Ερωτεύτηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου, έχασα τον έλεγχο, είπα ψέματα και τα έχασα όλα

[markos83]

Καλησπέρα σε όλους, γράφω πρώτη φορά γενικά σε forum και αυτό προέκυψε έπειτα από ψυχολογικό τέλμα. Είμαι 40 ετών και σε λίγους μήνες θα γίνω πατέρας (σε 4), με την σύντροφο και μέλλουσα μητέρα του παιδιού μου είμαστε μαζί σχεδόν 8 χρόνια, είναι πολύ καλή και υπάρχει μια αρμονία στη σχέση μας. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος όλες μου τις σχέσεις (όχι τις εφήμερες) τις ξεκινούσα με γνώμονα την κατάσταση που βρισκόμουν, π.χ ένιωθα πως εκείνη την περίοδο ήθελα να έχω μια σταθερή σχέση με την προοπτική να καταλήξει κάπου, έτσι με αυτό το σκεπτικό αναζητούσα μια σύντροφο που να πληροί τις προϋποθέσεις που ήθελα (χιούμορ, καλός άνθρωπος, ομορφιά κλπ), πουθενά στο πλάνο δεν υπήρχε η έννοια να ερωτευτώ. Ο λόγος που δεν υπήρχε η έννοια να ερωτευτώ ήταν επειδή ποτέ στη ζωή μου δεν το βίωσα αυτό το συναίσθημα, ποτέ σε καμία από τις γνωριμίες μου (και ήταν αρκετές) και θεωρούσα πως ποτέ δεν θα το νιώσω. Πρόσφατα, πριν από 3 μήνες γνώρισα μια γυναικά (42 ετών αυτή) και ένιωσα αυτό το συναίσθημα, με το που την είδα ένιωσα όλα μου γύρω να χάνονται, πρόσωπα, εικόνες, λέξεις , τίποτα δεν υπήρχε στο χώρο παρά μόνο αυτή. Ένιωσα σαν να πέφτω σε μια άβυσσο με γελοιότητα και τρόμο και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το ανατρέψω, ούτε να κρατηθώ από κάπου. Την ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε και αυτή. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, της είπα ψέματα για μένα, της είπα βέβαια ότι περιμένω παιδί (και το δέχθηκε επειδή ήταν και αυτή πολύ ερωτευμένη μαζί μου) αλλά της είπα πως με αυτή που το περιμένω έχουμε χωρίσει και μένω πλέον μόνος. Ο λόγος που το έκανα ήταν επειδή ήταν τόσο έντονο και δυνατό αυτό που ένιωσα για αυτή που έχασα τον έλεγχο και προκειμένου να μην την χάσω έχτισα την εμπιστοσύνη της σε εμένα πάνω σε ψέματα. Όλα μου τα συναισθήματα για αυτήν ήταν και είναι αληθινά. Μέσα σε αυτούς του μήνες ζήσαμε πολύ έντονα πράγματα ο ένας για τον άλλον που κάναμε και σχέδια για κοινό μέλλον. Όλο αυτό το διάστημα η πίεση που ένιωθα μέσα μου λόγω των ψεμάτων που έλεγα (σε αυτήν, σε εμένα και στη σύντροφο μου) μεγάλωνε, έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το τι θα κάνω , αν θα μείνω με την γυναίκα που θα φέρει στο κόσμο το παιδί μου και θα κάνω οικογένεια ή θα τα κάνω όλα σκόνη και θα ζήσω με αυτή που ερωτεύτηκα και την ξέρω μόνο 3 μήνες. Πριν 10 μέρες, πήρα την απόφαση και είπα πως θέλω να ζήσω με αυτή που ερωτεύτηκα, πρώτα όμως θα της έλεγα όλη την αλήθεια. Είχα πάρει την απόφαση πως θα έφευγα από το σπίτι. Πράγματι, πήγα σπίτι της, της είπα τι αισθάνομαι για αυτήν, πως την βλέπω και πως θέλω να ζήσω μαζί της όλα αυτά που σχεδιάζαμε και αφού της είπα αυτά ,της είπα μετά την αλήθεια για την υπάρχουσα κατάσταση, δηλαδή πως δεν μένω μόνος μου και πως ζω με αυτήν που θα φέρει στο κόσμο το παιδί μου. Η αντίδραση της ήταν να θυμώσει και να με διώξει από το σπίτι και από την ζωή της. Της τα είπα όλα διότι ήθελα να είμαι ειλικρινής και να ξέρει όλη την αλήθεια πριν αποφασίσει. Από τότε έχω προσπαθήσει (2 φορές επικοινωνήσαμε και μιλήσαμε 30 λεπτά την κάθε φορά) να την πείσω πως ότι έκανα το έκανα γιατί έχασα τον έλεγχο και αυτό γιατί ήταν ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα που ένιωσα και δεν μπόρεσα να το ελέγξω, πως όλα μου τα συναισθήματα και τα θέλω για αυτήν ήταν αληθινά και είναι αληθινά. Αυτή όμως είναι ανένδοτη, δεν θέλει να με δει ξανά και δεν μου δίνει καμία ευκαιρία. Είμαι πλέον ράκος συναισθηματικά. Προσπαθώ μέσα στο σπίτι να μην το δείχνω στην σύντροφο αλλά όταν είμαι μόνος δεν σταματάω να κλαίω.

