Επίπονος χωρισμος - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 22 of 22
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,409
    Quote Originally Posted by Elenaki23 View Post
    Καλησπέρα σας
    Είχα μια σχεση εδώ και 4 χρόνια ( να προσθέσω εδώ ότι αυτόν τον άνθρωπο τον γνωρίζω πολύ περισσότερο καιρό διότι είχαμε ξανά μια πιο σύντομη σχεση στο παρελθόν και είχαμε χωρίσει και ξανά και ξανά ερχόταν στη ζωή μου ανα καιρούς … ποτέ δε ξεμπέρδευε ο ένας απο τον άλλον ουσιαστικά .. αυτή η ιστορία έχει ξεκινήσει από το 2016 )Αυτός ο άνθρωπος ήταν πάντα το απωθημένο μου , ο μεγάλος μου έρωτας , το πιο δυνατό μου κόλλημα μέχρι τώρα π έχω ζήσει στη ζωή μου
    28 χρόνων είμαι
    Και έτσι όταν τα φτιάξαμε για τελευταία φορά είπαμε οτι το πάμε και η θα μας βγει μέχρι τέλους η καθόλου και τέρμα
    Και όμως ξεκίνησε να πήγαινει πολύ καλά
    Μέχρι π φτάσαμε αυτά τα 4 χρόνια
    Το πρόβλημα όμως που είναι..
    Αυτός ο άνθρωπος μου ζητούσε από τη πρώτη στιγμή να μείνουμε μαζί
    Εγώ όμως συνέχεια το ανέβαλα
    Δε ξέρω γιατί (τους ψάχνω βαθιά ακόμα και τώρα τους λογουσ στη ψυχοθεραπεία π έχω ξεκινήσει )
    Βασικά υπήρχαν διάφοροι λόγοι με τον πιο βασικό ότι δυστυχώς με επηρέαζαν πολύ οι γονείς μου
    Ήταν τόσο αρνητικοί με το θέμα της συγκατοίκησης και επειδή είμαι πολύ δεμένη μαζί τους για μένα ήταν πολύ ανασταλτικός παράγοντας… .. είναι κάτι που μετανιώνω… ομωσ Ίσως να ήταν και άλλοι λόγοι Τεκοσπαντων για πολλούς και διάφορους λόγους δεν ένιωθα ακόμα έτοιμη να πάω να ζήσω μαζί του
    Και να φύγω από το σπίτι μου
    Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν τον αγαπούσα
    Ότι
    Δεν τον ήθελα
    Ότι δεν έκανα όνειρα για γάμο και παιδιά μαζί του για το μέλλον
    Τα ήθελα παρά πολύ όλα αυτά ειλικρινά
    Μόνο με αυτόν
    Απλά ακόμα δεν μ έβγαινε να κάνω το επόμενο βήμα
    Έκανα όμως αλλά πράγματα και θυσίες για αυτόν
    Επίσης αυτός εμένε ακριβώς απέναντι από το πατρικό μου
    Δλδ τον έβλεπα και με έβλεπε όποτε θελαμε ήταν τόσο εύκολο γενικά
    Μια πόρτα απλά …που ουσιαστικά κάποιες μέρες εκεί εμενα ήταν σαν να μέναμε κατά το η μισι της εβδομάδας μαζί
    Τα άσχημα ξεκίνησαν όμως αυτό το καλοκαίρι (είχαμε χαθεί εντελώς γιατί ξεκίνησε δεύτερη δουλειά και έχουμε εντελωσ Αντίθετα ωράρια ,γιατί βρήκε παρέες που πριν δεν είχε καθόλου γιατί είναι ένα άτομο από την επαρχία όποτε καταλαβαίνετε δεν είχε κοινωνικό κύκλο εδώ , και γιατί βρήκε καινουρια ενδιαφέροντα όπως την απόκτηση μιας μηχανής ) όλα αυτά ένιωσα ότι τον απομάκρυναν παρά πολύ από εμένα
    Δεν το λέω εγωιστικά όμως
    Και χάρηκα π βρήκε φίλους και χάρηκα π απέκτησε τη μηχανή π χρόνια ήθελε
    Είδα όμως ότι τον απορρόφησαν μόνο αυτά
    Και εμένα με πηγε πολύ πίσω σαν άνθρωπο στη ζωή του
    Και ίσως και αρκετά νωρίτερα να είχε απομακρυνθεί απλά εγώ δεν το είχα συνηδητιποιησει
    Και έτσι αυτό το καλοκαίρι έπαθα τη χειρότερη εμμονή μαζί του
    Ένιωσα ότι τον χάνω , εισβολείς από παντού που μου τον παίρνουν μακριά και ξεκινήσαμε τους τσακωμούς , τις γκρίνιες
    Και μια κατάσταση πολύ άσχημη
    Κάναμε συνέχεια κουβέντες με σκοπό να τα λύσουμε
    Μου έλεγε απλά να κάνω υπομονή μέχρι να έρθουν οι διακοπές π θα σταματήσει τη δεύτερη δουλειά και θα ηρεμήσουμε
    Εγώ πίστεψα στις διακοπές πολύ και νόμιζα ότι τα πράγματα θα πάνε καλά (σιν ότι είχα πάρει και την απόφαση πλέον να μετακόμισω επίσημα μαζί του .. του το είχα πει και είχαμε συμφωνήσει ότι από Σεπτέμβρη το κάνουμε .. το ήθελα πλέον )
    Όμως ήρθαν οι διακοπές και εκεί τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα
    Και πάλι δεν ένιωθα αυτή την συναισθηματική κάλυψη π ήθελα με αποτέλεσμα συνεχώς να είμαι νευριασμενη , πειραγμένη να χαλιέμαι
    Να κοιταω το κιν του να ψάχνομαι γενικά
    Και αυτός αντίστοιχα να νευριάζει και ένας φαύλος κύκλος
    Ένιωθα γενικά ότι δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος
    Ότι είναι άλλου
    Ότι μπορεί σωματικά να είναι δίπλα μου αλλά πνευματικά και συναισθηματικά όχι
    Μέχρι που κάποια στιγμή από όλο αυτόν τον νευρικό κλονισμό π έπαθα (ενώ ακόμα είμασταν στις διακοπές προς το τελοσ Τους ) δε ξέρω ξαφνικά ένιωσα κάτι να αλλάζει μέσα μου
    Σαν κάτι να ράγισε να έσπασε
    Δεν ένιωθα το ίδιο όπως πριν
    Δεν τον έβλεπα όπως πριν (η ψυχολόγος μου είπε ότι όλο αυτό το έκανε σαν άμυνα ο οργανισμός σου γιατί είχες πάθει ψύχωση με αυτό το άτομο ) γιατί όλο αυτό το έντονο που σας περιγράφω διήρκησε 2 μήνες τουλάχιστον
    Και Εγω απευθειασ Γύρισα και του το είπα
    Πάντα ήμουν ειλικρινής μαζί του
    Και εκεί είδα ξαφνικά μια αλλαγή συμπεριφοράς πολύ στοργική και κοντά μου
    Μου είπε ότι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου και θα σε στηρίζω και πολλά αλλά τέτοια
    Εγώ όμως ένιωθα περίεργα
    Τίποτα δεν έμοιαζε ίδιο με πριν
    Και όχι απλά περίεργα
    Άρχισα να πέφτω σε ένα είδος κατάθλιψης
    Έκλαιγα συνέχεια , δεν είχα όρεξη για τίποτα και ένιωθα ένα διαρκές πλακωμα στο στήθος μου
    Τρόμαξα στην ιδέα ότι αυτόν τον άνθρωπο π ελιωνα πριν λίγο καιρό για χάρη του , τώρα πάγωσα συναισθηματικά μαζί του
    Και έτσι σκέφτηκα να του ζήτησω λίγο χρόνο μόλις γυρίσουμε στην Αθηνα και να μείνουμε χωριστά
    Αυτός συμφώνησε αλλά ήταν πολύ στοργικός και γενικά δίπλα μου
    Τις επόμενες μέρες όταν γυρίσαμε Στην Αθηνα όμως
    Εγώ ήδη ένιωσα καλύτερα
    Και δε ξέρω άρχισα ν σκέφτομαι ότι τα πράγματα θα φτιάξουν και δεν χρειάζεται καν να μπούμε στην απόσταση που ζήτησα
    Ότι γενικά μια δύσκολη στιγμή ήταν και θα την ξεπεράσουμε
    Την επόμενη μέρα όμως γύρισε και μου το ζήτησε και ο ίδιος την απόσταση
    Και έτσι όταν το άκουσα ότι το θέλει και αυτός
    Εκεί είναι που ξεκίνησε και το μαρτύριο μου
    Μπήκαμε όντως σε απόσταση η οποία κράτησε σχεδόν ένα μήνα
    Και εγώ από εκείνη την μέρα
    Έπεσα στα πατώματα στη κυριολεξία
    Ξεκίνησα με ψυχολογο , συνέχισα με ψυχίατρο γιατί είδα ότι είχα χάσει όλο μου τον προσανατολισμό …. Δεν είχα αντοχή να σηκωθώ καν από το κρεβάτι …και αυτή τη στιγμή (διέγνωσμενη κλινικά ότι Πάσχω από κατάθλιψη ) είμαι με είδικη αντικαταθλιπτική αγωγή
    Έχει κλονιστεί όλος μ ο κόσμος και όλο μου το είναι
    Και ενώ είμασταν σε απόσταση
    Σκεφτόμουν ότι θα μπορούσαμε να ξανά προσπαθήσουμε αλλά ταυτόχρονα μου έβγαινε και ένα αρνητικό συναίσθημα
    Μέχρι που πριν δυο εβδομάδες που μιλήσαμε είπαμε ότι τέλος
    Μου είπε ότι δεν νιωθει και αυτός το ίδιο
    Την ίδια έλξη , την ίδια επιθυμία να με δει και όλα αυτά
    Γιατί τον έκαναν και αυτόν όλα αυτά να ξενερώσει .. ειδικά όταν γύρισα και του είπα ότι και εγώ δε νιώθω το ίδιο με πριν
    (Τουλάχιστον έτσι μ είπε στην αρχή )
    Και έτσι τυπικά χωρίσαμε από ένα κινητό
    Όμως τελικά τις επόμενες μέρες που ξανά μιλήσαμε στο κιν( γενικά όλο αυτό το καιρό μόνο με δικές μου κινήσεις έχουμε επικοινωνία )μου εξομολογήθηκε ότι Έχει ξενερώσει εδώ και πολύ καιρό μαζί μου επειδή δεν πήγαινα να ζήσω μαζί του
    Και ότι γενικά δεν ταιριάζουμε σαν ζευγάρι αλλιώς το έχει στο μυαλό του τη λέξη ζευγάρι αλλιώς εγώ και γενικά ότι είχε πολλά παράπονα από εμένα
    Που δε πήγαινα από μόνη μου να του κάνω καμία δουλειά στο σπίτι φαγητό κτλπ
    Και ότι έλεγα ότι δήθεν τον αγαπούσα αλλά δε του το έδειχνα με τη στάση μου αυτή και διαφορα τέτοια
    Και όλα αυτά με πολύ επιθετικό ύφος
    Και ένιωσα εκείνη την ώρα
    Οτι με ακύρωσε τόσο πολύ
    Μα τόσο πολύ
    Μου αναίρεσε τα πάντα
    Την αγάπη Μου το ενδιαφέρον μου όλα
    Ακόμα και το γεγονός ότι γυρνούσε ξανά καο ξανά και εγω τον δεχόμουν στη ζωή μου ,ενώ με είχε πληγώσει βαθιά στο παρελθόν , ακόμα και το ότι του έδινα λεφτά για το ενοίκιο ενώ καν δεν εμένα εκεί , ότι στεκόμουν δίπλα του στις πιο δύσκολες στιγμές του και πολλά
    αλλά … και με πλήγωσε τόσο πολύ
    Αρχικά μου μιλούσε λες και του έκανα το μεγαλύτερο κακό στη ζωή του
    Εγώ γύρισα και του είπα ότι είμαι με ψυχοφάρμακα και έχω κατάθλιψη και αυτός μ απάντησε ένα ξερό ε σιγά όλοι λίγο πολύ έχουμε κατάθλιψη
    Ποσό πολύ με απογοήτευσε η συμπεριφορά του
    Και τον νιώθω τόσο αποξενωμένο με όλη αυτή του τη στάση
    Και γενικά ένιωσα ότι με στήνει στο τοίχο
    Ότι έριξε όλο το βάρος της ευθύνης του χωρισμού σε εμένα
    Ότι όλα αυτά έγιναν επειδή δε πηγα να ζήσω κοντά του
    Ομως και αυτος τις δικές μου ανάγκες δε τον ενδιέφεραν να τις καλύψει
    Πολλές φορές το έβλεπα
    Δεν έλεγα όμως κάτι γιατί τον αγάπουσα πολύ και ακόμα
    Γαιτι όμως δε μου το έλεγε από εκείνη την στιγμή ;;;
    Ότι ξεκίνησε να ξενερώνει και δεν είναι το ίδιο
    Να ξέρω και εγω τι μου γίνεται
    Και να μη πάθω αυτο τον κλονισμό που με έριξε αυτή τη στιγμή να παίρνω χάπια
    Δε ξέρω γενικα αισθάνομαι μια τεράστια απογοήτευση
    Θλίψη
    Και ένα κενό
    Τίποτα άλλο
    Και δυστυχώς ρίχνω ενοχές στον εαυτό μου
    Και σκέφτομαι ότι εάν είχα πάει ίσως τώρα τα πράγματα να ήταν αλλιώς
    Αν και όλοι οι γύρω μου μου λένε να μην αυτοΜαστιγωνομαι
    Δε ξέρω είμαι σε πολύ χάλια κατάσταση γενικα
    Έχουμε χωρίσει
    Μένει και απέναντι
    Βλέπω ποτέ φεύγει ποτέ έρχεται
    Με νοιάζει να μάθω που πηγαίνει
    Τρώγομαι
    Αλλά
    Ταυτόχρονα και όλα αυτά με έχουν παγώσει
    Και ειδικά η συμπεριφορά του και η στάση του αυτή τη στιγμή
    Και οι ενοχές π νιώθω
    Πολύ χάλια κατάσταση γενικα και νιώθω ότι δε μπορώ να ξεφύγω από όλο αυτο
    Συγγνώμη για το τεράστιο σεντόνι
    Αλλά θα ήθελα και τις δικεσ Σας γνώμες σας
    Ευχαριστώ
    Αρχικά είναι καιρός να ασχοληθεις με τον εαυτό σου, να τον γνωρίσεις και να τον αγαπήσεις. Δεν είναι φυσιολογικό να έχεις κολλήσει πάνω σε έναν άνθρωπο, να έχεις τόση εξάρτηση. Είναι δύσκολο για σένα και για τον άλλον. Πρέπει να μάθεις να αγαπάς τη μοναξιά για να εκτιμήσεις τη συντροφικοτητα. Η ζωή σου δεν εξαρτάται από κανέναν άλλο άνθρωπο. Αυτό είναι το κομμάτι που πρέπει να διαχειριστείς και όχι η σχέση που είχες. Υπάρχουν λάθη και από τις δύο πλευρές.
    Φίλους έχεις; Τι είναι αυτό που σε τρομαζε αρχικά να μείνεις μαζί του; Το να μείνεις με αυτόν συγκεκριμένα ή ότι θα αφήσεις το σπίτι σου; Την "ασφάλεια" σου; Αυτόν τον άνθρωπο τον ήθελες/θέλεις πραγματικά ή θες την εικόνα που είχες φτιάξει στο μυαλό σου για αυτον; Την εξάρτηση που είχες από αυτόν;
    Και αν διαβάσεις την ιστορία σου, ως τρίτος, θεωρείς πως αυτή η σχέση αξίζει; Αυτοί οι άνθρωποι μέσα σε αυτή την σχέση είναι ευτυχισμένοι; Εσύ ήσουν ευτυχισμένη;

  2. #17
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2023
    Posts
    13
    Διαβάζοντας αυτό το θέμα, νομίζω ότι ξαναζώ τη σχέση μου με έναν πρώην μου.
    Πάνω κάτω τα ίδια. Φρόντισε τον εαυτό σου. Μακριά και αγαπημένοι με αυτόν τον άνθρωπο. Είναι παρτακιας, και εσύ τόσο δοτική. Θα πρέπει να απαγκιστρωθείς από αυτή τη κατάσταση. Μην δώσεις άλλο πόνο στον εαυτό σου, δεν το αξίζει και προσπάθησε να μην είσαι τόσο ενοχική. Αυτός έχει το πρόβλημα.

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,229
    Αεί μαρη Μάρθα βουρτση έγινες συνελθε

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,229
    3 γκομενουσ είχες εγώ ημανε ο 4ος τι ήθελες να κάμω στους 2 3ος δε χωρεί

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,229
    Να απατας τον άντρα σου είναι συνηθισμένο να απατασ τους εραστές που το χεισ δει γραμμένο

  6. #21

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,409
    Πόσα ξέρεις ρε φίλε;

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. Χωρισμός
    By Ιφιγένεια in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 30
    Last Post: 14-05-2019, 23:09
  2. χωρισμός
    By aze in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 0
    Last Post: 15-07-2014, 18:05
  3. Χωρισμός
    By deladrian in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 17
    Last Post: 17-05-2013, 01:24
  4. Χωρισμος?
    By eleana011 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 22
    Last Post: 11-03-2013, 08:36
  5. 'ΕΠΙΠΟΝΟΣ' ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ (ΒΟΗΘΕΙΑ)
    By Αρτεμις in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 7
    Last Post: 17-12-2010, 14:47

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •