Βαρεθηκα να προσπαθω

[misfit]

...............

[nikos2]

Δεν εχω οικογενεια ουτε εχω κανει ποτε μου σχεση καθως πρωτιστος επικοινωνιακα και δευτερευοντος εμφανισιακα υστερω.
Επικοινωνιακα οφειλεται κυριως σε προβλημα ακοης που εχω ενω και η αντιληψη μου γενικοτερα ειναι καπως μειωμενη για να το πω ευγενικα δηλαδη καθυστερω πολυ να παρω μπρος...Η εμφανιση μου λογω αθλητισμου ειναι παντα σε καλη κατασταση αλλα η αληθεια ειναι πως με αδικει λιγο η μουρη μου...

σε εργοστασια σαν βιομηχανικος εργατης χειρωνακτικες εργασιες για να επιβιωνω αλλα πολλες φορες δεν με κρατουσαν λογω χαμηλης αντιληψης ή στην καλυτερη σταματουσα εξαιτιας μυοσκελετικων προβληματων

Φιλους ειχα καποιους κατα καιρους αλλα απο ενα σημειο και μετα αποστασιοποιουνταν επειδη ξεκαθαρα τους κουραζε η αργοστροφια μου και η στασιμοτητα μου.



Δεν περιμενω κατι απλα ενιωσα την αναγκη να εξωτερικευσω τα συναισθηματα μου, δηλαδη ηθελα καπου να τα πω

ασε τις μαλακιες και πηγαινε σε καποιον ψυχιατρο

[mindcrime]

Καλησπερα, γραφω για πρωτη φορα στο φορουμ. Ειμαι στα 44 πια αλλα τα τελευταια χρονια δεν εχω κινητρο και ζω πλεον απο συνηθεια.

Δεν εχω οικογενεια ουτε εχω κανει ποτε μου σχεση καθως πρωτιστος επικοινωνιακα και δευτερευοντος εμφανισιακα υστερω.
Επικοινωνιακα οφειλεται κυριως σε προβλημα ακοης που εχω ενω και η αντιληψη μου γενικοτερα ειναι καπως μειωμενη για να το πω ευγενικα δηλαδη καθυστερω πολυ να παρω μπρος...Η εμφανιση μου λογω αθλητισμου ειναι παντα σε καλη κατασταση αλλα η αληθεια ειναι πως με αδικει λιγο η μουρη μου...

Χαρη στο φιλοτιμο μου και στο οτι δεν τα παρατουσα ευκολα ειχα καταφερει να περασω στις εξετασεις με τις δεσμες τοτε, να βγαλω μια σχολη και επειτα να βρισκω ειτε στο αντικειμενο μου ή σε εργοστασια σαν βιομηχανικος εργατης χειρωνακτικες εργασιες για να επιβιωνω αλλα πολλες φορες δεν με κρατουσαν λογω χαμηλης αντιληψης ή στην καλυτερη σταματουσα εξαιτιας μυοσκελετικων προβληματων

Φιλους ειχα καποιους κατα καιρους αλλα απο ενα σημειο και μετα αποστασιοποιουνταν επειδη ξεκαθαρα τους κουραζε η αργοστροφια μου και η στασιμοτητα μου.

Πλεον εχω βαλτωσει, αν και για την ωρα εργαζομαι και συνηθως ολο και κατι βρισκω οποτε εστω και δυσκολα επιβιωνω αισθανομαι σαν να εχω παγιδευτει σε κινουμενη αμμο καθως το μονο πραγμα που εδινε χαρα και νοημα στην ζωη μου (μπασκετ) για ιατρικους λογους μου το απαγορεψαν. Δοκιμασα καποια αλλα πραγματα τα τελευταια χρονια ομως δεν με γεμιζουν και υπαρχει μια μονιμη θλιψη και μοιρολατρια οτι και παλι καλα που εφτασα ως εδω και μήπως θα ηταν καλυτερα να μην το κουραζω αλλο μιας και δεν υπαρχει κανενας στοχος?