Δεν ξέρω τι να κάνω, να προσπαθήσω και άλλο? Να την αφήσω στην ησυχία της με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα με συγχωρέσει και θα θέλει να μου δώσει μια ευκαιρία?

Μην με λιθοβολήσετε, ερωτεύτηκα και έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου…. Είμαι ερωτευμένος και θέλω να ζήσω μαζί της, μίλησα ειλικρινά (έστω και αργά) αλλά δεν ήταν αρκετό. Της είπα ψέματα γιατί φοβόμουν μην την χάσω...

Υ.Γ: Πριν λίγες μέρες μίλησα και στη σύντροφο μου και της είπα πως αισθάνομαι, της είπα πως είμαι τυχερός που είναι στη ζωή μου (για όλα αυτά που είναι σαν άνθρωπος) αλλά δεν είμαι ευτυχισμένος μαζί της. Της είπα πως δεν την ερωτεύτηκα ποτέ και πως η σχέση μας ξεκίνησε από αμοιβαία έλξη και πως τότε ταιριάζανε τα θέλω μας και πως στην πορεία την αγάπησα...κατάλαβε πως δεν είμαι καλά.

Υ.Γ 2: Ένιωσα πραγματικά για την γυναίκα που ερωτεύτηκα ότι είναι η μία και ότι θέλω να της δώσω όλη μου την ψυχή.

[Renia]

Εσυ ξεκίνησες μια σχέση επειδή πληρούσε τα κριτήρια σου και έκανες τσεκ κάποια κουτάκια ενώ δεν υπήρχε το κυριότερο, ο έρωτας. Προφανώς υπάρχει κάποιο background (κάποια απόρριψη που είχες βιώσει;) που δεν εχεις Καταφέρει να ερωτευθείς μέχρι τώρα, γιατί μου φαίνεται λίγο απίθανο να μην έχει ερωτευτεί ένας άνθρωπος μέχρι τα 40 του χρόνια. Και ερχόμαστε στο τώρα. Έχεις δίπλα σου μια γυναίκα στην πιο ευάλωτη στιγμή της ζωής της - και στο λέω από προσωπική εμπειρία- που σώμα και ψυχοσύνθεση βιώνουν ένα σοκ από την εγκυμοσύνη. Και πας και της λες ότι δεν εισαι ερωτευμενος και καθόλου ευτυχισμενος Μαζί της. Φοβερό timing και καθόλου εγωιστικό εκ μερους σου ρε παιδί μου! Τι να πω, εαν δεν κατέρρευσε η συντροφος την ώρα που της τα ελεγες, τότε πρέπει να έχει τεράστια ψυχικά απόθεματα και ανωτερότητα. Δηλαδή εαν η άλλη δεν σε έδιωχνε - κατά την ταπεινή μου άποψη ορθά έπραξε - θα παρατούσες τη σύντροφο με την κοιλιά στο στόμα για να ζήσεις τον έρωτα σου. Μην το πάρεις ως προσωπική επίθεση, αλλα θεωρώ ότι όταν εισαι 40 ετών εγκλωβισμένος σε μια τέτοια κατάσταση που ο ιδιος δημιούργησες κιόλας συνειδητά, πρέπει να λαμβάνεις υπόψιν και τον άλλον πριν του ανακοινώσεις ένα τέτοιο μαντάτο. Κορόιδεψες δυο γυναίκες με τη μια κιόλας να ειναι σε μια πολύ ευαίσθητη περίοδο στη ζωη της ενω θα ήσουν πιο ντόμπρος αν της έλεγες εξ αρχής πριν φτάσετε στο παιδί ότι δεν υπάρχει ερωτας μεταξύ σας και ας αποφάσιζε εκείνη αν θα έμενε ή όχι. Η σύντροφος τι σου είπε; Θέλει χρόνο ή ζήτησε να χωρίσετε ;

[markos83]

