Θα ήθελα τη γνώμη σας..είμαι τελείως απελπισμένη...

[απογοητευμένη]

Καλησπέρα....Η δική μου ιστορία ξεκινάει 3 χρόνια πριν.. είμαι χωρισμένη με δύο παιδιά. Με τον πρώην άντρα μου έχουμε άριστες σχέσεις.. δεν έχουμε διαμάχες και είναι δίπλα μου σε ότι χρειαστώ...όταν χωρίσαμε άρχισα να έχω αισθήματα για τον διευθυντή μου, ο οποίος μόλις είχε χωρίσει με δύο παιδιά και εκείνος...ήρθαμε πολύ κοντά...είχε ένα πολύ άσχημο χωρισμό, δεν ήταν δική του επιλογή και όπως είναι λογικό την αγαπούσε και είχε ελπίδες πως θα επέστρεφε...για εκείνη φυσικά δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση.. μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια που είναι χωρισμένοι τον κατέστρεψε ψυχολογικά, οικονομικά....εγώ ήμουν δίπλα του σε όλη αυτή τη φάση.. μιλούσαμε 20 ώρες το 24ωρο....ήξερα τα πάντα για εκείνον....είχα αισθήματα από την πρώτη κιόλας στιγμή τα οποία μετά από ένα χρόνο του τα έδειξα...γύρισε και μου είπε ότι με εμένα συγκεκριμένα δεν ήθελε να παίξει, ότι εγώ δεν ήμουν για παιχνίδια, ότι δεν ήταν έτοιμος για σχέση και α θα έκανε κάτι μαζί μου θα έπρεπε να είναι πολύ σίγουρος...εννοείται πως σχεδόν δύο χρόνια έπαιζε με διάφορες.. εγώ ήξερα τα πάντα και αυτός ήξερε πως ένιωθα για εκείνον...κάποια στιγμή μετά από δύο χρόνια άρχισε να κάνει κινήσεις... ξαφνικά ήμασταν μαζί και δεν ήμασταν....τον μοιραζόμουν με άλλη, η οποία δε το ήξερε φυσικά...του έλεγα πως δε θέλω να ήμαστε έτσι.. μου έλεγε να κάνω υπομονή μέχρι να ξεκαθαρίσει μέσα του τι ακριβώς θέλει....μέχρι που πριν ένα χρόνο περίπου γίναμε ζευγάρι.. ήμασταν πολύ καλά ή έστω έτσι νόμιζα εγώ. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν όπως ακριβώς θα ήθελα να είναι αλλά μου αρκούσε έστω και αυτό το λίγο που μου έδινε... Ούτε και εγώ δε ξέρω τι έχω κάνει για εκείνον και άλλα τόσα για τα παιδιά του με τα οποία έχω άριστες σχέσεις....ο γιος του με αγαπάει υπερβολικά σε σημείο που να λέει γιατί να μη με αγαπάει τόσο πολύ και η μαμά μου, όσο για την κόρη του με νιώθει σα να είμαι η κολλητή της...πριν δύο εβδομάδες η πρώην γυναίκα του, του έκανε αγωγή για διαζύγιο.... ξαφνικά χαλάστηκε, άρχισε να πέφτει ψυχολογικά και να απομακρύνεται από μένα...μέχρι που πριν λίγες μέρες μου ζήτησε να κάνουμε ένα διάλλειμα. Άρχισε να μου λέει ότι δε φταίω εγώ, ότι εγώ ήμουν πολύ εντάξει απέναντι του, ότι πρώτη φορά μια γυναίκα νοιαζόταν τόσο πολύ για εκείνον αλλά δε λειτουργεί η σχέση μας γιατί νιώθει κλειδωμένος και δε ξέρει τι είναι αυτό που τον κρατάει έτσι.. ξέρει πολύ καλά ότι τα αισθήματα μου είναι αληθινά, ότι τον αγαπάω, ότι τον χρειάζομαι και όλα τα σχετικά, ότι έχει αισθήματα για μένα αλλά όχι στον ίδιο βαθμ΄όπως εγώ.... νιώθει σα να με κοροιδεύει χωρίς να το θέλει..ότι δε του βγαίνει...