Δεν περιμενω κατι απλα ενιωσα την αναγκη να εξωτερικευσω τα συναισθηματα μου, δηλαδη ηθελα καπου να τα πω

Σε νιώθω πριν από λίγα χρονια είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Ηθελα να κάνω το χόμπι που αγαπώ και ένας γιατρός μου αρνήθηκε να μου υπογράψει την καρτα υγείας αθλητή. Εγώ απογοητεύτηκα και έτσι δεν το άφησα, αποφάσισα να βρω έναν γιατρό που να έχει σχέση με το χόμπι μου και είπα πριν περάσω την πόρτα του πως αν σου πει τέλος τότε τέλος. Ημουν πάρα πολύ απογοητευμένος και εγκλωβισμένος, δεν μπορούσα να διανοπηθώ πως θα μου έκοβαν το χόμπι μου. Αυτό το χόμπι για εμένα ήταν η ψυχοθεραπεία μου, ήταν το εργαλείο για να βγάλω ότι σωματική και ψυχική ένταση είχα και μετά από δύο ώρες εντατικής προπόνησης να έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, επειδή απελευθέρωνε το σώμα ενδορφίνες. Για αυτό δεν μπορουσα να το σταματήσω, μάλιστα και εγώ το ίδιο έλεγα αν ειναι να ζω χωρις αυτό, τότε τι να ζω αφου δυστυχισμένος θα είμαι.

Κοίτα η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε δοκιμάσει ότι υπάρχει και ό,τι έχει ανακαλυφθεί. Απλώς πιάνουμε μια λίστα περιορισμένη συνήθως και εφόσον δούμε πως δεν μας καλύπτει κάποιο από αυτά τότε λέμε δεν μας καλύπτει τίποτα, ενώ ενδέχεται να υπάρχουν πραγματάκια να μας καλύπτουν.

Εγω προσωπικά στη θέση σου λοιπόν θα έκανα το εξής. Καταρχήν θα ζητούσα δεύτερη και τρίτη γνώμη για το σωματικό πρόβλημα ώστε να είμαι βέβαιος πως δεν πρέπει να ασχολούμαι με κάτι. Μετά θα διεύρυνα την λίστα μου και δεν θα έμενα σε αυτά τα 5-10 πράγματα όπου ίσως να έλεγα δεν μου αρέσει κανένα από αυτά άρα δεν ασχολούμαι με τίποτα.

Αν το πρόβλημα σου δεν είναι καρδιολογικό θα το έψαχνα πάρα πολύ. Αλλά και καρδιολογικό να ήταν πάλι θα το έψαχνα πάρα πολύ. Πχ οκ εμένα ο ένας μου είπε δεν σου υπογράφω κάρτα υγείας αθλητή, αλλά από τότε έχω βρει άλλους τρεις καρδιολόγους που δεν μου είπανε όχι και μου υπέγραψαν γιατί είναι κάτι υποκειμενικό το σου επιτρέπω ή δεν σου επιτρέπω. Θα σου πω κάτι χαρακτηριστικό για να το καταλάβεις. Εγώ αυτό που έχω σαν χόμπι ενδέχεται να τραυματίσει τους μηνίσκους (χονδροι στο γόνατο είναι, σαν τζελ φαντάσου τους που απορροφούν τους κραδασμούς) λοιπον εμένα είχανε σκιστεί και οι δύο και ενώ όλοι μου έλεγαν κάνε χειρουργείο, εγώ έκανα ασκήσεις για 3 μήνες και τώρα είναι μία χαρά. Κανείς δεν μου είπε κάνε ασκήσεις, όλοι έλεγαν θέλουν χειρουργείο, εγώ όμως έκανα γιογκα κάτι ασκήσεις και επουλώθηκαν. Οπότε θα το έψαχνα πάρα πολύ κάτι.

Τώρα αν τελικά εμένα στο απαγορεύεται, τότε θα διεύρυνα την λίστα μου και θα ξεκινούσα με πράγματα που θα μου έδιναν ψυχολογική χαρά, δηλαδή πχ λέω τώρα γιογκα. Μετά τους 4 μήνες καθημερινής γιογκας, άλλαξε εντελώς η προσωπικότητα μου, αν έκανα όμως δύο ή έναν μήνα δεν θα έβλεπα αυτή τη διαφορά, οπότε αυτό που θέλω να πω είναι να δίνεις και τον ανάλογο χρόνο για να δεις αποτέλεσμα. Γενικά το οτιδήποτε συμβάλλει σε μια μεγάλη αλλαγή απαιτεί χρόνο και είναι μαραθώνιος, δεν είναι σπριντ και χρειάζεται χρόνο.

