Ζω με τις συνεπειες των αποφασεων αλλων προς και για εμενα

[KleinosBrekias]

Δεν μου δοθηκε ποτε η ευκαιρια να ανθισω . Εκανα πολλες προσπαθειες και ολες πεσαν στο κενο . Απο την οικογενεια μου μεχρι το σχολειο εως και την εργασια . Πλεον εχω σταματησει να προσπαθω και κατεληξα παρασιτικος . Με ρωτανε αν θελω καφε ή φαι ή ποτο . Δεν τους λεω ποτε οχι .
Εχω μια ευχη και καταρα μαζι , να διορθωσω τα στραβα και τις αδικιες , οπου και οταν τα παρατηρουσα . Εδινα τη καλυτερη δυνατη λυση , ωστε να ξεκαθαρισει το τοπιο . Π.χ. οι συναδελφοι μου ειχαν θεματα με το προγραμμα . Δεν ειχαν προσωπικο χρονο για την οικογενεια , για φιλους . Σκεφτομουν πως θα το διορθωνα . Εφτιαχνα και τους παρουσιαζα ενα προσχεδιο . Δεν θα ελεγχε η δουλεια τη ζωη τους .Ιδια χρηματα , ιδιες ωρες , λιγοτερες μερες , περισσοτερα ρεπο . Δυστυχως , πηραν αυτο που ηθελαν αλλα τα μικροσυμφεροντα τους ελεγαν αλλα . Πιστεψα οτι ειχα φερει τη λυση , στο κυριο προβλημα τους . Αλλα ημουν αγαθιαρης . Με το τροπο τους , εδειχναν στη διευθυνση οτι δεν ειμαι το καταλληλο ατομο για να βγαζω το προγραμμα . Με αποχαιρετουσαν . Και εγω εφευγα πολυ στεναχωρεμενος . Συνεβη δυο φορες σε δυο διαφορετικα μαγαζια . Μολις εφευγα υιοθετουσαν και χρησιμοποιουσαν το προσχεδιο μου . Μια πολυ πικρη νικη μπορω να πω . Ετσι , οταν συνεβη τη δευτερη φορα , δε δουλεψα για 10 και πλεον χρονια .
Αδυνατω να καταλαβω το κοσμο πια . Ουτε γιατρους , ουτε γνωστους , ουτε συγγενεις .
Ισως αρχιζω να χανω την ενσυναισθηση μου συνειδητα . Να το θελω δηλαδη . Σαν μια αναδυομενη αμυνα .
Παντα ηθελα να προλαβω μια κατασταση δυσαρεστη και για μενα και για τους αλλους . Ημουν παρεμβατικος τοσο οσο , ευθυς και με επιχειρηματα . Τους εξηγουσα πως εχουν τα πραγματα και προς τα που οδευουν . Δεν επρεπε να συνεχιζα με επιμονη . Γιατι ειναι επιθεση . Εγω ειχα τη περισσοτερη ευθυνη για το τερματισμο της σχεσης . Ημουν καλος στο να δινω συμβουλες διοτι ξοδευα ωρες στα παπουτσια των αλλων . Ετσι ξεχνουσα που ειχα βαλει τα δικα μου . Μου αρεσε αυτο το ταξιδι . Πλεον δε μπορω να δωσω συμβουλες στον εαυτο μου . Σπανιζουν οι στιγμες της πληρους διαυγειας . Κρατανε ελαχιστα μεσα στην ημερα και φευγουν . Οταν γραφω στο forum ,χρησιμοποιω εκεινες τις σπανιες στιγμες . Δε ξερω ποσο χρησιμος ειμαι .

Να εχετε ενα καλο απογευμα ολοι σας .

[asperger39]

φιλαρακι σε νιωθω κι εγω εχω ζησει κι ζω πανόμοιες καταστάσεις . μια ζωη να πρεπει να χορεύεις στο κοπο των αλλων .

[salvador]

Δεν μου δοθηκε ποτε η ευκαιρια να ανθισω . Εκανα πολλες προσπαθειες και ολες πεσαν στο κενο . Απο την οικογενεια μου μεχρι το σχολειο εως και την εργασια . Πλεον εχω σταματησει να προσπαθω και κατεληξα παρασιτικος . Με ρωτανε αν θελω καφε ή φαι ή ποτο . Δεν τους λεω ποτε οχι .
Εχω μια ευχη και καταρα μαζι , να διορθωσω τα στραβα και τις αδικιες , οπου και οταν τα παρατηρουσα . Εδινα τη καλυτερη δυνατη λυση , ωστε να ξεκαθαρισει το τοπιο . Π.χ. οι συναδελφοι μου ειχαν θεματα με το προγραμμα . Δεν ειχαν προσωπικο χρονο για την οικογενεια , για φιλους . Σκεφτομουν πως θα το διορθωνα . Εφτιαχνα και τους παρουσιαζα ενα προσχεδιο .

γιατι να τους βοηθησεις; θεωρουσες οτι μεινονεκτουν νοητικα οπότε και ησουν αναγκασμενος; η παροιμια λεει: αντι να δωσεις σε καποιον που πειναει ψαρι, μαθε τον να ψαρευει.

Δεν θα ελεγχε η δουλεια τη ζωη τους .Ιδια χρηματα , ιδιες ωρες , λιγοτερες μερες , περισσοτερα ρεπο . Δυστυχως , πηραν αυτο που ηθελαν αλλα τα μικροσυμφεροντα τους ελεγαν αλλα . Πιστεψα οτι ειχα φερει τη λυση , στο κυριο προβλημα τους . Αλλα ημουν αγαθιαρης . Με το τροπο τους , εδειχναν στη διευθυνση οτι δεν ειμαι το καταλληλο ατομο για να βγαζω το προγραμμα . Με αποχαιρετουσαν . Και εγω εφευγα πολυ στεναχωρεμενος . Συνεβη δυο φορες σε δυο διαφορετικα μαγαζια .

«Ουδείς επικινδυνότερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος αχαρίστου» (Αρίσταρχος ο Θετταλός 420 π.χ)

Μολις εφευγα υιοθετουσαν και χρησιμοποιουσαν το προσχεδιο μου . Μια πολυ πικρη νικη μπορω να πω . Ετσι , οταν συνεβη τη δευτερη φορα , δε δουλεψα για 10 και πλεον χρονια .
Αδυνατω να καταλαβω το κοσμο πια . Ουτε γιατρους , ουτε γνωστους , ουτε συγγενεις .
Ισως αρχιζω να χανω την ενσυναισθηση μου συνειδητα . Να το θελω δηλαδη . Σαν μια αναδυομενη αμυνα .
Παντα ηθελα να προλαβω μια κατασταση δυσαρεστη και για μενα και για τους αλλους . Ημουν παρεμβατικος τοσο οσο , ευθυς και με επιχειρηματα . Τους εξηγουσα πως εχουν τα πραγματα και προς τα που οδευουν . Δεν επρεπε να συνεχιζα με επιμονη . Γιατι ειναι επιθεση . Εγω ειχα τη περισσοτερη ευθυνη για το τερματισμο της σχεσης . Ημουν καλος στο να δινω συμβουλες διοτι ξοδευα ωρες στα παπουτσια των αλλων . Ετσι ξεχνουσα που ειχα βαλει τα δικα μου . Μου αρεσε αυτο το ταξιδι . Πλεον δε μπορω να δωσω συμβουλες στον εαυτο μου . Σπανιζουν οι στιγμες της πληρους διαυγειας . Κρατανε ελαχιστα μεσα στην ημερα και φευγουν . Οταν γραφω στο forum ,χρησιμοποιω εκεινες τις σπανιες στιγμες . Δε ξερω ποσο χρησιμος ειμαι .
Να εχετε ενα καλο απογευμα ολοι σας .

γνωμη μου ειναι να μην εχεις ελπιδες και επενδυση στην κοινωνια (στα ατομα) αλλα στην ανθρωποτητα. Για αυτην αξιζει να παλεψεις και να ελπισεις ' ακομα ακομα και να θυσιαστεις. Πρωτο σταδιο ειναι να βελτιωσουμε τα ελαττωματα μας, να καταλαβουμε τον εαυτο μας (γνωθισαυτον) και επειτα να αναπτυχθουμε, οσο φτανει η δυναμη του καθενος. Επιλεγουμε να αγαπησουμε την ανθρωποτητα και προσπαθουμε να ανηκουμε σε αυτην. Ολα τα αλλα, κατα την γνωμη μου, ειναι ανωφελα.

[KleinosBrekias]

φιλαρακι σε νιωθω κι εγω εχω ζησει κι ζω πανόμοιες καταστάσεις . μια ζωη να πρεπει να χορεύεις στο κοπο των αλλων .

Να εισαι καλα , φιλε asperger39 . Παντα ευπροσδεκτη η συμπαρασταση .

[The Owl]

Περιμένεις αγάπη και κατανόηση απο του αλλους? Σε αυτό έχω να απαντήσω:XAXAAXXAXAXAXAXAXXAXAXAXAXAXAXAXA XAXAXAXAXAXAXXAXAXAXAXAXAX....

Αυτά είναι τα κακά νέα , τα καλά είναι πως μπορείς να τα βρείς όλα αυτα ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.

Αριστερό κλικ πάνω στο ονομά μου και διάβασε τα ποστ μου...

Να πω πως καταλαβαίνω που βρίσκεσαι και η διαφυγή μου απο αυτήν την κατάσταση δεν ήταν να βρω "τα καταλληλά ατομα" αλλά να βρω αυτα που ψαχνω μόνος μου (Διαβασε τα ποστ μου).Ελπίζω το καλύτερο

[asperger39]

εχει δικιο σε αυτο που λεει ο πανω ειναι αληθεια πως πλέον κανεις δε χαλαλίζει ενα τοσο δα καλο να πει στον συνάνθρωπο του . η κακια αντιθετος ανθιζει και πανηγιριζει . εγω αυτο εχω δει στη ζωη μου οι ανθρωποι αν ειν κακο να πουν η να σου κανουν ευκολακι. τοσο ομως δυσκολο να κανουν καλο στον διπλανο τους λες και θα εχουν χασουρα και τρεμουν τσιγκουνευοντε. να προσεχεις φυλάξου χωρις να μισείς χωρις τιποτε απλα προσεχε εχε ματια ανοικτά οι ανθρωποι ειν αγρια θεριά .

[elis]

Ρε μπρεκια εγω ειμαι αγροτησ το παιζω γιατροσ εδω μεσα με υπολογιζεισ ; οχι ειδεσ που ειναι φυσιολογικο

[Myra2407]

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς συνδέονται οι άνθρωποι μεταξύ τους..