Results 1 to 15 of 65
Thread: Καιω μισος και οργη.
-
20-08-2009, 12:46 #1
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,021
Καιω μισος και οργη.
Υστερα απο το αιμα που εχω φτυσει,που με εκαναν τρελλο,που με εκαναν να αμφιβαλλω για την πραγματικοτητα,που με ποτισαν χιλια μυρια ψυχοφαρμακα για να αντεξω...μετα την τοση κοροϊδια εχουν το θρασος και μου λενε οτι με αγαπανε.
Εαν αυτο ειναι αγαπη προτιμω να πεθανω αυτη τη στιγμη και να βρασω στα καζανια της κολασεως.
Ποτε δεν εχω νοιωσει μεγαλυτερη προσβολη στη ζωη μου.[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
- 20-08-2009, 12:56 #2
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 1,407
καλημερα!
δεν σε αναγνωριζω η αληθεια ειναι..συναιβη μηπως κατι?δεν εκμηδενιζω αυτο που μας εγραψες τωρα ομως δεν ξερω για εσενα μου φαινεται καπως υπερβολικο..
ο καθενας αντιλαμβανεται να ξερεις διαφορετικα την αγαπη.αγαπη νιωθει αυτος που θυσιαζεται για τον αλλο αγαπη ομως νιωθει και η μανα που σκοτωνει μαζι με αυτην το νεογεννητο παιδι της..
μην τους κατηγορεις που δεν ξερουν να σου την προσφερουν και αν ακομα δεν την νιωθουν τοτε ειναι μιζεροι και αντι να θυμωνεις θα επρεπε να τους λυπασαι..
20-08-2009, 12:59 #3
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,021
Ξερω οτι δεν μπορω να επιζησω σε αυτη την κολασμενη πολη...δεν ξαναβγαινω εξω και πιστεψτε με οταν σας λεω οτι δεν ειναι απο τρελλα αυτα που γραφω.Θα πηγαινω σπιτι-δουλεια και οπου φυγει- φυγει.
Ελπιζω το μισος που αισθανομαι αυτη τη στιγμη να μη παραμορφωσει την υπολοιπη ζωη μου.[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
20-08-2009, 13:03 #4
- Join Date
- Jul 2008
- Posts
- 2,713
Όχι keep δε θα την παραμορφώσει.Συναίσθημα είναι κι αυτό κι υγιές που εκφράζεται και δεν πνίγεται αλλά τι έγινε?φαίνεται ότι πληγώθηκες πολύ τώρα πρόσφατα.
20-08-2009, 13:05 #5
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 1,407
και τι θα καταλαβεις αν το κανεις αυτο?ολοι μας αισθανομαστε ετσι κατα καιρους..θα σου περασει..η μονη περιπτωση να σου παραμορφωσει τη ζωη ειναι αν εσυ το επιτρεψεις να γινει και αν οντως ακολουθεισεις την τακτικη που λες ε μαλλον ετσι θα γινει.
να ξερεις,δεν μας πληγωνουν οι αλλοι,εμεις επιλεγουμε να πληγωθουμε απο αυτους..
εισαι τοσο εξοργισμενος αυτη τη στιγμη απο τα ατομα τα οποια οπως λες σε εκαναν τρελο,σε εκαναν να αμφιβαλλεις για την πραγματικοτητα...ε ωραια λοιπον,τωρα κλεισου και στο σπιτι εξ\'αιτιας τους,γιατι οχι?συνεχισε να τους επιτρεπεις να σε καταστρεφουν...
20-08-2009, 13:11 #6
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,021
Οχι δεν θα με καταστρεψουν...η μονη λυση ειναι η φυγη.Θα οργανωθω και θα φυγω.Το οτι εχω γραψει οτι ειμαι σχιζοφρενης...αυτο δεν εχει καμμια σχεση με την ασθενεια.Ανυπερβλητος πονος και ποτε δεν θα προδωσω τα πιστευωμου, μονο και μονο απο πεισμα,οχι δεν θα αντιδρασω στις προσβολες οχι μετα απο τοσο πονο που με εκανε να αμφιβαλλω για την υφη της πραγματικοτητας.ΟΧΙ ΠΟΤΕ.Δεν θα τους κανω το χατηρι ακομα και αν ανοιγαν οι πυλες του παραδεισου.
[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
20-08-2009, 13:18 #7
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Κηπ
τι σου έκαναν?
Ξέρω, όλοι λένε αυτό το \"για το καλό σου\"
ή το \" επειδή σε αγαπάμε\"
κι ανοίγουν την πόρτα της φυλακής...
τί σου έκαναν?Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
20-08-2009, 13:19 #8
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 1,407
φυγε τοτε..κανε κατι!εσυ,για εσενα,αξιζεις περισσοτερο απο ολους.
να σε αγαπας και να σε φροντιζεις και μεχρι στιγμης τα εχεις καταφερει πολυ καλα καλυτερα απο τους περισσοτερους.νιωσε υπερηφανος γιατι σου αξιζει,μην αυτοδηλητηριαζεσαι για ΚΑΝΕΝΑΝ!!
ο καλυτερος φιλος σου ειναι ο εαυτος σου,εμπιστευσου τον και ασε τους αλλους να αμφιβαλλουν για την υφη της πραγματικοτητας,οχι εσυ.και δεν ειναι να τους κανεις το χατηρι η οχι..κοιτα τον εαυτο σου,μονο αυτον εχεις,ολοι μας δηλαδη..
20-08-2009, 14:16 #9
- Join Date
- Aug 2008
- Location
- roof garden
- Posts
- 1,807
keep στο εχω ξαναπει.. μηπως ελαττωσες τη δοση του φαρμακου ;
μηπως πρεπει να την αυξησεις λιγο ; η ευερεθιστικοτητα ειναι ενδειξη οτι χρειαζομαστε μεγαλυτερη δοση.
εγω με τα φαρμακα ειμαι cool οτι και να συμβει..
βεβαια αμα θελεις φυγε απο την πολη που εισαι ,πηγαινε καπου αλλου που θα εισαι αγνωστος μεταξυ αγνωστων..
πανω απο ολα ομως keep cool !
20-08-2009, 14:19 #10
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 1,407
μαους αγαπητε το θεμα δεν ειναι να εισαι κοολ με ο,τι και αν συμβαινει.
υγεια ειναι να νιωθεις τα παντα,τη χαρα , τη λυπη,το μισος,την οργη...
και εγω τα νιωθω ολα αυτα κατα καιρους και ολοι πιστευω και αυτο ειναι το φυσιολογικο..
η ευερεθιστικοτητα ειναι στοιχειο της προσωπικοτητας το οποιο μπορει να το εχει ο καθενας
20-08-2009, 14:21 #11
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,021
Λοιπον Maus μπορει να εχεις και δικιο...δεν ξερω,θα μαθω.
[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
20-08-2009, 15:08 #12
- Join Date
- Aug 2009
- Posts
- 1,406
Δεξου αυτα που νοιωθεις!Να εισαι παρατηρητικος με τα συναισθηματα σου,ξερεις καλυτερα απολους ποτε ερχεται η κριση,κρατα σταθερη την δοσολογια των φαρμακων σου,τωρα ακουγεσαι πιο ζωντανος ,πιο ανθρωπινος,ολα αλλαζουν οταν ειμαστε ξυπνιοι και οχι ντοπαρισμενοι με υψηλες δοσολογιες,καλη δυναμη!
20-08-2009, 15:45 #13
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Keep,
πολλά μπορεί να συμβαίνουν όταν το συναίσθημα είναι σε αποκορύφωση.
Μπορεί να βλέπουμε καθαρότερα, μπορεί και θολότερα.
Ούτε κι εγώ είμαι της λογικής πάρε λίγο φαρμακο για να είσαι σε ηρεμία. Όλα τα συναισθήματα πρέπει να τα βιώνουμε, γιατί βλέποντάς τα μετά, αναλύοντάς τα, μας οδηγούν κάπου.
Και μέσα από την ταραχή γινόμαστε πιο σοφοί, πιο δυνατοί.
Στην περίπτωση όμως που δεις καλέ μου keep ότι κάποια συναισθήματα ή πράξεις κινδυνεύουν να γίνουν ανεξέλεγκτες, συμβουλέψου το γιατρό.
Μπορεί οι γονείς να αγαπάνε, μπορεί να μην ξέρουν πως να φερθούν γιατί έχουν κι εκείνοι τα δικά τους ελλείματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ούτε πρέπει να τους μισούμε αλλά ούτε και να τους συγχωρούμε σκύβοντας το κεφάλι.
Όχι.
Πρέπει να βάλουμε τα όριά μας.
Να δείξουμε ότι σεβόμαστε τον εαυτό μας, ότι δεν μπορεί ο καθένας να μας συμπεριφέρεται πληγώνοντάς μας. Τότε μόνο θα μας σεβαστούν.
Κι όταν, ακόμα κι αν βάζουμε τα όριά μας, αυτά καταρρίπτονται, η φυγή είναι ένα μέσο για να βάλουμε καλύτερα τα όριά μας. Αλλά και να φτάσουμε πιο κοντά στην ενηλικίωση. Το να μένουμε για πάντα με τους γονείς μας ευνουχίζει.
Και όχι keep, δεν αξίζει να μη βγαινεις και να αυτοαποκλειστείς.
Άλλο να απομονωθείς για ένα διάστημα.
Και είμαι της άποψης, ότι ακόμα και μέσα σε αυτή τη μικρή πόλη, οπως και σε αυτό το φόρουμ, υπάρχουν άνθρωποι που θα σε νιώσουν αν κάνεις ένα παραπάνω προσεκτικό βήμα.
Αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχουν εκεί, θα υπάρξουν αλλού, εκεί που σκοπεύεις να πας. Στη νέα σου ζωή. Γιατί αυτή είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου:)
Καλή τύχη και κουράγιο. Είσαι δυνατός και λογικός άνθρωπος. Θα τα καταφέρεις.
Μίλα κι εδώ για να ξαλαφρώνεις. Σε ακούμε.-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
20-08-2009, 15:55 #14
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 491
Κηπ θα ελεγα οτι το μισος κ η οργη ειναι φυσιολογικα συναισθηματα δεν θα τα χαρακτηριζα υγιη.Στο τελος καταστρεφουν οποιον τα νιωθει.Δειχνουν προβληματα τεραστια τα οποια παραμενουν αλυτα,εσωτερικες συγκρουσεις φοβερες.Ξεκινησε απο κει κ προσπαθησε να τα λυσεις κ οσο γινεται να τα μετουσιωσεις σε κατι θετικο κ χρησιμο για την υπολοιπη ζωη σου.
Μην περιμενεις να αλλαξουν η να δουν τα πραγματα με την δικη σου οπτικη.Ειναι σαν να χτυπας την γροθια σου στον βραχο κ να αναρωτιεσαι γιατι δεν σπαει.
Πιστευω κ εγω οτι η αλλαγη κατοικιας ειναι η καλυτερη λυση ομως τα συναισθηματα αυτα θα τα κουβαλλας οπου κ να πας.Ειναι μεσα σου.Πρεπει να απελευθερωθεις για να μπορεσεις να προχωρησεις.
Κ κατι αλλο.Τοσο καιρο που σε διαβαζω δεν εχω δει κανενα \'τρελλο\' οπως λες αλλα ενα χαρισματικο κ ευαισθητο ανθρωπο.
20-08-2009, 16:05 #15
- Join Date
- Apr 2007
- Posts
- 205
Δεν είμαι ειδική αλλά διάβασα κάπου, ότι η οικογένεια (ή ο άμεσος περίγυρος) μπορεί συχνά να επιβαρύνει τη πορεία της σχιζοφρένειας. Μάλιστα η υπερβολική συναισθηματική εμπλοκή της οικογένειας - είτε για καλό, είτε για κακό - οδηγεί σε πολύ περισσότερες υποτροπές απο ότι μια οικογένεια ήρεμη. Πιστεύω ότι θα ήταν καλό για σένα να ζήσεις μόνος σου - να φροντίσεις εσύ τον εαυτό σου. ¨Οσο κι αν άλλοι μπορεί να θεωρούν ότι είσαι ανίκανος να το κάνεις - δεν είσαι. Χρειάζεσαι βεβαια κάποια υποστήριξη όπως όλοι μας εξάλλου.
Γενικά όμως η οικόγενεια μπορεί να γίνει πολύ πιεστική για το καθένα - δε νομίζω ότι υπερβάλλεις.
Η απόρριψη, η υπερπροστασία, οι υπερβολικές εκδηλώσεις αγάπης, η υποτίμηση του βιώματος του ατόμου, οι καταστάσεις διπλού αδιεξόδου, η έντονη παρεμβατικότητα και η προωθηση της εξάρτησης του ατόμου απο τον οικογενειακό κλοιό, είναι πολύ ψυχοφθόρες καταστάσεις για όλους, πόσο μάλλον εάν΄κάποιος έχει να αντιμετωπίσει επιπλέον και το βάρος μιας ψυχικής νόσου.
Η γνώμη μου είναι να προσπαθήσεις να ανεξαρτητοποιηθείς απο αυτούς που νιώθεις ότι σε δεσμευουν αλλα΄ταυτόχρονα να διατηρησεις ένα δίκτυο υποστήριξης και να μην απομονωθείς εντελώς.
Δεν είσαι ανίκανος να το κάνεις. Μη΄δέχεσαι για τον εαυτό σου το στερεότυπο του τρελλού που οι άλλοι σου επέβαλαν. Είναι μια κοινωνική κατασκευή και τίποτα άλλο. Ο άνθρωπος με ψυχική νόσο μπορεί να λάβει απόσταση απο τη νόσο του και να λειτουργήσει ως ενεργό υποκείμενο και όχι αντικείμενο της νόσου.
Μπορείς να τα καταφέρεις - βέβαια με κάποια υποστήριξη - όπως όλοι.
Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη και μόνο.
Νιώθω πως δεν υπάρχω, μονίμως
23-07-2025, 01:39 in Σχέσεις και Επικοινωνία