Μετακόμιση ΣΟΚ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 22
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2018
    Posts
    139

    Μετακόμιση ΣΟΚ

    Καλησπέρα σας! Πέρασα ένα καλοκαίρι υπέροχο. Με τα καλά του κ τα δύσκολα του. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αφέθηκα και το απόλαυσα. Γύρισα στη πόλη μου ετοιμοπόλεμη για τη συνέχιση της καθημερινότητας μου. Την δεύτερη μέρα μετά την επιστροφή, μας ενημέρωσε ο επι 10 χρόνια ιδιοκτήτης μας ότι σε 2 μήνες θέλει το σπίτι. Το σπίτι που μένω με τον άντρα μου κ το παιδι μου, που σε λίγες μέρες ξεκινάει την α δημοτικού. 3 μέρες έχουν περάσει από τότε και το σφίξιμο στο στήθος μου είναι αβάσταχτο. Να πω εδω πως κάνω ψυχοθεραπεία και δεν χρειάστηκε να πάρω κάποια φαρμακευτική αγωγή.
    Είμαστε σε μια μικρή πόλη που τα σπίτια ειναι δυσευρετα. Ότι είδαμε είναι άθλιο. Το παιδί έχει την αγωνία του σχολείου. Οι δουλειές μας τρέχουν. Νομίζω πως βρίσκομαι διαρκώς σε κρίση πανικού. Το σφίξιμο σε όλη την πάνω πλευρα του σώνατος μου με φοβίζει.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,302
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Καλησπέρα σας! Πέρασα ένα καλοκαίρι υπέροχο. Με τα καλά του κ τα δύσκολα του. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αφέθηκα και το απόλαυσα. Γύρισα στη πόλη μου ετοιμοπόλεμη για τη συνέχιση της καθημερινότητας μου. Την δεύτερη μέρα μετά την επιστροφή, μας ενημέρωσε ο επι 10 χρόνια ιδιοκτήτης μας ότι σε 2 μήνες θέλει το σπίτι. Το σπίτι που μένω με τον άντρα μου κ το παιδι μου, που σε λίγες μέρες ξεκινάει την α δημοτικού. 3 μέρες έχουν περάσει από τότε και το σφίξιμο στο στήθος μου είναι αβάσταχτο. Να πω εδω πως κάνω ψυχοθεραπεία και δεν χρειάστηκε να πάρω κάποια φαρμακευτική αγωγή.
    Είμαστε σε μια μικρή πόλη που τα σπίτια ειναι δυσευρετα. Ότι είδαμε είναι άθλιο. Το παιδί έχει την αγωνία του σχολείου. Οι δουλειές μας τρέχουν. Νομίζω πως βρίσκομαι διαρκώς σε κρίση πανικού. Το σφίξιμο σε όλη την πάνω πλευρα του σώνατος μου με φοβίζει.
    Είναι λογικό να έχεις άγχος για το μέλλον και για το τι θα κάνετε από εδώ και πέρα. Μην το βλέπεις σα μη φυσιολογικό και να φοβάσαι μη πάθεις κάτι.
    Δεν είναι ωραία αυτή η εξέλιξη ναι, αλλά έγινε. Μάζεψε όλες τις δυνάμεις σου, αποδεξου ότι θα πρέπει να πάτε σε άλλο σπίτι και συνέχισε να ψάχνεις. Δεν είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις, ούτε ευθυνεσαι για αυτό. Μπορεί να βρείτε κάτι καλύτερο, αν όχι.. Κάντε το εσείς καλύτερο.

  3. #3
    Marilou
    Guest
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Καλησπέρα σας! Πέρασα ένα καλοκαίρι υπέροχο. Με τα καλά του κ τα δύσκολα του. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αφέθηκα και το απόλαυσα. Γύρισα στη πόλη μου ετοιμοπόλεμη για τη συνέχιση της καθημερινότητας μου. Την δεύτερη μέρα μετά την επιστροφή, μας ενημέρωσε ο επι 10 χρόνια ιδιοκτήτης μας ότι σε 2 μήνες θέλει το σπίτι. Το σπίτι που μένω με τον άντρα μου κ το παιδι μου, που σε λίγες μέρες ξεκινάει την α δημοτικού. 3 μέρες έχουν περάσει από τότε και το σφίξιμο στο στήθος μου είναι αβάσταχτο. Να πω εδω πως κάνω ψυχοθεραπεία και δεν χρειάστηκε να πάρω κάποια φαρμακευτική αγωγή.
    Είμαστε σε μια μικρή πόλη που τα σπίτια ειναι δυσευρετα. Ότι είδαμε είναι άθλιο. Το παιδί έχει την αγωνία του σχολείου. Οι δουλειές μας τρέχουν. Νομίζω πως βρίσκομαι διαρκώς σε κρίση πανικού. Το σφίξιμο σε όλη την πάνω πλευρα του σώνατος μου με φοβίζει.
    Καλημερα !