νόμιζε πως αν ήμασταν μαζί ίσως ξεκλείδωνε αλλά βλέπει οτι τελικά ότι ούτε αυτό λειτουργησε...οπότε μου ζήτησε να του δώσω λίγο χρόνο γιατί έχει πολλά μέτωπα ανοιχτά και πνίγεται...με ρώτησε αν μπορώ να του δώσω λίγο χρονο, να χαλαρώσουμε λίγο μήπως και καταφέρει να ξεκλειδώσει.. εγώ του λέω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ήμαστε κι πάλι μαζι γιατί μπορεί αυτό το διάστημα να βρει κάποια άλλη...μου λέει να μη προδικάζω, ότι δε υπάρχει περίπτωση να βρει κάποια γιατί δε θελει κάτι τέτοιο, απλά θέλει να χαλαρώσουμε λίγο , χωρίς να χάσουμε επαφες... να μείνουμε φίλοι δηλαδή, να συνεχίσουμε να μιλάμε όχι στον ίδιο βαθμό και τελείως φιλικά, να συνεχίσουμε να βγαίνουε με τα παιδιά όπως βγαίναμε και όπου πάει.. ότι μπορεί δηλάδη να ήμαστε και πάλι μαζί... εγώ δε μπορώ να το δεχτώ αυτο...μου είναι πολύ δύσκολο να τον βλέπω σα φίλο και ακόμη δυσκολότερο να ήμαστε μαζί στη δουλεια.. 4 μέρες τώρα εγώ το ξέρω πως πάω στη δουλειά όπου τον βλέπω συνέχεια...προχθές είχε γενέθλια η κόρη μου και ήρθε κανονικά με τα παιδια του να της κάνουμε εκπληξη... όταν του ειπα σήμερα πως νιώθω σα να ήθελε να με ξεφορτωθεί μου έει πως αν ήθελα κάτι τέτοιο δε θα σου ξαναμιλουσα... οταν τον ρώτησε η αδερφή του γιατι δε με βλέπει τώρα τελευταία της είπε οτι αποφασισαμε να κάνουμε ένα διάλλειμα και όταν τον ρωτησε τι σου είπε η αδερφή σου, μου απάντησε δε με συμφέρει α σου πω.. δε ξέρω πραγματικά τι να κανω...νιωθω ότι τον έχασα τελείως και δε μπορώ να το δεχτώ αυτό.... 3 χρόνια τώρα όλη η ζωή μου ήταν γυρω απο αυτον και ξαφνικά νιώθω τόσο μόνη... φοβάμαι οτι θα βρει κάποια άλλη όσο και αν μου λέει πως είναι το τελευταίο πράγμα που θα ηθελε.... όταν μου στέλνει μηνύματα καθυστερεί κάθε φορά να μου απαντήσει και το μυαλό μου πάει στο ότι ιλάει με κάποια άλλη... πραγματικά είμαι σε απόγνωση.. δε θέλω να τον χάσω...σημαίνει τόσα πολλά για μένα.... με βοήθησε να ξεπεράσω τον γάμο μου, περάσαμε τόσες υπέροχες στιγμές μαζι, πήγαμε εξωτερικό διακοπές με τα παιδιά μας, τον πρόσεχα, τον φρόντιζα , δε έχουμε μαλώσει όυτε μια φορά όπως συνηθίζουν τα ζευγαρια... εχουμε τέτοια χημεία μεταξύ μας...μου έλεγε συνέχεια πόση αδικη είναι η ζωή...γιατί να με γνωρίσει τώρα... υπόψην ότι εγώ τον γνώρισα στα χειρότερα του και έμεινα δίπλα του... φανταστείτε αν τον γνώριζα στα καλύτερα του πως θα ημασταν...από τη μία δίνω επίδες στον εαυτό μου αλλά από την άλλη πιστευω ότι τελέιωσε ότι είχαμε... μου ειπε οτι δε θέλει να με βγάλει από τη ζωή του, ότι ειμαι το μόνο άτομο που του στάθηκα αλλα πως είναι δυνατόν να παραμείνω δίπλα του σα φίλη και ας λέει ότι ήμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι... τι εννοεί όταν μου λέει ότι προτρέχω και ότι προδικάζω;;; υποφέρω πραγματικά

