Είναι η αρχή ψύχωσης;

[e-stone]

Τράβα γραμμή γύρνα και πάρτο αλλιώς.
Sorry για την εκφραση.
καλό θα είναι να συμβουλευτείς καποιον ειδικό αλλα μην βιαστείς.
Κάνε την αυτοκρητική σου και ηρέμησε.
Ανασύνταξη και έρευνα ΟΧΙ πανικός

[deleted-member141015]

Εγώ τυρογαριδάκι θα σου έλεγα να μην αποκλείεις όχι την απλή επίσκεψη, αλλά τη συστηματική συνεργασία με έναν ειδικό. Μήπως σκέφτεσαι ότι για τα απλά άγχη και τις φοβίες δεν χρειάζεται καμιά βοήθεια, ενώ αν είναι ψύχωση και κινδυνεύω να \'τρελαθώ\' τότε μόνο ζητώ βοήθεια? Καταλαβαίνω ότι σου είναι δύσκολο να μπεις σε μια τέτοια διαδικασία όπως λες, αλλά είσαι ήδη σε μια διαδικασία πολύ έντονου άγχους που ανατροφοδοτείται. Έτσι κι αλλιώς, ο ειδικός δεν αναιρεί τη σημασία της δικής σου προσπάθειας, αλλά την καθοδηγεί και τη διευκολύνει.

[tirogaridaki]

Προς το παρόν δε σκέφτομαι να επισκεφτώ, κυρίως επειδη δε θέλω. Ίσως θα έπρεπε να πάω,όμως ΄προτιμώ να πηγαινω όταν τα βρισκω σκούρα. Τώρα απλώς έχω μια φοβία εξ αίτιας κάποιων υποψιών και γι αυτό ήθελα να ακούσω γνώμες ώστε να αποκλείσω το ενδεχόμενο πιθανής ψυχωσης. Απο κει και πέρα τα υπόλοιπα έχω μάθει να τα παλεύω..μόνο κάτι τέτοιο δε νομίζω ότι θα μπορούσα μόνη μου να παλέψω καθώς ειναι απαραίτητη η χρήση φαρμάκων. Φάρμακα δεν εχω πάρει σχεδόν ποτέ αν και μου είχε δώσει μια φορά ένας ψυχιατρος κάτι αντικαταθλιπτικά. Δεν τα πήρα και ξεπέρασα την κρίση μόνη μου. ευχομαι να είναι κι αυτό κάτι ανάλογο..μια επόμενη κρίση που και αυτή με τον καιρό θα περάσει.

[tirogaridaki]

Βέβαια έχω πάει σε ψυχολόγο 2-3 φορές και μάλιστα στην τελευταία έκανα ψυχοθεραπεία. Όταν άρχισα να θεωρώ ότι μπορώ να στηρικτώ στις δυνάμεις μου τον σταμάτησα. ΄Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος, άλλα όταν ξεκόβω από ψυχολόγους όταν νιώθω πιο σιγουρη..νιώθω τότε πως είναι πιο ευκολο να επανέλθω καθώς νιωθω πιο αισιοδοξη κι έτσι γίνεται. Θεωρώ πως ο ρόλος του είναι μέχρι εκεί. Απο κει και πέρα αναλαμβάνω δράση εγώ, παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου.

[Sofia]

tirogaridaki,

ετσι κ αλλιως εννοειται πώς θα κανεις οτι θελεις απλα ηθελα να σου πω αναφορικα με το μνμ σου αυτο: φαινεται να ταλαιπωρεισαι κ να χτυπάνε \"καμπανακια\" σε διαφορα χρονικα διαστηματα. Καμια φορα αν δεν τα αντιμετωπιζουμε κ τα αφηνουμε να μαζευονται, μπορει να προετοιμαζουμε μια επερχομενη μεγαλυτερη εκρηξη. Πιστευω προσωπικα πώς αξιζει να δουμε το προβλημα, οταν παρουσιαζεται.Για πολλους λογους, που αφορουν κ το παρον κ το μελλον.

Ευχομαι να πανε ολα καλα:)

[tirogaridaki]

Αυτό που θέλω είναι να καθησυχαστώ αυτή τη στιγμή. Κάποιος που ξέρει..ίσως και κάποιος έμπειρός ή που τα έχει ζήσει...αν όντως αυτό που μου συνέβη προμηνύει κάτι κακό...ή απλως ήταν κάτι άλλο όχι τόσο τρομακτικο που μπορεί να έχει σχέση με άγχος..ή οτιδήποτε άλλο.Κάτι δηλαδή που μόνη μου μπορώ να ξεπεράσω.

[anwnimi]

Tirogaridaki,
θα σου πω ότι είχα παρόμοια εμπειρία.
Μόλις είχα ξεκινήσει ψυχοθεραπεία, και λόγω κάποιως αποφάσεων που ήθελα να πάρω αλλά τελικά δεν πήρα, έκανα πισω από φόβο και αυτό ήρθε και με έπνιξε. Τρελό άγχος και μετά από λίγες μέρες ξαφνικά ένιωθα ότι θα δω πράγματα που δεν υπάρχουν. Αρχισα να αμφιβάλλω για τα πάντα, τα πάντα όσον αφορά τις αισθήσεις μου. Νόμιζα ότι θα γυρίσω το κεφάλι μου και θα δω παραισθήσεις κτλ κτλ...

Κι επιπλέον τρόμαζα να το πω στην ειδικό. Νόμισα ότι θα με στείλει πακέτο...για φάρμακα.
Πήγα 2 συνεδρίες και δεν έβγαζα μιλιά για αυτό. Ωσπου το ξεφούρνισα... Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ξαλάφρωσα καλή μου... Πόσο ήρεμα το αντιμετώπισε, το αποδέχτηκε και αρχίσαμε να το αναλύουμε...
Σε μία βδομάδα περίπου όλα είχαν περάσει...

Εννοείται όμως ότι δε σταμάτησα τη θεραπεία...
Γιατί αυτά τα καμπανάκια δεν είναι κάτι που πρέπει απλά να κουκουλώσουμε με 2-3 συνεδρίες...
Θέλουν χρόνο και εσωτερική διευρεύνηση αλλά και αλλαγή των επιλογών μας ώστε να μας εκφράζουν περισσότερο...

[deleted-member141015]

Συμφωνώ tirogaridaki με τη Sofia και την anwnimi. Όταν αρχίζεις να νιώθεις πως μπορείς να τα καταφέρεις, να νιώθεις αισιοδοξία κι σιγουριά, είναι πολύ θετικό βέβαια, αλλά νωρίς για να σταματήσεις μια ψυχοθεραπεία. Το αρχικό στάδιο της ψυχοθεραπείας έχει αυτόν ακριβώς το ρόλο, να σου εμφυσήσει ελπίδα κι αισιοδοξία, να σε βοηθήσει να δεις τις δυνατότητες και τις δυνάμεις σου. Είναι όμως τα μεταγενέστερα στάδια που θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις καλύτερα τον εαυτό και τις σχέσεις σου, το μηχανισμό παραγωγής συμπτωμάτων, να αξιοποιείς συστηματικά τις δυνατότητες σου, να αποκτήσεις νέες δεξιότητες και να παγιώσεις τη σιγουριά και τις όποιες αλλαγές.

[tirogaridaki]

Με έχετε βάλει σε σκέψεις..δεν ξέρω..πιο πολυ για να αποκλεισω το ενδεχόμενο ότι δεν έχω κάτι σοβαρό. Αν πάω σκέφτομαι να πάω μονο για μια φορά , να μου πει αν τρέχει κάτι ή δεν τρέχει και αναλόγως πράττω. Πάντως πείτε μου τη γνώμη σας όσες ή όσοι μπορείτε..υπάρχει ενδεχόμενο για κάτι τέτοιο; Δηλαδή να βάλω και αυτή την πιθανότητα στο μυαλό μου ή όχι; Δεν ξέρω τι να σκέφτω...