    Συναιασθανομαι απολυτα και το αγχος σου και τις φοβιες σου !Ναι υφισταται και ειναι απολυτα φυσιολογικο για μια μανουλα να νιωθει ολα αυτα .

    Τι θα ελεγες να κανεις αμεσα ενα πλανο στο μυαλο σου , να δεις τον εαυτο σου και την οικογενεια σου μεσα σε αυτο ,πως θα ηταν δηλαδη η μεταβαση σας ¨?
    Επειτα με βαση αυτο το πλανο ξεκινα να γραφεις σε μια κολλα χαρτι ενα ενα τα βηματα που θα σε φτανουν ολοενα και ποιο κοντα στην υλοποίηση του στοχου σας .

    Ναι ειναι δυσκολο ,ναι ολο αυτο εχει αγχος αλλα οταν δεν αφηνεις αυτο το αγχος να σε παραλύει και να ευνοχιζει τις σκεψεις σου ,οταν δηλαδη αυτη την εγρήγορση την κανεις παραγωγικη θα δεις πως ολα θα τα σκεφτεσαι διαφορετικα .

    Αγαπαμε το αγχος μας ,το διαχειριζομαστε και το μετατρεπουμε σε παραγωγικη κατασταση για τους στοχους που εχουμε .
    Να θυμασαι πως ολες οι μανουλες τα ιδια αγχοι και τις ιδιες φοβιες εχουμε και τα διαχειριζομαστε παντα στο τελος ,αυτο το ενστικο επιβιωσεις ενεργοποιειται ακομα πιο πολυ σε αυτες τις περιπτωσεις και πραγματικα ανακαλυπτουμε την καλα κρυμμενη δυναμη μεσα μας !