[george1520]

Καλησπέρα. Άρα για σένα ευτυχία είναι να δίνεις ότι έχεις σε έναν άνθρωπο και αυτός να σου δίνει λίγα και να στα παίρνει. Ευτυχία είναι να μοιράζεσαι τον συγκεκριμένο άνθρωπο, να τον βλέπεις να χαλιεται για μια άλλη και να περιμένεις ποτέ θα γυρίσει πίσω στο σιγουρακι του. Προσπαθώ να βρω έναν λόγο για να σου πω "Ναι μείνε εκεί μέχρι να ζήσει το δράμα του, να πάει με όσες θέλει και να γυρίσει σε σένα. Για λίγο". Αλλά δεν βρίσκω.Έχεις κάποιο χόμπι; Φίλους; Έχεις σκεφτεί να πας σε έναν ψυχολόγο για να σε βοηθήσει να γνωρίσεις τον εαυτό σου μπας και τον εκτιμήσεις και να σταματήσεις να τον πατάς από πάνω;

[asperger39]

συμπονώ συμπασχω φιλαρακι μου κρατα γερα καποτε η καλοσινη σου θα εκτιμηθεί απο άξιο άνθρωπο.

[diogenis]

ζόρικα πράγματα Ο μόνος που μπορεί να δώσει λύση στο ζήτημα σου είναι ο έλλις

[tziovani]

Μάλιστα , τρία χρόνια χωρισμένος κ τώρα έγινε η αγωγή διαζυγίου από την τέως συζύγο κ έπεσε ψυχολογικά το αγόρι .....κ θέλει και διαλλειμα .... διευθυντής το αγόρι .....βρε το αγόρι , υπάλληλος εσύ να φανταστω, συναισθήματα της υπαλλήλου για το αγόρι διευθυντή ....είχες κάνει πολλά για τον διευθυντή αγόρι ....ήταν άδικη η ζωή σου λέει που σε γνώρισε τώρα ....η αδικία που είναι ? Αυτός χωρισμένος , εσύ χωρισμένη και οι δύο με παιδιά ..... Η σχέση του μαζί σου , είναι καθαρά επαγγελματική ...στο παίζει κ διευθυντής στην σχέση . Η τέως σύζυγος τον γνώριζε καλύτερα φυσικά κ τον χώρισε κ όπως μας λες του τα φάγε του διευθαντακου . Αν θες να συνεχίσεις να είσαι υπάλληλος στην σχέση σας , συνέχισε αλλιώς στείλτον να κλαφτει σε κανένα μπαράκι ....
Υγ. Κάνε κ εσύ ένα διάλειμμα με τον υποδιευθυντή

[απογοητευμένη]

Καλημέρα... ήμαστε συνάδελφοι...το ότι είναι διευθυντής μου δεν έχει να κάνει καθόλου...όταν ξεκίνησε όλο αυτό δεν ήταν διευθυντής μου και μάλιστα πριν ένα μήνα απέρριψα τη θέση του υποδιευθυντή από τον προιστάμενό μου για να μη δώσουμε δικαιώματα, αφού προηγουμένος απέριψα τη θέση της διευθύντριας σε άλλη μακρινή σχολική μονάδα για οικογενειακούς λόγους... αν πιστεύεις ότι παίζει ρόλο αυτό πέφτεις πολύ έξω.. άσε που χάνω πολλές ευκαιρίες που θα μπορούσα να παίρνω έξτρα χρήματα μόνο και μόνο για να μη λένε ότι εκμεταλλεύομαι τη θέση του...ψυχολογικά είναι πεσμένος από την πρώτη μέρα που έφυγε από το σπίτι του..η πρώην τον έδιωξε για να ζήσει τον έρωτα της με έναν πολύ ευκατάστατο της περιοχής, πολυ μικρότερός της και στην πορεία μάθαμε ότι πριν αυτόν υπήρχαν και άλλοι..η αδικία είναι γιατί σε αυτή τη φάση της ζωής του που με γνώρισε, νιώθει προδωμένος, ανακαλύπτει πως 20 χρόνια ζούσε μέσα σε ένα ψέμα, ίσως φοβάται να εμπιστευτεί ξανά..οι καταστάσεις τον έκλεισαν και δε τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του οπως θα ήθελε...ίσως όχι ακόμη αλλά ίσως και ποτέ..καλό είναι να μη κρίνουμε γιατί ο καθένας το τι βιώνει κι τι έχει περάσει το ξέρει μόνο εκείνος...και μη ξεχνάμε ότι έχει και δύο παιδιά τα οποία η κυρία προσπαθεί να τα απομακρύνει από εκείνον και για τα οποία αυτός τα βάζει προτεραιότητα πάνω από όλα...εκείνος τα μεγάλωσε, διάβασμα, δρστηριότητες, ψυχαγωγία όλα εκείνος...η κυρία ήταν busy... και τώρα που δε τον είχε άλλο ανάγκη, αφού έφτιαξε και τα παλάτια της με τα δικά του χρήματα τον σούταρε για να ζήσει τον έρωτα της... αυτα τα 3 χρόνια που είναι σε διάσταση του έχει κάνει τη ζωή μαρτύριο..ξέρει ότι το αδύναμο σημείο του είναι τα παιδιά και τον χτυπάει εκεί... οπότε είναι πολύ λογικό στη κατάσταση που βρίσκεται να λέει ότι είναι πολύ άδικη η ζωή... σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές σου... αν ήμουν αλλιώς σαν χαρακτήρας να είσαι σίγουρος ότι θα είχα κάνει διάλειμμα ήδη με τον προιστάμενό μου και όχι με το υποδιευθυντή μου

