθεια (φορούσε ζώνη, είχε χαμηλή ταχύτητα κλπ).
Σημειώνω εδώ ότι όταν τον γνώρισα μου είχε πει από την αρχή ότι έπασχε από κατάθλιψη και λάμβανε αγωγή zoloft.
Σήμερα η κατάσταση έχει ως εξής:παίρνει καθημερινά χάπια adovia, trileptal, akineton και ένεση risperdal κάθε 15 ημέρες.
Μένει μαζί μου, ψάχνει για νέα δουλειά και κάνει όνειρα για το μέλλον. Και ένα από αυτά, είναι ένα παιδί! Δεν σας κρύβω ότι είναι και δικό μου όνειρο, αλλά αυτή τη στιγμή για εμένα προέχει να είναι καλά, να βρει μία δουλειά και να επανακτήσει την αυτοπεποίθησή του.
Και ναι, φοβάμαι πολύ. Ο ίδιος δεν αναφέρει ποτέ τη λέξη ψύχωση. Ο γιατρός του μιλάει για σοβαρή κατάθλιψη με ψυχωτικά χαρακτηριστικά τα οποία υποχώρησαν πολύ γρήγορα.Ψάχνω στο διαδίκτυο και βλέπω πως η αγωγή του είναι αγωγή για τη σχιζοφρένεια η οποία όμως έχει τόσες μορφές όσοι και οι άνθρωποι που ασθενούν! Τί συμβαίνει τελικά?
Συγχωρέστε με όλοι εδώ μέσα, υπάρχει κανείς που έχει κάνει παιδιά μετά τη διάγνωση? Τί σας έχουν πει οι γιατροί σας σχετικά?
Πρέπει να ενθαρρύνω τον άνθρωπό μου ή όχι?
Δεν έχω περάσει την κόλαση που έχετε περάσει οι περισσότεροι (εκτός μίας περιόδου κατάθλιψης μετά από ένα χωρισμό) και νιώθω άσχημα που αγγίζω ένα τόσο ευαίσθητο για όλους σας θέμα.

[pelariry]

εσύ μας ευχαριστείς αλλά κι εγώ νοιώθω την ανάγκη να σε ευχαριστήσω γιατί το ποστ σου ήταν ότι πιο ευγενικό έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό εδώ μέσα κι είχα αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου...
εγώ πάσχω από διπολική και είμαι σε αγωγή. γνωρίζοντας πως θα είμαι σε αγωγή μια ζωή και πως ενέχει κίνδυνος κληρονομικότητας αλλά και υποτροπής, προσωπικά δεν βρίσκω και πολύ καλή ιδέα την τεκνοποίηση.

[ferro]

Originally posted by pelariry
εγώ πάσχω από διπολική και είμαι σε αγωγή. γνωρίζοντας πως θα είμαι σε αγωγή μια ζωή και πως ενέχει κίνδυνος κληρονομικότητας αλλά και υποτροπής, προσωπικά δεν βρίσκω και πολύ καλή ιδέα την τεκνοποίηση.

συμφωνω απολυτα με τον pelarity.
και γω διπολικη ειμαι υπο ισχυρη φαρμακευτικη αγωγη,οποτε μαλλον δεν θα γινω ποτε μαμα....αλλα δεν με πολυπειραζει.εχω συμβιβαστει με την ιδεα.

[lina]

kai εγω εχω σχιζοφρενεια ο γιατρος μου λεει οτι γινετε να κανω παιδια κ μου εχουν πει γιατροι οτι εχουν κανει παιδια ανθρωποι με αυτη την διαγνωση αλλα δεν αισθανομε ικανη να αναλλαβω την φροντιδα ενος παιδιου με οσα τραβαω με υην ασθενεια μου ο συντροφος μου ειναι γιατρος κ με θεωρει ικανη για μανα αλλα αφου δεν το νοιωθω εγω οτι κ να λενε οι αλλοι ειναι περιττο

[maus]

Προφανως ο φιλος της ειναι ανδρας , αρα δεν τιθεται θεμα \"μαμας\" και το θεμα ειναι πιο απλο.
Νομιζω ομως οτι τα αντιψυχωσικα βλαπτουν το σπερμα. Οποτε πρεπει να το κοιταξει με το γιατρο του ,εαν μπορει να τα ελαττωσει στο ελαχιστο για να κανει παιδια νομιζω..

[pelariry]

Originally posted by maus
Προφανως ο φιλος της ειναι ανδρας , αρα δεν τιθεται θεμα \"μαμας\" και το θεμα ειναι πιο απλο.

όσον αφορά τι;

[path]

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΤΑΙ Σ ΕΝΑ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ? ΝΑ ΚΑΝΕΤΑΙ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΤΕΣΤ , ΕΙΔΙΚΕς ΕΞΕΤΑΣΕΙς Η ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ . ,,,,,ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙς ΕΝΕΣΕΙς RISPERDAL KAI OΛΑ ΤΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟς ΚΑΠΑΚΙ,,ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙς ΓΟΝΙΟς !! ΜΠΟΡΕΙς ΝΑ ΧΑΡΕΙς ΑΠΛΩς ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙς ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙς ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ,,,ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥς.