Ρένια, επέλεξα να είμαι ειλικρινής και να σταματήσω να λέω ψέματα καταρχάς στον εαυτό μου και δεύτερον σε όλους γύρω μου. Όλο αυτό τον καιρό ένιωθα σαν είμαι ανάμεσα σε συμπληγάδες πέτρες, έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να ανασάνω. Για αυτό και έπραξα έτσι. Είμαι ένας άνθρωπος πού δεν λέει ψέματα και όταν έγιναν όλα αυτά δεν μπορούσα μετά από κάποιο σημείο να το αντέξω. Όταν γνώρισα την άλλη κοπέλα άλλαξε όλη μου η κοσμοθεωρία γύρω από την έννοια σχέση και συναισθήματα. Όταν είπα ότι δεν έχω ερωτευτεί ποτέ, ήταν αλήθεια και μέχρι να την γνωρίσω ένιωθα πως η σύντροφος μου ήταν αυτή που ήθελα να κάνω οικογένεια γιατί είχα ορισμένα δεδομένα. Όταν γνώρισα την άλλη όλα αυτά άλλαξαν και ένιωσα πως ζούσα με λάθος γνώμονα την ζωή μου, λάθος timming? ναι, λάθος , αλλά ο έρωτας δεν κοιτάει ούτε χρόνο ούτε χώρο. Επέλεξα, να είμαι ειλικρινής με όλους και κυρίως με τον εαυτό μου διότι θέλω όλοι να ξέρουν την αλήθεια για το πώς είμαι μέσα μου και τι έχουν απέναντι τους. Όταν επέλεξα να κάνω παιδί με την σύντροφο μου ήμουν συνειδητοποιημένος ότι με αυτή θέλω να προχωρήσω. Δεν διάλεξα να ερωτευτώ τώρα ούτε το πρόσωπο, συνέβη. Η σύντροφος μου προφανώς στεναχωρήθηκε και ένιωσε άσχημα για αυτό που της είπα αλλά έπρεπε να ξέρει ποιόν έχει απέναντι της, εγωιστικό μεν αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Δεν με έδιωξε και προσπαθώ να την κρατάω ήρεμη. Νομίζω πως όλοι θέλουμε την αλήθεια, όσο σκληρή και να είναι.
Το ότι η άλλη επέλεξε να με βγάλει από την ζωή της το κατανοώ αλλά εγώ προσπαθώ και θέλω να με βάλει ξανά, ψάχνω τρόπους να το καταφέρω…. Όλα τα συναισθήματα της για μένα εξαφανίστηκαν? Τόσο εύκολα? Έκανα λάθος και προσπαθώ να της δείξω ότι δεν το έκανα με κάποιο όφελος αλλά πως έχασα τον έλεγχο και δεν μπόρεσα να βάλω λογική σε όλο αυτό….ακόμα δεν μπορώ να βάλω….

[Remedy]