[απογοητευμένη]

Μάλιστα , τρία χρόνια χωρισμένος κ τώρα έγινε η αγωγή διαζυγίου από την τέως συζύγο κ έπεσε ψυχολογικά το αγόρι .....κ θέλει και διαλλειμα .... διευθυντής το αγόρι .....βρε το αγόρι , υπάλληλος εσύ να φανταστω, συναισθήματα της υπαλλήλου για το αγόρι διευθυντή ....είχες κάνει πολλά για τον διευθυντή αγόρι ....ήταν άδικη η ζωή σου λέει που σε γνώρισε τώρα ....η αδικία που είναι ? Αυτός χωρισμένος , εσύ χωρισμένη και οι δύο με παιδιά ..... Η σχέση του μαζί σου , είναι καθαρά επαγγελματική ...στο παίζει κ διευθυντής στην σχέση . Η τέως σύζυγος τον γνώριζε καλύτερα φυσικά κ τον χώρισε κ όπως μας λες του τα φάγε του διευθαντακου . Αν θες να συνεχίσεις να είσαι υπάλληλος στην σχέση σας , συνέχισε αλλιώς στείλτον να κλαφτει σε κανένα μπαράκι ....
Υγ. Κάνε κ εσύ ένα διάλειμμα με τον υποδιευθυντή

Junior Member
Ημ. Εγγραφής
Oct 2023
Μηνύματα
2
Καλημέρα... ήμαστε συνάδελφοι...το ότι είναι διευθυντής μου δεν έχει να κάνει καθόλου...όταν ξεκίνησε όλο αυτό δεν ήταν διευθυντής μου και μάλιστα πριν ένα μήνα απέρριψα τη θέση του υποδιευθυντή από τον προιστάμενό μου για να μη δώσουμε δικαιώματα, αφού προηγουμένος απέριψα τη θέση της διευθύντριας σε άλλη μακρινή σχολική μονάδα για οικογενειακούς λόγους... αν πιστεύεις ότι παίζει ρόλο αυτό πέφτεις πολύ έξω.. άσε που χάνω πολλές ευκαιρίες που θα μπορούσα να παίρνω έξτρα χρήματα μόνο και μόνο για να μη λένε ότι εκμεταλλεύομαι τη θέση του...ψυχολογικά είναι πεσμένος από την πρώτη μέρα που έφυγε από το σπίτι του..η πρώην τον έδιωξε για να ζήσει τον έρωτα της με έναν πολύ ευκατάστατο της περιοχής, πολυ μικρότερός της και στην πορεία μάθαμε ότι πριν αυτόν υπήρχαν και άλλοι..η αδικία είναι γιατί σε αυτή τη φάση της ζωής του που με γνώρισε, νιώθει προδωμένος, ανακαλύπτει πως 20 χρόνια ζούσε μέσα σε ένα ψέμα, ίσως φοβάται να εμπιστευτεί ξανά..οι καταστάσεις τον έκλεισαν και δε τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του οπως θα ήθελε...ίσως όχι ακόμη αλλά ίσως και ποτέ..καλό είναι να μη κρίνουμε γιατί ο καθένας το τι βιώνει κι τι έχει περάσει το ξέρει μόνο εκείνος...και μη ξεχνάμε ότι έχει και δύο παιδιά τα οποία η κυρία προσπαθεί να τα απομακρύνει από εκείνον και για τα οποία αυτός τα βάζει προτεραιότητα πάνω από όλα...εκείνος τα μεγάλωσε, διάβασμα, δρστηριότητες, ψυχαγωγία όλα εκείνος...η κυρία ήταν busy... και τώρα που δε τον είχε άλλο ανάγκη, αφού έφτιαξε και τα παλάτια της με τα δικά του χρήματα τον σούταρε για να ζήσει τον έρωτα της... αυτα τα 3 χρόνια που είναι σε διάσταση του έχει κάνει τη ζωή μαρτύριο..ξέρει ότι το αδύναμο σημείο του είναι τα παιδιά και τον χτυπάει εκεί... οπότε είναι πολύ λογικό στη κατάσταση που βρίσκεται να λέει ότι είναι πολύ άδικη η ζωή... σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές σου... αν ήμουν αλλιώς σαν χαρακτήρας να είσαι σίγουρος ότι θα είχα κάνει διάλειμμα ήδη με τον προιστάμενό μου και όχι με το υποδιευθυντή μου