[firefly]

Σε σχετική ερώτησή μου ο γιατρός του φίλου μου απάντησε \"συνεχίστε τη ζωή σας κανονικά\" ενώ για το θέμα της κληρονομικότητας είπε ότι οι ψυχικές ασθένειες είναι όσο κληρονομικές είναι και οι υπόλοιπες πχ διαβήτης ή καρκίνος. Για την επίδραση των αντιψυχωσικών στο σπέρμα δεν έχω λάβει σαφείς απαντήσεις ούτε από το γιατρό ούτε από το διαδύκτιο.
Υποθέτω ότι το ζήτημα έχει πολλές πλευρές και νομίζω πως με τα post σας τις αγγίξατε όλες.
Ένα παιδί δεν είναι υπόθεση αυτοπραγμάτωσης. Είναι μία ζωούλα που χρειάζεται πέρα από πολύ αγάπη και πάρα πολύ ενέργεια και τόσα πολλά άλλα.
Έπειτα είναι το θέμα του ρίσκου. Κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του και όντως υπάρχει πιθανότητα να του κληροδοτήσει μία ψυχική ασθένεια.
Από την άλλη, είναι σωστό ένας άνθρωπος που θέλει να γίνει γονιός να βάζει φρένο στα όνειρά του? Μήπως σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να ξεπερνάμε τον εαυτό μας ο οποίος -ούτως ή άλλως- έχει μία τάση να μας εκπλήσσει?
Και το μέλλον? Κάποιες ασθένειες που στο παρελθόν ήταν θανατηφόρες τώρα είναι υπόθεση ρουτίνας. Γιατί να μην αισιοδοξούμε λιγάκι? Ήδη, έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη θεραπεία των ψυχικών ασθενειών σε συνδυασμό με το κοινωνικό στίγμα που σιγά - σιγά τείνει να εξαφανιστεί λόγω του ότι γίνεται συνείδηση ότι δεν μιλάμε πια για \"τον τρελλό του χωριού\" ή για τον \"αγγελοκρουσμένο\" (συγχωρέστε μου τις εκφράσεις!) αλλά για το 25% περίπου του ενεργού πληθυσμού του πλανήτη!
Ανυπομονώ να ακούσω τις απόψεις σας!

[pelariry]

Originally posted by firefly
Από την άλλη, είναι σωστό ένας άνθρωπος που θέλει να γίνει γονιός να βάζει φρένο στα όνειρά του? Μήπως σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να ξεπερνάμε τον εαυτό μας ο οποίος -ούτως ή άλλως- έχει μία τάση να μας εκπλήσσει?

χμ, την απάντηση τη δίνεις μόνη σου...

Originally posted by firefly
Ένα παιδί δεν είναι υπόθεση αυτοπραγμάτωσης.

[pelariry]

νομίζω όμως πως πρέπει να απαντήσεις και σε μια άλλη ερώτηση. σε περίπτωση υποτροπής του συζύγου σου (κάτι διόλου απίθανο) είσαι σε θέση να αναλάβεις εσύ την ευθύνη ενός παιδιού που θα έχει έρθει στη ζωή αλλά και του συζύγου σου που θα χρειάζεται τη συμπαράστασή σου;

[lina]

θελει πολυ σκεψη να κανεις παιδι με τοσο σοβαρο προβλημα

[maus]

και εγω εχω ελπιδες στο μελλον. ηδη ειναι σε φαση δοκιμων ενα φαρμακο που επηρεαζει τη γλουταματη και οχι την ντοπαμινη με αποτελεσμα να εχει ελαχιστες παρενεργειες .

[firefly]

Ενθαρρυντικό! Μπορείς να μας γράψεις περισσότερα ή να μας κατευθύνεις στο διαδίκτυο?

[maus]

Treatment with LY2140023 was not observed to cause certain common AEs associated with schizophrenia treatments such as increased prolactin elevations, extrapyramidal symptoms and weight that occur with currently approved schizophrenia medications.

http://www.drugresearcher.com/Emerging-targets/Eli-Lilly-opens-door-for-next-generation-antipsychotics

http://thelastpsychiatrist.com/2007/09/will_lillys_new_glutamate_agon.html

http://www.nytimes.com/2007/09/03/business/03drug.html?_r=1&pagewanted=print

[firefly]

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά, ελπίζω να βγει κάτι πραγματικά θετικό, είτε από την έρευνα της LY είτε από την έρευνα του ανταγωνισμού που θα προκαλέσει το υπο δοκιμή φάρμακο. Και ελπίζω αυτή τη φορά οι τυχόν παρενέργειες να είναι οι ελάχιστες δυνατές και γνωστές από την αρχή!
Θα σε παρακαλέσω εάν από το σερφάρισμά σου μάθεις κάτι νέο επί του θέματος να ανοίξεις topic σε αυτό εδώ το φόρουμ.
Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που συνεχώς ερευνούν.
Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση και κάθε φορά που μπαίνω εδώ, γεμίζω ελπίδα!