Καλησπέρα σε όλους, γράφω πρώτη φορά γενικά σε forum και αυτό προέκυψε έπειτα από ψυχολογικό τέλμα. Είμαι 40 ετών και σε λίγους μήνες θα γίνω πατέρας (σε 4), με την σύντροφο και μέλλουσα μητέρα του παιδιού μου είμαστε μαζί σχεδόν 8 χρόνια, είναι πολύ καλή και υπάρχει μια αρμονία στη σχέση μας. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος όλες μου τις σχέσεις (όχι τις εφήμερες) τις ξεκινούσα με γνώμονα την κατάσταση που βρισκόμουν, π.χ ένιωθα πως εκείνη την περίοδο ήθελα να έχω μια σταθερή σχέση με την προοπτική να καταλήξει κάπου, έτσι με αυτό το σκεπτικό αναζητούσα μια σύντροφο που να πληροί τις προϋποθέσεις που ήθελα (χιούμορ, καλός άνθρωπος, ομορφιά κλπ), πουθενά στο πλάνο δεν υπήρχε η έννοια να ερωτευτώ. Ο λόγος που δεν υπήρχε η έννοια να ερωτευτώ ήταν επειδή ποτέ στη ζωή μου δεν το βίωσα αυτό το συναίσθημα, ποτέ σε καμία από τις γνωριμίες μου (και ήταν αρκετές) και θεωρούσα πως ποτέ δεν θα το νιώσω. Πρόσφατα, πριν από 3 μήνες γνώρισα μια γυναικά (42 ετών αυτή) και ένιωσα αυτό το συναίσθημα, με το που την είδα ένιωσα όλα μου γύρω να χάνονται, πρόσωπα, εικόνες, λέξεις , τίποτα δεν υπήρχε στο χώρο παρά μόνο αυτή. Ένιωσα σαν να πέφτω σε μια άβυσσο με γελοιότητα και τρόμο και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το ανατρέψω, ούτε να κρατηθώ από κάπου. Την ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε και αυτή. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, της είπα ψέματα για μένα, της είπα βέβαια ότι περιμένω παιδί (και το δέχθηκε επειδή ήταν και αυτή πολύ ερωτευμένη μαζί μου) αλλά της είπα πως με αυτή που το περιμένω έχουμε χωρίσει και μένω πλέον μόνος. Ο λόγος που το έκανα ήταν επειδή ήταν τόσο έντονο και δυνατό αυτό που ένιωσα για αυτή που έχασα τον έλεγχο και προκειμένου να μην την χάσω έχτισα την εμπιστοσύνη της σε εμένα πάνω σε ψέματα. Όλα μου τα συναισθήματα για αυτήν ήταν και είναι αληθινά. Μέσα σε αυτούς του μήνες ζήσαμε πολύ έντονα πράγματα ο ένας για τον άλλον που κάναμε και σχέδια για κοινό μέλλον. Όλο αυτό το διάστημα η πίεση που ένιωθα μέσα μου λόγω των ψεμάτων που έλεγα (σε αυτήν, σε εμένα και στη σύντροφο μου) μεγάλωνε, έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το τι θα κάνω , αν θα μείνω με την γυναίκα που θα φέρει στο κόσμο το παιδί μου και θα κάνω οικογένεια ή θα τα κάνω όλα σκόνη και θα ζήσω με αυτή που ερωτεύτηκα και την ξέρω μόνο 3 μήνες. Πριν 10 μέρες, πήρα την απόφαση και είπα πως θέλω να ζήσω με αυτή που ερωτεύτηκα, πρώτα όμως θα της έλεγα όλη την αλήθεια. Είχα πάρει την απόφαση πως θα έφευγα από το σπίτι. Πράγματι, πήγα σπίτι της, της είπα τι αισθάνομαι για αυτήν, πως την βλέπω και πως θέλω να ζήσω μαζί της όλα αυτά που σχεδιάζαμε και αφού της είπα αυτά ,της είπα μετά την αλήθεια για την υπάρχουσα κατάσταση, δηλαδή πως δεν μένω μόνος μου και πως ζω με αυτήν που θα φέρει στο κόσμο το παιδί μου. Η αντίδραση της ήταν να θυμώσει και να με διώξει από το σπίτι και από την ζωή της. Της τα είπα όλα διότι ήθελα να είμαι ειλικρινής και να ξέρει όλη την αλήθεια πριν αποφασίσει. Από τότε έχω προσπαθήσει (2 φορές επικοινωνήσαμε και μιλήσαμε 30 λεπτά την κάθε φορά) να την πείσω πως ότι έκανα το έκανα γιατί έχασα τον έλεγχο και αυτό γιατί ήταν ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα που ένιωσα και δεν μπόρεσα να το ελέγξω, πως όλα μου τα συναισθήματα και τα θέλω για αυτήν ήταν αληθινά και είναι αληθινά. Αυτή όμως είναι ανένδοτη, δεν θέλει να με δει ξανά και δεν μου δίνει καμία ευκαιρία. Είμαι πλέον ράκος συναισθηματικά. Προσπαθώ μέσα στο σπίτι να μην το δείχνω στην σύντροφο αλλά όταν είμαι μόνος δεν σταματάω να κλαίω.

Δεν ξέρω τι να κάνω, να προσπαθήσω και άλλο? Να την αφήσω στην ησυχία της με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα με συγχωρέσει και θα θέλει να μου δώσει μια ευκαιρία?

Μην με λιθοβολήσετε, ερωτεύτηκα και έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου…. Είμαι ερωτευμένος και θέλω να ζήσω μαζί της, μίλησα ειλικρινά (έστω και αργά) αλλά δεν ήταν αρκετό. Της είπα ψέματα γιατί φοβόμουν μην την χάσω...

Υ.Γ: Πριν λίγες μέρες μίλησα και στη σύντροφο μου και της είπα πως αισθάνομαι, της είπα πως είμαι τυχερός που είναι στη ζωή μου (για όλα αυτά που είναι σαν άνθρωπος) αλλά δεν είμαι ευτυχισμένος μαζί της. Της είπα πως δεν την ερωτεύτηκα ποτέ και πως η σχέση μας ξεκίνησε από αμοιβαία έλξη και πως τότε ταιριάζανε τα θέλω μας και πως στην πορεία την αγάπησα...κατάλαβε πως δεν είμαι καλά.

Υ.Γ 2: Ένιωσα πραγματικά για την γυναίκα που ερωτεύτηκα ότι είναι η μία και ότι θέλω να της δώσω όλη μου την ψυχή.

καλησπερα.
μου φαινονται αψυχολογητα αυτα που λες.
ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΝΕ.
κι αυτο σημαινει ή οτι τρολαρεις, ή οτι εισαι για τον γαιδαρο καβαλα... και για να ειμαι πιο ευγενικη, οτι δεν ξερεις καθολου τι σου γινεται, ζεις πολυ εξω απο τον εαυτο σου, αν ειναι οπως τα λες...

εγω θα απαντησω σαν να ειναι αληθινο το θεμα, γιατι αν τρολαρεις , απλα χεστηκα..