[anwnimi]

Tirogaridaki,
θα σου πω ότι το κλειδί με το οποίο οι ειδικοί διαχωρίζουν την ψύχωση από τη νεύρωση είναι κατά πόσο το άτομο έχει συναίσθηση της πραγματικότητας. Ένας ψυχωτικός δε θα αναρρωτιόταν καν αν όλο αυτό ήταν αληθινό, θα ήταν βέβαιος για αυτό. Οπότε, χωρίς να είμαι ειδικός, σε καθησυχάζω γιατί αυτό συνέβαινε και σε εμένα.
Αλλά το θέμα δεν είναι απλά να καθησυχαστείς και να σου περάσει (γιατί θα σου περάσει, το πιστεύω).

Θυμάμαι μια ζωή τον εαυτό μου να βρίσκει συνεχώς κάτι καινούριο για να βασανίζεται...
Με την ψυχοθεραπεία αυτό σταμάτησε να υφίσταται. Τώρα ασχολούμαι περισσοτερο συνειδητά και ουσιαστικά με αυτά που με απασχολούν, δεν τα απωθώ, οπότε ο εαυτός μου δε βρίσκει καθε φορά και καινούρια ψευτοσυμπτώματα για να μου χτυπησει το καμπανάκι...

[katerinaki]

Νομιζω πως ολοι οι ανθρωποι εχουν δικαιωμα να περασουν ενα ψυχωτικο επισοδειο στην ζωη τους χωρις απαραιτητα να γινουν ψυχωτικοι η γενικα ψυχικα ασθενεις ! απο αυτα που ειπες εχω την εντυπωση οτι ειναι προαγγελος μιας καταστασης που μπορει να ειναι και ψυχωση η καταθλιψη, εισαι ομως τυχερη γιατι εχεις καποια σημαδια που σε προειδοποιουν οποτε μπορεις να παρεις τα μετρα σου.Το τι θα κανεις ειναι εντελως προσωπικο σου θεμα και εξαρταται πως το βλεπεις το ολο θεμα,σαν μια ευκαιρια να δεις ποσο δυνατη εισαι και σαν δυνατοτητα να εξελιχθεις η σαν μια αρρωστια που πρεπει να κοιμησεις για να μη πονας!Αν διαλεξεις το πρωτο που ειναι και το πιο δυσκολο, πρεπει να δεις καθαρα (ποναει πολυ) μονη σου ,βρισκοντας χρονο για το γεμισμα της ψυχης σου, εκτος απο την αγαπη για την οικογενεια σου,με οτι γλυκαινει το μεσα σου(προσευχη,γιογκα,ορειβα� �ια,εθελοντισμος,υπαρχουν τοσοι πολοι τροποι για την θεραπεια της ψυχης μας),ζητωντας βοηθεια αν θελεις, απο ενα καλο για σενα ψυχοθεραπευτη, αν διαλεξεις το δευτερο πηγαινε σε ψυχιατρο(ελπιζω να εισαι τυχερη).
Μη φοβασαι τιποτε!Εξ αλλου παλι εισαι τυχερη γιατι εχεις το παιδι σου και η ψυχη σου εχει αγαπη για να δωσεις και στον εαυτο σου.
Καλη δυναμη!

[anwnimi]

Originally posted by katerinaki
Νομιζω πως ολοι οι ανθρωποι εχουν δικαιωμα να περασουν ενα ψυχωτικο επισοδειο στην ζωη τους χωρις απαραιτητα να γινουν ψυχωτικοι η γενικα ψυχικα ασθενεις !

Ναι Κατερινάκι, στη φάση εκείνη μου το είπε κι εμένα αυτό η ειδικός:)

Και πιστεύω ότι το κυρίως θέμα δεν είναι, ότι κι αν είναι αυτό που περνάει ένας άνθρωπος, να το βάλουμε ταμπέλα, αλλά αλλο...

[Παστελι]

εγω παντως σημερα ολη μερα στο εργοστασιο π ειμουν,μολις ηρθα σπιτι πριν λιγο δλδ νιωθω οτι ακουω ακομα τις φωνες και το βουιτο των μιχανηματων.
ειναι απλεςσ σκευψεις τυρογαριδακι νομιζω και οχι πραγματηκες φωνες αυτα π ακουσες,

[katerinaki]

-μου το ειπε και μενα ο ειδικος-ανωνυμη- τι ειδικος ,? ψυχιατρος η ψυχολογος ?

[anwnimi]

Ψυχολόγος Κατερινάκι.