Απιστευτος ερωτας για την καθηγητρια μου!

[shostakovichthewarrior]

Καλημερα σε ολους!Ειμαι καινουριο μελος,πριν λιγο γραφτηκα για να συζητησουμε ενα θεμα που με απασχολει!Το προβλημα μου ειναι ψυχολογικης-ερωτικης φυσεως.Να σας κανω μια συντομη περιληψη του τι εχει συμβει.Κατ'αρχας ειμαι τωρα 20,5 χρονων και ειμαι φοιτητης τριτοετης.Αντιμετωπισα μια δυσκολη κατασταση πριν απο περιπου 4 ολοκληρα χρονια που κυριολεκτικα αλλαξε τη ζωη μου,προσθεσε κατι ακομα σε αυτην,με αναγκασε να ερθω αντιμετωπος που δεν μπορουσα να ελεγξω και δεν το πιστευα κιολας!Λοιπον πριν 4 χρονια,οταν τελειωνα τη Β Λυκειου,συζητουσα με τους γονεις μου για να ξεκινησω να κανω καποια ιδιαιτερα που ισως με βοηθουσαν κυριως στα φιλολογικα μαθηματα που ειχα καποιες αδυναμιες για τις Πανελλαδικες.Τελος παντων,ο πατερας μου,μιας και ειναι καθηγητης,αποφασισε να φερει στο σπιτι να μου κανει μαθημα Εκθεσης μια συναδελφος του απο το φροντιστηριο,φιλολογος,αρκ ετα νεαρη.Ε νταξει,εγω δεχτηκα,δεν φανταζομουν τι μπορουσε να συμβει.Ειχα ακουσει απο κατι γνωστους μου για το ατομο της οτι λεει ηταν πολυ ομορφη γυναικα,αρκετα καλη στη δουλεια της και σημαντικα εξωστρεφης.Ομολογουμενως δεν εδωσα και ιδιαιτερη σημασια τοτε.Ειχα αλλα πραγματα στο μυαλο μου,πιστευα οτι ημουν αλλιως,ενταξει απλως θεωρησα οτι θα ηταν μια ομορφη καθηγητρια που θα μου εκανε μαθημα.Δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια και δεν ανυπομονουσα δα και τοσο να την γνωρισω.Μετα απο λιγες βδομαδες ξεκινησαμε το μαθημα.Την πρωτη στιγμη που την ειδα κατι επαθα,δεν ξερω,δεν το περιμενα απο εμενα!Ειχα νιωσει παρομοια στο παρελθον ετσι με αλλες ομορφες γυναικες αλλα οχι τοσο εντονα.Πιστευα πως δεν ηταν κατι σοβαρο.Ωστοσο,μεσα σε 2 ωρες που διηρκεσε το μαθημα καταφερε να μου δημιουργησει τετοια συναισθηματα και να μπει στο μυαλο μου οσο κανενας μα κανενας αλλος ανθρωπος στη ζωη μου!Απο τοτε,ανυπομονουσα να ερθει η επομενη Τεταρτη για να κανουμε μαθημα.Εκει που δεν ανοιγα βιβλιο ποτε της Εκθεσης,αρχισα να διαβαζω μονο Εκθεση,ετσι για να μου την θυμιζει.Τελος παντων τα 5 πρωτα καλοκαιρινα μαθηματα περασαν ευχαριστα και μολις τελειωσαν,ομολογω οτι μου περασε καπως το 'κολλημα' που ειχα.Δεν ειχα προλαβει ακομα να φτασω στο χειροτερο σημειο.Υστερα,αποφασισα να παω τις καθιερωμενες διακοπες με τους γονεις μου.Ολα αυτα 4 καλοκαιρια πριν.Για κακη μου τυχη,πανω που ειχα παψει να την σκεφτομαι,αρχισε να μου στελνει μηνυματα.Προς Θεου,δεν λεω οτι φταιει για τιποτα,απλως ηθελε να δει τι κανω και οσο να'ναι ηθελε να δειξει και καποιο ενδιαφερον για να συνεχισουμε τα μαθηματα και το χειμωνα,λογικο αυτο!Ωστοσο,εμενα αρχισε να μου αρεσει αυτο,δεν καταλαβαινα τοτε το κινητρο της και πιστευα αλλα πραγματα,με καταλαβαινετε ισως.Ξαναρχισα να 'κολλαω' μαζι της.Με το που φθινοπωριασε και ξαναξεκινησαμε τα μαθηματα,δεν εβγαινε απο μεσα μου.Την επιθυμουσα ολο και περισσοτερο,αρχισα πραγματικα να την ερωτευομαι αυτη τη γυναικα με ειχε συγκλονισει,συγκινησει και με ειχε μαγνητισει πανω της.Αρχισε η κατασταση μου να ξεφευγει,ο ερωτας μου για το προσωπο της ειχε φτασει σε σημειο παρανοιας.Το κακο,πραγματικα κακο,που ειχε ξεκινησει να συμβαινει ειναι οτι δεν μπορουσα να την βγαλω απο το μυαλο μου!Δηλαδη ηταν κατι που δεν το ηλεγχα,δεν ελεγχοταν αυτο.