μιλας για συντροφο και εγκυμοσυνη, αλλα ουτε για γυναικα , ουτε για γαμο. εχετε παντρευτει με την εγκυο συντροφο σου;
μας λες οτι της το ειπες κι εκεινης, της εγκυου οτι την απατας με αλλη ... ΜΟΛΙΣ στο υστερογραφο, αλλα δεν λες τπτ για το πως αντεδρασε (καρατρολ). ακομα δεν αποφασισες πως αντεδρασε ή ειναι τοσο ασημαντο;

λες οτι ΔΥΣΤΥΧΩΣ ειπες ψεματα οτι εισαι μονος. να δεχτω οτι ερωτευθηκες γιατι ηταν ενεξελεγκτο (αν και δεν το πιστευω οτι ερωτευθηκες, αλλα εγω σου λεω, το δεχομαι) . αλλα οχι ρε φιλε. ΔΕΝ δεχομαι οτι το να λες τετοια γλοιωδη ψεματα ειναι κατι σαν φυσικο φαινομενο , ωστε να μας λες να λες "δυστυχως ειπα ψεματα" να ΜΗΝ ελεγες. να ειχες τα @@ να εισαι ειλικρινης. δεν στην λεω που ερωτευθηκες. (αν και δεν ε ρωτευθηκες και θα σου πω μετα και πως το ξερω), στην λεω που φερεσαι σαν κοτα...

θα σου πω γιατι δεν ερωτευθηκες.
γιατι ΔΕΝ μπορει 40 χρονων μαντραχαλος, με ΠΟΛΛΕΣ και σοβαρες και εφημερες σχεσεις να μηνε χεις ερωτευθει ΠΟΤΕ σου και ωωω τι συμπτωση ερωτευθηκες ΑΚΡΙΒΩΣ στον πρωτο μηνα εγκυμοσυνης της δικιας σου....
δενε ρτευθηκες την γκομενα φιλε. ΕΡΩΤΕΥΘΗΚΕΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ ΣΟΥ ΑΠΟ ΚΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΛΕΓΕ ΤΠΤ ΚΙ ΕΝΟΙΩΘΕΣ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ...

δεν θα επεκταθω στο ποσο ανανδρο ειναι που οταν η αλλη ηταν στην α ρχητ ης εγκυμοσυνης και πιθανα ειχε οδηγιες να κοψει το σεξ για 3 μηνες, εσυ εψαχνες γκομενα, μη χασεις.... και μας λες κιολας ποσο καυτες στιγμες εζησες, οταν η αλλη προσπαθουσε να κυοφορησει το παιδι σας.
δηλαδη, απλα ελληνικα, λιγη τσιπα δενε χεις μωρεεεεε;;;

ελπιζω η γνωριμια σου να μην σου δωσει αλλη ευκαιρια. δεν την αξιζεις.

ωστοσο θα σου πω τι να κανεις
δυο επιλογες σου δινω.
η μια ειναι να σταματησεις να κυνηγας την αλλη την καημενη και να πας τρεχοντας να κανεις ψυχοθεραπεια μπας και ξεμπλεξεις αυτο που συμβαινει μεσα στο κεφαλι σου και δεις καμια προκοπη.
η αλλη ειναι να παρεις φορα και να χτυπησεις το κεφαλι σου στον τοιχο...

[Shadoka21]

Σκληρή.....

[markos83]