[elis]

Οντωσ κοψε τισ χαζομαρεσ κ πανε σε γιατρο

[misfit]

Σε νιώθω πριν από λίγα χρονια είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Ηθελα να κάνω το χόμπι που αγαπώ και ένας γιατρός μου αρνήθηκε να μου υπογράψει την καρτα υγείας αθλητή. Εγώ απογοητεύτηκα και έτσι δεν το άφησα, αποφάσισα να βρω έναν γιατρό που να έχει σχέση με το χόμπι μου και είπα πριν περάσω την πόρτα του πως αν σου πει τέλος τότε τέλος. Ημουν πάρα πολύ απογοητευμένος και εγκλωβισμένος, δεν μπορούσα να διανοπηθώ πως θα μου έκοβαν το χόμπι μου. Αυτό το χόμπι για εμένα ήταν η ψυχοθεραπεία μου, ήταν το εργαλείο για να βγάλω ότι σωματική και ψυχική ένταση είχα και μετά από δύο ώρες εντατικής προπόνησης να έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, επειδή απελευθέρωνε το σώμα ενδορφίνες. Για αυτό δεν μπορουσα να το σταματήσω, μάλιστα και εγώ το ίδιο έλεγα αν ειναι να ζω χωρις αυτό, τότε τι να ζω αφου δυστυχισμένος θα είμαι.

Κοίτα η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε δοκιμάσει ότι υπάρχει και ό,τι έχει ανακαλυφθεί. Απλώς πιάνουμε μια λίστα περιορισμένη συνήθως και εφόσον δούμε πως δεν μας καλύπτει κάποιο από αυτά τότε λέμε δεν μας καλύπτει τίποτα, ενώ ενδέχεται να υπάρχουν πραγματάκια να μας καλύπτουν.

Εγω προσωπικά στη θέση σου λοιπόν θα έκανα το εξής. Καταρχήν θα ζητούσα δεύτερη και τρίτη γνώμη για το σωματικό πρόβλημα ώστε να είμαι βέβαιος πως δεν πρέπει να ασχολούμαι με κάτι. Μετά θα διεύρυνα την λίστα μου και δεν θα έμενα σε αυτά τα 5-10 πράγματα όπου ίσως να έλεγα δεν μου αρέσει κανένα από αυτά άρα δεν ασχολούμαι με τίποτα.

Αν το πρόβλημα σου δεν είναι καρδιολογικό θα το έψαχνα πάρα πολύ. Αλλά και καρδιολογικό να ήταν πάλι θα το έψαχνα πάρα πολύ. Πχ οκ εμένα ο ένας μου είπε δεν σου υπογράφω κάρτα υγείας αθλητή, αλλά από τότε έχω βρει άλλους τρεις καρδιολόγους που δεν μου είπανε όχι και μου υπέγραψαν γιατί είναι κάτι υποκειμενικό το σου επιτρέπω ή δεν σου επιτρέπω. Θα σου πω κάτι χαρακτηριστικό για να το καταλάβεις. Εγώ αυτό που έχω σαν χόμπι ενδέχεται να τραυματίσει τους μηνίσκους (χονδροι στο γόνατο είναι, σαν τζελ φαντάσου τους που απορροφούν τους κραδασμούς) λοιπον εμένα είχανε σκιστεί και οι δύο και ενώ όλοι μου έλεγαν κάνε χειρουργείο, εγώ έκανα ασκήσεις για 3 μήνες και τώρα είναι μία χαρά. Κανείς δεν μου είπε κάνε ασκήσεις, όλοι έλεγαν θέλουν χειρουργείο, εγώ όμως έκανα γιογκα κάτι ασκήσεις και επουλώθηκαν. Οπότε θα το έψαχνα πάρα πολύ κάτι.

Τώρα αν τελικά εμένα στο απαγορεύεται, τότε θα διεύρυνα την λίστα μου και θα ξεκινούσα με πράγματα που θα μου έδιναν ψυχολογική χαρά, δηλαδή πχ λέω τώρα γιογκα. Μετά τους 4 μήνες καθημερινής γιογκας, άλλαξε εντελώς η προσωπικότητα μου, αν έκανα όμως δύο ή έναν μήνα δεν θα έβλεπα αυτή τη διαφορά, οπότε αυτό που θέλω να πω είναι να δίνεις και τον ανάλογο χρόνο για να δεις αποτέλεσμα. Γενικά το οτιδήποτε συμβάλλει σε μια μεγάλη αλλαγή απαιτεί χρόνο και είναι μαραθώνιος, δεν είναι σπριντ και χρειάζεται χρόνο.

Σ ευχαριστω πολυ για την απαντηση, πολυ ευχαριστο που βρηκες την λυση!