    Πιστευω οτι παίρνοντας χαρτι και μολυβι και ξεκινώντας τον σχεδιασμο απο το οραμα σου θα βαλεις τα αγχοι και τις φοβιες σου σε μια σειρα ,αρα θα τα αντιμετωπισεις και ενα ενα !!!!
    Σου ευχομαι τα καλυτερα !
    Το ξερω οτι μπορεις !!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    24,074
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Καλησπέρα σας! Πέρασα ένα καλοκαίρι υπέροχο. Με τα καλά του κ τα δύσκολα του. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αφέθηκα και το απόλαυσα. Γύρισα στη πόλη μου ετοιμοπόλεμη για τη συνέχιση της καθημερινότητας μου. Την δεύτερη μέρα μετά την επιστροφή, μας ενημέρωσε ο επι 10 χρόνια ιδιοκτήτης μας ότι σε 2 μήνες θέλει το σπίτι. Το σπίτι που μένω με τον άντρα μου κ το παιδι μου, που σε λίγες μέρες ξεκινάει την α δημοτικού. 3 μέρες έχουν περάσει από τότε και το σφίξιμο στο στήθος μου είναι αβάσταχτο. Να πω εδω πως κάνω ψυχοθεραπεία και δεν χρειάστηκε να πάρω κάποια φαρμακευτική αγωγή.
    Είμαστε σε μια μικρή πόλη που τα σπίτια ειναι δυσευρετα. Ότι είδαμε είναι άθλιο. Το παιδί έχει την αγωνία του σχολείου. Οι δουλειές μας τρέχουν. Νομίζω πως βρίσκομαι διαρκώς σε κρίση πανικού. Το σφίξιμο σε όλη την πάνω πλευρα του σώνατος μου με φοβίζει.
    καλησπερα..
    τουλαχιστον εχεις ερθει απο ..απολαυσεις κιε τσι εχεις καποιες αντοχες για τις δυσκολιες.
    κατ αρχας, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ. ολα αντιμετωπιζονται, εκτος απο τον θανατο...
    κανε μια συντομη ψακτικη, μηπως υπαρχει τπτ ενδιαφερον για ενοικιση, αλλα αν δεν υπαρχει, κανε μια προσπαθεια ακομα με τον ιδιοκτητη.
    το θελει για ιδιοκατοικιση;
    αν οχι, συνηθως αυτο το κανουν γιατι θελουν να αλλαξουν ΠΟΛΥ το ενοικιο και οχι απλα μια λογικη αυξηση.
    εσεις εχετε παλιο ενοικιοστασιο, γι αυτο υποπτευομαι οτι σας διωχνει γι αυτο...
    δειτε αν μπορειτε να τα βγαλετε περα οικονομικα και καντε του προταση να επωμιστειτε εσεις το βαρος οποιας αυξησης σκοπευει να κανει στους επομενους.
    ετσι θα γλυτωσετε πολλα εξοδα απο την μετακομιση και θα παραμεινετε σε αυτο που σας εχει βολεψει.
    καλη τυχη οπως και να χει, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2018
    Posts
    139
    είμαι σε απογνωση γιατί αυτό το βάρος στο στήθος με έχει δυσκολέψει τόσο πολύ. Νομίζω θα πάθω έμφραγμα, όμως ξέρω πως πονάω γιατί βιώνω έναν πραγματικό βίαιο και ξαφνικό χωρισμό! Σε αυτό το σπίτι μπήκα τρελά ερωτευμένη, έγινα νύφη, έκανα το παιδί μου, φύγαμε δύο και γυρίσαμε τρεις από το μαιευτήριο, μεγάλωσε εκεί. Ξέρω πως οι αναμνήσεις μας είναι οι άνθρωποι και όχι τα κτίρια, αλλά όσο και αν προσπαθώ δεν μπορώ να βρω κάτι να απαλυνει όλο αυτό το συναίσθημα. Και όσο σκέφτομαι πως πρέπει να προχωρήσω αδυνατώ! Νομίζω πως ο πόνος και το μούδιασμά που νιώθω θα με οδηγήσουν στο νοσοκομείο και όχι σε κάποιον μεσίτη. Θα με τρελάνει!

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    24,074
    εν τελει, το μεγαλο προβλημα ειναι οτι δεν θα βρεθει αλλο σπιτι, ή οτι δεν θελεις να αποχωριστεις το σπιτι;

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2018
    Posts
    139
    Είναι η βίαιη αποχώρηση χωρίς κανέναν λόγο, η δυσκολία του να βρεις ένα άλλο που να σε εξυπηρετεί και να μπορείς να το καλύψεις κ οι αναμνήσεις που όσο να πεις δεν χωράνε σε κανένα χαρτόκουτο. Προφανώς κ γνώριζα πως κάποια στιγμή θα τελείωνε αυτο, δεν ηταν ιδιοκτησία μου το σπίτι. Όμως, όταν ένα χρόνο πριν σου λεει ο ιδιοκτήτης «θελω να το παρεις, να μεινει σε χερια καλα» κ τελικα σε διωχνει σε μια νυχτα, ε ενα σοκ κ δεος σε ακολουθει..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    24,074
    τα σοκ, ξεπερνιουνται.. ενα ξενο σπιτι θα χασετε, δεν θα χασετε ανθρωπο.
    εβλεπα ειδησεις τωρα, χαθηκαν χωρια ολοκληρα, χαθηκαν και ανθρωποι.
    υγεια να εχουμε Δωρα. προσπαθησε να μην δενεσαι τοσο με υλικα πραγματα. ολα χανονται. υγεια να εχουμε.