[απογοητευμένη]

Καλησπέρα. Άρα για σένα ευτυχία είναι να δίνεις ότι έχεις σε έναν άνθρωπο και αυτός να σου δίνει λίγα και να στα παίρνει. Ευτυχία είναι να μοιράζεσαι τον συγκεκριμένο άνθρωπο, να τον βλέπεις να χαλιεται για μια άλλη και να περιμένεις ποτέ θα γυρίσει πίσω στο σιγουρακι του. Προσπαθώ να βρω έναν λόγο για να σου πω "Ναι μείνε εκεί μέχρι να ζήσει το δράμα του, να πάει με όσες θέλει και να γυρίσει σε σένα. Για λίγο". Αλλά δεν βρίσκω.Έχεις κάποιο χόμπι; Φίλους; Έχεις σκεφτεί να πας σε έναν ψυχολόγο για να σε βοηθήσει να γνωρίσεις τον εαυτό σου μπας και τον εκτιμήσεις και να σταματήσεις να τον πατάς από πάνω;

Καλημέρα...έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα... έχω συναίσθηση του τι γίνεται...πίστεψε με έχω κάνει αρκετές προσπάθειες να απομακρυνθώ...πριν ένα χρόνο , τότε που τον μοιραζόμουν είχα πάει σε ψυχολόγο...το είχα πραγματικά ανάγκη και πήγα....αλλά πίστεψε με αυτό που νιώθω για αυτόν τον άνθρωπο είναι τόσο δυνατό που δε μπορώ να μείνω μακριά του.. ξέρω ότι πρέπει να το κάνω και θα το προσπαθήσω όσο δύσκολο και αν μου είναι...ξέρεις πόσο θα ήθελα να τον μισήσω μήπως και ξεκολλήσω;;; η άλλη λύση είναι να φύγω απο τη δουλειά μου αλλά είναι πολύ δύσκολο...αν δε είχα παιδιά θα είχα φυγει γενικά από το νησί...στην ηλικία που ειμαι δε περίμενα με τίποτα ότι θα την πατούσα έτσι....χρειάζεται χρόνος το ξέρω αλλά από την άλλη πληγώνομαι τόσο πολύ γιατί να έρθουν έτσι τα πράγματα...ίσως τελικά τον θεωρούσα εγώ δεδομένο...αυτό ήταν το λάθος μου

[απογοητευμένη]

συμπονώ συμπασχω φιλαρακι μου κρατα γερα καποτε η καλοσινη σου θα εκτιμηθεί απο άξιο άνθρωπο.

Κουράστηκα πια....πραγματικά κουράστηκα....να δίνω τα πάντα και στο τέλος να την πατάω εγώ...εχώ απογοητευτεί τόσο πολύ αφού σκέφτομαι να κλείσει πια αυτο το κεφάλαιο για μένα και να αφοσιωθώ μόνο στα παιδιά μου

[diogenis]