Δεν ξερω αν σας εχει συμβει κατι παρομοιο,τοτε ισως να με νιωθατε,αλλα ηταν κατι πολυ ασχημο δυστυχως!Ασχημο διοτι ηταν κατι που δεν ειχε μελλον,και ηθελε μονο να κατασπαραξει την ψυχη μου για να με αποτελειωσει.Κι αυτο το ηξερα βαθια μεσα μου.Απλως ισως και αυτη η 1/10000 πιθανοτητα που εδινα μεσα μου για να γινει κατι παραπανω μαζι της,μου εδινε καποια ελπιδα.Με ειχε προβληματισει εντονα αυτο το συμβαν.Να φανταστειτε την επιθυμουσα τοσο πολυ και ηθελα να βρισκεται διπλα μου τοσο πολυ,που οταν σχολαγαμε,αρρωσταινα!Βεβαι α,αυτο που λεω τωρα ισως να ειναι υπερβολη κι οχι επιστημονικα τεκμηριωμενο,αλλα το οτι ηταν η μοναδικη χρονια η Γ Λυκειου που αρρωστησαν οι αμυγδαλες μου 7 φορες μαλλον λεει πολλα!Το ενιωθα οτι αυτο εφταιγε!Εν συνεχεια αποφασισα να το αντιμετωπισω το θεμα.Το πρωτο πραγμα που αποφασισα να κανω ηταν να κανω καποιου ειδους επιθεση απεναντι της.Ηδη με εκνευριζε το γεγονος οτι λογω του ερωτα μου για αυτην,εκανα σχεδον οτι μου ελεγε χωρις να το ελεγχω!Αρχισα να της αντιμιλαω και να ειμαι αποτομος χωρις λογο απεναντι της.Η ιδια,ειχε παραξενευτει.Ειχα αρχισει να την φοβιζω με την συμπεριφορα μου(γιατι ηταν μικροσωμη και τρομαζε ευκολα με εμενα),και αναγκαστηκε να πηγαινει με τα νερα μου για 2-3 μηνες.Πιστευα οτι με το να την χειριζομαι,θα το ελυνα το προβλημα!Με τον καιρο ομως διαπιστωσα οτι οσο την εβλεπα,μαλλον δεν υπηρχε περιπτωση να κανω βηματα προοδου.Τι να εκανα?Προσπαθουσα να της αντιμιλαω για να μη δειξω οτι την αγαπαω!Προσπαθουσα να την μισησω για να μην με ταλαιπωρει αλλο η αγαπη μου για αυτην!Δεν εβρισκα αλλη λυση,παρα μονο την απωθηση.Εν καιρω,η λυση μου αποδειχτηκε τιποτενια,δεν κερδισα απολυτως τιποτα,απεναντιας ισως να την ερωτευτηκα παρισσοτερο.Μου μιλαγε ωραια ακομα και οταν της θυμωνα!Σπαταλουσα αφθονο χρονο για να την σκεφτομαι και αφθονο ιδρωτα για να περναω με το ποδηλατακι μου σαν παιδι κατω απο το σπιτι της και να νιωθω οτι ειναι πανω,χωρις λογο!Ετσι!Χωρις λογικη!Ε,οσο προχωραμε για την εποχη των Πανελληνιων επαψα να της φερομαι ετσι,το εκοψα αυτο το στιλ που ειχα απεναντι της.ΗΘελα να περασω ομορφα τις τελευταιες μου ωρες μαζι της.Αρχισα να ειμαι πιο προσιτος.Ωστοσο συνεχιζα να φοβαμαι αυτο το συναισθημα που ειχα μεσα μου,το οποια ουτε με 'διαιτα σκεψης΄ δεν αντιμετωπιζοταν.Φοβομουν οχι τοσο για αυτο που θα συνεβαινε στην ψυχη μου,ουτως η αλλως με ειχε αποδυναμωσει,αλλα την ενδεχομενη αποτυχια μου στις εξετασεις,καθως οπως προειπα δεν μπορουσα να σκεφτω κατι αλλο χωρις να ειναι και αυτη μεσα.Φανταστειτε,σε οτι κι αν εκανα ειχα μια επιπλεον σκεψη μεσα μου.Ενω ο φυσιολογικος νους σκεφτεται αυτο που κανει εκεινη τη στιγμη,εγω σκεφτομουν πρωτα εκεινην και παραλληλα οτιδηποτε.Ηταν μια επιπλεον σκεψη μεσα μου!Κοντολογις,δοξα τω Θεω,ευτυχως οι εξετασεις μου κυλησαν ομαλα πετυχα μια χαρα και ολα τελειωσαν,δηλαδη τα σχετικα με τα μαθηματα.Εγω ημουν σε ψυχικη απογνωση!Απελπισια.Θεωρουσ α οτι με το να παψω να την βλεπω θα την ξεχναγα.Ωστοσο,το ακριβως αντιθετο συνεβαινε!Αποφασισα ετσι,ισως λογω των πιθανοτητων που εναποθετα στον εαυτο μου οπως ειπα και πριν να κανω μια τελευταια προσπαθεια.Συνεπως,αρχισα να της στελνω μηνυματα μεσω κινητου(δεν ειχα το θαρρος για κατι αλλο) προκειμενου να βγουμε ισως,να παμε καπου να της πω αυτα που ειχα μεσα μου,τουλαχιστον να τα ξερει αυτη.Δεν ειχα καμια απαιτηση απο αυτην,μονο να ξερει!Εκεινη δεν δεχτηκε,ισως να φοβοταν οτι το πραγμα θα πηγαινε αλλου και να ηθελε να προλαβει(τι να προλαβει δηλαδη?! που ειχε γινει το κακο).Ετσι,αποφασισα να της στειλω ενα μηνυμα-ερωτικη εξομολογηση στο οποιο ανεφερα πανω κατω ολα οσα ενιωθα για εκεινην χωρις ομως να επιμεινω ιδιαιτερα.Δεν μου απαντησε.Ολα αυτα το καλοκαιρι του 2006.Ε,οι επομενοι 3 μηνες ηταν φρικτοι για εμενα,δεν χρειαζεται να αναφερθω περαιτερω,ηταν μια ψυχολογικη φθορα για εμενα,δεν μπορουσα να κανω τιποτα για να το αλλαξω,δεν ειχα οπλο στα χερια μου,περναγε ο καιρος και χειροτερευε η κατασταση,δεν ηξερα τι να κανω παρα μονο σκεφτομουν το προσωπο της.Απο εκει και περα η μονη φορα που ξαναμιλησαμε ηταν τον Σεπτεμβριο του 2006 σε κατι βαφτισια ενος γιου καποιου καθηγητη μου,που ειχε ερθει και εκεινη μονη της.Περιττο να πω,οτι τωρα που ηξερε εκεινη τα παντα,το μονο που μπορουσα να κανω για να αντιμετωπισω την κατασταση ηταν να κατσω σε μια γωνια,χωρις να μιλαω σε κανεναν και να με λουσει ο παγωμενος ιδρωτας και η καρδια μου να κοντευει να σπασει απο τον φοβο,την αγωνια αλλα και τον ερωτα!Ζητω συγγνωμη αν σας κουρασα,αλλα το προβλημα δεν ειναι στο τι εχει γινει εκεινη την χρονια.Το προβλημα ειναι στο οτι εχουν περασει 3 χρονια ολοκληρα και ακομη την σκεφτομαι σαν τη γυναικα της ζωης μου!Η μοναδικη πλην σημαντικη προοδος που εχω κανει ειναι οτι τωρα πια,εδω και πολυ καιρο δηλαδη,το ελεγχω ευκολα,δηλαδη δεν στεκεται πια εμποδιο στη ζωη μου οπως τοτε.Κανω τα παντα χωρις να εμποδιζει αυτη η επιπροσθετη σκεψη.Αυτο ειναι βασικο.Ωστοσο,το προβλημα παραμενει,διοτι ακομα την νιωθω μεσα μου.Ειμαι ακομα ερωτευμενος,την επιθυμω ακομα οπως τοτε αλλο αν δεν εξαρτωμαι πια τοσο απο αυτην.Ειναι η μοναδικη γυναικα που τη θελω με διαφορετικο τροπο απο ολες τις αλλες.Την θελω οτι και να γινει οχι ομως σεξουαλικα!Ισως να ειναι η μονη απο τις γυναικες που εχω συναντησει και δεν τη θελω σεξουαλικα,οχι φυσικα οτι το απορριπτω αυτο,τουτο θα ηταν αφυσικο!Δε σας κρυβω οτι αν και μου αρεσουν πολλες αλλες γυναικες τριγυρω,ακομα δεν ειχα ολοκληρωμενη σχεση(ουτε καν σχεση για την ακριβεια)εξαιτιας της.Ειναι η γυναικα την οποια αποκλειστικα θελω!Καμια αλλη!Μπηκε στη ζωη μου εντελως τυχαια και διαπιστωσα 4 χρονια μετα οτι μονο με αυτην θελω να συνεχισω κατι παραπανω.Ολες τις εχω απορριψει.Μονο εκεινη εχω βαθια μεσα μου.Και με αλλη γυναικα να κανω κατι σοβαρο,που δεν εχω κανει ακομα,πιστευω οτι ακομα αυτην θα εχω μεσα μου!Πως να το περιγραψω αλλιως?Χτυπαει η καρδια μου διαφορετικα οταν τη βλεπω!Σπαει.Ακομα και τωρα που ειμαι 20,αραια και που περναω κατω απο το σπιτι της δεν ξερω για καποιον λογο,ισως για να νιωθω οτι ειναι πανω.Ελαχιστες φορες την εχω δει στο δρομο,απο μακρυα,φυσικα δεν της μιλησα,και εντουτοις μου κοβονται τα ποδια!Ποναει το στομαχι μου οταν τη βλεπω,νιωθω οτι θα λιποθυμησω!Τελος παντων θα ηθελα τωρα την αποψη σας επι του θεματος,τι πιστευετε εσεις,ειναι φυσικο αυτο που μου συμβαινει?4 χρονια μετα?Τι να κανω?Πως να το αντιμετωπισω?Τι ΔΕΝ πρεπει να κανω?Θα εκτιμουσα ιδιαιτερα,πραγματικα ιδιαιτερα,τη βοηθεια σας.Αν θελετε να σας περιγραψω καποια στοιχεια του εαυτου μου,που πιστευω θα σας βοηθουσε,πειτε μου για να σας στειλω,πιστευω θα χρησιμευσει.

[shostakovichthewarrior]

Να κανω καποιες διευκρινισεις,που ισως βοηθησουν.Οταν την γνωρισα την κοπελα ηταν 29 χρονων κι εγω 16,παντα επιθυμουσα δυστυχως πολυ μεγαλυτερες γυναικες!Τωρα αυτη ειναι καπου 33 χρονων.Σαν χαρακτηρας μαλλον ειναι το αλλο ακρο απο τον δικο μου,πραγματικα το αλλο ακρο!Εγω ειμαι εσωστρεφης,μοναχικος και μελαγχολικος εκεινη αντιθετως εξωστρεφης ως τα ακρα,κοινωνικη με παρεες και ευχαριστη.Εκεινη ειναι μεσα σε ολα τα συγχρονα πραγματα,εγω αντιθετα απεχω.Δεν καταλαβα γιατι ερωτευτηκα την καθηγητρια μου.Στην πραγματικοτητα αν τη γνωριζα κατω απο αλλες συνθηκες και αν την γνωριζα σημερα,δεν υπηρχε περιπτωση να τη συμπαθησω.Απο θεμα ομορφιας ενταξει θα μου αρεσε,αλλα σιγουρα θα ειχα δει και καλυτερες.Δεν θα \'κολλαγα\' μαζι της.Τοτε ημουν αλλος ανθρωπος.Τωρα ειναι μια πληγη που εχει μεινει απο παλια και ισως δεν επουλωνεται.Αυτος ειναι ο μονος λογος που δεν μπορω να το λυσω το προβλημα.Πλεον αντιμετωπιζω σαν βραχος κυριολεκτικα τετοιου ειδους προκλησεις ισως για αυτο να ειμαι μονος.Αλλα αυτην την θελω οσο καμια αλλη γυναικα.Μονο αυτην θελω,και αν παψω να την θελω για καποιο λογο,ειμαι σιγουρος οτι στο μελλον δεν θα ξαναεπιθυμησω καμια αλλη τοσο πολυ.Πλεον εχω ριζικα αλλαξει.Με πονεσε ασχημα αυτη η ιστορια χωρις μελλον,τοσο που εχω εξαλειψει απο μεσα μου τετοιους πειρασμους.100% επιφυλακτικος πλεον ειμαι!Αλλα αυτη ειναι διαφορετικη.Ο λογος που δεν αντιμετωπιζεται ειναι το παρελθον!Και μονο αυτο.Τωρα,στο πρωτο μηνυμα που σας εστειλα,δεν αναφερθηκα καθολου στα 3 ακαδημαικα μου χρονια.Κοντολογις,να σας πω οτι με το που μπηκα στη σχολη,σαν να καλμαρε λιγο το παθος.Απλωσ καλμαρε.Δεν εξαφανιστηκε.Συνεχιζα να κανω τις δουλειες μου χωρις επιρροη.Πορευομουν οπως ηθελα στη ζωη μου,χωρις την υποταγη της σκεψης αυτης.Παρολα αυτα,οταν εκανα βολτες με το ποδηλατο μου,ε,που και που εκοβα και καμια βολτα κατω απο το σπιτι της!Ετσι.Χωρις λογο!Δεν υπηρχε λογος.Ισως για να την νιωσω για λιγο διπλα μου,η για να την δω απο μακρια και να θυμηθω το χαμογελο της.Με καμια αλλη γυναικα δεν χτυπησε η καρδια μου τοσο δυνατα,ποτε!Ενταξει,καταλα� �αινω οτι η διαφορα ηλικιας ειναι χαωδης,13 χρονια,ωστοσο εγω εκεινη θελω.Δεν εχω απαιτηση απο αυτην φυσικα να κανει το ιδιο,αλλα παλι δεν ξερω,αυτο θα ηθελα κατα βαθος.Ζητω σας παρακαλω και τη δικη σας γνωμη πανω στο θεμα.Βοηθηστε με!

[shostakovichthewarrior]

Και κατι αλλο!Για αυτον τον ερωτα δεν γνωριζει κανενας μα κανενας τιποτα απολυτως!Μονο εγω και εκεινη!Κανενας αλλος!Δε θελω να το πω σε κανεναν,ντρεπομαι!Συγγνωμη αν σας κουρασα αλλα με εχει πονεσει αυτο το πραγμα...

[melene]

λενε οτι ερωτας ειναι να βλεπεις στον αλλο λυμμενα τα δικα σου προβληματα..
μηπως ο ερωτας σου με αυτη την κατα τοσο μεγαλυτερη σου γυναικα εχει να κανει με αυτο?ειπες ειστε τοσο διαφορετικοι...
καλως ηρθες κυριε sostakovich!

[shostakovichthewarrior]

Τι ακριβως εννοεις?Ισως δεν το κατανοησα καλα!Ποια προβληματα πιστευεις οτι λυνονται?

[Θεοφανία]

Σο....καλώς ήρθες καταερχήν;)

Εμένα με συγκίνησε η ιστορία σου. Πολύ γλυκειά και ρομαντική..

Να σε ρωτήσω κάποια πράγματα?
Εσύ τι ακριβώς θες? Να κάνεις κάτι παραπάνω με αυτή τη γυναίκα, ή να ξεκολλήσεις από κει?
Επίσης....ξέρεις αν έχει σχέση, αν είναι με κάποιον?
Καταλαβαίνεις βέβαια πως η κοπέλα σε έβλεπε σαν παιδάκι και ήταν από δύσκολο εώς αδύνατο να δει ερωτικά τη σχέση σας. Μιλάω για τότε που ήσουν 16, εννοείται...

[shostakovichthewarrior]

Γεια σου Θεοφανια!Ναι οντως ηταν ρομαντικη ιστορια.Ποναει ομως!Κοιτα,με ρωτας τί θελω?Φυσικα και θα ηθελα να κανω κατι παραπανω,για την ακριβεια πολλα παραπανω,με την συγκεκριμενη,ειμαι διατεθιμενος να αλλαξω ολη μου τη ζωη για αυτην,κι ας μου βγει σε κακο,δεν θα με πονεσει περισσοτερο απο ο,τι τωρα!Ομως ξερω οτι δεν υπαρχει παριπτωση να γινει κατι τετοιο οποτε προτιμω να ξεκολλησω...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!Αυτη δεν εχει σχεση,ειναι απο τις 30-αρες που ισως διαλεξαν να μεινουν μονες.Εννοειται πως σαν μαθητη της με εβλεπε εκεινη,το τονισα και προηγουμενως αυτο!

[Helena]

Originally posted by shostakovichthewarrior
Στην πραγματικοτητα αν τη γνωριζα κατω απο αλλες συνθηκες και αν την γνωριζα σημερα,δεν υπηρχε περιπτωση να τη συμπαθησω.Απο θεμα ομορφιας ενταξει θα μου αρεσε,αλλα σιγουρα θα ειχα δει και καλυτερες.Δεν θα \'κολλαγα\' μαζι της.Τοτε ημουν αλλος ανθρωπος.Τωρα ειναι μια πληγη που εχει μεινει απο παλια και ισως δεν επουλωνεται.

επουλωνεται να εισαι σιγουρος.καποια στιγμη θα τη σκεφτεσαι και θα απορεις ολοτελα που κολλησες μαζι της τοτε .και μεις το παθαμε αυτο καποτε ξερεις [15 χρονων εγω τοτε]

εντωμεταξυ ασχολησου με κατι που αφορα το παρον και ενδεχομενα το μελλον..περα απο τη σχολη εχεις αλλα ενδιαφεροντα χομπυ?

[Θεοφανία]

Originally posted by shostakovichthewarrior
Γεια σου Θεοφανια!Ναι οντως ηταν ρομαντικη ιστορια.Ποναει ομως!Κοιτα,με ρωτας τί θελω?Φυσικα και θα ηθελα να κανω κατι παραπανω,για την ακριβεια πολλα παραπανω,με την συγκεκριμενη,ειμαι διατεθιμενος να αλλαξω ολη μου τη ζωη για αυτην,κι ας μου βγει σε κακο,δεν θα με πονεσει περισσοτερο απο ο,τι τωρα!Ομως ξερω οτι δεν υπαρχει παριπτωση να γινει κατι τετοιο οποτε προτιμω να ξεκολλησω...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!Αυτη δεν εχει σχεση,ειναι απο τις 30-αρες που ισως διαλεξαν να μεινουν μονες.Εννοειται πως σαν μαθητη της με εβλεπε εκεινη,το τονισα και προηγουμενως αυτο!

Γιατί δεν της ζητάς να μιλήσετε?

Αφού έχεις τέτοιο θάρρος, ζήτα τη βοήθεια της.
Μίλα της για όλα αυτά που έχεις νιώσει, που σε βασανίζουν.
Το πιθανότερο είναι πως θα πληγωθείς από αυτή τη συζήτηση, αλλά τουλάχιστον θα το τελειώσεις.
Όσο το καλλιεργείς στο μυαλό και τη ψυχή σου, γίνεται αρρώστια, καθώς πρόκειται για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που αφού είναι και ο πρώτος σου θα σε σημαδέψει.
Λύστο, όσο και να πονέσει...για μένα μόνο έτσι θα το ξορκίσεις....

[shostakovichthewarrior]

Φυσικα και εχω,παρα πολλα χομπι,απο μουσικη μεχρι αθλητισμο.Ομως η μουσικη μου τη θυμιζει!Φοβαμαι πως δεν επουλωνεται ξερεις γιατι?Γιατι μεσα σε 3-4 χρονια δεν εχει βγει απο την καρδια μου καθολου.Και δεν την εχω συναντησει καθολου...ποτε!!Φαντασου να την συναντουσα...Για αυτο τι εχετε να πειτε?

[shostakovichthewarrior]

@Θεοφανια:Αυτο ειναι το μονο που δεν εχω τη δυναμη να κανω!!Οχι απλως δεν εχω τη δυναμη,ουτε καν το φανταζομαι.Εδω σου λεω οτι μολις την βλεπω κοβονται τα ποδια μου και τρεμει η καρδουλα μου τωρα να παω να της μιλησω για ολα αυτα??ΠΩΣ??Ντρεπομαι και φοβαμαι!Πως να επανεμφανιστω σαν φαντης-μπαστουνι μετα απο 4 χρονια??Και να της πω ολα αυτα?Ζορικο!

[Helena]

σιγα βρε παιδια μηπως το τραγικοποιουμε?δηλαδη εμενα ο πρωτος εφηβικος ερωτας που ηταν και ανεκπληρωτος -ευτυχως- με σημαδεψε τοσο πολυ ?και δεν το εχω καταλαβει ?:P:P
το χω περασει σου λεω απο 15 μεχρι 19 περιπου αλλα ξερεις τι ?καποια στιγμη ξυπνησα. .συνειδητοποιησα οτι ολο αυτο ηταν ενα παιχνιδι του μυαλου μου.μια ωραιοποιηση καταστασεων και μια προβολη της αναγκης μου να νιωσω τον ερωτα και λιγη σχεση ειχε με το ατομο που ειχα απεναντι μου

[shostakovichthewarrior]

@helena:Αυτο θελω να μου εξηγησεις.Πως ξαφνικα αφυπνιστηκεςΤι συνεβη και αλλαξες?

[Θεοφανία]

Originally posted by shostakovichthewarrior
@Θεοφανια:Αυτο ειναι το μονο που δεν εχω τη δυναμη να κανω!!Οχι απλως δεν εχω τη δυναμη,ουτε καν το φανταζομαι.Εδω σου λεω οτι μολις την βλεπω κοβονται τα ποδια μου και τρεμει η καρδουλα μου τωρα να παω να της μιλησω για ολα αυτα??ΠΩΣ??Ντρεπομαι και φοβαμαι!Πως να επανεμφανιστω σαν φαντης-μπαστουνι μετα απο 4 χρονια??Και να της πω ολα αυτα?Ζορικο!

Πιο ζόρικο από αυτό που περνάς δεν υπάρχει. Είσαι μόλις 20 χρονών και ενώ στην ουσία έχεις στρώσει τη ζωή σου, αναλώνεσαι σε έναν έρωτα που ναι μεν για σένα είναι δυνατός, αλλά δεν πάει πουθενά.
Είσαι στην καλύτερη ηλικία της ζωής σου, τώρα θα έπρεπε να ζεις, να ερωτεύεσαι, να περνάς καλά και συ έχεις χωθεί μέχρι το λαιμό σε μια φάση χωρίς τέλος.
Ξέρεις τι λυπάμαι?
Τα χρόνια ευτυχίας που χάνεις και δεν γυρίζουν πίσω.
Λύστο φίλε μου. Χειρότερα δεν γίνεται. Σιγά τη ντροπή. Ερωτευμένος είσαι, δεν έκανες φόνο. Φάε τα μούτρα σου, χτυπήσου, αλλά θες δεν θες θα το ξεπεράσεις όταν έρθεις αντιμέτωπος με αυτό...

[Remedy]

νομιζω οτι με τον σταδιακο τροπο που λειτουργησε αυτο το πραγμα μεσα σου,οπως κι ο ιδιος λες, δεν ειναι ενας ερωτας....ακριβως....
εχει να κανει με κολλημα περισσοτερο...εμμονη,πως το λενε....
σιγουρα μια καλη και υγιης λυση θα ηταν να συμβει κατι αλλο ωραιο στην ζωη σου και να ξεχαστει αυτο.
αν ομως αυτο ειναι χλωμο, συμφωνω με την αποψη της θεοφανιας.
αν κατορθωνες να συζητησεις μαζι της κι αν και αυτη εχει τη διαθεση να σε ακουσει και να βοηθησει, ενα ειδος φιλιας μεταξυ σας, θα μπορουσε να κανει καλο....να ειστε σε μια επαφη, να μιλατε, να σε συμβουλευει.αλλωστε οπως κι οιδιος παραδεχεσαι το θεμα σου δεν ειναι το σεξ μαζι της....ετσι, και η εμμονη σου δεν θα φουντωνει, γιατι νομιζω φουντωνει απο την ελλειψη της που στο μυαλο σου ταυτιζεται με απορριψη....αν ηταν παρουσα στην ζωη σου ισω μπορουσες να προχωρησεις πιο ομαλα.δεν ειμαι και σιγουρη γι αυτο που σου λεω.αυτη την εντυπωση εχω...
ψυχαναλυση, σκεφτηκες να κανεις?