    προς το παρον, ασχολησου με τα πρακτικα θεματα.
    1. αν υπαρχει καποια πιθανοτητα να υπαναχωρησει ο ιδιοκτητης αν του κανετε μια καλη προσφορα.
    2. αν δεν υπαρχει καμια περιπτωση να παρετε αυτο το σπιτι, να ψαξετε με τον ανδρα σου μια εναλλακτικη. κατι θα βρεθει, δεν μπορει. οσοι δενε χουν ιδιοκτητο, στους δρομους ειναι, εκει; κατι θα βρειτε.
    στην πορεια, θα διαχειριστεις τα συναισθηματικα, με οποιον τροπο μπορεσεις.
    η επισκεψη σε καποιον συστημενο ψυχοθεραπευτη, θα ηταν μια καλη αρχη...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,302
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Είναι η βίαιη αποχώρηση χωρίς κανέναν λόγο, η δυσκολία του να βρεις ένα άλλο που να σε εξυπηρετεί και να μπορείς να το καλύψεις κ οι αναμνήσεις που όσο να πεις δεν χωράνε σε κανένα χαρτόκουτο. Προφανώς κ γνώριζα πως κάποια στιγμή θα τελείωνε αυτο, δεν ηταν ιδιοκτησία μου το σπίτι. Όμως, όταν ένα χρόνο πριν σου λεει ο ιδιοκτήτης «θελω να το παρεις, να μεινει σε χερια καλα» κ τελικα σε διωχνει σε μια νυχτα, ε ενα σοκ κ δεος σε ακολουθει..
    Από την αρχή γνωρίζατε ότι το σπίτι δεν είναι ουσιαστικά δικό σας. Ναι είναι η βάση σου, ναι είναι το μέρος που νιώθεις ασφάλεια. Αλλά στην ουσία είναι ένα σπίτι ενός άλλου ανθρώπου. Στο χέρι σας είναι να κάνετε νέες αναμνήσεις. Τις στιγμές τις κάνουν οι άνθρωποι, όχι τα υλικά.
    Πνιγεσαι σε μια κουταλιά νερο και ταλαιπωρείς τον εαυτό σου. Έχεις τον άντρα σου, το παιδί σου.. Τι είναι πιο σημαντικό;

  10. #10
    Marilou
    Guest
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    είμαι σε απογνωση γιατί αυτό το βάρος στο στήθος με έχει δυσκολέψει τόσο πολύ. Νομίζω θα πάθω έμφραγμα, όμως ξέρω πως πονάω γιατί βιώνω έναν πραγματικό βίαιο και ξαφνικό χωρισμό! Σε αυτό το σπίτι μπήκα τρελά ερωτευμένη, έγινα νύφη, έκανα το παιδί μου, φύγαμε δύο και γυρίσαμε τρεις από το μαιευτήριο, μεγάλωσε εκεί. Ξέρω πως οι αναμνήσεις μας είναι οι άνθρωποι και όχι τα κτίρια, αλλά όσο και αν προσπαθώ δεν μπορώ να βρω κάτι να απαλυνει όλο αυτό το συναίσθημα. Και όσο σκέφτομαι πως πρέπει να προχωρήσω αδυνατώ! Νομίζω πως ο πόνος και το μούδιασμά που νιώθω θα με οδηγήσουν στο νοσοκομείο και όχι σε κάποιον μεσίτη. Θα με τρελάνει!
    Ειναι λογικά όλα αυτά και απόλυτα φυσιολογικα .
    Βιωνεις μια απώλεια ένα πένθος.
    Δεν το βιώνουμε μόνο σε περίπτωση απώλειας ανθρώπινης ζωής..

    Μια απώλεια ειβαι να χάσεις το σπίτι σου και εσύ αυτή την στιγμή το χάνεις, έτσι αισθάνεσαι και μάλιστα με βίαια τρόπο.

    Δικαιολογημενα να είσαι σε ένα από τα 5 στάδια της απώλειας θα πρέπει να τα βιωσεις όλα ώστε να έρθει η αποδοχή ολου αυτού και να πας παρακάτω.

    Θες χρόνο αλλά δυστηχως δεν έχεις και αυτό το κάνει ακόμα πιο βίαιο το γένος ακόμα πιο τραυματική εμπειρία.

    Νιώσε το κάθε στάδιο καο βρες κάπου να μιλήσεις, να τα βγάλεις όλα από μέσα σου για να πας παρακάτω.
    Θα υπάρχει και θυμος και λύπη και αμφιβολία και πολλά...ζηστα στο βαθμό που σου βγαίνουν ώστε να έρθει η ηρεμία και η αποδοχή.

    Έπειτα μα θυμάσαι κάτι!
    Τις στιγμές, τις όμορφες στιγμές εμείς τις φτιάχνουμε μέσα στο σπίτι μας ..
    Σκέψου τι θα ήταν αυτό το σπίτι χωρίς εσένα; Χωρίς εσάς τα παιδιά τους φίλους
    Ένα άψυχο αντικείμενο.
    Αυτό αφηνεις πίσω, όλα τα άλλα τα παίρνεις μαζί σου !