Σε μενα ειναι προβλημα απο την μεση που το εψαξα για χρονια μεχρι και σε νευρολογο πηγα εκτος των αλλων, εκανα αρκετα πραγματα εναλλακτικα και η γιογκα μεσα σε αυτα αλλα δεν βελτιωθηκε η κατασταση...

Για τις αλλες απαντησεις, προφανως για επισκεψη σε ψυχολογο αναφερεστε υπονοωντας την βελτιωση της αυτοεκτιμησης. Η χαμηλη αντιληψη και η ελαχιστη ακοη (καθως μονο με την βοηθεια προσθετων ακουστικων που ειναι και πανακριβα και δυσκολα τα αντικαθιστω, ακουω αλλα και παλι με δυσκολια) παντως δεν αλλαζει με χαπια ή κουβεντες ενθαρυνσης που θα χρυσωσουν το χαπι, ειναι κατι δεδομενο που το κουβαλαω μαζι μου...

[mindcrime]

Σ ευχαριστω πολυ για την απαντηση, πολυ ευχαριστο που βρηκες την λυση!

Σε μενα ειναι προβλημα απο την μεση που το εψαξα για χρονια μεχρι και σε νευρολογο πηγα εκτος των αλλων, εκανα αρκετα πραγματα εναλλακτικα και η γιογκα μεσα σε αυτα αλλα δεν βελτιωθηκε η κατασταση...

Για τις αλλες απαντησεις, προφανως για επισκεψη σε ψυχολογο αναφερεστε υπονοωντας την βελτιωση της αυτοεκτιμησης. Η χαμηλη αντιληψη και η ελαχιστη ακοη (καθως μονο με την βοηθεια προσθετων ακουστικων που ειναι και πανακριβα και δυσκολα τα αντικαθιστω, ακουω αλλα και παλι με δυσκολια) παντως δεν αλλαζει με χαπια ή κουβεντες ενθαρυνσης που θα χρυσωσουν το χαπι, ειναι κατι δεδομενο που το κουβαλαω μαζι μου...

Θέλεις να πεις τι προβλημα έχεις; Εχεις βγάλει μαγνητική για αυτό; Υποθέτω πως πήγες σε νευρολόγο γιατί σου πιέζονται τα νεύρα και πονάς; Μετατόπιση δίσκου έχεις πάθει; Και κάτι ακόμα, αναφέρεσαι συνεχώς στην χαμηλή αντίληψη. Αλήθεια ποιες είναι οι γραμμές που ορίζουν την χαμηλή, την μεσαία και την υψηλή αντίληψη; Δηλαδή τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά έξυπνη αυτό υπονοείς και πως προκύπτει αυτό δηλαδή; Η ακοή οκ είναι ακοή το καταλαβαίνω κάνει κάποιος ένα ακουόγραμμα και πχ του λένε δεν ακούς, αλλά η αντίληψη με τι; Με το iq test?

[misfit]

Θέλεις να πεις τι προβλημα έχεις; Εχεις βγάλει μαγνητική για αυτό; Υποθέτω πως πήγες σε νευρολόγο γιατί σου πιέζονται τα νεύρα και πονάς; Μετατόπιση δίσκου έχεις πάθει; Και κάτι ακόμα, αναφέρεσαι συνεχώς στην χαμηλή αντίληψη. Αλήθεια ποιες είναι οι γραμμές που ορίζουν την χαμηλή, την μεσαία και την υψηλή αντίληψη; Δηλαδή τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά έξυπνη αυτό υπονοείς και πως προκύπτει αυτό δηλαδή; Η ακοή οκ είναι ακοή το καταλαβαίνω κάνει κάποιος ένα ακουόγραμμα και πχ του λένε δεν ακούς, αλλά η αντίληψη με τι; Με το iq test?

Καταρχας ευχαριστω και παλι για τον χρονο και το ενδιαφερον!
Μαγνητικες εχω βγαλει αρκετες απο το 2012 και επειτα που το παθαινω συνεχεια. Ειναι κατι σαν μυικος σπασμος, εχω κανει φυσικοθεραπειες ενδυναμωση κολυμπι φυσικα και διαφορα αλλα. Δεν ειναι κατι ξεκαθαρο και αξιολογησιμο αλλα με παει πολυ πισω γιατι ειμαι μονιμως σε αναρρωση και δεν μπορω και να δουλεψω κατεληξα 2 φορες να παρακαλαω απολυση γιατι με παραιτηση θα εχανα και το ταμειο. Ο νευρολογος ηταν μεσα σε αυτους που με παρεπεμψε ο ορθοπεδικος αλλα ουτε και απο εκει ειδα φως. Ειδικα αν παιξω μπασκετ διαλυομαι, μολις κρυωσει το σωμα θα ειμαι 1 βδομαδα τουλαχιστον σχεδον σε ακινησια ουτε να ντυθω δεν μπορω ενω για να φορεσω τα παπουτσια πρεπει να κανω αθλο!