Remedy, όπως είπα και στην Ρένια όλο αυτό που βίωσα και βιώνω δεν το προγραμματισα ούτε το όρισα με κάποιο τρόπο. Μου συνέβη χωρίς να το καταλάβω, ήταν τόσο δυνατό και έντονο που δεν μπόρεσα να το ελέγξω με κανένα τρόπο, δεν είχα λογική σκέψη και ακόμα δεν μπορώ να έχω γιατί μου έχει κυριεύσει κάθε τι λογικό μέσα μου. Εάν είχα ζήσει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν θα μπορούσα να το ελέγξω και να το ορίσω με κάποιο τρόπο μέσα μου, δυστυχώς αυτό δεν το μπορώ. Προφανώς για να γράφω σε ένα τέτοιο φόρουμ σημαίνει πως πονάω. Δεν ξύπνησα μια μέρα με την διάθεση να καταστρέψω τρεις ανθρώπους (και τον εαυτό μέσα σε αυτούς) και είπα πως να το κάνω. Αποφάσισα και μίλησα με ειλικρίνεια αλλά όταν το έκανα ήταν αργά και το πληρώνω. Δεν είπα ότι έπραξα σωστά και είπα ψέματα στην αρχή αλλά με είχε κυριεύσει όλο αυτό και χάθηκα. Μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό και να θέλω να δικαιολογήσω καταστάσεις αλλά έτσι συμβαίνει, δεν κρύβομαι από κάτι, όχι πλέον. Επίσης, αν ήθελα σεξ θα μπορούσα να έβρισκα χωρίς να βιώσω όλο αυτό που βιώνω τώρα, δηλαδή λες να τα έκανα όλα αυτά για λίγο σεξ και επειδή θέλω να φύγω λόγω του ότι μετάνιωσα για την εγκυμοσύνη....εάν νομίζεις αυτό, εισαι μακριά από αυτό που βιώνω....λέω η σύντροφος μου γιατί δεν είμαστε παντρεμένοι. Το παιδί μαζί της δεν προέκυψε αλλά το ήθελα τότε μαζί της. Αυτό που μου συνέβη δεν ήταν επειδή ένιωσα την ανάγκη να γίνει αλλά ήρθε ξαφνικά και για αυτό δεν μπόρεσα να το ελέγξω. Μου άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία μέσα μου και αναθεώρησα για πράγματα. Επειδή είμαι 40 δεν μπορεί να γίνει αυτό μου λες?? ή επειδή είναι αυτή η κατάσταση?? Το πώς αντέδρασε η σύντροφος μου ως προς αυτό που της είπα ήταν να στεναχωρεθει, δεν το έχουμε συζητήσει ξανά από τότε γιατί δεν θέλω να της δημιουργήσω περισσότερο ένταση από την ήδη υπάρχουσα, Τέλος, δεν χρειάζεται να είσαι επιθετική και κυνική, ζήτησα βοήθεια γιατί όντως έχω φτάσει σε ένα τέλμα. Εάν δεν μπορείς να με βοηθήσεις στις σκέψεις μου για τον άνθρωπο που είμαι ερωτευμένος τότε επέλεξε να είσαι πιο ήρεμη στην τοποθέτηση σου.

[Renia]

Το ότι πάνω στον ερχομό ενός παιδιού που συνειδητά επέλεξες να κανείς, Εσυ ψάχνεις τρόπους για να κυνηγήσεις την τυπισσα που ερωτεύθηκες, το βρίσκω εντελώς παρανοϊκό. Έχεις ιδέα τι ευθύνες έχει ένα παιδί, οχι μόνο όταν γεννηθεί αλλά και κατά την κυοφορία; Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι η άλλη επιστρέφει και σε δέχεται πίσω, θα παρατήσεις εντελώς τη σύντροφο και μετά τι; Θα τη συνοδευεις στα ραντεβού με το γιατρό και στη συνέχεια θα επιστρέφεις στην ερωτική φωλιά σου;; Και όταν γεννήσει τι θα γίνει; Θα περνάει μόνη της το λούκι με το νεογέννητο για να ζεις Εσυ τον έρωτα σου επειδή άλλαξε η κοσμοθεωρία σου; Σου φαινόμαστε απότομες αλλά κάποιος πρέπει να σε προσγειώσει. Γιατί εισαι 40 και στα πρόθυρα γέννησης ενός μωρου και όχι 25 χωρίς υποχρεώσεις. Και προσωπικά θεωρώ ότι δεν είναι έρωτας αλλά ένα πάθος, μια χημεία ερωτική που σε τραβάει περισσότερο σε αυτή. Όχι να μην την κυνηγήσεις γιατί τα έκανες κοινώς σκατα και εφόσον είναι σοβαρός άνθρωπος δεν θα σε συγχωρήσει. Ελπίζω πως η συντροφος δεν θα μείνει μαζί σου επηρεασμένη απο αυτό που περνά. Φρόντισε να τη στηρίξεις και να εισαι εντάξει απέναντι σε εκείνη και στο μωρό που δεν φταίει σε τίποτα.

[Remedy]

Remedy, όπως είπα και στην Ρένια όλο αυτό που βίωσα και βιώνω δεν το προγραμματισα ούτε το όρισα με κάποιο τρόπο. Μου συνέβη χωρίς να το καταλάβω, ήταν τόσο δυνατό και έντονο που δεν μπόρεσα να το ελέγξω με κανένα τρόπο, δεν είχα λογική σκέψη και ακόμα δεν μπορώ να έχω γιατί μου έχει κυριεύσει κάθε τι λογικό μέσα μου. Εάν είχα ζήσει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν θα μπορούσα να το ελέγξω και να το ορίσω με κάποιο τρόπο μέσα μου, δυστυχώς αυτό δεν το μπορώ. Προφανώς για να γράφω σε ένα τέτοιο φόρουμ σημαίνει πως πονάω. Δεν ξύπνησα μια μέρα με την διάθεση να καταστρέψω τρεις ανθρώπους (και τον εαυτό μέσα σε αυτούς) και είπα πως να το κάνω. Αποφάσισα και μίλησα με ειλικρίνεια αλλά όταν το έκανα ήταν αργά και το πληρώνω. Δεν είπα ότι έπραξα σωστά και είπα ψέματα στην αρχή αλλά με είχε κυριεύσει όλο αυτό και χάθηκα. Μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό και να θέλω να δικαιολογήσω καταστάσεις αλλά έτσι συμβαίνει, δεν κρύβομαι από κάτι, όχι πλέον. Επίσης, αν ήθελα σεξ θα μπορούσα να έβρισκα χωρίς να βιώσω όλο αυτό που βιώνω τώρα, δηλαδή λες να τα έκανα όλα αυτά για λίγο σεξ και επειδή θέλω να φύγω λόγω του ότι μετάνιωσα για την εγκυμοσύνη....εάν νομίζεις αυτό, εισαι μακριά από αυτό που βιώνω....λέω η σύντροφος μου γιατί δεν είμαστε παντρεμένοι. Το παιδί μαζί της δεν προέκυψε αλλά το ήθελα τότε μαζί της. Αυτό που μου συνέβη δεν ήταν επειδή ένιωσα την ανάγκη να γίνει αλλά ήρθε ξαφνικά και για αυτό δεν μπόρεσα να το ελέγξω. Μου άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία μέσα μου και αναθεώρησα για πράγματα. Επειδή είμαι 40 δεν μπορεί να γίνει αυτό μου λες?? ή επειδή είναι αυτή η κατάσταση?? Το πώς αντέδρασε η σύντροφος μου ως προς αυτό που της είπα ήταν να στεναχωρεθει, δεν το έχουμε συζητήσει ξανά από τότε γιατί δεν θέλω να της δημιουργήσω περισσότερο ένταση από την ήδη υπάρχουσα, Τέλος, δεν χρειάζεται να είσαι επιθετική και κυνική, ζήτησα βοήθεια γιατί όντως έχω φτάσει σε ένα τέλμα. Εάν δεν μπορείς να με βοηθήσεις στις σκέψεις μου για τον άνθρωπο που είμαι ερωτευμένος τότε επέλεξε να είσαι πιο ήρεμη στην τοποθέτηση σου.

αν δεν ειχες λογικη σκεψη να πηγαινες σε ψυχιατρο...

"δεν ειπες οτι επραξες σωστα", αλλα ολο το κειμενο σου ειναι γεματο δικαιολογιες για τον αθλιο εαυτο σου. ερωτευθηκες, γιατι τι να κανεις; συμβαινουν αυτα. περπατας στοτν δρομο ΚΕΜΠΑΠ πεφτει μια επανω σου και την πηδας, γιατι ως γνωστον, αν ερωτευθεις ακαριαια. πρεπει οπωσδηποτε και να γαμησεις, πριν ξεκαθαρισεις τι σκατα εχεις κανει στην ζωη σου με την αλλη την κακομοιρα που νομιζει οτι εχετε οικογενεια...

και δεν φτανει που παθαινεις ανεξελεγκτο ερωτα και ακαριαιο γ@ μισι, αλλα παθαινεις και επιθετικο βαρωνο μυνχαουζεν και δεν μπορεις να σταματησεις να λες ψεματα παντου.

Α ΤΟΝ ΚΑΗΜΕΝΟ...

βρε α παγαινε που ειμαι και επιθετικη. μανιαμουνια...
εγω δεν ειπα οτι το σκαρφιστηκες ολο αυτο για να πηδηξεις.
ειπα οτι πηδουσες ΕΝΩ η αλλη ηταν μολις εγκυος στο ατυχο παιδι σου!!!! γιατι ειναι ατυχο το παιδι απο τετοιον πατερα.
δες πρωτα τι σκτ σου συμβαινει και μετα σπερνε παιδια.

ερωτευθηκες;;;; καλα εκανες. κρατα το πουλι σου στο βρακι σου, δεν θα πεθανεις και περιμενε να ξεκαθαρισεις μεσα σου και με τους γυρω σου τι συμβαινει και τι θα κανετε, αν εισαι ανθρωπος και οχι κοπροσκυλο!
και δεν το λεω επειδη ειχε ς μια σχεση. αν ειχες απλα μια σχεση, ας χωριζες κι ας εφευγες. κλαιν...
το λεω επειδη μολις εμεινε εγκυος, την αφησες για να κανεις τον γιαλατζη δον ζουαν.

οχι, δεν θα ειμαι πιο ηρεμη στην τοποθετηση μου. οπως θελω θα ειμαι.
και μια χαρα λυση σου εδωσα αλλα εκανες οτι δεν την διαβασες.
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ. ΑΜΕΣΑ.
ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ.

[biscochicco]

Εγω απο αυτα που διαβασα βλεπω οτι ξερεις ακριβως τι εκανες και επισης ξερεις ακριβως τι επακολουθει. Μιλησες και στις δυο. Στη συντροφο σου μιλησες μετα το πρωτο τηλεφωνημα που ειχες με τον "ερωτα" για να εχεις να της πεις στο 2ο οτι εσυ εκανες αυτο που επρεπε να κανεις πριν καν γνωρισεις τον ερωτα. Βρε ανθρωπε το αστειο θα ειναι αν της ειπες ολα αυτα που εγραψες εδω περα. Προφανως η κοπελα σε ειδε σαν ανωριμο στην καλυτερη ή σαν βλακα ναρκισσιστη που νομιζει οτι μπορει να τα εχεις ολα και να ειναι αναισθητος. Οτι ερωτας της ειχε απομεινει τον εχασε. Τελικα καλυτερα να ησουν παπατζης και να το τελειωνες παρα που εδειξες τι ανθρωπος εισαι. Οι πραξεις ειναι αυτες που λενε την αληθεια, οχι τα λογια που προσπαθουν να προφτασουν τις πραξεις.
Δεν εχεις ελπιδες με την γυναικα αυτη. Δε προκειται να σε παρει στα σοβαρα και αααααν σου εδινε 2 ευκαιρια θα ηταν για λιγο.

Τωρα για τη συντροφο τι να πω, ελπιζω το παιδι να μοιασει σε αυτην, ολα τα υπολοιπα ειναι θεμα χρονου να καταρευσουν.
θα μεινεις μονος σου.

Μη προσπαθεις να βρεις καποιον να σε καταλαβει ή να σε δικαιολογήσει στον όνομα του ερωτα. Πανε ακου καψουροτραγουδα καλυτερα. Κι εκει ακομα εμμεσα θα σε βριζουν.

[tziovani]

....μάλιστα στα 8 χρόνια σχέσης αποφασίστηκε στον 8ο χρόνο να παίξει εγκυμοσύνη και στο καπάκι έρωτας μεγάλος . Καταλαβαίνεις ότι το θέμα το έχεις εσύ . Κοίτα για πρώτη φορά έρωτας στα 40 πρέπει να υπάρχει τρελή ανασφάλεια κ κόμπλεξ κ σίγουρα υποβόσκουν διαταραχές . Τώρα από την άλλη ο έρωτας που επικαλεισε μπορεί να είναι η φυγή - διαφυγή , από την 8ετια ....και όχι καθεαυτό το πρόσωπο . Σίγουρα θέλεις μια γερή ψυχαναλυση και θεματαρες να λύσεις . Προσωπική άποψη δεν είσαι ερωτευμένος,νομίζεις ότι είσαι ....φυγή λέγεται ....αν είναι ξύπνια η δεύτερη θα το πιάσει

[biscochicco]

....μάλιστα στα 8 χρόνια σχέσης αποφασίστηκε στον 8ο χρόνο να παίξει εγκυμοσύνη και στο καπάκι έρωτας μεγάλος . Καταλαβαίνεις ότι το θέμα το έχεις εσύ . Κοίτα για πρώτη φορά έρωτας στα 40 πρέπει να υπάρχει τρελή ανασφάλεια κ κόμπλεξ κ σίγουρα υποβόσκουν διαταραχές . Τώρα από την άλλη ο έρωτας που επικαλεισε μπορεί να είναι η φυγή - διαφυγή , από την 8ετια ....και όχι καθεαυτό το πρόσωπο . Σίγουρα θέλεις μια γερή ψυχαναλυση και θεματαρες να λύσεις . Προσωπική άποψη δεν είσαι ερωτευμένος,νομίζεις ότι είσαι ....φυγή λέγεται ....αν είναι ξύπνια η δεύτερη θα το πιάσει

Και τι γινεται πιαααα, ολοι στα 8 χρονια βαρανε διαλυση . χαχαχα

[tziovani]

Και τι γινεται πιαααα, ολοι στα 8 χρονια βαρανε διαλυση . χαχαχα

Είναι χασταγκ μάλλον ...αχαχα
Εντάξει πιστεύω ο έρωτας που επικαλείται είναι το τρένο της φυγής , έχει να λύσει πολύ θέμα

[biscochicco]

Είναι χασταγκ μάλλον ...αχαχα
Εντάξει πιστεύω ο έρωτας που επικαλείται είναι το τρένο της φυγής , έχει να λύσει πολύ θέμα

Απο οτι φαινεται ουτε ο ιδιος ξερει . Τοσα χρονια νομιζε οτι ηξερε. Νομιζε οτι αυτος μπορει να τιθασευσει τη ζωη. Δε παει ετσι ομως.

[tziovani]

Απο οτι φαινεται ουτε ο ιδιος ξερει . Τοσα χρονια νομιζε οτι ηξερε. Νομιζε οτι αυτος μπορει να τιθασευσει τη ζωη. Δε παει ετσι ομως.

Αν μας γράφει αλήθειες, ο έρωτας φυγάς είναι δικιά του εφεύρεση . Ανασφάλεια φουλ !

[markos83]

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας, σεβαστές οι απόψεις σας. Καλή σας συνέχεια.