Καλημέρα... ήμαστε συνάδελφοι...το ότι είναι διευθυντής μου δεν έχει να κάνει καθόλου...όταν ξεκίνησε όλο αυτό δεν ήταν διευθυντής μου και μάλιστα πριν ένα μήνα απέρριψα τη θέση του υποδιευθυντή από τον προιστάμενό μου για να μη δώσουμε δικαιώματα, αφού προηγουμένος απέριψα τη θέση της διευθύντριας σε άλλη μακρινή σχολική μονάδα για οικογενειακούς λόγους... αν πιστεύεις ότι παίζει ρόλο αυτό πέφτεις πολύ έξω.. άσε που χάνω πολλές ευκαιρίες που θα μπορούσα να παίρνω έξτρα χρήματα μόνο και μόνο για να μη λένε ότι εκμεταλλεύομαι τη θέση του...ψυχολογικά είναι πεσμένος από την πρώτη μέρα που έφυγε από το σπίτι του..η πρώην τον έδιωξε για να ζήσει τον έρωτα της με έναν πολύ ευκατάστατο της περιοχής, πολυ μικρότερός της και στην πορεία μάθαμε ότι πριν αυτόν υπήρχαν και άλλοι..η αδικία είναι γιατί σε αυτή τη φάση της ζωής του που με γνώρισε, νιώθει προδωμένος, ανακαλύπτει πως 20 χρόνια ζούσε μέσα σε ένα ψέμα, ίσως φοβάται να εμπιστευτεί ξανά..οι καταστάσεις τον έκλεισαν και δε τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του οπως θα ήθελε...ίσως όχι ακόμη αλλά ίσως και ποτέ..καλό είναι να μη κρίνουμε γιατί ο καθένας το τι βιώνει κι τι έχει περάσει το ξέρει μόνο εκείνος...και μη ξεχνάμε ότι έχει και δύο παιδιά τα οποία η κυρία προσπαθεί να τα απομακρύνει από εκείνον και για τα οποία αυτός τα βάζει προτεραιότητα πάνω από όλα...εκείνος τα μεγάλωσε, διάβασμα, δρστηριότητες, ψυχαγωγία όλα εκείνος...η κυρία ήταν busy... και τώρα που δε τον είχε άλλο ανάγκη, αφού έφτιαξε και τα παλάτια της με τα δικά του χρήματα τον σούταρε για να ζήσει τον έρωτα της... αυτα τα 3 χρόνια που είναι σε διάσταση του έχει κάνει τη ζωή μαρτύριο..ξέρει ότι το αδύναμο σημείο του είναι τα παιδιά και τον χτυπάει εκεί... οπότε είναι πολύ λογικό στη κατάσταση που βρίσκεται να λέει ότι είναι πολύ άδικη η ζωή... σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές σου... αν ήμουν αλλιώς σαν χαρακτήρας να είσαι σίγουρος ότι θα είχα κάνει διάλειμμα ήδη με τον προιστάμενό μου και όχι με το υποδιευθυντή μου

ο κόσμος τα κανόνισε να γλιτώνει ο λύκος

[diogenis]

Καλημέρα... ήμαστε συνάδελφοι...το ότι είναι διευθυντής μου δεν έχει να κάνει καθόλου...όταν ξεκίνησε όλο αυτό δεν ήταν διευθυντής μου και μάλιστα πριν ένα μήνα απέρριψα τη θέση του υποδιευθυντή από τον προιστάμενό μου για να μη δώσουμε δικαιώματα, αφού προηγουμένος απέριψα τη θέση της διευθύντριας σε άλλη μακρινή σχολική μονάδα για οικογενειακούς λόγους... αν πιστεύεις ότι παίζει ρόλο αυτό πέφτεις πολύ έξω.. άσε που χάνω πολλές ευκαιρίες που θα μπορούσα να παίρνω έξτρα χρήματα μόνο και μόνο για να μη λένε ότι εκμεταλλεύομαι τη θέση του...ψυχολογικά είναι πεσμένος από την πρώτη μέρα που έφυγε από το σπίτι του..η πρώην τον έδιωξε για να ζήσει τον έρωτα της με έναν πολύ ευκατάστατο της περιοχής, πολυ μικρότερός της και στην πορεία μάθαμε ότι πριν αυτόν υπήρχαν και άλλοι..η αδικία είναι γιατί σε αυτή τη φάση της ζωής του που με γνώρισε, νιώθει προδωμένος, ανακαλύπτει πως 20 χρόνια ζούσε μέσα σε ένα ψέμα, ίσως φοβάται να εμπιστευτεί ξανά..οι καταστάσεις τον έκλεισαν και δε τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του οπως θα ήθελε...ίσως όχι ακόμη αλλά ίσως και ποτέ..καλό είναι να μη κρίνουμε γιατί ο καθένας το τι βιώνει κι τι έχει περάσει το ξέρει μόνο εκείνος...και μη ξεχνάμε ότι έχει και δύο παιδιά τα οποία η κυρία προσπαθεί να τα απομακρύνει από εκείνον και για τα οποία αυτός τα βάζει προτεραιότητα πάνω από όλα...εκείνος τα μεγάλωσε, διάβασμα, δρστηριότητες, ψυχαγωγία όλα εκείνος...η κυρία ήταν busy... και τώρα που δε τον είχε άλλο ανάγκη, αφού έφτιαξε και τα παλάτια της με τα δικά του χρήματα τον σούταρε για να ζήσει τον έρωτα της... αυτα τα 3 χρόνια που είναι σε διάσταση του έχει κάνει τη ζωή μαρτύριο..ξέρει ότι το αδύναμο σημείο του είναι τα παιδιά και τον χτυπάει εκεί... οπότε είναι πολύ λογικό στη κατάσταση που βρίσκεται να λέει ότι είναι πολύ άδικη η ζωή... σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές σου... αν ήμουν αλλιώς σαν χαρακτήρας να είσαι σίγουρος ότι θα είχα κάνει διάλειμμα ήδη με τον προιστάμενό μου και όχι με το υποδιευθυντή μου

Αν επιτρέπεται και με όλη την ευγένεια και με το συμπάθειο

πόσα του φαγε περίπου η γυναίκα που ερωτεύτηκε και νόμιζε ότι τον αγαπούσε?

όχι τίποτα άλλο δηλαδή για να ξέρουμε τι τιμές παίζουν στην αγορά στις μέρες μας

[tziovani]

Junior Member
Ημ. Εγγραφής
Oct 2023
Μηνύματα
2
Καλημέρα... ήμαστε συνάδελφοι...το ότι είναι διευθυντής μου δεν έχει να κάνει καθόλου...όταν ξεκίνησε όλο αυτό δεν ήταν διευθυντής μου και μάλιστα πριν ένα μήνα απέρριψα τη θέση του υποδιευθυντή από τον προιστάμενό μου για να μη δώσουμε δικαιώματα, αφού προηγουμένος απέριψα τη θέση της διευθύντριας σε άλλη μακρινή σχολική μονάδα για οικογενειακούς λόγους... αν πιστεύεις ότι παίζει ρόλο αυτό πέφτεις πολύ έξω.. άσε που χάνω πολλές ευκαιρίες που θα μπορούσα να παίρνω έξτρα χρήματα μόνο και μόνο για να μη λένε ότι εκμεταλλεύομαι τη θέση του...ψυχολογικά είναι πεσμένος από την πρώτη μέρα που έφυγε από το σπίτι του..η πρώην τον έδιωξε για να ζήσει τον έρωτα της με έναν πολύ ευκατάστατο της περιοχής, πολυ μικρότερός της και στην πορεία μάθαμε ότι πριν αυτόν υπήρχαν και άλλοι..η αδικία είναι γιατί σε αυτή τη φάση της ζωής του που με γνώρισε, νιώθει προδωμένος, ανακαλύπτει πως 20 χρόνια ζούσε μέσα σε ένα ψέμα, ίσως φοβάται να εμπιστευτεί ξανά..οι καταστάσεις τον έκλεισαν και δε τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του οπως θα ήθελε...ίσως όχι ακόμη αλλά ίσως και ποτέ..καλό είναι να μη κρίνουμε γιατί ο καθένας το τι βιώνει κι τι έχει περάσει το ξέρει μόνο εκείνος...και μη ξεχνάμε ότι έχει και δύο παιδιά τα οποία η κυρία προσπαθεί να τα απομακρύνει από εκείνον και για τα οποία αυτός τα βάζει προτεραιότητα πάνω από όλα...εκείνος τα μεγάλωσε, διάβασμα, δρστηριότητες, ψυχαγωγία όλα εκείνος...η κυρία ήταν busy... και τώρα που δε τον είχε άλλο ανάγκη, αφού έφτιαξε και τα παλάτια της με τα δικά του χρήματα τον σούταρε για να ζήσει τον έρωτα της... αυτα τα 3 χρόνια που είναι σε διάσταση του έχει κάνει τη ζωή μαρτύριο..ξέρει ότι το αδύναμο σημείο του είναι τα παιδιά και τον χτυπάει εκεί... οπότε είναι πολύ λογικό στη κατάσταση που βρίσκεται να λέει ότι είναι πολύ άδικη η ζωή... σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές σου... αν ήμουν αλλιώς σαν χαρακτήρας να είσαι σίγουρος ότι θα είχα κάνει διάλειμμα ήδη με τον προιστάμενό μου και όχι με το υποδιευθυντή μου

καλημερα . εγραψες περτρες πληροφοριες οποτε καποια δεδομενα αλλαζουν ! ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη πινοντας το πρωινο καφεδακι ! μας γραφεις στην αρχη , οτι παρολο που ειχατε affair , αυτος εβγαινε και με αλλες ( ειχες ανακαλυψει ) , λογικα για να καλυψει το χαμενο εδαφος αφου αισθανοταν οτι 20 χρονια ζουσε σε ενα ψεμα αφου η τεως συζυγος ειχε αρκετες εξωσυζυγικες σχεσεις . καποια στιγμη το βρηκατε καλυτερα , γνωριστηκαν τα παιδια σας και γενικα τα πραγματα κυλουσαν πιο αρμονικα ....ωσπου ηρθε η αγωγη διαζυγιου , αυτος επεσε ψυχολογικα και ζητησε αποσταση . μας γραφεις οτι η τεως συζυγος ειναι αρπακτικο , την αγωγη διαζυγιου την διαβασες ? τι ζηταει η τεως ?

[diogenis]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

[diogenis]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

[george1520]

Καλημέρα...έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα... έχω συναίσθηση του τι γίνεται...πίστεψε με έχω κάνει αρκετές προσπάθειες να απομακρυνθώ...πριν ένα χρόνο , τότε που τον μοιραζόμουν είχα πάει σε ψυχολόγο...το είχα πραγματικά ανάγκη και πήγα....αλλά πίστεψε με αυτό που νιώθω για αυτόν τον άνθρωπο είναι τόσο δυνατό που δε μπορώ να μείνω μακριά του.. ξέρω ότι πρέπει να το κάνω και θα το προσπαθήσω όσο δύσκολο και αν μου είναι...ξέρεις πόσο θα ήθελα να τον μισήσω μήπως και ξεκολλήσω;;; η άλλη λύση είναι να φύγω απο τη δουλειά μου αλλά είναι πολύ δύσκολο...αν δε είχα παιδιά θα είχα φυγει γενικά από το νησί...στην ηλικία που ειμαι δε περίμενα με τίποτα ότι θα την πατούσα έτσι....χρειάζεται χρόνος το ξέρω αλλά από την άλλη πληγώνομαι τόσο πολύ γιατί να έρθουν έτσι τα πράγματα...ίσως τελικά τον θεωρούσα εγώ δεδομένο...αυτό ήταν το λάθος μου

Δεν χρειάζεται να τον μισήσεις, να τον απομυθοποιησεις χρειάζεται.. Αν το δεις σαν τρίτο άτομο, θα καταλάβεις πως δεν έχει κάτι γοητευτικό αυτός άνθρωπος. Ούτε καν η συμπεριφορά του προς εσένα. Για ένα περίεργο λόγο, δεν θες να δεις την αληθεια. Ακόμη, μας αναφέρεις για το πως ήταν η πρώην του στο γάμο τους, για να τον παρουσιάσεις ως θύμα ή ως έναν άνθρωπο που περνάει δύσκολα. Δεν σε αφορά όμως. Ως άνθρωπο να τον νοιαστείς ναι αλλά ότι και να συμβαίνει δεν έχει δικαίωμα να σου φέρεται έτσι. Και το κάνει επειδή εσύ του το επιτρέπεις. Αν μας έλεγες πως δεν τα βρίσκετε σε κάποιους τομείς, ναι να κάνεις την προσπάθεια σου, αλλά εδώ παίζει κάτι άλλο. Ένας άνθρωπος κολλημένος με την πρώην του και εσύ κολλημένη με αυτόν. Όλο αυτό σίγουρα θα σε επηρεάζει στην δουλειά και γενικά στη ζωή. Με το ψυχολόγο θα ψάξεις το θέμα πιο βαθειά, να βρεις τους λόγους που γίνεται όλο αυτό, ίσως χρειαστεί να μιλήσετε και για την παιδική σου ηλικία. Δεν θες να είσαι καλά; Να νιώθεις ασφάλεια; Να έχεις δίπλα σου κάποιον να σε νοιάζεται;