Η αντιληψη νομιζω μπορει να μετρηθει αν το ψαξει κανεις αλλα αυτο δεν εχει ιδιαιτερη σημασια. Απο παντα που θυμαμαι τον εαυτο μου ειχα δυσκολιες στην κατανοηση, επρεπε καποιος να μου εξηγησει αναλυτικα με λιγα και απλα λογια τί συμβαινει και πως πρεπει να κινηθω, επισης δυσκολα μαθαινω κατι νεο ή αποστηθιζω...παω λιγο πιο αργα απ οσο πρεπει για να ειμαι λειτουργικος. Μου το χουν πει και στις περισσοτερες δουλειες που εχω κανει, τί να πω? να στρουθοκαμηλιζω και να προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου και τους αλλους για το αντιθετο? Οκ αυτο ειμαι δεν αλλαζει απλα συνεχιζω ελεγα...

Παντως ανεξαρτητως απο τις δυνατοτητες του καθενος το σημαντικοτερο ειναι να θελεις να προσπαθησεις ν αλλαξεις τα πραγματα, εγω δυστυχως ειμαι στην φαση που φαινεται να μην θελω πια. Δεν ξερω γιατί να προσπαθησω πλεον εμεινα χωρις κινητρο και νοημα χωρια οτι παντα ξεκιναω απο πολυ χαμηλοτερα και πρεπει να κανω υπερβασεις για να πιασω το μεσο ορο αλλα προφανως και δεν ξεκιναμε ολοι απ την ιδια αφετηρια. Εχω την αισθηση πως δεν αξιζει αλλο πια

[mindcrime]

Καταρχας ευχαριστω και παλι για τον χρονο και το ενδιαφερον!
Μαγνητικες εχω βγαλει αρκετες απο το 2012 και επειτα που το παθαινω συνεχεια. Ειναι κατι σαν μυικος σπασμος, εχω κανει φυσικοθεραπειες ενδυναμωση κολυμπι φυσικα και διαφορα αλλα. Δεν ειναι κατι ξεκαθαρο και αξιολογησιμο αλλα με παει πολυ πισω γιατι ειμαι μονιμως σε αναρρωση και δεν μπορω και να δουλεψω κατεληξα 2 φορες να παρακαλαω απολυση γιατι με παραιτηση θα εχανα και το ταμειο. Ο νευρολογος ηταν μεσα σε αυτους που με παρεπεμψε ο ορθοπεδικος αλλα ουτε και απο εκει ειδα φως. Ειδικα αν παιξω μπασκετ διαλυομαι, μολις κρυωσει το σωμα θα ειμαι 1 βδομαδα τουλαχιστον σχεδον σε ακινησια ουτε να ντυθω δεν μπορω ενω για να φορεσω τα παπουτσια πρεπει να κανω αθλο!

Η αντιληψη νομιζω μπορει να μετρηθει αν το ψαξει κανεις αλλα αυτο δεν εχει ιδιαιτερη σημασια. Απο παντα που θυμαμαι τον εαυτο μου ειχα δυσκολιες στην κατανοηση, επρεπε καποιος να μου εξηγησει αναλυτικα με λιγα και απλα λογια τί συμβαινει και πως πρεπει να κινηθω, επισης δυσκολα μαθαινω κατι νεο ή αποστηθιζω...παω λιγο πιο αργα απ οσο πρεπει για να ειμαι λειτουργικος. Μου το χουν πει και στις περισσοτερες δουλειες που εχω κανει, τί να πω? να στρουθοκαμηλιζω και να προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου και τους αλλους για το αντιθετο? Οκ αυτο ειμαι δεν αλλαζει απλα συνεχιζω ελεγα...

Παντως ανεξαρτητως απο τις δυνατοτητες του καθενος το σημαντικοτερο ειναι να θελεις να προσπαθησεις ν αλλαξεις τα πραγματα, εγω δυστυχως ειμαι στην φαση που φαινεται να μην θελω πια. Δεν ξερω γιατί να προσπαθησω πλεον εμεινα χωρις κινητρο και νοημα χωρια οτι παντα ξεκιναω απο πολυ χαμηλοτερα και πρεπει να κανω υπερβασεις για να πιασω το μεσο ορο αλλα προφανως και δεν ξεκιναμε ολοι απ την ιδια αφετηρια. Εχω την αισθηση πως δεν αξιζει αλλο πια

Δεν κάνει να γράψω ονοματεπώνυμο γιατρού και δεν ξέρω καν αν είσαι Αθηνα, αλλά ψάξε να βρεις τον ορθοπεδικό της φετινιής πρωταθλήτριας στο ποδοσφαιρο, κάνει ιατρείο σε ιδιωτικό νοσοκομείο, είναι 150 η επίσκεψη (τα αξίζει πίστεψε με) εξαιτίας του συνεχίζω να κάνω ζίου ζίτσου. Α και μια και το αναφέρω και μιλάμε για κατανόηση, αποστήθιση και εκμάθηση σε κάτι, το ζίου ζίτσου είναι ό,τι πιο δύσκολο για να μάθει κάποιος σαν πολεμική τέχνη και γενικά σαν κάτι στη ζωή του. Θα πει πολλές φορές ο οποιοσδήποτε, βασικά όλοι/ες τι κανω; τι πρέπει να κάνω και όλα αυτά τα ωραία που σε κάνουν να νιώθεις περιορισμένης αντίληψης. Πρέπει να θυμάται την τεχνική και το σώμα του να την εφαρμόσει και επειδή όλο αυτό είναι πολύ δύσκολο, βαρετό (βαριέσαι όταν βλέπεις ό,τι δεν θυμάσαι τίποτα από ότι σου έδειξαν πριν απο λιγα δευτερόλεπτα) και αποκρουστικό δεν θες να ξαναπάς αφού βλέπεις πως δεν το συγκρατεις και λες χάνω το χρονο μου, αν λοιπόν μέσα σε αυτό βάλεις ότι χρειάζεται να έχεις ή να αποκτήσεις ευλυγισία το παρατάς για πλάκα. Για αυτό το 90% από αυτούς που το ξεκινάνε θα το παρατήσουν μέσα στα 2 πρώτα χρόνια. Είναι καταδικασμένο το 90%. Πίστεψε με το 10% από αυτούς που το συνεχίζουν δεν είναι ούτε περισσότεροι έξυπνοι ούτε περισσότερο ικανοί, απλώς είχαν δύο στοιχεία που δεν είχε το υπόλοιπο 90%. Υπομονή και επιμονή.

[misfit]

Να εισαι καλα φιλε/η για το ονομα του γιατρου αλλα δυστυχως δεν ειμαι Αθηνα και το οικονομικο αποτελει σοβαρη τροχοπεδη. Προφανως παντα αξιζει μια ακομη προσπαθεια. Το ξερω καλα πως το κλειδι ειναι η επιμονη και η υπομονη αφου δεν κανω και τιποτα αλλο ολα αυτα τα χρονια και καθε αλλο παρα μικρος ειμαι αλλα χρειαζομαι ισχυρο κινητρο για να μπω και παλι στο τριπακι της αναζητησης. Νοιωθω υπερβολικα ανεπαρκης με πολυ χαμηλο ταβανι και δεν εχω διαθεση να προσπαθησω για τιποτα. Κουραστηκα να γκρεμοτσακιζομαι συνεχεια και να μην μπορω βαλω σε μια ταξη την ζωη μου, σιγουρα παιζει τον ρολο του και οτι ειμαι/ημουν παντα μονος μου αλλα δεν τα καταφερα ουτε σε αυτο τον τομεα... Αυτο που με κραταει μν κανω καμια βλακεια ειναι οτι υπαρχουν εστω και πολυ μακρια μου 3-4 ανθρωποι (2 φιλοι μου και τα 2 αδερφια μου) που ξερω οτι με νοιαζονται και δεν θα θελα σε καμια περιπτωση να τους ποτισω τετοιο φαρμακι εστω για καποιο διαστημα αφου ο χρονος ολα τα επουλωνει. Με τρομαζει η ιδεα να μην υπηρχαν καθολου

[nikos2]

Οντωσ κοψε τισ χαζομαρεσ κ πανε σε γιατρο

φωνη βοωντος εν τη ερημο