    Μόνο τα ντουβάρια θα αφήσεις, εκεί που θα πας θα έχεις ακριβώς τα ίδια συναίσθημα και θα δημιουργήσεις ακόμα περισσότερα.

    Σκέψου τι πραγματικά αποχωρίζεσαι;
    Τίποτα από όλα αυτά που φοβάσαι ότι θα χάσεις!

    Φτιάξε ένα κουτάκι υπέροχων αναμνήσεων και πάρτω μαζί σου με όλα αυτά που θα ειναι υπεύθυνα να σου δημιουργήσουν τόσες και άλλες τόσες..


    Εκεί θα αφήσεις μόνο τα ντουβάρια καλή μου όλα τα άλλα τα έχεις ήδη μαζί σου !!!

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2018
    Posts
    139
    Έχετε δίκιο! Απόλυτο! Προφανώς κ δεν μπορώ να συγκρίνω το δράμα των ανθρώπων με τα δικά μου θέματα. Πρέπει να προχωρήσω, να βγω από την φωλιά μου. Προσπαθώ να το κάνω, πάρα πολύ!

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,302
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Έχετε δίκιο! Απόλυτο! Προφανώς κ δεν μπορώ να συγκρίνω το δράμα των ανθρώπων με τα δικά μου θέματα. Πρέπει να προχωρήσω, να βγω από την φωλιά μου. Προσπαθώ να το κάνω, πάρα πολύ!
    Έχεις δικαίωμα να λυπηθείς που χάνεις το "σπίτι σου", αλλά είναι κρίμα να χαλάς την υγεία σου για ένα θέμα που λύνεται.
    Διάβασα λίγο τα θέματα που έχεις ανοίξει και παρατήρησα ότι γενικά σε πιάνει ο πανικός και τις περισσότερες φορές δίνεις περισσότερη ενέργεια και άγχος για θέματα σχετικά απλά. Δες λίγο πως θα αρχίσεις να προστατεύεις τον εαυτό σου, να λυπάσαι ναι με αυτά που σου συμβαίνουν αλλά όχι σε σημείο να αρρωσταίνεις. Έχεις σκεφτεί ποτέ να πας σε ένα ψυχολόγο; Να δουλέψεις λίγο με τον εαυτό σου και να μάθεις τρόπους να τον ηρεμεις;
    Last edited by george1520; 08-09-2023 at 14:00.

  13. #13
    Marilou
    Guest
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Έχετε δίκιο! Απόλυτο! Προφανώς κ δεν μπορώ να συγκρίνω το δράμα των ανθρώπων με τα δικά μου θέματα. Πρέπει να προχωρήσω, να βγω από την φωλιά μου. Προσπαθώ να το κάνω, πάρα πολύ!
    Ο καθε ανθρωπος το δικο του θεμα το βλεπει το μεγαλυτερο ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ .
    Δεν χρειαζεται να μπαινεις σε τετοιες σκεψεις δεν ωφελούν,δεν βοηθουν ισα ισα σε κανουν να νιωθεις περισσοτερο ανημπορη κα ανασφαλείς και να σε βουλιαζουν ακομα περισσοτερο .

    Αυτο που βιωνεις ενας ανθρωπος ειναι απολυτα φυσιολογικο γιατι εχει επιπτωσεις στην ζωη του .
    Δεν εχει σχεση η ενταση του προβληματος αλλα το οτι ειναι ενα προβλημα ,δικο σου και εστιαζεις μονο σε αυτο !
    Δεν το συγκρινεις ποτε με τον αλλων ,οι αλλοι ειναι οι αλλοι και μπορει σε ενα οντως μεγαλυτερο προβλημα να φερονται σαν να ειναι πολυ μικρο .
    Εδω βλεπουμε ανθρωπους να εχουν θεματα υγειας και να το αντιμετωπιζουν σαν κατι μικρο αυτο τι σημαινει ?
    Θα υποτιμησεις ενα προβλημα το οποιο ΑΝ το αφησεις θα εχει σαν αποτελεσμα τις επιπτωσεις στην δικη σου υγεια ,ΑΡΑ ποιος ο λογος συγκρισεις με κατι σχεδον παρομοιο ?Ιδια ειναι ,ιδια σημασιας για εσενα !

    Αυτη η λανθασμενη σημερινη κοινωνικη πεποιθηση ειναι που αναπαράγετε και δυστηχως μας κανει να βυθιζομαστε ακομα περισσοτερο στην σκεψη γιατι εγω δεν μπορω και μπορει ο αλλος ,ενοχικα βεβαια και διακόπτοντας πολλες φορες την παρακινηση που χρειαζομαστε στην συγκεκριμενη στιγμη να μπουμε μεσα στο προβλημα και να το αντιμετωπισουμε !

    Δουλεψε με τον εαυτο σου και τον τροπο σκέψης σου ,το προβλημα σου ειναι εκει εστιασε σε αυτο,σ εσενα ,στις δικες σου ικανοτητες που θα σε οδηγησουν στην λυση ,ειναι μπροστα σου αλλα ο φοβος του να προχωρησω σε σταματα ,κανε το αγχος παραγωγικο μην το φοβασαι !

    Δουλεια θελει τιποτε αλλο

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    24,074
    Quote Originally Posted by Dora1982 View Post
    Έχετε δίκιο! Απόλυτο! Προφανώς κ δεν μπορώ να συγκρίνω το δράμα των ανθρώπων με τα δικά μου θέματα. Πρέπει να προχωρήσω, να βγω από την φωλιά μου. Προσπαθώ να το κάνω, πάρα πολύ!
    το θεμα δεν ειναι ποιο ειναι το δραμα των αλλων κι αν ειναι μεγαλυτερο η μικροτερο.
    τον καθενα το δικο του θεμα τον απασχολει και μπορει να του φαινεται πολυ μεγαλο.
    αν εσυ ειχες χασει ενα σκυλακι και ο διπλα ολη του την οικογενεια και το παιδι του, δεν σημαινει οτι εσυ δεν θα πονας γιατι εχασες μονο ενα και μονο σκυλακι.

    το θεμα ειναι οτι σου χαλαει την υγεια η προσκοληση σε υλικα αγαθα , ενω μπορεις να προσανατολιστεις στους ανθρωπους που εχεις γυρω σουκαι στην ζωη που ζειτε , οχι στους τοιχους και τις πορτες.

    δηλαδη, αν δεν εχεις διαθεση να κανεις ψυχοθεραπεια σε εναν καλο ψυχοθεραπευτη, κανε μια δουλεια αυτογνωσιας/ αυτοβελτιωσης. να βρεις τα αληθινα πραγματα για τα οποια θελεις να ζεις, οχι αυτα που σε προβληματιζουν τωρα, που ειναι μονο τρικλοποδιες .

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2018
    Posts
    139
    Κάνω ψυχοθεραπεία εδώ κ 2 χρόνια. Καταννοω όλα όσα λέτε. Ήταν ένα ξεβόλεμα που δεν περίμενα κ με έπιασε απελπισία. Με φοβίζουν τα ψυχοσωματικά αν κ προσπαθω να τα εκλογικεύω(με τόσο σφίξιμο στο στέρνο μου θα έπρεπε ήδη να μου κάνουν εννιάμερα) και η αδυναμία μέχρι στιγμής να βρω κάτι άλλο να μετακομίσω. Ξεκινάει κ το παιδί δημοτικό τη Δευτέρα και εχω μεγάλη αγωνία.
    Δεν ζω ένα δράμα. Δεν ζω κάτι που δεν λύνεται. Ήταν όμως το τελευταίο που περίμενα να συμβεί. Δεν υπήρχε καμία πρόθεση από την άλλη μεριά και ξαφνικά ένα πρωι όλα άλλαξαν. Είμαστε όμως γεροί!
    Το άγχος που με πιάνει με τις αλλαγές θέλω να το αλλάξω. Και προσπαθώ πάρα πολύ. Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια. Δεν θα το βάλω κάτω. Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ.

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. μετακομιση η οχι
    By grf in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 34
    Last Post: 28-08-2024, 17:19
  2. Replies: 11
    Last Post: 06-09-2021, 19:59
  3. Μετακόμιση Θεσσαλονίκη
    By tapeino_xamomilaki in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 45
    Last Post: 04-09-2021, 12:21
  4. Μετακομιση στην πολη που ζει το αγορι μου
    By dilimma in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 40
    Last Post: 08-03-2014, 16:27
  5. ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ, ΥΛΙΚΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΗΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
    By stefanos_la_del_barrio in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 1
    Last Post: 15-09-2010, 01:16

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •